แกรนด์ดยุคแห่งทัสคานี | |
---|---|
รายละเอียด | |
พระมหากษัตริย์พระองค์แรก | โคซิโม่ ไอ เดอ เมดิชิ |
พระมหากษัตริย์พระองค์สุดท้าย | พระเจ้าเลโอโปลด์ที่ 2 (โดยนิตินัย) เฟอร์ดินานด์ที่ 4 (โดยพฤตินัย/ตำแหน่ง) |
การก่อตัว | 27 สิงหาคม 1569 |
การยกเลิก | 16 สิงหาคม 2402 |
ที่พักอาศัย | ปาลาซโซ่ พิตติ |
ตำแหน่งแกรนด์ดยุคแห่งทัสคานีได้รับการสถาปนาเมื่อวันที่ 27 สิงหาคม ค.ศ. 1569 โดย พระสัน ต ปา ปาปิอุสที่ 5ให้แก่โคซิโมที่ 1 เด เมดิชิสมาชิกของราชวงศ์เมดิชิ ที่มีชื่อเสียง พิธีราชาภิเษกของเขามีขึ้นในกรุงโรมเมื่อวันที่ 5 มีนาคม ค.ศ. 1570 โดยพระหัตถ์ของพระสันตปาปาเอง[1]
ราชวงศ์เมดิชิซึ่งเป็นราชวงศ์ของโคซิโมได้ปกครองสาธารณรัฐฟลอเรนซ์ซึ่งเป็นบรรพบุรุษของแกรนด์ดัชชีแห่งทัสคานีมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1434 โดยดำรงตำแหน่งลอร์ดแห่งฟลอเรนซ์ก่อน และต่อมาดำรงตำแหน่งด ยุค [2]ตำแหน่งแกรนด์ดยุคเป็นตำแหน่งที่ 2 ที่ได้รับการยอมรับในแวดวงการเมืองทัสคานีที่พระสันตปาปาทรงมอบให้กับราชวงศ์เมดิชิ โดยตำแหน่งแรกคือดยุคแห่งสาธารณรัฐฟลอเรนซ์ซึ่งสถาปนาโดยพระสันตปาปาเคลเมนต์ที่ 7ในปี ค.ศ. 1532 [3] [4]
ที่ประทับอย่างเป็นทางการของแกรนด์ดยุคคือPalazzo Pittiในฟลอเรนซ์ซึ่งซื้อโดยตระกูลเมดิชิในปี ค.ศ. 1549 [5]
มาร์เกรฟส์ครองราชย์ในศตวรรษที่ 9 เมื่อภูมิภาคนี้เป็นส่วนหนึ่งของ มาร์เก รฟแห่งทัสคานี เริ่มต้นในศตวรรษที่ 11 ภูมิภาคนี้ถูกแบ่งออกเป็นเมืองอิสระหลายเมืองซึ่งรวมถึงปิซาฟลอเรนซ์เซียนาลูกาอาเรซโซและอื่น ๆ อย่างไรก็ตามด้วยการขยายอาณาเขตของฟลอเรนซ์ทัสคานีเริ่ม "มารวมกัน" อีกครั้งภายใต้การนำคนเดียว สถานการณ์นี้ชัดเจนยิ่งขึ้นด้วยการก่อตั้งแกรนด์ดัชชีทัสคานีในปี 1569 ตลอดหลายปีที่ผ่านมาแกรนด์ดัชชีสามารถดูดซับภูมิภาคทัสคานีในปัจจุบันได้เกือบหมด จนกระทั่งผนวกเข้ากับราชอาณาจักรอิตาลีใน ที่สุด [6]
แกรนด์ดัชชีแห่งทัสคานีเป็นยุคแรกหลังจากหลายศตวรรษของการแบ่งแยกทางการเมือง เมื่อภูมิภาคส่วนใหญ่อยู่ภายใต้การปกครองของผู้นำคนเดียว ดินแดนของแกรนด์ดัชชีครอบคลุมเกือบทั้งภูมิภาคทัสคานีในปัจจุบัน ยกเว้นสาธารณรัฐลุก กา อาณาเขตปิออมบิโน ดัชชีมัสซาและคาร์ราราและรัฐปราซิดี [ 7]
ภาพเหมือน | ชื่อ | อายุการใช้งาน | รัชกาล | คู่ครอง | บ้าน | การสืบทอด |
---|---|---|---|---|---|---|
โคซิโม่ ไอ เดอ เมดิชิ | 12 มิถุนายน 1519 – 21 เมษายน 1574 | 21 สิงหาคม 1569 – 21 เมษายน 1574 | (1) เอเลนอร์แห่งโตเลโด 29 มิถุนายน 1539 ฟลอเรนซ์ ลูก 11 คน (2) กามิลลา มาร์เทลลี 1570 ลูกสาว 1 คน | เมดิชิ | บุตรชายของGiovanni dalle Bande Nereต่อมาได้รับแต่งตั้งเป็นแกรนด์ดยุคแห่งทัสคานีคนแรก | |
ฟรานเชสโก ไอ เดอ เมดิชิ | 25 มีนาคม 1541 – 19 ตุลาคม 1587 | 21 เมษายน 1574 – 17 ตุลาคม 1587 | (1) โจแอนนาแห่งออสเตรีย 18 ธันวาคม 1565 ฟลอเรนซ์ ลูก 8 คน (2) บิอังกา คัปเปลโล 10 มิถุนายน 1579 ลูกชาย 1 คน | เมดิชิ | ลูกชายของโคซิโมที่ 1 | |
เฟอร์ดินานโดที่ 1 เด เมดิชิ | 30 กรกฎาคม 1549 – 3 กุมภาพันธ์ 1609 | 19 ตุลาคม 1587 – 7 กุมภาพันธ์ 1609 | คริสตินาแห่งลอร์เรน 1589 ฟลอเรนซ์ เด็ก 9 คน | เมดิชิ | ลูกชายของโคซิโมที่ 1 | |
โคซิโมที่ 2 เดอ เมดิชิ | 12 พฤษภาคม 1590 – 28 กุมภาพันธ์ 1621 | 17 กุมภาพันธ์ 1609 – 28 กุมภาพันธ์ 1621 | มาเรีย มัดดาเลนาแห่งออสเตรีย 1608 ลูก 8 คน | เมดิชิ | ลูกชายของเฟอร์ดินานโดที่ 1 | |
เฟอร์ดินานโดที่ 2 เดอ เมดิชิ | 14 กรกฎาคม 1610 – 23 พฤษภาคม 1670 | 28 กุมภาพันธ์ 1621 – 23 พฤษภาคม 1670 | Vittoria della Rovere 6 เมษายน 1637 ลูก 4 คน | เมดิชิ | ลูกชายของโคซิโมที่ 2 | |
โคซิโมที่ 3 เดอ เมดิชิ | 14 สิงหาคม 1642 – 31 ตุลาคม 1723 | 23 พฤษภาคม 1670 – 31 ตุลาคม 1723 | มาร์เกอริต หลุยส์ ดอร์เลอองส์ 17 เมษายน 1661 พิพิธภัณฑ์ ลูฟร์ เด็ก 3 คน | เมดิชิ | ลูกชายของเฟอร์ดินานโดที่ 2 | |
จิอัน กาสโตเน เดอ เมดิชิ | 24 พฤษภาคม 1671 – 9 กรกฎาคม 1737 | 31 ตุลาคม 1723 – 9 กรกฎาคม 1737 | Anna Maria Franziska แห่ง Saxe-Lauenburg 2 กรกฎาคม 1697 ดุสเซลดอร์ฟ ไม่มีปัญหา | เมดิชิ | ลูกชายของโคซิโมที่ 3 |
ภาพเหมือน | ชื่อ | อายุการใช้งาน | รัชกาล | คู่ครอง | บ้าน | การสืบทอด |
---|---|---|---|---|---|---|
ฟรานเชสโกที่ 2 สเตฟาโน | 8 ธันวาคม 1708 – 18 สิงหาคม 1765 | 12 กรกฎาคม 1737 – 18 สิงหาคม 1765 | มาเรียเทเรซา 12 กุมภาพันธ์ 1736 เวียนนา 16 เด็ก | ลอเรน | เหลนเหลนเหลนของฟรานเชสโกที่ 1 ได้รับทัสคานีตามเงื่อนไขของสนธิสัญญาเวียนนา | |
ลีโอโปลโดที่ 1 | 5 พฤษภาคม 1747 – 1 มีนาคม 1792 | 18 สิงหาคม 1765 – 22 กรกฎาคม 1790 | มารีอา ลุยซาแห่งสเปน 16 กุมภาพันธ์ 1764 มาดริด 16 ลูก | ฮาพส์บูร์ก-ลอร์เรน | บุตรชายคนที่สองของฟรานเชสโกที่ 2 สเตฟาโน | |
เฟอร์ดินานโดที่ 3 | 6 พฤษภาคม 1769 – 18 มิถุนายน 1824 | 22 กรกฎาคม 1790 – 3 สิงหาคม 1801 | (1) ลุยซาแห่งเนเปิลส์และซิซิลี 19 กันยายน พ.ศ. 2333 เวียนนา บุตร 6 คน (2) มาเรีย เฟอร์ดินันดาแห่งแซกโซนี 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2364 ฟลอเรนซ์ ไม่มีทายาท | ฮาพส์บูร์ก-ลอร์เรน | พระราชโอรสองค์ที่สองของลีโอโปลโดที่ 1 |
