การธนาคารและการเงินอิสลาม

Financial activities compliant with Islamic law

การธนาคารอิสลามการเงินอิสลาม ( อาหรับ : مصرفية إسلامية masrifiyya 'islamia ) หรือการเงินที่สอดคล้องกับชารีอะห์^[1]คือกิจกรรมการธนาคารหรือการเงิน ที่สอดคล้องกับ ชารีอะห์ (กฎหมายอิสลาม) และการนำไปใช้ในทางปฏิบัติผ่านการพัฒนาเศรษฐศาสตร์อิสลามรูปแบบต่างๆ ของการเงินอิสลาม ได้แก่มุดาราบะห์ (การแบ่งปันผลกำไรและการขาดทุน) วะเดียะห์ (การเก็บรักษาที่ปลอดภัย) มุชารากะ (การร่วมทุน) มุราบะห์ (ต้นทุนบวกกำไร) และอิญาเราะห์ ( การเช่าซื้อ )

ชารีอะห์ห้ามการจ่ายดอกเบี้ยหรือดอกเบี้ยซึ่งโดยทั่วไปหมายถึงดอกเบี้ยที่ต้องจ่ายจากเงินกู้ทุกประเภท^[2]^[3] (แม้ว่าชาวมุสลิมบางคนจะโต้แย้งว่ามีฉันทามติหรือไม่ว่าดอกเบี้ยเทียบเท่ากับดอกเบี้ย ) ^[4]^[5]การลงทุนในธุรกิจที่จัดหาสินค้าหรือบริการที่ถือว่าขัดต่อหลัก ศาสนาอิสลาม (เช่น หมูหรือแอลกอฮอล์) ก็ถือเป็นฮาราม ("บาปและห้าม") เช่นกัน ^{[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]}

ข้อห้ามเหล่านี้ถูกนำมาใช้ในประวัติศาสตร์ในระดับที่แตกต่างกันในประเทศ/ชุมชนมุสลิมเพื่อป้องกันการปฏิบัติที่ไม่เป็นไปตามหลักศาสนาอิสลาม ในช่วงปลายศตวรรษที่ 20 ในฐานะส่วนหนึ่งของการฟื้นฟูอัตลักษณ์อิสลาม^[6]^{[หมายเหตุ 1]}ธนาคารอิสลามจำนวนหนึ่งก่อตั้งขึ้นเพื่อนำหลักการเหล่านี้ไปใช้กับ สถาบัน เชิงพาณิชย์เอกชนหรือกึ่งเอกชนภายในชุมชนมุสลิม^[8]^[9]จำนวนและขนาดของธนาคารเหล่านี้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนถึงปี 2009 มีธนาคาร มากกว่า 300 แห่ง และกองทุนรวม 250 กองทุน ทั่วโลกที่ปฏิบัติตามหลักศาสนาอิสลาม^[10]และมีเงินราว 2 ล้านล้านดอลลาร์ที่ปฏิบัติตามหลักชารีอะห์ในปี 2014 ^[11]สถาบันการเงินที่ปฏิบัติตามหลักชารีอะห์คิดเป็นประมาณ 1% ของสินทรัพย์ทั้งหมดของโลก^[12]กระจุกตัวอยู่ในประเทศ สมาชิก สภาความร่วมมือรัฐอ่าว อาหรับ ( GCC ) บังกลาเทศปากีสถานอิหร่านและมาเลเซีย^[13]แม้ว่าธนาคารอิสลามจะยังมีสัดส่วนเพียงเศษเสี้ยวของสินทรัพย์ธนาคารของชาวมุสลิม^[14]แต่ตั้งแต่เริ่มก่อตั้งมา ธนาคารอิสลามก็เติบโตเร็วกว่าสินทรัพย์ธนาคารโดยรวม และคาดว่าจะยังคงเติบโตต่อไป^[11]^[15]^[16]

อุตสาหกรรม^{[ คลุมเครือ ]}ได้รับการยกย่อง^{[ โดยใคร? ]}สำหรับการกลับไปสู่เส้นทางของ "การชี้นำจากพระเจ้า" ในการปฏิเสธ "การครอบงำทางการเมืองและเศรษฐกิจ" ของตะวันตก^[6]และสังเกตว่าเป็น "สัญลักษณ์ที่มองเห็นได้ชัดเจนที่สุด" ของการฟื้นฟูอิสลาม^[17]ผู้สนับสนุนที่กระตือรือร้นที่สุดสัญญาว่า "ไม่มีเงินเฟ้อ ไม่มีการว่างงาน ไม่มีการเอารัดเอาเปรียบ และไม่มีความยากจน" เมื่อนำไปปฏิบัติอย่างเต็มที่^[15]^[16]อย่างไรก็ตาม ยังถูกวิพากษ์วิจารณ์ว่าล้มเหลวในการพัฒนาการแบ่งปันผลกำไรและขาดทุนหรือรูปแบบการลงทุนที่ถูกต้องตามจริยธรรมมากขึ้นตามที่ผู้สนับสนุนในช่วงแรกสัญญาไว้^[18]และแทนที่จะขายผลิตภัณฑ์ธนาคาร^[19]ที่ "ปฏิบัติตามข้อกำหนดอย่างเป็นทางการของกฎหมายอิสลาม" ^[20]แต่ใช้ "อุบายและเล่ห์เหลี่ยมเพื่อปกปิดผลประโยชน์" ^[21]และก่อให้เกิด "ต้นทุนที่สูงขึ้น ความเสี่ยงที่มากขึ้น" ^[22]มากกว่าธนาคาร ( ริบาวี ) ทั่วไป

ประวัติศาสตร์

ดอกเบี้ยในศาสนาอิสลาม

แม้ว่าการเงินแบบอิสลามจะมีข้อห้ามมากมาย เช่น การดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ การพนัน ความไม่แน่นอน เป็นต้น แต่ความเชื่อที่ว่า “ดอกเบี้ยทุกรูปแบบเป็นดอกเบี้ยและห้าม” ก็เป็นแนวคิดที่เป็นพื้นฐาน^[21] คำว่า “ ดอกเบี้ย ” หมายความตามตัวอักษรว่า “ส่วนเกินหรือการเพิ่มเติม” และได้รับการแปลว่า “ดอกเบี้ย” “ดอกเบี้ยกู้ยืม” “ส่วนเกิน” “การเพิ่มขึ้น” หรือ “การเพิ่มเติม” ^[23]^[24]

ตามคำกล่าวของนักเศรษฐศาสตร์อิสลาม Choudhury และ Malik การขจัดดอกเบี้ยเกิดขึ้นตาม "กระบวนการค่อยเป็นค่อยไป" ในศาสนาอิสลามยุคแรก และ "สิ้นสุดลง" ด้วย "ระบบเศรษฐกิจอิสลามที่สมบูรณ์" ภายใต้การปกครองของเคาะลีฟะฮ์อุมัร (ค.ศ. 634–644) ^[25]

แหล่งข้อมูลอื่น ( สารานุกรมอิสลามและโลกมุสลิมติมูร์ คูราน) ไม่เห็นด้วยและระบุว่าการให้และรับดอกเบี้ยยังคงดำเนินต่อไปในสังคมมุสลิม "บางครั้งผ่านการใช้เล่ห์เหลี่ยมทางกฎหมาย ( ḥiyal ) บ่อยครั้งค่อนข้างเปิดเผย" ^[26]รวมถึงในช่วงจักรวรรดิออตโตมัน^[27]^[28] แหล่งข้อมูลอื่น (International Business Publications) ระบุว่าในช่วง "ยุคทองของอิสลาม" "มุมมองทั่วไปของริบาในหมู่นักกฎหมายคลาสสิก" ของกฎหมายและเศรษฐศาสตร์อิสลามคือ การให้ดอกเบี้ยกับสกุลเงินทองคำและเงินเป็นสิ่งผิดกฎหมาย "แต่ไม่ใช่ริบาและจึงเป็นที่ยอมรับได้ที่จะให้ดอกเบี้ยกับเงินเฟียต - สกุลเงินที่ประกอบด้วยวัสดุอื่นๆ เช่น กระดาษหรือโลหะพื้นฐาน - ในระดับหนึ่ง" ^[29]^{[หมายเหตุ 2]}

ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 กลุ่มอิสลามสมัยใหม่ได้ตอบสนองต่อการเพิ่มขึ้นของอำนาจและอิทธิพลของยุโรปและการล่าอาณานิคมในประเทศมุสลิมโดยพิจารณาข้อห้ามในการคิดดอกเบี้ยใหม่ และพิจารณาว่าอัตราดอกเบี้ยและการประกันภัยไม่ถือเป็น "เงื่อนไขเบื้องต้นสำหรับการลงทุนที่สร้างผลกำไร" ในเศรษฐกิจสมัยใหม่ที่ทำงานได้ จริงหรือไม่ ^[30] ซัยยิด อาหมัด ข่านโต้แย้งถึงความแตกต่างระหว่างการคิดดอกเบี้ยแบบ "ดอกเบี้ย" อันเป็นบาป ซึ่งพวกเขาเห็นว่าจำกัดเฉพาะค่าธรรมเนียมในการกู้ยืมเพื่อการบริโภค และ "ดอกเบี้ย" ที่ถูกต้องตามกฎหมายที่ไม่ใช่ดอกเบี้ยสำหรับการกู้ยืมเพื่อการลงทุนเชิงพาณิชย์^[31]

อย่างไรก็ตาม ในศตวรรษที่ 20 นักฟื้นฟูอิสลาม/นักเคลื่อนไหวอิสลาม/นักเคลื่อนไหวพยายามกำหนดดอกเบี้ยทั้งหมดเป็นริบาเพื่อสั่งให้ชาวมุสลิมให้กู้ยืมเงินที่ "ธนาคารอิสลาม" ที่หลีกเลี่ยงอัตราดอกเบี้ยคงที่ ในศตวรรษที่ 21 ขบวนการธนาคารอิสลามนี้ได้สร้าง "สถาบันทางการเงินปลอดดอกเบี้ยทั่วโลก" ^[32]อนุญาตให้กู้เงินในศาสนาอิสลามได้หากดอกเบี้ยที่จ่ายเชื่อมโยงกับกำไรหรือขาดทุนที่ได้รับจากการลงทุน แนวคิดเรื่องกำไรทำหน้าที่เป็นสัญลักษณ์ในศาสนาอิสลามในฐานะการแบ่งปันกำไร ขาดทุน และความเสี่ยงอย่างเท่าเทียมกัน

การเคลื่อนไหวนี้เริ่มต้นขึ้นโดยนักเคลื่อนไหวและนักวิชาการ เช่น Anwar Qureshi, ^[33] Naeem Siddiqui , ^[34] Abul A'la Maududi , Muhammad Hamidullahในช่วงปลายทศวรรษ 1940 และต้นทศวรรษ 1950 ^[35] พวกเขาเชื่อว่าธนาคารพาณิชย์เป็น "ความชั่วร้ายที่จำเป็น" และเสนอระบบธนาคารโดยอิงตามแนวคิดของMudarabahซึ่งการแบ่งปันกำไรจากการลงทุนจะเข้ามาแทนที่ดอกเบี้ย ผลงานเพิ่มเติมที่อุทิศให้กับหัวข้อการธนาคารปลอดดอกเบี้ยโดยเฉพาะนั้นเขียนขึ้น^[36]^[37]โดย Muhammad Uzair (1955), Abdullah al-Araby (1967), Mohammad Najatuallah Siddiqui , ^[38] al-Najjar (1971) และMuhammad Baqir al-Sadr ^[39 ]

ตั้งแต่ปี พ.ศ.2513

การมีส่วนร่วมของสถาบัน รัฐบาล และการประชุมและการศึกษาต่างๆ เกี่ยวกับธนาคารอิสลาม (การประชุมของรัฐมนตรีคลังของประเทศอิสลามที่จัดขึ้นที่การาจีในปี 1970 การศึกษาในอียิปต์ในปี 1972 การประชุมนานาชาติครั้งแรกเกี่ยวกับเศรษฐศาสตร์อิสลามในเมกกะในปี 1976 และการประชุมเศรษฐกิจนานาชาติในลอนดอนในปี 1977) เป็นเครื่องมือสำคัญในการนำทฤษฎีไปประยุกต์ใช้ในทางปฏิบัติสำหรับธนาคารปลอดดอกเบี้ยแห่งแรก^[40]^[41]ในการประชุมนานาชาติครั้งแรกเกี่ยวกับเศรษฐศาสตร์อิสลาม "ปัญญาชนมุสลิม นักวิชาการชารีอะห์ และนักเศรษฐศาสตร์หลายร้อยคนประกาศอย่างชัดเจนว่า ... ดอกเบี้ยทุกรูปแบบ" เป็นดอกเบี้ย [ 30 ^]^[42]

ภายในปี 2547 ความแข็งแกร่งของความเชื่อนี้ (ซึ่งเป็นพื้นฐานของการเงินแบบอิสลาม) ^[21]ได้รับการพิสูจน์ในปากีสถาน เมื่อสมาชิกรัฐสภาปากีสถานซึ่งเป็นชนกลุ่มน้อย (ไม่ใช่มุสลิม) ^{[หมายเหตุ 3]}ตั้งคำถามเกี่ยวกับเรื่องนี้ โดยชี้ให้เห็นว่านักวิชาการจากมหาวิทยาลัยอัลอัซฮาร์ (หนึ่งในมหาวิทยาลัยอิสลามที่เก่าแก่ที่สุดในโลก) ได้ออกกฤษฎีกาว่าดอกเบี้ยธนาคารไม่ใช่สิ่งที่ขัดต่อหลักอิสลามคำกล่าวของเขาส่งผลให้เกิด "ความโกลาหล" ในรัฐสภา ซึ่งเป็นคำเรียกร้องของสมาชิกพรรคการเมืองอิสลาม ชั้นนำ ^{[หมายเหตุ 4]}ให้ตอบสนองต่อคำพูดที่ดูหมิ่นเหล่านี้ทันที ตามมาด้วยการหยุดงานเมื่อพวกเขาถูกปฏิเสธ เมื่อสมาชิกรัฐสภาที่ไม่พอใจกลับมา ผู้นำของพวกเขา (ซาฮิบซาดา ฟาซาล คาริม) กล่าวว่าเนื่องจากสภาอิสลามแห่ง ปากีสถาน มีคำสั่งว่าผลประโยชน์ในทุกรูปแบบเป็นสิ่งต้องห้ามในสังคมอิสลาม สมาชิกรัฐสภาจึงไม่มีสิทธ์ที่จะ "ปฏิเสธประเด็นที่ยุติแล้วนี้" ^[43]

แม้จะมีคำสั่งของสภา แต่ในช่วงหลายปีที่ผ่านมามีนักวิชาการอิสลามส่วนน้อย ( Muhammad Abduh , Rashid Rida , Mahmud Shaltut , Syed Ahmad Khan , Fazl al-Rahman, Muhammad Sayyid TantawyและYusuf al-Qaradawi ) ตั้งคำถามว่า ribaรวมถึงการจ่ายดอกเบี้ยทั้งหมด หรือไม่ ^[44]นักวิชาการคนอื่น ๆ (Muhammad Akran Khan) ตั้งคำถามว่าribaเป็นอาชญากรรมเช่นเดียวกับการฆาตกรรมและการโจรกรรมซึ่งห้ามตามหลักชารีอะห์ (กฎหมายอิสลาม) และต้องได้รับการลงโทษจากมนุษย์หรือเพียงแค่เป็นบาปที่ต้องถูกตักเตือนโดยปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพระผู้เป็นเจ้า เนื่องจาก "ทั้งศาสดา เคาะลีฟะฮ์ทั้งสี่องค์แรกและรัฐบาลอิสลามที่ตามมาไม่เคยบัญญัติกฎหมายต่อต้านriba เลย " ^[45]

ด้วยจำนวนประชากรมุสลิมที่เพิ่มขึ้นในยุโรปและการขาดแคลนอุปทานในปัจจุบัน โอกาสที่ระบบการเงินอิสลามจะเข้ามามีบทบาทสำคัญต่อเศรษฐกิจของยุโรปจะเกิดขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ลักเซมเบิร์กกำลังก้าวขึ้นมาเป็นผู้นำและศูนย์กลางของกองทุนอิสลาม^[46]

การธนาคาร

ในขณะที่ผู้ฟื้นฟูศาสนาเช่นโมฮัมเหม็ด นาวีดยืนกรานว่าธนาคารอิสลามนั้น "เก่าแก่พอๆ กับศาสนาเอง โดยมีหลักการที่มาจากคัมภีร์อัลกุรอานเป็นหลัก" นักประวัติศาสตร์ฆราวาสและผู้ที่นิยมศาสนาอิสลามแบบสมัยใหม่มองว่าธนาคารอิสลามเป็นปรากฏการณ์สมัยใหม่หรือ " ประเพณีที่ประดิษฐ์ขึ้น " ^[47]^[48]

มีการถกเถียงกันว่าธุรกิจระดมทุนของZubayr ibn al-Awwamนั้นแทบจะ เป็น ธนาคารที่ไม่คิดดอกเบี้ย เลย ^[49] Zubayr เป็นผู้บุกเบิกแนวทางนี้โดยดัดแปลงบริการการเก็บเงินทางเทคนิคให้เป็นเงินกู้ที่ Zubayr จำเป็นต้องชำระคืน ในขณะเดียวกัน Zubayr ก็ได้รับสิทธิพิเศษในการจัดการเงินที่เขาเก็บไว้เพื่อทำธุรกิจของเขาด้วย^[50]แนวทางปฏิบัติของ Zubayr ที่จะรับเงินฝากจากผู้คนโดยไม่คิดดอกเบี้ยใดๆ กับลูกค้า ทำให้ Zubayr มีหนี้สินล้นพ้นตัวถึง 2,000,000 ดีนาร์^{[หมายเหตุ 5]}ในระหว่างที่เขาเสียชีวิต^[49]^{[หมายเหตุ 6]}อย่างไรก็ตาม Al-Zubayr ได้นำเงินฝากของลูกค้าไปลงทุนกับธุรกิจที่ทำกำไรของเขาเอง ดังนั้นทายาทของเขาจึงสามารถชำระหนี้ของเขาได้ ในขณะที่ยังคงทิ้งมรดกไว้มากมายให้กับครอบครัวของเขา^[51]หลังจากที่เขาเสียชีวิต Abdullah ibn Zubayr ลูกชายของเขาได้ขายทรัพย์สินนั้นไปในราคา 1,600,000 ดีนาร์^[52]การปฏิบัตินี้ได้รับอนุญาตตามความเห็นพ้องของนักวิชาการคลาสสิก เช่น อิบนุ ตัยมียะห์ ในมัจมุฟัตวาของเขา^[53]

การธนาคารในช่วงเริ่มต้น

ตามที่ Timur Kuran กล่าวไว้ว่า “ในศตวรรษที่ 10 กฎหมายอิสลามสนับสนุนเครื่องมือสินเชื่อและการลงทุน” ที่ “ก้าวหน้า” เทียบเท่ากับสิ่งใดๆ ในโลกที่ไม่ใช่อิสลาม แต่ก่อนศตวรรษที่ 19 ไม่มีสถาบันการเงิน “ที่ยั่งยืน” ที่ “สามารถจดจำได้ว่าเป็นธนาคาร” ในโลกมุสลิม ธนาคารแห่งแรกที่ชาวมุสลิมเป็นเจ้าของส่วนใหญ่เกิดขึ้นในช่วงทศวรรษปี 1920 ^[54]

ระบบเศรษฐกิจตลาดในยุคแรกและรูปแบบการค้าแบบพาณิชย์ ในยุคแรก ซึ่งบางครั้งเรียกว่าทุนนิยมอิสลามได้รับการพัฒนาขึ้นระหว่างศตวรรษที่ 8 ถึง 12 ^[55]ระบบเศรษฐกิจการเงิน ในยุคนั้นใช้ สกุลเงิน ที่หมุนเวียนอย่างกว้างขวางอย่าง ทองคำดีนาร์เป็นพื้นฐานและเชื่อมโยงภูมิภาคต่างๆ ที่เคยเป็นอิสระทางเศรษฐกิจเข้าด้วยกัน

แนวคิดและเทคนิคทางเศรษฐกิจจำนวนหนึ่งถูกนำมาประยุกต์ใช้ในระบบธนาคารอิสลามยุคแรกๆ รวมถึงตั๋วเงินห้างหุ้นส่วน( mufawadaรวมถึงห้างหุ้นส่วนจำกัดหรือmudaraba ) และรูปแบบของทุน ( al-mal ) การสะสมทุน ( nama al-mal ) ^[56]เช็คตั๋วสัญญาใช้เงิน^[57]ทรัสต์(ดูWaqf ) ^[58]บัญชี ธุรกรรมการกู้ยืม บัญชีแยกประเภทและการมอบหมาย[ 59 ^]เป็นที่ทราบกันดีว่าพ่อค้าชาวมุสลิมใช้เช็คหรือ ระบบ ṣakkตั้งแต่สมัยของHarun al-Rashid (ศตวรรษที่ 9) แห่งราชวงศ์ Abbasid [ ^60]^[59]องค์กรที่เป็นอิสระจากรัฐก็มีอยู่ในโลกอิสลามยุคกลางเช่นกัน ในขณะที่ สถาบัน ตัวแทนก็ได้รับการแนะนำในช่วงเวลานั้นเช่นกัน^[61]^[62]แนวคิดทุนนิยมยุคแรกๆ เหล่านี้หลายประการได้รับการนำมาใช้และพัฒนาต่อไปในยุโรปยุคกลางตั้งแต่ศตวรรษที่ 13 เป็นต้นมา^[56]

ศตวรรษที่ 20

ในช่วงกลางศตวรรษที่ 20 องค์กรบางแห่งถูกพบว่าเสนอบริการทางการเงินที่สอดคล้องกับกฎหมายอิสลาม ธนาคารอิสลามท้องถิ่นแห่งแรกที่ทดลองก่อตั้งขึ้นในช่วงปลายทศวรรษปี 1950 ในพื้นที่ชนบทของปากีสถาน โดยไม่คิดดอกเบี้ยในการให้กู้ยืม [ ^63]^[64]

ในปี 1963 ธนาคารอิสลามสมัยใหม่แห่งแรกที่บันทึกไว้ได้รับการก่อตั้งขึ้นในชนบทของอียิปต์โดยนักเศรษฐศาสตร์Ahmad Elnaggar ^[65]เพื่อดึงดูดผู้คนที่ขาดความเชื่อมั่นในธนาคารที่ดำเนินการโดยรัฐ การทดลองแบ่งปันผลกำไรในเมืองMit Ghamr ในสามเหลี่ยมปากแม่น้ำไนล์ไม่ได้โฆษณาลักษณะอิสลามโดยเฉพาะ เนื่องจากเกรงว่าจะถูกมองว่าเป็นการแสดงออกถึงลัทธิหัวรุนแรงอิสลามที่ขัดต่อระบอบการปกครองของ Gamal Nasserนอกจากนี้ ในปีนั้น บริษัท Pilgrims Saving Corporation ก็ได้ก่อตั้งขึ้นในมาเลเซีย (แม้ว่าจะไม่ใช่ธนาคาร แต่ได้นำแนวคิดการธนาคารอิสลามพื้นฐานมาใช้) ^[65]

การทดลอง Mit Ghamr ถูกปิดตัวลงโดยรัฐบาลอียิปต์ในปี 1968 ถึงกระนั้นก็ยังถือว่าเป็นความสำเร็จสำหรับหลายๆ คน^[66]เนื่องจากในเวลานั้นมีธนาคารที่มีลักษณะคล้ายกันเก้าแห่งในประเทศ^[67]ในปี 1972 โครงการ Mit Ghamr Savings ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของ Nasr Social Bank ซึ่งจนถึงปี 2016 ยังคงดำเนินกิจการอยู่ในอียิปต์^[68]

ตั้งแต่ปี พ.ศ.2513

สิ่งพิมพ์ที่มีอยู่เกี่ยวกับการเงินอิสลาม
ปี	ตัวเลข
ก่อนปีพ.ศ.2522	238
1999	2722
2549	6484
ที่มา: ฐานข้อมูลโครงการการเงินอิสลาม^[69]

การไหลเข้าของ "เงินดอลลาร์จากน้ำมัน" และ "การกลับเข้าสู่อิสลามทั่วไป" หลังจากสงคราม Yom Kippurและวิกฤติน้ำมันในปี 1973กระตุ้นให้เกิดการพัฒนาภาคการธนาคารอิสลาม^[70]และตั้งแต่ปี 1975 ภาคการธนาคารอิสลามก็แพร่กระจายไปทั่วโลก^[71]

ในปี 1975 ธนาคารพัฒนาอิสลามได้รับการจัดตั้งขึ้นโดยมีภารกิจในการจัดหาเงินทุนให้กับโครงการต่างๆ ในประเทศสมาชิก^[72]ธนาคารอิสลามเชิงพาณิชย์แห่งแรกที่ทันสมัยคือธนาคารอิสลามดูไบก่อตั้งขึ้นในปี 1979 ^[73] บริษัท ประกันภัยอิสลามแห่งแรก (หรือตะกาฟุล ) – บริษัทประกันภัยอิสลามแห่งซูดาน – ก่อตั้งขึ้นในปี 1979 ^[65]กองทุน Amana Income Fund ^[74]กองทุนรวมอิสลามแห่งแรกของโลก (ซึ่งลงทุนเฉพาะในหุ้นที่สอดคล้องกับหลักชารีอะห์) ก่อตั้งขึ้นในปี 1986 ในรัฐอินเดียนา^[65]

ตั้งแต่ปี 1980 ถึง 1985 การลงทุนในอิสลามได้ "ขยายตัวอย่างน่าทึ่ง" ทั่วโลกมุสลิม โดยดึงดูดเงินฝากพร้อมคำมั่นสัญญาเรื่อง "ผลกำไรมหาศาล" และ "การรับประกันทางศาสนา" ที่จัดทำโดยนักกฎหมายอิสลามซึ่ง "ได้รับการคัดเลือกให้ออกคำฟัตวาประณามธนาคารแบบดั้งเดิมและแนะนำคู่แข่งที่เป็นอิสลาม" ^[75]การเติบโตนี้ถูกพลิกกลับชั่วคราวในปี 1988 ในประเทศอาหรับมุสลิมที่ใหญ่ที่สุด นั่นคือ อียิปต์ เมื่อรัฐบาลอียิปต์ซึ่งกังวลว่าขบวนการอิสลามกำลังสร้าง "กองทุนสงคราม" และได้รับอิสรภาพทางการเงิน ได้พลิกกลับการสนับสนุนอุตสาหกรรมนี้โดยปริยาย และเริ่มรณรงค์ทางสื่อต่อต้านธนาคารอิสลาม^[75]ความตื่นตระหนกทางการเงินที่ตามมาทำให้บริษัทบางแห่งล้มละลาย^[76]

ในปี 1990 องค์กรบัญชีสำหรับสถาบันการเงินอิสลาม ( องค์กรบัญชีและการตรวจสอบสำหรับสถาบันการเงินอิสลาม , AAOIFI) ก่อตั้งขึ้นในแอลเจียร์โดยกลุ่มสถาบันการเงินอิสลาม^[77]^[78] ในปีนั้น ตลาดพันธบัตรอิสลามก็เกิดขึ้นเช่นกันเมื่อ บริษัท Shell MDS ออก ตราสาร หนี้แบบซื้อขายได้ฉบับแรก ในมาเลเซีย ซึ่งเป็นทางเลือกของพันธบัตรอิสลามแบบเดิม^[65]ในปี 2002 คณะกรรมการบริการทางการเงินอิสลาม (IFSB) ซึ่งตั้งอยู่ในมาเลเซีย ก่อตั้งขึ้นเพื่อเป็นหน่วยงานกำหนดมาตรฐานสากลสำหรับสถาบันการเงินอิสลาม^[65]

ในปีพ.ศ. 2538 สถาบันการเงินอิสลาม 144 แห่งได้รับการจัดตั้งทั่วโลก รวมถึงธนาคารที่ดำเนินการโดยรัฐบาล 33 แห่ง ธนาคารเอกชน 40 แห่ง และบริษัทการลงทุน 71 แห่ง^[79]Citibankซึ่งเป็นธนาคารขนาดใหญ่ที่มีฐานอยู่ในสหรัฐฯเริ่มให้บริการธนาคารอิสลามในปีพ.ศ. 2539 เมื่อได้จัดตั้ง Citi Islamic Investment Bank ในประเทศบาห์เรน^[65]เกณฑ์มาตรฐานที่ประสบความสำเร็จครั้งแรกสำหรับการดำเนินงานของกองทุนการลงทุนอิสลามได้รับการจัดตั้งขึ้นในปีพ.ศ. 2542 ด้วยดัชนีตลาดอิสลาม Dow Jones (DJIMI) ^[65]

ในช่วงทศวรรษ 1990 ธนาคารอิสลามในสหราชอาณาจักรก็เริ่มมีการเริ่มต้นที่ผิดพลาด โดยธนาคารประกาศว่าผลตอบแทนคือ "ดอกเบี้ย" เพื่อวัตถุประสงค์ทางภาษี ในขณะที่ยืนกรานกับผู้ฝากเงินว่าผลตอบแทนเหล่านี้คือ "กำไร" จริงๆ ไม่ใช่ดอกเบี้ยนักวิชาการอิสลามได้ออกคำสั่งโดยระบุว่าพวกเขา "ไม่คัดค้านการใช้คำว่า "ดอกเบี้ย" ในสัญญากู้ยืมเพื่อวัตถุประสงค์ในการหลีกเลี่ยงภาษี โดยมีเงื่อนไขว่าธุรกรรมนั้นไม่เกี่ยวข้องกับดอกเบี้ยและธนาคารอิสลามใช้คำนี้เพราะกลัวว่าการไม่มีการลดหย่อนภาษีสำหรับดอกเบี้ย (แต่ไม่ใช่กำไร) จะทำให้ธนาคารเสียเปรียบในการแข่งขันกับธนาคารทั่วไป^[80]ลูกค้าชาวมุสลิมไม่ได้รับการโน้มน้าว และตลาดผลิตภัณฑ์ทางการเงินของอิสลามก็ถูก "ตำหนิ" ^[81]ธนาคารอิสลามแห่งบริเตนซึ่งเป็นธนาคารพาณิชย์อิสลามแห่งแรกที่ก่อตั้งขึ้นนอกโลกมุสลิม ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี 2004 ^[65]

ภายในปี 2551 ระบบธนาคารอิสลามเติบโตในอัตรา 10–15% ต่อปี และคาดว่าจะเติบโตต่อไปอย่างต่อเนื่อง^[82]มีสถาบันการเงินอิสลามมากกว่า 300 แห่งกระจายอยู่ใน 51 ประเทศ รวมทั้งกองทุนรวมอีก 250 กองทุนที่ปฏิบัติตามหลักศาสนาอิสลามนิตยสารThe Economist^{คาดว่าสินทรัพย์ทางการเงินประมาณ 0.5% [83]} ทั่วโลก อยู่ภายใต้การจัดการที่สอดคล้องกับหลักชารีอะห์^[10]

แต่ในขณะที่อุตสาหกรรมเติบโตขึ้น ก็ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ (จาก MT Usmani และคนอื่นๆ) ว่าไม่ได้ก้าวหน้าจาก "สัญญาที่อิงตามหนี้" เช่นmurabaha ไปสู่รูปแบบ การแบ่งปันผลกำไรและขาดทุนที่ "แท้จริง" มากขึ้นแต่กลับเคลื่อนตัวไปในทิศทางตรงกันข้าม "แข่งขันเพื่อนำเสนอตัวเองด้วยคุณลักษณะเดียวกันทั้งหมดของตลาดแบบเดิมที่อิงตามดอกเบี้ย" ^[84]

ในช่วงวิกฤตการณ์ทางการเงินในปี 2007–2008ธนาคารอิสลามไม่ได้รับผลกระทบจาก "สินทรัพย์ที่มีพิษ" สะสมอยู่ในงบดุลของธนาคารสหรัฐ เนื่องจากสินทรัพย์เหล่านี้ไม่ปฏิบัติตามหลักชารีอะห์และธนาคารอิสลามไม่ได้เป็นเจ้าของ ในปี 2009 หนังสือพิมพ์ทางการของวาติกัน ( L'Osservatore Romano ) เสนอแนวคิดว่า "หลักจริยธรรมที่การเงินอิสลามตั้งอยู่นั้นอาจทำให้ธนาคารใกล้ชิดกับลูกค้าและจิตวิญญาณที่แท้จริงซึ่งควรเป็นเครื่องหมายของบริการทางการเงินทุกประเภท" ^[85] (คริสตจักรนิกายโรมันคาธอลิกห้ามการคิดดอกเบี้ย แต่เริ่มผ่อนปรนการห้ามดอกเบี้ยทั้งหมดในศตวรรษที่ 16) ^[86]^[87] อย่างไรก็ตาม การลดลงของมูลค่าอสังหาริมทรัพย์และหุ้นเอกชน ซึ่งเป็นสองส่วนที่บริษัทอิสลามลงทุนอย่างหนัก หลังจากการล่มสลายของ Lehman Brothers Islamic ได้ส่งผลกระทบต่อสถาบันการเงินของอิสลาม^[88]

ณ ปี 2558 มีการจัดการสินทรัพย์มูลค่า 2.004 ล้านล้านดอลลาร์ในลักษณะที่สอดคล้องกับหลักชารีอะห์ ตามรายงาน State of the Global Islamic Economy ซึ่งในจำนวนนี้ 342 พันล้านดอลลาร์เป็นตราสารหนี้ ประเภทซูกุก ตลาด ตราสารหนี้ ประเภทซูกุก ของอิสลาม ในปีนั้นประกอบด้วยตราสารหนี้ประเภทซูกุกจำนวน 2,354 ฉบับ^[89]และแข็งแกร่งขึ้นเพียงพอที่รัฐที่ไม่ใช่มุสลิมส่วนใหญ่หลายรัฐ เช่น สหราชอาณาจักร ฮ่องกง^[90]และลักเซมเบิร์ก^[91]ออกตราสารหนี้ ประเภทซูกุก

มีดัชนีที่สอดคล้องกับหลักชะรีอะห์หลายตัวที่สร้างขึ้นจากการคัดกรองบริษัทตามหลักชะรีอะห์ ดัชนีดังกล่าวได้แก่ DJIM, S&PSI, MSCI และดัชนีตามประเทศ เช่น KMI-ปากีสถาน และ SCM-มาเลเซีย^[92]

หลักการ

เพื่อให้สอดคล้องกับหลักการของกฎหมายอิสลาม ( ชารีอะห์ ) หรืออย่างน้อยที่สุดก็การตีความกฎหมายแบบออร์โธดอกซ์ และได้รับการชี้นำจากเศรษฐศาสตร์อิสลาม การเคลื่อนไหวร่วมสมัยของระบบธนาคารและการเงินอิสลามจึงห้ามกิจกรรมต่างๆ มากมาย ซึ่งบางอย่างไม่ผิดกฎหมายในรัฐฆราวาส:

การจ่ายหรือเรียกเก็บดอกเบี้ย "ดอกเบี้ยทุกรูปแบบถือเป็นดอกเบี้ยและห้ามมิให้จ่าย" ^[21]กฎของศาสนาอิสลามเกี่ยวกับการทำธุรกรรม (เรียกว่าฟิกห์ อัล- มูอามาลัต ) ถูกสร้างขึ้นเพื่อป้องกันการใช้ดอกเบี้ย
การลงทุนในธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมที่เป็นสิ่งต้องห้าม ( ฮารอม ) เช่น การขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์หรือเนื้อหมูหรือการผลิตสื่อ เช่น คอลัมน์ซุบซิบหรือสื่อลามก^[93]^[94]
การเรียกเก็บเงินเพิ่มสำหรับการชำระเงินล่าช้า ซึ่งใช้ได้กับ การชำระ แบบมุราบาฮะห์หรือธุรกรรมการเงินแบบชำระเงินคงที่อื่นๆ แม้ว่าผู้เขียนบางคนเชื่อว่าอาจเรียกเก็บค่าธรรมเนียมการชำระเงินล่าช้าได้หากบริจาคให้กับการกุศล^[95]^[96]^[97]หรือหากผู้ซื้อ "ปฏิเสธที่จะชำระเงินโดยเจตนา" ^[98]
โดย ทั่วไปแล้วสิ่งนี้จะถูกแปลว่า "การพนัน" แต่ใช้ในความหมายว่า "การเก็งกำไร" ในระบบการเงินอิสลาม^{[90] การมีส่วนร่วมในสัญญาที่การเป็นเจ้าของสินค้าขึ้นอยู่กับการเกิดขึ้น}ของเหตุการณ์ที่กำหนดไว้ล่วงหน้าและไม่แน่นอนในอนาคตถือเป็นสิ่งต้องห้ามในระบบการเงินอิสลาม
Gharar Ghararมักแปลว่า "ความไม่แน่นอน" หรือ "ความคลุมเครือ" การห้ามทั้ง maisirและ ghararมักจะตัดตราสารอนุพันธ์ อนุพันธ์ตัวเลือก และสัญญาซื้อขายล่วงหน้าออกไป^{[90] ผู้}สนับสนุนการเงินอิสลาม (เช่น Mervyn K. Lewis และ Latifa M. Algaoud) เชื่อว่าสิ่งเหล่านี้เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่มากเกินไป และอาจส่งเสริมให้เกิดความไม่แน่นอนและพฤติกรรมฉ้อโกง เช่นที่พบในตราสารอนุพันธ์ที่ใช้โดยธนาคารทั่วไป^[99]
การทำธุรกรรมที่ขาด "ความชัดเจนในสาระสำคัญ" การทำธุรกรรมทั้งหมดจะต้อง "เชื่อมโยงโดยตรงกับธุรกรรมทางเศรษฐกิจพื้นฐานที่แท้จริง" ซึ่งไม่รวมถึง "ตัวเลือกและอนุพันธ์อื่นๆ ส่วนใหญ่" ^[94]^[100]

เงินในสัญญาทางการเงินแบบอิสลามที่พบมากที่สุด - สัญญาที่อิงกับหนี้ - "จะต้องทำจากสินทรัพย์ที่จับต้องได้ซึ่งบุคคลนั้นเป็นเจ้าของและมีสิทธิ์ขาย - และในการทำธุรกรรมทางการเงิน จำเป็นต้องมีการแบ่งปันความเสี่ยง" เงินไม่สามารถทำมาจากเงินได้^[101]ข้อความอีกประการหนึ่งของทฤษฎีการเงินการธนาคารอิสลามคือ: "เงินไม่มีประโยชน์ในตัวเอง มันเป็นเพียงสื่อกลางในการแลกเปลี่ยน" ^[102]^[103] ข้อจำกัดอื่นๆ ได้แก่

ธนาคารอิสลามจะต้องเรียกเก็บซะกาต (การให้ทานตามศาสนา) จากบัญชีของลูกค้า – อย่างน้อยตามแหล่งข้อมูลบางแห่ง^[99]^[104]
คณะกรรมการ ผู้เชี่ยวชาญ ด้านชารีอะห์มีหน้าที่ดูแลและให้คำแนะนำธนาคารอิสลามแต่ละแห่งเกี่ยวกับความเหมาะสมของธุรกรรมเพื่อ "ให้แน่ใจว่ากิจกรรมทั้งหมดสอดคล้องกับหลักการอิสลาม" ^[99]^[104] (การตีความชารีอะห์อาจแตกต่างกันไปในแต่ละประเทศ ตามที่ Humayon Darกล่าวไว้^[105]การตีความชารีอะห์นั้นเข้มงวดกว่าในตุรกีหรือประเทศอาหรับมากกว่าในมาเลเซีย ซึ่งการตีความนั้นเข้มงวดกว่าสาธารณรัฐอิสลามแห่งอิหร่าน นอกจากนี้ Mohammed Ariff ยังพบว่าการปฏิบัติตามชารีอะห์ในอิหร่านนั้นเข้มงวดน้อยกว่า โดยรัฐบาลอิสลามได้ออกคำสั่งว่า "การกู้ยืมของรัฐบาลโดยใช้ผลตอบแทนคงที่จากระบบธนาคารของรัฐจะไม่ถือเป็นดอกเบี้ย" และด้วยเหตุนี้จึงถือว่าได้รับอนุญาต" ^[67] Mahmud el-Gamal พบว่าการตีความนั้นเข้มงวดที่สุดในซูดานและน้อยที่สุดในมาเลเซีย) ^[106]
การแบ่งปันความเสี่ยง ความเสี่ยงและผลตอบแทนจากการกระจายความเสี่ยงอย่างสมดุลแก่ผู้เข้าร่วม เพื่อไม่ให้ใครได้รับผลประโยชน์ที่ไม่สมส่วนจากธุรกรรม^[94]^[100]

โดยทั่วไปแล้ว การธนาคารและการเงินอิสลามถูกอธิบายว่ามี "จุดประสงค์เดียวกัน" กับธนาคารทั่วไป แต่ดำเนินการตามกฎของกฎหมายชารีอะห์ (สถาบันการธนาคารและประกันภัยอิสลาม) ^[107]หรือมี "วัตถุประสงค์พื้นฐาน" เดียวกันกับหน่วยงานเอกชนอื่นๆ เช่น "การเพิ่มความมั่งคั่งของผู้ถือหุ้นให้สูงสุด" (โมฮัมเหม็ด วาร์ซาเม) ^[108]ในทำนองเดียวกัน มะห์มูด เอล-กามาลระบุว่าการเงินอิสลาม "ไม่ได้ถูกสร้างขึ้นอย่างสร้างสรรค์จากหลักนิติศาสตร์คลาสสิก" การเงินอิสลามดำเนินตามแนวทางการธนาคารทั่วไปและเบี่ยงเบนไปจาก "เพียงแต่ในขอบเขตที่การปฏิบัติแบบทั่วไปบางอย่างถือเป็นสิ่งต้องห้ามภายใต้กฎหมายชารีอะห์" ^{[หมายเหตุ 7]}

คำอธิบายที่กว้างกว่าเกี่ยวกับหลักการดังกล่าวมีอยู่ในสถาบันวิจัยและฝึกอบรมอิสลามของธนาคารพัฒนาอิสลาม

คุณลักษณะที่สำคัญที่สุดของธนาคารอิสลามคือการส่งเสริมการแบ่งปันความเสี่ยงระหว่างผู้ให้เงินทุน (นักลงทุน) ในด้านหนึ่งและทั้งตัวกลางทางการเงิน (ธนาคาร) และผู้ใช้เงินทุน (ผู้ประกอบการ) ในอีกด้านหนึ่ง ... ในธนาคารทั่วไป ความเสี่ยงทั้งหมดนี้เกิดขึ้นโดยหลักการแล้วโดยผู้ประกอบการ^[110]^[111]^{[หมายเหตุ 8]}

ผู้สนับสนุนบางคน (Nizam Yaquby) เชื่อว่าธนาคารอิสลามมีจุดมุ่งหมายที่กว้างไกลกว่าธนาคารทั่วไป และประกาศว่า "หลักการชี้นำ" สำหรับการเงินอิสลาม ได้แก่ "ความยุติธรรม ความยุติธรรม ความเท่าเทียม ความโปร่งใส และการแสวงหาความสามัคคีในสังคม" ^[113]แม้ว่าบางคนจะอธิบายคุณธรรมเหล่านี้ว่าเป็นประโยชน์โดยธรรมชาติของการปฏิบัติตามชารีอะห์ (Taqi Usmani อธิบายคุณธรรมเหล่านี้ว่าเป็นหลักการชี้นำในส่วนหนึ่งของหนังสือของเขาเกี่ยวกับธนาคารอิสลาม และเป็นประโยชน์ในอีกส่วนหนึ่ง) ^[114]

ตัวอย่างเช่น Nizam Yaquby ประกาศว่า "หลักการชี้นำ" สำหรับการเงินอิสลาม ได้แก่ "ความยุติธรรม ความยุติธรรม ความเสมอภาค ความโปร่งใส และการแสวงหาความสามัคคีในสังคม" ^[113]บางคนแยกแยะระหว่าง การเงิน ที่สอดคล้องกับ หลักชารีอะห์กับ การเงินที่อิง หลัก ชารีอะห์แบบองค์รวม บริสุทธิ์ และเข้มงวดยิ่งขึ้น^[115]^[116]^[117] " การเงินที่มีจริยธรรม " ถือเป็นสิ่งจำเป็น หรืออย่างน้อยก็พึงปรารถนา^[118]สำหรับการเงินอิสลาม เช่นเดียวกับ " สกุลเงินที่ใช้ทองคำเป็นฐาน " ^[119] Taqi Usmani ประกาศว่าธนาคารอิสลามจะหมายถึงการปล่อยกู้น้อยลง เนื่องจากไม่ต้องจ่ายดอกเบี้ยเงินกู้ สิ่งนี้ไม่ควรคิดว่าเป็นปัญหาสำหรับผู้กู้ในการหาเงินทุน เพราะ - ตามที่ Usmani กล่าว - ส่วนหนึ่งก็เพื่อป้องกันการเงินที่มากเกินไปที่อิสลามห้ามไม่ให้มีดอกเบี้ย^[120] ซูเบียร์ ฮัสซันโต้แย้งว่าวัตถุประสงค์ของการเงินอิสลามตามที่ผู้บุกเบิกได้คาดการณ์ไว้คือ "การส่งเสริมการเติบโตด้วยความเสมอภาค ... การบรรเทาความยากจน ... [และ] วิสัยทัศน์ระยะยาวในการปรับปรุงสภาพความเป็นอยู่ของชุมชนมุสลิมทั่วโลก" ^[121] บางคน (เช่น อุมาร์ อิบราฮิม วาดิลโล ผู้เปลี่ยนมานับถือศาสนาอิสลาม) เชื่อว่าขบวนการธนาคารอิสลามล้มเหลวในการปฏิบัติตามหลักการของกฎหมายชารีอะห์มาจนถึงขณะนี้ หรืออย่างน้อยก็ล้มเหลวในการปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดเพียงพอ^{[หมายเหตุ 9]}

ในทางกลับกัน อุสมานีสั่งสอนว่าเศรษฐกิจอิสลามที่ปราศจาก "ความไม่สมดุล" ในสังคม เช่น การรวมศูนย์ของ "ความมั่งคั่งในมือของคนเพียงไม่กี่คน" หรือการผูกขาดที่ทำให้กลไกตลาดหยุดชะงักหรือขัดขวาง - จะตามมาจากการเชื่อฟัง "คำสั่งของพระเจ้า" โดยการห้ามดอกเบี้ย (พร้อมกับความพยายามอื่นๆ ของอิสลาม) ^[124] (ต่อมาในหนังสือIntroduction to Islamic Finance ของเขา เขาโต้แย้งว่าหลักการของอิสลามควรครอบคลุมถึง "การตอบสนองความต้องการของสังคม" โดยให้ "การให้ความสำคัญกับผลิตภัณฑ์ที่อาจช่วยให้คนทั่วไปยกระดับคุณภาพชีวิตของตน" แต่ธนาคารอิสลามเพียงไม่กี่แห่งเท่านั้นที่เดินตามเส้นทางนี้) ^[125]แหล่งข้อมูลอื่น ( Saleh Abdullah Kamel ) ^{[หมายเหตุ 10]}อธิบายการเปลี่ยนแปลงที่คาดว่าจะเกิดขึ้นกับชุมชนมุสลิมโดยปฏิบัติตามแนวทางของอิสลามต่อเศรษฐศาสตร์ ธนาคาร การเงิน ฯลฯ ว่าเป็น "การก้าวไปสู่การพัฒนาเศรษฐกิจ การสร้างปัจจัยเพิ่มมูลค่า การส่งออกที่เพิ่มขึ้น การนำเข้าที่ลดลง การสร้างงาน การฟื้นฟูผู้ไร้ความสามารถ และการฝึกอบรมองค์ประกอบที่มีความสามารถ" ^[126]

รากฐานของพระคัมภีร์

กฎหมายชารีอะห์ที่เป็นพื้นฐานของระบบธนาคารอิสลามนั้นมีพื้นฐานมาจากคัมภีร์อัลกุรอาน (เปิดเผยแก่ศาสดาแห่งศาสนาอิสลามมุฮัม หมัด ) และหะดีษ (เนื้อหารายงานเกี่ยวกับคำสอน การกระทำ และคำพูดของศาสดาแห่งศาสนาอิสลาม มุฮัม หมัด ซึ่งมักจะอธิบายโองการในคัมภีร์อัลกุรอาน) ^[127] การห้าม การจาริกแสวง บุญนั้นอิงจากหะดีษที่ประกาศว่าการจาริกแสวงบุญ นั้นเป็นสิ่งต้องห้าม ซึ่งก็ คือการขายสิ่งของ เช่น "นกในท้องฟ้าหรือปลาในน้ำ" ^[128]^[129]^{[หมายเหตุ 11] เชื่อกันว่า} ไมซีรนั้นถูกห้ามตามโองการที่ 2:219, 5:90 และ 91 ในคัมภีร์อัลกุรอาน^[129]

อย่างไรก็ตาม "การประเมินแบบอิสลาม" ต่อธนาคารสมัยใหม่มีศูนย์กลางอยู่ที่คำจำกัดความของดอกเบี้ยเงินกู้^[134]ว่าเป็นริบาคัมภีร์อัลกุรอานมีทั้งหมด 12 โองการที่กล่าวถึงริบาคำนี้ปรากฏทั้งหมด 8 ครั้ง 3 ครั้งในโองการที่ 2:275และ 1 ครั้งใน โองการที่ 2:276 , 2:278 , 3:130 , 4:161และ30:39 [ ^135] ริบาถูกกล่าวถึงหลายครั้งในหะดีษ รวมทั้ง คำเทศนาอำลาของมูฮัมหมัด

นักวิชาการออร์โธดอกซ์หลายคนชี้ไปที่โองการในอัลกุรอาน (2:275–2:280) ที่ระบุว่าริบาเป็น "สิ่งต้องห้ามโดยเด็ดขาด" และ "ไม่ยุติธรรม" ( ซุลม์ ) และกำหนดให้ริบาหมายถึงการชำระเงินใดๆ "ที่เกินกว่าเงินต้น" ของเงินกู้^[136]^[137] (แม้ว่าแหล่งข้อมูลอย่างน้อยหนึ่งแหล่งจะระบุว่า "มีการโต้แย้งกันโดยทั่วไป" ว่าริบา "ถูกกำหนดโดยหะดีษ") ^[138]

ผู้ที่บริโภคดอกเบี้ยจะยืนอยู่ในวันพิพากษาเหมือนกับผู้ที่ถูกซาตานบีบคั้นจนเป็นบ้า นั่นเป็นเพราะพวกเขาพูดว่า “การค้าขายไม่ต่างอะไรกับดอกเบี้ย” แต่พระเจ้าได้อนุญาตให้มีการค้าขายและห้ามดอกเบี้ย ผู้ใดที่ละเว้น – หลังจากที่ได้รับคำเตือนจากพระเจ้าของพวกเขา – พวกเขาสามารถเก็บกำไรที่ได้มาก่อนหน้านี้ไว้ได้ และกรณีของพวกเขาจะเป็นหน้าที่ของอัลลอฮ์ ส่วนผู้ที่ยังคงดื้อรั้น พวกเขาจะเป็นผู้อยู่อาศัยในไฟนรก พวกเขาจะอยู่ที่นั่นตลอดไป
อัลลอฮ์ได้ทำให้ดอกเบี้ยไม่มีผล และการกุศลก็มีผล และอัลลอฮ์ไม่ทรงชอบผู้กระทำความชั่วที่เนรคุณ
แท้จริง ผู้ที่ศรัทธา ทำความดี ละหมาด และจ่ายภาษีทาน จะได้รับผลตอบแทนจากพระเจ้าของพวกเขา และจะไม่มีความกลัวสำหรับพวกเขา และพวกเขาจะไม่ต้องเสียใจ
โอ้ ผู้ศรัทธาทั้งหลาย! จงเกรงกลัวอัลลอฮ์ และละทิ้งดอกเบี้ยที่ค้างชำระ หากพวกเจ้าเป็นผู้ศรัทธาที่แท้จริง
หากพวกเจ้าไม่เกรงกลัว ก็จงระวังการทำสงครามกับอัลลอฮ์และศาสนทูตของพระองค์! แต่หากพวกเจ้ากลับใจ พวกเจ้าก็สามารถรักษาเงินต้นของพวกเจ้าไว้ได้ – ไม่ก่อความเสียหายหรือได้รับความทุกข์ทรมาน
หากใครพบว่าการชำระหนี้เป็นเรื่องยาก ก็ให้รอไว้จนกว่าจะถึงเวลาที่สะดวก และหากคุณละเว้นการชำระหนี้ดังกล่าวด้วยความเป็นกุศล ก็จะเป็นผลดีต่อคุณเองหากคุณรู้เท่านั้น
— ซูเราะห์ อัล-บะเกาะเราะห์ 2:275–280

ตามความเชื่อดั้งเดิม การ "เพิ่มจำนวนเงินต้น" ในเงินกู้ถือเป็นเงินริบา การที่เงินต้นเพิ่มขึ้นเพื่อซื้อผลิตภัณฑ์หรือสินค้าบางอย่างถือเป็นอีกเรื่องหนึ่ง สิ่งเหล่านี้ไม่ถือเป็นเงินริบา - ตามการตีความดั้งเดิม - อย่างน้อยก็ในบางสถานการณ์^[139] (บางครั้งสิ่งเหล่านี้เรียกว่า "การขายแบบเครดิต") ตามที่นักวิชาการอิสลามชื่อดังTaqi Usmani กล่าว นั่นเป็นเพราะในคัมภีร์กุรอานอายะฮ์ 2:275 ("พวกเขากล่าวว่า 'การค้า (การค้า) เป็นเหมือนการคิดดอกเบี้ย' [แต่] พระเจ้าอนุญาตให้มีการค้า และห้ามการคิดดอกเบี้ย") ^[140] "การค้า (การค้า)" หมายถึงการขายแบบเครดิต เช่นมูราบาฮา "การคิดดอกเบี้ยต้องห้าม" หมายถึงการเรียกเก็บเงินเพิ่มสำหรับการชำระล่าช้า ( ค่าธรรมเนียมล่าช้า ) และ "พวกเขา" หมายถึงผู้ที่ไม่ใช่มุสลิมซึ่งไม่เข้าใจว่าทำไมหากครั้งแรกได้รับอนุญาต ทั้งสองครั้งจึงไม่สามารถทำได้^[141]^{[หมายเหตุ 12]}ด้วยเหตุนี้ (ตาม Usmani) จึงไม่ เป็น ความจริงที่ว่า “เมื่อใดก็ตามที่ราคาเพิ่มขึ้นโดยคำนึงถึงระยะเวลาการชำระเงิน ธุรกรรมจะอยู่ในขอบเขตของดอกเบี้ย” ^[143]แทนที่จะเป็น “เงินต้น” และ “อัตราดอกเบี้ย” ผู้รับสินเชื่อจะจ่าย “ต้นทุน” และ “อัตราผลกำไร” ^[139] (ความแตกต่างอีกประการหนึ่งกับการเงินแบบเดิมคือไม่มีค่าปรับสำหรับการชำระเงินล่าช้า) ^{[หมายเหตุ 13]}

การขายแบบดอกเบี้ยและเครดิต

ในขณะที่อุสมานีและผู้บุกเบิกการธนาคารอิสลามคนอื่นๆ มองเห็นการขายสินเชื่อ เช่นมูราบาฮะห์เป็นเพียงส่วนจำกัดของอุตสาหกรรมการธนาคารอิสลามและอยู่ภายใต้การแบ่งกำไรและขาดทุนแต่การขายสินเชื่อดังกล่าวได้กลายเป็นรูปแบบ "ที่พบเห็นได้ทั่วไป" ที่สุดของการจัดหาเงินทุนแบบอิสลาม^[139]^[145]^[146]^[147]

ความแตกต่างระหว่างการขายแบบเครดิตและดอกเบี้ยยังถูกโจมตีจากนักวิจารณ์ เช่น Khalid Zaheer และ Muhammad Akram Khan โดยวิจารณ์จากมุมมองที่ตรงกันข้าม Zaheer ถือว่ากำไรจากการขายแบบเครดิตเป็นเงินริบาซึ่งก็เหมือนกับดอกเบี้ย และสังเกตเห็นการขาดความกระตือรือร้นของนักวิชาการออร์โธดอกซ์ เช่น สภาอุดมคติอิสลามสำหรับธนาคารอิสลามที่เน้นการขายแบบเครดิต ซึ่งพวกเขา (สภา) เรียกว่า "ไม่ต่างจากทางออกที่ดีที่สุดอันดับสองจากมุมมองของระบบอิสลามในอุดมคติ" ^[148] Khan เรียกความแตกต่างนี้ว่า "ไร้สาระและลำบาก" ซึ่งเป็นวิธีการคิดดอกเบี้ยโดยใช้ชื่ออื่น ซึ่งจำเป็นเพราะธุรกิจ "ไม่สามารถอยู่รอดได้ในกรณีที่ราคาเงินสดและเครดิตเท่ากัน" ^[149] คนอื่นๆ สังเกตว่าตามมาตรฐานการปฏิบัติทางบัญชีและระเบียบข้อบังคับการให้กู้ยืมตามความจริง^{[หมายเหตุ 14]}การได้รับเครดิต 90 วันสำหรับผลิตภัณฑ์มูลค่า 10,000 รูปี และชำระเงินเพิ่ม 500 รูปี มีค่าใช้จ่ายเกือบเท่ากันและถือว่าเกือบจะเท่ากันกับการชำระเป็นเงินสดโดยใช้เงินกู้สามเดือนที่อัตราดอกเบี้ย 20% ต่อปี

อย่างไรก็ตาม Taqi Usmani อธิบายว่านี่คือ "ความเข้าใจผิด" การจ่ายเงินมากขึ้นเพื่อซื้อเครดิตเมื่อซื้อสินค้า ("การแลกเปลี่ยนสินค้าเป็นเงิน") ^[152]^[153]ไม่ถือเป็นการละเมิดกฎหมายชารีอะห์ แต่การแลกเปลี่ยน "เงินหนึ่งหน่วยกับอีกหน่วยหนึ่งที่มีมูลค่าเดียวกัน" ("การแลกเปลี่ยนเงินเป็นเงิน") ^[152]และการเรียกเก็บเงินสำหรับเครดิตถือเป็นการละเมิดกฎหมายชารีอะห์^[143]เงินกู้เงินสดแตกต่างกันเพราะ "เงินไม่มีประโยชน์ในตัวเอง" ^[143]

ผู้สนับสนุนศาสนาอื่นๆ (เช่น Kahf) ได้ออกมาปกป้องการปฏิบัติตามหลักชารีอะห์ของแนวทางปฏิบัตินี้ โดยกล่าวว่า เหนือสิ่งอื่นใด การเพิ่มสินค้าโภคภัณฑ์เข้ากับเงินในระบบการเงินจะช่วยป้องกันไม่ให้เงินถูกใช้เพื่อวัตถุประสงค์ในการเก็งกำไร^{[142] นักวิจารณ์รายงานการละเมิด}murabahaแบบ "สังเคราะห์" อย่างแพร่หลายซึ่งเป็นเงินกู้ที่มีดอกเบี้ยในทุกกรณี ยกเว้นชื่อ^[154]^[155]

ประเภทของการกู้ยืมเงินอิสลาม

โมฮัมหมัด นาจาตุอัลเลาะห์ ซิดดิคีหนึ่งในผู้บุกเบิกระบบธนาคารอิสลามได้เสนอให้ใช้ รูปแบบ มุดาราบะห์ แบบสองชั้น เป็นพื้นฐานของ ระบบธนาคารปลอด ดอกเบี้ยธนาคารจะทำหน้าที่เป็นหุ้นส่วนด้านทุนใน บัญชี มุดาราบะห์โดยมีผู้ฝากเงินอยู่ฝ่ายหนึ่งและผู้ประกอบการอยู่ฝ่ายหนึ่ง^[156] (ตากี อุษมานี ผู้บุกเบิกอีกคนหนึ่งเรียกมุดาราบะห์และรูปแบบการเงินแบบแบ่งปันผลกำไรอีกแบบหนึ่งว่ามุชารอกะห์ซึ่งเป็น "เครื่องมือทางการเงินที่แท้จริงและเหมาะสมตามหลักชารีอะห์") ^[102]รูปแบบนี้จะได้รับการเสริมด้วยรูปแบบผลตอบแทนคงที่หลายรูปแบบ เช่น การเพิ่มมูลค่า ( murabaha ) การเช่าซื้อ ( ijara ) การเบิกเงินสดล่วงหน้าเพื่อซื้อผลผลิตทางการเกษตร ( salam ) และการเบิกเงินสดล่วงหน้าเพื่อการผลิตสินทรัพย์ ( istisna' ) เป็นต้น ในทางปฏิบัติ รูปแบบผลตอบแทนคงที่ โดยเฉพาะ รูปแบบ murabahaกลายเป็นสินค้าหลักของอุตสาหกรรม ไม่ใช่ส่วนเสริม เนื่องจากให้ผลลัพธ์ที่ใกล้เคียงกับรูปแบบการเงินแบบอิงดอกเบี้ยมากที่สุด สินทรัพย์ที่จัดการภายใต้ผลิตภัณฑ์เหล่านี้เกินกว่า " โหมด การแบ่งปันกำไร-ขาดทุน " เช่นมุดาราบะห์และ มุชารอ กะห์^[103]

มูลค่าของเงินตามเวลา

มูลค่าของเงินตามเวลา^[157] – แนวคิดที่ว่าการได้รับเงินตอนนี้มีประโยชน์มากกว่าในภายหลัง เพื่อที่ผู้ฝากเงิน/นักลงทุน/ผู้ให้กู้ควรได้รับการชดเชยสำหรับความพึงพอใจที่ล่าช้า – ถือเป็นข้อโต้แย้งที่ "สำคัญที่สุด" ประการหนึ่งที่สนับสนุนการเรียกเก็บดอกเบี้ยเงินกู้^[158]ด้วยเหตุนี้ ผู้สนับสนุนการเงินอิสลามบางส่วนจึงคัดค้านแนวคิดนี้ โดยโต้แย้งว่าการบริโภคบางอย่าง เช่น การกิน สามารถทำได้เฉพาะในช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้น และการลดราคาสำหรับเวลาจะส่งเสริมผลลัพธ์เชิงลบ เช่น การผลิตที่ไม่ยั่งยืน เช่นการกลายเป็นทะเลทรายเนื่องจากการกลายเป็นทะเลทรายจะเกิดขึ้นในอนาคตที่ลดราคา^[159] อย่างไรก็ตาม เนื่องจากธนาคารอิสลามยังเรียกร้องให้มีการตอบแทนความพึงพอใจที่ล่าช้าในรูปแบบของ "ผลตอบแทนจากการลงทุน" ทั้งจากการแบ่งปันกำไรและการขายแบบเครดิต นักวิชาการและนักเศรษฐศาสตร์อิสลามจึงมักจะยืนกรานว่ามูลค่าของเงินตามเวลาเป็นแนวคิดที่ถูกต้อง "โดยมีเงื่อนไขว่าอัตราส่วนลดคือ 'อัตราผลตอบแทน' ของทุนมากกว่าอัตราดอกเบี้ย" ซึ่งเป็นจุดยืนที่นักวิจารณ์มองว่าเป็นข้ออ้างที่คลุมเครือ^[158]^[160]^[161]^[162]

การชำระหนี้ก่อนกำหนด

ตรงข้ามกับการขายแบบเครดิต (กล่าวคือ ตรงข้ามกับการเรียกเก็บเงินเพิ่มเพื่อแลกกับการให้ผู้ซื้อมีเวลาชำระเงิน) คือการลดค่าธรรมเนียมสำหรับการชำระเงินล่วงหน้า ซึ่งถือว่าเป็นฮารอมตามแนวทางนิติศาสตร์ซุนนีทั้งสี่ ( ฮานาฟีมาลิกี ชาฟิอีฮันบาลี ) แต่ไม่ใช่โดยนักนิติศาสตร์ทุกคนตามที่ริฎา ซาดุลลาห์กล่าวไว้ เขาตั้งข้อสังเกตว่าการลดค่าธรรมเนียมดังกล่าวได้รับอนุญาตจากสหายของท่านศาสดา และผู้ติดตามบางคนของพวกเขา อิบนุ ตัยมียะห์และอิบนุ อัล-กอยยิมได้เสนอจุดยืนนี้และล่าสุดก็ได้รับการยอมรับจาก สถาบัน ฟิกฮ์อิสลามของOICสถาบันตัดสินใจว่า "การลดหนี้ที่เลื่อนออกไปเพื่อเร่งการชำระหนี้ ไม่ว่าจะตามคำขอของลูกหนี้หรือเจ้าหนี้ก็ตาม เป็นสิ่งที่อนุญาตภายใต้หลักชารีอะห์ไม่ถือเป็นการริบา ที่ต้องห้าม หากไม่ได้ตกลงกันล่วงหน้า และตราบใดที่ความสัมพันธ์ระหว่างเจ้าหนี้และลูกหนี้ยังคงเป็นแบบทวิภาคี" ^[163]^[164]

กฎหมายอิสลามเกี่ยวกับการค้าขาย

ดังที่กล่าวไว้ข้างต้น การธนาคารอิสลามเน้นหลักในการจัดหาเงินทุนโดยไม่ต้องเสียดอกเบี้ยเพื่อหลีกเลี่ยงการเสียดอกเบี้ย^[35]ในขณะที่การค้าไม่ใช่ปัญหา (ตามคำกล่าวในอัลกุรอาน ที่ว่า "พระเจ้าอนุญาตให้มีการค้าและห้ามการเสียดอกเบี้ย [ดอกเบี้ยสูง]" [ ^140]อย่างไรก็ตาม ธุรกรรมการค้าที่เกี่ยวข้องกับการพนัน ( maisir ) หรือความเสี่ยงที่มากเกินไป ( bayu al- gharar ) จะไม่ได้รับอนุญาต ในบรรดาเครื่องมือทางการเงินและกิจกรรมทั่วไปในระบบการเงินแบบดั้งเดิมที่นักวิชาการอิสลามและมุสลิมหลายคนถือว่าห้าม (หรืออย่างน้อยก็มีปัญหาในเชิงอิสลาม) ได้แก่:

การซื้อขายแบบมาร์จิ้น : การซื้อขายโดยใช้เงินกู้เพื่อซื้อหุ้นหรือตราสารทางการเงินอื่นๆ การซื้อขายแบบนี้ต้องเสียดอกเบี้ยต้องห้ามจากเงินกู้^[165]และมีความเสี่ยงมากกว่าการลงทุนแบบไม่ใช้มาร์จิ้นมาก เนื่องจากการสูญเสียอาจมากกว่าจำนวนเงินที่กู้ยืมมา^[166]
การขายชอร์ต : การยืม/เช่าหุ้นหรือตราสารอื่น ๆ และขายออกไป โดยบางครั้งไม่ได้ถือครองไว้ โดยหวังว่าจะสามารถซื้อคืนได้ในภายหลังในราคาที่ต่ำกว่าเพื่อหวังกำไร โดยทั่วไปแล้ว ถือว่าฝ่าฝืนหะดีษที่ว่า "อย่าขายสิ่งที่คุณไม่ได้ถือครอง" และได้รับการประกาศว่าไม่สามารถทำได้จากหลายแหล่ง (Raj Bhala, ^[167] Taqi Usmani, ^[124] Humayon Dar. ^[168]
การซื้อขายรายวัน : การซื้อและขายตราสารทางการเงินในระยะสั้นมาก) ถือเป็นสิ่งที่ไม่ถือเป็นอิสลาม เนื่องจากระยะเวลาสั้นๆ ของ "ความเป็นเจ้าของ" หมายความว่าผู้ซื้อขายรายวันไม่ได้เป็นเจ้าของสิ่งที่พวกเขาซื้อขายอย่างแท้จริง และนอกจากนี้ ยังต้องจ่ายดอกเบี้ยอีกด้วย^[169]แหล่งข้อมูลที่เรียกสิ่งนี้ว่าไม่ถือเป็นอิสลาม ได้แก่ Yusuf Talal DeLorenzo ^[170]และ Focus Business Services of the UAE ^[169]
อนุพันธ์ : สัญญาที่ได้รับมูลค่าจากประสิทธิภาพของสินทรัพย์อ้างอิง ("มูลค่าตามทฤษฎี" ของอนุพันธ์นอกตลาดของโลกเมื่อสิ้นปี 2550 อยู่ที่ 596 ล้านล้านดอลลาร์ และมูลค่าตลาดรวมของอนุพันธ์ที่ยังไม่ได้ชำระทั้งหมดอยู่ที่ 14.5 ล้านล้านดอลลาร์) ^[171]ออปชั่น ฟิวเจอร์ส และ "อนุพันธ์อื่น ๆ" "โดยทั่วไป" จะไม่ถูกใช้ในระบบการเงินอิสลาม "เพราะข้อห้ามในการห้ามซื้อขายล่วงหน้า" ^[172]แหล่งข้อมูลที่ระบุว่าอนุพันธ์ส่วนใหญ่หรืออนุพันธ์บางประเภทถูกห้ามโดยนักวิชาการอิสลาม ได้แก่ Juan Sole และ Andreas Jobst, [ ^173] PS Mills และ JR Presley, ^[174]^[175] Taqi Usmani, ^[176]และInvestopedia ^[177] อนุพันธ์ ที่ใช้กันทั่วไปที่สุด^[178]ได้แก่:
- สัญญา ซื้อขายล่วงหน้า : สัญญาที่กำหนดเองในการซื้อหรือขายสินทรัพย์ในราคาที่ระบุในอนาคต ไม่เหมือนสัญญาซื้อขายล่วงหน้า สัญญาซื้อขายล่วงหน้าจะไม่มีการซื้อขายในตลาดแลกเปลี่ยนใดๆ
- สัญญา ซื้อขายล่วงหน้า : ข้อตกลงทางกฎหมายในการซื้อหรือขายสินค้าโภคภัณฑ์หรือตราสารทางการเงินโดยเฉพาะในราคาที่กำหนดไว้ล่วงหน้าในเวลาที่ระบุในอนาคต
- ออปชั่น : สัญญาที่เสนอสิทธิแก่ผู้ซื้อ แต่ไม่มีภาระผูกพันในการซื้อ (ซื้อ) หรือขาย (ขาย) หลักทรัพย์หรือสินทรัพย์ทางการเงินอื่นในราคาที่ตกลงกัน (ราคาใช้สิทธิ์) ในช่วงระยะเวลาหนึ่ง หรือในวันที่ระบุ (วันใช้สิทธิ์)
- สวอป : สัญญาที่คู่สัญญาสองฝ่ายแลกเปลี่ยนตราสารทางการเงินเพื่อถ่ายโอนความเสี่ยง

ในทางกลับกัน นักวิชาการอิสลามอย่างน้อยหนึ่งคน (โมฮัมหมัด ฮาชิม คามาลี) พบว่า "ไม่มีอะไรน่าคัดค้านโดยเนื้อแท้" ในการขายและใช้ตัวเลือก ซึ่งเช่นเดียวกับการค้าประเภทอื่น ๆ ถือเป็นมุบะห์ (อนุญาต) ในฟิกห์และ "เป็นเพียงการขยายเสรีภาพขั้นพื้นฐานที่อัลกุรอานได้มอบให้" ^[179]และทั้งผู้ปฏิบัติงานและนักวิจารณ์ด้านการเงินอิสลามต่างก็พบประโยชน์อย่างน้อยในการใช้อนุพันธ์และการขายชอร์ตบางส่วน ซึ่งก็คือการจัดการความเสี่ยงในช่วงเวลาที่มีปัญหาทางการเงิน^[180]ซึ่งช่วยปรับปรุงประสิทธิภาพของตลาดและผลผลิตของพนักงาน^[181]

อย่างน้อยที่สุด ในอุตสาหกรรมการเงินอิสลามบางส่วนใช้ตราสารอนุพันธ์และทำการขายชอร์ต และการอนุญาตให้ทำเช่นนี้เป็นหัวข้อของ "การถกเถียงอย่างดุเดือด" ^{[182] มาตรฐานสากลสำหรับการซื้อขาย}ตราสาร อนุพันธ์อัตราผลกำไรและสวอปสกุลเงิน ของอิสลาม ได้รับการกำหนดขึ้นในปี 2010 ด้วย "ข้อตกลงหลักด้านการป้องกันความเสี่ยง" ^[183]^[184]^[185] (ดูด้านล่าง) กองทุนป้องกันความเสี่ยงที่ปฏิบัติตามหลักชารีอะห์บางแห่งได้สร้างการขายชอร์ตที่ "ได้รับการรับรองชารีอะห์" ขึ้น^[175]^[186]อย่างไรก็ตาม ทั้งสองกรณีนี้ถูกวิพากษ์วิจารณ์ว่าขัดต่อหลักศาสนาอิสลาม^[175]^[186]

เหตุผลในการใช้ระบบธนาคารอิสลาม

ได้รับการยกย่อง – หรืออย่างน้อยก็ได้รับการบรรยายในเชิงบวก – สำหรับ

การเปลี่ยน "ทฤษฎี" ให้กลายเป็น "ความจริง" มูลค่าล้านล้านดอลลาร์^[187]^[188]^[189]ยืนยันศาสนาอิสลามในตลาดการเงินระหว่างประเทศ (ตาม Taqi Usmani) ^[189]
เสริมสร้างระบบกฎหมายอิสลามโดยให้คำถามทางธุรกิจในโลกแห่งความเป็นจริงเพื่อค้นหาวิธีแก้ปัญหาที่สอดคล้องกับหลักชารีอะห์สำหรับ (อุสมานี) ^[189]
การสร้างระบบ “ที่มีจริยธรรม ยั่งยืน รับผิดชอบต่อสิ่งแวดล้อมและสังคม” (ตามคำกล่าวของ Abayomi A. Alawode) ^[190]
การดึงดูดธนาคารแบบดั้งเดิมเข้าสู่ภาคอุตสาหกรรมเพื่อค้นหาลูกค้าชาวมุสลิม (Munawar Iqbal และ Philip Molyneux) ^{[หมายเหตุ 15]}
การดึงดูดลูกค้าใหม่และเงินเข้าสู่ระบบธนาคาร แทนที่จะดึงลูกค้าที่มีอยู่และเงินของพวกเขาออกไปจากระบบธนาคารแบบเดิม (Laurent Gheeraert) ^[193]
การสร้างรูปแบบการเงินที่มีความเสี่ยงน้อยลง (ตาม Zeti Akhtar Aziz และคนอื่นๆ)
- โดยห้ามการเก็งกำไร^[194]เพื่อหลีกเลี่ยงความเกินเลยที่นำไปสู่วิกฤตการณ์ทางการเงินระดับโลกในปี 2550–2551 (ตามคำกล่าวของอิบราฮิม วาร์เด) ^[195]
- และโดยการใช้บัญชีสองประเภท: ^[196]
  - “บัญชีเดินสะพัด” – ที่เงินไม่ได้รับผลตอบแทนและ (ในทางทฤษฎี) เก็บไว้โดยไม่ได้ลงทุนโดยธนาคาร จึงไม่เสี่ยง^[196]
  - และ บัญชี มุดาราบะห์ – ซึ่งผู้ฝากเงินจะแบ่งปันการสูญเสียกับธนาคาร จึงช่วยลดความเสี่ยงของธนาคาร^[197]
แม้ว่าอุตสาหกรรมจะมีปัญหาและความท้าทาย แต่ก็สามารถอธิบายได้ด้วย
- ความเยาว์วัยและตำแหน่งที่ต่ำใน " เส้นโค้งแห่งการเรียนรู้ " ที่จะแก้ไขปัญหาเหล่านี้ในช่วงเวลาหนึ่ง^[198]^[199]และโดย
- อิทธิพลที่ไม่ใช่อิสลามซึ่งสามารถขจัดได้ก็ต่อเมื่ออุตสาหกรรมดำเนินการในสังคมและสภาพแวดล้อมที่เป็นอิสลามอย่างแท้จริง^[200]

กรอบงานอุตสาหกรรม

สถาบันการเงินอิสลามมีรูปแบบที่แตกต่างกัน อาจเป็น

สถาบันการเงินอิสลามเต็มรูปแบบ (เช่นIslami Bank Bangladesh Ltd , Meezan Bankในปากีสถาน) ^[201]
“หน้าต่าง” ของอิสลาม – กล่าวคือ หน่วยที่แยกจากกันและปฏิบัติตามหลักชารีอะห์^[202] – ในสถาบันการเงินทั่วไป (ตัวอย่างเช่น: HSBC – HSBC Amanah, American Express Bank , ANZ Grindlays , BNP-Paribas , Chase Manhattan , UBS , Kleinwort Benson, Commercial Bank of Saudi Arabia, Ahli United Bank Kuwait , Riyad Bank ); ^[201] (นักวิชาการถกเถียงกันถึงการปฏิบัติตามรูปแบบนี้ ตามที่ Faleel Jamaldeen กล่าว “โดยหลักแล้ว” เนื่องจาก “ที่มา” ของเงินทุนสำหรับหน้าต่างเหล่านี้) ^[203]
บริษัทในเครือที่ประกอบเป็นสถาบันการเงินแบบดั้งเดิมในศาสนาอิสลาม (ตัวอย่างเช่น บริษัทในเครือ Citibankคือ Citi Islamic Investment Bank (บาห์เรน) และ บริษัทในเครือ Union Bank of Switzerlandคือ Noriba Bank) ^[201]
NBFCของอิสลามหรือสถาบันการเงินที่ไม่ใช่ธนาคาร (เช่น NBFC ขนาดเล็กที่ดำเนินการอยู่ในอินเดีย)

ขนาดและที่ตั้ง

ร้อยละของส่วนแบ่งการตลาดโลกของอุตสาหกรรมธนาคารอิสลามจำแนกตามประเทศ ปี 2557 ^[204]
ซาอุดิอาระเบีย	33
มาเลเซีย	15.5
สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์	15.4
คูเวต	10.1
กาตาร์	8.1
ไก่งวง	5.1
ประเทศอินโดนีเซีย	2.5
บาห์เรน	1.6
ปากีสถาน	1.4
ส่วนที่เหลือของโลก	7.3

ธนาคารที่ปฏิบัติตามหลักศาสนาเติบโตในอัตราต่อปีที่ 17.6 เปอร์เซ็นต์ ระหว่างปี 2552 ถึง 2556 เร็วกว่าธนาคารทั่วไป^[11]และคาดว่าจะมีขนาดใหญ่ถึง 2 ล้านล้านดอลลาร์^[11] แต่คิดเป็น 1 เปอร์เซ็นต์ของมูลค่ารวมของธนาคารทั่วโลก^[11]^[12]^[205]ซึ่งยังคงเล็กกว่าภาคส่วนทั่วไปมาก

ณ ปี 2010 สถาบันการเงินอิสลามดำเนินการอยู่ใน 105 ประเทศ สถิติแตกต่างกันไปว่าประเทศใดมีภาคการธนาคารอิสลามที่ใหญ่ที่สุด ตามรายงานความสามารถในการแข่งขันด้านการธนาคารอิสลามโลกปี 2016 (ดูตาราง) ซาอุดีอาระเบียมาเลเซียสหรัฐ อาหรับเอมิเรตส์คูเวตกาตาร์และตุรกีคิดเป็นมากกว่า 87% ของสินทรัพย์การธนาคารอิสลามระหว่างประเทศ[ ^206]รายงานปี 2006 โดย ISI Analytics ยังระบุซาอุดีอาระเบียอยู่ในอันดับต้น ๆ และอิหร่านไม่มีนัยสำคัญ^[207]^[69]ในกาตาร์ สินทรัพย์การธนาคารอิสลามมีมูลค่า 97 พันล้านดอลลาร์ ณ สิ้นปี 2017 คิดเป็นเกือบ 81% ของสินทรัพย์การเงินอิสลามทั้งหมด ตามที่ Yousuf Mohamed al-Jaida ประธานเจ้าหน้าที่บริหารของ QFC Authority กล่าว^[208]ประเทศนี้ยังประกาศเปิดตัวธนาคารอิสลามที่เน้นด้านพลังงานด้วยทุน 10 พันล้านดอลลาร์ในปี 2019 ซึ่งจะทำให้ประเทศนี้เป็นผู้ให้กู้อิสลามที่ใหญ่ที่สุดในโลกสำหรับโครงการพลังงาน^[209]

อย่างไรก็ตาม ตามข้อมูลของอิบราฮิม วาร์เด อิหร่านซึ่งเป็นประเทศที่มีชาวชีอะห์เป็นส่วนใหญ่ครองตลาดธนาคารอิสลามด้วยสินทรัพย์อิสลามมูลค่า 345,000 ล้านดอลลาร์ ซาอุดีอาระเบียมูลค่า 258,000 ล้านดอลลาร์ มาเลเซียมูลค่า 142,000 ล้านดอลลาร์ คูเวตมูลค่า 118,000 ล้านดอลลาร์ และสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์มูลค่า 112,000 ล้านดอลลาร์ ธนาคารอิสลามในสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ยังจัดทำโครงการลงทุนอิสลามซึ่งสอดคล้องกับหลักชารีอะห์อีกด้วย^[201]^[210]และตามข้อมูลของรอยเตอร์ธนาคารอิหร่านคิดเป็น "มากกว่าหนึ่งในสาม" ของสินทรัพย์ธนาคารอิสลามทั้งหมดทั่วโลกโดยประมาณ (แม้ว่าการคว่ำบาตรจะส่งผลกระทบต่ออุตสาหกรรมธนาคารของอิหร่าน และ "ระบบการเงินอิสลามของอิหร่านได้พัฒนาไปในลักษณะที่ทำให้ความสัมพันธ์กับธนาคารต่างประเทศซับซ้อนขึ้น") ตามข้อมูลธนาคารกลางล่าสุด สินทรัพย์ธนาคารของอิหร่าน ณ เดือนมีนาคม 2014 มีมูลค่ารวม 17,344 ล้านล้านริยาล หรือ 523,000 ล้านดอลลาร์ตามอัตราแลกเปลี่ยนตลาดเสรี^[211]^[212] ตามรายงานของThe Bankerเมื่อเดือนพฤศจิกายน 2558 ธนาคารอิสลามชั้นนำ 3 ใน 10 แห่งของโลกที่มีผลตอบแทนจากสินทรัพย์เป็นของธนาคารอิหร่าน^[213]

สภาที่ปรึกษาและที่ปรึกษาด้านชารีอะห์

เนื่องจากการปฏิบัติตาม กฎหมาย ชารีอะห์เป็นเหตุผลในการดำรงอยู่ของการเงินอิสลาม ธนาคารอิสลามและสถาบันการธนาคารที่เสนอผลิตภัณฑ์และบริการด้านการธนาคารอิสลามควรจัดตั้งคณะกรรมการกำกับดูแลชารีอะห์ (SSB) เพื่อให้คำแนะนำแก่พวกเขาว่าธุรกรรมหรือผลิตภัณฑ์ที่เสนอบางอย่างปฏิบัติตามหลักชารีอะห์หรือไม่ และเพื่อให้แน่ใจว่าการดำเนินงานและกิจกรรมของสถาบันการธนาคารเป็นไปตามหลักการชารีอะห์^[214]^[215]

ตามที่องค์กรธนาคารอิสลามต่างๆ กำหนด ข้อกำหนดบางประการสำหรับ SSB มีดังนี้:

ให้ประกอบด้วยนักกฎหมายที่เชี่ยวชาญด้านฟิกห์อัลมูอามาลัตหรือ นิติศาสตร์การค้าอิสลาม ( องค์กรการบัญชีและการสอบบัญชีสำหรับสถาบันการเงินอิสลามหรือ AAOIFI) ^[216]^[217]
ฟัตวา (ความเห็นทางกฎหมาย) และคำตัดสินของพวกเขาจะมีผลผูกพัน (AAOIFI); ^[216]^[217]
ซึ่งมีสมาชิกอย่างน้อย 3 ราย (สถาบันการธนาคารและประกันภัยอิสลาม) ^[214]
โดยสมาชิกจะต้องไม่เป็นพนักงานของสถาบันการเงินที่ตนกำกับดูแล
และได้รับการแต่งตั้งและกำหนดค่าตอบแทนโดย “สมัชชาใหญ่” แทนคณะกรรมการบริหารของสถาบัน (สมาคมธนาคารอิสลามนานาชาติ) ^[218]^[219]

นอกจากนี้ หน้าที่ของพวกเขาควรครอบคลุมถึง: ^[220]^[221]

การคำนวณซะกาตที่ต้องชำระโดยสถาบันการเงินอิสลาม (AAOIFI)
การกำจัดรายได้ที่ไม่เป็นไปตามหลักศาสนา (AAOIFI)
ให้คำปรึกษาเรื่องการกระจายรายได้ระหว่างผู้ลงทุนและผู้ถือหุ้น (AAOIFI)

นับตั้งแต่เริ่มมีการเงินอิสลามสมัยใหม่ การทำงานของคณะกรรมการชารีอะห์ก็ได้มาตรฐานมากขึ้น องค์กรที่ออกแนวปฏิบัติและมาตรฐานสำหรับการปฏิบัติตามชารีอะห์ ได้แก่ AAOIFI ^[222] Fiqh Academy of the OIC , Islamic Financial Services Board (IFSB) (2009) อย่างไรก็ตาม แนวปฏิบัติและมาตรฐานเหล่านี้ไม่ถือเป็นกฎระเบียบ และสถาบันการเงินอิสลามแต่ละแห่งมี SSB ของตนเอง ซึ่งโดยทั่วไปแล้วไม่มีภาระผูกพันที่จะต้องปฏิบัติตาม^[216]

อย่างไรก็ตาม ประเทศบ้านเกิดของพวกเขาหลายแห่งมีองค์กรกำกับดูแลที่พวกเขาจำเป็นต้องปฏิบัติตาม ณ ปี 2013 หน่วยงานกำกับดูแลในบาห์เรน อินโดนีเซีย จอร์แดน คูเวต เลบานอน มาเลเซีย และปากีสถาน ได้พัฒนาแนวทางปฏิบัติสำหรับธนาคารอิสลามในเขตอำนาจศาลของตน บางประเทศ เช่น อินโดนีเซีย คูเวต มาเลเซีย ปากีสถาน ซูดาน และสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ ได้รวมศูนย์ธนาคารอิสลาม^[223] (ในมาเลเซีย ธนาคารอิสลามเรียกว่าสภาที่ปรึกษาชารีอะห์ และจัดตั้งขึ้นที่ธนาคารกลางมาเลเซีย (BNM)) ปัจจุบันมีบริษัทที่ปรึกษาชารีอะห์จำนวนหนึ่งเกิดขึ้นเพื่อเสนอบริการให้คำปรึกษาด้านชารีอะห์แก่สถาบันที่ให้บริการทางการเงินอิสลาม

มาตรฐานการบัญชีทางการเงิน

องค์กรการบัญชีและการตรวจสอบบัญชีสำหรับสถาบันการเงินอิสลาม (AAOIFI) ได้เผยแพร่มาตรฐานและบรรทัดฐานสำหรับสถาบันการเงินอิสลามมาตั้งแต่ปี 1993 ^[78]ในปี 2010 ได้ออกมาตรฐานการบัญชี 25 มาตรฐาน มาตรฐานการตรวจสอบ 7 มาตรฐานการกำกับดูแล 6 มาตรฐาน มาตรฐานชารีอะห์ 41 มาตรฐาน และจรรยาบรรณ 2 ฉบับ^[78] (ในปี 2017 ได้ออกมาตรฐาน 94 มาตรฐานใน "ด้านชารีอะห์ การบัญชี การตรวจสอบ จริยธรรม และการกำกับดูแล") ^[224]แม้ว่าจะเป็นองค์กรอิสระ แต่ "การประกาศของ AAOIFI เกี่ยวกับความยอมรับหรือไม่ยอมรับของโครงสร้างสัญญาที่เกี่ยวข้องกับตราสารทางการเงินของอิสลามนั้นต้องได้รับการพิจารณาในลักษณะเดียวกับคำสั่งควบคุม" ^[225]^[226]มาตรฐานของ AAOIFI เป็นข้อบังคับสำหรับสถาบันการเงินอิสลามในบาห์เรน ซูดาน จอร์แดน และซาอุดีอาระเบีย และแนะนำสำหรับประเทศมุสลิมอื่นๆ และสถาบันการเงินอิสลาม ตามที่มูฮัมหมัด อัครัม ข่าน กล่าว^[78]^{[หมายเหตุ 16]}ก่อตั้งขึ้นในแอลเจียร์ในปี 1990 ชื่อเดิมคือองค์กรการบัญชีทางการเงินสำหรับธนาคารอิสลามและสถาบันการเงิน ต่อมาได้ย้ายสำนักงานใหญ่ไปที่บาห์เรน^[78]

ตลาดการเงินอิสลามระหว่างประเทศซึ่งเป็นหน่วยงานมาตรฐานของคณะกรรมการบริการทางการเงินอิสลามสำหรับผลิตภัณฑ์และการดำเนินการในตลาดทุนอิสลาม ก่อตั้งขึ้นในเดือนพฤศจิกายน 2544 โดยความร่วมมือของรัฐบาลและธนาคารกลางของบรูไน อินโดนีเซีย และซูดาน สำนักงานเลขานุการตั้งอยู่ในมานามา บาห์เรน ไม่ใช่หน่วยงานกำกับดูแล และคำแนะนำของหน่วยงานนี้ "ไม่ได้นำไปปฏิบัติโดยธนาคารอิสลามส่วนใหญ่" ^[228]ฟาลีล จามาลดีน แยกหน่วยงานควบคุม (คณะกรรมการบริการทางการเงินอิสลาม) ออกจากหน่วยงานมาตรฐานทางการเงินอิสลามอื่น ๆ คือ AAOIFI โดยกล่าวว่า

AAOIFI กำหนดแนวทางปฏิบัติที่ดีที่สุดในการจัดการข้อกำหนดการรายงานทางการเงินของสถาบันการเงินอิสลาม มาตรฐาน ISB ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับการระบุ การจัดการ และการเปิดเผยความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับผลิตภัณฑ์ทางการเงินของอิสลาม^[229]

แต่ละประเทศก็มีมาตรฐานการบัญชีเช่นกันสถาบันผู้ตรวจสอบบัญชีแห่งปากีสถานเป็นผู้ออกมาตรฐานการบัญชีทางการเงินอิสลาม (IFAS)

สถาบันที่ให้การสนับสนุน

ตลาดเงินระหว่างธนาคารอิสลามได้รับการจัดตั้งโดยธนาคารกลางมาเลเซียเมื่อวันที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2537 และได้พัฒนาเครื่องมือสำหรับจัดการความต้องการสภาพคล่องของสถาบันการเงินอิสลาม - "การจัดหาเงินทุนและการปรับพอร์ตโฟลิโอในระยะสั้น" ^[228]

คณะกรรมการบริการทางการเงินอิสลามก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 3 พฤศจิกายน 2002 ที่กรุงกัวลาลัมเปอร์โดยธนาคารกลางของประเทศบาห์เรน อิหร่าน คูเวต มาเลเซีย ปากีสถาน ซาอุดีอาระเบีย ซูดาน พร้อมด้วยธนาคารพัฒนาอิสลาม AAOIFIและIMF ^[228] ณ เดือนเมษายน 2015 สมาชิก 188 ของ IFSB ประกอบด้วยหน่วยงานกำกับดูแลและควบคุมดูแล 61 แห่ง องค์กรระหว่างรัฐบาลระหว่างประเทศ 8 แห่ง และผู้เล่นในตลาด 119 ราย (สถาบันการเงิน บริษัทมืออาชีพ และสมาคมอุตสาหกรรม) ที่ดำเนินงานใน 45 เขตอำนาจศาล[ ^230]ตั้งแต่ปี 2002 ถึง 2012 คณะกรรมการได้ออกมาตรฐาน หลักเกณฑ์ และบันทึก 17 รายการ^[231] วัตถุประสงค์ของคณะกรรมการคือการทำให้การดำเนินงานและการกำกับดูแลสถาบันการเงินอิสลาม มาตรฐานและความเพียงพอของเงินกองทุน การจัดการความเสี่ยง และการกำกับดูแลกิจการเป็นมาตรฐานและสอดคล้องกัน โดยปรึกษากับผู้มีส่วนได้ส่วนเสียที่หลากหลาย และหลังจากผ่านกระบวนการอันยาวนาน คณะกรรมการนี้เป็นส่วนเสริมของภารกิจของคณะกรรมการกำกับดูแลการธนาคารแห่งบาเซิล^[228]ณ ปี 2558 มีการเผยแพร่มาตรฐาน 17 รายการและหมายเหตุแนวทาง 6 รายการ^[232]

หน่วยงานจัดอันดับเครดิตระหว่างประเทศอิสลามเริ่มดำเนินการในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2548 ในประเทศบาห์เรน โดยได้รับการสนับสนุนจากสถาบันพัฒนาพหุภาคี 17 แห่ง ธนาคาร และหน่วยงานจัดอันดับเครดิตอื่นๆ^[233]^[234]

ดัชนีตลาดอิสลาม Dow Jones (DJIMI) ก่อตั้งขึ้นในปี 1996 ^[235]ดัชนีนี้ได้รับการอนุมัติจาก Fiqh Academy ของ OIC ^[236]โดยใช้การคัดกรองสามระดับ ได้แก่ การกำจัดธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมที่กฎหมายอิสลามไม่อนุญาต (แอลกอฮอล์ หมู การพนัน การค้าประเวณี สื่อลามก ฯลฯ) การกำจัดบริษัทที่มีหนี้สินรวมหารด้วยมูลค่าตลาดเฉลี่ย 12 เดือนเป็นร้อยละ 33 หรือมากกว่าของแหล่งเงินทุนทั้งหมด การกำจัดบริษัทที่มี "รายได้หรือรายจ่ายที่ไม่บริสุทธิ์" (รวมถึงดอกเบี้ย) มากกว่า 5-10 เปอร์เซ็นต์ของรายได้หรือรายจ่าย (การกำจัดธุรกิจที่มี"รายได้ที่ไม่บริสุทธิ์" ถือว่าไม่สามารถปฏิบัติได้) ^[234]

ในปี 2549 ซิตี้กรุ๊ปได้เปิดตัวดัชนี Dow Jones Citigroup Sukuk Indexโดยดัชนี Sukuk ที่ประกอบเป็นดัชนีจะต้องมีขนาดอย่างน้อย 250 ล้านดอลลาร์ มีอายุครบกำหนดอย่างน้อยหนึ่งปี และมีอันดับความน่าเชื่อถือขั้นต่ำที่ BBB-/Baaa3 ^[234]ในปี 2541 ดัชนี FTSE Global Islamic ได้เปิดตัว โดยมีดัชนีอิสลาม 15 ดัชนีสำหรับภูมิภาคต่างๆ^[234] ในปี 2550 ดัชนี MSCI Islamic ได้เปิดตัวชุดดัชนีซึ่งเป็นหนึ่งใน "ดัชนี MSCI 'ตามความเชื่อ'" ดัชนีนี้สร้างขึ้นจากดัชนี MSCI ทั่วไปสำหรับประเทศต่างๆ และครอบคลุมตลาดพัฒนาแล้ว ตลาดเกิดใหม่ และตลาดชายแดน 69 แห่ง รวมถึงภูมิภาคต่างๆ เช่นสภาความร่วมมืออ่าวเปอร์เซียและตลาดอาหรับ^[234]

ธนาคารกลาง

แม้ว่ายังไม่มีประเทศมุสลิมประเทศใดที่ห้ามการคิดดอกเบี้ยเงินกู้โดยเด็ดขาด แต่ก็มีข้อเสนอแนะว่าธนาคารกลาง ควร ดำเนินการอย่างไรในสภาพแวดล้อมที่ปลอดดอกเบี้ยและไม่มีอัตราดอกเบี้ยให้ปรับลดหรือปรับขึ้นอีกต่อไป นักเศรษฐศาสตร์Mohammad N. Siddiqiเสนอให้ธนาคารกลางเสนอ "บริการรีไฟแนนซ์" เพื่อขยายหรือลดสินเชื่อตามความจำเป็นเพื่อรับมือกับภาวะเงินเฟ้อหรือภาวะเงินฝืด^[237]^[238]

นอกจากนี้ เขายังเสนอให้ธนาคารกลางประมาณสินเชื่อระยะสั้นสำหรับภาคการผลิตของเศรษฐกิจ และให้โดยธนาคารกลางโดยการจัดการ "อัตราการรีไฟแนนซ์" และ "อัตราการให้สินเชื่อ" ^[239]^[240]

ตามที่นักเศรษฐศาสตร์และนักวิจารณ์การเงินอิสลาม Feisal Khan กล่าวว่า ระบบธนาคารและการเงินอิสลาม "ที่แท้จริง" หรือเคร่งครัดที่แบ่งผลกำไรและขาดทุน (ประเภทที่สนับสนุนโดยTaqi Usmaniและ Shariah Appellate Bench ของศาลฎีกาของปากีสถาน ) จะทำให้ความสามารถของธนาคารกลางในการต่อสู้กับวิกฤตสินเชื่อหรือวิกฤตสภาพคล่องที่นำไปสู่ภาวะเศรษฐกิจถดถอยอย่างรุนแรง (เช่นที่เกิดขึ้นในปี 2550-2551) ลดลงอย่างรุนแรง เนื่องจากหากสินเชื่อได้รับการจัดหาโดย "การถือหุ้นโดยตรงในทุกองค์กร" (แนวทาง PLS) สินเชื่อจะหดตัวลงเมื่อเกิดวิกฤตสินเชื่อ แต่สถานการณ์เช่นนี้ - เมื่อนักการเงิน "ไม่แน่ใจมากขึ้นเรื่อยๆ เกี่ยวกับความน่าเชื่อถือด้านสินเชื่อของคู่สัญญาในภาคการเงิน" และหยุดให้สินเชื่อกับผู้กู้รายใหญ่และมั่นคงที่สุดหรือแม้แต่ธนาคารอื่นๆ - เป็นช่วงเวลาที่จำเป็นต้องขยายสินเชื่อและ "ท่วมท้น" เศรษฐกิจด้วยสภาพคล่องเพื่อป้องกันการล้มละลายและการว่างงานของธุรกิจที่แพร่หลาย^[241]

ผลิตภัณฑ์ บริการ และสัญญา

การธนาคารเป็นส่วนประกอบหลักของอุตสาหกรรมการเงินอิสลาม ผลิตภัณฑ์การธนาคารมักถูกจัดประเภทเป็น 3 ประเภทกว้างๆ^[242]^[243]ซึ่ง 2 ใน 3 ประเภทเป็น "บัญชีการลงทุน": ^[196]^[244]^{[หมายเหตุ 17]}

รูปแบบ การแบ่งปันผลกำไรและขาดทุน – มุชารากะฮ์และมุดาราบะห์ – ซึ่งนักการเงินและผู้ใช้การเงินแบ่งปันผลกำไรและขาดทุน โดยอิงตาม “สัญญาหุ้นส่วน” ^[246]รูปแบบเหล่านี้เรียกว่ารูปแบบ “ที่แท้จริงและในอุดมคติ” ของการเงินอิสลาม^[102]เนื่องจากอิสลามเรียกร้องให้มีการแบ่งปันผลตอบแทนและการสูญเสียโดยทุกคนที่นำทุนมาลงทุนในกิจการเชิงพาณิชย์ (ตาม Taqi Usmani ^[247]และนักทฤษฎีอื่นๆ ของการเงินอิสลาม)
“การจัดหาเงินทุนที่มีสินทรัพย์ค้ำประกัน” ^[102] “ตราสารที่คล้ายหนี้” เช่นการเพิ่มมูลค่า ( murabaha ) การเช่าซื้อ ( ijara ) เงินสดล่วงหน้าสำหรับการซื้อผลผลิตทางการเกษตร ( salam ) และเงินสดล่วงหน้าสำหรับการผลิตสินทรัพย์ ( istisna' ) ^[156]สิ่งเหล่านี้มีพื้นฐานมาจาก “สัญญาแลกเปลี่ยน” ^[248]และเกี่ยวข้องกับ “การซื้อและเช่าสินค้าหรือสินทรัพย์และบริการบนพื้นฐานผลตอบแทนคงที่” ^[214]ผลตอบแทนคงที่นั้นคล้ายกับดอกเบี้ยของธนาคารทั่วไปมากกว่ากำไรและขาดทุนที่ผันผวน แต่เรียกว่า “กำไร” หรือ “การเพิ่มมูลค่า” ไม่ใช่ “ดอกเบี้ย” ^[16]^[249]^[250]เดิมทีผู้สนับสนุนธนาคารอิสลามตั้งใจให้รูปแบบเหล่านี้เป็นเพียงมาตรการ “ชั่วคราว” หรือใช้สำหรับสถานการณ์ที่การจัดหาเงินทุนแบบมีส่วนร่วมนั้นไม่สามารถทำได้จริง^[251]แต่ปัจจุบันคิดเป็นส่วนใหญ่ของการลงทุนในธนาคารอิสลามหลายแห่ง^[252]

ประเภทที่ 3 ประกอบด้วย

รูปแบบต่างๆ ที่ใช้สัญญาความปลอดภัยและความมั่นคง ได้แก่ สัญญาการรักษาความปลอดภัย ( วาดีอะห์ ) สำหรับเงินฝากปัจจุบัน (เรียกว่าบัญชีเงินฝากเช็คในสหรัฐอเมริกา) และสัญญาตัวแทน ( วาคาลาห์ ) ^[242]^[196]^[253]^[197]

การเงินอิสลามส่วนใหญ่อยู่ในระบบธนาคาร แต่การเงินที่ไม่ใช่ธนาคาร เช่น ตราสารหนี้แบบ ซูกุกตลาดหุ้น กองทุนการลงทุน ประกันภัย ( ทากาฟุล ) และสถาบันการเงินขนาดเล็ก^[254]^[242] ก็เติบโตอย่างรวดเร็วเช่นกัน^[254]^[242]และในปี 2013 คิดเป็นประมาณหนึ่งในห้าของสินทรัพย์ทั้งหมดในการเงินอิสลาม^[254]^[242]

ผลิตภัณฑ์เหล่านี้ – และการเงินอิสลามโดยทั่วไป – มีพื้นฐานมาจากสัญญาการค้าและกฎหมายสัญญาของอิสลาม^[255]โดยมีผลิตภัณฑ์หลายอย่างที่ตั้งชื่อตามสัญญาเฉพาะ (เช่นมุดาราบา ) ถึงแม้ว่าจะเป็นการผสมผสานของสัญญามากกว่าหนึ่งฉบับก็ตาม^{[หมายเหตุ 18]}

การแบ่งปันกำไรขาดทุน

ในขณะที่ผู้สนับสนุนการธนาคารอิสลามดั้งเดิมหวังว่าการแบ่งกำไรขาดทุน (PLS) จะเป็นโหมดหลักของการเงินแทนที่เงินกู้ที่อิงดอกเบี้ย^[156] การจัดหาเงินทุนระยะยาวด้วยกลไกการแบ่งกำไรขาดทุนนั้น "มีความเสี่ยงและต้นทุนสูงกว่า" การให้กู้ยืมระยะยาวหรือระยะกลางของธนาคารทั่วไปมาก - ตามที่นักวิจารณ์ เช่น นักเศรษฐศาสตร์ Tarik M. Yousef ^[259]กล่าว - และ "ลดลงจนแทบไม่มีสัดส่วน" ^[260]^[261]^[99]^[262]อนุญาตให้กู้ยืมในศาสนาอิสลามได้หากดอกเบี้ยที่จ่ายเชื่อมโยงกับกำไรหรือขาดทุนที่ได้รับจากการลงทุน แนวคิดเรื่องกำไรทำหน้าที่เป็นสัญลักษณ์ในศาสนาอิสลามในฐานะการแบ่งปันกำไร ขาดทุน และความเสี่ยงอย่างเท่าเทียมกัน^[263]

มุดาราบะห์

สัญญา มุฎาราบะห์หรือมุฎาราบะห์คือหุ้นส่วนแบ่งปันผลกำไรในองค์กรเชิงพาณิชย์ หุ้นส่วนคนหนึ่งคือราบ-อุล-มัลซึ่งเป็น หุ้นส่วน ที่นิ่งเฉยหรือไม่ได้เปิดเผยตัวซึ่งให้เงิน หุ้นส่วนอีกคนคือมุฎาราบะห์จะให้ความเชี่ยวชาญและการจัดการ^[264]ข้อตกลงนี้คล้ายกับการร่วมทุนในระบบการเงินแบบเดิม ซึ่งนักลงทุนร่วมทุนจะให้เงินทุนแก่ผู้ประกอบการซึ่งให้การจัดการและแรงงาน^[265]

กำไรจะถูกแบ่งระหว่างคู่สัญญาตามอัตราส่วนที่ตกลงกันไว้ล่วงหน้า โดยปกติจะอยู่ที่ 50%–50% หรือ 60% สำหรับมุดาริบและ 40% สำหรับรัพอัลมัลหากเกิดการสูญเสียรัพอัลมัลจะสูญเสียเงินทุนที่ลงทุนไป และมุดาริบจะสูญเสียเวลาและความพยายามที่ลงทุนไป การแบ่งปันความเสี่ยงสะท้อนมุมมองของผู้สนับสนุนธนาคารอิสลามที่ว่าภายใต้อิสลาม ผู้ใช้ทุน - แรงงานและการจัดการ - ไม่ควรแบกรับความเสี่ยงของความล้มเหลวทั้งหมด การแบ่งปันความเสี่ยงตามที่ผู้สนับสนุนกล่าวไว้จะส่งผลให้มีการกระจายรายได้อย่างสมดุล และป้องกันไม่ให้นักการเงินครอบงำเศรษฐกิจ^[266]^[267]^[268]

มูชารากะห์ (บริษัทร่วมทุน)

เช่นเดียวกับมุดาราบามุชารอกะห์ก็เป็นหุ้นส่วนที่แบ่งปันผลกำไรและขาดทุนเช่นกัน แต่เป็นหุ้นส่วนที่การลงทุนมาจากหุ้นส่วนทั้งหมด หุ้นส่วนทุกคนมีทางเลือกในการเข้าร่วมในการบริหารจัดการธุรกิจ และหุ้นส่วนทุกคนจะแบ่งปันการสูญเสียตามอัตราส่วน ( ตามสัดส่วน ) ของการลงทุนของพวกเขา^[269]

มูชารากะอาจเป็น "ถาวร" หรือ "ลดน้อยลง" มักใช้ในโครงการลงทุน หนังสือเครดิต การซื้ออสังหาริมทรัพย์หรือทรัพย์สิน การใช้มูชารากะไม่มากนัก ตัวอย่างเช่น ในมาเลเซีย^{[หมายเหตุ 19]}สัดส่วนของ เงินทุนสำหรับ มูชารากะ (หรืออย่างน้อยก็มูชารากะ ถาวร ) ลดลงจาก 1.4 เปอร์เซ็นต์ในปี 2543 เหลือ 0.2 เปอร์เซ็นต์ในปี 2549 ^[271]^[249]

มุชารากะลดน้อยลง

มูชารากา อัล-มูตานากิซา (แปลว่า "หุ้นส่วนที่ลดน้อยลง") เป็นรูปแบบการจัดหาเงินทุนที่นิยมใช้ในการซื้อของชิ้นใหญ่ๆ เช่น ที่อยู่อาศัย ในนั้น ธนาคารและผู้ซื้อ (ลูกค้า) เป็นเจ้าของร่วมกันในทรัพย์สินที่ซื้อ โดยลูกค้าจะเช่าทรัพย์สินนั้นด้วย^[272]เมื่อลูกค้าชำระต้นทุนไปทีละน้อย ส่วนแบ่ง ทุน ของธนาคาร ก็จะลดลงจนแทบไม่เหลือเงินดาวน์เหลือเลย^[273] หากลูกค้าผิดนัดชำระและทรัพย์สินถูกขาย ธนาคารและลูกค้าจะแบ่งรายได้ตามมูลค่าทุนปัจจุบันของแต่ละฝ่าย^[274]

จะช่วยเน้นย้ำถึงความ แตกต่างระหว่าง Musharaka al-Mutanaqisaกับสินเชื่อที่อยู่อาศัยของธนาคารทั่วไปได้อย่างชัดเจน เพื่อให้เข้าใจถึงความแตกต่างที่ชัดเจนทั้งในแง่ของกฎหมายและการปฏิบัติ เพื่อให้เข้าใจถึงความแตกต่างนี้ มาดูกันก่อนว่าสินเชื่อที่อยู่อาศัยทั่วไปในสหรัฐอเมริกาทำงานอย่างไร:

เมื่อผู้ซื้อต้องการซื้อบ้าน เธอจะติดต่อผู้ให้กู้และขอสินเชื่อ ผู้ให้กู้จะปล่อยเงินกู้เพื่อซื้อบ้านหากผู้ซื้อมีคุณสมบัติ และธนาคารจะกำหนดอัตราดอกเบี้ยคงที่ที่จะต้องจ่ายให้กับผู้ให้กู้ การชำระเงินแต่ละครั้งให้กับผู้ให้กู้จะรวมถึงการคืนเงินต้นและดอกเบี้ยที่เกิดขึ้นจากยอดคงเหลือในช่วงเวลานั้น เมื่อเวลาผ่านไป เงินต้นทั้งหมดจะถูกจ่ายคืนให้กับผู้ให้กู้พร้อมกับดอกเบี้ยทั้งหมดที่ครบกำหนด ในแง่ของการเป็นเจ้าของบ้าน ผู้ซื้อ/ผู้กู้/ลูกหนี้จะมีกรรมสิทธิ์ในบ้านตามกฎหมายตลอดระยะเวลาการชำระคืนและหลังจากนั้นด้วย ในสำนักงานบันทึกกรรมสิทธิ์ของมณฑล ผู้กู้จะมีเอกสารสิทธิ์ซึ่งระบุว่าผู้ซื้อเป็นผู้ถือกรรมสิทธิ์ ไม่ใช่ธนาคาร มูลค่าของบ้านที่ลดลงเป็นความเสี่ยงของผู้กู้ ไม่ใช่ธนาคาร ในทางกลับกัน การเพิ่มขึ้นของราคาใดๆ ก็เป็นของผู้กู้เช่นกัน และธนาคารไม่สามารถขอเงินต้นเพิ่มเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของราคาได้ ดังนั้น ธนาคารและผู้กู้จึงทราบภาระผูกพันที่ชัดเจนต่อกันตั้งแต่แรก ธนาคารจะพยายามค้ำประกันเงินกู้โดยกำหนดภาระผูกพัน (ค่าธรรมเนียม) ต่อทรัพย์สินนั้น ดังนั้นหากผู้กู้ไม่ชำระเงินกู้ ธนาคารจะมีสิทธิยึดทรัพย์ของผู้กู้ในการถือกรรมสิทธิ์และโอนกรรมสิทธิ์นั้นให้กับธนาคาร (หรือบ้านจะถูกประมูลขายทอดตลาดและธนาคารจะได้รับรายได้) ในสหรัฐอเมริกา รัฐส่วนใหญ่มีกระบวนการยึดทรัพย์ทางศาล โดยธนาคารจะขอให้ศาลขายทรัพย์สินนั้นเพื่อเรียกคืนเงินกู้ส่วนที่เหลือและดอกเบี้ยที่เกิดขึ้น รวมถึงค่าใช้จ่ายอื่นๆ ที่เกิดขึ้นจากการฟ้องร้อง

แล้ว Musharaka al-Mutanaqisa จะจัดการกับส่วนดอกเบี้ยของการชำระเงินจากผู้กู้ยืมไปยังธนาคาร อย่างไรแนวคิดเรื่องกรรมสิทธิ์ในที่นี้จึงมีความสำคัญ เนื่องจากธนาคารอิสลามยังคงหาเงินมาซื้อบ้าน แต่ธนาคารจะซื้อบ้านโดยร่วมมือกับเจ้าของบ้าน ธนาคารและผู้กู้ยืมจะกลายเป็น "ผู้เช่าร่วมกัน" และสำนักงานบันทึกประจำท้องถิ่นจะแสดงทั้งธนาคารและผู้ซื้อในฐานะเจ้าของร่วม เปอร์เซ็นต์ของการเป็นเจ้าของบ้าน ณ จุดนี้จะขึ้นอยู่กับอัตราส่วนเงินระหว่างธนาคารและผู้ซื้อ สมมติว่าผู้ซื้อจ่าย 10% และธนาคารจ่าย 90% ของราคา อย่างไรก็ตาม เนื่องจากธนาคารจะไม่ได้อาศัยอยู่ในบ้าน ผู้ซื้อจึงตกลงจ่ายค่าเช่าเพื่อใช้ 90% ของส่วนของทรัพย์สิน นอกจากนี้ ผู้ซื้อยังตกลงที่จะซื้อส่วนหนึ่งของธนาคารเป็นรายเดือนอีกด้วย ดังนั้น ผู้ซื้อจึงจ่ายค่าเช่าสำหรับการใช้งาน และยังจ่ายจำนวนเงินเพื่อซื้อส่วนหนึ่งของธนาคารอีกด้วย เนื่องจากไม่มีการจ่ายดอกเบี้ย รูปแบบการเป็นเจ้าของนี้ (ในรูปแบบหุ้นส่วน) จึงเป็นที่ยอมรับภายใต้หลักชารีอะห์ เมื่อสิ้นสุดระยะเวลาเช่าที่ตกลงกันไว้ ผู้ซื้อจะต้องซื้อหุ้น 90% ของหุ้นส่วนทั้งหมด และผู้ซื้อสามารถขอให้ธนาคารยุบหุ้นส่วนได้ สำนักงานบันทึกจะบันทึกเอกสารกรรมสิทธิ์ฉบับใหม่ ซึ่งธนาคารจะไม่ถือเป็นผู้ถือกรรมสิทธิ์ร่วมร่วมกับผู้ซื้ออีกต่อไป และผู้ซื้อจะกลายเป็นผู้ถือกรรมสิทธิ์ทั้งหมด (ไม่ว่าจะเพียงลำพังหรือร่วมกับคู่สมรส หรือหน่วยงานอื่นใดตามที่ผู้ซื้อเลือก)

สาระสำคัญของธุรกรรมทั้งสองนั้นแตกต่างกัน และขึ้นอยู่กับว่าใครเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ในบ้านตามกฎหมายตั้งแต่แรก ความแตกต่างอีกประการหนึ่งก็คือ การชำระเงินรายเดือนของผู้ซื้อในระบบธนาคารอิสลามคือค่าเช่าและการซื้อหุ้นส่วน ไม่ใช่การคืนเงินต้นและดอกเบี้ยเหมือนในระบบธนาคารทั่วไป ดังนั้นในเชิงเศรษฐกิจ ธนาคารอิสลามยังมีส่วนรับความเสี่ยงที่มูลค่าบ้านจะลดลงด้วย ในขณะที่ในระบบธนาคารทั่วไป ธนาคารจะไม่เสี่ยงต่อมูลค่าบ้านที่ตกต่ำ ในทางกลับกัน ทั้งธนาคารอิสลามและผู้ซื้อจะได้รับผลประโยชน์หากขายบ้านได้ในราคาที่สูงกว่ามูลค่าทางบัญชีของหุ้นส่วน ในระบบธนาคารทั่วไป ธนาคารจะไม่ได้รับประโยชน์จากราคาที่สูงขึ้น

ผู้ที่ไม่เห็นด้วยกับระบบธนาคารอิสลามโต้แย้งว่าผลลัพธ์ที่ได้นั้นเหมือนกัน นั่นคือผู้ซื้อจะต้องชำระเงินรายเดือนเพื่อเป็นเจ้าของบ้าน ซึ่งก็คล้ายกับการจำนองแบบปกติ แต่ธนาคารอิสลามไม่ได้แบ่งปันความเสี่ยงในการเป็นเจ้าของบ้านหรือไม่ หากถูกกฎหมายแล้ว ก็ไม่เหมือนกับการทำธุรกรรมจำนองแบบปกติ

การจัดหาเงินทุนโดยสินทรัพย์ค้ำประกัน

ตราสารประเภทที่มีสินทรัพย์ค้ำประกันหรือตราสารหนี้ (เรียกอีกอย่างว่าสัญญาแลกเปลี่ยน) คือสัญญาซื้อขายที่อนุญาตให้มีการโอนสินค้าโภคภัณฑ์หนึ่งไปยังอีกสินค้าโภคภัณฑ์หนึ่ง การโอนสินค้าโภคภัณฑ์เพื่อเงิน หรือการโอนเงินเพื่อเงิน^[250]ได้แก่Murabaha , Musawamah , Salam , Istisna'aและTawarruq ^[275 ]

มุราบาฮะห์

มูราบาฮา (หรือมูราบาฮา ) คือสัญญาซื้อขายในศาสนาอิสลาม ซึ่งผู้ซื้อและผู้ขายตกลงกันเรื่องกำไร หรือ ราคา" ต้นทุนบวกกำไร " ^[276]^[277]สำหรับสินค้าที่ขาย^[278] ในธนาคารอิสลาม ได้กลายเป็นคำศัพท์สำหรับทั้งราคาบวกกำไรและการชำระเงินที่เลื่อนออกไป ซึ่งเป็นวิธีการจัดหาเงินทุนสำหรับสินค้า (บ้าน รถยนต์ อุปกรณ์ธุรกิจ ฯลฯ) โดยธนาคารซื้อสินค้าและขายต่อให้กับลูกค้าในราคาที่สูงกว่า (โดยแจ้งให้ลูกค้าทราบถึงการปรับราคา) และเสนอที่จะรับชำระเงินเป็นงวดหรือเป็นก้อนเดียว^[279]

มูราบาฮะห์ยังกลายมาเป็นประเภทการเงินอิสลามที่พบมากที่สุดอีกด้วย^[146]^[145]^[278]การประมาณการหนึ่งระบุว่า 80% ของการกู้ยืมของอิสลามเป็นของมูราบาฮะห์ [ ^280]ทั้งนี้ แม้ว่า (ตามที่อุษมานีกล่าว) คณะกรรมการกำกับดูแลด้านการเงินอิสลามตามหลักชะรีอะห์ "มีมติเป็นเอกฉันท์" ว่า สินเชื่อ มูราบาฮะห์ "ไม่ใช่วิธีการหาเงินทุนที่เหมาะสม" และควรใช้เฉพาะ "เมื่อวิธีการหาเงินทุนที่ต้องการมากกว่า - " มุชารอกะฮ์มุดาราบะห์สลามหรืออิสติสนา - ไม่สามารถใช้งานได้ด้วยเหตุผลบางประการ" ^[102]

Murabahahแตกต่างจากการเงินแบบเดิม (เช่นการจำนองบ้านหรือการเช่าซื้อเฟอร์นิเจอร์หรือเครื่องใช้ไฟฟ้า) ตรงที่ผลตอบแทนคงที่ที่ธนาคารได้รับตอบแทนนั้นเรียกว่า "กำไร" ไม่ใช่ดอกเบี้ย^[146]และผู้ให้ทุนทางการเงินจะไม่สามารถเก็บค่าปรับสำหรับการชำระเงินล่าช้าไว้กับตัวเองได้^[276]^{[หมายเหตุ 20]}

นักเศรษฐศาสตร์ได้ตั้งคำถามว่าMurabahahแตกต่างจากการเงินที่อิงกับหนี้และดอกเบี้ยจริงหรือไม่ ความจริงที่ว่ามีเงินต้นและแผนการชำระเงินหมายความว่ามีอัตราดอกเบี้ยโดยนัย^[280]ซึ่งอิงตามอัตราดอกเบี้ยของธนาคารทั่วไป เช่นLIBORคนอื่นๆ บ่นว่าในทางปฏิบัติ ธุรกรรม " murabahah " ส่วนใหญ่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการซื้อหรือขายสินค้าหรือสินค้าโภคภัณฑ์จริง แต่เป็นเพียงกระแสเงินสดระหว่างธนาคาร นายหน้า และผู้กู้เท่านั้น^[282]ต่างจาก LIBOR ธนาคารอิสลามให้สินเชื่อเงินโดยอิงตามอัตราอ้างอิงของตนเองที่เรียกว่า Islamic Interbank Benchmark Rate ซึ่ง "ใช้กำไรที่คาดหวังจากเงินระยะสั้นและผลตอบแทนที่คาดการณ์ไว้จากสินทรัพย์ของธนาคารที่ได้รับเงิน" ^[283]

บายอฺ มุอัจญาล

ในนิติศาสตร์อิสลาม ( ฟิกห์ ) ไบมุอัจญัลหรือเรียกอีกอย่างว่าไบ'บิธามันอาจิล [ 284 ^]หรือ BBA เป็นการขายแบบเครดิตหรือการขายแบบผ่อนชำระ กล่าวคือ การขายสินค้าแบบผ่อนชำระ ในการเงินอิสลาม ผลิตภัณฑ์ ไบมุอัจญัลยังเกี่ยวข้องกับการเพิ่มราคาของ สัญญา มุระบะฮะห์และ ผลิตภัณฑ์ มุระบะฮะห์เกี่ยวข้องกับ การชำระเงินแบบผ่อนชำระ ของไบมุอัจญัลดังนั้น คำว่า และ จึงมักใช้แทนกันได้ (ตามคำกล่าวของฮันส์ วิสเซอร์) ^[285]หรือ "ในทางปฏิบัติ ... ใช้ร่วมกัน" (ตามคำกล่าวของฟาลีล จามัลดีน) ^[256]^[286]

อย่างไรก็ตาม ตามแหล่งข้อมูลอื่น (บังกลาเทศ) Bai' muajjalแตกต่างจากMurabahahตรงที่ลูกค้า ไม่ใช่ธนาคาร เป็นผู้ครอบครองและรับความเสี่ยงสำหรับสินค้าที่ซื้อก่อนที่จะชำระเงินเสร็จสิ้น^[287]และตามแหล่งข้อมูลในมาเลเซีย ความแตกต่างหลักระหว่าง BBA (ย่อมาจาก bai'-bithaman ajil) และmurabaha – อย่างน้อยก็ในมาเลเซีย – คือmurabahaใช้สำหรับการจัดหาเงินทุนระยะกลางและระยะสั้น และ BBA ใช้สำหรับการจัดหาเงินทุนระยะยาว^[288]^[289]

Bai' Muajjalเป็นผลิตภัณฑ์ทางการเงินที่เปิดตัวในปี 1983 โดย Bank Islam Malaysia Berhad ^[285]^[290]

สัญญาซื้อขายคืน (ไบอัลอินาห์)

Bai' al inah (แปลว่า "การขายสองครั้ง" ^[291]หรือ "เงินกู้ในรูปแบบของการขาย") ^[292] เป็นข้อตกลงทางการเงินที่ผู้ให้ทุน/ธนาคารซื้อสินทรัพย์บางส่วนจากลูกค้าทันทีโดยการชำระเงินของผู้ให้ทุนถือเป็น "เงินกู้" จากนั้นสินทรัพย์จะถูกขายกลับให้กับลูกค้าที่ผ่อนชำระเป็นงวดๆ ในช่วงเวลาหนึ่ง ซึ่งโดยพื้นฐานแล้วก็คือ "การชำระคืนเงินกู้" เนื่องจากการกู้ยืมเงินสดเพื่อแสวงหากำไรเป็นสิ่งต้องห้ามในการเงินอิสลาม นักวิชาการบางคนจึงไม่เชื่อว่าBai' al 'inahเป็นสิ่งที่อนุญาตในศาสนาอิสลาม ตามสถาบันการธนาคารและการประกันภัยอิสลาม การกู้ยืมเงิน "ถือเป็นกลอุบายในการให้กู้ยืมโดยมีดอกเบี้ย" ^[293]แต่Bai' al inahปฏิบัติกันในมาเลเซียและเขตอำนาจศาลที่คล้ายคลึงกัน^[294]^[295]

มูซาวามาห์

สัญญา Musawamah (แปลว่า " การต่อรอง") จะใช้ในกรณีที่ไม่สามารถระบุต้นทุนที่แน่นอนของรายการที่ขายให้กับธนาคาร/ผู้ให้ทุนได้ หรือไม่สามารถระบุได้^[146] Musawamahแตกต่างจากMurabahahตรงที่ "ผู้ขายไม่มีภาระผูกพันที่จะต้องเปิดเผยต้นทุนหรือราคาซื้อของตน" ^[296] Musawamahเป็น "การเจรจาการค้า" ประเภท "ที่พบได้บ่อยที่สุด" ที่พบเห็นในพาณิชย์อิสลาม^[297]

อิสติสนาและไบสลาม

สัญญาอิสติสนา (หรือBia IstisnaหรือBai' Al-Istisna ) และBia Salam (หรือBai us salamหรือเพียงแค่salam ) เป็น " สัญญาซื้อขายล่วงหน้า " ^[298] - สัญญาที่ปรับแต่งได้ซึ่งชำระเงินทันทีสำหรับสินค้าในอนาคต - สินค้าที่ยังไม่ได้ผลิต ก่อสร้าง หรือเก็บเกี่ยว^[299]^[300]^{[301] สัญญา}อิสติสนา (ตามความหมายแล้ว คือ คำขอให้ผลิตสิ่งใดสิ่งหนึ่ง) ถูกจำกัดโดยฟิกห์อิสลามให้ใช้ในการผลิต แปรรูป หรือก่อสร้าง และอาจนำไปใช้ในเรื่องเหล่านี้ภายในขอบเขตของการจัดการห่วงโซ่อุปทาน^[299]^[301]^[302]ในขณะที่ salam "สามารถดำเนินการกับสิ่งใดก็ได้" ^[299]^[303] - ยกเว้นทองคำ เงิน หรือสกุลเงินที่อิงจากโลหะเหล่านี้^[304] ในทางกลับกัน สัญญา salam ไม่สามารถยกเลิกได้โดยฝ่ายเดียว^[299]จะต้องชำระราคาเต็มล่วงหน้า^[299]^[305]และจะต้องระบุเวลาการส่งมอบ^[299]^[305] – ข้อ จำกัด ที่ไม่ใช้กับistisna

ใน สัญญา istisnaผู้ให้ทุน/ธนาคารสามารถชำระเงินเป็นงวดๆ เพื่อจัดหาเงินทุนสำหรับวัตถุดิบ (ในกรณีของการผลิต) หรือวัสดุก่อสร้าง (ในกรณีของโครงการก่อสร้าง) ^[306]เมื่อผลิตภัณฑ์/โครงสร้างเสร็จสมบูรณ์และขายแล้ว ธนาคารก็สามารถชำระเงินคืนได้

สัญญา Bia salamและistisnaควรมีรายละเอียดมากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้เพื่อหลีกเลี่ยงความไม่แน่นอน^[307]^[305]^[308]^[309] สัญญาSalam มีอายุก่อน istisna ^[310]และได้รับการออกแบบมาเพื่อตอบสนองความต้องการของเกษตรกรรายย่อยและพ่อค้า^[311]^[304]^[312] Salam เป็นโครงสร้างการเงินที่ต้องการและมีลำดับการปฏิบัติตามหลักชะรีอะห์ ที่สูงกว่า สัญญาเช่นMurabahahหรือMusawamah ^[313 ]

ตัวอย่างการใช้istisnaในโลกการเงินอิสลาม ได้แก่ การใช้โดย Kuwait Finance House ^[257]และโครงการก๊าซ Barzan ในกาตาร์^[314]ตัวอย่างธนาคารที่ใช้Salamได้แก่ ADCB Islamic Banking และ Dubai Islamic Bank ^[305]

อิจาราห์

อิญาเราะห์ (แปลว่า "ให้สิ่งตอบแทนเป็นค่าเช่า") ^[315] คือ สัญญาเช่าหรือสัญญาเช่า^[316]ในหลักนิติศาสตร์อิสลามแบบดั้งเดิม ( ฟิกห์ ) หมายถึงสัญญาการจ้างบุคคล บริการ หรือ " สิทธิเก็บกิน " ของทรัพย์สิน โดยทั่วไปจะมีระยะเวลาและราคาคงที่^[317]

ในการเงินอิสลามอัลอิญาเราะห์มักหมายถึงสัญญาเช่าที่รวมถึงสัญญาการขายด้วย ทรัพย์สิน เช่น โรงงาน อุปกรณ์สำนักงานอัตโนมัติ หรือยานยนต์ จะถูกเช่าให้กับลูกค้าโดยจ่ายค่าเช่าและค่าซื้ออย่างต่อเนื่อง ดังนั้นการสิ้นสุดระยะเวลาเช่าจึงตรงกับการชำระเงินค่าซื้อและโอนกรรมสิทธิ์ให้กับผู้เช่า และเป็นไปตามกฎข้อบังคับของอิสลามด้วย^[317] มีอิญาเราะห์ หลายประเภท ในการเงินอิสลาม ("อิญาเราะห์สำหรับการดำเนินการ" หรืออิญาเราะห์ ตัชกีลียาห์คือการเช่าโดยไม่มีการขายและการเงิน):

อิญาเราะฮ์ ทูมมา อัลบัย' และอิจะเราะฮ์ วา-อิกตินา

อิญาเราะห์ ตุมมะ อัล บัย (การเช่าซื้อ) ^[318]และอิญาเราะห์ วา-อิกตินา^[319] ("การเช่าและกรรมสิทธิ์") ^[320]เกี่ยวข้องกับการเช่า/ให้เช่า/การว่าจ้างสินค้า ชำระเป็นงวดและสิ้นสุดด้วยการซื้อ (หรือสิทธิเลือกซื้อ) โดย/เพื่อลูกค้า^[319]ทั้งสองเกี่ยวข้องกับสัญญาสองฉบับ ได้แก่ การเช่าและการโอนกรรมสิทธิ์ของทรัพย์สินหรืออสังหาริมทรัพย์ ซึ่งควรบันทึกไว้ในเอกสารแยกกัน^[321]

โหมดทั้งสองแตกต่างกันตรงที่ในIjarah wa-iqtina (หรือijara muntahia bittamleek ) การขาย/การโอนกรรมสิทธิ์เป็น "ทางเลือกที่มอบให้กับผู้เช่า" และไม่สามารถเป็นเงื่อนไขเบื้องต้นได้^[321]ในijara thumma bayการขายเป็นส่วนหนึ่งของสัญญา^[322]

อิจารา มาวซูฟา บี อัล ดิมมา

ใน สัญญาอิสลามแบบ“ส่งต่ออิญาเราะห์” หรืออิญารา มัวซูฟา บิอัล ดิม มา บริการหรือผลประโยชน์ที่เช่าจะถูกกำหนดไว้ แทนที่จะเป็นหน่วยเฉพาะที่ให้บริการ/ผลประโยชน์นั้น ในการเงินอิสลามร่วมสมัย ใช้เพื่อจัดหาเงินทุนสำหรับการก่อสร้าง (บ้าน สำนักงาน โรงงาน ฯลฯ) ร่วมกับ สัญญาอิสติสนา^[257]ฝ่ายเริ่มเช่าสินทรัพย์หลังจาก "รับมอบ" สินทรัพย์นั้น^[323]

อิจาราห์ท้าทาย

ข้อร้องเรียนที่ยื่นต่อijaraได้แก่ ในทางปฏิบัติ กฎเกณฑ์บางประการที่คุ้มครองลูกค้าถูกละเลย^[324]กฎเกณฑ์ของ ijara ให้สถานะทางกฎหมายและการคุ้มครองผู้บริโภคที่อ่อนแอกว่า^[325]และมีความยืดหยุ่นน้อยกว่า^[326]^{[327] เมื่อเทียบกับ}สินเชื่อจำนองหรือสินเชื่อรถยนต์ทั่วไปรวมทั้งมีต้นทุนที่สูงกว่า^[328]

ทาวารุก

สัญญา/ผลิตภัณฑ์ ทาวาร์รุก (ตามความหมายแล้วคือ "เปลี่ยนเป็นเงิน" ^[329]หรือ "การแปลงเป็นเงิน") ^[330] ซึ่งลูกค้า/ลูกค้าสามารถระดมเงินสดเพื่อชำระคืนในภายหลังโดยการซื้อและขายสินทรัพย์ที่ขายได้ง่าย ตัวอย่างเช่น ลูกค้าต้องการกู้เงิน 1,000 ดอลลาร์ โดยให้ธนาคารซื้อสินค้ามูลค่า 1,100 ดอลลาร์ เช่น เหล็ก จากซัพพลายเออร์ จากนั้นซื้อเหล็กจากธนาคารด้วยเครดิต โดยมีเวลา 12 เดือนในการชำระเงินคืน 1,100 ดอลลาร์ จากนั้นขายเหล็กกลับคืนให้ธนาคารทันทีเพื่อรับเงินสด 1,000 ดอลลาร์ โดยชำระทันที ธนาคารจะขายเหล็กคืนให้กับซัพพลายเออร์ (ซึ่งจะเทียบเท่ากับการกู้เงิน 1,000 ดอลลาร์เป็นเวลา 1 ปีด้วยอัตราดอกเบี้ย 11 เปอร์เซ็นต์) ^[329]

เช่นเดียวกับที่Bai' al inahได้กล่าวไว้ข้างต้น ความซับซ้อนที่มากขึ้นของธุรกรรมนี้หมายถึงค่าธรรมเนียมที่มากขึ้นและต้นทุนที่สูงกว่าสินเชื่อธนาคารแบบเดิม แต่ (ในทางทฤษฎี) การปฏิบัติตามกฎหมายชารีอะห์เนื่องจากทรัพย์สินที่จับต้องได้ซึ่งเป็นพื้นฐานของธุรกรรม อย่างไรก็ตาม นักวิจารณ์บ่นว่า "ธุรกรรม tawarruq ที่อิงตามสินค้าโภคภัณฑ์มูลค่าหลายพันล้านดอลลาร์" ได้หลบเลี่ยงการซื้อขายสินค้าโภคภัณฑ์ที่จำเป็น^[331]และนักวิชาการอิสลามทั้งร่วมสมัย^[332]^{[หมายเหตุ 21]}และคลาสสิก^[334]ได้ห้ามการปฏิบัตินี้ อย่างไรก็ตาม ณ ปี 2012 ธนาคารอิสลามที่ใช้tawarruqได้แก่ United Arab Bank, QNB Al Islamic, Standard Chartered of United Arab Emirates และBank Muamalat Malaysia [ ^335]

การให้กู้ยืมเพื่อการกุศล

การ์ดุล ฮะซัน

Taqi Usmani ยืนกรานว่า "บทบาทของเงินกู้" (ซึ่งตรงข้ามกับการลงทุนหรือการเงิน) ในสังคมอิสลามอย่างแท้จริงนั้น "มีจำกัดมาก" และกฎหมายชารีอะห์อนุญาตให้กู้ยืมได้ไม่ใช่เป็นเหตุการณ์ปกติ "แต่เฉพาะในกรณีที่จำเป็นอย่างยิ่งเท่านั้น" ^[120] เงินกู้ที่สอดคล้องกับกฎหมายชารีอะห์เรียกว่าQardh-ul Hasan (หรือQard Hasanแปลว่า "เงินกู้เพื่อการกุศล" หรือ "เงินกู้เพื่อการกุศล") มักอธิบายว่าเป็นเงินกู้ปลอดดอกเบี้ยที่มอบให้กับผู้ยากไร้^[336]^[337]^[338] เงินกู้ดังกล่าวมักทำโดยหน่วยงานบริการสังคมหรือโดยบริษัทเพื่อเป็นสวัสดิการแก่พนักงาน^[339]มากกว่าที่จะเป็นธนาคารอิสลาม เงินกู้เหล่านี้คล้ายคลึงกับสินเชื่อขนาดเล็กของการเงินแบบเดิม เมื่อไม่มีดอกเบี้ย

อ้างอิงจากคำพูดของศาสดาแห่งศาสนาอิสลาม มูฮัมหมัด แหล่งข้อมูลบางแห่งยืนกรานว่าผู้ให้กู้เงินอาจไม่ได้รับ "ผลประโยชน์หรือผลประโยชน์ใดๆ" จากเงินกู้ ไม่ต้องพูดถึงดอกเบี้ย^[340] อย่างไรก็ตาม ธนาคารอิสลามบางแห่งเสนอผลิตภัณฑ์ที่เรียกว่าqardh-ul hasan ซึ่งเรียกเก็บค่าธรรมเนียมการจัดการจากผู้ให้กู้เงิน^[341] และบางแห่งมีผลิตภัณฑ์บัญชีออมทรัพย์ที่เรียกว่าqardh-ul hasan (โดย "เงินกู้" หมายถึงการฝากเงินเข้าบัญชีธนาคาร) ซึ่งลูกหนี้ (ธนาคาร) อาจชำระเงินจำนวนพิเศษเกินกว่าจำนวนเงินต้นของเงินกู้ (เรียกว่าhibahซึ่งแปลว่าของขวัญ) หากเงินพิเศษนั้นไม่ใช่ภาระผูกพันของข้อตกลงบัญชี/เงินกู้^[342]

สัญญาการรักษาความปลอดภัย ความมั่นคง การบริการ

สัญญาเหล่านี้มีวัตถุประสงค์เพื่อช่วยเหลือลูกค้ารายบุคคลและธุรกิจรักษาเงินทุนของตนให้ปลอดภัย^[65]

ฮาวาลา

ฮาวาลา (หรือฮิวาลา ,เฮวาลาหรือฮุนดี ; แปลว่า "โอน" หรือ "ทรัสต์") เป็นระบบ "โอนมูลค่า" ที่ไม่เป็นทางการที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย สำหรับการโอนเงินจากพื้นที่ทางภูมิศาสตร์หนึ่งไปยังอีกพื้นที่หนึ่ง โดยไม่ได้อาศัยการโอนเงินทางโทรเลขแต่ใช้เครือข่ายนายหน้าเงินขนาดใหญ่ (ที่เรียกว่า "ฮาวาลาดาร์") ทั่วโลกมุสลิม^[343] ฮาวาลาไม่ได้เริ่มต้นขึ้นเพื่อเป็น ทางเลือก ฮาลาลสำหรับการโอนเงินผ่านธนาคารแบบเดิม เนื่องจากการโอนเงินทางอิเล็กทรอนิกส์ไม่ได้ถูกพบว่าละเมิดหลักชารีอะห์ อย่างไรก็ตามฮาวาลามีข้อได้เปรียบตรงที่มีให้บริการในสถานที่ที่ไม่มีระบบโอนเงินทางโทรเลข^[344]และมีมาก่อน ระบบ โอนเงิน ผ่านธนาคารแบบเดิม หลายศตวรรษ

ในช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ 20 ดูไบสูญเสียพื้นที่ให้กับเครื่องมือของระบบธนาคารแบบเดิม แต่กลับมาได้อีกครั้งในช่วงปลายศตวรรษที่ 20 จากการอพยพทางเศรษฐกิจของคนงานมุสลิมไปยังประเทศที่ร่ำรวยกว่าในตะวันตกและอ่าวเปอร์เซีย และความจำเป็นที่จะต้องส่งเงินกลับบ้าน^[345]ดูไบทำหน้าที่เป็นศูนย์กลางมาโดยตลอด^[343]

ฮาวาลาเป็นสัญญาเงินกู้ระยะสั้นที่ซื้อขายได้และต่อรองได้ (หรือตั๋วแลกเงิน) ที่เรียกว่า "ฮุนดี" ^[344]ซึ่งโอนจากลูกหนี้รายหนึ่งไปยังอีกรายหนึ่ง หลังจากโอนหนี้ไปยังลูกหนี้รายที่สองแล้ว ลูกหนี้รายแรกจะพ้นจากภาระผูกพัน^[65]ผู้รับเงินมักจะระบุตัวตนด้วยรหัสผ่านที่ผู้ส่งให้^[346]ฮาวาลาดาร์มักเป็นพ่อค้ารายย่อยที่ทำงานในฮาวาลาเป็นงานเสริมหรืองานนอกเวลา^[344]เครือข่ายฮาวาลาดาร์มักเป็นแบบครอบครัวหรือกลุ่ม^[344]และการบังคับใช้สัญญาจะขึ้นอยู่กับเครือข่ายเหล่านี้มากกว่าอำนาจของรัฐ^[344]

กาฟาลา

กาฟาลา (แปลว่า "การค้ำประกัน") ^[347]เรียกว่า "ผู้ค้ำประกัน" หรือ "การค้ำประกัน" ในระบบการเงินแบบเดิม บุคคลที่สามยอมรับภาระผูกพันที่มีอยู่และรับผิดชอบในการปฏิบัติตามภาระผูกพันของใครบางคน^[65]

ราห์น

สัญญาราห์น (หลักประกันหรือสัญญาจำนำ) คือทรัพย์สินที่จำนำไว้เพื่อชำระหนี้^[348]สัญญาราห์นทำขึ้นเพื่อประกันภาระผูกพันทางการเงิน^{[65] ตามที่}เมเซลกล่าวไว้ราห์นคือ "การทำให้ทรัพย์สินเป็นหลักประกันสำหรับสิทธิเรียกร้อง โดยอนุญาตให้ชำระเงินเต็มจำนวนจากทรัพย์สินนั้น" ประเพณีฮาดิษระบุว่าศาสดาแห่งศาสนาอิสลาม มูฮัมหมัด ซื้อเมล็ดพืชด้วยเครดิตโดยจำนำชุดเกราะของเขาเป็นราห์น [ ^349]

วาคาลาห์

ใน สัญญา Wakalahบุคคล (ตัวการหรือmuwakkel ) แต่งตั้งตัวแทน (ตัวแทนหรือwakil ) เพื่อดำเนินการธุรกรรมในนามของเขา/เธอ โดยที่ตัวการไม่มีเวลา ความรู้ หรือความเชี่ยวชาญในการดำเนินการด้วยตนเอง ซึ่งคล้ายกับข้อ ตกลง มอบอำนาจในเงื่อนไขทางกฎหมายทั่วไป Wakalah ควรเป็นสัญญาที่ไม่ผูกมัดสำหรับค่าธรรมเนียมคงที่ บริการของตัวแทนอาจรวมถึงการขายและการซื้อ การให้ยืมและการกู้ยืม การมอบหมายหนี้ การค้ำประกัน การให้ของขวัญ การดำเนินคดีและการชำระเงิน และมีส่วนเกี่ยวข้องกับผลิตภัณฑ์อิสลามมากมาย เช่นMusharakah , Mudarabah , Murabaha , SalamและIjarah ^[350 ]

ตัวอย่างของwakalahพบได้ใน สัญญาแบ่งปันผลกำไรและขาดทุน แบบ mudarabah (ด้านบน) โดยที่mudarib (ฝ่ายที่รับทุนและจัดการองค์กร) ทำหน้าที่เป็นwakilสำหรับrabb-ul-mal (ฝ่ายที่ไม่เปิดเผยซึ่งจัดหาทุน) ^{[หมายเหตุ 22]}

ด้านเงินฝากของธนาคารอิสลาม

จากมุมมองของผู้ฝากเงิน "บัญชีการลงทุน" ของธนาคารอิสลาม ซึ่งอิงตามการแบ่งกำไรขาดทุนและการเงินที่มีสินทรัพย์ค้ำประกัน มีบทบาทคล้ายคลึงกับ " เงิน ฝากประจำ " ของธนาคารทั่วไป (ตัวอย่างเช่น ธนาคารอิสลามแห่งหนึ่ง - Al Rayan Bankในสหราชอาณาจักร - พูดถึงเงินฝาก "ระยะเวลาคงที่" หรือบัญชีออมทรัพย์) ^[352]ในทั้งสองธนาคาร ผู้ฝากเงินตกลงที่จะถือเงินฝากไว้ที่ธนาคารเป็นระยะเวลาที่แน่นอน^[353]ในธนาคารอิสลาม ผลตอบแทนจะวัดจาก "อัตราผลกำไรที่คาดหวัง" แทนที่จะเป็นดอกเบี้ย^[354]^[355]

“ เงินฝากตามความต้องการ ” ของสถาบันการเงินอิสลาม ซึ่งไม่ให้ผลตอบแทนใดๆ นั้นมีโครงสร้างเป็น สัญญาแบบ qard al-hasana (เรียกอีกอย่างว่าqardดูข้างต้นในหัวข้อการให้กู้ยืมเพื่อการกุศล ) หรือไม่ค่อยพบบ่อยนักในชื่อ สัญญา แบบ wadiahหรือamanahตามที่ Mohammad O. Farooq กล่าว^[356]

บัญชีการลงทุนแบบจำกัดและไม่จำกัด

อย่างน้อยในประเทศมุสลิมหนึ่งประเทศที่มีภาคการธนาคารอิสลามที่แข็งแกร่ง (มาเลเซีย) มีบัญชีการลงทุนหลักสองประเภทที่ธนาคารอิสลามเสนอให้กับผู้ที่ลงทุนโดยเฉพาะในโหมดการแบ่งปันกำไรและขาดทุน^[357]^[358] – มีข้อจำกัดและไม่มีข้อจำกัด

บัญชีการลงทุนแบบจำกัด (RIA) ช่วยให้ลูกค้าสามารถระบุข้อกำหนดการลงทุนและสินทรัพย์พื้นฐานที่เงินของตนอาจลงทุนได้
^{บัญชีการลงทุนแบบไม่มีข้อจำกัด (UIA) [358]}ไม่ปล่อยให้ธนาคารหรือสถาบันการลงทุนมีอำนาจเต็มที่ในการลงทุนเงินตามที่ "เห็นสมควร" โดยไม่จำกัดวัตถุประสงค์ ภูมิศาสตร์ หรือวิธีการลงทุน^[359]ในทางกลับกัน บัญชีอาจได้รับการ "ปรับแต่งให้ตรงตามความต้องการและความชอบของลูกค้าที่หลากหลาย" แต่ไม่ได้รับประกันว่าจะไม่เกิดการขาดทุน^[358]

บางคนบ่นว่าบัญชี UIA ขาดความโปร่งใส ไม่ปฏิบัติตามมาตรฐานการธนาคารอิสลาม ขาดการเป็นตัวแทนลูกค้าในคณะกรรมการผู้ว่าการ^[360]และบางครั้งยังปกปิดผลการดำเนินงานที่ไม่ดีจากนักลงทุน^[361]

เงินฝากตามความต้องการ

ธนาคารอิสลามยังเสนอ "เงินฝากตามความต้องการ" ซึ่งเป็นบัญชีที่รับรองความสะดวกในการคืนเงินให้กับผู้ฝากเงินตามความต้องการ แต่โดยทั่วไปแล้วผลตอบแทนจากการลงทุนจะน้อยมากหรือแทบไม่มีเลย และ/หรือเรียกเก็บค่าธรรมเนียมเพิ่มเติม^[362]^{[หมายเหตุ 23]}

การ์ด

เนื่องจากเงินฝากตามความต้องการนั้นให้ผลตอบแทนเพียงเล็กน้อยหรือแทบไม่มีเลย และ เงินกู้ Qard al-hasana (ที่กล่าวถึงข้างต้น ) นั้นห้ามจ่าย "ผลประโยชน์ที่กำหนด" ใดๆ โหมด Qard จึงเป็นโครงสร้างทางการเงินของอิสลามที่นิยมใช้สำหรับเงินฝากตามความต้องการ ในรูปแบบนี้ เงินฝากของลูกค้าถือเป็น "เงินกู้" และธนาคารอิสลามถือเป็น "ผู้กู้" ที่รับประกันการคืนเงินฝากของ "ผู้ให้กู้" อย่างเต็มจำนวน^[363]^[356]

อย่างไรก็ตาม นักวิจารณ์ (MO Farooq, ^[356] Mohammad Hashim Kamali) ^[364]มองว่ามีความขัดแย้งระหว่างบทบาทของ qard ในเงินฝากตามความต้องการและคำสั่งของกฎหมายอิสลามแบบดั้งเดิม เงินกู้ Qard al-hasanaมีวัตถุประสงค์เพื่อเป็นการกุศลแก่ผู้ยากไร้ที่ได้รับอนุญาตให้ชำระคืนอย่างผ่อนปรน^[365] ในทางกลับกัน ธนาคารอิสลามเป็นสถาบันที่แสวงหากำไรหลายล้านหรือพันล้านดอลลาร์ และผู้ฝากเงิน/ผู้ให้กู้มักคาดหวังว่าจะถอนเงินฝากได้ตามต้องการแทนที่จะถูกขอให้ผ่อนปรนกับธนาคาร^[365]^[356]

ปัญหาอีกประการหนึ่งก็คือธนาคารแบบดั้งเดิมอย่างน้อยบางแห่งจ่ายดอกเบี้ยเพียงเล็กน้อยสำหรับเงินฝากออมทรัพย์/เงินฝากออมทรัพย์^[342]และธนาคารอิสลามมักรู้สึกว่าจำเป็นต้องแข่งขันกับธนาคารเหล่านี้ โดยหาวิธีการที่สอดคล้องกับหลักชารีอะห์ (อย่างน้อยก็สันนิษฐาน) เพื่อดำเนินการดังกล่าว วิธีการที่ใช้คือฮิบะห์ (แปลว่า "ของขวัญ") ^[253]ในรูปแบบของรางวัล การยกเว้น ฯลฯ^{[356] ซึ่งแตกต่างอย่างเป็นทางการจากผลประโยชน์/}ดอกเบี้ยของธนาคารแบบดั้งเดิมตรงที่ไม่มีการกำหนดเงื่อนไขทางกฎหมายหรือกำหนดระยะเวลา^[366] อย่างไรก็ตาม การใช้วิธีนี้ถูกโจมตีโดยนักวิชาการอย่างน้อยหนึ่งคนว่าเป็น "การเข้ามาของดอกเบี้ยผ่านประตูหลัง" ^[364]

วาเดียห์และอามานาห์

สัญญาอื่นอีกสองฉบับที่สถาบันการเงินอิสลามใช้บางครั้งสำหรับบัญชีจ่ายคืนตามความต้องการแทนการชำระหนี้แบบqard al-hasanah [ ^342]^{[หมายเหตุ 24]} คือWadi'ah (แปลว่า "การรักษาความปลอดภัย") ^[368]และAmanah (แปลว่า "ความไว้วางใจ") แหล่งข้อมูลต่างๆ ไม่เห็นด้วยกับคำจำกัดความของสัญญาทั้งสองฉบับนี้ "บ่อยครั้งที่ธนาคารต่างๆ ใช้คำเดียวกันและมีความหมายต่างกัน" ^[369] บางครั้งWadiahและAmanahก็ใช้แทนกันได้^[370]

แหล่งข้อมูลแตกต่างกันว่า เงินฝาก ของ Wadiahนั้นได้รับการค้ำประกันโดยธนาคารเท่านั้น^[371]^[372]หรือต้องเก็บไว้ไม่ได้ใช้โดยสำรองไว้ 100% ^[373]โดยมีสัญญาอีกฉบับหนึ่งเรียกว่าWadia yadd ad damanซึ่งอนุญาตให้มี "สิทธิในการจัดการ" เพื่อลงทุนแต่รับประกัน "การชำระคืนทั้งหมดหรือบางส่วน" ของ "เงินฝากในบัญชีเดินสะพัด" ^[373]^[374]^[342] แหล่งข้อมูลยังแตกต่างกันว่าธนาคารสามารถใช้ บัญชี Amanah สำหรับการดำเนินงานได้ หรือไม่- หากธนาคาร "ได้รับ" "อำนาจ" ของผู้ฝากเงิน^{[368] - หรือไม่}^[342]^[368]แหล่งข้อมูลเห็นด้วยว่าผู้ดูแลทรัพย์สินของAmanahไม่ต้องรับผิดชอบต่อ "เหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด" (Abdullah และ Chee) ^[374] "ที่เกิดจากสถานการณ์ที่อยู่นอกเหนือการควบคุม" (financialislam.com) ^[253]หรือหากไม่มี "การละเมิดหน้าที่" ( Reuters ) ^[375]^[376]

ตามรายงานอย่างน้อยหนึ่งฉบับ พบว่าในทางปฏิบัติไม่มีตัวอย่างการธนาคารสำรอง 100 เปอร์เซ็นต์เลย^[377]

ตราสารทางการเงินอื่น ๆ ที่สอดคล้องกับหลักชารีอะห์

พันธบัตรอิสลาม

สุกุก (พหูพจน์ของ صك Sakk) – มักเรียกว่าพันธบัตร "อิสลาม" หรือ "ที่สอดคล้องกับชารีอะห์" – เป็นใบรับรองทางการเงินที่พัฒนาขึ้นเพื่อเป็นทางเลือกแทนพันธบัตรทั่วไป สุกุกประเภทต่างๆ นั้นมีพื้นฐานมาจากโครงสร้างสัญญาอิสลามที่กล่าวถึงข้างต้น (มูราบาฮา ,อิจา รา ,วาคา ลา , อิสติสนา,มุชารากะ ,อิสติธมาร์เป็นต้น) ขึ้นอยู่กับโครงการที่สุกุกให้การสนับสนุนทางการเงิน^[378]

เช่นเดียวกับพันธบัตรทั่วไป ตราสารซูกุกมีวันหมดอายุ แต่แทนที่จะได้รับดอกเบี้ยจากเงินกู้เหมือนพันธบัตร ผู้ถือ ตราสารซูกุกจะได้รับ "การเป็นเจ้าของสินทรัพย์บางส่วน (ตามชื่อ)" ซึ่งพวกเขาจะได้รับรายได้ "จากกำไรที่เกิดจากสินทรัพย์นั้นหรือจากค่าเช่าที่ผู้ออกจ่าย" ^[90] องค์ประกอบการเป็นเจ้าของบางส่วนและ (อย่างน้อยก็ในทางทฤษฎี) การไม่มีการรับประกันการชำระคืนการลงทุนเริ่มต้นนั้นคล้ายกับตราสารทุน^[379]อย่างไรก็ตาม ในทางปฏิบัติ ตราสาร ซูกุก ส่วนใหญ่ "อิงตามสินทรัพย์" มากกว่า "ได้รับการค้ำประกันด้วยสินทรัพย์" สินทรัพย์ของพวกเขาไม่ได้เป็นของนิติบุคคลเพื่อวัตถุประสงค์พิเศษ อย่างแท้จริง และ (เช่นเดียวกับพันธบัตรทั่วไป) ผู้ถือตราสารเหล่านี้มีสิทธิเรียกร้องต่อผู้ริเริ่มหากมีการชำระเงินขาด^[380]

ตลาดตราสารหนี้ซูกุกเริ่มฟื้นตัวขึ้นในราวปี พ.ศ. 2543 และในปี พ.ศ. 2556 ตราสารหนี้ซูกุกคิดเป็นร้อยละ 0.25 ของตลาดพันธบัตรทั่วโลก^[381]มูลค่าของ ตราสารหนี้ ซูกุก ที่คงค้างทั้งหมด ณ สิ้นปี พ.ศ. 2557 อยู่ที่ 294 พันล้านดอลลาร์ โดย 188 พันล้านดอลลาร์มาจากเอเชีย และ 95.5 พันล้านดอลลาร์มาจากประเทศในคณะมนตรีความร่วมมืออ่าวอาหรับ [ ^{หมายเหตุ 25]}ความต้องการตราสารหนี้ซูกุกน่าจะสามารถรองรับการเติบโตต่อไปได้^[383]

ทากาฟุล (ประกันภัยอิสลาม)

ทากาฟุลซึ่งบางครั้งเรียกว่า "การประกันภัยอิสลาม" แตกต่างจากการประกันภัยแบบทั่วไป ตรงที่การประกันภัยอิสลามนั้นขึ้นอยู่กับความร่วมมือซึ่งกันและกันดังนั้นความเสี่ยงจึงตกอยู่ที่ผู้เอาประกันทั้งหมด ไม่ใช่บริษัทประกันภัย^[384]แทนที่จะจ่ายเบี้ยประกันให้กับบริษัท ผู้เอาประกันจะสมทบเงินเข้ากองทุนรวมที่อยู่ภายใต้การกำกับดูแลของผู้จัดการ และพวกเขาจะได้รับผลกำไรจากการลงทุนของกองทุน^[90] ส่วนเกินใดๆ ในกองทุนรวมของเบี้ยประกันที่สะสมไว้ควรแจกจ่ายใหม่ให้กับผู้เอาประกัน (เช่นเดียวกับการเงินอิสลามทั้งหมด กองทุนจะต้องไม่นำไปลงทุนใน กิจกรรม ฮารอมเช่น ตราสารที่ให้ดอกเบี้ย บริษัทที่เกี่ยวข้องกับแอลกอฮอล์หรือเนื้อหมู) ^[384]

เช่นเดียวกับการดำเนินงานทางการเงินอิสลามอื่น ๆ อุตสาหกรรม ตะกาฟุลได้รับคำชมจากบางคนว่าให้ "ทางเลือกที่เหนือกว่า" เมื่อเทียบกับสิ่งเทียบเท่าแบบเดิม^[385]และถูกวิพากษ์วิจารณ์จากคนอื่น ๆ ว่าไม่แตกต่างจากอุตสาหกรรมนี้มากนักในการใช้ " กฎของจำนวนมาก " เพื่อกระจายความเสี่ยง^[386]หรือการใช้แนวทางการจัดการองค์กรแบบเดิม (ไม่ใช่ร่วมกัน) ^[387]^[388]

คาดว่าอุตสาหกรรมนี้จะเติบโตถึงขนาด 25,000 ล้านดอลลาร์ภายในสิ้นปี 2560 ^[389]

บัตรเครดิตอิสลาม

ในขณะที่นักวิชาการจำนวนหนึ่ง (Manzur Ahmad, Hossein Askari, Zamir Iqbal และ Abbas Mirakhor) ได้แสดงความสงสัยเกี่ยวกับการปฏิบัติตามหลักชารีอะห์ของบัตรเครดิตทุกประเภท – หรืออย่างน้อยก็บัตรที่ “สามารถให้บริการเช่นเดียวกับบัตรเครดิตทั่วไป” ^[390]^[391]^[392] – มีบัตรเครดิตที่อ้างว่าปฏิบัติตามหลักชารีอะห์ (โดยเฉพาะในมาเลเซีย ซึ่งเมื่อประมาณปี 2012 บัตรเครดิตเหล่านี้ได้รับการเสนอโดย Bank Islam Malaysia Berhad, CIMB Islamic Bank Berhad, HSBC Amanah Malaysia Berhad, Maybank Islamic Berhad, RHB Islamic Bank Berhad, Standard Chartered Berhad, Am Islamic Bank Berhad ^[393] ) ^[394] โดยทั่วไปแล้วบัตรเครดิตเหล่านี้ปฏิบัติตามข้อตกลงอย่างใดอย่างหนึ่งดังต่อไปนี้:

อุจรา (ลูกค้าเพียงชำระค่าธรรมเนียมบริการรายปีสำหรับการใช้บัตร) ^[395]
อิจาระ (บัตรใช้เป็นสินทรัพย์ที่เช่ามา กรรมสิทธิ์ในทุกสิ่งที่ซื้อให้กับผู้ใช้บัตรหลังจากชำระเงินงวดเสร็จสิ้นแล้ว) ^[395]
กาฟาลา (ธนาคารทำหน้าที่เป็นผู้ค้ำประกัน) สำหรับธุรกรรมของผู้ถือบัตร สำหรับบริการของตน ผู้ถือบัตรมีหน้าที่ชำระกาฟาลา บี อุจรา (ค่าธรรมเนียม) ^[395]
qard (ลูกค้าทำหน้าที่เป็นผู้กู้และธนาคารทำหน้าที่เป็นผู้ให้กู้) ^[395]
ธนาคารขาย สินค้า /สินค้าบางอย่างให้กับลูกค้าในราคาที่กำหนด จากนั้นไม่นานก็ซื้อคืนจากลูกค้าในราคาที่ต่ำกว่า ส่วนต่างระหว่างราคาทั้งสองนี้คือรายได้ของธนาคารสำหรับความยุ่งยากในการบริหารจัดการบัตร การชำระเงินครั้งแรกของลูกค้าให้กับธนาคารถือเป็นยอดคงเหลือในบัญชีสำหรับบัตรเครดิตและวงเงินสูงสุดที่ใช้จ่ายได้ ส่วนการชำระเงินคืนของธนาคารให้กับลูกค้าถือเป็นยอดคงเหลือใดๆ ที่เหลืออยู่หลังจากการซื้อ^[395]
บัตรที่ทำหน้าที่คล้ายกับบัตรเดบิตโดยธุรกรรมใดๆ ก็ตามจะถูก "หักโดยตรง" จากบัญชีธนาคารของผู้ถือ^[396]

กองทุนอิสลาม

กองทุนอิสลามคือกองทุนการลงทุนที่บริหารจัดการโดยมืออาชีพซึ่งรวบรวมเงินจากนักลงทุนจำนวนมากเพื่อซื้อหลักทรัพย์ที่ผ่านการคัดกรองว่าปฏิบัติตามหลักชารีอะห์หรือไม่ กองทุนเหล่านี้ได้แก่ กองทุนรวมที่ถือหุ้นและ/หรือหลักทรัพย์ซูกุก^[397]^[398]แต่ยังมีกองทุน "ทางเลือก" อิสลามที่ซื้อขาย "ทุกอย่างตั้งแต่หุ้นเอกชนและอสังหาริมทรัพย์ไปจนถึงโครงสร้างพื้นฐานและสินทรัพย์ประเภทสินค้าโภคภัณฑ์" ^[399]กองทุนเหล่านี้เริ่มเติบโตอย่างรวดเร็วในราวปี 2004 ^[400]และในปี 2014 มีกองทุนรวมอิสลาม 943 กองทุนทั่วโลก และในเดือนพฤษภาคม 2015 กองทุนเหล่านี้มีสินทรัพย์ภายใต้การจัดการมูลค่า 53,200 ล้านดอลลาร์^[401]โดยมี "ความต้องการแฝง" สำหรับการเติบโตอย่างมาก^[401]

สำหรับกองทุนรวมหุ้น บริษัทที่มีหุ้นอยู่ในระหว่างการพิจารณาซื้อจะต้องผ่านการตรวจคัดกรอง

เพื่อไม่ให้รวมถึงผู้ที่เกี่ยวข้องกับแอลกอฮอล์ ยาสูบ หมู อุตสาหกรรมบันเทิงสำหรับผู้ใหญ่ การพนัน อาวุธ ฯลฯ
ผู้ที่ "มีส่วนร่วมในธุรกรรมเก็งกำไรต้องห้าม (เกี่ยวข้องกับความไม่แน่นอนหรือการพนัน) ซึ่งมีแนวโน้มที่จะใช้หนี้" โดยการตรวจสอบ "อัตราส่วนทางการเงิน" ของบริษัทเพื่อให้เป็นไปตาม "เกณฑ์มาตรฐานทางการเงินบางประการ" ^[402]

ผู้สร้างเกณฑ์มาตรฐานเพื่อวัดผลการดำเนินงานของกองทุน (หุ้น) ได้แก่ ชุดดัชนีตลาดอิสลาม Dow Jones ^[403]และชุดดัชนี FTSE Global Islamic ^[404]

อย่างน้อยตั้งแต่ปี 2543 ถึง 2552 กองทุนหุ้นอิสลามมีผลงานต่ำกว่าเกณฑ์มาตรฐานหุ้นอิสลามและหุ้นทั่วไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อ เกิด วิกฤตการณ์ทางการเงินในปี 2550-2551 (ตามการศึกษาวิจัยของ Raphie Hayat และ Roman Kraeuss) ^[405]

อนุพันธ์อิสลาม

ดังที่กล่าวไว้ข้างต้น (ดูกฎหมายอิสลามเกี่ยวกับการซื้อขาย) "นักวิชาการชารีอะห์อนุรักษ์นิยมเกือบทั้งหมด" เชื่อว่าตราสารอนุพันธ์ (กล่าวคือ หลักทรัพย์ที่มีราคาขึ้นอยู่กับสินทรัพย์อ้างอิงหนึ่งรายการหรือมากกว่านั้น) ขัดต่อข้อห้ามของศาสนาอิสลามเกี่ยวกับการเกฮาราร์^[174]^[175]^[165]อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้ไม่ได้หยุดยั้งอุตสาหกรรมการเงินของอิสลามจากการใช้ตราสารเหล่านี้บางส่วน และการอนุญาตให้ใช้ตราสารอนุพันธ์ในศาสนาอิสลามเป็นหัวข้อของ "การถกเถียงที่ดุเดือด" ^[182]

ณ ปี 2013 ตลาดอนุพันธ์อิสลามยัง "อยู่ในช่วงเริ่มต้น" และขนาดของตลาดยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด สัญญาหรือชุดสัญญาสำหรับอนุพันธ์^[178]รวมถึงสวอปและออปชั่น:

การแลกเปลี่ยน

Faleel Jamaldeen อธิบายตลาดสวอปอิสลามว่ามีสองประเภท:

สวอปอัตราผลกำไร: "โดยอิงจากการแลกเปลี่ยนอัตรากำไรคงที่เป็นอัตราลอยตัว" ^[178] (คล้ายกับสวอปอัตราดอกเบี้ยของการเงินแบบเดิม ณ ปี 2550 สวอปประเภทนี้มีตลาดที่ใหญ่ที่สุดในบรรดาสวอปทุกประเภท) ^[406]ตามคำกล่าวของแฮร์ริส อิรฟาน ตลาดการเงินอิสลาม "ล้นหลาม" ด้วยสัญญา "สวอปอัตราผลกำไร" ^[407]รวมถึงมาตรฐานระดับโลกที่พัฒนาโดย IIFM และInternational Swaps and Derivatives Association [ ^407]^[408]ในมาเลเซีย เครื่องมือป้องกันความเสี่ยง "สวอปอัตราผลกำไรอิสลาม" (IPRS) เป็นที่นิยม^[409]
สวอปข้ามสกุลเงิน: นักลงทุนใช้เพื่อ "ถ่ายโอนความเสี่ยงจากความผันผวนของสกุลเงินระหว่างกัน" ^[178]

ตัวเลือกการขายและการซื้อ

ออปชั่น ทางการเงินอิสลามที่เทียบเท่ากับออปชั่นซื้อ แบบธรรมดา ^{[หมายเหตุ 26]}เรียกว่าurbun (แปลว่า "เงินดาวน์") ส่วนออปชั่นขาย ที่เทียบเท่ากัน เรียกว่า "reverse urbun " ^[411]ในแต่ละออปชั่น ผู้ขายมีสิทธิ์แต่ไม่มีภาระผูกพันที่จะซื้อ (ในกรณีของออปชั่นซื้อหรือurbun ) หรือขาย (ในกรณีของออปชั่นขายหรือ "reverse urbun ") ในราคาที่กำหนดไว้ล่วงหน้าภายในจุดใดจุดหนึ่งในอนาคต ออปชั่นอิสลามทั้งสองนี้ยังมีชื่อเรียกที่แตกต่างกันสำหรับ "เบี้ยประกัน" (เรียกว่า "เงินดาวน์") และสำหรับ "ราคาใช้สิทธิ์" ("ราคาที่กำหนดไว้ล่วงหน้า") ^[412]^[413]นักวิเคราะห์ตั้งคำถามถึงลักษณะเฉพาะของออปชั่นในอิสลาม^[414]^[415]และการใช้งานของออปชั่นนี้ถูกวิพากษ์วิจารณ์จากนักวิชาการอนุรักษ์นิยม^[415]

การเงินรายย่อย

สถาบันการเงินรายย่อยมุ่งหวังที่จะช่วยเหลือคนจนและกระตุ้นการพัฒนาเศรษฐกิจโดยให้สินเชื่อรายย่อยแก่ผู้ประกอบการรายย่อยและยากจนเกินกว่าที่ธนาคารที่ไม่ใช่สถาบันการเงินรายย่อยจะสนใจ กลยุทธ์นี้สอดคล้องกับ "หลักการชี้นำ" หรือวัตถุประสงค์ของการเงินอิสลาม และสอดคล้องกับความต้องการของประเทศที่มีชาวมุสลิมเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งคนจนจำนวนมากของโลกอาศัยอยู่^{[หมายเหตุ 27]}ผู้ประกอบการรายย่อยจำนวนมากต้องการเงินทุน และส่วนใหญ่ไม่เต็มใจหรือไม่สามารถใช้บริการทางการเงินอย่างเป็นทางการได้^[417]

ตามเว็บไซต์เครือข่ายไมโครไฟแนนซ์อิสลาม (ณ ราวปี 2013 ) ^[418]^[419]มีสถาบันการเงินไมโครไฟแนนซ์อิสลามมากกว่า 300 แห่งใน 32 ประเทศ^[420]ผลิตภัณฑ์ที่ใช้ในไมโครไฟแนนซ์อิสลามอาจรวมถึงผลิตภัณฑ์บางส่วนที่กล่าวถึงข้างต้น เช่นการ์ด อัล ฮัสซันมูชารากามุดาราบาซาลามและอื่นๆ^[421]

การศึกษาวิจัยจำนวนหนึ่ง^[422]^[423]^[419]พบว่ามี "ตัวอย่างน้อยมาก" ของสถาบันการเงินขนาดเล็กที่ "ดำเนินการในด้านการเงินอิสลาม" และธนาคารอิสลามเพียงไม่กี่แห่งที่ "เกี่ยวข้องกับการเงินขนาดเล็ก" ^[424] รายงานในปี 2012 ฉบับหนึ่ง^[423]พบว่าการเงินขนาดเล็กของอิสลามคิดเป็นสัดส่วนน้อยกว่า 1 เปอร์เซ็นต์ของการเข้าถึงการเงินขนาดเล็กทั่วโลก "แม้ว่าลูกค้าของการเงินขนาดเล็กเกือบครึ่งหนึ่งอาศัยอยู่ในประเทศมุสลิม และความต้องการการเงินขนาดเล็กของอิสลามมีสูงมาก" ^[419]

การปฏิบัติตามเป้าหมายอิสลามและชารีอะห์

เหล่านี้เป็น ประเด็น ถกเถียง (จากภายใน) ที่เกิดขึ้นภายในชุมชนอิสลามเพื่อให้การธนาคารและการเงินของศาสนาอิสลามสอดคล้องกับชารีอะห์และวัตถุประสงค์ของศาสนาอิสลามที่ต้องการ

ความท้าทาย คำวิจารณ์ – มุมมองของอุตสาหกรรม

ในทางกลับกัน อุตสาหกรรมนี้ยังมีความท้าทายอีกด้วย โดย "ความท้าทายหลัก" อยู่ที่รายงานสถานะเศรษฐกิจอิสลามโลกประจำปี 2015/16และIMF ในปี 2016 ได้แก่:

“ระดับต่ำ” ของความตระหนักรู้ของประชาชน^[425]^[426]
ความจำเป็นในการกำกับดูแลที่ดีขึ้น ความร่วมมือที่ดีขึ้นระหว่างผู้กำหนดมาตรฐานทางการเงินอิสลามและแบบเดิมเพื่อจัดการกับความซับซ้อนและ "แก้ไขความเสี่ยงเฉพาะตัวของอุตสาหกรรม" ^[427]
“ความขาดแคลน เครื่องมือ ทางนโยบายการเงิน ที่สอดคล้องกับหลักชะรีอะห์ ”; ^[427]
ระบบความปลอดภัยและกรอบการแก้ไขปัญหาที่ "ไม่ได้รับการพัฒนา" เช่น ระบบประกันเงินฝากที่สอดคล้องกับหลักศาสนาและ " ผู้ให้กู้รายสุดท้าย " ^[427]^[426]
หน่วยงานกำกับดูแลให้ปฏิบัติตามหลักศาสนาได้ดีขึ้น^[426]

ความท้าทายอีกประการหนึ่งของระบบธนาคารอิสลามก็คือการแสวงหาผลประโยชน์จากคนยากจนและคนหลงเชื่อในนามของศาสนา

ความท้าทาย การวิจารณ์ – นักวิชาการและนักวิจารณ์

นักวิจารณ์บ่นว่าระบบธนาคารและการเงินอิสลามนั้นคล้ายคลึงกับระบบทั่วไปมาก แต่มี “ต้นทุนที่สูงขึ้น ความเสี่ยงที่มากขึ้น” ^[22]ซึ่งเป็นสถานการณ์ที่ไม่ได้รับการแก้ไขด้วย “การเรียนรู้” ตลอดหลายทศวรรษที่ผ่านมา^[200] ปัญหา/ข้อร้องเรียนอื่นๆ ได้แก่ การขาดนโยบายในการยกระดับผู้ค้ารายย่อยและคนจน^[125]ความท้าทายจากภาวะเงินเฟ้อ^[428]การชำระเงินล่าช้า^[429]การขาดการป้องกันความเสี่ยงของสกุลเงินและอัตรา^[430]หรือสถานที่ที่รองรับหลักชารีอะห์ในการฝากเงินระยะสั้นเพื่อสภาพคล่อง การเป็นเจ้าของธนาคารอิสลามส่วนใหญ่โดยผู้ที่ไม่ใช่มุสลิม^[431]และการที่การเป็นเจ้าของส่วนใหญ่อยู่ในมือของชาวมุสลิม^[432]

อำนาจสูงสุดของผู้เชี่ยวชาญชารีอะห์ที่ได้รับการคัดเลือกมาอย่างดีซึ่งได้รับค่าตอบแทนสูง

ผู้สังเกตการณ์ธนาคารอิสลามบางคนเชื่อว่าอุตสาหกรรมนี้ได้รับผลกระทบจากผู้เชี่ยวชาญด้านชารีอะห์ที่คัดเลือกมาอย่างดีและได้รับค่าตอบแทนสูง ซึ่งอนุมัติผลิตภัณฑ์ทางการเงินโดยใช้กลยุทธ์ทางกฎหมายเพื่อปฏิบัติตามกฎหมายชารีอะห์^[433] "หลีกเลี่ยงปัญหาที่ถกเถียงกัน" และ/หรือ "รับรองการตัดสินใจของฝ่ายบริหารธนาคารหลังจากการตรวจสอบแบบผิวเผิน^[434]^[435]และแนวทางการธนาคารที่ได้รับการอนุมัติจากนักกฎหมายอิสลามกลุ่มเล็กๆ เหล่านี้ได้เข้าใกล้แนวทางการธนาคารที่ไม่ใช่อิสลามทั่วไปมากขึ้นเรื่อยๆ^[330]

“ฟัตวาช้อปปิ้ง” อิสรภาพ

นักข่าวจอห์น ฟอสเตอร์ อ้างคำพูดของ “นายธนาคารเพื่อการลงทุนที่อาศัยอยู่ในดูไบ”

“เราผลิตสินค้าประเภทเดียวกับที่เราทำสำหรับตลาดทั่วไป จากนั้นเราโทรหาผู้รู้ด้านชารีอะห์เพื่อขอคำฟัตวา ... หากเขาไม่ให้เรา เราก็โทรหาผู้รู้คนอื่น เสนอเงินจำนวนหนึ่งสำหรับบริการของเขา และขอให้เขาช่วยออกคำฟัตวา เราทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนกว่าเราจะปฏิบัติตามชารีอะห์ได้ จากนั้นเราก็สามารถจำหน่ายสินค้าได้ตามแบบอิสลาม” ^[187]

ตามคำกล่าวของฟอสเตอร์ การปฏิบัตินี้ในการ "จับจ่าย" นักวิชาการอิสลามที่จะออกคำสั่งฟัตวาเพื่อยืนยันว่าผลิตภัณฑ์ทางการเงินนั้นปฏิบัติตาม กฎหมาย ชารีอะห์นั้นทำให้ "นักวิชาการชั้นนำ" ได้รับ "เงินจำนวนหกหลัก" สำหรับคำสั่งฟัตวา แต่ละครั้ง และกลไกการจัดหาเงินทุนของอิสลามที่คนนอกมองว่าเป็นการจำนอง "ที่แต่งขึ้นด้วยศัพท์ภาษาอาหรับ" เช่นมุดาราบะห์หรืออิญาเราะห์ ( ข้อตกลงการเช่า ) ^[187]

มะห์มูด เอล-กามาลเชื่อว่าตั้งแต่ทศวรรษ 1970 จนถึงทศวรรษ 2000 อุตสาหกรรมได้พัฒนาไปสู่ "แนวทางที่ใกล้เคียงกันมากขึ้น" ของแนวทางการธนาคารแบบเดิม ซึ่งได้รับการอนุมัติจากนักกฎหมายจำนวน "น้อยลงเรื่อยๆ" (โดยมีเพียงกลุ่มเล็กๆ เท่านั้นที่อนุมัติ "การให้สินเชื่อแบบไม่มีหลักประกัน" แก่ลูกค้ารายย่อยและลูกค้าองค์กรผ่าน ระบบ ทาวาร์รุกในช่วงต้นทศวรรษ 2000) ^[330]มีการสังเกตเห็นว่ามีผู้กำกับดูแลชารีอะห์ที่มีคุณสมบัติไม่เพียงพอ ซึ่งจำเป็นต้องได้รับการฝึกอบรมทั้งกฎหมายการค้าของอิสลามและแนวทางปฏิบัติทางการเงินร่วมสมัย การศึกษาวิจัยหนึ่งพบว่านักวิชาการชารีอะห์ 20 อันดับแรกดำรงตำแหน่งคณะกรรมการชารีอะห์ 621 ตำแหน่ง^[436]ก่อให้เกิดความขัดแย้งทางผลประโยชน์ที่อาจเกิดขึ้นได้^[437]

ความขาดแคลนนี้ยังเพิ่มค่าธรรมเนียมอีกด้วย นักวิจัยสองคนตั้งข้อสังเกตว่ากลุ่มผู้เชี่ยวชาญชารีอะห์กลุ่มเล็กๆ "มีรายได้มากถึง 88,5000 ดอลลาร์สหรัฐต่อปีต่อธนาคาร" และสามารถ "เรียกเก็บเงินสูงถึง 500,000 ดอลลาร์สหรัฐสำหรับคำแนะนำในการทำธุรกรรมในตลาดทุนขนาดใหญ่" ^[438]^[439] รายได้ที่สูงเกินกว่าที่นักวิชาการอิสลามเคยได้รับ เช่น การเดินทางโดยเครื่องบินสุดหรูและโรงแรมระดับห้าดาว รวมถึงถูกขอความเห็นทางกฎหมายจากคนร่ำรวยที่มีสถานะสูง^[440]^[441]อาจนำไปสู่สิ่งที่นักเขียนคนหนึ่ง (Muhammad O. Farooq) เรียกว่า "การเปลี่ยนแปลงมุมมองบางอย่าง" ซึ่งส่งผลให้ "ขยายกฎเกณฑ์ของชารีอะห์มากเกินไป" ^[433]^[442]

การศึกษาเกี่ยวกับแนวทางปฏิบัติของคณะกรรมการของสถาบันการเงินในการกำหนดค่าจ้างและการจ้างงานของสมาชิก SSB พบว่าการจัดเตรียมดังกล่าว "ทำให้ความเป็นอิสระของ SSB ลดลง" ^[443] การศึกษาอีกกรณีหนึ่งพบว่าสถาบันการเงินอิสลาม "ไม่มีแนวทางปฏิบัติที่รับรองความโปร่งใสในบทบาทและหน้าที่ของ SSB" ^[444]

การเลียนแบบระบบการเงินแบบเดิม

ผู้สนับสนุนทางวิชาการจำนวนหนึ่ง (เช่น Taqi Usmani, DM Qureshi, Saleh Abdullah Kamel, Harris Irfan) และผู้ที่ไม่เชื่อมั่นในระบบธนาคารอิสลาม (Muhammad Akram Khan, Muhammad O. Farooq, Feisal Khan, Mahmoud El-Gama, Timur Kuran) ได้บ่นว่าระบบธนาคารอิสลามมีความคล้ายคลึงกับระบบธนาคารทั่วไป

Taqi Usmani โต้แย้งว่าอุตสาหกรรมได้ละเลย "ปรัชญาพื้นฐาน" โดยสิ้นเชิง โดยบ่อนทำลายเหตุผลในการดำรงอยู่ของตัวเอง[ 445 ^]ดังนั้นผู้ที่ไม่ใช่มุสลิมและ "มวลชน" มุสลิมจึงได้มีความประทับใจว่าการธนาคารอิสลามนั้น "เป็นเพียงเรื่องของการบิดเบือนเอกสารเท่านั้น...." ^[445]

สิ่งนี้เกิดขึ้นก่อนโดยการละเลยการเงินแบบแบ่งปันความเสี่ยงเพื่อสนับสนุน การกู้ยืม แบบ murabahaและการเงินแบบกำหนดราคาคงที่อื่นๆ สำหรับการซื้อ^[18]และเพิ่มเติมด้วยการบิดเบือนกฎเกณฑ์ของการกู้ยืม แบบกำหนดราคาคงที่นั้น (ดูการละเลยสินค้าที่จำเป็นด้านล่าง) ^[21]เพื่อให้มีเงินกู้ดอกเบี้ยเงินสดแบบปกติอย่างมีประสิทธิผลด้วย "อัตราผลกำไร" ที่เป็นไปตามอัตราดอกเบี้ยแบบปกติ^[446]^[19]^[20]^[21]^[22]โดยที่ "ผลลัพธ์สุทธิ" นั้น "ไม่แตกต่างไปจากธุรกรรมที่อิงตามดอกเบี้ยอย่างมีสาระสำคัญ" ^[447] (การละเมิดอีกประการหนึ่งคือการใช้ijarah (การเช่า) โดยที่ "ผู้ให้เช่าไม่ต้องรับ "ภาระผูกพันต่อความเป็นเจ้าของ" หรือเสนอ " สิทธิใน การใช้ประโยชน์ ใดๆ แก่ผู้เช่า") ^[324]

ในเดือนมีนาคม 2552 อุสมานี^[187] (ในฐานะประธานคณะนักวิชาการขององค์กรการบัญชีและการตรวจสอบสำหรับสถาบันการเงินอิสลามหรือ AAOIFI) ได้ประกาศว่า 85% ของตราสารซูกุกหรือพันธบัตรอิสลามนั้น "ไม่ใช่อิสลาม" ^[448] บุคคลอื่นๆ (ฮัสซัน ไฮกัล) ยังได้วิพากษ์วิจารณ์ถึงความถูกต้องของตราสารซูกุกอีกด้วย^[449]

ผู้บุกเบิกรายอื่น ๆ ของธนาคารอิสลาม เรียกสิ่งนี้ว่า "อุตสาหกรรมการติดฉลาก" (DM Qureshi) ^{[หมายเหตุ 28]}^[450]
หรือบ่นว่าอุตสาหกรรมกำลัง "ยุ่งอยู่กับการค้นหาวิธีที่จะทำให้มันคล้ายคลึง " กับระบบธนาคารแบบเดิม ในขณะที่มันควรจะแสดงให้เห็นถึงความแตกต่าง ( Mohammad Najatuallah Siddiqui ) ^[451] (คณะกรรมการชารีอะห์ของธนาคารแห่งหนึ่ง - Lariba - ถึงกับออกคำสั่งในปี 1990 โดยระบุว่า "ไม่มีข้อโต้แย้งต่อการใช้คำว่า "ดอกเบี้ย" เป็นทางเลือกแทนคำว่า "กำไร" หรือ "อัตราผลตอบแทน") ^[452]^[453]
ที่อุตสาหกรรมใช้ "กลอุบายและเล่ห์เหลี่ยมมากมายเพื่อปกปิด" แทนที่จะขจัดความสนใจ (มูฮัมหมัด อัครัม ข่าน) ^[21]
บ่นว่าอุตสาหกรรมเรียกเก็บค่าธรรมเนียมที่สูงขึ้นสำหรับผลิตภัณฑ์ทางการเงินที่มี "คุณสมบัติทางเศรษฐกิจทั้งหมดของผลิตภัณฑ์ทั่วไป" Mahmoud Amin El-Gamal ^{[หมายเหตุ 29]}และ Mohammad Fadel ^[20]^[454]
มี "สูตรสำหรับ SLR (ข้อกำหนดสภาพคล่องตามกฎหมาย) อัตราส่วนความเพียงพอของเงินกองทุน และมาตรฐานการจัดการความเสี่ยง" เหมือนกับ "ธนาคารที่อิงดอกเบี้ย" (Sayyid Tahir) ^[455]
ก็เหมือนกับการธนาคารแบบเดิมทุกประการ ยกเว้น "ด้านเทคนิคและรูปแบบทางกฎหมาย" ที่ยังคงเก็บดอกเบี้ยไว้แต่เรียก "ด้วยชื่ออื่น เช่น ค่าคอมมิชชันหรือกำไร ... " (AW Duskuki และ Abdelazeem Abozaid) ^[456]

คำอธิบาย

คำอธิบายสำหรับความคล้ายคลึงกันระหว่างธนาคารอิสลามและธนาคารทั่วไปมีดังนี้:

แรงกดดันต่อคณะกรรมการชารีอะห์ (ซึ่งทำหน้าที่เป็นเสมือน "อุลามะฮ์แห่งศาลในยุคกลาง" ในยุคปัจจุบัน) ในการอนุมัติผลิตภัณฑ์ของสถาบันที่จ่ายเงินเดือนให้พวกเขา (MO Farooq) ^[457]^{[หมายเหตุ 30]}
ความขัดแย้งระหว่างความต้องการผลิตภัณฑ์ทางการเงินและแนวทางปฏิบัติของศาสนาอิสลามที่ชาวมุสลิมเคร่งศาสนามีจำนวนมาก กับความไม่ปฏิบัติจริง/ไม่มีประสิทธิภาพของผลิตภัณฑ์และแนวทางปฏิบัติของศาสนาอิสลามที่นักเผยแผ่ศาสนาทางการเงินอิสลามเสนอ ซึ่งได้รับการแก้ไขด้วยการใช้นักวิชาการที่ได้รับค่าจ้างสูง (แต่มีน้อย) ที่ "เต็มใจที่จะรับรองว่าเครื่องมือทั่วไปเป็นไปตามหลักชารีอะห์" และการเพิ่มชั้นของต้นทุนธุรกรรมเพิ่มเติมสำหรับผลิตภัณฑ์เหล่านั้น (Feisal Khan) ^[123]
การขาดการฝึกอบรมผู้เชี่ยวชาญด้านชารีอะห์เกี่ยวกับความหมายที่ลึกซึ้งกว่าของชารีอะห์ และผลกระทบทางเศรษฐกิจในระยะยาวจากการใช้ธุรกรรมทางการเงินที่ซับซ้อนอย่างแพร่หลาย (ฟารุกอ้างคำพูดของโมฮัมหมัด เนจาตุลเลาะห์ ซิดดิกี) ^[460]
แรงจูงใจของนักเผยแพร่ศาสนาของธนาคารอิสลาม ซึ่งก็คือการยืนยันถึง "ความเป็นเลิศของอิสลาม" มากกว่าที่จะส่งเสริม "การเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจ" ขั้นพื้นฐาน^[461]^[462]

ความรับผิดชอบต่อสังคมและการเน้นย้ำ

ตามหลักการอิสลาม “ธนาคารอิสลามควรนำนโยบายการเงินใหม่ๆ มาใช้และค้นหาช่องทางการลงทุนใหม่ๆ” เพื่อส่งเสริมการพัฒนาและยกระดับมาตรฐานการครองชีพของ “ผู้ค้ารายย่อย” แต่ Taqi Usmani บ่นว่า “ธนาคารอิสลามและสถาบันการเงินเพียงไม่กี่แห่งเท่านั้นที่ให้ความสนใจในประเด็นนี้” ^[125] นักวิชาการอิสลามMohammad Hashim Kamaliแสดงความเสียใจต่อการที่ธนาคารอิสลามให้ความสำคัญกับการเงินระยะสั้น การเงินนี้ “ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับการเงินสำหรับสินค้าที่ผลิตแล้ว ไม่ใช่การสร้างหรือเพิ่มทุนการผลิต หรือสิ่งอำนวยความสะดวก เช่น โรงงานและโรงงาน โครงสร้างพื้นฐาน เป็นต้น” ^[463]^[464]พันธบัตรอิสลาม หรือที่เรียกว่า sukuk ได้กลายมาเป็นเครื่องมือทางการเงินใหม่ในการระดมทุนสำหรับธุรกรรมที่มีจริยธรรม เช่น โครงการสำหรับ Global Alliance for Vaccines and Immunisation เพื่อสนับสนุนการเติบโตนี้ รัฐบาลต้องกำหนดมาตรการเพื่อสร้างสนามแข่งขันที่เท่าเทียมกันในแง่ของตลาดรองที่มีสภาพคล่อง กฎระเบียบและภาษีที่เท่าเทียมกันที่เทียบเท่ากับธนาคารทั่วไป^[465]

คนอื่น

ประท้วงการขาด "รูปแบบการธนาคารที่แตกต่างซึ่งสอดคล้องกับความยุติธรรม การกระจายรายได้อย่างเท่าเทียม และรูปแบบการลงทุนที่ถูกต้องตามจริยธรรม" (มูฮัมหมัด อัครัม ข่าน) ^[18]
เสนอให้เน้นย้ำถึง “การธนาคารชุมชน การเงินรายย่อย การลงทุนที่มีความรับผิดชอบต่อสังคม และอื่นๆ” (มะห์มูด เอล-กามาล) ^[466]
ท้าทายหลักการพื้นฐานของการธนาคารอิสลาม โดยโต้แย้งว่า "ความโลภและผลกำไร" เป็นสาเหตุของการเอารัดเอาเปรียบที่ร้ายแรงและแพร่หลายมากกว่าดอกเบี้ยเงินกู้ ซึ่งอาจไม่ถือเป็นการจ่ายดอกเบี้ย ต้องห้ามอย่างแท้จริง ในตลาดที่มีการแข่งขันและถูกควบคุม (Muhammad O. Farooq) ^[467]
ในความเป็นจริง โลกเต็มไปด้วยการแสวงประโยชน์ ไม่ว่าจะเป็นการแสวงประโยชน์จากเด็ก การแสวงประโยชน์ทางเพศ การแสวงประโยชน์จากแรงงาน เป็นต้น ความสนใจอาจเป็นเพียงส่วนเล็กน้อยในการอธิบายการแสวงประโยชน์ทั่วโลก แต่ผู้สนับสนุนเศรษฐศาสตร์และการเงินอิสลามกลับสนใจแต่เรื่องผลประโยชน์^[468]
ฟารูกยกตัวอย่างแรงจูงใจจากผลกำไร (ไม่ใช่ดอกเบี้ย) ของบริษัทอินเดียตะวันออกที่เข้ามาล่าอาณานิคมและปกครองอินเดียโดยเอาเปรียบจักรวรรดิโมกุลของชาวมุสลิมจนถึงปีพ.ศ. 2401 ^{[467] เขาตั้งข้อสังเกตว่าขาด}การศึกษาเชิงประจักษ์หรือการศึกษาที่มุ่งเน้น(ตรงกันข้ามกับการโต้เถียงอย่างรุนแรง) ในเศรษฐศาสตร์อิสลามในหัวข้อการแสวงประโยชน์หรือความอยุติธรรม^[467]^{[หมายเหตุ 31]}
ร้องเรียนว่าในขณะที่ธนาคารอิสลามใช้การแบ่งกำไรขาดทุนน้อยลง แต่กลุ่มทุนเสี่ยง ในโลกตะวันตกที่ไม่ใช่มุสลิม ซึ่งดำเนินการภายใต้หลักการเดียวกันกับdarabah (ยกเว้นการห้ามผลิตภัณฑ์ฮาราม) ได้ "จัดหาเงินทุนให้กับอุตสาหกรรมเทคโนโลยีขั้นสูงระดับโลก" และอาจ "นำมาซึ่งผลประโยชน์มหาศาล" ให้กับประเทศมุสลิมที่ยากจนซึ่งแสวงหาการพัฒนาเศรษฐกิจ ( Timur Kuran ) ^[470]

การแบ่งปันกำไรขาดทุนและปัญหาต่างๆ

ในขณะที่รูปแบบการแบ่งปันผลกำไรและขาดทุน (หรืออย่างน้อยก็มุดาราบะห์ ) เดิมทีถูกมองว่าเป็น "พื้นฐานของการธนาคารที่ปราศจากดอกเบี้ย" ^[156] – โดยมีรูปแบบทางการเงินที่มีผลตอบแทนคงที่เป็นเพียงส่วนเสริม – การศึกษาจำนวนหนึ่ง (ของธนาคารในซาอุดีอาระเบียและอียิปต์^{[หมายเหตุ 32]}มาเลเซีย^{[หมายเหตุ 33]}และธนาคารอิสลามขนาดใหญ่โดยทั่วไป) ^{[หมายเหตุ 34]}ได้แสดงให้เห็นว่าผลิตภัณฑ์ที่มีผลตอบแทนคงที่ในปัจจุบันนั้นเกินรูปแบบการแบ่งปันผลกำไรและขาดทุนในสินทรัพย์ภายใต้การจัดการ อย่าง มาก^[103]

คำอธิบาย (เสนอโดยผู้เขียนสองคน คือ Humayon A. Dar และ JR Presley) สำหรับสาเหตุที่ตราสาร PLS – โดยเฉพาะ การจัดหาเงินทุน แบบ mudarabaและmusharaka – ลดลงจนแทบไม่มีสัดส่วน ได้แก่:

ลูกค้าของธนาคารมีแรงจูงใจเชิงลบโดยธรรมชาติในการรายงานผลกำไร เพราะยิ่งธนาคารประกาศผลกำไรมากเท่าไร เงินของลูกค้าก็จะยิ่งไปที่ธนาคารที่ให้เงินทุนมากขึ้นเท่านั้น และเงินที่ลูกค้าจะเก็บไว้ได้ก็จะน้อยลงเท่านั้น^[475]
สิทธิในทรัพย์สินในประเทศมุสลิมส่วนใหญ่ไม่ได้ถูกกำหนดไว้อย่างเหมาะสม ส่งผลให้การแบ่งกำไรขาดทุนเป็นเงินทุนทำได้ยากกว่าการแบ่งเงินแบบจ่ายแน่นอน^[475]
คู่แข่งของธนาคารอิสลาม – ธนาคารแบบดั้งเดิม – ก่อตั้งมาอย่างมั่นคงและมีประสบการณ์มาหลายศตวรรษ ธนาคารอิสลามยังไม่มั่นใจในนโยบายและแนวทางปฏิบัติของตน และรู้สึกไม่มั่นใจที่จะเสี่ยงโดยไม่คาดคิด^[475]
PLS ไม่เหมาะสมหรือไม่สามารถปฏิบัติได้ในหลายกรณี เช่น ความต้องการทรัพยากรในระยะสั้น ความต้องการเงินทุนหมุนเวียน โครงการที่ไม่แสวงหากำไร เช่น ในภาคการศึกษาและสาธารณสุข^[475]
การเงินแบบเดิมมีข้อได้เปรียบด้านภาษีเหนือรูปแบบที่สอดคล้องกับหลักชะรีอะห์ในบางประเทศ โดยดอกเบี้ยถือเป็นรายจ่ายทางธุรกิจและได้รับการยกเว้นภาษี ขณะที่กำไร (ผลตอบแทนจากการลงทุน PLS) จะถูกเรียกเก็บภาษีเป็นรายได้^[475]
ไม่มีตลาดรองสำหรับผลิตภัณฑ์ทางการเงินอิสลามที่ใช้ PLS (อย่างน้อยในปี 2544) ^[475]
ระบบ Mudaraba ซึ่งเป็นรูปแบบหนึ่งของ PLS ให้สิทธิการควบคุมที่จำกัดแก่ผู้ถือหุ้นของธนาคาร และ "ก่อให้เกิดความไม่สมดุลในโครงสร้างการกำกับดูแล" ของ PLS "ผู้ถือหุ้นต้องการระบบควบคุมที่สอดคล้องและเสริมซึ่งกันและกัน ซึ่งไม่มีในกรณีของการจัดหาเงินทุนแบบ Mudaraba" ^[475]^[476]
ผู้ฝากเงิน/นักลงทุนของธนาคารได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่ามีความต้านทานสูงต่อการยอมรับการสูญเสียเป็นระยะๆ (L ใน PLS) ซึ่งจะเกิดขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ในการลงทุน^[427] (การแบ่งปันการสูญเสียของธนาคารกับลูกค้า/นักลงทุนของธนาคารได้ถูกนำเสนอเป็นเหตุผลว่าทำไมสถาบันการเงินอิสลามจึงมีเสถียรภาพมากกว่าธนาคารทั่วไป) ^[197]^[194]ณ ปี 2547 เป็นอย่างน้อย หนี้เสียไม่ได้แปลเป็นการสูญเสียสำหรับผู้ฝากเงินในธนาคารอิสลาม และ "ธนาคารอิสลามไม่เคยปรับลดมูลค่าบัญชีเงินฝากเมื่อปรับลดมูลค่าสินทรัพย์ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้" ^[477]เนื่องจากเกรงว่าจะสูญเสียผู้ฝากเงิน

นอกเหนือจากข้อเสียสำหรับผู้ให้กู้แล้ว นักวิจารณ์ธนาคารอิสลามคนหนึ่งอย่าง Feisal Khan โต้แย้งว่าการใช้ PLS อย่างแพร่หลายอาจส่งผลเสียร้ายแรงต่อเศรษฐกิจได้ เนื่องจากป้องกันไม่ให้ธนาคารกลางขยายสินเชื่อ เช่น การซื้อพันธบัตร ตราสารหนี้ทางการค้า เป็นต้น เพื่อป้องกันวิกฤตสภาพคล่องที่เกิดขึ้นเป็นครั้งคราวในเศรษฐกิจยุคใหม่^[241]

มุราบาฮาและการละเลยสินค้าที่จำเป็น

นอกจากการละเลยการแบ่งผลกำไรและขาดทุนเพื่อสนับสนุนการมุราบาฮะห์แล้ว อุตสาหกรรมนี้ยังถูกกล่าวหาว่าไม่ปฏิบัติตามกฎข้อบังคับชารีอะห์ของมุราบาฮะห์ (ดังที่กล่าวไว้ข้างต้น) อย่างถูกต้อง โดยไม่ซื้อและขายสินค้า/สินค้าคงคลังที่เป็น "เงื่อนไขสำคัญ" ^[154]ของการปฏิบัติตามชารีอะห์ (ทำเมื่อธนาคารต้องการกู้เงินมากกว่าที่จะเป็นเงินทุนสำหรับการซื้อ แม้ว่าสิ่งเหล่านี้จะเป็นต้นทุนเพิ่มเติมและไม่ทำหน้าที่อื่นใด) ในปี 2551 Arabianbusiness.com ร้องเรียนว่า^[145]บางครั้ง "ไม่มีสินค้าเลย มีเพียงกระแสเงินสดระหว่างธนาคาร นายหน้า และผู้กู้" บ่อยครั้งที่สินค้านั้นไม่เกี่ยวข้องกับธุรกิจของผู้กู้เลย และแม้แต่สินค้าที่เกี่ยวข้อง "ที่มีอยู่" ในโลก "ไม่เพียงพอต่อการอธิบายธุรกรรมทั้งหมดที่เกิดขึ้น" ^[282]นักวิจัยอีกสองคนรายงานว่าเป็นเวลาหลายปีแล้ว ที่ธุรกรรม มุราบาฮา 'สังเคราะห์' มูลค่าหลายพันล้านดอลลาร์ เกิดขึ้นในลอนดอน ซึ่ง "หลายคนสงสัยว่าธนาคารถือครองสินค้าคงคลังจริงหรือไม่ แม้กระทั่งโดยปริยาย" ^[154]^[478]

การรวมกองทุน

ผู้สนับสนุนธนาคารอิสลามดั้งเดิมเรียกร้องให้ "มีบัญชีแยกประเภทสำหรับเงินฝากประเภทต่างๆ เพื่อให้สามารถกำหนดผลตอบแทนให้กับเงินฝากแต่ละประเภทได้" "ในทางปฏิบัติ" นักวิจารณ์ มูฮัมหมัด อัครัม ข่าน กล่าวว่า "สถาบันการเงินอิสลามรวบรวมเงินฝากทุกประเภทเข้าด้วยกัน" ^[479]

การปลอมแปลง

นักวิจารณ์บ่นว่าการปฏิบัติตามกฎข้อบังคับชารีอะห์ของธนาคารมักเป็นเพียงการเชื่อคำพูดของธนาคารหรือผู้กู้ยืมว่าธนาคารหรือผู้กู้ยืมปฏิบัติตามกฎข้อบังคับโดยไม่มีการตรวจสอบอย่างมีประสิทธิผลเพื่อดูว่าเป็นความจริงหรือไม่^[480]ผู้สังเกตการณ์รายหนึ่ง (L. Al Nasser) บ่นว่า "เจ้าหน้าที่ชารีอะห์แสดงความมั่นใจมากเกินไปในตัวพลเมืองของตนเมื่อต้องจัดการกับความเท่าเทียมในอุตสาหกรรม" และจำเป็นต้องมีการตรวจสอบชารีอะห์ "เพื่อสร้างความโปร่งใสและรับรอง" ว่าสถาบันต่างๆ "ส่งมอบสิ่งที่พวกเขาให้คำมั่นกับลูกค้า" ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อมีการดำเนินการตรวจสอบชารีอะห์ภายนอก "ผู้ตรวจสอบเหล่านี้หลายคนมักจะบ่นเกี่ยวกับการละเมิดจำนวนมากที่พวกเขาเห็นและไม่สามารถพูดคุยได้" เนื่องจากบันทึกที่พวกเขาตรวจสอบ "ถูกดัดแปลง" ^[481]^[482]

ตามแบบแผนเดิม (ฮาราม) กลับคืน

แม้ว่าธนาคารอิสลามจะห้ามดอกเบี้ย แต่ "อัตราผลกำไร" ของธนาคารมักจะใช้อ้างอิงกับอัตราดอกเบี้ย แฮร์ริส อิรฟาน นักการธนาคารอิสลามกล่าวว่า "ไม่มีคำถาม" ว่าอัตราผลตอบแทน เช่น LIBOR "ยังคงเป็นตัวชี้วัดที่จำเป็น" สำหรับธนาคารอิสลาม และ "นักวิชาการส่วนใหญ่ยอมรับสิ่งนี้ แม้ว่าวิธีนี้อาจดูไม่สมบูรณ์นักก็ตาม" ^[483]แต่มูฮัมหมัด อัครัม ข่าน เขียนว่าการใช้อัตราผลตอบแทน LIBOR ตามเกณฑ์มาตรฐานของธนาคารทั่วไป "ขัดต่อจุดประสงค์ที่ผลิตภัณฑ์ทางการเงินของอิสลามได้รับการออกแบบและนำเสนอ" ในตอนแรก^[484]

นอกจากนี้ ผู้ไม่เชื่อมั่นยังบ่นว่าอัตราผลตอบแทนของบัญชีในธนาคารอิสลามใกล้เคียงกับของธนาคารทั่วไปอย่างน่าสงสัย ทั้งๆ ที่ (ในทางทฤษฎี) กลไกที่แตกต่างกันของธนาคารเหล่านี้ควรส่งผลให้มีตัวเลขที่แตกต่างกัน การศึกษาวิจัยในตุรกีในปี 2014 พบว่าความสัมพันธ์ในระยะยาวระหว่างอัตราเงินฝากประจำของธนาคารที่มีส่วนร่วม 3 ใน 4 แห่ง (กล่าวคือ ธนาคารอิสลาม) "เชื่อมโยงกันอย่างมีนัยสำคัญ" กับอัตราเงินฝากของธนาคารทั่วไป^[485] ตามที่ผู้ไม่เชื่อมั่นกล่าว ความใกล้เคียงนี้บ่งชี้ถึงการจัดการผลตอบแทนของธนาคารอิสลาม เพื่อสร้างความมั่นใจให้กับลูกค้าว่าธนาคารเหล่านี้มีความสามารถในการแข่งขันและมีเสถียรภาพทางการเงิน

สภาพคล่อง

ธนาคารและการเงินอิสลามขาดวิธีการที่จะได้รับผลตอบแทนจากกองทุนที่ "จอด" ไว้ในระยะสั้นและรอการลงทุน ซึ่งทำให้ธนาคารเหล่านี้เสียเปรียบธนาคารทั่วไป^[486]

ธนาคาร/สถาบันการเงินต้องรักษาสมดุลระหว่างสภาพคล่อง – ความสามารถในการแปลงสินทรัพย์เป็นเงินสดหรือสิ่งเทียบเท่าเงินสดได้อย่างรวดเร็วในกรณีฉุกเฉินเมื่อผู้ฝากเงินต้องการโดยไม่ต้องสูญเสียเงินจำนวนมาก^[487] – กับอัตราผลตอบแทนจากกองทุนที่สามารถแข่งขันได้ ธนาคารทั่วไปสามารถกู้ยืมและให้กู้ยืมโดยใช้ตลาดการให้กู้ระหว่างธนาคาร – กู้ยืมเพื่อตอบสนองความต้องการสภาพคล่องและลงทุนในช่วงเวลาใดก็ได้รวมถึงช่วงเวลาสั้นๆ และด้วยเหตุนี้จึงทำให้รายได้ของตนเพิ่มขึ้น [ ^486]การคำนวณผลตอบแทนสำหรับช่วงเวลาใดๆ ก็ตามนั้นตรงไปตรงมา^[486] – โดยการคูณระยะเวลาของเงินกู้ด้วยอัตราดอกเบี้ย

ในขณะที่ประเทศมุสลิม เช่น บาห์เรน อิหร่าน มาเลเซีย^[488]^[489] และซูดาน ได้เริ่มพัฒนาตลาดเงินอิสลาม และได้ "ออกตราสารหนี้ที่มีหลักทรัพย์เป็นหลักทรัพย์ตามหลักmusharaka , mudarabaและijara " อย่างน้อยในปี 2013 "การขาดตลาดรองที่เหมาะสมและมีประสิทธิภาพ" ทำให้ปริมาณสัมพันธ์ของหลักทรัพย์เหล่านี้ "น้อยกว่า" มากเมื่อเทียบกับตลาดทุนแบบเดิม^[486]

ในส่วนของสัญญาที่ไม่ใช่ PLS หรือ "สัญญาที่อิงตามหนี้" การศึกษาวิจัยหนึ่งพบว่า "รูปแบบธุรกิจของธนาคารอิสลามกำลังเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา และกำลังเคลื่อนตัวไปในทิศทางที่มีความเสี่ยงด้านสภาพคล่องเพิ่มมากขึ้น" ^[487]

เพื่อจัดการกับปัญหาของการไม่ได้รับผลตอบแทนจากกองทุนที่ถือไว้เพื่อสภาพคล่องหรือเพราะขาดโอกาสในการลงทุน สถาบันการเงินอิสลามหลายแห่ง (เช่นธนาคารพัฒนาอิสลามและธนาคารอิสลามฟัยซาลแห่งอียิปต์ ) ^[490]ได้ "ได้รับดอกเบี้ยอย่างชัดเจนและเปิดเผยจากกองทุนส่วนเกินของตน ซึ่งมักจะลงทุนในตราสารหนี้ที่ปลอดภัยกว่าหรือตราสารหนี้ในต่างประเทศ" ^[491]แทนที่จะห้ามปราม "ผู้เชี่ยวชาญด้านชารีอะห์ได้จัดทำฟัตวา ที่จำเป็น เพื่อให้ปฏิบัติตามชารีอะห์โดยอิงตามกฎแห่งความจำเป็น ( ดารูเราะห์ )" ^[491]

นักวิชาการด้านการเงินและการธนาคารอิสลามได้อ้างถึงความจำเป็นในการอนุญาตให้ผ่อนปรนกฎเกณฑ์เป็นพิเศษ พวกเขาได้ออกคำวินิจฉัย (ความเห็น) ที่อนุญาตให้ธนาคารอิสลามฝากเงินในบัญชีที่ให้ดอกเบี้ย^[492]^[491]

แม้ว่าพวกเขาจะต้องการให้นำดอกเบี้ยไปใช้เพื่อ "วัตถุประสงค์ทางคุณธรรมทางศาสนา" ก็ตาม

ความท้าทายและปัญหาอื่นๆ

ธนาคารอิสลามส่วนใหญ่มีคณะกรรมการชารีอะห์ของตนเองที่ควบคุมนโยบายของธนาคาร

การบริหารจัดการและธนาคารอิสลาม

เมื่อไม่นานมานี้ นักวิชาการได้ศึกษาค้นคว้าเกี่ยวกับประเด็นต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการเป็นผู้นำและการจัดการธนาคารอิสลาม โดยสาขานี้มองว่าธนาคารอิสลามเป็นองค์กรลูกผสมที่ผสมผสานกิจกรรมทางธุรกิจและศาสนาเข้ากับความท้าทายที่แตกต่างกันสำหรับผู้นำในการนำความเชื่อ ค่านิยม และมุมมองที่หลากหลายมารวมกัน^[493]

การเงินอิสลามเชิงพฤติกรรม^[494]

นักเศรษฐศาสตร์พฤติกรรมมักโต้แย้งว่าราคาหุ้นสามารถได้รับอิทธิพลอย่างมากจากอารมณ์ของนักลงทุน ตัวอย่างเช่น นักวิจัยพบว่าราคาหุ้นได้รับผลกระทบในเชิงบวกจากเหตุการณ์เชิงบวก เช่น แสงแดดและวันหยุดที่กำลังจะมาถึง (Kim and Park, 1994) รอมฎอนเป็นหนึ่งในเสาหลักทั้งห้าของศาสนาอิสลาม ซึ่งเป็นการปฏิบัติทางศาสนาในการถือศีลอดตั้งแต่รุ่งอรุณจนถึงพระอาทิตย์ตกในเดือนที่เก้าของปฏิทินอิสลาม การศึกษามากมาย เช่น (Białkowski et al. (2012), Al-Hajieh et al. (2011) และ Al-Khazali (2014) พบว่าหุ้นในประเทศมุสลิมให้ผลตอบแทนที่สูงกว่าในช่วงรอมฎอนเมื่อเทียบกับช่วงอื่นๆ ของปี ผลลัพธ์ของพวกเขาได้รับการอธิบายโดยข้อเท็จจริงที่ว่ารอมฎอนส่งเสริมให้ชาวมุสลิมมีทัศนคติเชิงบวกซึ่งส่งผลในเชิงบวกต่อราคาหุ้น

การขาดความสม่ำเสมอของชารีอะห์

สำนักทั้งสี่ ( Madhhab ) ของซุนนีฟิกห์ (นิติศาสตร์อิสลาม) นำ "คำสอนของอิสลามมาใช้กับธุรกิจและการเงินในรูปแบบต่างๆ" และยังไม่บรรลุข้อตกลงร่วมกัน นอกจากนี้ คณะกรรมการชารีอะห์บางครั้งก็เปลี่ยนใจ โดยกลับคำตัดสินก่อนหน้านี้" ^[495]^[457]

ความแตกต่างระหว่างคณะกรรมการในเรื่องสิ่งที่ถือเป็นการปฏิบัติตามหลักชารีอะห์อาจทำให้เกิด "ความสงสัยในใจของลูกค้า" ว่าธนาคารนั้นๆ ปฏิบัติตามหลักชารีอะห์อย่างแท้จริงหรือไม่ และควรดำเนินธุรกิจต่อไปหรือไม่^[496]

การชำระเงินล่าช้า/ผิดนัดชำระ

ในขณะที่ในระบบการเงินแบบเดิม การชำระเงินล่าช้า/สินเชื่อผิดนัดไม่ได้รับความนิยมเนื่องจากดอกเบี้ยยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง^[429]ตามที่ Ibrahim Warde กล่าว

ธนาคารอิสลามเผชิญกับปัญหาใหญ่ในการชำระเงินล่าช้า ไม่ต้องพูดถึงการผิดนัดชำระเลย เนื่องจากบางคนใช้ประโยชน์จากกลไกทางกฎหมายและศาสนาที่ยืดเยื้อทุกประการ ... ในประเทศอิสลามส่วนใหญ่ มีการกำหนดบทลงโทษและค่าธรรมเนียมล่าช้าในรูปแบบต่างๆ แต่กลับถูกประกาศให้ผิดกฎหมายหรือถือว่าไม่สามารถบังคับใช้ได้ ค่าธรรมเนียมล่าช้าโดยเฉพาะถูกนำไปใช้ในริบา เป็นผลให้ 'ลูกหนี้รู้ว่าพวกเขาสามารถชำระเงินให้ธนาคารอิสลามได้เป็นงวดสุดท้าย เนื่องจากการทำเช่นนี้ไม่มีค่าใช้จ่ายใดๆ' ^[497]^[429]

มีข้อเสนอแนะหลายประการสำหรับการแก้ไขปัญหานี้^{[หมายเหตุ 35]}

อัตราเงินเฟ้อ

เงินเฟ้อเป็นปัญหาด้านการเงินเช่นกัน โดยธนาคารอิสลามไม่ได้เลียนแบบธนาคารแบบเดิมและปล่อยกู้เงินโดยไม่มีดอกเบี้ยหรือค่าธรรมเนียมอื่นใด การจะชดเชยผู้ให้กู้เงินสำหรับการสูญเสียมูลค่าของกองทุนจากเงินเฟ้อนั้นถือเป็นปัญหาที่นักวิชาการอิสลาม "กังวล" เช่นกัน^[428]เนื่องจากจะไม่มีเงินทุนสำหรับธุรกิจหากผู้ให้กู้สูญเสียเงินจากการให้กู้เงิน ข้อเสนอแนะ ได้แก่ สินเชื่อแบบดัชนี (นักวิชาการหลายคนคัดค้านเพราะเป็นอัตราเงินริบาและกระตุ้นให้เกิดเงินเฟ้อ) ^[499]สินเชื่อแบบกำหนดมูลค่า "ในรูปของสินค้าโภคภัณฑ์" เช่น ทองคำ และการวิจัยเพิ่มเติมเพื่อหาคำตอบ^[500]^[501]

อิทธิพลของพวกนอกศาสนาอิสลาม

ลูกค้าธนาคารและการเงินอิสลามเกือบทั้งหมดเป็นมุสลิม แต่สถาบันการเงินส่วนใหญ่ที่ให้บริการธนาคารอิสลามเป็นสถาบันการเงินในตะวันตกซึ่งไม่ได้เป็นของชาวมุสลิม ผู้สนับสนุนธนาคารอิสลามอ้างถึงความสนใจของธนาคารตะวันตกที่มีต่อธนาคารอิสลามว่าเป็นหลักฐานของความต้องการธนาคารอิสลามอย่างมากและถือเป็น "ความสำเร็จของการเคลื่อนไหว" ^{[หมายเหตุ 36]}

อย่างไรก็ตาม นักวิจารณ์บ่นว่าธนาคารเหล่านี้ขาดความมุ่งมั่นที่ลึกซึ้งต่อธนาคารอิสลาม ซึ่งหมายความว่า

ชาวมุสลิมที่ทำงานในองค์กรเหล่านี้มีส่วนร่วมในการบริหารจัดการน้อยมาก ส่งผลให้ชาวมุสลิมเกิดความสงสัยในบางครั้งเกี่ยวกับความขยันหมั่นเพียรในการปฏิบัติตามหลักชารีอะห์ของสถาบันเหล่านี้^[43]
แทนที่จะสะท้อนถึงความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นของธนาคารอิสลาม ความสนใจของธนาคารทั่วไปกลับสะท้อนให้เห็นว่าธนาคารอิสลามมีความคล้ายคลึงกับธนาคารทั่วไปมากเพียงใด^[503]ทำให้ธนาคารทั่วไปสามารถเข้าสู่ธนาคารอิสลามได้โดยไม่ต้องเปลี่ยนแปลงแนวทางปฏิบัติอย่างมีสาระสำคัญ^[503]
และธนาคารเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะถอนตัวออกจากอุตสาหกรรมเมื่อตลาดเกิดภาวะถดถอย^[431]แฮร์ริส อิรฟานโต้แย้งว่าการที่ธนาคารที่ไม่ใช่มุสลิม เช่น ดอยช์แบงก์ ไม่ยึดมั่นในอุดมการณ์ต่อธนาคารอิสลาม จะส่งผลให้ธนาคารเหล่านี้ถอนตัวออกจากอุตสาหกรรมเมื่อตลาดเกิดภาวะถดถอย ในช่วงต้นปี 2554 ในช่วงที่ฟองสบู่ภาคอสังหาริมทรัพย์แตก "ไม่มีผู้วางโครงสร้างหรือพนักงานขายที่ทุ่มเทให้กับอิสลามแม้แต่คนเดียวที่ดอยช์แบงก์ การเงินอิสลามกลายเป็น 'สิ่งฟุ่มเฟือยที่ธนาคารไม่สามารถจ่ายได้'" ^[431]

เสถียรภาพ/ความเสี่ยง

มีแหล่งข้อมูลที่แตกต่างกันว่าธนาคารอิสลามมีเสถียรภาพมากกว่าและมีความเสี่ยงน้อยกว่าธนาคารทั่วไปหรือไม่

ผู้เสนอ (เช่น Zeti Akhtar Aziz หัวหน้าธนาคารกลางของมาเลเซีย) โต้แย้งว่าสถาบันทางการเงินอิสลามมีเสถียรภาพมากกว่าธนาคารทั่วไป เนื่องจากสถาบันเหล่านี้ห้ามการเก็งกำไร^[194]และบัญชีเงินฝากธนาคารอิสลามสองประเภทหลัก (ตามทฤษฎี) – “บัญชีเดินสะพัด” และ บัญชี มุดาราบะห์ – มีความเสี่ยงต่อธนาคารน้อยกว่า^[197]

ในบัญชีเดินสะพัด ลูกค้าไม่ได้รับผลตอบแทนใดๆ และ (ในทางทฤษฎี) ไม่มีความเสี่ยงในการสูญเสีย เนื่องจากธนาคารไม่ได้นำเงินในบัญชีไปลงทุน
ใน บัญชี มุฎรอบะห์ธนาคารอิสลามมีความเสี่ยงจากการผิดนัดชำระหนี้น้อยกว่า เนื่องจากธนาคารแบ่งปันความเสี่ยงนี้กับผู้ฝากเงิน เนื่องจากหากผู้กู้ไม่สามารถชำระเงินคืนบางส่วนหรือทั้งหมดของเงินที่ธนาคารให้กู้ยืม จำนวนเงินที่ผู้ฝากเงินจะหักออกในจำนวนที่เท่ากัน ในขณะที่ธนาคารทั่วไป ผู้ฝากเงินจะได้รับดอกเบี้ยคงที่ ไม่ว่ารายได้ของธนาคารจะลดลงจากการผิดนัดชำระหนี้หรือไม่ก็ตาม^[197]

แน่นอนว่าสิ่งนี้หมายความว่าแม้ว่าธนาคารจะมีเสถียรภาพมากกว่า แต่ผู้ฝากเงิน/"หุ้นส่วน" ของบัญชีแบ่งปันผลกำไรและขาดทุนของศาสนาอิสลาม (ธนาคารอิสลามมักใช้คำว่า "หุ้นส่วน" แทน "ลูกค้า" หรือ "ผู้ฝากเงิน") จะต้องเผชิญความเสี่ยงที่ธนาคารทั่วไปจะไม่เผชิญ นอกจากนี้

ในสถาบันเหล่านี้ ผู้ถือบัญชีการลงทุนไม่ได้รับการคุ้มครองในฐานะเจ้าหนี้ของสถาบันการเงินอิสลาม และไม่ได้รับการคุ้มครองในฐานะผู้ถือหุ้นที่มีตัวแทนในคณะกรรมการบริหารของสถาบันเหล่านี้ด้วย สิ่งนี้ทำให้เกิดปัจจัยเสี่ยงอื่นๆ ที่ได้รับการบันทึกไว้เป็นอย่างดีสำหรับสถาบัน... ^[504]

ในทางกลับกัน ฮาบิบ อาห์เหม็ด เขียนในปี 2009 ไม่นานหลังจากเกิดวิกฤตการณ์ทางการเงิน โต้แย้งว่าแนวทางปฏิบัติทางการเงินแบบอิสลามค่อยๆ เข้าใกล้กับการเงินแบบเดิมมากขึ้น ทำให้เผชิญกับอันตรายจากความไม่มั่นคงเช่นเดียวกัน^[505]

เมื่อพิจารณาแนวทางปฏิบัติทางการเงินอิสลามและสภาพแวดล้อมที่ดำเนินการอยู่ ก็สามารถระบุแนวโน้มที่คล้ายกับแนวโน้มที่ก่อให้เกิดวิกฤตการณ์ในปัจจุบันได้... ในอดีตที่ผ่านมา ภูมิภาคอ่าวเปอร์เซียได้เผชิญกับการเก็งกำไรในตลาดหุ้นและอสังหาริมทรัพย์ของตนเอง ในที่สุด อุตสาหกรรมการเงินอิสลามก็เติบโตอย่างรวดเร็วด้วยนวัตกรรม ผลิตภัณฑ์ทางการเงินที่สอดคล้องกับ หลักชะรีอะห์ ที่ซับซ้อน ความเสี่ยงในผลิตภัณฑ์ทางการเงินอิสลามใหม่เหล่านี้มีความซับซ้อน เนื่องจากตราสารมีความเสี่ยงหลายประเภท... ^[506]

ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ธนาคารอิสลามบางแห่งล้มละลายในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา ในปี 1988 บริษัทการลงทุนอิสลาม Ar-Ryan ล้มละลาย ทำให้ผู้ลงทุนรายย่อยหลายพันรายสูญเสียเงินออม (ต่อมามีผู้บริจาคเงินรายหนึ่งจากรัฐอ่าวอาหรับที่ไม่เปิดเผยชื่อเป็นผู้ชดใช้เงินที่สูญเสียไป) ^[507]และส่งผลกระทบต่อการเงินอิสลามในขณะนั้น ในปี 1998 การบริหารจัดการของธนาคาร al Taqwa ล้มเหลว โดยรายงานประจำปีรายงานว่า "สูญเสียเงินต้นมากกว่า 23 เปอร์เซ็นต์ทั้งแก่ผู้ฝากเงินและผู้ถือหุ้น" (ต่อมามีการเปิดเผยว่าฝ่ายบริหารละเมิดกฎการธนาคาร "ลงทุนในโครงการเดียวมากกว่า 60 เปอร์เซ็นต์ของสินทรัพย์ของธนาคาร") ^[458]^[459]

ธนาคาร Ihlas Finance House ในตุรกีปิดตัวลงในปี 2544 เนื่องจาก "ปัญหาสภาพคล่องและความทุกข์ยากทางการเงิน" ^[508]ธนาคาร Faisal Islamic Bank ประสบปัญหาและต้องปิดการดำเนินงานในสหราชอาณาจักรด้วยเหตุผลด้านกฎระเบียบ^[509]^[510]^[76] ตามรายงานของนิตยสาร Economist "วิกฤตหนี้ของดูไบในปี 2552 แสดงให้เห็นว่าตราสารหนี้แบบซูกุก [พันธบัตรอิสลาม] สามารถช่วยทำให้หนี้เพิ่มสูงขึ้นจนไม่สามารถดำรงอยู่ได้" ^[194]

ภาวะเศรษฐกิจถดถอย

ในช่วงภาวะเศรษฐกิจถดถอยครั้งใหญ่ธนาคารอิสลาม "โดยเฉลี่ยแล้วมีความสามารถในการฟื้นตัวได้ดีกว่า" ธนาคารทั่วไป แต่ "เผชิญกับการสูญเสียที่มากขึ้น" เมื่อวิกฤตส่งผลกระทบต่อ "เศรษฐกิจจริง" ตามการสำรวจของ IMF ในปี 2010 ^[511]

ในช่วงเริ่มต้นของภาวะเศรษฐกิจถดถอยครั้งใหญ่ธนาคารอิสลาม "ไม่ได้รับความเสียหาย" ส่งผลให้ผู้สนับสนุนธนาคารอิสลามรายหนึ่งเขียนว่าการล่มสลายของสถาบันชั้นนำบนวอลล์สตรีท โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Lehman Brothers "ควรส่งเสริมให้นักเศรษฐศาสตร์ทั่วโลกหันมาให้ความสำคัญกับการธนาคารและการเงินอิสลามเป็นแบบจำลองทางเลือก" ^[512]อย่างไรก็ตาม ผลกระทบจากภาวะเศรษฐกิจตกต่ำได้ค่อยๆ ขยายไปสู่ภาคส่วนจริง ซึ่งส่งผลกระทบต่อธนาคารอิสลาม อิบราฮิม วาร์เดกล่าวว่า "สิ่งนี้แสดงให้เห็นว่าการเงินอิสลามไม่ใช่ยารักษาโรคทุกชนิด และระบบที่ยึดหลักศาสนาไม่สามารถต้านทานความไม่แน่นอนของระบบการเงินได้โดยอัตโนมัติ" ^[513]^[197]

การรวมศูนย์ความเป็นเจ้าของ

การถือหุ้นแบบรวมศูนย์เป็นอีกภัยคุกคามต่อเสถียรภาพของระบบธนาคารและการเงินอิสลาม Munawar Iqbal และ Philip Molyneux เขียนว่า

“ครอบครัวสามหรือสี่ครอบครัวเป็นเจ้าของอุตสาหกรรมนี้เป็นจำนวนมาก ... การรวมศูนย์ความเป็นเจ้าของนี้อาจส่งผลให้เกิดความไม่มั่นคงทางการเงินอย่างมากและอุตสาหกรรมอาจล่มสลายได้หากเกิดอะไรขึ้นกับครอบครัวเหล่านั้น หรือคนรุ่นต่อไปของครอบครัวเหล่านี้เปลี่ยนลำดับความสำคัญ ในทำนองเดียวกัน ประสบการณ์จากการทดลองทั่วประเทศส่วนใหญ่ก็เกิดขึ้นจากความคิดริเริ่มของผู้ปกครองที่ไม่ได้รับการเลือกตั้งผ่านคะแนนเสียงของประชาชน” ^[432]

การเปิดรับความเสี่ยงด้านเศรษฐกิจมหภาค

แฮร์ริส อิราฟานเตือนว่า "ความเสี่ยงด้านเศรษฐกิจมหภาค" ของธนาคารอิสลามนั้นเปรียบเสมือน "ระเบิดเวลา" ของ "เงินหลายพันล้านดอลลาร์" ใน "สกุลเงินและอัตราแลกเปลี่ยนที่ไม่ได้รับการป้องกันความเสี่ยง" ความยากลำบาก ความซับซ้อน และค่าใช้จ่ายในการป้องกันความเสี่ยงเหล่านี้ด้วยวิธีที่ถูกต้องตามหลักศาสนาอิสลามนั้นทำให้ในปี 2558 ธนาคารพัฒนาอิสลาม "สูญเสียเงินสดไปมากมายราวกับว่ากำลังระดมทุนสำหรับสงคราม ธนาคารไม่สามารถแลกเปลี่ยนเงินดอลลาร์เป็นเงินยูโรหรือในทางกลับกันได้อย่างต่อเนื่องโดยไม่ต้องพึ่งตลาดแบบเดิม" ธนาคารอิสลามในภูมิภาคตะวันออกกลางและมาเลเซียไม่มี "บุคลากรเฉพาะทางที่ได้รับการฝึกอบรมให้เข้าใจและเจรจาสัญญาแลกเปลี่ยนเงินคลังที่สอดคล้องกับหลักชารีอะห์" และไม่เต็มใจที่จะจ้างที่ปรึกษาที่ทำเช่นนั้น^[430]

ลูกค้าและอุตสาหกรรม

ลูกค้าธนาคารอิสลามส่วนใหญ่อยู่ในรัฐอ่าวเปอร์เซียและในประเทศที่พัฒนาแล้ว^[502] การศึกษาลูกค้าธนาคารอิสลามในมาเลเซีย^{[ ต้องการการอ้างอิง ]}และปากีสถาน^{[ ต้องการการอ้างอิง ]}พบว่าความพึงพอใจของลูกค้ามีความเกี่ยวข้องกับคุณภาพบริการ การศึกษาลูกค้าธนาคารอิสลามในบังกลาเทศพบว่า "ลูกค้าส่วนใหญ่" ที่มีอายุระหว่าง 25 ถึง 35 ปี "มีการศึกษาสูง" และมี "ความสัมพันธ์ที่ยาวนาน" กับธนาคาร มีความรู้เกี่ยวกับบัญชีมากกว่าผลิตภัณฑ์ทางการเงิน^[514]

ในการสัมภาษณ์ชุดหนึ่งที่ดำเนินการในปี 2551 และ 2553 กับผู้เชี่ยวชาญด้านการธนาคารของปากีสถาน (นักการธนาคารแบบปกติและแบบอิสลาม ที่ปรึกษาด้านการธนาคารแบบชารีอะห์ นักธุรกิจที่ใช้เงิน และที่ปรึกษาด้านการจัดการ) นักเศรษฐศาสตร์ Feisal Khan ระบุว่านักการธนาคารแบบอิสลามหลายคนแสดงความ "ไม่ไว้วางใจ" ต่อความแตกต่างหรือการขาดไประหว่างผลิตภัณฑ์ของธนาคารแบบปกติและแบบอิสลาม^[515]การขาดข้อกำหนดสำหรับการตรวจสอบการปฏิบัติตามหลักชารีอะห์ภายนอกของธนาคารอิสลามในปากีสถาน^[516]คณะกรรมการชารีอะห์ขาดการตระหนักถึงความล้มเหลวของธนาคารในการปฏิบัติตามหลักชารีอะห์ หรืออำนาจในการหยุดยั้งการปฏิบัติดัง กล่าว ^[517]อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้ไม่ได้หยุดยั้งการอุปถัมภ์ธนาคารโดยผู้เคร่งศาสนา (คนหนึ่งอธิบายว่าหากธนาคารอิสลามของเขาไม่ปฏิบัติตามหลักชารีอะห์อย่างแท้จริง 'บาปอยู่ที่พวกเขาแล้ว ไม่ใช่ฉัน! ฉันทำอะไรได้ ฉันก็ทำไปแล้ว') ^[518]

ธนาคารแห่งลอนดอนและตะวันออกกลาง (BLME) มีลูกค้าที่ไม่ใช่มุสลิมส่วนใหญ่ที่ได้รับผลกำไรเป็นเปอร์เซ็นต์คงที่ แทนที่จะเป็นอัตราดอกเบี้ย อย่างไรก็ตาม นักวิจารณ์กล่าวว่าเงินฝากและผลิตภัณฑ์ตามหลักชารีอะห์นั้นคล้ายคลึงกับผลิตภัณฑ์ที่เกี่ยวข้องกับอัตราดอกเบี้ยมากเกินไป เมื่อเทียบกับส่วนแบ่งผลกำไรที่ได้รับ คำอธิบายอื่นๆ สำหรับการเพิ่มขึ้นของลูกค้าที่ไม่ใช่มุสลิมในธนาคารอิสลามนั้นถูกชี้ให้เห็นถึงเหตุผลทางจริยธรรมในการคัดกรองการลงทุนในเชิงลบ เช่น ยาสูบ แอลกอฮอล์ และอาวุธ^[519]

การประมาณการความต้องการลูกค้ารายหนึ่ง (ที่ให้โดยนายธนาคารชาวปากีสถาน) ในอุตสาหกรรมการธนาคารของปากีสถาน คือ ลูกค้าประมาณ 10% เป็น "ลูกค้าธนาคารทั่วไปอย่างเคร่งครัด" 20% เป็นลูกค้าธนาคารที่ปฏิบัติตามหลักชะรีอะห์อย่างเคร่งครัด และ 70% ชอบธนาคารที่ปฏิบัติตามหลักชะรีอะห์ แต่จะใช้บริการธนาคารทั่วไปหาก "มีความแตกต่างด้านราคาอย่างมีนัยสำคัญ" ^[520]การสำรวจลูกค้าธนาคารอิสลามและธนาคารทั่วไปพบว่า (ไม่น่าแปลกใจ) ลูกค้าธนาคารอิสลามเคร่งครัดในศาสนา (ได้ไปฮัจญ์ละหมาดไว้เครา ฯลฯ) แต่ยังมีเงินคงเหลือในบัญชีออมทรัพย์มากกว่าลูกค้าธนาคารทั่วไป มีอายุมากกว่า มีการศึกษาดีกว่า เดินทางไปต่างประเทศมากกว่า และมีแนวโน้มที่จะมีบัญชีที่สองในธนาคารทั่วไป[ ^{หมายเหตุ 37]}การศึกษาวิจัยอีกกรณีหนึ่งซึ่งใช้ "ข้อมูลอย่างเป็นทางการ" ที่รายงานแก่ธนาคารแห่งรัฐปากีสถาน พบว่าผู้ให้กู้ที่กู้เงินทั้งแบบอิสลาม ( Murabaha ) และแบบทั่วไป อัตราการผิดนัดชำระหนี้สูงกว่าสินเชื่อแบบทั่วไปถึงสองเท่า ผู้กู้มีแนวโน้มที่จะผิดนัดชำระหนี้น้อยลงในช่วงรอมฎอนและในเมืองใหญ่ หากสัดส่วนการลงคะแนนเสียงให้กับพรรคการเมืองที่นับถือศาสนาเพิ่มขึ้น ซึ่งแสดงให้เห็นว่าศาสนา - ไม่ว่าจะผ่านความศรัทธาส่วนบุคคลหรือผลกระทบของเครือข่าย - อาจมีบทบาทในการกำหนดการผิดนัดชำระหนี้" ^[522]^{[หมายเหตุ 38]}

ค่าใช้จ่าย

มูฮัมหมัด เอล-กามาลโต้แย้งว่าเนื่องจากผลิตภัณฑ์ทางการเงินของอิสลามเลียนแบบผลิตภัณฑ์ทางการเงินแบบเดิมแต่ดำเนินการตามกฎของชารีอะห์ ผลิตภัณฑ์ที่แตกต่างกันจะต้องมีค่าธรรมเนียมทางกฎหมายและทนายความเพิ่มเติม "การขายหลายครั้งยานพาหนะวัตถุประสงค์พิเศษและเอกสารแสดงกรรมสิทธิ์ " นอกจากนี้ ยังมีต้นทุนที่เกี่ยวข้องกับ "โครงสร้างเฉพาะที่ธนาคารอิสลามใช้สำหรับค่าปรับการชำระเงินล่าช้า" ดังนั้น การจัดหาเงินทุนของธนาคารจึงมักมีค่าใช้จ่ายมากกว่าและ/หรือบัญชีให้ผลตอบแทนน้อยกว่าผลิตภัณฑ์แบบเดิม^[524]

เอล-กามา ยังโต้แย้งว่าอีกแหล่งหนึ่งของความไม่มีประสิทธิภาพ/ค่าใช้จ่ายที่มากขึ้นในระบบธนาคารอิสลาม และเหตุผลที่การจำลองระบบการเงินแบบเดิมนั้น "ตามหลังผลิตภัณฑ์ทางการเงินใหม่ในอุตสาหกรรมแบบเดิมอยู่เสมอ" ก็คือ การที่อุตสาหกรรมนี้ต้องพึ่งพาสัญญาแบบเสนอ ชื่อ "แบบคลาสสิก " ( การขายสินเชื่อแบบมุราบาฮะห์ การให้เช่า แบบอิญาราห์ เป็นต้น) สัญญาเหล่านี้เป็นไปตามตำราคลาสสิกและถูกสร้างขึ้นในช่วงเวลาที่ตลาดการเงินมีข้อจำกัดมาก สัญญาเหล่านี้ไม่ได้มีอุปกรณ์ที่จะ "คลี่คลายความเสี่ยงต่างๆ" ที่ตลาดการเงินและสถาบัน "สมัยใหม่" (เช่น " ตลาดเงินตลาดทุนตลาดออปชั่นเป็นต้น") ได้รับการออกแบบมา ในทางกลับกัน การทำให้สัญญา/ผลิตภัณฑ์มีประสิทธิภาพมากขึ้น จะทำให้ฐานลูกค้าที่เคร่งศาสนาที่ต้องการให้สัญญา/ผลิตภัณฑ์เป็นไปตามรูปแบบคลาสสิกรู้สึกแปลกแยก^[525]

ผลการศึกษาส่วนใหญ่พบว่าธนาคารอิสลามมีประสิทธิภาพโดยเฉลี่ยน้อยกว่าธนาคารทั่วไป

ตามรายงานในปี 2549 โดยM. Kabir Hassanจากธนาคาร 43 แห่งใน 21 ประเทศมุสลิม ตั้งแต่ปี 2539 ถึง 2544 ระบุว่า "โดยเฉลี่ยแล้ว อุตสาหกรรมธนาคารอิสลามมีประสิทธิภาพน้อยกว่าเมื่อเทียบกับอุตสาหกรรมธนาคารแบบดั้งเดิมในส่วนอื่นๆ ของโลก" ^[526]^[527]
การศึกษาธนาคารในมาเลเซียระหว่างปี 1997 ถึง 2003 พบว่าธนาคารอิสลามมีประสิทธิภาพน้อยกว่าธนาคารทั่วไปโดยเฉลี่ย^[528]เช่นเดียวกับการศึกษา
ธนาคารอิสลามในตุรกีตั้งแต่ปี 1999 ถึงปี 2001 ^[510]
ในทางตรงกันข้าม การศึกษาวิจัยในหลายประเทศ (ธนาคารอิสลาม 43 แห่ง และธนาคารทั่วไป 37 แห่งใน 21 ประเทศ) ครอบคลุมช่วงเวลาที่คล้ายกัน (พ.ศ. 2542–2548) กับการศึกษาวิจัยข้างต้น พบว่าไม่มี "ความแตกต่างที่สำคัญ" ในประสิทธิภาพโดยรวม^[529]

ในส่วนที่สำคัญส่วนหนึ่งของตลาดการเงิน – การซื้อบ้าน – การเงินอิสลามไม่สามารถแข่งขันกับการเงินแบบเดิมได้อย่างน้อยในบางประเทศ (สหราชอาณาจักรในปี 2002 และสหรัฐอเมริกาและแคนาดาในปี 2009) ตามคำกล่าวของ Humayon Dar การชำระเงินรายเดือนสำหรับ "สัญญาเช่า" ที่สอดคล้องกับหลักชารีอะห์ซึ่งใช้โดยหน่วยธนาคารเพื่อการลงทุนอิสลามของAhli United Bank Kuwaitในอังกฤษ "สูงกว่า" สินเชื่อที่อยู่อาศัยแบบเดิมที่เทียบเท่ากันมาก^[530] ในแคนาดา ต้นทุนของสินเชื่อที่อยู่อาศัยแบบอิสลามสูงกว่าสินเชื่อที่อยู่อาศัยแบบเดิม 100 ถึง 300 จุดพื้นฐานและในสหรัฐอเมริกาสูงกว่า 40 ถึง 100 จุดพื้นฐาน ตามคำกล่าวของ Hans Visser (Visser ให้เครดิตต้นทุนที่สูงขึ้นของ สินเชื่อ ที่ อยู่อาศัยแบบอิสลาม เนื่องจากน้ำหนักความเสี่ยงที่สูงกว่าเมื่อเทียบกับสินเชื่อที่อยู่อาศัยแบบเดิมภายใต้ มาตรฐานสากล Basel IและBasel IIเกี่ยวกับข้อกำหนดเงินทุนขั้นต่ำสำหรับธนาคาร) ^[326]

ความเป็นผู้ใหญ่

ตามที่ MO Farooq กล่าว "คำอธิบายทั่วไปที่เสนอโดย" ขบวนการการเงินอิสลามสำหรับข้อบกพร่องของอุตสาหกรรมธนาคารอิสลามคือ

ปัญหาและความท้าทายของอุตสาหกรรมเป็นส่วนหนึ่งของ " เส้นโค้งการเรียนรู้ " และจะได้รับการแก้ไขในที่สุด
เว้นแต่และจนกว่าอุตสาหกรรมจะดำเนินการในสังคมและสภาพแวดล้อมที่เป็นอิสลาม อุตสาหกรรมนั้นจะได้รับอุปสรรคจากอิทธิพลที่ไม่ใช่อิสลามและจะไม่สามารถ "ดำเนินการตามแก่นแท้" ได้^[200]

ในขณะที่ความจริงของคำอธิบายข้อที่สองไม่สามารถพิสูจน์ได้ก่อนที่สังคมอิสลามที่สมบูรณ์จะเกิดขึ้น Feisal Khan ชี้ให้เห็นถึงการป้องกันครั้งแรกว่าผ่านมาแล้วกว่ายี่สิบปี (1993) นับตั้งแต่ที่นักวิจารณ์คนหนึ่ง (Timur Kuran) ^[531]เน้นย้ำถึงปัญหาของอุตสาหกรรมเป็นครั้งแรก (ความคล้ายคลึงพื้นฐานของการธนาคารอิสลามในทางปฏิบัติกับแบบดั้งเดิม การละเลยรูปแบบการแบ่งปันความเสี่ยงที่อิงตามทุน และการโอบรับผลิตภัณฑ์ระยะสั้นและตราสารที่คล้ายหนี้) และเนื่องจากผู้สนับสนุน (Ausaf Ahmad) ปกป้องอุตสาหกรรมนี้ในช่วงเริ่มต้นของการเปลี่ยนผ่านจากธนาคารแบบดั้งเดิม^[199]

สิบเจ็ดปีต่อมา อิบราฮิม วาร์เด ผู้สนับสนุนการเงินอิสลาม คร่ำครวญว่า "แทนที่จะหายไป มูราบาฮาและผลิตภัณฑ์ลดราคาที่เทียบเคียงได้กลับเติบโตขึ้นอย่างมาก และปัจจุบัน ผลิตภัณฑ์เหล่านี้กลายเป็นกิจกรรมหลักของธนาคารอิสลามส่วนใหญ่..." ^[532]^[480]

นักวิจารณ์อุตสาหกรรมธนาคารอิสลามส่วนใหญ่เรียกร้องให้มีการปฏิบัติที่เคร่งครัดยิ่งขึ้น และเพิ่มความพยายามและบังคับใช้กฎหมายชารีอะห์ให้เข้มงวดยิ่งขึ้น^{[หมายเหตุ 39]}บางคน (MO Farooq และ MA Khan) ตำหนิปัญหาของอุตสาหกรรมนี้ว่าเกิดจากการประณามดอกเบี้ยเงินกู้ทั้งหมดว่าเป็นเงินริบา ที่ต้องห้าม และความไม่สามารถบังคับใช้ข้อห้ามนี้ได้ในทางปฏิบัติ^[535]

ขาดการปฏิบัติตามหลักการเงินอิสลาม

นักวิจารณ์ Feisal Khan โต้แย้งว่าในหลายๆ ด้าน การเงินแบบอิสลามไม่ได้เป็นไปตามลักษณะเฉพาะที่กำหนดไว้ การแบ่งปันความเสี่ยงยังขาดหายไปเนื่องจาก มีการใช้โหมด การแบ่งปันผลกำไรและขาดทุนไม่บ่อยนัก ธุรกรรมทางวัตถุพื้นฐานยังขาดหายไปในธุรกรรม เช่น " tawarruq " , murabahas สินค้าโภคภัณฑ์ , หลักทรัพย์หนี้เอกชนอิสลามของมาเลเซีย และการขายชอร์ตแบบอิสลาม" การแสวงประโยชน์เกิดขึ้นเมื่อมีการเรียกเก็บค่าธรรมเนียมสูงสำหรับ "การไม่ทำอะไรที่ยิ่งใหญ่กว่าการเลียนแบบผลิตภัณฑ์ทางการเงิน/ธนาคารแบบเดิม" กิจกรรม ฮารามไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้หากธนาคาร (ตามธรรมเนียมปฏิบัติ) เพียงแค่เชื่อคำพูดของลูกค้า/ผู้ให้ทุน/ผู้กู้ยืมว่าพวกเขาจะไม่ใช้เงินเพื่อกิจกรรมที่ไม่เป็นอิสลาม^[536]

จริยธรรม (จากภายนอก) และประเด็นสากล

ขาดการปฏิบัติตามมาตรฐานสากล

กองทุนการเงินระหว่างประเทศ (IMF) ได้เน้นย้ำถึงความเสี่ยงที่ธนาคารและการเงินอิสลามขาดความเข้าใจร่วมกันเกี่ยวกับการฟอกเงิน (ML) และการสนับสนุนการก่อการร้าย (TF) และผลที่ตามมาจากการไม่ปฏิบัติตาม เช่น ข้อเสนอ แนะของคณะทำงานปฏิบัติการทางการเงินว่าด้วยการฟอกเงิน (FATF) ความเสี่ยงจาก ML/TF บางส่วนที่เกี่ยวข้องกับการเงินอิสลามนั้นคล้ายคลึงกับการเงินแบบเดิม แต่มีความเสี่ยงและปัญหาที่ไม่ทราบแน่ชัดอีกจำนวนมาก ความเสี่ยงเหล่านี้เกิดจากความซับซ้อนของผลิตภัณฑ์การเงินอิสลาม ตลอดจนลักษณะของความสัมพันธ์ระหว่างธนาคารอิสลามกับผู้ถือผลประโยชน์ เนื่องจากมีประสบการณ์และความสามารถที่จำกัดภายในระบบธนาคารและการเงินอิสลามสำหรับการบรรเทาความเสี่ยงและการปฏิบัติตามมาตรฐาน ML/TF ระดับโลก ความเสี่ยงจึงยิ่งทวีความรุนแรงขึ้น ความเสี่ยงเหล่านี้มีความสำคัญยิ่งในกรณีของประเทศและองค์กรที่เปราะบาง ไม่ปฏิบัติตาม หรือฉ้อโกง “มาตรฐานของ FATF ถูกนำมาใช้โดยไม่มีการปรับแต่งใดๆ ให้เข้ากับลักษณะเฉพาะของการเงินอิสลาม FATF ผู้กำหนดมาตรฐานการเงินอิสลาม และหน่วยงานกำกับดูแลระดับชาติควรแสวงหาความเข้าใจที่มากขึ้นเกี่ยวกับความเสี่ยง ML/TF เฉพาะเจาะจงที่อาจเกิดขึ้นในการเงินอิสลาม และพัฒนาวิธีตอบสนองที่เหมาะสม” ^[537]

การสนับสนุนการก่อการร้าย

ตามที่Alex P. Schmidเขียนไว้ในปี 2004 ^{[หมายเหตุ 40]}เครือข่ายธนาคารอิสลาม "ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าเป็นเครื่องมือที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการจัดการเงิน" เพื่อนำเงินไปให้กลุ่มก่อการร้าย เหตุผลประการหนึ่งก็คือ ธนาคารเหล่านี้ถูกใช้เพื่อบริจาคซะกาต และ "ประมวลจริยธรรมของธนาคารอิสลามกำหนดให้ทำลายเอกสารทั้งหมดทันทีที่ มีการโอนเงิน ซะกาต " ดังนั้น การบริจาคซะกาตเพื่อการกุศลอาจนำไปใช้เป็นทุนในการซื้ออาวุธและสนับสนุนการโจมตีของกลุ่มก่อการร้าย รวมถึงอาหารสำหรับผู้ยากไร้ และโปรแกรมการศึกษาและฝึกอบรมงาน^[538]

ดูเพิ่มเติม

หัวข้ออิสลามที่เกี่ยวข้อง

หัวข้อที่ไม่ใช่อิสลาม

อ้างอิง

หมายเหตุ

^ "... ขบวนการธนาคาร/การเงินอิสลามสมัยใหม่ได้รับอิทธิพลอย่างมากจากขบวนการอิสลามร่วมสมัย" ^[7]
^ ดังนั้น เมื่อ “สกุลเงินโลหะพื้นฐานถูกนำมาใช้ในโลกอิสลามเป็นครั้งแรก นักกฎหมายไม่เคยคิดว่าการชำระหนี้เป็นหน่วยเงินเฟียตจำนวนมากขึ้นจะเป็นการเสียภาษี ” เนื่องจากพวกเขาคำนึงถึง “ มูลค่าที่แท้จริงของเงิน” ^[29]^{[ แหล่งที่มาที่เผยแพร่เอง? ]}
^ คือ ส.ส. Bhindara หนึ่งในสมาชิกรัฐสภาปากีสถานที่ไม่ใช่มุสลิม ซึ่ง ดำรงตำแหน่งสมาชิก สภานิติบัญญัติแห่งชาติของปากีสถานโดยเป็นตัวแทนของกลุ่มศาสนาที่เป็นชนกลุ่มน้อย ซึ่งในกรณีนี้คือกลุ่มฮินดู แทนที่จะเป็นเขตเลือกตั้ง
↑ พรรคมุตตาฮิดา มัจลิส-เอ-อามาล (MMA)
^ 1 ดีนาร์ในสมัยมูฮัมหมัดมีค่าประมาณ 12 ดิรฮัม^[49]
^ ตามคำบอกเล่าของอิบนุ ซาอัด หนี้ของอัลซุบัยร์ 1,200,000 ดีนาร์^[51]
^ "อย่างน้อยตามกฎหมายการธนาคารในคูเวต 'จุดเริ่มต้นของสูตรนี้' ของธนาคารอิสลาม 'คือการปฏิบัติทางการเงินแบบเดิม ซึ่งการเงินแบบอิสลามจะเบี่ยงเบนไปจากแนวทางปฏิบัติแบบเดิมบางประการที่ถือว่าห้ามภายใต้ชารีอะห์' ... การเงินแบบอิสลาม 'ไม่ได้ถูกสร้างขึ้นอย่างสร้างสรรค์จากกฎหมายคลาสสิก' ในทางกลับกัน ทางเลือกหรือการปรับเปลี่ยนแนวทางปฏิบัติแบบเดิมของอิสลามจะถูกแสวงหาเมื่อแนวทางหลังถูกมองว่าห้าม ... อิบนุ ตัยมียะห์กล่าวอย่างโด่งดังว่าข้อห้ามสองประการสามารถอธิบายความแตกต่างทั้งหมดระหว่างสัญญาที่ถือว่าถูกต้องหรือไม่ถูกต้องได้ นั่นคือ สัญญาริบาและการาร์ " ^[109]
^ ดู Hubar Hasan ^[112]ด้วย
^ อูมาร์ อิบราฮิม วาดิลโล ผู้แปลงศาสนา กล่าวว่า: "ในช่วงหนึ่งร้อยปีที่ผ่านมา แนวทางของนักปฏิรูปอิสลามได้นำเราไปสู่ธนาคารอิสลาม ประกันอิสลาม ประชาธิปไตยอิสลาม บัตรเครดิตอิสลาม ความเป็นฆราวาสอิสลาม ฯลฯ เส้นทางนี้ตายไปแล้ว มันได้แสดงใบหน้าแห่งความเสแสร้ง และได้นำโลกมุสลิมไปสู่สถานที่ที่เชื่อฟังโลกทุนนิยม" ^[122] ตามคำกล่าวของนักวิจารณ์ นักวิจารณ์ ไฟซาล ข่าน "ดังนั้น จึงมีนักวิจารณ์สองกลุ่มใหญ่ต่อ IBF [ธนาคารและการเงินอิสลาม] เวอร์ชันปัจจุบัน: กลุ่มอิสลามแบบโมเดิร์นนิสต์/มินิมอลลิสต์ และกลุ่มอิสลามแบบออร์โธดอกซ์สุดโต่ง/แม็กซิมาลิสต์ ... กลุ่มออร์โธดอกซ์สุดโต่ง [เช่นศาลอิสลามในปากีสถาน] ... เห็นด้วยกับคำวิจารณ์แบบโมเดิร์นนิสต์/มินิมอลลิสต์ที่ว่าธนาคารอิสลามร่วมสมัยนั้นแท้จริงแล้วเป็นเพียงการธนาคารแบบธรรมดาที่ปกปิดไว้ แต่ ... เรียกร้องระบบธนาคารและการเงินอิสลามอย่างแท้จริง" ^[123]
^ ผู้ได้รับรางวัล IDB Prize ประจำปี 1997 ในสาขาการธนาคารอิสลาม
^ หะดีษหลายฉบับนอกจากจะห้ามเกมแห่งโชคแล้ว ยังห้ามบายู อัล-การาร์ (ซึ่งแท้จริงแล้วคือ "การซื้อขายความเสี่ยง" ^[130]^[^{ต้องการแหล่งข้อมูลที่ดีกว่า}^]ซึ่งกำหนดให้เป็นการขายที่การาร์เป็นองค์ประกอบหลัก) ^[131]นักกฎหมายได้แยกแยะระหว่างการาร์ประเภทนี้ และกาซาร์ที่ถือว่าเล็กน้อย ( ยาซีร ) และอนุญาตได้ ( ฮาลาล ) ^[131]แต่ไม่เห็นด้วยว่าอะไรคือกาซาร์ที่เล็กน้อยและการาร์ที่มีความสำคัญ (อย่างน้อยตามแหล่งข้อมูลหนึ่งคือ อบู อุมัร ฟารุค อะหมัด) ^[132] ไม่เห็นด้วยกับคำจำกัดความที่ชัดเจนของความหมายและแนวคิดของการาร์ [ ^133]
^ มอนเซอร์ คาห์ฟโต้แย้งว่าโองการในอัลกุรอาน (2:275) ที่ผู้มิใช่มุสลิมบ่นว่า – “… พวกเขาพูดว่า ‘การค้าขายก็เหมือนกับดอกเบี้ย’ แต่พระเจ้าได้อนุญาตให้มีการค้าขายและได้ห้ามดอกเบี้ย” – หมายถึงการขายแบบเครดิต^[142]
^ Taqi Usmani อธิบายว่าในการทำธุรกรรมดังกล่าว "ราคาทั้งหมด ... จะขึ้นอยู่กับสินค้า ไม่ใช่เงิน" ดังนั้น "... เมื่อราคาคงที่แล้ว ราคาจะเกี่ยวข้องกับสินค้า ไม่ใช่เวลา" ดังนั้น "ราคาจะคงเดิมและผู้ขายไม่สามารถเพิ่มราคาได้" หากราคา "ขัดกับเวลา" (ซึ่งเป็นสิ่งต้องห้าม) "ราคาอาจเพิ่มขึ้นได้ หากผู้ขายให้เวลาเพิ่มเติม" สำหรับการชำระเงินเมื่อใบแจ้งหนี้เลยกำหนดชำระ^[144]
^ “อันที่จริง กฎเกณฑ์การให้สินเชื่อตามความจริงในสหรัฐฯ บังคับให้ผู้ให้บริการทางการเงินอิสลามและแบบดั้งเดิมรายงานอัตราดอกเบี้ยโดยปริยายที่เรียกเก็บจากลูกค้าในการจัดเตรียมสินเชื่อดังกล่าว” ^[150]^[151]
^ “ความสำเร็จอีกประการหนึ่งของธนาคารอิสลามสามารถวัดได้จากข้อเท็จจริงที่ว่าธนาคารแบบดั้งเดิมหลายแห่งได้เริ่มใช้เทคนิคของธนาคารอิสลามในการดำเนินธุรกิจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการจัดการกับลูกค้าชาวมุสลิมหรือในภูมิภาคที่มีชาวมุสลิมเป็นส่วนใหญ่” ^[191]^[192]
^ ตามข้อมูลของ Oxford-Analytica ตั้งแต่ปี 2010 มาตรฐานของ AAOIFI ถือเป็นข้อบังคับสำหรับสถาบันการเงินอิสลามในบาห์เรน ศูนย์การเงินนานาชาติดูไบ จอร์แดน ซูดาน ซีเรีย และกาตาร์^[227]
^ ฟาลีล จามาลดีนแบ่งเครื่องมือทางการเงินอิสลามออกเป็นสี่กลุ่ม โดยกำหนดให้เป็น" เครื่องมือทางการเงินทางการค้า" แทนที่จะเป็นเครื่องมือที่ใช้สินทรัพย์เป็นหลัก^[245]
^ ตัวอย่างเช่น ตราสาร Bay Al-Muajilใช้ร่วมกับMurabaha [ 256 ^]อาจใช้ ijara (การเช่า) ร่วมกับสัญญาbai (การซื้อ) [ ^257]และ sukuk ("พันธบัตรอิสลาม") อาจใช้mudaraba , murabaha , salam , ijaraฯลฯ เป็นพื้นฐาน ^[258 ]
^ ตามคำพูดของ Mehmet Asutay ของ Zubair Hasan ^[270]
^ “เพื่อกดดันให้ผู้ซื้อชำระเงินเป็นงวดตรงเวลา ผู้ซื้ออาจถูกขอให้สัญญาว่าหากเกิดการผิดนัด เขาจะบริจาคเงินจำนวนหนึ่งเพื่อการกุศล” ^[281]
^ (มติที่ 179 (19/5)). ^[333]
^ (แม้ว่ามุดาริบอาจมีอิสระในการกระทำมากกว่าวากิล ที่เคร่งครัด ก็ตาม) ^[351]
^ บัญชีเงินฝากที่ถืออยู่ในธนาคารหรือสถาบันการเงินอื่น ๆ อาจเรียกว่าบัญชีธุรกรรมบัญชีกระแสรายวัน บัญชีกระแสรายวัน หรือบัญชีเงินฝากตามความต้องการ เจ้าของบัญชีสามารถเปิดบัญชีดังกล่าวได้ "ตามต้องการ" และเจ้าของบัญชีหรือบุคคลอื่น ๆ สามารถเข้าถึงได้บ่อยครั้งและทันทีตามที่เจ้าของบัญชีกำหนด บัญชีธุรกรรมเป็นที่รู้จักในชื่อต่างๆ เช่น บัญชีกระแสรายวัน (อังกฤษ: Current Account) บัญชีเช็คหรือบัญชีเงินฝากกระแสรายวันเมื่อถือโดยธนาคาร^[65]บัญชีเงินฝากกระแสรายวันเมื่อถือโดยสหกรณ์เครดิตในอเมริกาเหนือ ในสหราชอาณาจักร ฮ่องกง อินเดีย และประเทศอื่น ๆ อีกหลายประเทศ บัญชีเหล่านี้มักเรียกว่าบัญชีกระแสรายวันหรือบัญชีเช็ค
^ ตามที่ Mahmud El-Gamal นักกฎหมายคลาสสิกได้กล่าวไว้ว่า "ได้ยอมรับการครอบครองทรัพย์สินสองประเภทโดยพิจารณาจากความเสี่ยงต่อความรับผิด" ได้แก่ ทรัสต์และการค้ำประกัน 1) ด้วยทรัสต์ (ซึ่งเป็นผลมาจากเงินฝาก สัญญาเช่า และหุ้นส่วน) ผู้ครอบครองจะรับผิดชอบในการชดเชยความเสียหายต่อทรัพย์สินแก่เจ้าของเท่านั้น หากผู้ดูแลทรัพย์สินประมาทเลินเล่อหรือกระทำผิด 2) ด้วยการค้ำประกัน ผู้ครอบครองจะค้ำประกันทรัพย์สินในกรณีเกิดความเสียหาย ไม่ว่าผู้ค้ำประกันจะประมาทเลินเล่อหรือกระทำผิดหรือไม่ก็ตาม นักกฎหมายคลาสสิกถือว่าการครอบครองทั้งสองประเภทนั้นแยกจากกัน ดังนั้น หาก "การพิจารณา" ที่แตกต่างกันสองประการขัดแย้งกัน - ประการหนึ่งระบุว่าทรัพย์สินนั้นถือครองโดยทรัสต์ และอีกประการหนึ่งระบุว่าถือครองโดยค้ำประกัน - "การครอบครองโดยค้ำประกันจะถือว่าแข็งแกร่งและมีอำนาจเหนือกว่า และกฎเกณฑ์การค้ำประกันจึงถูกนำมาใช้" ^[367]
^ ตามข้อมูลที่เผยแพร่โดยคณะกรรมการบริการทางการเงินอิสลาม^[382]
^ ตัวเลือกเป็น "รูปแบบทั่วไป" ของอนุพันธ์^[410]
^ (“ครึ่งหนึ่งของความยากจนทั่วโลกอยู่ในโลกมุสลิม ...” ^[416]
^ ในการประชุมธนาคารอิสลามและตลาดเงินปากีสถานครั้งแรก^[19]
^ อาจารย์เศรษฐศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยไรซ์ (สหรัฐอเมริกา)
^ MO Farooq อ้างอิง Monzer Kahf ที่ชี้ให้เห็นว่าคณะกรรมการชารีอะห์ของธนาคารแห่งหนึ่ง (Bank al Taqwa) ปกป้องการจัดการของธนาคารหลังจากที่ธนาคารล้มเหลวในปี 1998 โดยระบุว่า ... คณะกรรมการบริหารและฝ่ายจัดการได้พยายามอย่างเต็มที่และตัดสินใจทางการเงินและการลงทุนอย่างรอบคอบ" ในขณะที่ในความเป็นจริง ฝ่ายจัดการได้ "ลงทุนในโครงการเดียวมากกว่า 60 เปอร์เซ็นต์ของสินทรัพย์ของธนาคาร ... ซึ่งละเมิดกฎเกณฑ์การธนาคารที่วางไว้อย่างดี" ^[458] Monzer KAHF "Islamic Banks: The Rise of a New Power Alliance of Wealth and Shari'ah Scholarship" ใน Clement HENRY และ Rodney WILSON (บรรณาธิการ) The Politics of Islamic Finance [Edinburgh University Press, 2004], หน้า 35</ref> ^[459]
^ (ตัวอย่างเช่น ฟารูกบ่นว่า "ไม่มีการอ้างอิงแม้แต่ครั้งเดียวสำหรับการเอารัดเอาเปรียบหรือความอยุติธรรม" ^[469]ในบรรณานุกรมที่สำคัญสองเล่มเกี่ยวกับเศรษฐศาสตร์อิสลาม (ออร์โธดอกซ์) – Muslim Economic Thinking: A Survey of Contemporary Literatureโดยมี "รายการ 700 รายการภายใต้หมวดหมู่ย่อย 51 หมวดหมู่ใน 115 หน้า" และIslamic Economics: Annotated Sources in English and Urduโดย Muhammad Akram Khan [Leicester, UK; Islamic Foundation, 1983]</ref>
^ ธนาคารอิสลามซาอุดีอาระเบียและอียิปต์ โดย Suliman Hamdan Albalawi เผยแพร่ในปี 2549 ^[471]
^ ในมาเลเซีย การศึกษาวิจัยอีกกรณีพบว่าสัดส่วนของเงินทุนสำหรับมูชารากาลดลงจาก 1.4% ในปี 2543 เหลือ 0.2% ในปี 2549 ^[472]^[271]
^ การศึกษาโดย Khan M. Mansoor และ M. Ishaq Bhatti ^[473]^[249]จากการสำรวจโดย F. Khan ของธนาคารอิสลามที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งซึ่งเผยแพร่ในปี 2010 พบว่าการใช้ PLS อยู่ระหว่าง 0.5% ถึง 21.6% ^[474]
^ อย่างน้อยในทางทฤษฎี ค่าธรรมเนียมล่าช้าอาจได้รับการรับรองตามหลักศาสนาอิสลามหากบริจาคให้กับการกุศล^[95]^[96]^[97]แสดงให้เห็นว่า 'ปัญหาหนี้เสียควรได้รับการแก้ไขด้วย "ประกันความร่วมมือ" ซึ่งผู้กู้ร่วมสมทบ' ^[498]
^ “ความสำเร็จอีกประการหนึ่งของธนาคารอิสลามอาจวัดได้จากข้อเท็จจริงที่ว่าธนาคารแบบดั้งเดิมหลายแห่งได้เริ่มใช้เทคนิคของธนาคารอิสลามในการดำเนินธุรกิจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการจัดการกับลูกค้าชาวมุสลิมหรือในภูมิภาคที่มีชาวมุสลิมเป็นส่วนใหญ่” ^[502]
^ การสำรวจลูกค้าธนาคาร 5,133 รายจากสาขา 30 แห่งของธนาคารอิสลามและธนาคารทั่วไปที่นำโดย Ayesha Khalid Khan ^[521]
^ การศึกษา "สินเชื่อแบบทั่วไปและแบบอิสลามโดยใช้ชุดข้อมูลรายเดือนที่ครอบคลุมจากปากีสถานซึ่งติดตามสินเชื่อมากกว่า 150,000 รายการในช่วงปี 2549-2551" ^[523]
↑ เช่น มุฮัมมัด ตะกี อุสมานี, ^[533]ซาเลห์ อับดุลลอฮ์ คาเมล และแฮร์ริส อิรฟาน^[534]
^ ใน ฟอรั่มเกี่ยวกับอาชญากรรมในสังคม การก่อการร้าย เล่มที่ 4 ของสำนักงานว่าด้วยยาเสพติดและอาชญากรรมแห่งสหประชาชาติ

