รายชื่อแกรนด์ดยุคแห่งทัสคานี


แกรนด์ดยุคแห่งทัสคานี (1569–1859)
แกรนด์ดยุคแห่งทัสคานี
ตราแผ่นดิน (1569–1737)
ครองราชย์ยาวนานที่สุดระหว่าง
โคซิโมที่ 3 เดอ เมดิชิ

23 พฤษภาคม ค.ศ. 1670 – 31 ตุลาคม ค.ศ. 1723
รายละเอียด
พระมหากษัตริย์พระองค์แรกโคซิโม่ ไอ เดอ เมดิชิ
พระมหากษัตริย์พระองค์สุดท้ายพระเจ้าเลโอโปลด์ที่ 2 (โดยนิตินัย)
เฟอร์ดินานด์ที่ 4 (โดยพฤตินัย/ตำแหน่ง)
การก่อตัว27 สิงหาคม 1569
การยกเลิก16 สิงหาคม 2402
ที่พักอาศัยปาลาซโซ่ พิตติ

ตำแหน่งแกรนด์ดยุคแห่งทัสคานีได้รับการสถาปนาเมื่อวันที่ 27 สิงหาคม ค.ศ. 1569 โดย พระสัน ปา ปาปิอุสที่ 5ให้แก่โคซิโมที่ 1 เด เมดิชิสมาชิกของราชวงศ์เมดิชิ ที่มีชื่อเสียง พิธีราชาภิเษกของเขามีขึ้นในกรุงโรมเมื่อวันที่ 5 มีนาคม ค.ศ. 1570 โดยพระหัตถ์ของพระสันตปาปาเอง[1]

ราชวงศ์เมดิชิซึ่งเป็นราชวงศ์ของโคซิโมได้ปกครองสาธารณรัฐฟลอเรนซ์ซึ่งเป็นบรรพบุรุษของแกรนด์ดัชชีแห่งทัสคานีมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1434 โดยดำรงตำแหน่งลอร์ดแห่งฟลอเรนซ์ก่อน และต่อมาดำรงตำแหน่งด ยุค [2]ตำแหน่งแกรนด์ดยุคเป็นตำแหน่งที่ 2 ที่ได้รับการยอมรับในแวดวงการเมืองทัสคานีที่พระสันตปาปาทรงมอบให้กับราชวงศ์เมดิชิ โดยตำแหน่งแรกคือดยุคแห่งสาธารณรัฐฟลอเรนซ์ซึ่งสถาปนาโดยพระสันตปาปาเคลเมนต์ที่ 7ในปี ค.ศ. 1532 [3] [4]

ที่ประทับอย่างเป็นทางการของแกรนด์ดยุคคือPalazzo Pittiในฟลอเรนซ์ซึ่งซื้อโดยตระกูลเมดิชิในปี ค.ศ. 1549 [5]

พื้นหลัง

มาร์เกรฟส์ครองราชย์ในศตวรรษที่ 9 เมื่อภูมิภาคนี้เป็นส่วนหนึ่งของ มาร์เก รฟแห่งทัสคานี เริ่มต้นในศตวรรษที่ 11 ภูมิภาคนี้ถูกแบ่งออกเป็นเมืองอิสระหลายเมืองซึ่งรวมถึงปิซาฟลอเรนซ์เซีนาลูกาอาเรโซและอื่น ๆ อย่างไรก็ตามด้วยการขยายอาณาเขตของฟลอเรนซ์ทัสคานีเริ่ม "มารวมกัน" อีกครั้งภายใต้การนำคนเดียว สถานการณ์นี้ชัดเจนยิ่งขึ้นด้วยการก่อตั้งแกรนด์ดัชชีทัสคานีในปี 1569 ตลอดหลายปีที่ผ่านมาแกรนด์ดัชชีสามารถดูดซับภูมิภาคทัสคานีในปัจจุบันได้เกือบหมด จนกระทั่งผนวกเข้ากับราชอาณาจักรอิตาลีใน ที่สุด [6]

เมดิชิแกรนด์ดยุคแห่งทัสคานี 1569–1737

แกรนด์ดัชชีแห่งทัสคานีเป็นยุคแรกหลังจากหลายศตวรรษของการแบ่งแยกทางการเมือง เมื่อภูมิภาคส่วนใหญ่อยู่ภายใต้การปกครองของผู้นำคนเดียว ดินแดนของแกรนด์ดัชชีครอบคลุมเกือบทั้งภูมิภาคทัสคานีในปัจจุบัน ยกเว้นสาธารณรัฐลุก กา อาณาเขตปิออมบิโน ดัชีมัสซาและคาร์ราราและรัฐปราซิดี [ 7]

ภาพเหมือนชื่ออายุการใช้งานรัชกาลคู่ครองบ้านการสืบทอด
โคซิโม่ ไอ เดอ เมดิชิ12 มิถุนายน 1519 – 21 เมษายน 157421 สิงหาคม 1569 – 21 เมษายน 1574(1) เอเลนอร์แห่งโตเลโด
29 มิถุนายน 1539
ฟลอเรนซ์
ลูก 11 คน
(2) กามิลลา มาร์เทลลี
1570
ลูกสาว 1 คน
เมดิชิบุตรชายของGiovanni dalle Bande Nereต่อมาได้รับแต่งตั้งเป็นแกรนด์ดยุคแห่งทัสคานีคนแรก
ฟรานเชสโก ไอ เดอ เมดิชิ25 มีนาคม 1541 – 19 ตุลาคม 158721 เมษายน 1574 – 17 ตุลาคม 1587(1) โจแอนนาแห่งออสเตรีย
18 ธันวาคม 1565
ฟลอเรนซ์
ลูก 8 คน
(2) บิอังกา คัปเปลโล
10 มิถุนายน 1579
ลูกชาย 1 คน
เมดิชิลูกชายของโคซิโมที่ 1
เฟอร์ดินานโดที่ 1 เด เมดิชิ30 กรกฎาคม 1549 – 3 กุมภาพันธ์ 160919 ตุลาคม 1587 – 7 กุมภาพันธ์ 1609คริสตินาแห่งลอร์เรน
1589
ฟลอเรนซ์
เด็ก 9 คน
เมดิชิลูกชายของโคซิโมที่ 1
โคซิโมที่ 2 เดอ เมดิชิ12 พฤษภาคม 1590 – 28 กุมภาพันธ์ 162117 กุมภาพันธ์ 1609 – 28 กุมภาพันธ์ 1621มาเรีย มัดดาเลนาแห่งออสเตรีย
1608
ลูก 8 คน
เมดิชิลูกชายของเฟอร์ดินานโดที่ 1
เฟอร์ดินานโดที่ 2 เดอ เมดิชิ14 กรกฎาคม 1610 – 23 พฤษภาคม 167028 กุมภาพันธ์ 1621 – 23 พฤษภาคม 1670Vittoria della Rovere
6 เมษายน 1637
ลูก 4 คน
เมดิชิลูกชายของโคซิโมที่ 2
โคซิโมที่ 3 เดอ เมดิชิ14 สิงหาคม 1642 – 31 ตุลาคม 172323 พฤษภาคม 1670 – 31 ตุลาคม 1723มาร์เกอริต หลุยส์ ดอร์เลอองส์
17 เมษายน 1661 พิพิธภัณฑ์
ลูฟร์
เด็ก 3 คน
เมดิชิลูกชายของเฟอร์ดินานโดที่ 2
จิอัน กาสโตเน เดอ เมดิชิ24 พฤษภาคม 1671 – 9 กรกฎาคม 173731 ตุลาคม 1723 – 9 กรกฎาคม 1737Anna Maria Franziska แห่ง Saxe-Lauenburg
2 กรกฎาคม 1697
ดุสเซลดอร์ฟ
ไม่มีปัญหา
เมดิชิลูกชายของโคซิโมที่ 3

แกรนด์ดยุคแห่งทัสคานีแห่งราชวงศ์ฮาพส์บูร์ก-ลอร์เรน ค.ศ. 1737–1801

ภาพเหมือนชื่ออายุการใช้งานรัชกาลคู่ครองบ้านการสืบทอด
ฟรานเชสโกที่ 2 สเตฟาโน8 ธันวาคม 1708 – 18 สิงหาคม 176512 กรกฎาคม 1737 – 18 สิงหาคม 1765มาเรียเทเรซา
12 กุมภาพันธ์ 1736
เวียนนา
16 เด็ก
ลอเรนเหลนเหลนเหลนของฟรานเชสโกที่ 1 ได้รับทัสคานีตามเงื่อนไขของสนธิสัญญาเวียนนา
ลีโอโปลโดที่ 15 พฤษภาคม 1747 – 1 มีนาคม 179218 สิงหาคม 1765 – 22 กรกฎาคม 1790มารีอา ลุยซาแห่งสเปน
16 กุมภาพันธ์ 1764
มาดริด
16 ลูก
ฮาพส์บูร์ก-ลอร์เรนบุตรชายคนที่สองของฟรานเชสโกที่ 2 สเตฟาโน
เฟอร์ดินานโดที่ 36 พฤษภาคม 1769 – 18 มิถุนายน 182422 กรกฎาคม 1790 – 3 สิงหาคม 1801(1) ลุยซาแห่งเนเปิลส์และซิซิลี
19 กันยายน พ.ศ. 2333
เวียนนา
บุตร 6 คน
(2) มาเรีย เฟอร์ดินันดาแห่งแซกโซนี
6 พฤษภาคม พ.ศ. 2364
ฟลอเรนซ์
ไม่มีทายาท
ฮาพส์บูร์ก-ลอร์เรนพระราชโอรสองค์ที่สองของลีโอโปลโดที่ 1

กษัตริย์บูร์บง-ปาร์มาแห่งเอทรัสเคีย ค.ศ. 1801–1807

ช่วงเวลาที่นโปเลียนแต่งตั้ง ราชวงศ์ บูร์บง-ปาร์มา ให้เป็น "กษัตริย์" ในราชอาณาจักรเอทรัสเคเนียราชอาณาจักรนี้สร้างขึ้นโดยนโปเลียนเพื่อแทนที่แกรนด์ดัชชีทัสคานี ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของทัสคานีในปัจจุบัน[8]

ภาพเหมือนชื่ออายุการใช้งานรัชกาลคู่ครองบ้านการสืบทอด
ลูโดวิโก ฉัน5 กรกฎาคม 1773 – 27 พฤษภาคม 180321 มีนาคม 1801 – 27 พฤษภาคม 1803มารีอา ลุยซาแห่งสเปน
25 สิงหาคม พ.ศ. 2338
มาดริด
ลูก 2 คน
บูร์บง-ปาร์มาหลานชายของฟรานเชสโกที่ 2 สเตฟาโน
ลูโดวิโกที่ 222 ธันวาคม พ.ศ. 2342 – 16 เมษายน พ.ศ. 242627 พฤษภาคม 1803 – 10 ธันวาคม 1807มาเรีย เทเรซา แห่งซาวอย
5 กันยายน 1820
ลุกกา
บุตร 2 คน
บูร์บง-ปาร์มาลูกชายของลูโดวิโกที่ 1

ทัสคานีถูกผนวกเข้ากับฝรั่งเศสในช่วงปี ค.ศ. 1807–1814 เอลิซา โบนาปาร์ต พระขนิษฐาของนโปเลียน ได้รับบรรดาศักดิ์กิตติมศักดิ์เป็นแกรนด์ดัชเชสแห่งทัสคานีแต่ไม่ได้ปกครองภูมิภาคนี้จริงๆ


แกรนด์ดยุคแห่งทัสคานีแห่งราชวงศ์ฮาพส์บูร์ก-ลอร์เรน ค.ศ. 1814–1860

ภาพเหมือนชื่ออายุการใช้งานรัชกาลคู่ครองบ้านการสืบทอด
เฟอร์ดินานโดที่ 36 พฤษภาคม 1769 – 18 มิถุนายน 182427 เมษายน 1814 – 18 มิถุนายน 1824(1) ลุยซาแห่งเนเปิลส์และซิซิลี
19 กันยายน พ.ศ. 2333
เวียนนา
บุตร 6 คน
(2) มาเรีย เฟอร์ดินันดาแห่งแซกโซนี
6 พฤษภาคม พ.ศ. 2364
ฟลอเรนซ์
ไม่มีทายาท
ฮาพส์บูร์ก-ลอร์เรนฟื้นฟูแล้ว
เลโอโปลโดที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2340 – 29 มกราคม พ.ศ. 241318 มิถุนายน พ.ศ. 2367 – 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2402(1) มาเรีย แอนนาแห่งแซกโซนี
28 ตุลาคม พ.ศ. 2360
เดรสเดน
4 คน
(2) มาเรีย แอนโทเนียแห่งซิซิลีทั้งสอง
7 มิถุนายน พ.ศ. 2376
เนเปิลส์
10 คน
ฮาพส์บูร์ก-ลอร์เรนลูกชายของเฟอร์ดินานโดที่ 3
เฟอร์ดินานโดที่ 410 มิถุนายน 1835 – 17 มกราคม 190821 กรกฎาคม 1859 – 22 มีนาคม 1860(1) แอนนาแห่งแซกโซนี
24 พฤศจิกายน 1856
เดรสเดน
ลูกสาว 2 คน
(2) อลิซแห่งปาร์มา
11 มกราคม 1868
โฟรส์ดอร์ฟ
บุตร 10 คน
ฮาพส์บูร์ก-ลอร์เรนลูกชายของเลโอโปลโดที่ 2

เลโอโปลโดที่ 2 ถูกขับไล่ออกจากทัสคานีด้วยการปฏิวัติตั้งแต่วันที่ 21 กุมภาพันธ์ถึง 12 เมษายน ค.ศ. 1849 และอีกครั้งในวันที่ 27 เมษายน ค.ศ. 1859 พระองค์ทรงสละราชสมบัติเพื่อให้เฟอร์ดินานโดที่ 4 พระราชโอรสของพระองค์ได้ครองราชย์แทนในวันที่ 21 กรกฎาคม ค.ศ. 1859 แต่เฟอร์ดินานโดที่ 4 ไม่เคยได้รับการยอมรับในทัสคานี และถูกปลดออกจากอำนาจโดยรัฐบาลชั่วคราวในวันที่ 16 สิงหาคม ทัสคานีถูกผนวกเข้ากับปิเอมอนเต-ซาร์ดิเนียในวันที่ 22 มีนาคม ค.ศ. 1860 [9]


ดูเพิ่มเติม

อ้างอิง

  1. "COSIMO I de' Medici, duca di Firenze, granduca di Toscana ใน "Dizionario Biografico"" www.treccani.it (ในภาษาอิตาลี) สืบค้นเมื่อ 2023-06-30 .
  2. "สตอเรีย เดลลา ฟามิเกลีย เมดิชิ ดิ ฟิเรนเซ". Skuola.net - Portale per Studenti: Materiali, Appunti e Notizie (ในภาษาอิตาลี) สืบค้นเมื่อ 2023-06-30 .
  3. "อเลสซานโดร เด เมดิชี, พรีโม ดูกา ดิ ฟิเรนเซ ใน "ดิซิโอนาริโอ บิโอกราฟิโก"". www.treccani.it (ในภาษาอิตาลี) สืบค้นเมื่อ 2023-06-30 .
  4. "ลาดินาสเตีย เดย เมดิชี: ไค ฟูโรโน อิ ซิญญอรี ดิ ฟิเรนเซ เช กัฟเวิร์นนาโรโน เปอร์ เซ็นตินายา ดิ อันนิ". www.visitflorence.com ​สืบค้นเมื่อ 2023-06-30 .
  5. แคนดิดี, วิเอรี ตอมมาซี (29-08-2019) "Palazzo Pitti: อิลปิอู เพรสติจิโอโซ อาคาร Firenze dai Medici ai Savoia" ชาวทัสคานี (ในภาษาอิตาลี) . สืบค้นเมื่อ 2023-06-30 .
  6. "ทอสกานา ใน "ดิซิโอนาริโอ ดิ สโตเรีย"". www.treccani.it (ในภาษาอิตาลี) สืบค้นเมื่อ 2023-05-27 .
  7. ดิแอซ, ฟูริโอ. สตอเรีย ดิตาเลีย อิล กรันดูกาโต ดิ ทอสกานา ฉันเมดิชิ (ในภาษาอิตาลี) ไอเอสบีเอ็น 8802024510-
  8. ^ "ราชอาณาจักรเอทรัสเคีย | ราชอาณาจักรทางประวัติศาสตร์ ยุโรป | Britannica". www.britannica.com . สืบค้นเมื่อ2023-06-30 .
  9. เรดาซิโอน (19-09-2557). ลา ไฟน์ เดล กรันดูกาโต ดิ ทอสกานาโพสต์Populi . สืบค้นเมื่อ 2023-06-30 .
ดึงข้อมูลจาก "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=รายชื่อดยุคแห่งทัสคานี&oldid=1243328550"