احمد بن عبیه
ظاهر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
احمد ابو عُبَّیّه | |
---|---|
زادهٔ | ۳۰ دسامبر ۱۴۲۷م/ ۱۲ ربیعالاول ۸۳۱ق |
درگذشت | ۵ دسامبر ۱۴۹۹م/ جمادیالاولی ۹۰۳ق |
ملیت | مصری مملوکی |
پیشه(ها) | قاضی، فقیه و شاعر |
آثار | اشعار |
سبک | در ادبیات عربی: «دورهٔ دوم مملوکی» |
عنوان | شیخ شهابالدین |
شهابالدین احمد بن محمد مَقدسی اَثری شهرتیافته به احمد بن عُبَّیِّه (۳۰ دسامبر ۱۴۲۷ - ۵ دسامبر ۱۴۹۹م) قاضی، فقیه و شاعر عربی فلسطینی بود. ابتدا در زادگاهش قدس دانش آموخت و مدتی قاضی همانجا منصوب شد. مصیبتی برای او پیش آمد و وابستهٔ کلیسای قیامت گشت. به دمشق کوچید و آنجا در مسجد جامع اموی به وعظ پرداخت. او را عالمی واعظ و شاعری وُجدانی وصف کردهاند.[۱][۲]
منابع
[ویرایش]- ↑ حنبلی، ابن عماد (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ج. ۸. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۲۸. بایگانیشده از اصلی در ۷ فوریه ۲۰۱۹. دریافتشده در ۱۳ اكتبر ۲۰۱۶. تاریخ وارد شده در
|access-date=،|سال=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). ج. ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۸۹۶. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک)