การตอบรับเสียง
เสียงหอนที่เกิดจากเส้นทางวงกลมในระบบเสียง
การตอบรับเสียง
มีปัญหาในการเล่นไฟล์นี้หรือไม่ ดูความช่วยเหลือเกี่ยวกับสื่อ
แผนผังบล็อกของการไหลของสัญญาณสำหรับวงจรป้อนกลับทั่วไป[1] : 118 

เสียงสะท้อน (เรียกอีกอย่างว่าเสียงสะท้อนแบบอะคูสติกหรือเรียกง่ายๆ ว่าเสียงสะท้อน ) คือ สถานการณ์ เสียงสะท้อนเชิงบวกที่อาจเกิดขึ้นเมื่อมีเส้นทางเสียงระหว่างเอาต์พุตเสียง (เช่นลำโพง ) และอินพุตเสียง (เช่นไมโครโฟนหรือปิ๊กอัพกีตาร์ ) ในตัวอย่างนี้ สัญญาณที่รับโดยไมโครโฟนจะถูกขยายและส่งผ่านลำโพง เสียงจากลำโพงสามารถรับโดยไมโครโฟนอีกครั้ง ขยายเพิ่มเติม แล้วจึงส่งผ่านลำโพงอีกครั้งความถี่ของเสียงหอนที่เกิดขึ้นจะถูกกำหนดโดยความถี่เรโซแนนซ์ในไมโครโฟน เครื่องขยายเสียง และลำโพง เสียงสะท้อนของห้อง รูปแบบการรับและการปล่อยทิศทางของไมโครโฟนและลำโพง และระยะห่างระหว่างทั้งสอง หลักการของเสียงสะท้อนถูกค้นพบครั้งแรกโดยSøren Absalon Larsen นักวิทยาศาสตร์ชาวเดนมาร์ก จึงเรียกอีกอย่างว่าเอฟเฟกต์ลาร์เซน

เสียงสะท้อนมักถูกมองว่าไม่น่าต้องการเสมอเมื่อเกิดขึ้นกับไมโครโฟนของนักร้องหรือวิทยากรในงานที่ใช้ระบบขยายเสียงหรือระบบPA วิศวกรเสียงมักใช้ไมโครโฟนแบบทิศทางเดียวที่มี รูปแบบการรับเสียง แบบคาร์ดิออยด์และอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ต่างๆ เช่นอีควอไลเซอร์และตั้งแต่ทศวรรษ 1990 เป็นต้นมาตัวลดเสียงสะท้อน อัตโนมัติ เพื่อป้องกันเสียงสะท้อน ซึ่งจะทำให้ผู้ชมเสียอรรถรสในการรับชมงาน และอาจทำให้อุปกรณ์หรือการได้ยิน เสียหาย ได้

ตั้งแต่ทศวรรษ 1960 นักเล่น กีตาร์ไฟฟ้าในวงดนตรีร็อค ที่ใช้เครื่อง ขยายเสียงกีตาร์ ที่มีเสียงดัง ตู้ลำโพงและ เอฟเฟกต์ เสียงแตกได้สร้างสรรค์เสียงสะท้อนจากกีตาร์ขึ้นมาโดยตั้งใจ เพื่อสร้างเสียงที่แตกต่างกัน รวมถึงเสียงที่ต่อเนื่องยาวนาน ซึ่งไม่สามารถสร้างได้ด้วยเทคนิคการเล่นมาตรฐาน เสียงสะท้อนจากกีตาร์ถือเป็นเอฟเฟกต์ทางดนตรีที่พึงประสงค์ในดนตรีเฮฟวีเมทั ล ฮาร์ดคอร์พังก์และกรันจ์จิมิ เฮนดริกซ์เป็นผู้ริเริ่มการใช้เสียงสะท้อนจากกีตาร์อย่างตั้งใจในการโซโล่กีตาร์ ของเขา เพื่อสร้างเสียงดนตรีที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว

ประวัติศาสตร์และทฤษฎี

เงื่อนไขสำหรับการป้อนกลับนั้นเป็นไปตามเกณฑ์ความเสถียรของ Barkhausenกล่าวคือ หากมีเกนสูงเพียงพอการสั่น ที่เสถียร สามารถเกิดขึ้นได้ (และมักจะเกิดขึ้น) ในลูปป้อนกลับที่มีความถี่ที่ค่าหน่วงเฟสเป็น จำนวนเต็ม คูณ 360 องศาและเกนที่ความถี่นั้นเท่ากับ 1 หากเกนของสัญญาณขนาดเล็กมีค่ามากกว่า 1 สำหรับความถี่บางความถี่ ระบบจะเริ่มสั่นที่ความถี่นั้นเนื่องจากสัญญาณรบกวนที่ความถี่นั้นจะถูกขยาย เสียงจะเกิดขึ้นโดยที่ไม่มีใครเล่นเลย ระดับเสียงจะเพิ่มขึ้นจนกระทั่งเอาต์พุตเริ่มตัดทอนทำให้เกนของลูปลดลงเหลือ 1 พอดี นี่คือหลักการที่ออสซิลเลเตอร์อิเล็กทรอนิกส์ใช้เป็นหลัก ในกรณีนั้น แม้ว่าลูปป้อนกลับจะเป็นอิเล็กทรอนิกส์ล้วนๆ หลักการก็จะเหมือนกัน หากเกนมีค่ามากแต่ต่ำกว่า 1 เล็กน้อย ก็ จะเกิด เสียงกริ่งแต่ก็ต่อเมื่อมีเสียงอินพุตอย่างน้อยบางเสียงถูกส่งผ่านระบบอยู่แล้ว

งานวิชาการในช่วงแรกเกี่ยวกับเสียงสะท้อนนั้นทำโดย Dr. C. Paul Boner [2] [3] Boner รับผิดชอบในการสร้างทฤษฎีพื้นฐานของเสียงสะท้อน โหมดเสียงห้อง และเทคนิคการปรับสมดุลระบบเสียงห้อง Boner ให้เหตุผลว่าเมื่อเกิดเสียงสะท้อนขึ้น ก็จะเกิดขึ้นที่ความถี่ที่แม่นยำหนึ่งความถี่ นอกจากนี้ เขายังให้เหตุผลด้วยว่าสามารถหยุดได้โดยการแทรกฟิลเตอร์รอยหยัก ที่แคบมากที่ความถี่นั้นใน โซ่สัญญาณของลำโพง[4]เขาร่วมงานกับ Gifford White ผู้ก่อตั้ง White Instruments เพื่อประดิษฐ์ฟิลเตอร์รอยหยักด้วยมือสำหรับความถี่เสียงสะท้อนเฉพาะในห้องเฉพาะ[5]

ระยะทาง

เพื่อให้ได้ค่าเกนสูงสุดก่อนเกิดการสะท้อนกลับปริมาณพลังงานเสียงที่ส่งกลับไปยังไมโครโฟนจะต้องลดลงให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เนื่องจากความดันเสียงจะลดลงด้วย 1/r เทียบกับระยะทาง r ในพื้นที่ว่าง หรือลดลงจนถึงระยะทางที่เรียกว่าระยะสะท้อนกลับในพื้นที่ปิด (และความหนาแน่นของพลังงานด้วย 1/r²) จึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องรักษาระยะห่างของไมโครโฟนจากระบบลำโพงให้เพียงพอ นอกจากนี้ ไม่ควรวางไมโครโฟนไว้ด้านหน้าลำโพง และควรขอให้ผู้ใช้ไมโครโฟนหลีกเลี่ยงการชี้ไมโครโฟนไปที่ตู้ลำโพง

การกำหนดทิศทาง

นอกจากนี้ ลำโพงและไมโครโฟนควรมีทิศทางเสียง ที่ไม่สม่ำเสมอ และควรอยู่นอกเหนือความไว สูงสุด ของลำโพงแต่ละตัว โดยควรอยู่ในทิศทางที่ตัดกัน ลำโพงระบบประกาศสาธารณะมักจะให้ทิศทางเสียงในระดับกลางและเสียงแหลม (และมีประสิทธิภาพ ดี ) ผ่านระบบฮอร์น บางครั้งวูฟเฟอร์อาจมีลักษณะเฉพาะ แบบคาร์ดิออยด์

การติดตั้งแบบมืออาชีพจะหลีกเลี่ยงเสียงสะท้อนกลับโดยวางลำโพงหลักให้ห่างจากวงดนตรีหรือศิลปิน จากนั้นจึงวางลำโพงขนาดเล็กหลายตัวที่เรียกว่ามอนิเตอร์ให้หันกลับมาที่สมาชิกแต่ละคนในวง แต่ในทิศทางตรงข้ามกับทิศทางที่ไมโครโฟนชี้ โดยใช้ประโยชน์จากไมโครโฟนที่มีรูปแบบการรับเสียงแบบคาร์ดิออยด์ซึ่งมักใช้ในงานเสริมเสียง การกำหนดค่านี้จะลดโอกาสที่เสียงสะท้อนกลับจะเกิดขึ้น และช่วยให้ผู้ฟังและผู้แสดงสามารถควบคุมระดับความดันเสียงได้อย่างอิสระ

การตอบสนองความถี่

เกือบทุกครั้ง การตอบสนองความถี่ตามธรรมชาติของระบบเสริมเสียงจะไม่แบนราบอย่างเหมาะสม เนื่องจากจะทำให้เกิดเสียงสะท้อนที่ความถี่ที่มีค่าเกนลูปสูงสุด ซึ่งอาจเป็นเสียงสะท้อนที่มีค่าเกนสูงกว่าค่าเฉลี่ยในทุกความถี่ ดังนั้น การใช้การปรับสมดุล บางรูปแบบจึงมีประโยชน์ ในการลดค่าเกนที่ความถี่นี้

สามารถลดเสียงสะท้อนได้ด้วยตนเองโดยปิดระบบเสียงก่อนการแสดง วิศวกรเสียงสามารถเพิ่มระดับเสียงของไมโครโฟนจนกว่าจะเกิดเสียงสะท้อน จากนั้นวิศวกรเสียงสามารถลดความถี่ที่เกี่ยวข้องบนอีควอไลเซอร์เพื่อป้องกันเสียงสะท้อนที่ความถี่นั้น แต่ให้ระดับเสียงที่เพียงพอที่ความถี่อื่นๆ วิศวกรเสียงมืออาชีพหลายคนสามารถระบุความถี่เสียงสะท้อนได้ด้วยหู แต่บางคนใช้เครื่องวิเคราะห์แบบเรียลไทม์เพื่อระบุความถี่ของเสียงสะท้อน

เพื่อหลีกเลี่ยงเสียงสะท้อนกลับ สามารถใช้ ตัวระงับเสียงสะท้อนกลับ อัตโนมัติ ได้ อุปกรณ์บางตัวทำงานโดยเลื่อนความถี่เล็กน้อย โดยการเลื่อนขึ้นนี้จะส่งผลให้เกิดเสียงแหลมแทนเสียงหอนของเสียงสะท้อนกลับที่ไม่ได้รับการระบุ อุปกรณ์อื่นๆ ใช้ฟิลเตอร์เสียงแหลมเพื่อกรองความถี่ที่ไม่เหมาะสมออกไป มักใช้อัลกอริทึมแบบปรับได้เพื่อปรับฟิลเตอร์เสียงแหลมเหล่านี้โดยอัตโนมัติ

การใช้โดยเจตนา

จิมิ เฮนดริกซ์มือกีตาร์ไฟฟ้าซึ่งปรากฏในภาพคอนเสิร์ตเมื่อปีพ.ศ. 2510 เป็นผู้ริเริ่มการใช้เอฟเฟกต์ฟีดแบ็กของกีตาร์

ในการสร้างเสียงสะท้อนโดยตั้งใจ ผู้เล่น กีตาร์ไฟฟ้าต้องใช้เครื่องขยายเสียงกีตาร์ที่มีอัตราขยายสูงมาก (การขยายเสียง) หรือต้องนำกีตาร์มาไว้ใกล้ลำโพง จากนั้นผู้เล่นกีตาร์จะต้องให้สายกีตาร์สั่นอย่างอิสระและนำกีตาร์มาไว้ใกล้ลำโพงของเครื่องขยายเสียงกีตาร์ การใช้ยูนิตเอฟเฟกต์การบิดเบือน จะช่วยเพิ่มอัตราขยายและอำนวยความสะดวกในการสร้างเสียงสะท้อนโดยตั้งใจ

การใช้เสียงสะท้อนแบบอะคูสติกโดยเจตนาได้รับการริเริ่มโดย นักกีตาร์ แนวบลูส์และร็อกแอนด์โรลเช่นWillie Johnson , Johnny WatsonและLink Wrayตามที่Richie UnterbergerจากAllMusic กล่าวไว้ การใช้เสียงสะท้อนครั้งแรกในแผ่นเสียงร็อกเชิงพาณิชย์คือการเปิดตัวเพลง " I Feel Fine " ของThe Beatlesซึ่งบันทึกไว้ในปี 1964 [6] Jay Hodgson เห็นด้วยว่าเสียงสะท้อนที่สร้างขึ้นโดยJohn Lennonซึ่งพิงกีตาร์กึ่งอะคูสติกไว้กับเครื่องขยายเสียงเป็นเพลงอันดับหนึ่งที่แสดงให้เห็นถึงการบิดเบือนเสียงสะท้อน[1] : 120–121 เพลงฮิตของThe Who ในปี 1965 อย่าง " Anywhere, Anyhow, Anywhere " และ " My Generation " มีการปรับแต่งเสียงสะท้อนโดยPete Townshendโดยมีโซโลแบบยาวในเพลงแรกและการสั่นกีตาร์ของเขาด้านหน้าเครื่องขยายเสียงเพื่อสร้างเสียงเต้นระรัวในเพลงหลัง " Fried Hockey Boogie " ของCanned Heatนำเสนอเสียงสะท้อนจากกีตาร์ที่ผลิตโดยHenry Vestineระหว่างการเล่นเดี่ยวของเขา เพื่อสร้างเสียงสะท้อนแบบบูกี้ที่ขยายเสียงได้สูง ในปี 1963 Brian May วัยรุ่น และพ่อของเขาได้สร้างกีตาร์ที่เป็นเอกลักษณ์ของเขาเองชื่อRed Specialซึ่งได้รับการออกแบบมาเพื่อให้เสียงสะท้อนกลับโดยเฉพาะ[7] [8]

หลังปี 1965 เสียงฟีดแบ็กถูกใช้กันอย่างแพร่หลายโดยMonks [9] Jefferson Airplane , Velvet UndergroundและGrateful Deadซึ่งได้นำส่วนที่เรียกว่าFeedback มาใช้ในการแสดงสดหลายๆ ครั้ง ซึ่งเป็นการแสดงสดที่เน้นเสียงฟีดแบ็กนานหลายนาที เสียงฟีดแบ็กได้กลายมาเป็นลักษณะเด่นของดนตรีร็อก เนื่องจาก นักเล่น กีตาร์ไฟฟ้าเช่นJeff Beck , Pete Townshend, Dave Davies , Steve MarriottและJimi Hendrixจงใจทำให้เกิดเสียงฟีดแบ็กโดยถือกีตาร์ไว้ใกล้กับลำโพงของเครื่องขยายเสียงตัวอย่างเสียงฟีดแบ็กสามารถได้ยินได้จากการแสดงเพลง "Can You See Me?" ของ Hendrix ที่Monterey Pop Festivalโซโลกีตาร์ทั้งหมดถูกสร้างขึ้นโดยใช้เสียงฟีดแบ็กของเครื่องขยาย เสียง [10] Gábor Szabóนักกีตาร์แจ๊สเป็นหนึ่งในนักดนตรีแจ๊สคนแรกๆ ที่ใช้เสียงฟีดแบ็กที่ควบคุมได้ในดนตรีของเขา ซึ่งโดดเด่นในอัลบั้มแสดงสดของเขาชื่อThe Sorcerer (1967) วิธีการของ Szabó รวมถึงการใช้กีตาร์อะคูสติกด้านบนแบนพร้อมปิ๊กอัพแม่เหล็ก[11] Lou Reedสร้างอัลบั้มMetal Machine Music (1975) โดยใช้ลูปเสียงฟีดแบ็กที่เล่นด้วยความเร็วต่างๆ กัน

การแนะนำ การเปลี่ยนแปลง และการเฟดเอาต์

นอกเหนือจาก "I Feel Fine" แล้ว ยังมีการฟีดแบ็กมาใช้เป็นบทนำของเพลงต่างๆ อีกมากมาย เช่น " Foxy Lady " ของJimi Hendrix , " It's All Too Much " ของ The Beatles , " Crosstown Traffic " ของ Hendrix, " Little Wonder " ของ David Bowie , "New York City Cops" ของThe Strokes , "Fair" ของBen Folds Five , "Road to Recovery" ของMidnight Juggernauts , "Radio Friendly Unit Shifter" ของNirvana , "Tumbledown" และ " Catchfire " ของ Jesus and Mary Chain , " Waterfall " ของStone Roses , "Tahitian Moon" ของPorno for Pyros , " Stinkfist " ของ Toolและ"Prayer For Rain" ของThe Cure [1] : 121–122 ตัวอย่างของฟีดแบ็กที่ใช้ร่วมกับการเพิ่มระดับเสียงอย่างรวดเร็วที่ใช้เป็นการเปลี่ยนผ่าน ได้แก่ " My Name Is Jonas " และ " Say It Ain't So " ของWeezer " Reptilia " "New York City Cops" และ " Juicebox " ของ The Strokes " As I Am " ของ Dream TheaterรวมถึงเพลงมากมายโดยMeshuggahและ Tool [1] : 122–123 

การเฟดเอาต์แบบเสียงแตกที่ท้ายเพลงมักใช้เพื่อสร้างความตึงเครียดมากกว่าจะคลายความตึงเครียด โดยมักจะเฟดสลับกันหลังจากเพลงจบลงตามธีมและดนตรี ตัวอย่างเช่นModwheelmood รีมิกซ์เพลง "The Great Destroyer" ของ Nine Inch Nail และเพลง "Teenage Lust", "Tumbledown", " Catchfire ", "Sundown" และ "Frequency" ของ Jesus and Mary Chain [1] : 123 

ตัวอย่างในดนตรีคลาสสิกสมัยใหม่

แม้ว่าเสียงสะท้อนจากวงจรปิดจะเป็นลักษณะเด่นใน ผลงาน ดนตรีอิเล็กทรอนิกส์ ทดลองยุคแรกๆ มากมาย แต่เสียงสะท้อนจากวงจรอะคูสติกที่ตั้งใจให้เป็นวัสดุเสียงกลับมีความโดดเด่นมากขึ้นในผลงานต่างๆ เช่นVariations IIของJohn Cage (1961) ที่ขับร้องโดยDavid TudorและThe WolfmanของRobert Ashley (1964) Steve Reichใช้เสียงสะท้อนจากวงจรเสียงอย่างกว้างขวางในผลงานPendulum Music (1968) ของเขาโดยการแกว่งไมโครโฟนชุดหนึ่งไปมาข้างหน้าเครื่องขยายเสียงที่สอดคล้องกัน[12] : 88  Hugh Davies [12] : 84 และAlvin Lucier [12] : 91 ทั้งคู่ใช้เสียงสะท้อนจากวงจรเสียงในผลงานของตนRoland Kaynได้สร้างผลงานการประพันธ์ของเขาจำนวนมาก ซึ่งเขาเรียกว่า " ดนตรี ไซเบอร์เนติกส์ " ขึ้นจากระบบเสียงที่นำเสียงสะท้อนจากวงจรเสียงมาผสมผสานกัน[13] [14]ตัวอย่างล่าสุดสามารถพบได้ในผลงานของ Lara Stanic [12] : 163  Paul Craenen [12] : 159  Anne Wellmer [12] : 93  Adam Basanta [ 15] Lesley Flanigan [16] Ronald Boersen [17]และ Erfan Abdi [18]

การตอบรับแบบแหลมสูง

ทำนองที่มีระดับเสียงสามารถสร้างได้ทั้งหมดจากฟีดแบ็กโดยการเปลี่ยนมุมระหว่างกีตาร์และเครื่องขยายเสียงหลังจากสร้างวงจรฟีดแบ็ก ตัวอย่างได้แก่ " Jambi " ของTool , กีตาร์ของRobert Fripp ใน " Heroes " ของDavid Bowie (เวอร์ชันอัลบั้ม) และ " Third Stone from the Sun " ของJimi Hendrixและการแสดงสด " Wild Thing " ของเขาที่Monterey Pop Festival [ 1] : 119 

เกี่ยวกับงานของ Fripp ใน "Heroes":

ฟริปป์ยืนในตำแหน่งที่เหมาะสมโดยปรับระดับเสียงให้เหมาะสมและรับฟีดแบ็ก...ในสมัยนั้น ฟริปป์มีเทคนิคในการวัดระยะห่างระหว่างกีตาร์กับลำโพงซึ่งโน้ตแต่ละตัวจะฟีดแบ็กกลับมา ตัวอย่างเช่น โน้ต "A" จะฟีดแบ็กกลับมาที่ระยะห่างประมาณสี่ฟุตจากลำโพง ในขณะที่โน้ต "G" จะฟีดแบ็กกลับมาที่ระยะห่างประมาณสามฟุตครึ่งจากลำโพง เขาจะมีแถบโน้ตที่วางไว้บนพื้น และเมื่อเขาเล่นโน้ต "F" ชาร์ป เขาจะยืนบนจุด "F" ชาร์ปของแถบโน้ต และโน้ต "F" ชาร์ปจะฟีดแบ็กกลับมาได้ดีกว่า เขาคิดค้นสิ่งนี้ขึ้นมาอย่างพิถีพิถัน และเราก็เล่นโน้ตนี้ในระดับที่ยอดเยี่ยมในสตูดิโอด้วยเช่นกัน

—  โทนี่ วิสคอนติ[19] [1] : 119 

การใช้งานร่วมสมัย

เสียงสะท้อนกลายเป็นลักษณะเด่นของวงดนตรีร็อกใต้ดินหลายวงในช่วงทศวรรษ 1980 วงดนตรีแนวโน้สร็อก สัญชาติอเมริกันอย่าง Sonic Youthได้ผสมผสานประเพณีเสียงสะท้อนร็อกเข้ากับแนวทางการแต่งเพลงและดนตรีคลาสสิก (โดยเฉพาะอย่างยิ่งการคัฟเวอร์เพลง "Pendulum Music" ของ Reich) และ วง Big BlackของSteve Albini นักกีตาร์/โปรดิวเซอร์ ก็ได้ใช้เสียงสะท้อนที่ควบคุมได้ในการแต่งเพลงของพวกเขาด้วย ด้วย กระแส ดนตรีร็อกทางเลือกในช่วงทศวรรษ 1990 เสียงสะท้อนก็ได้รับความนิยมอีกครั้งจากวงดนตรีแนวกระแสหลักอย่างNirvana , Red Hot Chili Peppers , Rage Against the MachineและSmashing Pumpkinsการใช้ "no-input-mixer" เพื่อสร้างเสียงโดยป้อนคอนโซลผสมกลับเข้าไปในตัวมันเองได้รับการนำมาใช้ในดนตรีอิเล็กทรอนิกส์และดนตรีแนวโน้สทดลองโดยผู้ฝึกฝนเช่นToshimaru Nakamura [ 20]

อุปกรณ์

แป้นเหยียบ Boss DF-2 Super Feedbacker และ Distortion (ทางด้านซ้าย) ช่วยให้นักกีตาร์ไฟฟ้าสร้างเอฟเฟกต์ฟีดแบ็กได้

หลักการของฟีดแบ็กใช้ในอุปกรณ์ซัสเทนของกีตาร์หลายชนิด ตัวอย่างเช่น อุปกรณ์พกพา เช่นEBowปิ๊กอัพกีตาร์ในตัวที่เพิ่มซัสเทนของเสียงของเครื่องดนตรี และตัวแปลงสัญญาณโซนิคที่ติดตั้งบนหัวกีตาร์ ฟีดแบ็กวงจรปิดตามต้องการสามารถสร้างได้ด้วยยูนิตเอฟเฟกต์เช่น แป้นดีเลย์หรือเอฟเฟกต์ที่ป้อนกลับเข้าไปในคอนโซลผสม เสียง ฟีด แบ็กสามารถควบคุมได้โดยใช้เฟเดอร์เพื่อกำหนดระดับเสียง แป้นซูเปอร์ฟีดแบ็กและดิสทอร์ชั่น Boss DF-2 เป็นยูนิตเอฟเฟกต์อิเล็กทรอนิกส์ที่ช่วยให้นักกีตาร์ไฟฟ้าสร้างเอฟเฟกต์ฟีดแบ็กได้[21] ฮ อลล์โดโรโฟนเป็นเครื่องดนตรีประเภทสายไฟฟ้าอะคูสติกที่สร้างขึ้นโดยเฉพาะเพื่อทำงานกับฟีดแบ็กที่ใช้สาย[22]

ดูเพิ่มเติม

อ้างอิง

  1. ^ abcdefg ฮอดจ์สัน, เจย์ (2010). ความเข้าใจบันทึก . ISBN 978-1-4411-5607-5-
  2. ^ ดร. ซี. พอล โบนเนอร์
  3. ^ ในความทรงจำ ชาร์ลส์ พอล โบนเนอร์
  4. ^ พฤติกรรมของการตอบสนองของระบบเสียงที่อยู่ต่ำกว่าข้อเสนอแนะโดยตรง CP Boner, J. Audio Eng. Soc, 1966
  5. ^ Dennis Bohn (1990). "Operator Adjustable Equalizers: An Overview". Rane Corporation . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-04-02.
  6. ^ Richie Unterberger . "บทวิจารณ์เพลง 'I Feel Fine'", AllMusic.com .
  7. ^ เฮ้ นั่นเสียงอะไรนะ กีต้าร์ทำเองThe Guardian . สืบค้นเมื่อ 17 สิงหาคม 2554
  8. ^ สัมภาษณ์ Brian May The Music Biz (1992). สืบค้นเมื่อ 17 สิงหาคม 2011
  9. ^ ชอว์, โทมัส เอ็ดเวิร์ด และอนิตา เคลมเค. Black Monk Time: A Book About the Monks . เรโน: Carson Street Publishing, 1995
  10. ^ "can you see me by jimi hendrix". YouTube. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-02-26 . สืบค้นเมื่อ 2014-06-12 .
  11. ^ "อุปกรณ์ของกาบอร์ ซาโบ (กีตาร์)". ดั๊ก เพย์น. สืบค้นเมื่อ2020-01-21 .
  12. ^ abcdef van Eck, Cathy (2017). Between Air and Electricity: Microphones and Loudspeakers as Musical Instruments . Bloomsbury Academic. ISBN 978-1-5013-2760-5-
  13. ^ "ดนตรีไซเบอร์เนติก". kayn.nl . สืบค้นเมื่อ28 เมษายน 2024 .
  14. ^ Patteson, Thomas (2012). "The Time of Roland Kayn's Cybernetic Music" (PDF) . Sonic Acts . 14 : 47–67 . สืบค้นเมื่อ28 เมษายน 2024 .
  15. ^ van Eck, Cathy (6 กรกฎาคม 2017). "Small Movements by Adam Basanta". Between Air and Electricity . สืบค้นเมื่อ22 ธันวาคม 2017 .
  16. ^ van Eck, Cathy (16 พฤษภาคม 2017). "Speaker Feedback Instruments by Lesley Flanigan". Between Air and Electricity . สืบค้นเมื่อ22 ธันวาคม 2017 .
  17. ^ van Eck, Cathy (9 มิถุนายน 2017). "เสียงในขวดโหล โดย Ronald Boersen". Between Air and Electricity . สืบค้นเมื่อ22 ธันวาคม 2017 .
  18. ^ van Eck, Cathy (10 ตุลาคม 2017). "Points of Contact by Erfan Abdi". Between Air and Electricity . สืบค้นเมื่อ22 ธันวาคม 2017 .
  19. ^ Buskin, Richard (ตุลาคม 2004). "เพลงคลาสสิก: 'ฮีโร่'", Sound On Sound .
  20. ^ "The Wire 300: Keith Moliné พูดถึงการเพิ่มขึ้นของ Noise - The Wire"
  21. ^ "Boss DF-2 SUPER Feedbacker & Distortion". 2 มีนาคม 2020 . สืบค้นเมื่อ2021-10-13 .
  22. ^ ฮอลล์โดโรโฟน: นวัตกรรมต่อเนื่องของเครื่องดนตรีประเภทโดรนที่คล้ายเชลโล
  • Troxel, Dana (ตุลาคม 2548). "การทำความเข้าใจเสียงสะท้อนและตัวระงับเสียง" RaneNote . Rane .
ดึงข้อมูลจาก "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Audio_feedback&oldid=1238397448"