ช่วงเวลาที่นโปเลียนแต่งตั้ง ราชวงศ์ บูร์บง-ปาร์มา ให้เป็น "กษัตริย์" ในราชอาณาจักรเอทรัสเคเนียราชอาณาจักรนี้สร้างขึ้นโดยนโปเลียนเพื่อแทนที่แกรนด์ดัชชีทัสคานี ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของทัสคานีในปัจจุบัน[8]
ภาพเหมือน | ชื่อ | อายุการใช้งาน | รัชกาล | คู่ครอง | บ้าน | การสืบทอด |
---|---|---|---|---|---|---|
ลูโดวิโก ฉัน | 5 กรกฎาคม 1773 – 27 พฤษภาคม 1803 | 21 มีนาคม 1801 – 27 พฤษภาคม 1803 | มารีอา ลุยซาแห่งสเปน 25 สิงหาคม พ.ศ. 2338 มาดริด ลูก 2 คน | บูร์บง-ปาร์มา | หลานชายของฟรานเชสโกที่ 2 สเตฟาโน | |
ลูโดวิโกที่ 2 | 22 ธันวาคม พ.ศ. 2342 – 16 เมษายน พ.ศ. 2426 | 27 พฤษภาคม 1803 – 10 ธันวาคม 1807 | มาเรีย เทเรซา แห่งซาวอย 5 กันยายน 1820 ลุกกา บุตร 2 คน | บูร์บง-ปาร์มา | ลูกชายของลูโดวิโกที่ 1 |
ทัสคานีถูกผนวกเข้ากับฝรั่งเศสในช่วงปี ค.ศ. 1807–1814 เอลิซา โบนาปาร์ต พระขนิษฐาของนโปเลียน ได้รับบรรดาศักดิ์กิตติมศักดิ์เป็นแกรนด์ดัชเชสแห่งทัสคานีแต่ไม่ได้ปกครองภูมิภาคนี้จริงๆ
ภาพเหมือน | ชื่อ | อายุการใช้งาน | รัชกาล | คู่ครอง | บ้าน | การสืบทอด |
---|---|---|---|---|---|---|
เฟอร์ดินานโดที่ 3 | 6 พฤษภาคม 1769 – 18 มิถุนายน 1824 | 27 เมษายน 1814 – 18 มิถุนายน 1824 | (1) ลุยซาแห่งเนเปิลส์และซิซิลี 19 กันยายน พ.ศ. 2333 เวียนนา บุตร 6 คน (2) มาเรีย เฟอร์ดินันดาแห่งแซกโซนี 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2364 ฟลอเรนซ์ ไม่มีทายาท | ฮาพส์บูร์ก-ลอร์เรน | ฟื้นฟูแล้ว | |
เลโอโปลโดที่ 2 | 3 ตุลาคม พ.ศ. 2340 – 29 มกราคม พ.ศ. 2413 | 18 มิถุนายน พ.ศ. 2367 – 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2402 | (1) มาเรีย แอนนาแห่งแซกโซนี 28 ตุลาคม พ.ศ. 2360 เดรสเดน 4 คน (2) มาเรีย แอนโทเนียแห่งซิซิลีทั้งสอง 7 มิถุนายน พ.ศ. 2376 เนเปิลส์ 10 คน | ฮาพส์บูร์ก-ลอร์เรน | ลูกชายของเฟอร์ดินานโดที่ 3 | |
เฟอร์ดินานโดที่ 4 | 10 มิถุนายน 1835 – 17 มกราคม 1908 | 21 กรกฎาคม 1859 – 22 มีนาคม 1860 | (1) แอนนาแห่งแซกโซนี 24 พฤศจิกายน 1856 เดรสเดน ลูกสาว 2 คน (2) อลิซแห่งปาร์มา 11 มกราคม 1868 โฟรส์ดอร์ฟ บุตร 10 คน | ฮาพส์บูร์ก-ลอร์เรน | ลูกชายของเลโอโปลโดที่ 2 |
เลโอโปลโดที่ 2 ถูกขับไล่ออกจากทัสคานีด้วยการปฏิวัติตั้งแต่วันที่ 21 กุมภาพันธ์ถึง 12 เมษายน ค.ศ. 1849 และอีกครั้งในวันที่ 27 เมษายน ค.ศ. 1859 พระองค์ทรงสละราชสมบัติเพื่อให้เฟอร์ดินานโดที่ 4 พระราชโอรสของพระองค์ได้ครองราชย์แทนในวันที่ 21 กรกฎาคม ค.ศ. 1859 แต่เฟอร์ดินานโดที่ 4 ไม่เคยได้รับการยอมรับในทัสคานี และถูกปลดออกจากอำนาจโดยรัฐบาลชั่วคราวในวันที่ 16 สิงหาคม ทัสคานีถูกผนวกเข้ากับปิเอมอนเต-ซาร์ดิเนียในวันที่ 22 มีนาคม ค.ศ. 1860 [9]