การอ้างอิง

^ ข่าน, อาจาซ เอ., การเงินที่สอดคล้องกับหลักชารีอะห์ | halalmonk.com
↑ Maududi, Sayyid Abul Ala. "Tafhim al-Qur'an - ความหมายของอัลกุรอาน" . สืบค้นเมื่อ8 ตุลาคม 2566 .
^ "หลักการธนาคารอิสลาม". สถาบันการธนาคารและประกันภัยอิสลาม. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 กันยายน 2017 . สืบค้นเมื่อ 8 ตุลาคม 2023 .
^ Farooq 2005, หน้า 3–6.
^ Khan 2013, หน้า 216–226.
^ ab Usmani, บทนำสู่การเงินอิสลาม, 1998: หน้า 6
^ ฟารูก 2548, หน้า 7.
^ Rammal, Hussain Gulzar; Zurbruegg, Ralf (23 สิงหาคม 2007). "การรับรู้ผลิตภัณฑ์ธนาคารอิสลามในหมู่ชาวมุสลิม: กรณีศึกษาของออสเตรเลีย" วารสารการตลาดบริการทางการเงิน . 12 (1): 65–74. doi : 10.1057/palgrave.fsm.4760060 . hdl : 10453/71109 . SSRN 1854427
^ Saeed, A. (1996). "ธนาคารอิสลามและดอกเบี้ย: การศึกษากรณีการห้ามการจ่ายดอกเบี้ยแบบริบาและการตีความในปัจจุบัน". ไลเดน, เนเธอร์แลนด์: EJ Brill
^ ab "การเรียกร้องชารีอะห์". The Economist . 12 พฤศจิกายน 2009.
^ abcde "การเงินอิสลาม: ดอกเบี้ยสูง ไม่มีดอกเบี้ย". The Economist . The Economist Newspaper Limited. 13 กันยายน 2014. สืบค้นเมื่อ15 กันยายน 2014 .
^ ab Mohammed, Naveed (27 ธันวาคม 2014). "ขนาดของตลาดการเงินอิสลาม" Islamic Finance .
^ Towe, Christopher; Kammer, Alfred; Norat, Mohamed; Piñón, Marco; Prasad, Ananthakrishnan; Zeidane, Zeine (เมษายน 2015). Islamic Finance: Opportunities, Challenges, and Policy Options. IMF. หน้า 11. สืบค้นเมื่อ13 กรกฎาคม 2016 .
^ Yueh, Linda (18 กรกฎาคม 2014). "Islamic banking: growing fast but can it be more than a niche market?". BBC News . สืบค้นเมื่อ14 เมษายน 2015 . แม้แต่ในประเทศที่ธนาคารอิสลามมีฐานที่มั่นอย่างแข็งแกร่ง เช่น ประเทศในอ่าวเปอร์เซียและในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ส่วนแบ่งของตลาดนี้มักไม่ถึงหนึ่งในสาม ในอินโดนีเซีย ซึ่งเป็นประเทศมุสลิมที่มีประชากรมากที่สุดในโลก ปัจจุบันธนาคารอิสลามมีส่วนแบ่งตลาดน้อยกว่า 5%
^ ab Warde, การเงินอิสลามในเศรษฐกิจโลก , 2000 : หน้า 21
^ abc Khan 2015, หน้า 87.
^ ฟารูก 2548, หน้า 33.
^ abc Khan 2013, หน้า 303.
^ abc Qureshi, DM 2005. ตารางวิสัยทัศน์: ช่วงคำถามและคำตอบ ในเอกสารการประชุมธนาคารอิสลามและตลาดเงินปากีสถานครั้งแรก 14–15 กันยายน การาจี
^ abc Fadel, Mohammad. 2008. Riba, efficiency, and prudential regulation: preliminary thought. Wisconsin International Law Journal 25 (4) (เมษายน) 656
↑ abcdefg Khan 2013, หน้า xv–xvi
^ abc Khan 2013, หน้า 400.
↑ ไซดี, อาซีฟ. RIBA ในบริบทร่วมสมัย (โดย Asif Zaidi) มาสริฟ. เน็ต สืบค้นเมื่อ29 เมษายน 2017 .
^ Gait, Alsadek H.; Worthington, Andrew C. (2007). A Primer on Islamic Finance: Definitions, Sources, Principles and Methods. มหาวิทยาลัยวูลลองกอง. วิจัยออนไลน์. หน้า 7.
^ Choudhury, MA และ Malike, UA (1992) The Foundations of Islamic Political Economy , ลอนดอน: Macmillan; นิวยอร์ก: St. Martin's Press. หน้า 104
^ สารานุกรมอิสลามและโลกมุสลิม , หน้า 596
^ Kuran, ความแตกต่างอันยาวนาน , 2011: หน้า 148
^ Kuran, ความแตกต่างอันยาวนาน , 2011: หน้า 152
^ โดย IBP, Inc. (25 มีนาคม 2015). คู่มือกฎหมายการลงทุนในประเทศมุสลิม เล่มที่ 1 กฎหมายการลงทุน . Lulu.com. ("ปรับปรุงเป็นประจำทุกปี") หน้า 23 ISBN 9781433023972. ดึงข้อมูลเมื่อ9 สิงหาคม 2558 .^{[ แหล่งที่มาเผยแพร่เอง ]}
^ ab Kepel, Gilles (2003). Jihad: on the Trail of Political Islam. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด หน้า 77 ISBN 9781845112578. ดึงข้อมูลเมื่อ13 พฤษภาคม 2558 .
^ อะหมัด 1958.
^ Choudhury, MA และ Malike, UA (1992) The Foundations of Islamic Political Economy , ลอนดอน: Macmillan; นิวยอร์ก: St. Martin's Press., หน้า 104
↑ กูเรชี, อันวาร์ อิกบัล. ศาสนาอิสลามและทฤษฎีที่น่าสนใจพร้อมบทนำโดย Syed Sullaiman Nadvi, Lahore, Muhammad Ashraf, xxiw, 223p แปลภาษาอาหรับอัล-อิสลาม วัลริบาโดย Faruq Hilmi, al-Qahirah Maktabah, Misr, 158p
↑ ซิดดิกี, นาอีม. "Islami usul par banking" (การธนาคารตามหลักการอิสลาม) Chiragh-e-Rah (การาจี) 1(11), พฤศจิกายน 1948: 60–64; 1(12) ธันวาคม 2491; 24–28
^ ab Siddiqi, Muhammad Nejatullah (1981). Muslim Economic Thinking . สหราชอาณาจักร: The Islamic Foundation. หน้า 29–30
^ "ISLAMIC BANKING". LET US CORRECT OUR ISLAMIC FAITH . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 สิงหาคม 2016 . สืบค้นเมื่อ28 กรกฎาคม 2016 .
^ Alharbi, Ahmad (2015). "การพัฒนาระบบธนาคารอิสลาม" (PDF) . วารสารการธนาคารและการเงินอิสลาม . 3 (1): 14. doi : 10.15640/jibf.v3n1a2 (ไม่ใช้งาน 1 พฤศจิกายน 2024) . สืบค้นเมื่อ16 พฤษภาคม 2017 .{{cite journal}}: CS1 maint: DOI inactive as of November 2024 (link)
^ (1961, 1969. ผลงานปี 1969 คือG̲h̲air sūdī bank kārī . 1969
↑ มูฮัมหมัด บากิร์ อัล-ซาดร์, อิคติซาดูนา 1961; Al-Bank al-la Ribawi fi al-Islam (การธนาคารที่ปลอดดอกเบี้ยในศาสนาอิสลาม) 1974
^ ISLAMIC BANKING โดย ALM Abdul Gafoor 4.1 พัฒนาการทางประวัติศาสตร์ เก็บถาวร 21 สิงหาคม 2017 ที่เวย์แบ็กแมชชีน
^ ซามิ ฮัสซัน โฮมูด ก่อตั้งธนาคารอิสลามจอร์แดนในปี 1978 (ที่มา: Salihovic, Elnur (2015). Major Players in the Muslim Business World. Universal-Publishers.com. หน้า 368 ISBN 9781627340526. ดึงข้อมูลเมื่อ31 สิงหาคม 2559 .-
^ ข่าน 2013, หน้า 143.
^ รัฐบาลถูกกล่าวหาว่าบิดเบือนตัวเลข: การลดความยากจน | dawn.com | 17 มิถุนายน 2547
^ ซิดดิกี, ริบา, ดอกเบี้ยธนาคาร , 2004: หน้า 55–56
^ Khan 2013, หน้า 55–56.
^ "Islamic Finance in Europe". Deloitte Luxembourg . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 พฤศจิกายน 2019 . สืบค้นเมื่อ9 พฤศจิกายน 2019 .
^ โมฮัมเหม็ด นาวีด (8 กุมภาพันธ์ 2558). "ประวัติศาสตร์การเงินอิสลาม". การเงินอิสลาม .
^ ดูเพิ่มเติม"The Islamic Banker". เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ 2015 . สืบค้นเมื่อ12 กุมภาพันธ์ 2015 .
^ abc Alharbi 2015, หน้า 1.
^ Mohi-ud-Din Qadri, Hussain; Ishaq Bhatti, M. (2019). การเติบโตของนวัตกรรม การเงินและการธนาคารอิสลาม ธรรมาภิบาล และการลดความเสี่ยง(หนังสืออิเล็กทรอนิกส์) . Taylor & Francis. ISBN 9780429557507. ดึงข้อมูลเมื่อ 23 ธันวาคม 2564 .
^ อับ อิบนุ ซะอฺด 2013, หน้า 81.
^ Tarmizi 2017, หน้า 95.
^ อัล Bushi 2019, หน้า 685, 686.
^ Kuran, Timur. 2004. อิสลามและเงินทอง: ปัญหาทางเศรษฐกิจของลัทธิอิสลามพรินซ์ตัน, นิวเจอร์ซีย์; สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยพรินซ์ตัน, หน้า x–xi
^ Subhi Y. Labib (1969), "ทุนนิยมในศาสนาอิสลามยุคกลาง", วารสารประวัติศาสตร์เศรษฐกิจ 29 (1), หน้า 79–96 [81, 83, 85, 90, 93, 96]
^ โดย Jairus Banaji (2007), “อิสลาม เมดิเตอร์เรเนียน และการเติบโตของทุนนิยม”, Historical Materialism 15 (1), หน้า 47–74, สำนักพิมพ์ Brill
^ Robert Sabatino Lopez, Irving Woodworth Raymond, Olivia Remie Constable (2001), การค้าในยุคกลางในโลกเมดิเตอร์เรเนียน: เอกสารประกอบ , สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย , ISBN 0-231-12357-4
^ Timur Kuran (2005), "การขาดหายไปขององค์กรในกฎหมายอิสลาม: ต้นกำเนิดและความคงอยู่", American Journal of Comparative Law 53 , หน้า 785–834 [798–9]
^ ab Subhi Y. Labib (1969), "ทุนนิยมในศาสนาอิสลามยุคกลาง", วารสารประวัติศาสตร์เศรษฐกิจ 29 (1), หน้า 79–96 [92–3]
^ Glubb, John Bagot (1988), A Short History of the Arab Peoples , Dorset Press, หน้า 105, ISBN 978-0-88029-226-9, โอซีแอลซี 603697876
^ Said Amir Arjomand (1999), "กฎหมาย หน่วยงาน และนโยบายในสังคมอิสลามยุคกลาง: การพัฒนาสถาบันการเรียนรู้ตั้งแต่ศตวรรษที่ 10 ถึงศตวรรษที่ 15", Comparative Studies in Society and History 41 , หน้า 263–93. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์
^ Samir Amin (1978), "The Arab Nation: Some Conclusions and Problems", MERIP Reports 68 , หน้า 3–14 [8, 13]
^ Wilson, R. (1983), การธนาคารและการเงินในตะวันออกกลางอาหรับ, St Martin's Press, นิวยอร์ก
^ Cengiz Erol, Radi El‐Bdour, (1989) "ทัศนคติ พฤติกรรม และปัจจัยการอุปถัมภ์ของลูกค้าธนาคารต่อธนาคารอิสลาม" วารสารการตลาดธนาคารระหว่างประเทศ เล่มที่ 7 ฉบับที่ 6 หน้า 31–37
^ abcdefghijklmn Jamaldeen, Faleel. "หลักการชารีอะห์ที่สำคัญและข้อห้ามในระบบการเงินอิสลาม" สืบค้นเมื่อ24 กรกฎาคม 2559
^ Kepel, Gilles (2006). Jihad: The Trail of Political Islam. IB Tauris. หน้า 77. ISBN 9781845112578-
^ ab Ariff, Mohamed (กันยายน 1988). "ธนาคารอิสลาม". วรรณกรรมเศรษฐกิจเอเชียแปซิฟิก . 2 (2): 48–64. doi : 10.1111/j.1467-8411.1988.tb00200.x .
↑ "بنك كل المصريين". بنك ناصر الاجتماعي (NSB) . สืบค้นเมื่อ13 เมษายน 2560 .
^ ข่าน 2013, หน้า 5.
^ Kepel, Gilles (2006). Jihad: The Trail of Political Islam. IB Tauris. หน้า 76–77. ISBN 9781845112578แนวทางที่ยืดหยุ่นนี้แพร่หลายไปทั่วโลก มุสลิมจนถึงช่วงปี 1970 ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ห้ามการให้กู้ยืมพร้อมดอกเบี้ยโดยสมบูรณ์อีกครั้ง ควบคู่ไปกับการนำศาสนาอิสลามกลับคืนมาทั้งในด้านวัฒนธรรมและการเมือง ...จนกระทั่งถึงปี 1973 เมื่อคลื่นลูกใหญ่ของเงินดอลลาร์ที่ไหลเข้าท่วมท้นทำให้แนวทาง [เศรษฐกิจ] ทั้งหมดเปลี่ยนแปลงไป
^ ข่าน 2013, หน้า 289.
^ Warde, การเงินอิสลามในเศรษฐกิจโลก , 2000 : หน้า?
^ ข่าน 2013, หน้า 292.
^ "Amana Mutual Funds Trust". Saturna Capital . 21 ตุลาคม 2015. สืบค้นเมื่อ12 เมษายน 2017 .
↑ ab Kepel, ญิฮาด, (2002): p. 280
↑ อับ เคเปล, ญิฮาด, (2002): หน้า 280–1
^ ข่านมีอะไรผิดปกติกับธนาคารอิสลาม? , 2013, 6
^ abcde Khan 2013, หน้า 6.
^ Kepel, Gilles (2006). Jihad: The Trail of Political Islam. IB Tauris. หน้า 79. ISBN 9781845112578-
^ "การแปลฟัตวาที่เลือกจากสัมมนาอัลบารากา" – สัมมนา 6b หน้า 81–2, แอลจีเรีย, 2–6 ตุลาคม 1990
^ อิรฟาน, แฮร์ริส (2015). Heaven's Bankers . Overlook Press. หน้า 228
^ ธนาคารอิสลามและเสถียรภาพทางการเงิน: การวิเคราะห์เชิงประจักษ์ หน้า 5
^ สเลเตอร์, โจแอนนา (10 มกราคม 2550). "สินทรัพย์ของโลกมีมูลค่าสูงถึง 140 ล้านล้านเหรียญสหรัฐ". เดอะวอลล์สตรีทเจอร์นัล
^ Usmani, Muhammad Taqi (2008). Sukuk and their contemporary application (PDF) . p. 13. เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อ 23 พฤศจิกายน 2015 . สืบค้นเมื่อ 21 กันยายน 2016 .
^ “Vatican offering Islamic finance system to Western Banks”. วารสารโลก . 6 มีนาคม 2009 . สืบค้นเมื่อ6 สิงหาคม 2016 .
^ Seabourne, Gwen. "เมื่อใดและเหตุใดคริสตจักรจึงหยุดมองว่าการคิดดอกเบี้ยเป็นบาป". The Guardian . สืบค้นเมื่อ28 กรกฎาคม 2015 .
^ อับดุล-ราห์มาน, ยาฮิอา. 2553: ศิลปะแห่งการธนาคารและการเงินอิสลามโฮโบเกน นิวเจอร์ซีย์ จอห์น ไวลีย์ แอนด์ ซันส์ 26
^ Mohammed, Naveed (3 กรกฎาคม 2015). "Islamic and Conventional Banking Comparison". IslamicFinance.com . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 กรกฎาคม 2015. สืบค้นเมื่อ2 กรกฎาคม 2015 .
^ รายงานสถานะเศรษฐกิจอิสลามโลก 2015/16 (PDF) . Thomson Reuters & Dinar Standard. หน้า 54–55. เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อ 14 มีนาคม 2023 . สืบค้นเมื่อ 19 มีนาคม 2017 .
^ abcde F, J (8 ตุลาคม 2014). "เหตุใดผลิตภัณฑ์ทางการเงินของอิสลามจึงได้รับความนิยมนอกโลกมุสลิม" The Economist สืบค้นเมื่อ6 สิงหาคม 2016
^ "ลักเซ มเบิร์กประสบความสำเร็จในการออกธุรกรรม Sukuk ที่สำคัญ" luxembourgforfinance.com 10 มกราคม 2014 เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 ตุลาคม 2014 สืบค้นเมื่อ5 พฤษภาคม 2015
^ ฮานีฟ, มูฮัมหมัด (มกราคม 2019). "กระบวนการคัดกรองตลาดทุนตามหลักศาสนา: การประเมินวิธีการ" (PDF) . JKAU: Islamic Econ . 32 (1): 23–42. doi :10.4197/Islec.32-1.2.
^ ฐานข้อมูลการธนาคารและการเงินอิสลามให้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับหัวข้อ"ฐานข้อมูลการธนาคารและการเงินอิสลามระดับโลก" สืบค้นเมื่อ12 กุมภาพันธ์ 2558
^ abc El-Hawary, Dahlia; Grais, Wafik; Iqbal., Zamir (2004). การควบคุมสถาบันการเงินอิสลาม: ลักษณะของสถาบันที่ควบคุม . เอกสารการทำงานวิจัยนโยบายธนาคารโลก 3227. วอชิงตัน ดี.ซี.: ธนาคารโลก. หน้า 5. SSRN 610268.
^ ab Visser 2009, p. 77, "4.4 กฎหมายสัญญาอิสลาม": "อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าตำแหน่งที่แพร่หลายคือเจ้าหนี้สามารถกำหนดบทลงโทษสำหรับการชำระเงินล่าช้า ซึ่งจะต้องบริจาคให้กับการกุศลไม่ว่าโดยเจ้าหนี้หรือโดยตรงจากลูกค้า แต่ค่าธรรมเนียมคงที่ที่ต้องจ่ายให้กับเจ้าหนี้เพื่อชดเชยค่าใช้จ่ายในการติดตามหนี้ก็เป็นที่ยอมรับสำหรับฟุกอฮาหลายๆ คนเช่นกัน"
^ ab Kettell, Brian (2011). หนังสือคู่มือการธนาคารและการเงินอิสลาม: แบบฝึกหัดทีละขั้นตอนเพื่อช่วยคุณ ... Wiley. หน้า 38 ISBN 9781119990628. ดึงข้อมูลเมื่อวันที่ 9 กรกฎาคม 2559 ธนาคารสามารถลงโทษการชำระเงินล่าช้าได้โดยการตกลงที่จะ 'ชำระ' เงินเหล่านั้นด้วยการบริจาคเงินให้กับการกุศล
^ ab "คำถามที่พบบ่อยและถามคำถาม เป็นที่อนุญาตหรือไม่ที่ธนาคารอิสลามจะกำหนดบทลงโทษสำหรับการชำระเงินล่าช้า" al-Yusr . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 สิงหาคม 2016 . สืบค้นเมื่อ9 กรกฎาคม 2016 .
^ Hussain, Mumtaz; Shahmoradi, Asghar; Turk, Rima (มิถุนายน 2015). เอกสารการทำงานของ IMF ภาพรวมของการเงินอิสลาม(PDF) . หน้า 8 . สืบค้นเมื่อ9 กรกฎาคม 2016 .
^ abcd Mervyn K. Lewis; Latifa M. Algaoud (2001). Islamic Banking . Cheltenham, UK และ Northampton, MA, USA: Edward Elgar.
^ ข่าน 2015, หน้า 89.
^ FASMAN, JON (20 มีนาคม 2015). "[บทวิจารณ์หนังสือ] Heaven's Bankers โดย Harris Irfan". The New York Times . สืบค้นเมื่อ20 สิงหาคม 2015 .
^ abcde อุสมานี บทนำสู่การเงินอิสลาม 2541: หน้า 12
^ abc Khan 2013, หน้า 275.
^ ab Nathan, S. และ Ribiere, V. (2007). "จากความรู้สู่ภูมิปัญญา: กรณีของการกำกับดูแลกิจการในธนาคารอิสลาม" วารสารระบบสารสนเทศและการจัดการความรู้ 37 (4), หน้า 471–483
^ ดาร์, ฮูมายอน เอ. 27 มิถุนายน 2553. "ระบบธนาคารอิสลามในอิหร่านและซูดาน" Business Asia
^ เอล-กามาล, การเงินอิสลาม, 2549: หน้า 21
^ "ธนาคารอิสลามคืออะไร" สถาบันการธนาคารและประกันภัยอิสลาม . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 กรกฎาคม 2016 . สืบค้นเมื่อ24 กรกฎาคม 2016 .
^ Warsame, Mohamed Hersi (2009). "4. แนวปฏิบัติด้านการเงินปลอดดอกเบี้ยและความสำคัญ" (PDF) . บทบาทของการเงินอิสลามในการแก้ไขปัญหาการกีดกันทางการเงินในสหราชอาณาจักร . มหาวิทยาลัยเดอรัม. หน้า 183 . สืบค้นเมื่อ23 สิงหาคม 2016 .
^ เอล-กามาล, การเงินอิสลาม, 2549: หน้า 8
^ ข่าน 2015, หน้า 86.
^ อิคบัล, มูนาวาร์ (1998). ความท้าทายที่ธนาคารอิสลามต้องเผชิญ(PDF)ธนาคารพัฒนาอิสลาม หน้า 15–16
^ Hasan, Zubair (21 สิงหาคม 2014). การแบ่งปันความเสี่ยงเทียบกับการถ่ายโอนความเสี่ยงในระบบการเงินอิสลาม: การประเมิน(PDF)กัวลาลัมเปอร์: มหาวิทยาลัยการเงินอิสลามระดับโลก (INCEIF) MPRA Paper No. 58059 (Munich Personal RePEc Archive) สืบค้นเมื่อ23 สิงหาคม 2016
^ โดย อิรฟาน, Heaven's Bankers, 2015: หน้า 53
^ อุสมานี, บทนำสู่การเงินอิสลาม, 1998: หน้า 11, 167–8
^ อิรฟาน, ธนาคารแห่งสวรรค์, 2558: หน้า 236
^ "Islamic mortgages: Shari'ah-based or Shari'ah-compliant?". New Horizon Magazine . 13 มีนาคม 2009. สืบค้นเมื่อ28 ตุลาคม 2015 .
^ Ali, Engku Rabiah Adawiah Engku. "SHARIAH-COMPLIANT TO SHARIAH-BASED FINANCIAL INNOVATION: A QUESTION OF SEMANTICS OR PROGRESSIVE MARKET DIFFERENTIATION" (PDF)การประชุมโต๊ะกลม SC-OCIS ครั้งที่ 4 9–10 มีนาคม 2013 Ditchley Park, Oxford, สหราชอาณาจักรสืบค้นเมื่อ28ตุลาคม2015
^ อิรฟาน, ธนาคารแห่งสวรรค์, 2558: หน้า 198
^ อิรฟาน, ธนาคารแห่งสวรรค์, 2558: หน้า 192
^ ab Usmani, คำพิพากษาทางประวัติศาสตร์เกี่ยวกับดอกเบี้ย, 1999: ย่อหน้า 159
^ 'การเงินอิสลาม: อะไรเปลี่ยนแปลง อะไรไม่เปลี่ยนแปลง ความไม่ตรงกันระหว่างโครงสร้างกับวัตถุประสงค์และผลที่ตามมา ศูนย์การศึกษาการเงินอิสลามระหว่างประเทศ (INCEIF) 21 กุมภาพันธ์ 2553
^ Vadillo, Umar Ibrahim (19 ตุลาคม 2013). "แบบสอบถามสำหรับการปรึกษากฎหมาย ผู้เชี่ยวชาญ เฉพาะด้าน และประชาชนทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับการตรวจสอบกฎหมายเกี่ยวกับดอกเบี้ย/Riba อีกครั้งโดยศาลชารีอะห์แห่งสหพันธรัฐ" Gold Dinar และ Muamalat สืบค้นเมื่อ15 พฤศจิกายน 2016
^ ข่าน 2015, หน้า 114.
^ อับ อุสมานี, บทนำสู่การเงินอิสลาม, 1998: หน้า 11
^ abc อุสมานี, บทนำสู่การเงินอิสลาม, 1998: หน้า 167-8
^ Kamel, Saleh ( 1998 ). การพัฒนาการธนาคารอิสลาม: ปัญหาและแนวโน้ม(PDF)เจดดาห์: สถาบันวิจัยและฝึกอบรมอิสลาม ธนาคารพัฒนาอิสลามสืบค้นเมื่อ22 สิงหาคม 2558
↑ "การขายและการค้า - Sunnah.com - สุนทรพจน์และคำสอนของศาสดามูฮัมหมัด (صلى الله عليه و سلم)". ซุนนะฮ.com สืบค้นเมื่อ19 กรกฎาคม 2566 .
^ El-Gamal, Mahmoud A. (2 พฤษภาคม 2001). "คำอธิบายทางเศรษฐกิจของการห้ามการสูบบุหรี่ในกฎหมายอิสลามแบบคลาสสิก" (PDF) . หน้า 2. เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อ 28 เมษายน 2016 . สืบค้นเมื่อ 4 สิงหาคม 2017 .
^ โดย Visser 2013, หน้า 53.
^ "หลักการพื้นฐานของการเงินอิสลาม". muslimummah.org . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 ธันวาคม 2014 . สืบค้นเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2015 .
^ ab คำอธิบายทางเศรษฐกิจของการห้ามการสูบบุหรี่ในกฎหมายอิสลามแบบคลาสสิก | Mahmoud A. El-Gamal | ฉบับแรก: 2 พฤษภาคม 2544
^ Abu Umar Faruq Ahmad (2010). ทฤษฎีและการปฏิบัติของการเงินอิสลามสมัยใหม่: การวิเคราะห์กรณีศึกษาจากออสเตรเลีย Universal-Publishers หน้า 98–99 ISBN 9781599425177. ดึงข้อมูลเมื่อ17 พฤษภาคม 2560 .
^ Al-Suwailem, Sami. "Towards an objective measure of gharar in exchange" (PDF) . Islamic Economic Studies . 7 (1, (ตุลาคม 1999), 2, (เมษายน 2000)): 61–102. เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อ 16 สิงหาคม 2017 . สืบค้นเมื่อ 1 สิงหาคม 2016 .
^ ซิดดิกี, มูฮัมหมัด เนจาตุลลาห์ (1981). ความคิดทางเศรษฐกิจของมุสลิม: การสำรวจวรรณกรรมร่วมสมัย ศูนย์วิจัยเศรษฐศาสตร์อิสลามนานาชาติ มหาวิทยาลัยคิงอับดุลอาซิส หน้า 29 ISBN 9780860370819-
^ ซิดดิกี, ริบา, ดอกเบี้ยธนาคาร , 2547: หน้า 35
^ ซิดดิกี, ริบา, ดอกเบี้ยธนาคาร , 2547: หน้า 36
^ Seifeddine. "Surah al-Baqarah, 275–281". muftisays.comm . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 เมษายน 2015 . สืบค้นเมื่อ 14 เมษายน 2015 .
^ ฟารูก, ริบา, ดอกเบี้ยและหะดีษทั้งหก , 2009: หน้า 105
^ abc "ถาม มุราบาฮะห์คืออะไร" สถาบันการธนาคารและประกันภัยอิสลาม . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 31 สิงหาคม 2016 . สืบค้นเมื่อ31 สิงหาคม 2016 .
↑ ab "ซูเราะห์ อัล-บะเกาะเราะห์ - 275". คัมภีร์อัลกุรอาน.ดอทคอม
^ อุสมานี คำพิพากษาทางประวัติศาสตร์เกี่ยวกับดอกเบี้ย 1999: ย่อหน้า 50, 51, 219
^ ab Kahf, Monzer (c. 2007). "Islamic finance: Business as regular" (PDF) . เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อ 20 ตุลาคม 2016 . สืบค้นเมื่อ31 สิงหาคม 2016 .
^ abc Usmani, Muhammad Taqi. "การกำหนดราคาสำหรับการขายเงินสดและเครดิต". Islamic Banker . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 พฤศจิกายน 2016 . สืบค้นเมื่อ29 สิงหาคม 2016 .
^ อุสมานี คำพิพากษาทางประวัติศาสตร์เกี่ยวกับดอกเบี้ย 2542: ย่อหน้า 224
^ abc อิรฟาน, แฮร์ริส (2015). Heaven's Bankers . Overlook Press. หน้า 139.
^ abcd การเงินอิสลาม: เครื่องมือและตลาด. สำนักพิมพ์ Bloomsbury. 2010. หน้า 131. ISBN 9781849300391. ดึงข้อมูลเมื่อ4 สิงหาคม 2558 .
^ "บทนำง่ายๆ เกี่ยวกับสินเชื่อที่อยู่อาศัยแบบอิสลาม" 14 พฤษภาคม 2558.
^ "Is charging more on credit sales (Murabaha) permissible?". Khalid Zaheer. Retrieved 31 August 2016.
^ Khan 2013, pp. 197. 199.
^ El-Gamal, Islamic Finance, 2006: p.52
^ El-Gamal, Mahmoud A. (2006). Islamic Finance: Law, Economics, and Practice. Cambridge University Press. p. 52. ISBN 9781139457163. Retrieved 14 September 2016.
^ a b Toutounchian, Iraj (2009). Islamic money and banking: Integrating money in capital theory. Singapore: John Wiley & Sons (Asia). p. 116.
^ Khan 2013, p. 197.
^ a b c Frank VOGEL and Samuel Hayes, III. Islamic Law and Finance: Religion, Risk and Return [The Hague: Kluwer Law International, 1998], pp.8–9
^ Farooq, Riba-Interest Equation and Islam, 2005: p.19
^ a b c d Curtis (3 July 2012). "Islamic Banking: A Brief Introduction". Oman Law Blog. Curtis, Mallet-Prevost, Colt & Mosle LLP. Retrieved 10 August 2015.
^ Khan 2013, pp. 200–203.
^ a b Khan 2013, p. 200.
^ Irfan, Harris (2015). Heaven's Bankers: Inside the Hidden World of Islamic Finance. Little, Brown Book Group. p. 196. ISBN 9781472105066. Retrieved 28 October 2015.
^ Zarqa, M. Anas (1983). "An Islamic perspective on the Economics of discounting in project evaluation.". In Ziauddin Ahmed; Munawar Iqbal; M. Fahim Khan (eds.). Fiscal policy and resource allocation in Islam. Jeddah: International Centre for Research in Islamic Economics, King Abdulaziz University; and Islamabad: Institute of Policy studies.
^ Khan, Muhammad Fahim. "The value of money and discounting in the Islamic perspective". Review of Islamic Economics. 1 (2): 35–45.
^ Ahmad and, Abu Umar Faruq; Hassan, M. Kabir (2009). "The Time Value of Money Concept in Islamic Finance" (PDF). The American Journal of Islamic Social Sciences. 23 (1). Retrieved 31 August 2016.
^ (Islamic Fiqh Academy, 7th session, 1992, Resolution 66/2/77)
^ Saadullah, Ridha (1994). "Concept of time in Islamic economics". Islamic Economic Studies. 2 (1): 1–15.
^ a b "FINANCIAL MARKET TRADING AND ISLAMIC FINANCE". Dummies.com. Wiley. Retrieved 18 May 2017.
^ "Investing in stock market: the Shariah way". Milli Gazette. 1–15 July 2005. Retrieved 21 October 2017.
^ Bhala, Raj (2011). "26.05". Understanding Islamic Law. LexisNexis. ISBN 9781579110420. Retrieved 18 May 2017.
^ Dar, Humayon (16 February 2012). "Short-Selling in Islamic Finance". youtube. Islamic Institute of Banking and Insurance. Archived from the original on 11 December 2021. Retrieved 16 October 2017.
^ a b "UAE System, Laws and Regulations for Foreign Investors, Permitted Activities". Focus Business Services. 9 December 2013. Retrieved 18 May 2017.
^ DeLorenzo, Yusuf Talal. "Day Trading in Stocks vs. Investment". muslim-inestor.com. Retrieved 18 May 2017.
^ Leibenluft, Jacob (15 October 2008). "$596 Trillion!". slate.com. Retrieved 8 August 2017.
^ "Maisir". uk.practicallaw.thomsonreuters.com. Thomson Reuters. Retrieved 19 October 2017.
^ Solé, Juan A. and Jobst, Andreas (Andy), Operative Principles of Islamic Derivatives – Towards a Coherent Theory (March 2012). IMF Working Paper No. NO.12/63. Available at SSRN: https://ssrn.com/abstract=2028239
^ a b Mills, P.S.; Presley, J.R. (1999). Islamic Finance: Theory and Practices. New York: St. Martins Press.
^ a b c d Khan 2015, p. 111.
^ bin Kamaruzdin, Thaqif (15 October 2014). "Derivatives and Islamic Finance". INCEIF. Archived from the original on 16 August 2017. Retrieved 16 June 2017.
^ "Gharar". Investopedia. Retrieved 18 May 2017.
^ a b c d Jamaldeen, Islamic Finance For Dummies, 2012:183
^ Kamali, M.H. (1997) "Islamic commercial law: an analysis of options", The American Journal of Islamic Social Sciences, v.14 n.3, pp. 17–18
^ Y-Sing, Liau (6 February 2009). "ANALYSIS – Derivatives dispute divides Islamic finance market". Reuters. Archived from the original on 20 February 2009. Retrieved 19 May 2017.
^ Jobst, Andreas A. "Derivatives in Islamic Finance". Islamic Finance News. 4 (50). Retrieved 19 May 2017.
^ a b Kettell, Brian (2010). "4. Derivatives and Islamic Finance". Frequently Asked Questions in Islamic Finance. John Wiley & Sons. ISBN 9780470711897. Retrieved 19 October 2017.
^ "Hedging Master Agreement". Archived from the original on 14 October 2017. Retrieved 12 October 2017.
^ "ISDA, IIFM Set Global Islamic Derivatives Standards". Global Islamic Finance. Bloomberg. 3 March 2010. Retrieved 21 July 2016.
^ iran-daily.com| (click on "Islamic Derivatives Standards Set")| 2 March 2010
^ a b Morais, R.C. (23 July 2007). "Don't call it interest". Forbes: 132. Retrieved 11 June 2017.
^ a b c d Foster, John (11 December 2009). "How Sharia-compliant is Islamic banking?". BBC News. Retrieved 24 November 2017.
^ Farooq, M.O. (2009). "Riba, Interest and Six Hadiths: Do We Have a Definition or a Conundrum?". Review of Islamic Economics. 13 (1): 130. Retrieved 15 December 2016.^{[permanent dead link]}
^ a b c Usmani, Introduction to Islamic Finance, 1998: p.162-3
^ Alawode, Abayomi A. (31 March 2015). "Islamic Finance". World Bank. Retrieved 9 November 2017.
^ Munawar IQBAL and Philip Molyneux. Thirty Years of Islamic Banking: History, Performance and Prospects [Palgrave, 2005], p.58
^ Farooq 2005, pp. 12–13.
^ Gheeraert, Laurent (July 2014). "Does Islamic finance spur banking sector development?". Journal of Economic Behavior & Organization. 103 (Supplement): S4–S20. doi:10.1016/j.jebo.2014.02.013.
^ a b c d Bahru, Johor (5 January 2013). "Banking on the ummah". The Economist. Vol. 406, no. 8817. p. 60. Retrieved 5 May 2015.
^ Sergie, Mohammed Aly (30 January 2014). "The Rise of Islamic Finance". Council on Foreign Relations. Retrieved 9 November 2017.
^ a b c d Khan 2013, pp. 329–330.
^ a b c d e f Khan 2013, p. 330.
^ Usmani, Introduction to Islamic Finance, 1998: p.xviii
^ a b Ahmad, A. (1993). Contemporary Practices of Islamic Financing Techniques (PDF). Research Paper #20. Jedddah: Islamic Research and Training Institute, Islamic Development Bank. Archived from the original (PDF) on 17 May 2017. Retrieved 6 June 2017.
^ a b c Farooq 2005, p. 36.
^ a b c d Khan 2013, p. 290.
^ Jamaldeen, Islamic Finance For Dummies, 2012:53
^ Jamaldeen, Islamic Finance For Dummies, 2012:121
^ "World Islamic Banking Competitiveness Report 2016. Participation industry footprint" (PDF). ey.com. p. 12. Archived from the original (PDF) on 19 June 2018. Retrieved 21 September 2016.
^ see also: Hasan, Maher and Jemma Dridi (2010). The effects of the global crisis on Islamic and conventional banks: A comparative study. IMF working paper WP 10/201, September . Washington, DC: International Monetary Fund. p.3-4
^ World Islamic Banking Competitiveness Report 2013–14 Archived 14 March 2014 at the Wayback Machine EY Global Centre of Excellence, Bahrain
^ Askari, Hossein, Zamir Iqbal and Abbas Mirakhor. 2010. Globalization and Islamic finance: Convergence, prospects and challenges. Singapore: John Wiley & Sons (Asia). cited in ...
^ "Islamic banking assets in Qatar valued at $97bn by end-2017: QFC Authority CEO". Gulf-Times (in Arabic). 11 March 2019. Retrieved 21 March 2019.
^ "Qatar to launch energy-focused Islamic bank with $10 billion capital". Reuters. 19 March 2019. Retrieved 21 March 2019.
^ Warde, Islamic finance in the global economy, 2000: p.1
^ "MIDEAST MONEY-Iran's isolated banks may have slow, painful return to global system". Reuters. 12 May 2015. Retrieved 3 August 2015.
^ The Banker. "Home". Retrieved 12 February 2015.
^ James King (2 November 2015). "The Banker's Top Islamic Financial Institutions 2015 – Methodology". The Banker.
^ a b c "Shari'ah Supervisory Board [Religious Board]". Institute of Islamic Banking and Insurance. Archived from the original on 10 August 2017. Retrieved 9 August 2017.
^ "Shari'a Supervisory Committee". Noorbank. Archived from the original on 31 March 2018. Retrieved 23 January 2018.
^ a b c Khan 2013, p. 315.
^ a b AAOIFI 2005. Accounting, auditing and governance standards for Islamic financial institutions. Manana, Bahrain: Accounting and Auditing Organization for Islamic Financial Institutions
^ Warde Ibrahim, 2000: Islamic finance in the global economy, Edinburg, Edinburg university press. p.226-27
^ Nadwi, Mohammad Abdullah (1 February 2012). Analysing the Role of Shariah Supervisory Boards in Islamic Financial Institutions. p. 5. doi:10.2139/ssrn.2217926. S2CID 219373988. SSRN 2217926.
^ Grais, Wafik and Matteo Pellegrini. 2006. Corporate governance and Shari'ah compliance in institutions offering Islamic financial services. Policy research working paper 4054, November. Washington, DC: World Bank., p.7
^ Khan 2013, p. 316.
^ AAOIFI. 2008. Governance standards. Shari'a supervisory board: Appointment, composition and report. Manana, Bahrain: Accounting and Auditing Organization for Islamic Financial Institutions.
^ Askari, Hossein, Zamir Iqbal Mirakhor. 2010. Globalization and Islamic finance: Convergence, prospects and challenges. Singapore: John Wiley & Sons (Asia), 21
^ "About AAOIFI". AAOIFI. Retrieved 14 August 2017.
^ Irfan, Heaven's Bankers, 2015: p.33
^ Irfan, Harris (2015). Heaven's Bankers: Inside the Hidden World of Islamic Finance. Little, Brown Book Group. p. 33. ISBN 9781472105066. Retrieved 28 October 2015.
^ Oxford Analytica (9 March 2010). "Islamic Finance Moves Toward Common Standards". Forbes. Retrieved 14 August 2017.
^ a b c d Khan 2013, pp. 309–310.
^ Jamaldeen, Islamic Finance For Dummies, 2012:54
^ "Published Standards". The Islamic Financial Services Board (IFSB). Archived from the original on 19 August 2015. Retrieved 7 August 2015.
^ Jamaldeen, Islamic Finance For Dummies, 2012: p.260
^ "Published Standards". The Islamic Financial Services Board (IFSB). Archived from the original on 19 August 2015. Retrieved 7 August 2015.
^ "Islamic International Rating Agency (IIRA)". iirating.com. Archived from the original on 18 June 2019. Retrieved 8 August 2015.
^ a b c d e Khan 2013, pp. 313–314.
^ "Dow Jones Islamic Market Indecises". djindexes.com. Archived from the original on 12 August 2015. Retrieved 8 August 2015.
^ McMillen, Michael J.T. 2008. "Asset securitization sukuk and Islamic capital markets: Structural issues in these formative years." Wisconsin International Law Journal 25 (4) (Winter), p.730
^ Siddiqi, Mohammad Nejatullah, Muslim Economic Thinking: A Survey of Contemporary Literature, The Islamic Foundation, Leicester, 2007, p.34
^ Siddiqi, Muhammad Nejatullah. Some aspects of the Islamic Economy. Lahore, Islamic Publications, 1970; New Delhi, Markazi Matabah Islami, 1972, 105
^ Siddiqi, Mohammad Nejatullah, Muslim Economic Thinking: A Survey of Contemporary Literature, The Islamic Foundation, Leicester, 2007, p.35
^ Siddiqi, Muhammad Nejatullah. Ghair sudi bank kari (Banking Without Interest) Lahore, Islamic Publications, 1969. Dekhi, Markazi Maktabah Jamat'at-e-Islami Hind, 1969 pp 44–60
^ a b Khan 2015, pp. 160–161.
^ a b c d e Towe, Christopher; Kammer, Alfred; Norat, Mohamed; Piñón, Marco; Prasad, Ananthakrishnan; Zeidane, Zeine (April 2015). Islamic Finance: Opportunities, Challenges, and Policy Options. IMF. p. 9. Retrieved 13 July 2016.
^ Hussain, M., A. Shahmoradi, and R. Turk. 2014. "Overview of Islamic Finance," IMF Working Paper (forthcoming), International Monetary Fund, Washington, DC.
^ "Islamic Banking. Profit-and-Loss Sharing". Institute of Islamic Banking and Insurance. 15 August 2015. Archived from the original on 30 July 2012. Retrieved 15 August 2015.
^ Jamaldeen, Islamic Finance For Dummies, 2012:160-2
^ Jamaldeen, Islamic Finance For Dummies, 2012:96
^ Usmani, Introduction to Islamic Finance, 1998: p.14
^ Rizvi, Syed Aun R.; Bacha, Obiyathulla I.; Mirakhor, Abbas (1 November 2016). Public Finance and Islamic Capital Markets: Theory and Application. Springer. p. 85. ISBN 9781137553423. Retrieved 31 July 2017.
^ a b c Khan 2013, pp. 322–323.
^ a b "islamic finance for dummies cheat sheet". Retrieved 24 July 2016.
^ Khan 2015, p. 90.
^ Dusuki, A. W.; Abozaid, A. (2007). "A Critical Appraisal on the Challenges of Realizing Maqasid al-Shariah". International Journal of Economic, Management & Accounting. 19 (Supplementary Issues): 146, 147.
^ a b c "Current account deposits". financialislam.com. Retrieved 19 August 2015.
^ a b c Islamic Financial Services Board (IFSB). 2014. Islamic Financial Services Industry Stability Report Archived 17 March 2017 at the Wayback Machine. Kuala Lumpur: IFSB.
^ Jamaldeen, Islamic Finance For Dummies, 2012:89
^ a b Jamaldeen, Islamic Finance For Dummies, 2012:160
^ a b c Jamaldeen, Islamic Finance For Dummies, 2012:158
^ Jamaldeen, Islamic Finance For Dummies, 2012:218-26
^ Yousef, Tarik M. (2004). "The Murabaha Syndrome in Islamic Finance: Laws, Institutions, and Politics" (PDF). In Henry, Clement M.; Wilson, Rodney (eds.). THE POLITICS OF ISLAMIC FINANCE. Edinburgh: Edinburgh University Press. Retrieved 5 August 2015.
^ Iqbal, Munawar, and Philip Molyneux. 2005. Thirty years of Islamic banking: History, performance and prospects. New York: Palgrave Macmillan.
^ Kuran, Timur. 2004. Islam and Mammon: The economic predicaments of Islamism. Princeton, NJ; Princeton University Press
^ Yousef, T.M. 2004. The murabaha syndrome in Islamic finance: Laws, institutions and policies. In Politics of Islamic finance, ed. C.M. Henry and Rodney Wilson. Edinburgh: Edinburgh University Press
^ Di Mauro, Filippo. "Islamic Finance in Europe" (PDF). European Central Bank: 74.
^ Khan 2015, p. 91.
^ Wilson, Rodney (2012). Legal, Regulatory and Governance Issues in Islamic Finance. Edinburgh University Press. p. 184. ISBN 9780748655274. Retrieved 16 September 2017.
^ "Mudarabah". แนวคิดทางเศรษฐศาสตร์และการเงินอิสลาม . 2 เมษายน 2006 . สืบค้นเมื่อ17 สิงหาคม 2015 .
↑ Musharakah & Mudarabah โดย Mufti Taqi Usmani | ความรับผิดจำกัด| central-mosque.com
^ อุสมานีบทนำสู่การเงินอิสลาม , 1998 : หน้า 17-36
^ "โครงการความเป็นเจ้าของร่วมแบบสมดุลที่ลดลง ภาพรวม" (PDF) Guidance Residential, LLC. 2012. เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อวันที่ 6 กันยายน 2014
^ Zubair Hasan, “ห้าสิบปีแห่งการพัฒนาเศรษฐกิจของมาเลเซีย: นโยบายและความสำเร็จ”, Review of Islamic Economics , 11 (2) (2007)
^ ab Asutay, Mehmet (2007). "การสร้างแนวความคิดของแนวทางแก้ปัญหาที่ดีที่สุดอันดับสองในการเอาชนะความล้มเหลวทางสังคมของระบบธนาคารและการเงินอิสลาม: การตรวจสอบการครอบงำของโฮโมอิสลามิคัสโดยโฮโมอีโคโนมิคัส" วารสารเศรษฐศาสตร์และการจัดการ IIUM . 15 (2): 173
^ Nomani, Farhad; Rahnema, Ali. (1994). Islamic Economic Systems . นิวเจอร์ซีย์: Zed books limited. หน้า 99–101. ISBN 978-1-85649-058-0-
^ "Musharakah Mutanaqisah เป็นทางเลือกที่ใช้งานได้จริงสำหรับสินเชื่อที่อยู่อาศัยแบบเดิมหรือไม่" Islamic Finance News . 2 ธันวาคม 2015 . สืบค้นเมื่อ1 สิงหาคม 2016 .
^ Kettell, Brian (2011). หนังสือคู่มือการธนาคารและการเงินอิสลาม: แบบฝึกหัดทีละขั้นตอนเพื่อช่วยคุณ ... John Wiley & Sons. หน้า 25 ISBN 9780470978054. ดึงข้อมูลเมื่อ8 มิถุนายน 2560 .
^ "รูปแบบการจัดหาเงินทุน". อิสลามการเงิน – การเงินอิสลาม . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 กรกฎาคม 2016 . สืบค้นเมื่อ14 กรกฎาคม 2016 .
^ ab Turk, ประเภทหลักและความเสี่ยง , 2014: หน้า 31
^ อิรฟาน, แฮร์ริส (2015). Heaven's Bankers . Overlook Press. หน้า 135.
^ อับ อุสมานี, บทนำสู่การเงินอิสลาม, 1998: หน้า 65
^ อุสมานี, บทนำสู่การเงินอิสลาม, 1998: หน้า 72-81
^ โดย Haltom, Renee (2014). "Econ Focus. Islamic Banking, American Regulation". Federal Reserve Bank of Richmond . ไตรมาสที่ 2. สืบค้นเมื่อ26 สิงหาคม 2015 .
^ อุสมานี, บทนำสู่การเงินอิสลาม, 1998: หน้า 71
^ ab "การใช้ murabaha ในทางที่ผิดทำให้ภาคอุตสาหกรรมได้รับผลกระทบ" Arabian Business . 1 กุมภาพันธ์ 2551
^ Burne, Katy (25 พฤศจิกายน 2011). "Islamic Banks Get a 'Libor' of Their Own". The Wall Street Journal . ISSN 0099-9660 . สืบค้นเมื่อ9 พฤศจิกายน 2019 .
^ "การขายแบบต้นทุนบวกกำไรตามการซื้อขาย" (PDF) สืบค้นเมื่อ15สิงหาคม2017^{[ ลิงค์ตายถาวร ]}
^ โดย Visser 2013, หน้า 66.
^ "Bai Muajjal". IFN, Islamic Finance News . 27 พฤศจิกายน 2015. สืบค้นเมื่อ26 กันยายน 2016 .
↑ "รูปแบบการลงทุน: MUDARABA, MUDHARAKA, BAI-SALAM และ ISTISNA'A" บทความด้านการธนาคาร กุมภาพันธ์ 2554 . สืบค้นเมื่อ7 ธันวาคม 2559 .
^ ABʻAZIZ, MUHAMMAD RIDWAN (2013). "6. Muamalat Contracts in Islamic Banking and Finance". Islamic Banking and Finance in Malaysia; System, Issues and Challenges . Al Manhal. หน้า 121. ISBN 9789670393728. ดึงข้อมูลเมื่อ5 เมษายน 2560 .
^ อิคบัล, ซามีร์; มิราคอร์, อับบาส (2007). บทนำสู่ทฤษฎีและการปฏิบัติทางการเงินอิสลาม . Wiley Finance. หน้า 91
^ ฮัสซัน ซูเบียร์ (2011). ความขาดแคลน ผลประโยชน์ส่วนตน และการขยายผลสูงสุดจากมุมมองของอิสลาม. หน้า 318. สืบค้นเมื่อ22 มีนาคม 2017 .
^ Kettell, Brian (2010). "ดัชนี". คำถามที่พบบ่อยในการเงินอิสลาม . หน้า 299–304. doi :10.1002/9781118371923.index. ISBN 9781118371923-
^ อาบู อุมาร์ ฟารุก อาหมัด (2010). ทฤษฎีและการปฏิบัติของการเงินอิสลามสมัยใหม่: การวิเคราะห์กรณีศึกษาจากออสเตรเลีย สำนักพิมพ์ Universal หน้า 308 ISBN 9781599425177. ดึงข้อมูลเมื่อ 21 กรกฎาคม 2558 .
^ "คำศัพท์ทางการเงิน – B". สถาบันการธนาคารและประกันภัยอิสลาม . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 สิงหาคม 2015 . สืบค้นเมื่อ26 สิงหาคม 2015 .
^ Alfatakh, Amir (11 มิถุนายน 2014). "Financing : Commodity Murabaha & Tawarruq". Islamic Bankers Resource Centre . สืบค้นเมื่อ18 สิงหาคม 2017 .
^ การเกิดขึ้นของการเงินอิสลามตามแนวคิดชารีอะห์ของ Tawarruq |AZMI และ Associates| 2008
^ วิสเซอร์ 2013, หน้า 67.
^ Barāzī, Maʻn (2009). The Lender of First Resort: A Handbook in Islamic finance and risk management, resilience and best guidelines, a post crisis outlook. Datalnvest Arabia Incorporated . หน้า 210 สืบค้นเมื่อ25 สิงหาคม 2017
^ "การเงินอิสลาม: ประเภทของสัญญา". 18 มกราคม 2015 . สืบค้นเมื่อ30 สิงหาคม 2017 .
^ abcdef Usmani, บทนำสู่การเงินอิสลาม, 1998: หน้า 136
^ "สัญญาซื้อขายล่วงหน้า". Investopedia . สืบค้นเมื่อ31 สิงหาคม 2017 .
^ ab El-Gamal, Mahmoud. "จดหมายของ Mahmoud El-Gamal จากการทบทวนการซื้อขายล่วงหน้า สัญญาซื้อขายล่วงหน้า และออปชั่นจากมุมมองของอิสลาม จากความซับซ้อนสู่ความเรียบง่าย" สัมมนาEkonomi & Kewangan Islam (Seki) Conference, 29–30 สิงหาคม 2005 สืบค้นเมื่อ31 สิงหาคม 2017
^ El Daouk, Mohamad (1 มกราคม 2022). "การแนะนำ ḥalāl สู่ห่วงโซ่อุปทานการก่อสร้างในภาคการก่อสร้างของสหราชอาณาจักร" Journal of Islamic Marketing . 14 (10): 2385–2403. doi :10.1108/JIMA-01-2022-0016. ISSN 1759-0833. S2CID 252059540.
^ "อิสติสนา ปะทะ สลาม". ธนาคารอิสลาม . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 มกราคม 2018 . สืบค้นเมื่อ 22 กันยายน 2017 .
^ ab Kettell, Brian (2011). บทนำสู่การธนาคารและการเงินอิสลาม John Wiley & Sons. หน้า 155 ISBN 9781119990604. ดึงข้อมูลเมื่อ29 มีนาคม 2560 . สลามไม่สามารถเป็นทองหรือเงินได้
^ abcd Jamaldeen, การเงินอิสลามสำหรับคนโง่, 2012:162
^ Sapovadia, Vrajlala (2017). "ภาคผนวก F". การพัฒนาบริการทางการเงินของแอฟริกา: ความสำคัญของผลกระทบสูง .. . Emerald Group Publishing. หน้า 234. ISBN 978-1-78714-187-2. ดึงข้อมูลเมื่อ31 สิงหาคม 2017 .
^ Jamaldeen, การเงินอิสลามสำหรับคนโง่, 2012:159
^ เติร์กประเภทหลักและความเสี่ยง 2014: หน้า 64
^ อุสมานี, บทนำสู่การเงินอิสลาม, 1998: หน้า 128
^ เอล-กามาล, การเงินอิสลาม, 2549: หน้า 81
^ อุสมานี, บทนำสู่การเงินอิสลาม, 1998: หน้า 133
^ Jamaldeen, การเงินอิสลามสำหรับคนโง่, 2012:161
^ อุสมานี, บทนำสู่การเงินอิสลาม, 1998: หน้า 130
^ Meshari, Ahmad. "ธนาคารอิสลามแห่งกาตาร์: การกำหนดมาตรฐานสำหรับธนาคารอิสลาม". worldfinance.com . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 กันยายน 2017. สืบค้นเมื่อ 9 เมษายน 2017 .
^ "คำศัพท์อิสลาม. อิญาเราะห์". Islamicity . สืบค้นเมื่อ19 สิงหาคม 2017 .
^ "สัญญา Ijara". IjaraCDC . สืบค้นเมื่อ5 ตุลาคม 2017 .
↑ อับ ฟัตมา, อัสมา. "ความหมายของอิจาราห์" สถาบันการศึกษา. edu. สืบค้นเมื่อ 21 กรกฎาคม 2559 .
↑ "อิจะเราะห์ ตุมมา อัลบัย'". ไอจาราซีดีซี. สืบค้นเมื่อ4 ตุลาคม 2017 .
^ ab "คำจำกัดความของ "อิญาเราะห์ วา-อิกตินา"". ธนาคารอิสลาม . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 กรกฎาคม 2015 . สืบค้นเมื่อ 21 กรกฎาคม 2016 .
^ "ijara". Islamic-finance.com . สืบค้นเมื่อ19 สิงหาคม 2017 .
↑ ab "อิจารา วา อิกตินาคืออะไร?" ไอจารา ซีดีซี. สืบค้นเมื่อ 21 กรกฎาคม 2559 .
^ "ความแตกต่างระหว่าง Ijara Muntahia Bittamleek และ Ijara Thumma Bay คืออะไร". การลงทุนและการเงิน. สืบค้นเมื่อ4 ตุลาคม 2017 .
↑ "อิจะระฮ์ เมาซูฟา ฟี อัล-ดิมมะห์". การลงทุนและการเงิน 12 กุมภาพันธ์ 2556 . สืบค้นเมื่อ25 กันยายน 2017 .
^ อับ อุสมานี, บทนำสู่การเงินอิสลาม, 1998: หน้า 167
^ อาหมัด, อาบู อุมาร์ ฟารุก (2010). ทฤษฎีและการปฏิบัติของการเงินอิสลามสมัยใหม่: การวิเคราะห์กรณีศึกษาจากออสเตรเลีย Universal-Publishers. หน้า 210 ISBN 9781599425177. ดึงข้อมูลเมื่อ4 ตุลาคม 2560 .
^ ab Visser 2009, หน้า ^{[ จำเป็นต้องกรอก ]} .
^ ข่าน 2013, หน้า 349.
^ เอล-กามาล, การเงินอิสลาม , 2549 : หน้า 14
^ ab "Tawarruq Definition from Financial Times Lexicon". lexicon.ft.com . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 กันยายน 2015 . สืบค้นเมื่อ 9 มีนาคม 2017 .
^ abc El-Gamal, การเงินอิสลาม , 2006 : หน้า 34
^ "คำจำกัดความของ tawarruq ft.com/lexicon". Financial Times . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 กันยายน 2015 . สืบค้นเมื่อ 9 สิงหาคม 2015 .
^ เอล-กามาล, การเงินอิสลาม , 2549 : หน้า 72
^ "ฟัตวาในด้านการเงินอิสลาม" (PDF) . ISRA : 4 กันยายน 2013. เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อ 16 พฤษภาคม 2017 . สืบค้นเมื่อ18 มกราคม 2018 .
^ Ebrahim, Muhammed Shahid (nd). "ตราสารหนี้ในระบบการเงินอิสลาม: การวิจารณ์" (PDF) . Arab Law Quarterly . เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อ 14 กันยายน 2017 . สืบค้นเมื่อ 18 มกราคม 2018 .
^ Jamaldeen, การเงินอิสลามสำหรับคนโง่, 2012:156
^ "การ์ดุล ฮะซัน". พจนานุกรมการเงิน. สืบค้นเมื่อ5 มกราคม 2017 .
^ "อัล-การ์ด อัล-ฮะซัน". การลงทุนและการเงิน. สืบค้นเมื่อ5 มกราคม 2017 .
^ อุสมานี คำพิพากษาทางประวัติศาสตร์เกี่ยวกับดอกเบี้ย 1999: ย่อหน้า 196
↑ อาบีดีน, อาหมัด ไซนาล; อัลวี, นอรฮายาตี โมห์ด; อาริฟฟิน, โนไรนี โมห์ด (2011) "กรณีศึกษาการนำแนวคิด Qardhul Hasan ไปใช้เป็นผลิตภัณฑ์ทางการเงินในธนาคารอิสลามในประเทศมาเลเซีย" วารสารเศรษฐศาสตร์ การจัดการและการบัญชีระหว่างประเทศ (ฉบับเสริม 19): 81–100 . สืบค้นเมื่อ5 มกราคม 2017 .
^ Takaful.com. "Origins and Operations of Takaful System", สืบค้นเมื่อ 15 ธันวาคม 2007 จาก http://www.takaful.com.sa/m1sub2.asp เก็บถาวรเมื่อ 17 ธันวาคม 2014 ที่เวย์แบ็กแมชชีน มุมมองนี้ใช้ข้อมูลจากฟัตวาของคณะที่ปรึกษาชารีอะห์ของธนาคารอัลราจฮี ลงวันที่เมษายน 2001 อ้างอิงในFarooq, Mohammad Omar (19 มกราคม 2012) "Qard al-Hasana, Wadiah/Amanah and Bank Deposits: Applications and Misapplications of Some Concepts in Islamic Banking". Arab Law Quarterly . 25 (2). SSRN 1418202.
↑ อับดุล เราะห์มาน, Ust Hj Zaharuddin Hj (20 กันยายน พ.ศ. 2549) "ค่าธรรมเนียมการจัดการใน 'Qardul Hasan'" zaharuddin.net. เอ็นเอสที บิสิเนส ไทม์ส สืบค้นเมื่อ5 มกราคม 2017 .
^ abcde Abdullah, Daud Vicary; Chee, Keon (2010). Islamic Finance: Understanding its Principles and Practices. Marshall Cavendish International Asia Pte Ltd. ISBN 9789814312448– ผ่านทาง Google Books
^ ab " Hawala" (PDF) . treasury.gov . เครือข่ายบังคับใช้กฎหมายอาชญากรรมทางการเงินกับอินเตอร์โพล/FOPAC . สืบค้นเมื่อ16 ตุลาคม 2559
^ abcde Vaknin, Sam (มิถุนายน 2005). "Hawala, or the Bank that Never Was". samvak.tripod.com . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 กันยายน 2017 . สืบค้นเมื่อ 5 กันยายน 2017 .
^ Osman, Tarek (2016). อิสลามนิยม: ความหมายสำหรับตะวันออกกลางและโลก. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเยล. หน้า 24. ISBN 9780300216011-
^ กองทุนการเงินระหว่างประเทศ แผนกระบบการเงินและการเงิน (2005) กรอบการกำกับดูแลสำหรับระบบฮาวาลาและระบบโอนเงินอื่นๆ กองทุนการเงินระหว่างประเทศ หน้า 30–32 ISBN 9781589064232. ดึงข้อมูลเมื่อ2 กันยายน 2560 .
^ "บทสรุปของร่างเอกสารการเปิดเผยข้อมูล BNM ปี 2556" Islamic Bankers Resource Centre . 24 ธันวาคม 2556 . สืบค้นเมื่อ2 กันยายน 2560 .
^ Jamaldeen, การเงินอิสลามสำหรับคนโง่, 2012:97
^ Kureshi, Hussein; Hayat, Mohsin (2015). สัญญาและข้อตกลงในระบบการเงินอิสลาม: คู่มือผู้ใช้สำหรับกระแสเงินสด ... John Wiley & Sons. หน้า 159 ISBN 9781119020578. ดึงข้อมูลเมื่อ27 กันยายน 2560 .
↑ "วาคาละห์". depostis.org สืบค้นเมื่อ 24 กรกฎาคม 2559 .
^ Kureshi, Hussein; Hayat, Mohsin (2015). สัญญาและข้อตกลงในระบบการเงินอิสลาม: คู่มือผู้ใช้สำหรับกระแสเงินสด ... John Wiley & Sons. หน้า 152 ISBN 9781119020578. ดึงข้อมูลเมื่อ27 กันยายน 2560 .
^ "บัญชีออมทรัพย์อิสลาม / การลงทุนฮาลาล – ธนาคารอัลรายาน". alrayanbank.co.uk . สืบค้นเมื่อ11 เมษายน 2017 .
^ Jamaldeen, การเงินอิสลามสำหรับคนโง่ , 2012 :105
^ "การธนาคารที่คุณเชื่อมั่นได้ ออมเงินได้ทันที". alrayanbank.co.uk . สืบค้นเมื่อ22 มีนาคม 2017 .
^ "Al Rayan Bank. ISLAMIC SAVINGS ACCOUNTS [download Expected Profit Rate] Expected Profit Rates for UBL Islamic Mudaraba Products". United Bank UK . 15 มีนาคม 2017. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 มิถุนายน 2017. สืบค้นเมื่อ18 มกราคม 2018 .
^ abcde Farooq, Mohammad Omar (19 มกราคม 2012). "Qard al-Hasana, Wadiah/Amanah และเงินฝากธนาคาร: การใช้และการใช้ผิดวิธีของแนวคิดบางประการในระบบธนาคารอิสลาม" Arab Law Quarterly . 25 (2). SSRN 1418202.
^ Jamaldeen, การเงินอิสลามสำหรับคนโง่, 2012:253-4
^ abc "Financial Stability and Payment System Report 2014. Investment accounts under Islamic Financial Services Act 2013" (PDF) . bnm.gov.my . เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อ 19 กันยายน 2015 . สืบค้นเมื่อ 6 สิงหาคม 2016 .
^ "บัญชีการลงทุนที่ไม่มีข้อจำกัด". การลงทุนและการเงิน . 8 มีนาคม 2013 . สืบค้นเมื่อ6 สิงหาคม 2016 .
^ Magalhaes, Rodrigo; Al-Saad, Shereen (2011). "การกำกับดูแลกิจการในสถาบันการเงินอิสลาม: ประเด็นที่เกี่ยวข้องกับผู้ถือบัญชีการลงทุนที่ไม่มีข้อจำกัด" การกำกับดูแลกิจการ: วารสารธุรกิจระหว่างประเทศในสังคม . 13 (1): 39–57. doi :10.1108/14720701311302404
^ ข่าน 2013, หน้า 320.
^ Maverick, JB (13 มิถุนายน 2017). "What is the difference between a demand deposit and a term deposit?". Investopedia . สืบค้นเมื่อ27 กันยายน 2017 .
^ Ziauddin Ahmad, “การธนาคารอิสลาม: สถานะของศิลปะ” สถาบันฝึกอบรมและวิจัยอิสลาม IDB, 1994 Munawar Iqbal และ Philip Molyneux, สามสิบปีของการธนาคารอิสลาม: ประวัติศาสตร์ ประสิทธิภาพ และแนวโน้ม (Palgrave Macmillan, 2005), 41
^ ab Mohammad Hashim Kamali. Principles of Islamic Jurisprudence [Islamic Texts Society, 3rd Ed., 2003], หน้า 45, อ้างจากFarooq, Mohammad Omar (19 มกราคม 2012). "Qard al-Hasana, Wadiah/Amanah and Bank Deposits: Applications and Misapplications of Some Concepts in Islamic Banking". Arab Law Quarterly . 25 (2). SSRN 1418202.
^ ab Munawar Iqbal และ Philip Molyneux, Thirty Years of Islamic Banking: History, Performance and Prospects , (Palgrave Macmillan, 2005), หน้า 39, อ้างจากFarooq, Mohammad Omar (19 มกราคม 2012). "Qard al-Hasana, Wadiah/Amanah and Bank Deposits: Applications and Misapplications of Some Concepts in Islamic Banking". Arab Law Quarterly . 25 (2). SSRN 1418202.
^ “เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับธนาคารอิสลาม – ผลตอบแทนจากเงินฝากมีการแข่งขัน” RHB Banking Group. 17 พฤษภาคม 2549 เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 พฤษภาคม 2552 สืบค้นเมื่อ 26 มีนาคม 2552
^ เอล-กามาล, การเงินอิสลาม , 2549 : หน้า 41
^ abc "คำศัพท์ทางการเงิน". สถาบันการธนาคารและประกันภัยอิสลาม . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 31 สิงหาคม 2015 . สืบค้นเมื่อ19 สิงหาคม 2015 .
^ Volker Nienhaus, "The Performance of Islamic Banks: Trends and Cases", ใน: Chibli Mallat (Ed.), Islamic Law and Finance (London: Graham & Trotman), หน้า 129–170, 131., อ้างจากFarooq, Mohammad Omar (19 มกราคม 2012). "Qard al-Hasana, Wadiah/Amanah and Bank Deposits: Applications and Misapplications of Some Concepts in Islamic Banking". Arab Law Quarterly . 25 (2). SSRN 1418202.
^ Maulana Shamsud Doha ผู้เชี่ยวชาญด้านชารีอะห์จาก Islami Bank Bangladesh Limited อ้างอิงในFarooq, Mohammad Omar (19 มกราคม 2012). "Qard al-Hasana, Wadiah/Amanah and Bank Deposits: Applications and Misapplications of Some Concepts in Islamic Banking". Arab Law Quarterly . 25 (2). SSRN 1418202.
^ "การเงินอิสลาม การเงินอิสลาม" . สืบค้นเมื่อ27 กันยายน 2560 .
^ "คำศัพท์ทางการเงิน - W". สถาบันการธนาคารและประกันภัยอิสลาม . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 31 สิงหาคม 2015 . สืบค้นเมื่อ27 กันยายน 2017 .
^ โดย Delorenzo, Yusuf Talal (nd). A Guide to Islamic Finance . Thomson Reuters. หน้า 57
^ ab "Wadiah". Islamic Banker . Archived from the original on 29 เมษายน 2016 . สืบค้นเมื่อ20 กรกฎาคม 2016 .
^ Delorenzo, Yusuf Talal. "คู่มือการเงินอิสลาม" สืบค้นเมื่อ11เมษายน2560^{[ ลิงค์ตายถาวร ]}
^ Mohammad Hashim Kamali. หลักการนิติศาสตร์อิสลาม [Islamic Texts Society, พิมพ์ครั้งที่ 3, 2003], หน้า 335. อ้างจากFarooq, Mohammad Omar (19 มกราคม 2012). "Qard al-Hasana, Wadiah/Amanah และเงินฝากธนาคาร: การใช้และการใช้ผิดวิธีของแนวคิดบางประการในระบบธนาคารอิสลาม" Arab Law Quarterly . 25 (2). SSRN 1418202.
^ "แนวคิดและอุดมการณ์ :: ปัญหาและประเด็นต่างๆ ของธนาคารอิสลาม" ธนาคารอิสลามแห่งบังคลาเทศ จำกัด เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 กรกฎาคม 2550 สืบค้นเมื่อ12 กุมภาพันธ์ 2558
^ Jamaldeen, การเงินอิสลามสำหรับคนโง่, 2012:214
^ Hayat, Usman (11 เมษายน 2010). "Islamic finance's sukuk explained" . ft.com . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 ธันวาคม 2022 . สืบค้นเมื่อ29 มีนาคม 2017 .
^ Jamaldeen, การเงินอิสลามสำหรับคนโง่, 2012:210
^ Towe, Christopher; Kammer, Alfred; Norat, Mohamed; Piñón, Marco; Prasad, Ananthakrishnan; Zeidane, Zeine (เมษายน 2015). Islamic Finance: Opportunities, Challenges, and Policy Options. IMF. หน้า 15. สืบค้นเมื่อ13 กรกฎาคม 2016 .
^ โมฮัมเหม็ด นาวีด (21 พฤษภาคม 2558). “ขนาดตลาดการเงินอิสลาม” การเงินอิสลาม
^ Towe, Christopher; Kammer, Alfred; Norat, Mohamed; Piñón, Marco; Prasad, Ananthakrishnan; Zeidane, Zeine (เมษายน 2015). Islamic Finance: Opportunities, Challenges, and Policy Options. IMF. หน้า 7. สืบค้นเมื่อ13 กรกฎาคม 2016 .
^ ab "ความแตกต่างระหว่างการประกันภัยแบบทากาฟุลและการประกันภัยแบบทั่วไป" Takaful Pakistan . c. 2009. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 กรกฎาคม 2016 . สืบค้นเมื่อ21 กรกฎาคม 2016 .
^ Omar Fisher; Dawood Y. Taylor (เมษายน 2000). "แนวโน้มวิวัฒนาการของทากาฟุลในศตวรรษที่ 21: ต้นกำเนิดของทากาฟุล". ประธานและสมาชิกวิทยาลัยฮาร์วาร์ด . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 สิงหาคม 2020 . สืบค้นเมื่อ18 มกราคม 2018 .
^ Siddiqui, Mohammad Najatuallah “การธนาคารและการเงินอิสลามในเชิงทฤษฎีและการปฏิบัติ: การสำรวจสถานะของศิลปะ” Islamic Economic Studies , 13 (2) (กุมภาพันธ์): 1–48
^ ข่าน 2013, หน้า 409.
^ เอล-กามาล, การเงินอิสลาม , 2549 : หน้า 170
^ "อุตสาหกรรมตะกาฟุลระดับโลกจะเติบโตถึง 25,000 ล้านดอลลาร์: การวิจัย" BusinessInsurance.com . 6 มกราคม 2017 . สืบค้นเมื่อ6 กันยายน 2017 .
↑ อาหมัด, มานซูร์. 2551. บัตรเครดิต ki shari'i hathiyat [สถานะทางกฎหมายของบัตรเครดิต]. ภาษาอูรดูฟิโคร นาซาร์ (อิสลามาบัด) 45 (4)(เมษายน–มิถุนายน): 83–125
^ ข่าน 2013, หน้า 255.
^ อัสการี, โฮสเซน, ซามีร์ อิคบัล และอับบาส มิราคอร์ (2009. ประเด็นใหม่ทางการเงินและเศรษฐศาสตร์อิสลาม: ความก้าวหน้าและความท้าทายสิงคโปร์: John Wiley & Sons (เอเชีย) หน้า 135)
↑ บินติ ฮาซัน บาสรี, มัรยัม นาซูฮะ; นอร์มาดาลินา โมฮัมหมัด; บินติ อับดุล ฮาคลิฟ, ซิติ ซูไบดาห์; บินติ ฮาชิม, มัสตูรา (nd) "บัตรเครดิตอิสลาม: ปัญหาและความท้าทายในการบรรลุ MAQASID SHARIAH" สถาบันการศึกษา . edu. หน้า 7–8 . สืบค้นเมื่อ27 กันยายน 2017 .^{[ ลิงค์ตายถาวร ]}
↑ บินติ ฮาซัน บาสรี, มัรยัม นาซูฮะ; นอร์มาดาลินา โมฮัมหมัด; บินติ อับดุล ฮาคลิฟ, ซิติ ซูไบดาห์; บินติ ฮาชิม, มัสตูรา (nd) "บัตรเครดิตอิสลาม: ปัญหาและความท้าทายในการบรรลุ MAQASID SHARIAH" สถาบันการศึกษา . edu. พี 3 . สืบค้นเมื่อ27 กันยายน 2017 .^{[ ลิงค์ตายถาวร ]}
^ abcde Paxford, Beata (เมษายน–มิถุนายน 2010). "คำถามเกี่ยวกับราคาและจริยธรรม: ธนาคารอิสลามและความสามารถในการแข่งขัน" (PDF) . Newhorizon (175): 18–19. ISSN 0955-095X. เก็บถาวรจากแหล่งดั้งเดิม(PDF)เมื่อ 19 กุมภาพันธ์ 2018 . สืบค้นเมื่อ27 กันยายน 2017 .
^ Jamaldeen, การเงินอิสลามสำหรับคนโง่ , 2012 :107
^ Elfakhani, Said; Hassan, M Kabir; Sidani, Yusuf (พฤศจิกายน 2548). ผลการดำเนินงานเปรียบเทียบของกองทุนรวมอิสลามกับกองทุนรวมฆราวาส(PDF) . หน้า 2 . สืบค้นเมื่อ11 ตุลาคม 2560 .
^ "กองทุนที่สอดคล้องกับหลักชะรีอะห์: โลกใหม่แห่งการลงทุน" (PDF) . Price Waterhouse Cooper. 2009 . สืบค้นเมื่อ17 มกราคม 2018 .
^ Kamso, Noripah (13 พฤษภาคม 2013). การลงทุนในกองทุนอิสลาม: มุมมองของผู้ประกอบวิชาชีพ. Wiley. ISBN 9781118638880. ดึงข้อมูลเมื่อ6 พฤศจิกายน 2560 .
^ "กองทุนที่สอดคล้องกับหลักชารีอะห์: โลกใหม่แห่งการลงทุน*" (PDF) . pwc.com . 2009 . สืบค้นเมื่อ19 มกราคม 2017 .
^ โดย Vizcaino, Bernardo (19 พฤษภาคม 2015). "Islamic Mutual Funds Fall Short of Global Demand -study". Reuters . สืบค้นเมื่อ7 กันยายน 2017 .
^ "ประเภทผลิตภัณฑ์ทางการเงินอิสลาม". สำหรับผู้เริ่มต้น. สืบค้นเมื่อ6 สิงหาคม 2016 .
^ "S&P Dow Jones Indices » DOW JONES ISLAMIC MARKET" สืบค้นเมื่อ12กุมภาพันธ์2558
^ "FTSE Global Islamic Index Series". เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 มกราคม 2012 . สืบค้นเมื่อ13 เมษายน 2013 .
^ Hayat, Raphie; Kraeussl, Roman (มิถุนายน 2011). "ลักษณะความเสี่ยงและผลตอบแทนของกองทุนหุ้นอิสลาม" Emerging Markets Review . 12 (2): 189–203. doi :10.1016/j.ememar.2011.02.002. S2CID 6820282
^ สถิติตราสารอนุพันธ์ OTC ครึ่งปีของ BIS ณ สิ้นเดือนธันวาคม 2551
^ โดย อิรฟาน, Heaven's Bankers, 2015: หน้า 174-5
↑ "IIFM และ ISDA เปิดตัวข้อตกลงหลัก Tahawwut (การป้องกันความเสี่ยง)" ไอด้า . 1 มีนาคม 2010. เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 14 ตุลาคม 2017 . สืบค้นเมื่อ12 ตุลาคม 2560 .
^ "กระทรวงการคลัง : Waad ในการแลกเปลี่ยนอัตราผลกำไรของอิสลาม" Islamic Bankers Resource Centre . 17 สิงหาคม 2011 . สืบค้นเมื่อ25 ตุลาคม 2017 .
^ "ตัวเลือก: การซื้อและการขาย". Investopedia . สืบค้นเมื่อ7 กันยายน 2017 .
^ Ayub, M. (2007). ความเข้าใจด้านการเงินของอิสลาม . ชิเชสเตอร์: John Wiley and Sons
^ เอล-กามาล, การเงินอิสลาม, 2549: หน้า 181
^ Kureshi, Hussein. "10. Bai al Urbun". สัญญาและข้อตกลงในระบบการเงินอิสลาม: คู่มือผู้ใช้สำหรับกระแสเงินสด งบดุล และโครงสร้างทุนโดย
^ เอล-กามาล, การเงินอิสลาม, 2549: หน้า 92
^ ab Ayoub, Sherif (2014). อนุพันธ์ในการเงินอิสลาม: การตรวจสอบกรอบการจัดการความเสี่ยงทางการตลาด เอดินบะระ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเอดินบะระ หน้า 119 ISBN 9780748695713. ดึงข้อมูลเมื่อ26 ตุลาคม 2560 .
^ "Islamic Microfinance A Real Hope for Poor". เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 มกราคม 2018 . สืบค้นเมื่อ18 มกราคม 2018 .
^ Honohon, Patrick. 2007. "ความแตกต่างในระดับประเทศในการเข้าถึงบริการทางการเงินของครัวเรือน" นำเสนอในการประชุมธนาคารโลกเรื่องการเข้าถึงการเงิน วอชิงตัน ดี.ซี. 15 มีนาคม หน้า 1
^ "ข่าวสารการเงินรายย่อยอิสลาม". imfn.org .
^ abc Khan 2013, หน้า 301.
^ Mughal, Muhammad Zubair. "Funding Sources for Islamic Microfinance Institutions". alhudacibe.com . AlHuda Centre of Islamic Banking & Economics. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 มกราคม 2016. สืบค้นเมื่อ 6 สิงหาคม 2015 .
^ "Islamic Microfinance คืออะไร". microworld.org . 17 เมษายน 2013. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 กันยายน 2017 . สืบค้นเมื่อ7 กันยายน 2017 .
^ Karim, "Islamic microfinance", 2008: p.1
^ a b Dar, Humayon A. Rizwan Rahman, Rizwan Malik and Asim Anwar Kamal, ed. 2012. Global Islamic finance report 2012. London: Edbiz Consulting.
^ Segrado, Chiara (August 2005). Case study "Islamic microfinance and socially responsible investments". MEDA PROJECT. Microfinance at the University. University of Torino. p. 4.
^ "What customers want; Customer insights to inform growth strategies of Islamic banks in the Middle East", PwC, October 2014
^ a b c State of the Global Islamic Economy Report, 2015/16:70
^ a b c d "Islamic Finance: Opportunities, Challenges, and Policy Options", IMF, April 2015, p.6-7
^ a b Khan 2013, p. 204.
^ a b c Khan 2013, pp. 207–208.
^ a b Irfan, Heaven's Bankers, 2015: p.163-4
^ a b c Irfan, Heaven's Bankers, 2015: p.237
^ a b Munawar IQBAL and Philip Molyneux. Thirty Years of Islamic Banking: History, Performance and Prospects [Palgrave, 2005] p.122
^ a b Farooq 2005, p. ^{[page needed]}.
^ Warde, Islamic finance in the global economy, 2000: p.227
^ Khan 2013, p. 318.
^ Unal, Murat (19 January 2011). "The small world of Islamic finance: Shari'ah scholars and governance – A network analytic perspective" (PDF). Funds@Work; Zawya Shariah Scholars.
^ Khan 2013, pp. 316–317.
^ Khan, M Mansoor and M Ishaq Bhatti. 2008. Developments in Islamic banking: the case of Pakistan. Houndmills, Basingstoke: Palgrave Macmillan. p.71
^ see also: Hasan, Zubair. 2009. Islamic finance education at the graduate level: Current state and challenges. Islamic Economic Studies 16 (1, 2) (January): 96
^ Kahf, Monzer. 2004. Islamic banks: The rise of a new power alliance of wealth and Shari'ah scholarship. In The politics of Islamic finance, ed. Clement Henry and Rodney Wilson, p.26. Edinburgh: Edinburgh University Press.
^ Khan 2013, p. 317.
^ Foster, John. 2008. Curb your Enthusiasm. Islamic Business and Finance 28 (March) 11–13.
^ Warde, Islamic finance in the global economy, 2000: p.236
^ Grais, Wafik and Matteo Pellegrini. 2006. Corporate governance and Shari'ah compliance in institutions offering Islamic financial services. Policy research working paper 4054, November. Washington, DC: World Bank., p.12
^ a b Usmani, Introduction to Islamic Finance, 1998: p.166
^ Usmani, Introduction to Islamic Finance, 1998: p.165-8
^ Usmani, Introduction to Islamic Finance, 1998: p.165
^ "Most sukuk 'not Islamic', body claims". arabianbusiness.com. Reuters. 22 November 2007. Retrieved 10 July 2016.
^ Sergie, Mohammed Aly; Corbett, Christina (17 August 2007). "Banking on piety". Arabian Business. Retrieved 9 November 2017.
^ Khan M. Mansoor and M. Ishaq Bhatti. 2008. Developments in Islamic banking: The case of Pakistan. Houndsmills, Basingstoke: Palgrave Macmillan, p.73
^ Siddiqi, M.N. 2006. Islamic banking and finance in theory and practice: A survey of the state of the art. Islamic Economic Studies 13 (2) February p.8
^ "DOCUMENTED SHARI'AA – JURISPRUDENCE – OPINIONS". Lariba Bank. 1990. Retrieved 27 November 2017.
^ Farooq 2005, p. 26.
^ El-Gamal, Islamic Finance, 2006: p.20
^ Tahir, Sayyid. 2009. Islamic finance: Undergraduate education. Islamic Economic Studies 16 (1&2) (January) 53–77
^ Duskuki, A.W. and Abdelazeem Abozaid. 2007. A critical appraisal on the challenges of realizing maqasid al-shariah in Islamic banking and finance. IIUM Journal of Economics and Management, 15 (2) 143–165
^ a b Farooq 2005, p. 25.
^ a b Monzer KAHF. "Islamic Banks: The Rise of a New Power Alliance of Wealth and Shari'ah Scholarship," in Clement HENRY and Rodney WILSON (eds.). The Politics of Islamic Finance [Edinburgh University Press, 2004], p35
^ a b Farooq 2005, p. 27.
^ Siddiqi, Mohammad Nejatullah (21 April 2006). "Shariah, Economics and the Progress of Islamic Finance: The Role of Shariah Experts". SEVENTH HARVARD FORUM ON ISLAMIC FINANCE. Retrieved 28 November 2017.
^ Kuran, Islam and Mammon, 2004: p.5
^ Khan 2015, p. 113.
^ Mohammad Hashim Kamali. Equity and Fairness in Islam [Cambridge, UK: The Islamic Texts Society, 2005], [p. 104]
^ Farooq 2005, p. 22.
^ Jaffer, Sohail (22 June 2016). "Rejuvenating the European Economy: The Role of Islamic Finance". European Financial Review. Archived from the original on 9 April 2019.
^ El-Gamal, Islamic Finance, 2006: p.xii
^ a b c Farooq 2005, pp. 30–32.
^ Farooq 2005, pp. 34–35.
^ Farooq 2005, p. 30.
^ Worstall, Tim (16 March 2013). "There's Nothing Wrong With Islamic Finance As Long As It Really Is Islamic Finance". Forbes. Retrieved 29 July 2016.
^ Albalawi, Suliman Hamdan (September 2006). "Banking System in Islamic Countries: Saudi Arabia and Egypt. A Dissertation Submitted to the School of Law and the Committee on Graduate Studies of Stanford University" (PDF). law.stanford.edu. Retrieved 10 April 2015.
^ Z. Hasan, "Fifty years of Malaysian economic development: Policies and achievements", Review of Islamic Economics, 11 (2) (2007))
^ Khan M. Mansoor and M. Ishaq Bhatti. 2008. Developments in Islamic banking: The case of Pakistan Archived 22 December 2018 at the Wayback Machine. Houndsmills, Basingstoke: Palgrave Macmillan, p.49
^ Khan, F. (2010b). "How "Islamic" is Islamic Banking?". Journal of Economic Behavior & Organization. 76 (3): 811. doi:10.1016/j.jebo.2010.09.015.
^ a b c d e f g Dar, Humayon A. and J.R. Presley (2000–01. Lack of profit loss sharing in Islamic banking: Management and control imbalance., Economics research paper 024. Leicester: Loughborough University. 5–6)
^ Khan 2013, pp. 323–324.
^ El-Hawary, D.; Grais, Wafik; Iqbal, Zamir (2004). Regulating Islamic Financial Institutions: The Nature of the Regulated (PDF). World Bank Policy Research Working Paper #3227. Washington DC: World Bank. pp. 16–7. Retrieved 7 June 2017.
^ Farooq 2005, p. 19.
^ Khan 2013, p. 322.
^ a b Khan 2015, p. 95.
^ Al Nasser, L. (16 February 2008). "Islamic banking and external auditing". Ashraq Alawast (English Edition).
^ see also Zaman, M.R. (2008). "Usury (riba) and the place of bank interest in Islamic banking and finance". International Journal of Banking and Finance. 6: 9. Archived from the original on 13 December 2016. Retrieved 2 June 2017.
^ Irfan, Heaven's Bankers, 2015: p.168
^ Khan 2013, p. 271.
^ Zeren, Feyyaz; Saraç, Mehmet (2015). "The dependency of Islamic bank rates on conventional bank interest rates: further evidence from Turkey". Applied Economics. 47 (7): 669–679. doi:10.1080/00036846.2014.978076. S2CID 154962925.
^ a b c d Khan 2013, pp. 326–327.
^ a b ALI, SALMAN SYED (June 2013). "State of Liquidity Management in Islamic Financial Institutions" (PDF). Islamic Economic Studies. 21 (1): 63–98. doi:10.12816/0000240. S2CID 17621848. Archived from the original (PDF) on 5 March 2016. Retrieved 19 August 2015.
^ "Islamic Interbank Money Market". Bank Negara Malaysia. Archived from the original on 15 September 2015. Retrieved 19 August 2015.
^ "International Islamic Liquidity Management Corporation (IILM)". IILM. Archived from the original on 3 March 2016. Retrieved 19 August 2015.
^ Ibrahim WARDE. Islamic Finance in the Global Economy [Edinburgh University Press, 2000]
^ a b c Farooq 2005, p. 21.
^ Frank VOGEL and Frank Hayes, III. Islamic Law and Finance: Religion, Risk and Return. [The Hague: Kluwer Law International, 1998], pp. 38–39
^ Gümüsay, Ali Aslan; Smets, Michael; Morris, Timothy (1 February 2020). ""God at Work": Engaging Central and Incompatible Institutional Logics through Elastic Hybridity". Academy of Management Journal. 63 (1): 124–154. doi:10.5465/amj.2016.0481. ISSN 0001-4273. S2CID 169977517.
^ Khatib, Ahmed Sameer El; Lisboa, Nahor Plácido (16 July 2019). "Religion and Finance". REUNIR Revista de Administração Contabilidade e Sustentabilidade (in Portuguese). 9 (1): 73–84. doi:10.18696/reunir.v9i1.900. ISSN 2237-3667.
^ Frank VOGEL and Frank Hayes, III. Islamic Law and Finance: Religion, Risk and Return. [The Hague: Kluwer Law International, 1998], p.10
^ Munawar IQBAL and Philip Molyneux. Thirty Years of Islamic Banking: History, Performance and Prospects. [Palgrave, 2005], p.109
^ Warde, Islamic finance in the global economy, 2000: p.163
^ Siddiqi, Mohammad Nejatullah, Muslim Economic Thinking: A Survey of Contemporary Literature, The Islamic Foundation, Leicester, 2007, p.36
^ WM-Khan-2002-104>Khan, Waqar Masood (2002). Transition to a riba-free economy. Islamabad: International Institute of Islamic Thought and Islamic Research Institute. p. 104. ISBN 9781565640993.
^ of Artificial Money and Inflation Text of the Supreme Court Shari'ah Appellate Branch decision on riba written – Expansion of Artificial Money and Inflation by Taqi Uthmani, 1999
^ Khan 2013, pp. 204–206.
^ a b Munawar IQBAL and Philip Molyneux. Thirty Years of Islamic Banking: History, Performance and Prospects [Palgrave, 2005] p.58
^ a b Farooq 2005, pp. 13–14.
^ El-Gamal, Mahmoud A. (June 2006). "A Simple Fiqh-and-Economics Rationale for Mutualization in Islamic Financial Intermediation" (PDF). nubank.com. Archived from the original (PDF) on 22 January 2015. Retrieved 22 January 2015.
^ "Financial crisis: Risks and lessons for Islamic finance" (PDF). ISRA International Journal of Islamic Finance. 1 (1): 18. Archived from the original (PDF) on 30 March 2016. Retrieved 18 January 2018.
^ "Financial crisis: Risks and lessons for Islamic finance" (PDF). ISRA International Journal of Islamic Finance. 1 (1): 19. Archived from the original (PDF) on 30 March 2016. Retrieved 18 January 2018.
^ Taylor & Francis Group (2004). The Middle East and North Africa 2004. Psychology Press. p. 144. ISBN 9781857431841.
^ SYED ALI, SALMAN (January 2007) [August 2006]. "FINANCIAL DISTRESS AND BANK FAILURE: LESSONS FROM CLOSURE OF IHLAS FINANS IN TURKEY" (PDF). Islamic Economic Studies. 14 (1 & 2): 2. Archived from the original (PDF) on 8 August 2017. Retrieved 10 July 2016.
^ DE SA'PINTO, MARTIN (3 May 2012). "Troubled Faisal Bank up for sale". Reuters. Archived from the original on 15 April 2019.
^ a b SYED ALI, SALMAN (January 2007) [August 2006]. "FINANCIAL DISTRESS AND BANK FAILURE: LESSONS FROM CLOSURE OF IHLAS FINANS IN TURKEY" (PDF). Islamic Economic Studies. 14 (1 & 2): 1–52. Archived from the original (PDF) on 8 August 2017. Retrieved 10 July 2016.
^ "IMF Survey: Islamic Banks: More Resilient to Crisis?". imf.org. 4 October 2010. Retrieved 10 January 2017.
^ Amran, Muhamad Nur Adzim. Prospects for Islamic Banking after the World Economic Crisis (PDF). Retrieved 19 August 2015.^{[permanent dead link]}
^ Warde, Islamic finance in the global economy, 2000: p.89
^ Saif, Mohammad; Khan, Noman; Hassan, M. Kabir; Ibneyy, Abdullah (10 February 2015). "Banking Behavior of Islamic Bank Customers in Bangladesh". researchgate.net. Retrieved 9 November 2017.
^ Khan 2015, pp. 138, 142.
^ Khan 2015, p. 144.
^ Khan 2015, pp. 138–139.
^ Khan 2015, p. 146.
^ "Why non-Muslims are converting to sharia finance". The Economist. 20 October 2018. ISSN 0013-0613. Retrieved 9 November 2019.
^ Khan 2015, p. 138.
^ Khan 2015, pp. 147–149.
^ Khan 2015, pp. 149–150.
^ Baele, Lieven; Farooq, Moazzam; Ongena, Steven (19 February 2014). "Of Religion and Redemption: Evidence from Default on Islamic Loans". CentER Discussion Paper Series No. 2012-014 European Banking Center Discussion Paper No. 2012-008. SSRN 1740452.
^ El-Gamal, Islamic Finance, 2006: p.1,5,25
^ El-Gamal, Islamic Finance, 2006: p.24-5
^ Hassan, Muhammad Kabir (February 2006). "The X-efficiency in Islamic Banks". Islamic Economic Studies. 13 (2): 49.
^ Khan 2013, p. 329.
^ Mokhtar, Hamim S.A., Naziruddin Abdullah and S. Musa al-Habshi. 2007. Technical and cost efficiency of Islamic banking in Malaysia. Review of Islamic Economics 11 (1):5–40
^ Bader, M.K.I., Shamsher Mohamad, Mohamed Ariff and Tufiq Hassan. 2008. Cost, revenue and profit efficiency of Islamic vs. conventional banks: International evidence using data envelopment analysis. Islamic Economic Studies 15 (2) (January): 23–77
^ Dar, Humayon A. 2002. Islamic home financing in the United Kingdom: Problems, challenges and prospects. Review of Islamic Economics 12: 65–6
^ The economic impact on Islamic fundamentalism in M. Marty and S. Appleby (eds) Fundamentalism and the State: Remaking Polities, Economies, and Militance, Chicago IL, Chicago University Press, pp. 302–341
^ Warde, Islamic finance in the global economy, 2010: p.141
^ Usmani, Introduction to Islamic Finance, 1998: p.161-9
^ Irfan, Heaven's Bankers, 2015: p.271
^ Farooq 2005, p. 96.
^ Khan 2015, p. 112.
^ Nadim Kyriakos-Saad, Manuel Vasquez, et el, 2016, Islamic Finance and Anti-Money Laundering andCombating the Financing of Terrorism (AML/CFT), International Monetary Fund.
^ Schmid, Alex P (2004). Terrorism, Volume 4. New York: United Nations Office on Drugs and Crime. p. 35.

