پرش به محتوا

زنان در بنگلادش

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
زنان در بنگلادش
بیگم روکیا نویسنده پیشگام و مددکار اجتماعی بنگالی. او به خاطر تلاش‌هایش در جهت برابری جنسیتی و سایر موضوعات اجتماعی مشهور است.
شاخص نابرابری جنسیتی
ارزش۰٫۵۱۸ (۲۰۱۲)
رُتبه۱۰۷ام[۱]
مرگ مادر (در هر ۱۰۰٬۰۰۰)۲۴۰ (۲۰۱۰)
سهم زنان در دولت‌ها۱۹٫۷٪ (۲۰۱۲)
زنان بالای ۲۵ سال با آموزش متوسطه۳۰٫۸٪ (۲۰۱۰)
زنان کارمند و شاغل۵۷٫۲٪ (۲۰۱۱)
گزارش جهانی فاصله جنسیتی[۲]
ارزش۰٫۷۲۱ (۲۰۱۸)
رُتبه۴۸ از مجموعِ ۱۴۴
از مجموعه مقاله‌های
زنان در جامعه
جامعه
علوم و تکنولوژی
Medicine • Science • Engineering • Computing • Telegraphy
هنر و علوم انسانی
Literature • Philosophy • Fine arts • سینمای زنان • Photography • زنان در معماری
دین
تساوی حقوق زن و مرد در دین بهائی • زن در بودیسمw: • زن در مسیحیت (زن در مورمونیسم) • زن در هندوئیسم • زن در اسلام • زن در یهودیت • Sikhism
فرهنگ عامه
کُمیک • روزنامه‌نگاری و خبررسانی •
ورزش
بر پایه کشور
درگاه:فمینیسم درگاه فمینیسم

وضعیت زنان در بنگلادش در طی چند قرن گذشته در معرض تغییرات اساسی بوده‌است. زنان بنگلادشی از زمان به دست آوردن استقلال این کشور در سال ۱۹۷۱ پیشرفت‌های چشمگیری داشته‌اند. در چهار دهه گذشته شاهد افزایش توانمندی سیاسی زنان، چشم‌انداز بهتر شغل، افزایش فرصت‌های تحصیل و تصویب قوانین جدید برای حمایت از حقوق خود بوده‌ایم، هرچند که سیاست‌های بنگلادش در مورد حقوق زنان تحت تأثیر ارزش‌های مردسالار است.[۳] تا تاریخ ۲۰۱۸، نخست‌وزیر بنگلادش، رئیس مجلس، رهبر مخالف زنان بودند. بنگلادشی‌ها همچنین از سال ۱۹۸۸ مردی را به عنوان نخست‌وزیر انتخاب نکرده‌اند.

تاریخ

[ویرایش]

داده‌های موجود در مورد سلامت، تغذیه، آموزش و عملکرد اقتصادی نشان می‌دهد که در دهه ۱۹۸۰ وضعیت زنان در بنگلادش به‌طور قابل توجهی پایین‌تر از وضعیت مردان بود. زنان، طبق عرف و عمل، تقریباً در تمام جنبه‌های زندگی خود مطیع مردان بودند. استقلال بیشتر امتیاز ثروتمندان یا ضرورت فقیران بود.

آموزش و توسعه اقتصادی

[ویرایش]

تحصیلات

[ویرایش]
مدرسه دخترانه عظیم پور در بنگلادش

میزان سواد در بنگلادش بر اساس تخمین‌های ۲۰۱۲ برای جمعیت در سنین ۱۵ سال و بالاتر، برای زنان (۵۵٫۱٪) در مقایسه با مردان (۶۲٫۵٪) پایین‌تر است.[۴]

طی دهه‌های گذشته، بنگلادش سیاست‌های آموزشی خود را بهبود بخشیده‌است؛ و دسترسی دختران به آموزش افزایش یافته‌است. در دهه ۱۹۹۰، ثبت نام دختران در دبستان به سرعت افزایش یافته‌است. اگرچه در حال حاضر برابری جنسیتی در ثبت نام‌ها در مقطع ابتدایی و متوسطه پایین وجود دارد، اما درصد دختران در سال‌های بعد از دوره متوسطه کاهش می‌یابد.[۵]

مشارکت نیروی کار

[ویرایش]

زنان در بنگلادش مشغول فعالیتهای شغلی زیادی هستند، از کارهای داخل خانه گرفته تا کارهای خارج از منزل. کار زنان اغلب رده پایین و با حقوق کم گزارش شده‌است.[۶]

حقوق زمین و مالکیت

[ویرایش]

حقوق وراثت زنان ضعیف است: قوانین تبعیض آمیز و هنجارهای اجتماعی مردسالاری دسترسی بسیاری از زنان به زمین را دشوار می‌کند.[۷] بیشتر زنان مطابق تفسیرهای محلی از قانون شریعت ارث می‌برند.

جنایات علیه زنان

[ویرایش]

بودایی‌های بومی و هندو جاموما با پیشینه سینو و تبت با هدف تشدید خشونت و سیاست‌های نسل‌کشی توسط بنگلادشی مورد هدف دولت بنگلادشی قرار گرفته‌اند، زیرا مهاجران قومی بنگالی به سرزمین‌های جاموما حاکم شدند ، کنترل ارتش را به دست گرفتند و با ارتش بنگلادشی درگیر تجاوز جنسی گسترده به زنان شدند. قتل‌عام کل روستاها و حمله به اماکن مذهبی هندو و بودایی با هدفگذاری عمدی راهبان و راهبه‌ها صورت گرفت.[۸]

در مناطق روستایی بنگلادش تجاوز به عنف توسط ۱/۸ مردان انجام شده‌است.[۹]

ازدواج کودکان

[ویرایش]

بنگلادش یکی از بالاترین میزان ازدواج کودکان در جهان را دارد.[۱۰][۱۱] ۲۹٪ دختران قبل از سن ۱۵ سالگی و ۶۵٪ قبل از ۱۸ سالگی ازدواج می‌کنند. اقدام دولت تأثیر چندانی نداشته و متناقض بوده‌است: اگرچه دولت قول داده‌است که تا سال ۲۰۴۱ به ازدواج فرزندان پایان دهد، نخست‌وزیر در سال ۲۰۱۵ کوشید که سن ازدواج دختران را از ۱۸ به ۱۶ کاهش دهد.[۱۲] استثنائی در قانون وضع شده‌است به گونه ای که ازدواج در ۱۶ سالگی با رضایت والدین مجاز است.[۱۳]

سایر نگرانی‌ها

[ویرایش]

سلامتی

[ویرایش]

میزان مرگ و میر مادران در بنگلادش ۲۴۰ کشته / ۱۰۰۰۰۰ تولد است (سال ۲۰۱۰).[۱۴] عفونت‌های انتقالی از راه جنسی نسبتاً شایع است،[۱۵] اگرچه نرخ HIV / AIDS کم است.[۱۶] یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ نشان داد که دانش زنان بنگلادشی دربارهٔ بیماری‌های مختلف بسیار ضعیف است.[۱۷] بنگلادش اخیراً برنامه‌های آموزشی ماماها را برای بهبود سلامت باروری و نتایج آن گسترش داده‌است.[۱۸]

برنامه‌ریزی خانوادگی

[ویرایش]

قبلاً در دهه ۱۹۹۰، برنامه‌ریزی خانواده در بنگلادش از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بود.[۱۹] نرخ باروری کل (TFR) ۲٫۴۵ کودک متولد / زن است (تخمین سال ۲۰۱۴).[۲۰]