Books and journal articles

Abras, A., & Al Mahameed, M. (2022). The Rise and Fall of Institutional Entrepreneurship in Islamic Financial Reporting Standardisation Projects. Accounting Forum. https://doi.org/10.1080/01559982.2022.2051684
Aḥmad, Maḥmūd (1958). Economics of Islam: A Comparative Study. Ashraf.
al Bushi, Abdullah bin Mubarak (2019). Ensiklopedi Ijma' Syaikhul Islam Ibnu Taimiyah. Darul Falah. ISBN 9786029208078. Retrieved 20 November 2021.
Alharbi, A. T. (2017). "Determinants of Islamic banks' profitability: international evidence". International Journal of Islamic and Middle Eastern Finance and Management. 10 (3): 331–350. doi:10.1108/IMEFM-12-2015-0161. Retrieved 6 November 2021.
Farooq, Mohammad Omar (September 2009). "The Riba-Interest Equation and Islam: Reexamination of the Traditional Arguments". Global Journal of Finance and Economics. 6 (2): 99–111. SSRN 1579324.
- Farooq, Muhammad Omar (November 2005). "The Riba-Interest Equation and Islam: Reexamination of the Traditional Arguments" (Draft). Archived from the original on 24 September 2015. Retrieved 11 August 2015.
el-Gamal, Mahmoud A. (2006). Islamic Finance : Law, Economics, and Practice (PDF). New York: Cambridge. ISBN 9780521864145. Archived from the original (PDF) on 3 April 2018. Retrieved 16 May 2017.
Irfan, Harris (2015). Heaven's Bankers: Inside the Hidden World of Islamic Finance. Little, Brown Book Group. ISBN 9781472105066. Retrieved 28 October 2015.
Jamaldeen, Faleel (2012). Islamic Finance For Dummies. John Wiley & Sons. ISBN 9781118233900. Retrieved 15 March 2017.
Karim, Nimrah; Tarazi, Michael; Reilli, Zavier (August 2008). "Islamic microfinance: An emerging market niche" (PDF). CGAP Focus Notes. 49. Consultative Group to Assist the Poor: 1.
Kepel, Gilles (2002). Jihad: The Trail of Political Islam. Harvard University Press. ISBN 9780674010901. Jihad: The Trail of Political Islam.
Khan, Feisal (22 December 2015). Islamic Banking in Pakistan: Shariah-Compliant Finance and the Quest to Make Pakistan More Islamic. Routledge. ISBN 9781317366539. Retrieved 9 February 2017.
Khan, Muhammad Akram (2013). What Is Wrong with Islamic Economics?: Analysing the Present State and Future Agenda. Edward Elgar Publishing. ISBN 9781782544159. Retrieved 26 March 2015.
Rothbard, Murray N. (1995). An Austrian Perspective on the History of Economic Thought, Volume I (Economic Thought Before Adam Smith) (PDF). Auburn, Alabama: Ludwig von Mises Institute. ISBN 978-0-945466-48-2.
Roy, Olivier (1994). The Failure of Political Islam. Harvard University Press. pp. 132–47. ISBN 9780674291416. Failure of Political Islam roy.
Ibn Sa'd, Muhammad (2013). Kitab At-Tabaqat Al-Kabir Volume III: The Companions of Badr. Translated by Aisha Bewley. Ta-ha publisher. p. 81. ISBN 978-1-84200-133-2. Archived from the original on 6 June 2023. Retrieved 10 November 2021.
Saeed, A.; Salah, O. (2014) [2013]. "Development of Sukuk: Pragmatic and Idealist Approaches to Sukuk Structures" (PDF). Journal of International Banking Law and Regulation (1): 41–52. Retrieved 18 March 2017.
Sairally, Salma (2007). "Evaluating the 'social responsibility' of Islamic finance: Learning from the experiences of socially responsible investment funds" (PDF). In Munawar Iqbal; Salman Syed Ali; Dadang Muljawan (eds.). Advances in Islamic economics and finance: Proceedings of 6th International Conference on Islamic Economics and Finance. Vol. 1. Jeddah: Islamic Research and Training Institute, Islamic Development Bank. pp. 279–320. Archived from the original (PDF) on 4 March 2016. Retrieved 16 May 2017.
State of the Global Islamic Economy Report 2015/16 (PDF). Thomson Reuters & Dinar Standard. Archived from the original (PDF) on 14 March 2023. Retrieved 19 March 2017.
Tarmizi, Erwandi (2017). Haram Wealth in Contemporary Muamalah (English ed.). Indonesia: PT Erwandi Tarmizi Konsultan. ISBN 9786021974209. Retrieved 24 October 2021.
Usmani, Muhammad Taqi (December 1999). The Historic Judgment on Interest Delivered in the Supreme Court of Pakistan (PDF). Karachi, Pakistan: albalagh.net.
Usmani, Taqi (1998). An Introduction to Islamic Finance (PDF). Kazakhstan. Archived from the original (PDF) on 7 August 2015. Retrieved 2 October 2017.{{cite book}}: CS1 maint: location missing publisher (link)
Visser, Hans (2009). Islamic Finance: Principles and Practice. Cheltenham, UK; Northampton, MA, USA: Edward Elgar. ISBN 9781848449473. Retrieved 9 July 2016.
Visser, Hans (2013). Islamic Finance: Principles and Practice (Second ed.). Elgar Publishing. ISBN 9781781001745. Retrieved 7 December 2016.
Warde, Ibrahim (2010) [2000]. Islamic finance in the global economy. Edinburgh: Edinburgh University Press. ISBN 9780748627769.

External links

Understanding Islamic Finance^{[permanent dead link]}

[8] "... ขบวนการธนาคาร/การเงินอิสลามสมัยใหม่ได้รับอิทธิพลอย่างมากจากขบวนการอิสลามร่วมสมัย" ^[7]

[31] ดังนั้น เมื่อ “สกุลเงินโลหะพื้นฐานถูกนำมาใช้ในโลกอิสลามเป็นครั้งแรก นักกฎหมายไม่เคยคิดว่าการชำระหนี้เป็นหน่วยเงินเฟียตจำนวนมากขึ้นจะเป็นการเสียภาษี ” เนื่องจากพวกเขาคำนึงถึง “ มูลค่าที่แท้จริงของเงิน” ^[29]^{[ แหล่งที่มาที่เผยแพร่เอง? ]}

[45] คือ ส.ส. Bhindara หนึ่งในสมาชิกรัฐสภาปากีสถานที่ไม่ใช่มุสลิม ซึ่ง ดำรงตำแหน่งสมาชิก สภานิติบัญญัติแห่งชาติของปากีสถานโดยเป็นตัวแทนของกลุ่มศาสนาที่เป็นชนกลุ่มน้อย ซึ่งในกรณีนี้คือกลุ่มฮินดู แทนที่จะเป็นเขตเลือกตั้ง

[46] พรรคมุตตาฮิดา มัจลิส-เอ-อามาล (MMA)

[55] 1 ดีนาร์ในสมัยมูฮัมหมัดมีค่าประมาณ 12 ดิรฮัม^[49]

[57] ตามคำบอกเล่าของอิบนุ ซาอัด หนี้ของอัลซุบัยร์ 1,200,000 ดีนาร์^[51]

[116] "อย่างน้อยตามกฎหมายการธนาคารในคูเวต 'จุดเริ่มต้นของสูตรนี้' ของธนาคารอิสลาม 'คือการปฏิบัติทางการเงินแบบเดิม ซึ่งการเงินแบบอิสลามจะเบี่ยงเบนไปจากแนวทางปฏิบัติแบบเดิมบางประการที่ถือว่าห้ามภายใต้ชารีอะห์' ... การเงินแบบอิสลาม 'ไม่ได้ถูกสร้างขึ้นอย่างสร้างสรรค์จากกฎหมายคลาสสิก' ในทางกลับกัน ทางเลือกหรือการปรับเปลี่ยนแนวทางปฏิบัติแบบเดิมของอิสลามจะถูกแสวงหาเมื่อแนวทางหลังถูกมองว่าห้าม ... อิบนุ ตัยมียะห์กล่าวอย่างโด่งดังว่าข้อห้ามสองประการสามารถอธิบายความแตกต่างทั้งหมดระหว่างสัญญาที่ถือว่าถูกต้องหรือไม่ถูกต้องได้ นั่นคือ สัญญาริบาและการาร์ " ^[109]

[120] ^ ดู Hubar Hasan ^[112]ด้วย

[132] อูมาร์ อิบราฮิม วาดิลโล ผู้แปลงศาสนา กล่าวว่า: "ในช่วงหนึ่งร้อยปีที่ผ่านมา แนวทางของนักปฏิรูปอิสลามได้นำเราไปสู่ธนาคารอิสลาม ประกันอิสลาม ประชาธิปไตยอิสลาม บัตรเครดิตอิสลาม ความเป็นฆราวาสอิสลาม ฯลฯ เส้นทางนี้ตายไปแล้ว มันได้แสดงใบหน้าแห่งความเสแสร้ง และได้นำโลกมุสลิมไปสู่สถานที่ที่เชื่อฟังโลกทุนนิยม" ^[122] ตามคำกล่าวของนักวิจารณ์ นักวิจารณ์ ไฟซาล ข่าน "ดังนั้น จึงมีนักวิจารณ์สองกลุ่มใหญ่ต่อ IBF [ธนาคารและการเงินอิสลาม] เวอร์ชันปัจจุบัน: กลุ่มอิสลามแบบโมเดิร์นนิสต์/มินิมอลลิสต์ และกลุ่มอิสลามแบบออร์โธดอกซ์สุดโต่ง/แม็กซิมาลิสต์ ... กลุ่มออร์โธดอกซ์สุดโต่ง [เช่นศาลอิสลามในปากีสถาน] ... เห็นด้วยกับคำวิจารณ์แบบโมเดิร์นนิสต์/มินิมอลลิสต์ที่ว่าธนาคารอิสลามร่วมสมัยนั้นแท้จริงแล้วเป็นเพียงการธนาคารแบบธรรมดาที่ปกปิดไว้ แต่ ... เรียกร้องระบบธนาคารและการเงินอิสลามอย่างแท้จริง" ^[123]

[135] ผู้ได้รับรางวัล IDB Prize ประจำปี 1997 ในสาขาการธนาคารอิสลาม

[144] หะดีษหลายฉบับนอกจากจะห้ามเกมแห่งโชคแล้ว ยังห้ามบายู อัล-การาร์ (ซึ่งแท้จริงแล้วคือ "การซื้อขายความเสี่ยง" ^[130]^[^{ต้องการแหล่งข้อมูลที่ดีกว่า}^]ซึ่งกำหนดให้เป็นการขายที่การาร์เป็นองค์ประกอบหลัก) ^[131]นักกฎหมายได้แยกแยะระหว่างการาร์ประเภทนี้ และกาซาร์ที่ถือว่าเล็กน้อย ( ยาซีร ) และอนุญาตได้ ( ฮาลาล ) ^[131]แต่ไม่เห็นด้วยว่าอะไรคือกาซาร์ที่เล็กน้อยและการาร์ที่มีความสำคัญ (อย่างน้อยตามแหล่งข้อมูลหนึ่งคือ อบู อุมัร ฟารุค อะหมัด) ^[132] ไม่เห็นด้วยกับคำจำกัดความที่ชัดเจนของความหมายและแนวคิดของการาร์ [ ^133]

[154] มอนเซอร์ คาห์ฟโต้แย้งว่าโองการในอัลกุรอาน (2:275) ที่ผู้มิใช่มุสลิมบ่นว่า – “… พวกเขาพูดว่า ‘การค้าขายก็เหมือนกับดอกเบี้ย’ แต่พระเจ้าได้อนุญาตให้มีการค้าขายและได้ห้ามดอกเบี้ย” – หมายถึงการขายแบบเครดิต^[142]

[157] Taqi Usmani อธิบายว่าในการทำธุรกรรมดังกล่าว "ราคาทั้งหมด ... จะขึ้นอยู่กับสินค้า ไม่ใช่เงิน" ดังนั้น "... เมื่อราคาคงที่แล้ว ราคาจะเกี่ยวข้องกับสินค้า ไม่ใช่เวลา" ดังนั้น "ราคาจะคงเดิมและผู้ขายไม่สามารถเพิ่มราคาได้" หากราคา "ขัดกับเวลา" (ซึ่งเป็นสิ่งต้องห้าม) "ราคาอาจเพิ่มขึ้นได้ หากผู้ขายให้เวลาเพิ่มเติม" สำหรับการชำระเงินเมื่อใบแจ้งหนี้เลยกำหนดชำระ^[144]

[165] “อันที่จริง กฎเกณฑ์การให้สินเชื่อตามความจริงในสหรัฐฯ บังคับให้ผู้ให้บริการทางการเงินอิสลามและแบบดั้งเดิมรายงานอัตราดอกเบี้ยโดยปริยายที่เรียกเก็บจากลูกค้าในการจัดเตรียมสินเชื่อดังกล่าว” ^[150]^[151]

[207] “ความสำเร็จอีกประการหนึ่งของธนาคารอิสลามสามารถวัดได้จากข้อเท็จจริงที่ว่าธนาคารแบบดั้งเดิมหลายแห่งได้เริ่มใช้เทคนิคของธนาคารอิสลามในการดำเนินธุรกิจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการจัดการกับลูกค้าชาวมุสลิมหรือในภูมิภาคที่มีชาวมุสลิมเป็นส่วนใหญ่” ^[191]^[192]

[243] ตามข้อมูลของ Oxford-Analytica ตั้งแต่ปี 2010 มาตรฐานของ AAOIFI ถือเป็นข้อบังคับสำหรับสถาบันการเงินอิสลามในบาห์เรน ศูนย์การเงินนานาชาติดูไบ จอร์แดน ซูดาน ซีเรีย และกาตาร์^[227]

[262] ฟาลีล จามาลดีนแบ่งเครื่องมือทางการเงินอิสลามออกเป็นสี่กลุ่ม โดยกำหนดให้เป็น" เครื่องมือทางการเงินทางการค้า" แทนที่จะเป็นเครื่องมือที่ใช้สินทรัพย์เป็นหลัก^[245]

[276] ตัวอย่างเช่น ตราสาร Bay Al-Muajilใช้ร่วมกับMurabaha [ 256 ^]อาจใช้ ijara (การเช่า) ร่วมกับสัญญาbai (การซื้อ) [ ^257]และ sukuk ("พันธบัตรอิสลาม") อาจใช้mudaraba , murabaha , salam , ijaraฯลฯ เป็นพื้นฐาน ^[258 ]

[289] ตามคำพูดของ Mehmet Asutay ของ Zubair Hasan ^[270]

[301] “เพื่อกดดันให้ผู้ซื้อชำระเงินเป็นงวดตรงเวลา ผู้ซื้ออาจถูกขอให้สัญญาว่าหากเกิดการผิดนัด เขาจะบริจาคเงินจำนวนหนึ่งเพื่อการกุศล” ^[281]

[354] (มติที่ 179 (19/5)). ^[333]

[373] (แม้ว่ามุดาริบอาจมีอิสระในการกระทำมากกว่าวากิล ที่เคร่งครัด ก็ตาม) ^[351]

[385] บัญชีเงินฝากที่ถืออยู่ในธนาคารหรือสถาบันการเงินอื่น ๆ อาจเรียกว่าบัญชีธุรกรรมบัญชีกระแสรายวัน บัญชีกระแสรายวัน หรือบัญชีเงินฝากตามความต้องการ เจ้าของบัญชีสามารถเปิดบัญชีดังกล่าวได้ "ตามต้องการ" และเจ้าของบัญชีหรือบุคคลอื่น ๆ สามารถเข้าถึงได้บ่อยครั้งและทันทีตามที่เจ้าของบัญชีกำหนด บัญชีธุรกรรมเป็นที่รู้จักในชื่อต่างๆ เช่น บัญชีกระแสรายวัน (อังกฤษ: Current Account) บัญชีเช็คหรือบัญชีเงินฝากกระแสรายวันเมื่อถือโดยธนาคาร^[65]บัญชีเงินฝากกระแสรายวันเมื่อถือโดยสหกรณ์เครดิตในอเมริกาเหนือ ในสหราชอาณาจักร ฮ่องกง อินเดีย และประเทศอื่น ๆ อีกหลายประเทศ บัญชีเหล่านี้มักเรียกว่าบัญชีกระแสรายวันหรือบัญชีเช็ค

[391] ตามที่ Mahmud El-Gamal นักกฎหมายคลาสสิกได้กล่าวไว้ว่า "ได้ยอมรับการครอบครองทรัพย์สินสองประเภทโดยพิจารณาจากความเสี่ยงต่อความรับผิด" ได้แก่ ทรัสต์และการค้ำประกัน 1) ด้วยทรัสต์ (ซึ่งเป็นผลมาจากเงินฝาก สัญญาเช่า และหุ้นส่วน) ผู้ครอบครองจะรับผิดชอบในการชดเชยความเสียหายต่อทรัพย์สินแก่เจ้าของเท่านั้น หากผู้ดูแลทรัพย์สินประมาทเลินเล่อหรือกระทำผิด 2) ด้วยการค้ำประกัน ผู้ครอบครองจะค้ำประกันทรัพย์สินในกรณีเกิดความเสียหาย ไม่ว่าผู้ค้ำประกันจะประมาทเลินเล่อหรือกระทำผิดหรือไม่ก็ตาม นักกฎหมายคลาสสิกถือว่าการครอบครองทั้งสองประเภทนั้นแยกจากกัน ดังนั้น หาก "การพิจารณา" ที่แตกต่างกันสองประการขัดแย้งกัน - ประการหนึ่งระบุว่าทรัพย์สินนั้นถือครองโดยทรัสต์ และอีกประการหนึ่งระบุว่าถือครองโดยค้ำประกัน - "การครอบครองโดยค้ำประกันจะถือว่าแข็งแกร่งและมีอำนาจเหนือกว่า และกฎเกณฑ์การค้ำประกันจึงถูกนำมาใช้" ^[367]

[407] ตามข้อมูลที่เผยแพร่โดยคณะกรรมการบริการทางการเงินอิสลาม^[382]

[436] ตัวเลือกเป็น "รูปแบบทั่วไป" ของอนุพันธ์^[410]

[443] (“ครึ่งหนึ่งของความยากจนทั่วโลกอยู่ในโลกมุสลิม ...” ^[416]

[477] ในการประชุมธนาคารอิสลามและตลาดเงินปากีสถานครั้งแรก^[19]

[482] อาจารย์เศรษฐศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยไรซ์ (สหรัฐอเมริกา)

[489] MO Farooq อ้างอิง Monzer Kahf ที่ชี้ให้เห็นว่าคณะกรรมการชารีอะห์ของธนาคารแห่งหนึ่ง (Bank al Taqwa) ปกป้องการจัดการของธนาคารหลังจากที่ธนาคารล้มเหลวในปี 1998 โดยระบุว่า ... คณะกรรมการบริหารและฝ่ายจัดการได้พยายามอย่างเต็มที่และตัดสินใจทางการเงินและการลงทุนอย่างรอบคอบ" ในขณะที่ในความเป็นจริง ฝ่ายจัดการได้ "ลงทุนในโครงการเดียวมากกว่า 60 เปอร์เซ็นต์ของสินทรัพย์ของธนาคาร ... ซึ่งละเมิดกฎเกณฑ์การธนาคารที่วางไว้อย่างดี" ^[458] Monzer KAHF "Islamic Banks: The Rise of a New Power Alliance of Wealth and Shari'ah Scholarship" ใน Clement HENRY และ Rodney WILSON (บรรณาธิการ) The Politics of Islamic Finance [Edinburgh University Press, 2004], หน้า 35</ref> ^[459]

[500] (ตัวอย่างเช่น ฟารูกบ่นว่า "ไม่มีการอ้างอิงแม้แต่ครั้งเดียวสำหรับการเอารัดเอาเปรียบหรือความอยุติธรรม" ^[469]ในบรรณานุกรมที่สำคัญสองเล่มเกี่ยวกับเศรษฐศาสตร์อิสลาม (ออร์โธดอกซ์) – Muslim Economic Thinking: A Survey of Contemporary Literatureโดยมี "รายการ 700 รายการภายใต้หมวดหมู่ย่อย 51 หมวดหมู่ใน 115 หน้า" และIslamic Economics: Annotated Sources in English and Urduโดย Muhammad Akram Khan [Leicester, UK; Islamic Foundation, 1983]</ref>

[503] ธนาคารอิสลามซาอุดีอาระเบียและอียิปต์ โดย Suliman Hamdan Albalawi เผยแพร่ในปี 2549 ^[471]

[505] ในมาเลเซีย การศึกษาวิจัยอีกกรณีพบว่าสัดส่วนของเงินทุนสำหรับมูชารากาลดลงจาก 1.4% ในปี 2543 เหลือ 0.2% ในปี 2549 ^[472]^[271]

[508] การศึกษาโดย Khan M. Mansoor และ M. Ishaq Bhatti ^[473]^[249]จากการสำรวจโดย F. Khan ของธนาคารอิสลามที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งซึ่งเผยแพร่ในปี 2010 พบว่าการใช้ PLS อยู่ระหว่าง 0.5% ถึง 21.6% ^[474]

[533] อย่างน้อยในทางทฤษฎี ค่าธรรมเนียมล่าช้าอาจได้รับการรับรองตามหลักศาสนาอิสลามหากบริจาคให้กับการกุศล^[95]^[96]^[97]แสดงให้เห็นว่า 'ปัญหาหนี้เสียควรได้รับการแก้ไขด้วย "ประกันความร่วมมือ" ซึ่งผู้กู้ร่วมสมทบ' ^[498]

[538] “ความสำเร็จอีกประการหนึ่งของธนาคารอิสลามอาจวัดได้จากข้อเท็จจริงที่ว่าธนาคารแบบดั้งเดิมหลายแห่งได้เริ่มใช้เทคนิคของธนาคารอิสลามในการดำเนินธุรกิจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการจัดการกับลูกค้าชาวมุสลิมหรือในภูมิภาคที่มีชาวมุสลิมเป็นส่วนใหญ่” ^[502]

[558] การสำรวจลูกค้าธนาคาร 5,133 รายจากสาขา 30 แห่งของธนาคารอิสลามและธนาคารทั่วไปที่นำโดย Ayesha Khalid Khan ^[521]

[561] การศึกษา "สินเชื่อแบบทั่วไปและแบบอิสลามโดยใช้ชุดข้อมูลรายเดือนที่ครอบคลุมจากปากีสถานซึ่งติดตามสินเชื่อมากกว่า 150,000 รายการในช่วงปี 2549-2551" ^[523]

[573] เช่น มุฮัมมัด ตะกี อุสมานี, ^[533]ซาเลห์ อับดุลลอฮ์ คาเมล และแฮร์ริส อิรฟาน^[534]

[577] ใน ฟอรั่มเกี่ยวกับอาชญากรรมในสังคม การก่อการร้าย เล่มที่ 4 ของสำนักงานว่าด้วยยาเสพติดและอาชญากรรมแห่งสหประชาชาติ

[1] ข่าน, อาจาซ เอ., การเงินที่สอดคล้องกับหลักชารีอะห์ | halalmonk.com

[2] Maududi, Sayyid Abul Ala. "Tafhim al-Qur'an - ความหมายของอัลกุรอาน" . สืบค้นเมื่อ8 ตุลาคม 2566 .

[3] "หลักการธนาคารอิสลาม". สถาบันการธนาคารและประกันภัยอิสลาม. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 กันยายน 2017 . สืบค้นเมื่อ 8 ตุลาคม 2023 .

[FOOTNOTEFarooq20053–6-4] Farooq 2005, หน้า 3–6.

[FOOTNOTEKhan2013216–226-5] Khan 2013, หน้า 216–226.

[IIFTU1998:6-6] Usmani, บทนำสู่การเงินอิสลาม, 1998: หน้า 6

[FOOTNOTEFarooq20057-7] ฟารูก 2548, หน้า 7.

[9] Rammal, Hussain Gulzar; Zurbruegg, Ralf (23 สิงหาคม 2007). "การรับรู้ผลิตภัณฑ์ธนาคารอิสลามในหมู่ชาวมุสลิม: กรณีศึกษาของออสเตรเลีย" วารสารการตลาดบริการทางการเงิน . 12 (1): 65–74. doi : 10.1057/palgrave.fsm.4760060 . hdl : 10453/71109 . SSRN 1854427

[10] Saeed, A. (1996). "ธนาคารอิสลามและดอกเบี้ย: การศึกษากรณีการห้ามการจ่ายดอกเบี้ยแบบริบาและการตีความในปัจจุบัน". ไลเดน, เนเธอร์แลนด์: EJ Brill

[economist-2009-11] "การเรียกร้องชารีอะห์". The Economist . 12 พฤศจิกายน 2009.

[The_Economist-12] "การเงินอิสลาม: ดอกเบี้ยสูง ไม่มีดอกเบี้ย". The Economist . The Economist Newspaper Limited. 13 กันยายน 2014. สืบค้นเมื่อ15 กันยายน 2014 .

[islamic-finance-2014-13] Mohammed, Naveed (27 ธันวาคม 2014). "ขนาดของตลาดการเงินอิสลาม" Islamic Finance .

[IMF-2015-11-14] Towe, Christopher; Kammer, Alfred; Norat, Mohamed; Piñón, Marco; Prasad, Ananthakrishnan; Zeidane, Zeine (เมษายน 2015). Islamic Finance: Opportunities, Challenges, and Policy Options. IMF. หน้า 11. สืบค้นเมื่อ13 กรกฎาคม 2016 .

[BBC-2014-15] Yueh, Linda (18 กรกฎาคม 2014). "Islamic banking: growing fast but can it be more than a niche market?". BBC News . สืบค้นเมื่อ14 เมษายน 2015 . แม้แต่ในประเทศที่ธนาคารอิสลามมีฐานที่มั่นอย่างแข็งแกร่ง เช่น ประเทศในอ่าวเปอร์เซียและในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ส่วนแบ่งของตลาดนี้มักไม่ถึงหนึ่งในสาม ในอินโดนีเซีย ซึ่งเป็นประเทศมุสลิมที่มีประชากรมากที่สุดในโลก ปัจจุบันธนาคารอิสลามมีส่วนแบ่งตลาดน้อยกว่า 5%

[IFGE2010:21-16] Warde, การเงินอิสลามในเศรษฐกิจโลก , 2000 : หน้า 21

[FOOTNOTEKhan201587-17] Khan 2015, หน้า 87.

[FOOTNOTEFarooq200533-18] ฟารูก 2548, หน้า 33.

[FOOTNOTEKhan2013303-19] Khan 2013, หน้า 303.

[Qureshi_(2005)-20] Qureshi, DM 2005. ตารางวิสัยทัศน์: ช่วงคำถามและคำตอบ ในเอกสารการประชุมธนาคารอิสลามและตลาดเงินปากีสถานครั้งแรก 14–15 กันยายน การาจี

[Fadel_(2008:656)-21] Fadel, Mohammad. 2008. Riba, efficiency, and prudential regulation: preliminary thought. Wisconsin International Law Journal 25 (4) (เมษายน) 656

[FOOTNOTEKhan2013xv–xvi-22] Khan 2013, หน้า xv–xvi

[FOOTNOTEKhan2013400-23] Khan 2013, หน้า 400.

[24] ไซดี, อาซีฟ. RIBA ในบริบทร่วมสมัย (โดย Asif Zaidi) มาสริฟ. เน็ต สืบค้นเมื่อ29 เมษายน 2017 .

[25] Gait, Alsadek H.; Worthington, Andrew C. (2007). A Primer on Islamic Finance: Definitions, Sources, Principles and Methods. มหาวิทยาลัยวูลลองกอง. วิจัยออนไลน์. หน้า 7.

[26] Choudhury, MA และ Malike, UA (1992) The Foundations of Islamic Political Economy , ลอนดอน: Macmillan; นิวยอร์ก: St. Martin's Press. หน้า 104

[EoIMW-596-27] สารานุกรมอิสลามและโลกมุสลิม , หน้า 596

[TKLD2011:148-28] Kuran, ความแตกต่างอันยาวนาน , 2011: หน้า 148

[TKLD2011:152-29] Kuran, ความแตกต่างอันยาวนาน , 2011: หน้า 152

[ILMC-23-30] โดย IBP, Inc. (25 มีนาคม 2015). คู่มือกฎหมายการลงทุนในประเทศมุสลิม เล่มที่ 1 กฎหมายการลงทุน . Lulu.com. ("ปรับปรุงเป็นประจำทุกปี") หน้า 23 ISBN 9781433023972. ดึงข้อมูลเมื่อ9 สิงหาคม 2558 .^{[ แหล่งที่มาเผยแพร่เอง ]}

[Kepel-77-32] Kepel, Gilles (2003). Jihad: on the Trail of Political Islam. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด หน้า 77 ISBN 9781845112578. ดึงข้อมูลเมื่อ13 พฤษภาคม 2558 .

[FOOTNOTEAḥmad1958-33] อะหมัด 1958.

[34] Choudhury, MA และ Malike, UA (1992) The Foundations of Islamic Political Economy , ลอนดอน: Macmillan; นิวยอร์ก: St. Martin's Press., หน้า 104

[35] กูเรชี, อันวาร์ อิกบัล. ศาสนาอิสลามและทฤษฎีที่น่าสนใจพร้อมบทนำโดย Syed Sullaiman Nadvi, Lahore, Muhammad Ashraf, xxiw, 223p แปลภาษาอาหรับอัล-อิสลาม วัลริบาโดย Faruq Hilmi, al-Qahirah Maktabah, Misr, 158p

[36] ซิดดิกี, นาอีม. "Islami usul par banking" (การธนาคารตามหลักการอิสลาม) Chiragh-e-Rah (การาจี) 1(11), พฤศจิกายน 1948: 60–64; 1(12) ธันวาคม 2491; 24–28

[MNSMET1981-37] Siddiqi, Muhammad Nejatullah (1981). Muslim Economic Thinking . สหราชอาณาจักร: The Islamic Foundation. หน้า 29–30

[coif-38] "ISLAMIC BANKING". LET US CORRECT OUR ISLAMIC FAITH . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 สิงหาคม 2016 . สืบค้นเมื่อ28 กรกฎาคม 2016 .

[Alharbi-39] Alharbi, Ahmad (2015). "การพัฒนาระบบธนาคารอิสลาม" (PDF) . วารสารการธนาคารและการเงินอิสลาม . 3 (1): 14. doi : 10.15640/jibf.v3n1a2 (ไม่ใช้งาน 1 พฤศจิกายน 2024) . สืบค้นเมื่อ16 พฤษภาคม 2017 .{{cite journal}}: CS1 maint: DOI inactive as of November 2024 (link)

[40] (1961, 1969. ผลงานปี 1969 คือG̲h̲air sūdī bank kārī . 1969

[41] มูฮัมหมัด บากิร์ อัล-ซาดร์, อิคติซาดูนา 1961; Al-Bank al-la Ribawi fi al-Islam (การธนาคารที่ปลอดดอกเบี้ยในศาสนาอิสลาม) 1974

[42] ISLAMIC BANKING โดย ALM Abdul Gafoor 4.1 พัฒนาการทางประวัติศาสตร์ เก็บถาวร 21 สิงหาคม 2017 ที่เวย์แบ็กแมชชีน

[43] ซามิ ฮัสซัน โฮมูด ก่อตั้งธนาคารอิสลามจอร์แดนในปี 1978 (ที่มา: Salihovic, Elnur (2015). Major Players in the Muslim Business World. Universal-Publishers.com. หน้า 368 ISBN 9781627340526. ดึงข้อมูลเมื่อ31 สิงหาคม 2559 .-

[FOOTNOTEKhan2013143-44] ข่าน 2013, หน้า 143.

[dawn.com-47] รัฐบาลถูกกล่าวหาว่าบิดเบือนตัวเลข: การลดความยากจน | dawn.com | 17 มิถุนายน 2547

[RBIRPMNS2004:55-56-48] ซิดดิกี, ริบา, ดอกเบี้ยธนาคาร , 2004: หน้า 55–56

[FOOTNOTEKhan201355–56-49] Khan 2013, หน้า 55–56.

[50] "Islamic Finance in Europe". Deloitte Luxembourg . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 พฤศจิกายน 2019 . สืบค้นเมื่อ9 พฤศจิกายน 2019 .

[islamic-finance-history-51] โมฮัมเหม็ด นาวีด (8 กุมภาพันธ์ 2558). "ประวัติศาสตร์การเงินอิสลาม". การเงินอิสลาม .

[52] ดูเพิ่มเติม"The Islamic Banker". เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ 2015 . สืบค้นเมื่อ12 กุมภาพันธ์ 2015 .

[FOOTNOTEAlharbi20151-53] Alharbi 2015, หน้า 1.

[The_Growth_of_Islamic_Finance_and_Banking_Innovation,_Governance_and_Risk_Mitigation-54] Mohi-ud-Din Qadri, Hussain; Ishaq Bhatti, M. (2019). การเติบโตของนวัตกรรม การเงินและการธนาคารอิสลาม ธรรมาภิบาล และการลดความเสี่ยง(หนังสืออิเล็กทรอนิกส์) . Taylor & Francis. ISBN 9780429557507. ดึงข้อมูลเมื่อ 23 ธันวาคม 2564 .

[FOOTNOTEIbn_Sa'd201381-56] อับ อิบนุ ซะอฺด 2013, หน้า 81.

[FOOTNOTETarmizi201795-58] Tarmizi 2017, หน้า 95.

[FOOTNOTEal_Bushi2019685,_686-59] อัล Bushi 2019, หน้า 685, 686.

[Kuran_2004_x-xi-60] Kuran, Timur. 2004. อิสลามและเงินทอง: ปัญหาทางเศรษฐกิจของลัทธิอิสลามพรินซ์ตัน, นิวเจอร์ซีย์; สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยพรินซ์ตัน, หน้า x–xi

[61] Subhi Y. Labib (1969), "ทุนนิยมในศาสนาอิสลามยุคกลาง", วารสารประวัติศาสตร์เศรษฐกิจ 29 (1), หน้า 79–96 [81, 83, 85, 90, 93, 96]

[Banaji-62] โดย Jairus Banaji (2007), “อิสลาม เมดิเตอร์เรเนียน และการเติบโตของทุนนิยม”, Historical Materialism 15 (1), หน้า 47–74, สำนักพิมพ์ Brill

[63] Robert Sabatino Lopez, Irving Woodworth Raymond, Olivia Remie Constable (2001), การค้าในยุคกลางในโลกเมดิเตอร์เรเนียน: เอกสารประกอบ , สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย , ISBN 0-231-12357-4

[64] Timur Kuran (2005), "การขาดหายไปขององค์กรในกฎหมายอิสลาม: ต้นกำเนิดและความคงอยู่", American Journal of Comparative Law 53 , หน้า 785–834 [798–9]

[Labib-69-92-65] Subhi Y. Labib (1969), "ทุนนิยมในศาสนาอิสลามยุคกลาง", วารสารประวัติศาสตร์เศรษฐกิจ 29 (1), หน้า 79–96 [92–3]

[glubb-66] Glubb, John Bagot (1988), A Short History of the Arab Peoples , Dorset Press, หน้า 105, ISBN 978-0-88029-226-9, โอซีแอลซี 603697876

[67] Said Amir Arjomand (1999), "กฎหมาย หน่วยงาน และนโยบายในสังคมอิสลามยุคกลาง: การพัฒนาสถาบันการเรียนรู้ตั้งแต่ศตวรรษที่ 10 ถึงศตวรรษที่ 15", Comparative Studies in Society and History 41 , หน้า 263–93. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์

[68] Samir Amin (1978), "The Arab Nation: Some Conclusions and Problems", MERIP Reports 68 , หน้า 3–14 [8, 13]

[69] Wilson, R. (1983), การธนาคารและการเงินในตะวันออกกลางอาหรับ, St Martin's Press, นิวยอร์ก

[70] Cengiz Erol, Radi El‐Bdour, (1989) "ทัศนคติ พฤติกรรม และปัจจัยการอุปถัมภ์ของลูกค้าธนาคารต่อธนาคารอิสลาม" วารสารการตลาดธนาคารระหว่างประเทศ เล่มที่ 7 ฉบับที่ 6 หน้า 31–37

[IFDCS-71] Jamaldeen, Faleel. "หลักการชารีอะห์ที่สำคัญและข้อห้ามในระบบการเงินอิสลาม" สืบค้นเมื่อ24 กรกฎาคม 2559

[72] Kepel, Gilles (2006). Jihad: The Trail of Political Islam. IB Tauris. หน้า 77. ISBN 9781845112578-

[nine_banks-73] Ariff, Mohamed (กันยายน 1988). "ธนาคารอิสลาม". วรรณกรรมเศรษฐกิจเอเชียแปซิฟิก . 2 (2): 48–64. doi : 10.1111/j.1467-8411.1988.tb00200.x .

[74] "بنك كل المصريين". بنك ناصر الاجتماعي (NSB) . สืบค้นเมื่อ13 เมษายน 2560 .

[FOOTNOTEKhan20135-75] ข่าน 2013, หน้า 5.

[Kepel-banking-76] Kepel, Gilles (2006). Jihad: The Trail of Political Islam. IB Tauris. หน้า 76–77. ISBN 9781845112578แนวทางที่ยืดหยุ่นนี้แพร่หลายไปทั่วโลก มุสลิมจนถึงช่วงปี 1970 ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ห้ามการให้กู้ยืมพร้อมดอกเบี้ยโดยสมบูรณ์อีกครั้ง ควบคู่ไปกับการนำศาสนาอิสลามกลับคืนมาทั้งในด้านวัฒนธรรมและการเมือง ...จนกระทั่งถึงปี 1973 เมื่อคลื่นลูกใหญ่ของเงินดอลลาร์ที่ไหลเข้าท่วมท้นทำให้แนวทาง [เศรษฐกิจ] ทั้งหมดเปลี่ยนแปลงไป

[FOOTNOTEKhan2013289-77] ข่าน 2013, หน้า 289.

[IFGE2010:?-78] Warde, การเงินอิสลามในเศรษฐกิจโลก , 2000 : หน้า?

[FOOTNOTEKhan2013292-79] ข่าน 2013, หน้า 292.

[80] "Amana Mutual Funds Trust". Saturna Capital . 21 ตุลาคม 2015. สืบค้นเมื่อ12 เมษายน 2017 .

[GKJTPI2002:280-81] Kepel, ญิฮาด, (2002): p. 280

[GKJTPI2002:280-1-82] อับ เคเปล, ญิฮาด, (2002): หน้า 280–1

[83] ข่านมีอะไรผิดปกติกับธนาคารอิสลาม? , 2013, 6

[FOOTNOTEKhan20136-84] Khan 2013, หน้า 6.

[Kepel-79-85] Kepel, Gilles (2006). Jihad: The Trail of Political Islam. IB Tauris. หน้า 79. ISBN 9781845112578-

[86] "การแปลฟัตวาที่เลือกจากสัมมนาอัลบารากา" – สัมมนา 6b หน้า 81–2, แอลจีเรีย, 2–6 ตุลาคม 1990

[Irfan-2015-228-87] อิรฟาน, แฮร์ริส (2015). Heaven's Bankers . Overlook Press. หน้า 228

[88] ธนาคารอิสลามและเสถียรภาพทางการเงิน: การวิเคราะห์เชิงประจักษ์ หน้า 5

[wsj-2007-89] สเลเตอร์, โจแอนนา (10 มกราคม 2550). "สินทรัพย์ของโลกมีมูลค่าสูงถึง 140 ล้านล้านเหรียญสหรัฐ". เดอะวอลล์สตรีทเจอร์นัล

[90] Usmani, Muhammad Taqi (2008). Sukuk and their contemporary application (PDF) . p. 13. เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อ 23 พฤศจิกายน 2015 . สืบค้นเมื่อ 21 กันยายน 2016 .

[91] “Vatican offering Islamic finance system to Western Banks”. วารสารโลก . 6 มีนาคม 2009 . สืบค้นเมื่อ6 สิงหาคม 2016 .

[Seabourne-92] Seabourne, Gwen. "เมื่อใดและเหตุใดคริสตจักรจึงหยุดมองว่าการคิดดอกเบี้ยเป็นบาป". The Guardian . สืบค้นเมื่อ28 กรกฎาคม 2015 .

[93] อับดุล-ราห์มาน, ยาฮิอา. 2553: ศิลปะแห่งการธนาคารและการเงินอิสลามโฮโบเกน นิวเจอร์ซีย์ จอห์น ไวลีย์ แอนด์ ซันส์ 26

[islamic-conventional-comparison-94] Mohammed, Naveed (3 กรกฎาคม 2015). "Islamic and Conventional Banking Comparison". IslamicFinance.com . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 กรกฎาคม 2015. สืบค้นเมื่อ2 กรกฎาคม 2015 .

[reutersSGIER2015-16-95] รายงานสถานะเศรษฐกิจอิสลามโลก 2015/16 (PDF) . Thomson Reuters & Dinar Standard. หน้า 54–55. เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อ 14 มีนาคม 2023 . สืบค้นเมื่อ 19 มีนาคม 2017 .

[Economist-8-10-2014-96] F, J (8 ตุลาคม 2014). "เหตุใดผลิตภัณฑ์ทางการเงินของอิสลามจึงได้รับความนิยมนอกโลกมุสลิม" The Economist สืบค้นเมื่อ6 สิงหาคม 2016

[luxem-97] ^ "ลักเซ มเบิร์กประสบความสำเร็จในการออกธุรกรรม Sukuk ที่สำคัญ" luxembourgforfinance.com 10 มกราคม 2014 เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 ตุลาคม 2014 สืบค้นเมื่อ5 พฤษภาคม 2015

[98] ฮานีฟ, มูฮัมหมัด (มกราคม 2019). "กระบวนการคัดกรองตลาดทุนตามหลักศาสนา: การประเมินวิธีการ" (PDF) . JKAU: Islamic Econ . 32 (1): 23–42. doi :10.4197/Islec.32-1.2.

[99] ฐานข้อมูลการธนาคารและการเงินอิสลามให้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับหัวข้อ"ฐานข้อมูลการธนาคารและการเงินอิสลามระดับโลก" สืบค้นเมื่อ12 กุมภาพันธ์ 2558

[RIFI2004-5-100] El-Hawary, Dahlia; Grais, Wafik; Iqbal., Zamir (2004). การควบคุมสถาบันการเงินอิสลาม: ลักษณะของสถาบันที่ควบคุม . เอกสารการทำงานวิจัยนโยบายธนาคารโลก 3227. วอชิงตัน ดี.ซี.: ธนาคารโลก. หน้า 5. SSRN 610268.

[Edward_Elgar-101] Visser 2009, p. 77, "4.4 กฎหมายสัญญาอิสลาม": "อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าตำแหน่งที่แพร่หลายคือเจ้าหนี้สามารถกำหนดบทลงโทษสำหรับการชำระเงินล่าช้า ซึ่งจะต้องบริจาคให้กับการกุศลไม่ว่าโดยเจ้าหนี้หรือโดยตรงจากลูกค้า แต่ค่าธรรมเนียมคงที่ที่ต้องจ่ายให้กับเจ้าหนี้เพื่อชดเชยค่าใช้จ่ายในการติดตามหนี้ก็เป็นที่ยอมรับสำหรับฟุกอฮาหลายๆ คนเช่นกัน"

[kettell-38-102] Kettell, Brian (2011). หนังสือคู่มือการธนาคารและการเงินอิสลาม: แบบฝึกหัดทีละขั้นตอนเพื่อช่วยคุณ ... Wiley. หน้า 38 ISBN 9781119990628. ดึงข้อมูลเมื่อวันที่ 9 กรกฎาคม 2559 ธนาคารสามารถลงโทษการชำระเงินล่าช้าได้โดยการตกลงที่จะ 'ชำระ' เงินเหล่านั้นด้วยการบริจาคเงินให้กับการกุศล

[al-yusr-103] "คำถามที่พบบ่อยและถามคำถาม เป็นที่อนุญาตหรือไม่ที่ธนาคารอิสลามจะกำหนดบทลงโทษสำหรับการชำระเงินล่าช้า" al-Yusr . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 สิงหาคม 2016 . สืบค้นเมื่อ9 กรกฎาคม 2016 .

[IMF-2015-8-104] Hussain, Mumtaz; Shahmoradi, Asghar; Turk, Rima (มิถุนายน 2015). เอกสารการทำงานของ IMF ภาพรวมของการเงินอิสลาม(PDF) . หน้า 8 . สืบค้นเมื่อ9 กรกฎาคม 2016 .

[Lewis_and_Algaoud_(2001)-105] Mervyn K. Lewis; Latifa M. Algaoud (2001). Islamic Banking . Cheltenham, UK และ Northampton, MA, USA: Edward Elgar.

[FOOTNOTEKhan201589-106] ข่าน 2015, หน้า 89.

[nyt-review-107] FASMAN, JON (20 มีนาคม 2015). "[บทวิจารณ์หนังสือ] Heaven's Bankers โดย Harris Irfan". The New York Times . สืบค้นเมื่อ20 สิงหาคม 2015 .

[IIFTU1998:12-108] อุสมานี บทนำสู่การเงินอิสลาม 2541: หน้า 12

[FOOTNOTEKhan2013275-109] Khan 2013, หน้า 275.

[Nathan_and_Rebiere_(2007)-110] Nathan, S. และ Ribiere, V. (2007). "จากความรู้สู่ภูมิปัญญา: กรณีของการกำกับดูแลกิจการในธนาคารอิสลาม" วารสารระบบสารสนเทศและการจัดการความรู้ 37 (4), หน้า 471–483

[Dar(2010)-111] ดาร์, ฮูมายอน เอ. 27 มิถุนายน 2553. "ระบบธนาคารอิสลามในอิหร่านและซูดาน" Business Asia

[MeGIFLEP2006:21-112] เอล-กามาล, การเงินอิสลาม, 2549: หน้า 21

[what-is-IIBaI-113] "ธนาคารอิสลามคืออะไร" สถาบันการธนาคารและประกันภัยอิสลาม . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 กรกฎาคม 2016 . สืบค้นเมื่อ24 กรกฎาคม 2016 .

[PoIFFaIS-2009-114] Warsame, Mohamed Hersi (2009). "4. แนวปฏิบัติด้านการเงินปลอดดอกเบี้ยและความสำคัญ" (PDF) . บทบาทของการเงินอิสลามในการแก้ไขปัญหาการกีดกันทางการเงินในสหราชอาณาจักร . มหาวิทยาลัยเดอรัม. หน้า 183 . สืบค้นเมื่อ23 สิงหาคม 2016 .

[MeGIFLEP2006:8-115] เอล-กามาล, การเงินอิสลาม, 2549: หน้า 8

[FOOTNOTEKhan201586-117] ข่าน 2015, หน้า 86.

[118] อิคบัล, มูนาวาร์ (1998). ความท้าทายที่ธนาคารอิสลามต้องเผชิญ(PDF)ธนาคารพัฒนาอิสลาม หน้า 15–16

[MPRA-hassan-119] Hasan, Zubair (21 สิงหาคม 2014). การแบ่งปันความเสี่ยงเทียบกับการถ่ายโอนความเสี่ยงในระบบการเงินอิสลาม: การประเมิน(PDF)กัวลาลัมเปอร์: มหาวิทยาลัยการเงินอิสลามระดับโลก (INCEIF) MPRA Paper No. 58059 (Munich Personal RePEc Archive) สืบค้นเมื่อ23 สิงหาคม 2016

[HIHB2015:532-121] โดย อิรฟาน, Heaven's Bankers, 2015: หน้า 53

[IIFTU1998:11,167-8-122] อุสมานี, บทนำสู่การเงินอิสลาม, 1998: หน้า 11, 167–8

[HIHB2015:236-123] อิรฟาน, ธนาคารแห่งสวรรค์, 2558: หน้า 236

[IMSBoSC-124] "Islamic mortgages: Shari'ah-based or Shari'ah-compliant?". New Horizon Magazine . 13 มีนาคม 2009. สืบค้นเมื่อ28 ตุลาคม 2015 .

[ali-125] Ali, Engku Rabiah Adawiah Engku. "SHARIAH-COMPLIANT TO SHARIAH-BASED FINANCIAL INNOVATION: A QUESTION OF SEMANTICS OR PROGRESSIVE MARKET DIFFERENTIATION" (PDF)การประชุมโต๊ะกลม SC-OCIS ครั้งที่ 4 9–10 มีนาคม 2013 Ditchley Park, Oxford, สหราชอาณาจักรสืบค้นเมื่อ28ตุลาคม2015

[HIHB2015:198-126] อิรฟาน, ธนาคารแห่งสวรรค์, 2558: หน้า 198

[HIHB2015:192-127] อิรฟาน, ธนาคารแห่งสวรรค์, 2558: หน้า 192

[MTUHJI1999:159-128] Usmani, คำพิพากษาทางประวัติศาสตร์เกี่ยวกับดอกเบี้ย, 1999: ย่อหน้า 159

[Hasan,_Zubair_2010-129] 'การเงินอิสลาม: อะไรเปลี่ยนแปลง อะไรไม่เปลี่ยนแปลง ความไม่ตรงกันระหว่างโครงสร้างกับวัตถุประสงค์และผลที่ตามมา ศูนย์การศึกษาการเงินอิสลามระหว่างประเทศ (INCEIF) 21 กุมภาพันธ์ 2553

[130] ^ Vadillo, Umar Ibrahim (19 ตุลาคม 2013). "แบบสอบถามสำหรับการปรึกษากฎหมาย ผู้เชี่ยวชาญ เฉพาะด้าน และประชาชนทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับการตรวจสอบกฎหมายเกี่ยวกับดอกเบี้ย/Riba อีกครั้งโดยศาลชารีอะห์แห่งสหพันธรัฐ" Gold Dinar และ Muamalat สืบค้นเมื่อ15 พฤศจิกายน 2016

[FOOTNOTEKhan2015114-131] ข่าน 2015, หน้า 114.

[IIFTU1998:11-133] อับ อุสมานี, บทนำสู่การเงินอิสลาม, 1998: หน้า 11

[IIFTU1998:167-8-134] อุสมานี, บทนำสู่การเงินอิสลาม, 1998: หน้า 167-8

[Kamel_(1998:11ff)-136] ^ Kamel, Saleh ( 1998 ). การพัฒนาการธนาคารอิสลาม: ปัญหาและแนวโน้ม(PDF)เจดดาห์: สถาบันวิจัยและฝึกอบรมอิสลาม ธนาคารพัฒนาอิสลามสืบค้นเมื่อ22 สิงหาคม 2558

[137] "การขายและการค้า - Sunnah.com - สุนทรพจน์และคำสอนของศาสดามูฮัมหมัด (صلى الله عليه و سلم)". ซุนนะฮ.com สืบค้นเมื่อ19 กรกฎาคม 2566 .

[el-gamal-2001-2-138] El-Gamal, Mahmoud A. (2 พฤษภาคม 2001). "คำอธิบายทางเศรษฐกิจของการห้ามการสูบบุหรี่ในกฎหมายอิสลามแบบคลาสสิก" (PDF) . หน้า 2. เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อ 28 เมษายน 2016 . สืบค้นเมื่อ 4 สิงหาคม 2017 .

[FOOTNOTEVisser201353-139] โดย Visser 2013, หน้า 53.

[140] "หลักการพื้นฐานของการเงินอิสลาม". muslimummah.org . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 ธันวาคม 2014 . สืบค้นเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2015 .

[el-gamal-2001-3-141] คำอธิบายทางเศรษฐกิจของการห้ามการสูบบุหรี่ในกฎหมายอิสลามแบบคลาสสิก | Mahmoud A. El-Gamal | ฉบับแรก: 2 พฤษภาคม 2544

[TaPoMIF-98-9-142] Abu Umar Faruq Ahmad (2010). ทฤษฎีและการปฏิบัติของการเงินอิสลามสมัยใหม่: การวิเคราะห์กรณีศึกษาจากออสเตรเลีย Universal-Publishers หน้า 98–99 ISBN 9781599425177. ดึงข้อมูลเมื่อ17 พฤษภาคม 2560 .

[AL-SUWAILEM-143] Al-Suwailem, Sami. "Towards an objective measure of gharar in exchange" (PDF) . Islamic Economic Studies . 7 (1, (ตุลาคม 1999), 2, (เมษายน 2000)): 61–102. เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อ 16 สิงหาคม 2017 . สืบค้นเมื่อ 1 สิงหาคม 2016 .

[145] ซิดดิกี, มูฮัมหมัด เนจาตุลลาห์ (1981). ความคิดทางเศรษฐกิจของมุสลิม: การสำรวจวรรณกรรมร่วมสมัย ศูนย์วิจัยเศรษฐศาสตร์อิสลามนานาชาติ มหาวิทยาลัยคิงอับดุลอาซิส หน้า 29 ISBN 9780860370819-

[RBIRPMNS2004:35-146] ซิดดิกี, ริบา, ดอกเบี้ยธนาคาร , 2547: หน้า 35

[RBIRPMNS2004:36-147] ซิดดิกี, ริบา, ดอกเบี้ยธนาคาร , 2547: หน้า 36

[mufti-148] Seifeddine. "Surah al-Baqarah, 275–281". muftisays.comm . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 เมษายน 2015 . สืบค้นเมื่อ 14 เมษายน 2015 .

[MOFRI6H2009:105-149] ฟารูก, ริบา, ดอกเบี้ยและหะดีษทั้งหก , 2009: หน้า 105

[IIBI-murabaha-150] "ถาม มุราบาฮะห์คืออะไร" สถาบันการธนาคารและประกันภัยอิสลาม . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 31 สิงหาคม 2016 . สืบค้นเมื่อ31 สิงหาคม 2016 .

[2:275-151] "ซูเราะห์ อัล-บะเกาะเราะห์ - 275". คัมภีร์อัลกุรอาน.ดอทคอม

[MTUHJI1999:50,51,219-152] อุสมานี คำพิพากษาทางประวัติศาสตร์เกี่ยวกับดอกเบี้ย 1999: ย่อหน้า 50, 51, 219

[kahf-2007-153] Kahf, Monzer (c. 2007). "Islamic finance: Business as regular" (PDF) . เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อ 20 ตุลาคม 2016 . สืบค้นเมื่อ31 สิงหาคม 2016 .

[PCCS-155] Usmani, Muhammad Taqi. "การกำหนดราคาสำหรับการขายเงินสดและเครดิต". Islamic Banker . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 พฤศจิกายน 2016 . สืบค้นเมื่อ29 สิงหาคม 2016 .

[MTUHJI1999:224-156] อุสมานี คำพิพากษาทางประวัติศาสตร์เกี่ยวกับดอกเบี้ย 2542: ย่อหน้า 224

[Irfan-2015-139-158] อิรฟาน, แฮร์ริส (2015). Heaven's Bankers . Overlook Press. หน้า 139.

[IFIM-159] การเงินอิสลาม: เครื่องมือและตลาด. สำนักพิมพ์ Bloomsbury. 2010. หน้า 131. ISBN 9781849300391. ดึงข้อมูลเมื่อ4 สิงหาคม 2558 .

[160] "บทนำง่ายๆ เกี่ยวกับสินเชื่อที่อยู่อาศัยแบบอิสลาม" 14 พฤษภาคม 2558.

[KH-CS-161] "Is charging more on credit sales (Murabaha) permissible?". Khalid Zaheer. Retrieved 31 August 2016.

[FOOTNOTEKhan2013197._199-162] Khan 2013, pp. 197. 199.

[MeGIFLEP2006:52-163] El-Gamal, Islamic Finance, 2006: p.52

[El-Gamal-2006-52-164] El-Gamal, Mahmoud A. (2006). Islamic Finance: Law, Economics, and Practice. Cambridge University Press. p. 52. ISBN 9781139457163. Retrieved 14 September 2016.

[IMaBIMiCT-116-166] Toutounchian, Iraj (2009). Islamic money and banking: Integrating money in capital theory. Singapore: John Wiley & Sons (Asia). p. 116.

[FOOTNOTEKhan2013197-167] Khan 2013, p. 197.

[Vogel_and_Hayes,_pp.8-9-168] Frank VOGEL and Samuel Hayes, III. Islamic Law and Finance: Religion, Risk and Return [The Hague: Kluwer Law International, 1998], pp.8–9

[MOFRIE-2005:19-169] Farooq, Riba-Interest Equation and Islam, 2005: p.19

[CMPCM-170] Curtis (3 July 2012). "Islamic Banking: A Brief Introduction". Oman Law Blog. Curtis, Mallet-Prevost, Colt & Mosle LLP. Retrieved 10 August 2015.

[FOOTNOTEKhan2013200–203-171] Khan 2013, pp. 200–203.

[FOOTNOTEKhan2013200-172] Khan 2013, p. 200.

[irfan-196-173] Irfan, Harris (2015). Heaven's Bankers: Inside the Hidden World of Islamic Finance. Little, Brown Book Group. p. 196. ISBN 9781472105066. Retrieved 28 October 2015.

[Zarqa-1983-174] Zarqa, M. Anas (1983). "An Islamic perspective on the Economics of discounting in project evaluation.". In Ziauddin Ahmed; Munawar Iqbal; M. Fahim Khan (eds.). Fiscal policy and resource allocation in Islam. Jeddah: International Centre for Research in Islamic Economics, King Abdulaziz University; and Islamabad: Institute of Policy studies.

[M.F.Khan-1991-175] Khan, Muhammad Fahim. "The value of money and discounting in the Islamic perspective". Review of Islamic Economics. 1 (2): 35–45.

[TVMCiIF2009-176] Ahmad and, Abu Umar Faruq; Hassan, M. Kabir (2009). "The Time Value of Money Concept in Islamic Finance" (PDF). The American Journal of Islamic Social Sciences. 23 (1). Retrieved 31 August 2016.

[177] (Islamic Fiqh Academy, 7th session, 1992, Resolution 66/2/77)

[Saadullah-1994:7-178] Saadullah, Ridha (1994). "Concept of time in Islamic economics". Islamic Economic Studies. 2 (1): 1–15.

[dummies-FMTaIF-179] "FINANCIAL MARKET TRADING AND ISLAMIC FINANCE". Dummies.com. Wiley. Retrieved 18 May 2017.

[MG-2005-180] "Investing in stock market: the Shariah way". Milli Gazette. 1–15 July 2005. Retrieved 21 October 2017.

[Bhala-26.05-181] Bhala, Raj (2011). "26.05". Understanding Islamic Law. LexisNexis. ISBN 9781579110420. Retrieved 18 May 2017.

[Dar-2012-182] Dar, Humayon (16 February 2012). "Short-Selling in Islamic Finance". youtube. Islamic Institute of Banking and Insurance. Archived from the original on 11 December 2021. Retrieved 16 October 2017.