نگارخانه

[ویرایش]
  • زنان بنگلادشی در اولین سالگرد جنبش زبان بنگالی در دانشگاه داکا در سال ۱۹۵۳ راهپیمایی کردند.
    زنان بنگلادشی در اولین سالگرد جنبش زبان بنگالی در دانشگاه داکا در سال ۱۹۵۳ راهپیمایی کردند.
  • زنان بیشترین نیروی کار صنعت پوشاک و صادرات بنگلادش را تشکیل می‌دهند که بیشترین سهم را در رشد اقتصادی این کشور دارند.[۲۱]
    زنان بیشترین نیروی کار صنعت پوشاک و صادرات بنگلادش را تشکیل می‌دهند که بیشترین سهم را در رشد اقتصادی این کشور دارند.[۲۱]
  • راهپیمایی روز جهانی زن در داکا.
    راهپیمایی روز جهانی زن در داکا.
  • دانشکده دختران بنگلادشی.کالج کادر خلبانی
    دانشکده دختران بنگلادشی.کالج کادر خلبانی
  • زنان بنگلادشی در وایتچاپل ، لندن. بریتانیا یکی از بزرگترین اجتماعات بنگلادشی در خارج از بنگلادش
    زنان بنگلادشی در وایتچاپل ، لندن. بریتانیا یکی از بزرگترین اجتماعات بنگلادشی در خارج از بنگلادش

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "Human Development Report 2014" (PDF). The United Nations. Retrieved 24 July 2014.
  2. ↑ "The Global Gender Gap Report 2018" (PDF). World Economic Forum. pp. 10–11.
  3. ↑ "Patriarchy: The deep rooted cultural beliefs that normalise rape". Dhaka Tribune.
  4. ↑ "The World Factbook". cia.gov. Archived from the original on 24 November 2016. Retrieved 2 August 2016.
  5. ↑ "UNICEF Bangladesh – Girls' Education – Girls' Education Strategy for Bangladesh". unicef.org. Archived from the original on 20 August 2016. Retrieved 2 August 2016.
  6. ↑ Science, London School of Economics and Political. "Department of Gender Studies" (PDF). Archived from the original (PDF) on 4 March 2016. Retrieved 12 November 2019.
  7. ↑ http://www.ohchr.org/Documents/HRBodies/CEDAW/RuralWomen/CDABangladesh.pdf
  8. ↑ Iqbal, Jamil M. (2 نوامبر 2009). "The fate of the Chittagong Hill Tracts tribes of Bangladesh". In Defence of Marxism.
  9. ↑ "Bangladeshi Gang Rape". 21 نوامبر 2014.
  10. ↑ «نسخه آرشیو شده» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۱۳ ژانویه ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۱۲ نوامبر ۲۰۱۹.
  11. ↑ Early marriage, UNICEF, archived from the original on 22 January 2017, retrieved 27 August 2015
  12. ↑ Bangladesh: Girls Damaged by Child Marriage: Stop Plan to Lower Marriage Age to 16, Human Rights Watch, 9 ژوئن 2015, retrieved 27 August 2015
  13. ↑ Mansura Hossain (7 مارس 2015), Age of marriage 18, but 16 with parental consent, Prothom Alo, archived from the original on 25 August 2015, retrieved 27 August 2015
  14. ↑ "The World Factbook". cia.gov. Archived from the original on 18 April 2015. Retrieved 2 August 2016.
  15. ↑ Gibney, L; Macaluso, M; Kirk, K; Hassan, MS; Schwebke, J; Vermund, SH; Choudhury, P (2001). "Prevalence of infectious diseases in Bangladeshi women living adjacent to a truck stand: HIV/STD/hepatitis/genital tract infections". Sex Transm Infect. 77: 344–50. doi:10.1136/sti.77.5.344. PMC 1744386. PMID 11588280.
  16. ↑ "The World Factbook". cia.gov. Archived from the original on 21 December 2014. Retrieved 2 August 2016.
  17. ↑ http://www.biomedcentral.com/content/pdf/1471-2458-14-775.pdf
  18. ↑ "WHO – Bangladesh expands training of midwives to improve maternal and neonatal health". who.int.
  19. ↑ «نسخه آرشیو شده» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۱۹ مارس ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۲ نوامبر ۲۰۱۹.
  20. ↑ "The World Factbook". cia.gov. Archived from the original on 28 اكتبر 2009. Retrieved 2 August 2016. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  21. ↑ Bangladesh (Report). Bureau of International Labor Affairs. Archived from the original on 19 February 2004.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ زنان در بنگلادش موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=زنان_در_بنگلادش&oldid=38192710»