[fsb-183] "UAE System, Laws and Regulations for Foreign Investors, Permitted Activities". Focus Business Services. 9 December 2013. Retrieved 18 May 2017.

[DeLorenzo-day-184] DeLorenzo, Yusuf Talal. "Day Trading in Stocks vs. Investment". muslim-inestor.com. Retrieved 18 May 2017.

[185] Leibenluft, Jacob (15 October 2008). "$596 Trillion!". slate.com. Retrieved 8 August 2017.

[TRPL-186] "Maisir". uk.practicallaw.thomsonreuters.com. Thomson Reuters. Retrieved 19 October 2017.

[Sole-2012-4-187] Solé, Juan A. and Jobst, Andreas (Andy), Operative Principles of Islamic Derivatives – Towards a Coherent Theory (March 2012). IMF Working Paper No. NO.12/63. Available at SSRN: https://ssrn.com/abstract=2028239

[Mills_and_Presley_1999-188] Mills, P.S.; Presley, J.R. (1999). Islamic Finance: Theory and Practices. New York: St. Martins Press.

[FOOTNOTEKhan2015111-189] Khan 2015, p. 111.

[INCEIF-190] Kamaruzdin, Thaqif (15 October 2014). "Derivatives and Islamic Finance". INCEIF. Archived from the original on 16 August 2017. Retrieved 16 June 2017.

[investo-terms-191] "Gharar". Investopedia. Retrieved 18 May 2017.

[FJIFD2012:183-192] Jamaldeen, Islamic Finance For Dummies, 2012:183

[193] Kamali, M.H. (1997) "Islamic commercial law: an analysis of options", The American Journal of Islamic Social Sciences, v.14 n.3, pp. 17–18

[Y-Sing-194] Y-Sing, Liau (6 February 2009). "ANALYSIS – Derivatives dispute divides Islamic finance market". Reuters. Archived from the original on 20 February 2009. Retrieved 19 May 2017.

[Jobst-5-2008-195] Jobst, Andreas A. "Derivatives in Islamic Finance". Islamic Finance News. 4 (50). Retrieved 19 May 2017.

[Kettell-2010-196] Kettell, Brian (2010). "4. Derivatives and Islamic Finance". Frequently Asked Questions in Islamic Finance. John Wiley & Sons. ISBN 9780470711897. Retrieved 19 October 2017.

[hma-197] "Hedging Master Agreement". Archived from the original on 14 October 2017. Retrieved 12 October 2017.

[GIF-2010-198] "ISDA, IIFM Set Global Islamic Derivatives Standards". Global Islamic Finance. Bloomberg. 3 March 2010. Retrieved 21 July 2016.

[iran-daily.com-199] ran-daily.com| (click on "Islamic Derivatives Standards Set")| 2 March 2010

[Morais_2007:132-200] Morais, R.C. (23 July 2007). "Don't call it interest". Forbes: 132. Retrieved 11 June 2017.

[FosterMM2010-201] Foster, John (11 December 2009). "How Sharia-compliant is Islamic banking?". BBC News. Retrieved 24 November 2017.

[farooq-130-202] Farooq, M.O. (2009). "Riba, Interest and Six Hadiths: Do We Have a Definition or a Conundrum?". Review of Islamic Economics. 13 (1): 130. Retrieved 15 December 2016.^{[permanent dead link]}

[IIFTU1998:162-3-203] Usmani, Introduction to Islamic Finance, 1998: p.162-3

[Alawode-WB-2015-204] Alawode, Abayomi A. (31 March 2015). "Islamic Finance". World Bank. Retrieved 9 November 2017.

[[Iqbal_and_Molyneux,_p._58]-205] Munawar IQBAL and Philip Molyneux. Thirty Years of Islamic Banking: History, Performance and Prospects [Palgrave, 2005], p.58

[FOOTNOTEFarooq200512–13-206] Farooq 2005, pp. 12–13.

[Gheeraert-2014-208] Gheeraert, Laurent (July 2014). "Does Islamic finance spur banking sector development?". Journal of Economic Behavior & Organization. 103 (Supplement): S4–S20. doi:10.1016/j.jebo.2014.02.013.

[Bahru-5-5-15-209] Bahru, Johor (5 January 2013). "Banking on the ummah". The Economist. Vol. 406, no. 8817. p. 60. Retrieved 5 May 2015.

[Sergie-cfr-2014-210] Sergie, Mohammed Aly (30 January 2014). "The Rise of Islamic Finance". Council on Foreign Relations. Retrieved 9 November 2017.

[FOOTNOTEKhan2013329–330-211] Khan 2013, pp. 329–330.

[FOOTNOTEKhan2013330-212] Khan 2013, p. 330.

[IIFTU1998:xviii-213] Usmani, Introduction to Islamic Finance, 1998: p.xviii

[auto-214] Ahmad, A. (1993). Contemporary Practices of Islamic Financing Techniques (PDF). Research Paper #20. Jedddah: Islamic Research and Training Institute, Islamic Development Bank. Archived from the original (PDF) on 17 May 2017. Retrieved 6 June 2017.

[FOOTNOTEFarooq200536-215] Farooq 2005, p. 36.

[FOOTNOTEKhan2013290-216] Khan 2013, p. 290.

[FJIFD2012:53-217] Jamaldeen, Islamic Finance For Dummies, 2012:53

[FJIFD2012:121-218] Jamaldeen, Islamic Finance For Dummies, 2012:121

[ey-2016-219] "World Islamic Banking Competitiveness Report 2016. Participation industry footprint" (PDF). ey.com. p. 12. Archived from the original (PDF) on 19 June 2018. Retrieved 21 September 2016.

[Hasan_2010_3-4-220] see also: Hasan, Maher and Jemma Dridi (2010). The effects of the global crisis on Islamic and conventional banks: A comparative study. IMF working paper WP 10/201, September . Washington, DC: International Monetary Fund. p.3-4

[221] World Islamic Banking Competitiveness Report 2013–14 Archived 14 March 2014 at the Wayback Machine EY Global Centre of Excellence, Bahrain

[askari-2010-222] Askari, Hossein, Zamir Iqbal and Abbas Mirakhor. 2010. Globalization and Islamic finance: Convergence, prospects and challenges. Singapore: John Wiley & Sons (Asia). cited in ...

[223] "Islamic banking assets in Qatar valued at $97bn by end-2017: QFC Authority CEO". Gulf-Times (in Arabic). 11 March 2019. Retrieved 21 March 2019.

[224] "Qatar to launch energy-focused Islamic bank with $10 billion capital". Reuters. 19 March 2019. Retrieved 21 March 2019.

[IFGE2010:1-225] Warde, Islamic finance in the global economy, 2000: p.1

[Reuters-iran-226] "MIDEAST MONEY-Iran's isolated banks may have slow, painful return to global system". Reuters. 12 May 2015. Retrieved 3 August 2015.

[227] The Banker. "Home". Retrieved 12 February 2015.

[228] James King (2 November 2015). "The Banker's Top Islamic Financial Institutions 2015 – Methodology". The Banker.

[IIBI-229] "Shari'ah Supervisory Board [Religious Board]". Institute of Islamic Banking and Insurance. Archived from the original on 10 August 2017. Retrieved 9 August 2017.

[230] "Shari'a Supervisory Committee". Noorbank. Archived from the original on 31 March 2018. Retrieved 23 January 2018.

[FOOTNOTEKhan2013315-231] Khan 2013, p. 315.

[AAOIFI(2005)-232] AAOIFI 2005. Accounting, auditing and governance standards for Islamic financial institutions. Manana, Bahrain: Accounting and Auditing Organization for Islamic Financial Institutions

[Warde_2000:226-27-233] Warde Ibrahim, 2000: Islamic finance in the global economy, Edinburg, Edinburg university press. p.226-27

[Nadwi-2012-234] Nadwi, Mohammad Abdullah (1 February 2012). Analysing the Role of Shariah Supervisory Boards in Islamic Financial Institutions. p. 5. doi:10.2139/ssrn.2217926. S2CID 219373988. SSRN 2217926.

[Grais_Pellegrini_(2006:7)-235] Grais, Wafik and Matteo Pellegrini. 2006. Corporate governance and Shari'ah compliance in institutions offering Islamic financial services. Policy research working paper 4054, November. Washington, DC: World Bank., p.7

[FOOTNOTEKhan2013316-236] Khan 2013, p. 316.

[AAOIFI-2008-237] AAOIFI. 2008. Governance standards. Shari'a supervisory board: Appointment, composition and report. Manana, Bahrain: Accounting and Auditing Organization for Islamic Financial Institutions.

[Askari_et_al_2010:21-238] Askari, Hossein, Zamir Iqbal Mirakhor. 2010. Globalization and Islamic finance: Convergence, prospects and challenges. Singapore: John Wiley & Sons (Asia), 21

[AAOIFI-web-239] "About AAOIFI". AAOIFI. Retrieved 14 August 2017.

[HIHB2015:33-240] Irfan, Heaven's Bankers, 2015: p.33

[irfan-33-241] Irfan, Harris (2015). Heaven's Bankers: Inside the Hidden World of Islamic Finance. Little, Brown Book Group. p. 33. ISBN 9781472105066. Retrieved 28 October 2015.

[Oxford-Analytica-242] Oxford Analytica (9 March 2010). "Islamic Finance Moves Toward Common Standards". Forbes. Retrieved 14 August 2017.

[FOOTNOTEKhan2013309–310-244] Khan 2013, pp. 309–310.

[FJIFD2012:54-245] Jamaldeen, Islamic Finance For Dummies, 2012:54

[IFSB-us-246] "Published Standards". The Islamic Financial Services Board (IFSB). Archived from the original on 19 August 2015. Retrieved 7 August 2015.

[FJIFD2012:260-247] Jamaldeen, Islamic Finance For Dummies, 2012: p.260

[IFSB-248] "Published Standards". The Islamic Financial Services Board (IFSB). Archived from the original on 19 August 2015. Retrieved 7 August 2015.

[IIRA-249] "Islamic International Rating Agency (IIRA)". iirating.com. Archived from the original on 18 June 2019. Retrieved 8 August 2015.

[FOOTNOTEKhan2013313–314-250] Khan 2013, pp. 313–314.

[251] "Dow Jones Islamic Market Indecises". djindexes.com. Archived from the original on 12 August 2015. Retrieved 8 August 2015.

[McMillen_2008:_730-252] McMillen, Michael J.T. 2008. "Asset securitization sukuk and Islamic capital markets: Structural issues in these formative years." Wisconsin International Law Journal 25 (4) (Winter), p.730

[253] Siddiqi, Mohammad Nejatullah, Muslim Economic Thinking: A Survey of Contemporary Literature, The Islamic Foundation, Leicester, 2007, p.34

[158:105-254] Siddiqi, Muhammad Nejatullah. Some aspects of the Islamic Economy. Lahore, Islamic Publications, 1970; New Delhi, Markazi Matabah Islami, 1972, 105

[255] Siddiqi, Mohammad Nejatullah, Muslim Economic Thinking: A Survey of Contemporary Literature, The Islamic Foundation, Leicester, 2007, p.35

[256] Siddiqi, Muhammad Nejatullah. Ghair sudi bank kari (Banking Without Interest) Lahore, Islamic Publications, 1969. Dekhi, Markazi Maktabah Jamat'at-e-Islami Hind, 1969 pp 44–60

[FOOTNOTEKhan2015160–161-257] Khan 2015, pp. 160–161.

[IMF-2015-9-258] Towe, Christopher; Kammer, Alfred; Norat, Mohamed; Piñón, Marco; Prasad, Ananthakrishnan; Zeidane, Zeine (April 2015). Islamic Finance: Opportunities, Challenges, and Policy Options. IMF. p. 9. Retrieved 13 July 2016.

[259] Hussain, M., A. Shahmoradi, and R. Turk. 2014. "Overview of Islamic Finance," IMF Working Paper (forthcoming), International Monetary Fund, Washington, DC.

[IIBI-PLS-260] "Islamic Banking. Profit-and-Loss Sharing". Institute of Islamic Banking and Insurance. 15 August 2015. Archived from the original on 30 July 2012. Retrieved 15 August 2015.

[FJIFD2012:160-2-261] Jamaldeen, Islamic Finance For Dummies, 2012:160-2

[FJIFD2012:96-263] Jamaldeen, Islamic Finance For Dummies, 2012:96

[IIFTU1998:14-264] Usmani, Introduction to Islamic Finance, 1998: p.14

[PFICMTA-85-265] Rizvi, Syed Aun R.; Bacha, Obiyathulla I.; Mirakhor, Abbas (1 November 2016). Public Finance and Islamic Capital Markets: Theory and Application. Springer. p. 85. ISBN 9781137553423. Retrieved 31 July 2017.

[FOOTNOTEKhan2013322–323-266] Khan 2013, pp. 322–323.

[dummies-cheat-267] "islamic finance for dummies cheat sheet". Retrieved 24 July 2016.

[FOOTNOTEKhan201590-268] Khan 2015, p. 90.

[Dusuki-2007-146-7-269] Dusuki, A. W.; Abozaid, A. (2007). "A Critical Appraisal on the Challenges of Realizing Maqasid al-Shariah". International Journal of Economic, Management & Accounting. 19 (Supplementary Issues): 146, 147.

[FI-270] "Current account deposits". financialislam.com. Retrieved 19 August 2015.

[IFSB-2014-271] Islamic Financial Services Board (IFSB). 2014. Islamic Financial Services Industry Stability Report Archived 17 March 2017 at the Wayback Machine. Kuala Lumpur: IFSB.

[FJIFD2012:89-272] Jamaldeen, Islamic Finance For Dummies, 2012:89

[FJIFD2012:160-273] Jamaldeen, Islamic Finance For Dummies, 2012:160

[FJIFD2012:158-274] Jamaldeen, Islamic Finance For Dummies, 2012:158

[FJIFD2012:218-26-275] Jamaldeen, Islamic Finance For Dummies, 2012:218-26

[Yousef-277] Yousef, Tarik M. (2004). "The Murabaha Syndrome in Islamic Finance: Laws, Institutions, and Politics" (PDF). In Henry, Clement M.; Wilson, Rodney (eds.). THE POLITICS OF ISLAMIC FINANCE. Edinburgh: Edinburgh University Press. Retrieved 5 August 2015.

[Iqbal_Molyneux_2005-278] Iqbal, Munawar, and Philip Molyneux. 2005. Thirty years of Islamic banking: History, performance and prospects. New York: Palgrave Macmillan.

[Kuran_2004-279] Kuran, Timur. 2004. Islam and Mammon: The economic predicaments of Islamism. Princeton, NJ; Princeton University Press

[Yousef_2004-280] Yousef, T.M. 2004. The murabaha syndrome in Islamic finance: Laws, institutions and policies. In Politics of Islamic finance, ed. C.M. Henry and Rodney Wilson. Edinburgh: Edinburgh University Press

[281] Di Mauro, Filippo. "Islamic Finance in Europe" (PDF). European Central Bank: 74.

[FOOTNOTEKhan201591-282] Khan 2015, p. 91.

[wilson-2012-184-283] Wilson, Rodney (2012). Legal, Regulatory and Governance Issues in Islamic Finance. Edinburgh University Press. p. 184. ISBN 9780748655274. Retrieved 16 September 2017.

[CIEF-284] "Mudarabah". แนวคิดทางเศรษฐศาสตร์และการเงินอิสลาม . 2 เมษายน 2006 . สืบค้นเมื่อ17 สิงหาคม 2015 .

[285] Musharakah & Mudarabah โดย Mufti Taqi Usmani | ความรับผิดจำกัด| central-mosque.com

[IIFTU1998:17-36-286] อุสมานีบทนำสู่การเงินอิสลาม , 1998 : หน้า 17-36

[287] "โครงการความเป็นเจ้าของร่วมแบบสมดุลที่ลดลง ภาพรวม" (PDF) Guidance Residential, LLC. 2012. เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อวันที่ 6 กันยายน 2014

[288] Zubair Hasan, “ห้าสิบปีแห่งการพัฒนาเศรษฐกิจของมาเลเซีย: นโยบายและความสำเร็จ”, Review of Islamic Economics , 11 (2) (2007)

[Asutay_2007:173-290] Asutay, Mehmet (2007). "การสร้างแนวความคิดของแนวทางแก้ปัญหาที่ดีที่สุดอันดับสองในการเอาชนะความล้มเหลวทางสังคมของระบบธนาคารและการเงินอิสลาม: การตรวจสอบการครอบงำของโฮโมอิสลามิคัสโดยโฮโมอีโคโนมิคัส" วารสารเศรษฐศาสตร์และการจัดการ IIUM . 15 (2): 173

[NRinvest-291] Nomani, Farhad; Rahnema, Ali. (1994). Islamic Economic Systems . นิวเจอร์ซีย์: Zed books limited. หน้า 99–101. ISBN 978-1-85649-058-0-

[ifn-292] "Musharakah Mutanaqisah เป็นทางเลือกที่ใช้งานได้จริงสำหรับสินเชื่อที่อยู่อาศัยแบบเดิมหรือไม่" Islamic Finance News . 2 ธันวาคม 2015 . สืบค้นเมื่อ1 สิงหาคม 2016 .

[Kettell-2011-25-293] Kettell, Brian (2011). หนังสือคู่มือการธนาคารและการเงินอิสลาม: แบบฝึกหัดทีละขั้นตอนเพื่อช่วยคุณ ... John Wiley & Sons. หน้า 25 ISBN 9780470978054. ดึงข้อมูลเมื่อ8 มิถุนายน 2560 .

[FIIF-294] "รูปแบบการจัดหาเงินทุน". อิสลามการเงิน – การเงินอิสลาม . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 กรกฎาคม 2016 . สืบค้นเมื่อ14 กรกฎาคม 2016 .

[RATMTRIBP2014:31-295] Turk, ประเภทหลักและความเสี่ยง , 2014: หน้า 31

[Irfan-2015-135-296] อิรฟาน, แฮร์ริส (2015). Heaven's Bankers . Overlook Press. หน้า 135.

[IIFTU1998:65-297] อับ อุสมานี, บทนำสู่การเงินอิสลาม, 1998: หน้า 65

[IIFTU1998:72-81-298] อุสมานี, บทนำสู่การเงินอิสลาม, 1998: หน้า 72-81

[Haltom2014-299] โดย Haltom, Renee (2014). "Econ Focus. Islamic Banking, American Regulation". Federal Reserve Bank of Richmond . ไตรมาสที่ 2. สืบค้นเมื่อ26 สิงหาคม 2015 .

[IIFTU1998:71-300] อุสมานี, บทนำสู่การเงินอิสลาม, 1998: หน้า 71

[mmhi-2008-302] "การใช้ murabaha ในทางที่ผิดทำให้ภาคอุตสาหกรรมได้รับผลกระทบ" Arabian Business . 1 กุมภาพันธ์ 2551

[303] Burne, Katy (25 พฤศจิกายน 2011). "Islamic Banks Get a 'Libor' of Their Own". The Wall Street Journal . ISSN 0099-9660 . สืบค้นเมื่อ9 พฤศจิกายน 2019 .

[304] "การขายแบบต้นทุนบวกกำไรตามการซื้อขาย" (PDF) สืบค้นเมื่อ15สิงหาคม2017^{[ ลิงค์ตายถาวร ]}

[FOOTNOTEVisser201366-305] โดย Visser 2013, หน้า 66.

[IFN-BM-306] "Bai Muajjal". IFN, Islamic Finance News . 27 พฤศจิกายน 2015. สืบค้นเมื่อ26 กันยายน 2016 .

[investmodes-307] "รูปแบบการลงทุน: MUDARABA, MUDHARAKA, BAI-SALAM และ ISTISNA'A" บทความด้านการธนาคาร กุมภาพันธ์ 2554 . สืบค้นเมื่อ7 ธันวาคม 2559 .

[IBaFiM2013-121-308] ABʻAZIZ, MUHAMMAD RIDWAN (2013). "6. Muamalat Contracts in Islamic Banking and Finance". Islamic Banking and Finance in Malaysia; System, Issues and Challenges . Al Manhal. หน้า 121. ISBN 9789670393728. ดึงข้อมูลเมื่อ5 เมษายน 2560 .

[Iqbal-2007-91-309] อิคบัล, ซามีร์; มิราคอร์, อับบาส (2007). บทนำสู่ทฤษฎีและการปฏิบัติทางการเงินอิสลาม . Wiley Finance. หน้า 91

[310] ฮัสซัน ซูเบียร์ (2011). ความขาดแคลน ผลประโยชน์ส่วนตน และการขยายผลสูงสุดจากมุมมองของอิสลาม. หน้า 318. สืบค้นเมื่อ22 มีนาคม 2017 .

[Kettell-311] Kettell, Brian (2010). "ดัชนี". คำถามที่พบบ่อยในการเงินอิสลาม . หน้า 299–304. doi :10.1002/9781118371923.index. ISBN 9781118371923-

[TaPoMIB-312] อาบู อุมาร์ ฟารุก อาหมัด (2010). ทฤษฎีและการปฏิบัติของการเงินอิสลามสมัยใหม่: การวิเคราะห์กรณีศึกษาจากออสเตรเลีย สำนักพิมพ์ Universal หน้า 308 ISBN 9781599425177. ดึงข้อมูลเมื่อ 21 กรกฎาคม 2558 .

[ISBI-B-313] "คำศัพท์ทางการเงิน – B". สถาบันการธนาคารและประกันภัยอิสลาม . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 สิงหาคม 2015 . สืบค้นเมื่อ26 สิงหาคม 2015 .

[314] Alfatakh, Amir (11 มิถุนายน 2014). "Financing : Commodity Murabaha & Tawarruq". Islamic Bankers Resource Centre . สืบค้นเมื่อ18 สิงหาคม 2017 .

[315] การเกิดขึ้นของการเงินอิสลามตามแนวคิดชารีอะห์ของ Tawarruq |AZMI และ Associates| 2008

[FOOTNOTEVisser201367-316] วิสเซอร์ 2013, หน้า 67.

[Barāzī-2009-210-317] ^ Barāzī, Maʻn (2009). The Lender of First Resort: A Handbook in Islamic finance and risk management, resilience and best guidelines, a post crisis outlook. Datalnvest Arabia Incorporated . หน้า 210 สืบค้นเมื่อ25 สิงหาคม 2017

[318] "การเงินอิสลาม: ประเภทของสัญญา". 18 มกราคม 2015 . สืบค้นเมื่อ30 สิงหาคม 2017 .

[IIFTU1998:136-319] Usmani, บทนำสู่การเงินอิสลาม, 1998: หน้า 136

[Investopedia-320] "สัญญาซื้อขายล่วงหน้า". Investopedia . สืบค้นเมื่อ31 สิงหาคม 2017 .

[review-321] El-Gamal, Mahmoud. "จดหมายของ Mahmoud El-Gamal จากการทบทวนการซื้อขายล่วงหน้า สัญญาซื้อขายล่วงหน้า และออปชั่นจากมุมมองของอิสลาม จากความซับซ้อนสู่ความเรียบง่าย" สัมมนาEkonomi & Kewangan Islam (Seki) Conference, 29–30 สิงหาคม 2005 สืบค้นเมื่อ31 สิงหาคม 2017

[322] El Daouk, Mohamad (1 มกราคม 2022). "การแนะนำ ḥalāl สู่ห่วงโซ่อุปทานการก่อสร้างในภาคการก่อสร้างของสหราชอาณาจักร" Journal of Islamic Marketing . 14 (10): 2385–2403. doi :10.1108/JIMA-01-2022-0016. ISSN 1759-0833. S2CID 252059540.

[ib-323] "อิสติสนา ปะทะ สลาม". ธนาคารอิสลาม . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 มกราคม 2018 . สืบค้นเมื่อ 22 กันยายน 2017 .

[Kettell-2011-155-324] Kettell, Brian (2011). บทนำสู่การธนาคารและการเงินอิสลาม John Wiley & Sons. หน้า 155 ISBN 9781119990604. ดึงข้อมูลเมื่อ29 มีนาคม 2560 . สลามไม่สามารถเป็นทองหรือเงินได้

[FJIFD2012:162-325] Jamaldeen, การเงินอิสลามสำหรับคนโง่, 2012:162

[Sapovadia-234-326] Sapovadia, Vrajlala (2017). "ภาคผนวก F". การพัฒนาบริการทางการเงินของแอฟริกา: ความสำคัญของผลกระทบสูง .. . Emerald Group Publishing. หน้า 234. ISBN 978-1-78714-187-2. ดึงข้อมูลเมื่อ31 สิงหาคม 2017 .

[FJIFD2012:159-327] Jamaldeen, การเงินอิสลามสำหรับคนโง่, 2012:159

[RATMTRIBP2014:64-328] เติร์กประเภทหลักและความเสี่ยง 2014: หน้า 64

[IIFTU1998:128-329] อุสมานี, บทนำสู่การเงินอิสลาม, 1998: หน้า 128

[MeGIFLEP2006:81-330] เอล-กามาล, การเงินอิสลาม, 2549: หน้า 81

[IIFTU1998:133-331] อุสมานี, บทนำสู่การเงินอิสลาม, 1998: หน้า 133

[FJIFD2012:161-332] Jamaldeen, การเงินอิสลามสำหรับคนโง่, 2012:161

[IIFTU1998:130-333] อุสมานี, บทนำสู่การเงินอิสลาม, 1998: หน้า 130

[Meshari-2013-334] Meshari, Ahmad. "ธนาคารอิสลามแห่งกาตาร์: การกำหนดมาตรฐานสำหรับธนาคารอิสลาม". worldfinance.com . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 กันยายน 2017. สืบค้นเมื่อ 9 เมษายน 2017 .

[Islamicity-335] "คำศัพท์อิสลาม. อิญาเราะห์". Islamicity . สืบค้นเมื่อ19 สิงหาคม 2017 .

[Ijara-Contracts-336] "สัญญา Ijara". IjaraCDC . สืบค้นเมื่อ5 ตุลาคม 2017 .

[meaning-337] อับ ฟัตมา, อัสมา. "ความหมายของอิจาราห์" สถาบันการศึกษา. edu. สืบค้นเมื่อ 21 กรกฎาคม 2559 .

[338] "อิจะเราะห์ ตุมมา อัลบัย'". ไอจาราซีดีซี. สืบค้นเมื่อ4 ตุลาคม 2017 .

[Definition_of_Ijarah_wa-iqtina-339] "คำจำกัดความของ "อิญาเราะห์ วา-อิกตินา"". ธนาคารอิสลาม . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 กรกฎาคม 2015 . สืบค้นเมื่อ 21 กรกฎาคม 2016 .

[if-literal-340] "ijara". Islamic-finance.com . สืบค้นเมื่อ19 สิงหาคม 2017 .

[:1-341] "อิจารา วา อิกตินาคืออะไร?" ไอจารา ซีดีซี. สืบค้นเมื่อ 21 กรกฎาคม 2559 .

[I&F-342] "ความแตกต่างระหว่าง Ijara Muntahia Bittamleek และ Ijara Thumma Bay คืออะไร". การลงทุนและการเงิน. สืบค้นเมื่อ4 ตุลาคม 2017 .

[i&f-343] "อิจะระฮ์ เมาซูฟา ฟี อัล-ดิมมะห์". การลงทุนและการเงิน 12 กุมภาพันธ์ 2556 . สืบค้นเมื่อ25 กันยายน 2017 .

[IIFTU1998:167-344] อับ อุสมานี, บทนำสู่การเงินอิสลาม, 1998: หน้า 167

[Ahmad-2010-210-345] อาหมัด, อาบู อุมาร์ ฟารุก (2010). ทฤษฎีและการปฏิบัติของการเงินอิสลามสมัยใหม่: การวิเคราะห์กรณีศึกษาจากออสเตรเลีย Universal-Publishers. หน้า 210 ISBN 9781599425177. ดึงข้อมูลเมื่อ4 ตุลาคม 2560 .

[FOOTNOTEVisser2009[[Category:Wikipedia_articles_needing_page_number_citations_from_September_2022]]<sup_class="noprint_Inline-Template_"_style="white-space:nowrap;">&#91;<i>[[Wikipedia:Citing_sources|<span_title="This_citation_requires_a_reference_to_the_specific_page_or_range_of_pages_in_which_the_material_appears.&#32;(September_2022)">page&nbsp;needed</span>]]</i>&#93;</sup>-346] Visser 2009, หน้า ^{[ จำเป็นต้องกรอก ]} .

[FOOTNOTEKhan2013349-347] ข่าน 2013, หน้า 349.

[MeGIFLEP2006:14-348] เอล-กามาล, การเงินอิสลาม , 2549 : หน้า 14

[lexicon-349] "Tawarruq Definition from Financial Times Lexicon". lexicon.ft.com . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 กันยายน 2015 . สืบค้นเมื่อ 9 มีนาคม 2017 .

[MeGIFLEP2006:342-350] El-Gamal, การเงินอิสลาม , 2006 : หน้า 34

[FT-tawarruq-351] "คำจำกัดความของ tawarruq ft.com/lexicon". Financial Times . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 กันยายน 2015 . สืบค้นเมื่อ 9 สิงหาคม 2015 .

[MeGIFLEP2006:72-352] เอล-กามาล, การเงินอิสลาม , 2549 : หน้า 72

[353] "ฟัตวาในด้านการเงินอิสลาม" (PDF) . ISRA : 4 กันยายน 2013. เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อ 16 พฤษภาคม 2017 . สืบค้นเมื่อ18 มกราคม 2018 .

[355] Ebrahim, Muhammed Shahid (nd). "ตราสารหนี้ในระบบการเงินอิสลาม: การวิจารณ์" (PDF) . Arab Law Quarterly . เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อ 14 กันยายน 2017 . สืบค้นเมื่อ 18 มกราคม 2018 .

[FJIFD2012:156-356] Jamaldeen, การเงินอิสลามสำหรับคนโง่, 2012:156

[357] "การ์ดุล ฮะซัน". พจนานุกรมการเงิน. สืบค้นเมื่อ5 มกราคม 2017 .

[358] "อัล-การ์ด อัล-ฮะซัน". การลงทุนและการเงิน. สืบค้นเมื่อ5 มกราคม 2017 .

[MTUHJI1999:196-359] อุสมานี คำพิพากษาทางประวัติศาสตร์เกี่ยวกับดอกเบี้ย 1999: ย่อหน้า 196

[case_study-360] อาบีดีน, อาหมัด ไซนาล; อัลวี, นอรฮายาตี โมห์ด; อาริฟฟิน, โนไรนี โมห์ด (2011) "กรณีศึกษาการนำแนวคิด Qardhul Hasan ไปใช้เป็นผลิตภัณฑ์ทางการเงินในธนาคารอิสลามในประเทศมาเลเซีย" วารสารเศรษฐศาสตร์ การจัดการและการบัญชีระหว่างประเทศ (ฉบับเสริม 19): 81–100 . สืบค้นเมื่อ5 มกราคม 2017 .

[361] Takaful.com. "Origins and Operations of Takaful System", สืบค้นเมื่อ 15 ธันวาคม 2007 จาก http://www.takaful.com.sa/m1sub2.asp เก็บถาวรเมื่อ 17 ธันวาคม 2014 ที่เวย์แบ็กแมชชีน มุมมองนี้ใช้ข้อมูลจากฟัตวาของคณะที่ปรึกษาชารีอะห์ของธนาคารอัลราจฮี ลงวันที่เมษายน 2001 อ้างอิงในFarooq, Mohammad Omar (19 มกราคม 2012) "Qard al-Hasana, Wadiah/Amanah and Bank Deposits: Applications and Misapplications of Some Concepts in Islamic Banking". Arab Law Quarterly . 25 (2). SSRN 1418202.

[Management_Fees-362] อับดุล เราะห์มาน, Ust Hj Zaharuddin Hj (20 กันยายน พ.ศ. 2549) "ค่าธรรมเนียมการจัดการใน 'Qardul Hasan'" zaharuddin.net. เอ็นเอสที บิสิเนส ไทม์ส สืบค้นเมื่อ5 มกราคม 2017 .

[:0-363] Abdullah, Daud Vicary; Chee, Keon (2010). Islamic Finance: Understanding its Principles and Practices. Marshall Cavendish International Asia Pte Ltd. ISBN 9789814312448– ผ่านทาง Google Books

[treasury-364] " Hawala" (PDF) . treasury.gov . เครือข่ายบังคับใช้กฎหมายอาชญากรรมทางการเงินกับอินเตอร์โพล/FOPAC . สืบค้นเมื่อ16 ตุลาคม 2559

[Vaknin-365] Vaknin, Sam (มิถุนายน 2005). "Hawala, or the Bank that Never Was". samvak.tripod.com . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 กันยายน 2017 . สืบค้นเมื่อ 5 กันยายน 2017 .

[366] Osman, Tarek (2016). อิสลามนิยม: ความหมายสำหรับตะวันออกกลางและโลก. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเยล. หน้า 24. ISBN 9780300216011-

[IMFFSD-2005-30-2-367] กองทุนการเงินระหว่างประเทศ แผนกระบบการเงินและการเงิน (2005) กรอบการกำกับดูแลสำหรับระบบฮาวาลาและระบบโอนเงินอื่นๆ กองทุนการเงินระหว่างประเทศ หน้า 30–32 ISBN 9781589064232. ดึงข้อมูลเมื่อ2 กันยายน 2560 .

[IBRC-kafala-368] "บทสรุปของร่างเอกสารการเปิดเผยข้อมูล BNM ปี 2556" Islamic Bankers Resource Centre . 24 ธันวาคม 2556 . สืบค้นเมื่อ2 กันยายน 2560 .

[FJIFD2012:97-369] Jamaldeen, การเงินอิสลามสำหรับคนโง่, 2012:97

[Kureshi-2015-159-370] Kureshi, Hussein; Hayat, Mohsin (2015). สัญญาและข้อตกลงในระบบการเงินอิสลาม: คู่มือผู้ใช้สำหรับกระแสเงินสด ... John Wiley & Sons. หน้า 159 ISBN 9781119020578. ดึงข้อมูลเมื่อ27 กันยายน 2560 .

[371] "วาคาละห์". depostis.org สืบค้นเมื่อ 24 กรกฎาคม 2559 .

[Kureshi-2015-152-372] Kureshi, Hussein; Hayat, Mohsin (2015). สัญญาและข้อตกลงในระบบการเงินอิสลาม: คู่มือผู้ใช้สำหรับกระแสเงินสด ... John Wiley & Sons. หน้า 152 ISBN 9781119020578. ดึงข้อมูลเมื่อ27 กันยายน 2560 .

[374] "บัญชีออมทรัพย์อิสลาม / การลงทุนฮาลาล – ธนาคารอัลรายาน". alrayanbank.co.uk . สืบค้นเมื่อ11 เมษายน 2017 .

[FJIFD2012:105-375] Jamaldeen, การเงินอิสลามสำหรับคนโง่ , 2012 :105

[376] "การธนาคารที่คุณเชื่อมั่นได้ ออมเงินได้ทันที". alrayanbank.co.uk . สืบค้นเมื่อ22 มีนาคม 2017 .

[377] "Al Rayan Bank. ISLAMIC SAVINGS ACCOUNTS [download Expected Profit Rate] Expected Profit Rates for UBL Islamic Mudaraba Products". United Bank UK . 15 มีนาคม 2017. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 มิถุนายน 2017. สืบค้นเมื่อ18 มกราคม 2018 .

[Qard-Hasan-Farooq-2011-378] Farooq, Mohammad Omar (19 มกราคม 2012). "Qard al-Hasana, Wadiah/Amanah และเงินฝากธนาคาร: การใช้และการใช้ผิดวิธีของแนวคิดบางประการในระบบธนาคารอิสลาม" Arab Law Quarterly . 25 (2). SSRN 1418202.

[FJIFD2012:253-4-379] Jamaldeen, การเงินอิสลามสำหรับคนโง่, 2012:253-4

[bnm-380] "Financial Stability and Payment System Report 2014. Investment accounts under Islamic Financial Services Act 2013" (PDF) . bnm.gov.my . เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อ 19 กันยายน 2015 . สืบค้นเมื่อ 6 สิงหาคม 2016 .

[UIA-IaF-381] "บัญชีการลงทุนที่ไม่มีข้อจำกัด". การลงทุนและการเงิน . 8 มีนาคม 2013 . สืบค้นเมื่อ6 สิงหาคม 2016 .

[382] Magalhaes, Rodrigo; Al-Saad, Shereen (2011). "การกำกับดูแลกิจการในสถาบันการเงินอิสลาม: ประเด็นที่เกี่ยวข้องกับผู้ถือบัญชีการลงทุนที่ไม่มีข้อจำกัด" การกำกับดูแลกิจการ: วารสารธุรกิจระหว่างประเทศในสังคม . 13 (1): 39–57. doi :10.1108/14720701311302404

[FOOTNOTEKhan2013320-383] ข่าน 2013, หน้า 320.

[difference-384] Maverick, JB (13 มิถุนายน 2017). "What is the difference between a demand deposit and a term deposit?". Investopedia . สืบค้นเมื่อ27 กันยายน 2017 .

[386] Ziauddin Ahmad, “การธนาคารอิสลาม: สถานะของศิลปะ” สถาบันฝึกอบรมและวิจัยอิสลาม IDB, 1994 Munawar Iqbal และ Philip Molyneux, สามสิบปีของการธนาคารอิสลาม: ประวัติศาสตร์ ประสิทธิภาพ และแนวโน้ม (Palgrave Macmillan, 2005), 41

[MHKPIJ-387] Mohammad Hashim Kamali. Principles of Islamic Jurisprudence [Islamic Texts Society, 3rd Ed., 2003], หน้า 45, อ้างจากFarooq, Mohammad Omar (19 มกราคม 2012). "Qard al-Hasana, Wadiah/Amanah and Bank Deposits: Applications and Misapplications of Some Concepts in Islamic Banking". Arab Law Quarterly . 25 (2). SSRN 1418202.

[30-years-388] Munawar Iqbal และ Philip Molyneux, Thirty Years of Islamic Banking: History, Performance and Prospects , (Palgrave Macmillan, 2005), หน้า 39, อ้างจากFarooq, Mohammad Omar (19 มกราคม 2012). "Qard al-Hasana, Wadiah/Amanah and Bank Deposits: Applications and Misapplications of Some Concepts in Islamic Banking". Arab Law Quarterly . 25 (2). SSRN 1418202.

[Hibah-389] “เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับธนาคารอิสลาม – ผลตอบแทนจากเงินฝากมีการแข่งขัน” RHB Banking Group. 17 พฤษภาคม 2549 เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 พฤษภาคม 2552 สืบค้นเมื่อ 26 มีนาคม 2552

[MeGIFLEP2006:41-390] เอล-กามาล, การเงินอิสลาม , 2549 : หน้า 41

[GFT-IIBI-392] "คำศัพท์ทางการเงิน". สถาบันการธนาคารและประกันภัยอิสลาม . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 31 สิงหาคม 2015 . สืบค้นเมื่อ19 สิงหาคม 2015 .

[393] Volker Nienhaus, "The Performance of Islamic Banks: Trends and Cases", ใน: Chibli Mallat (Ed.), Islamic Law and Finance (London: Graham & Trotman), หน้า 129–170, 131., อ้างจากFarooq, Mohammad Omar (19 มกราคม 2012). "Qard al-Hasana, Wadiah/Amanah and Bank Deposits: Applications and Misapplications of Some Concepts in Islamic Banking". Arab Law Quarterly . 25 (2). SSRN 1418202.

[394] Maulana Shamsud Doha ผู้เชี่ยวชาญด้านชารีอะห์จาก Islami Bank Bangladesh Limited อ้างอิงในFarooq, Mohammad Omar (19 มกราคม 2012). "Qard al-Hasana, Wadiah/Amanah and Bank Deposits: Applications and Misapplications of Some Concepts in Islamic Banking". Arab Law Quarterly . 25 (2). SSRN 1418202.

[395] "การเงินอิสลาม การเงินอิสลาม" . สืบค้นเมื่อ27 กันยายน 2560 .

[396] "คำศัพท์ทางการเงิน - W". สถาบันการธนาคารและประกันภัยอิสลาม . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 31 สิงหาคม 2015 . สืบค้นเมื่อ27 กันยายน 2017 .

[YTDGtIF-57-397] โดย Delorenzo, Yusuf Talal (nd). A Guide to Islamic Finance . Thomson Reuters. หน้า 57

[IB-w-398] "Wadiah". Islamic Banker . Archived from the original on 29 เมษายน 2016 . สืบค้นเมื่อ20 กรกฎาคม 2016 .

[GtIF-399] Delorenzo, Yusuf Talal. "คู่มือการเงินอิสลาม" สืบค้นเมื่อ11เมษายน2560^{[ ลิงค์ตายถาวร ]}

[400] Mohammad Hashim Kamali. หลักการนิติศาสตร์อิสลาม [Islamic Texts Society, พิมพ์ครั้งที่ 3, 2003], หน้า 335. อ้างจากFarooq, Mohammad Omar (19 มกราคม 2012). "Qard al-Hasana, Wadiah/Amanah และเงินฝากธนาคาร: การใช้และการใช้ผิดวิธีของแนวคิดบางประการในระบบธนาคารอิสลาม" Arab Law Quarterly . 25 (2). SSRN 1418202.

[401] "แนวคิดและอุดมการณ์ :: ปัญหาและประเด็นต่างๆ ของธนาคารอิสลาม" ธนาคารอิสลามแห่งบังคลาเทศ จำกัด เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 กรกฎาคม 2550 สืบค้นเมื่อ12 กุมภาพันธ์ 2558

[FJIFD2012:214-402] Jamaldeen, การเงินอิสลามสำหรับคนโง่, 2012:214

[IFSE-403] Hayat, Usman (11 เมษายน 2010). "Islamic finance's sukuk explained" . ft.com . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 ธันวาคม 2022 . สืบค้นเมื่อ29 มีนาคม 2017 .

[FJIFD2012:210-404] Jamaldeen, การเงินอิสลามสำหรับคนโง่, 2012:210

[IMF-2015-15-405] Towe, Christopher; Kammer, Alfred; Norat, Mohamed; Piñón, Marco; Prasad, Ananthakrishnan; Zeidane, Zeine (เมษายน 2015). Islamic Finance: Opportunities, Challenges, and Policy Options. IMF. หน้า 15. สืบค้นเมื่อ13 กรกฎาคม 2016 .

[sukuk-market-size-406] โมฮัมเหม็ด นาวีด (21 พฤษภาคม 2558). “ขนาดตลาดการเงินอิสลาม” การเงินอิสลาม

[IMF-2015-7-408] Towe, Christopher; Kammer, Alfred; Norat, Mohamed; Piñón, Marco; Prasad, Ananthakrishnan; Zeidane, Zeine (เมษายน 2015). Islamic Finance: Opportunities, Challenges, and Policy Options. IMF. หน้า 7. สืบค้นเมื่อ13 กรกฎาคม 2016 .

[DBTCI-409] "ความแตกต่างระหว่างการประกันภัยแบบทากาฟุลและการประกันภัยแบบทั่วไป" Takaful Pakistan . c. 2009. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 กรกฎาคม 2016 . สืบค้นเมื่อ21 กรกฎาคม 2016 .

[PfEoTit21C-410] Omar Fisher; Dawood Y. Taylor (เมษายน 2000). "แนวโน้มวิวัฒนาการของทากาฟุลในศตวรรษที่ 21: ต้นกำเนิดของทากาฟุล". ประธานและสมาชิกวิทยาลัยฮาร์วาร์ด . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 สิงหาคม 2020 . สืบค้นเมื่อ18 มกราคม 2018 .

[411] Siddiqui, Mohammad Najatuallah “การธนาคารและการเงินอิสลามในเชิงทฤษฎีและการปฏิบัติ: การสำรวจสถานะของศิลปะ” Islamic Economic Studies , 13 (2) (กุมภาพันธ์): 1–48

[FOOTNOTEKhan2013409-412] ข่าน 2013, หน้า 409.

[MeGIFLEP2006:170-413] เอล-กามาล, การเงินอิสลาม , 2549 : หน้า 170

[bi.com-414] "อุตสาหกรรมตะกาฟุลระดับโลกจะเติบโตถึง 25,000 ล้านดอลลาร์: การวิจัย" BusinessInsurance.com . 6 มกราคม 2017 . สืบค้นเมื่อ6 กันยายน 2017 .

[Ahmad_2008:83-124-415] อาหมัด, มานซูร์. 2551. บัตรเครดิต ki shari'i hathiyat [สถานะทางกฎหมายของบัตรเครดิต]. ภาษาอูรดูฟิโคร นาซาร์ (อิสลามาบัด) 45 (4)(เมษายน–มิถุนายน): 83–125

[FOOTNOTEKhan2013255-416] ข่าน 2013, หน้า 255.

[Askari_Iqbal_Mirakhor_2009:135-417] อัสการี, โฮสเซน, ซามีร์ อิคบัล และอับบาส มิราคอร์ (2009. ประเด็นใหม่ทางการเงินและเศรษฐศาสตร์อิสลาม: ความก้าวหน้าและความท้าทายสิงคโปร์: John Wiley & Sons (เอเชีย) หน้า 135)

[basri-7-8-418] บินติ ฮาซัน บาสรี, มัรยัม นาซูฮะ; นอร์มาดาลินา โมฮัมหมัด; บินติ อับดุล ฮาคลิฟ, ซิติ ซูไบดาห์; บินติ ฮาชิม, มัสตูรา (nd) "บัตรเครดิตอิสลาม: ปัญหาและความท้าทายในการบรรลุ MAQASID SHARIAH" สถาบันการศึกษา . edu. หน้า 7–8 . สืบค้นเมื่อ27 กันยายน 2017 .^{[ ลิงค์ตายถาวร ]}

[basri-3-419] บินติ ฮาซัน บาสรี, มัรยัม นาซูฮะ; นอร์มาดาลินา โมฮัมหมัด; บินติ อับดุล ฮาคลิฟ, ซิติ ซูไบดาห์; บินติ ฮาชิม, มัสตูรา (nd) "บัตรเครดิตอิสลาม: ปัญหาและความท้าทายในการบรรลุ MAQASID SHARIAH" สถาบันการศึกษา . edu. พี 3 . สืบค้นเมื่อ27 กันยายน 2017 .^{[ ลิงค์ตายถาวร ]}

[Paxford-2010-19-420] Paxford, Beata (เมษายน–มิถุนายน 2010). "คำถามเกี่ยวกับราคาและจริยธรรม: ธนาคารอิสลามและความสามารถในการแข่งขัน" (PDF) . Newhorizon (175): 18–19. ISSN 0955-095X. เก็บถาวรจากแหล่งดั้งเดิม(PDF)เมื่อ 19 กุมภาพันธ์ 2018 . สืบค้นเมื่อ27 กันยายน 2017 .

[FJIFD2012:107-421] Jamaldeen, การเงินอิสลามสำหรับคนโง่ , 2012 :107

[cpivsmf-2005-2-422] Elfakhani, Said; Hassan, M Kabir; Sidani, Yusuf (พฤศจิกายน 2548). ผลการดำเนินงานเปรียบเทียบของกองทุนรวมอิสลามกับกองทุนรวมฆราวาส(PDF) . หน้า 2 . สืบค้นเมื่อ11 ตุลาคม 2560 .

[pwc-2009-423] "กองทุนที่สอดคล้องกับหลักชะรีอะห์: โลกใหม่แห่งการลงทุน" (PDF) . Price Waterhouse Cooper. 2009 . สืบค้นเมื่อ17 มกราคม 2018 .

[Kamso-424] Kamso, Noripah (13 พฤษภาคม 2013). การลงทุนในกองทุนอิสลาม: มุมมองของผู้ประกอบวิชาชีพ. Wiley. ISBN 9781118638880. ดึงข้อมูลเมื่อ6 พฤศจิกายน 2560 .

[425] "กองทุนที่สอดคล้องกับหลักชารีอะห์: โลกใหม่แห่งการลงทุน*" (PDF) . pwc.com . 2009 . สืบค้นเมื่อ19 มกราคม 2017 .

[Reuters-2015-426] โดย Vizcaino, Bernardo (19 พฤษภาคม 2015). "Islamic Mutual Funds Fall Short of Global Demand -study". Reuters . สืบค้นเมื่อ7 กันยายน 2017 .

[dummie-types-427] "ประเภทผลิตภัณฑ์ทางการเงินอิสลาม". สำหรับผู้เริ่มต้น. สืบค้นเมื่อ6 สิงหาคม 2016 .

[428] "S&P Dow Jones Indices » DOW JONES ISLAMIC MARKET" สืบค้นเมื่อ12กุมภาพันธ์2558

[429] "FTSE Global Islamic Index Series". เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 มกราคม 2012 . สืบค้นเมื่อ13 เมษายน 2013 .

[Hayat-430] Hayat, Raphie; Kraeussl, Roman (มิถุนายน 2011). "ลักษณะความเสี่ยงและผลตอบแทนของกองทุนหุ้นอิสลาม" Emerging Markets Review . 12 (2): 189–203. doi :10.1016/j.ememar.2011.02.002. S2CID 6820282

[431] สถิติตราสารอนุพันธ์ OTC ครึ่งปีของ BIS ณ สิ้นเดือนธันวาคม 2551

[HIHB2015:174-5-432] โดย อิรฟาน, Heaven's Bankers, 2015: หน้า 174-5

[launch-433] "IIFM และ ISDA เปิดตัวข้อตกลงหลัก Tahawwut (การป้องกันความเสี่ยง)" ไอด้า . 1 มีนาคม 2010. เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 14 ตุลาคม 2017 . สืบค้นเมื่อ12 ตุลาคม 2560 .

[IBRC-434] "กระทรวงการคลัง : Waad ในการแลกเปลี่ยนอัตราผลกำไรของอิสลาม" Islamic Bankers Resource Centre . 17 สิงหาคม 2011 . สืบค้นเมื่อ25 ตุลาคม 2017 .

[OCaP-435] "ตัวเลือก: การซื้อและการขาย". Investopedia . สืบค้นเมื่อ7 กันยายน 2017 .

[Ayub_2007:209-210-437] Ayub, M. (2007). ความเข้าใจด้านการเงินของอิสลาม . ชิเชสเตอร์: John Wiley and Sons

[MeGIFLEP2006:181-438] เอล-กามาล, การเงินอิสลาม, 2549: หน้า 181

[439] Kureshi, Hussein. "10. Bai al Urbun". สัญญาและข้อตกลงในระบบการเงินอิสลาม: คู่มือผู้ใช้สำหรับกระแสเงินสด งบดุล และโครงสร้างทุนโดย

[MeGIFLEP2006:92-440] เอล-กามาล, การเงินอิสลาม, 2549: หน้า 92

[Ayoub_2014:119-441] Ayoub, Sherif (2014). อนุพันธ์ในการเงินอิสลาม: การตรวจสอบกรอบการจัดการความเสี่ยงทางการตลาด เอดินบะระ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเอดินบะระ หน้า 119 ISBN 9780748695713. ดึงข้อมูลเมื่อ26 ตุลาคม 2560 .

[442] "Islamic Microfinance A Real Hope for Poor". เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 มกราคม 2018 . สืบค้นเมื่อ18 มกราคม 2018 .

[Honohon-2007-444] Honohon, Patrick. 2007. "ความแตกต่างในระดับประเทศในการเข้าถึงบริการทางการเงินของครัวเรือน" นำเสนอในการประชุมธนาคารโลกเรื่องการเข้าถึงการเงิน วอชิงตัน ดี.ซี. 15 มีนาคม หน้า 1

[445] "ข่าวสารการเงินรายย่อยอิสลาม". imfn.org .

[FOOTNOTEKhan2013301-446] Khan 2013, หน้า 301.

[AHCIBE-447] Mughal, Muhammad Zubair. "Funding Sources for Islamic Microfinance Institutions". alhudacibe.com . AlHuda Centre of Islamic Banking & Economics. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 มกราคม 2016. สืบค้นเมื่อ 6 สิงหาคม 2015 .

[microworld.org-448] "Islamic Microfinance คืออะไร". microworld.org . 17 เมษายน 2013. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 กันยายน 2017 . สืบค้นเมื่อ7 กันยายน 2017 .

[NKIM2008:1-449] Karim, "Islamic microfinance", 2008: p.1

[Dar_2012:184-450] Dar, Humayon A. Rizwan Rahman, Rizwan Malik and Asim Anwar Kamal, ed. 2012. Global Islamic finance report 2012. London: Edbiz Consulting.

[Segrado-2005-4-451] Segrado, Chiara (August 2005). Case study "Islamic microfinance and socially responsible investments". MEDA PROJECT. Microfinance at the University. University of Torino. p. 4.

[452] "What customers want; Customer insights to inform growth strategies of Islamic banks in the Middle East", PwC, October 2014

[SGIER2015-6:70-453] State of the Global Islamic Economy Report, 2015/16:70

[imf-2015-454] "Islamic Finance: Opportunities, Challenges, and Policy Options", IMF, April 2015, p.6-7

[FOOTNOTEKhan2013204-455] Khan 2013, p. 204.

[FOOTNOTEKhan2013207–208-456] Khan 2013, pp. 207–208.

[HIHB2015:163-4-457] Irfan, Heaven's Bankers, 2015: p.163-4

[HIHB2015:237-458] Irfan, Heaven's Bankers, 2015: p.237

[Iqbal_and_Molyneux,_p._122-459] Munawar IQBAL and Philip Molyneux. Thirty Years of Islamic Banking: History, Performance and Prospects [Palgrave, 2005] p.122

[FOOTNOTEFarooq2005[[Category:Wikipedia_articles_needing_page_number_citations_from_September_2022]]<sup_class="noprint_Inline-Template_"_style="white-space:nowrap;">&#91;<i>[[Wikipedia:Citing_sources|<span_title="This_citation_requires_a_reference_to_the_specific_page_or_range_of_pages_in_which_the_material_appears.&#32;(September_2022)">page&nbsp;needed</span>]]</i>&#93;</sup>-460] Farooq 2005, p. ^{[page needed]}.

[IFGE2010:227-461] Warde, Islamic finance in the global economy, 2000: p.227

[FOOTNOTEKhan2013318-462] Khan 2013, p. 318.

[Unal_(2011)-463] Unal, Murat (19 January 2011). "The small world of Islamic finance: Shari'ah scholars and governance – A network analytic perspective" (PDF). Funds@Work; Zawya Shariah Scholars.

[FOOTNOTEKhan2013316–317-464] Khan 2013, pp. 316–317.

[Khan_Bhatti_2008:71-465] Khan, M Mansoor and M Ishaq Bhatti. 2008. Developments in Islamic banking: the case of Pakistan. Houndmills, Basingstoke: Palgrave Macmillan. p.71

[Hasan_2009:96-466] see also: Hasan, Zubair. 2009. Islamic finance education at the graduate level: Current state and challenges. Islamic Economic Studies 16 (1, 2) (January): 96

[Kahf_2004:26-467] Kahf, Monzer. 2004. Islamic banks: The rise of a new power alliance of wealth and Shari'ah scholarship. In The politics of Islamic finance, ed. Clement Henry and Rodney Wilson, p.26. Edinburgh: Edinburgh University Press.

[FOOTNOTEKhan2013317-468] Khan 2013, p. 317.

[Foster_2008:12-469] Foster, John. 2008. Curb your Enthusiasm. Islamic Business and Finance 28 (March) 11–13.

[IFGE2010:236-470] Warde, Islamic finance in the global economy, 2000: p.236

[Grais_Pellegrini_(2006:12)-471] Grais, Wafik and Matteo Pellegrini. 2006. Corporate governance and Shari'ah compliance in institutions offering Islamic financial services. Policy research working paper 4054, November. Washington, DC: World Bank., p.12

[IIFTU1998:166-472] Usmani, Introduction to Islamic Finance, 1998: p.166

[IIFTU1998:165-8-473] Usmani, Introduction to Islamic Finance, 1998: p.165-8

[IIFTU1998:165-474] Usmani, Introduction to Islamic Finance, 1998: p.165

[ab-22-11-2007-475] "Most sukuk 'not Islamic', body claims". arabianbusiness.com. Reuters. 22 November 2007. Retrieved 10 July 2016.

[Corbett-2007-476] Sergie, Mohammed Aly; Corbett, Christina (17 August 2007). "Banking on piety". Arabian Business. Retrieved 9 November 2017.

[Khan_Bhatti_2008:73-478] Khan M. Mansoor and M. Ishaq Bhatti. 2008. Developments in Islamic banking: The case of Pakistan. Houndsmills, Basingstoke: Palgrave Macmillan, p.73

[Siddiqi_(2006:8)-479] Siddiqi, M.N. 2006. Islamic banking and finance in theory and practice: A survey of the state of the art. Islamic Economic Studies 13 (2) February p.8

[480] "DOCUMENTED SHARI'AA – JURISPRUDENCE – OPINIONS". Lariba Bank. 1990. Retrieved 27 November 2017.

[FOOTNOTEFarooq200526-481] Farooq 2005, p. 26.

[MeGIFLEP2006:20-483] El-Gamal, Islamic Finance, 2006: p.20

[(Tahir_(2009:69)-484] Tahir, Sayyid. 2009. Islamic finance: Undergraduate education. Islamic Economic Studies 16 (1&2) (January) 53–77

[Dusuki_Abozaid_(2007:146,147)-485] Duskuki, A.W. and Abdelazeem Abozaid. 2007. A critical appraisal on the challenges of realizing maqasid al-shariah in Islamic banking and finance. IIUM Journal of Economics and Management, 15 (2) 143–165

[FOOTNOTEFarooq200525-486] Farooq 2005, p. 25.

[[Kahf_in_Henry_and_Wilson,_note_#18,_p.35]-487] Monzer KAHF. "Islamic Banks: The Rise of a New Power Alliance of Wealth and Shari'ah Scholarship," in Clement HENRY and Rodney WILSON (eds.). The Politics of Islamic Finance [Edinburgh University Press, 2004], p35

[FOOTNOTEFarooq200527-488] Farooq 2005, p. 27.

[490] Siddiqi, Mohammad Nejatullah (21 April 2006). "Shariah, Economics and the Progress of Islamic Finance: The Role of Shariah Experts". SEVENTH HARVARD FORUM ON ISLAMIC FINANCE. Retrieved 28 November 2017.

[IMEPITK2004:5-491] Kuran, Islam and Mammon, 2004: p.5

[FOOTNOTEKhan2015113-492] Khan 2015, p. 113.

[493] Mohammad Hashim Kamali. Equity and Fairness in Islam [Cambridge, UK: The Islamic Texts Society, 2005], [p. 104]

[FOOTNOTEFarooq200522-494] Farooq 2005, p. 22.

[495] Jaffer, Sohail (22 June 2016). "Rejuvenating the European Economy: The Role of Islamic Finance". European Financial Review. Archived from the original on 9 April 2019.

[MeGIFLEP2006:xii-496] El-Gamal, Islamic Finance, 2006: p.xii

[FOOTNOTEFarooq200530–32-497] Farooq 2005, pp. 30–32.

[FOOTNOTEFarooq200534–35-498] Farooq 2005, pp. 34–35.

[FOOTNOTEFarooq200530-499] Farooq 2005, p. 30.

[Worstall-Forbes-2013-501] Worstall, Tim (16 March 2013). "There's Nothing Wrong With Islamic Finance As Long As It Really Is Islamic Finance". Forbes. Retrieved 29 July 2016.

[BSiICSAE-502] Albalawi, Suliman Hamdan (September 2006). "Banking System in Islamic Countries: Saudi Arabia and Egypt. A Dissertation Submitted to the School of Law and the Committee on Graduate Studies of Stanford University" (PDF). law.stanford.edu. Retrieved 10 April 2015.

[504] Z. Hasan, "Fifty years of Malaysian economic development: Policies and achievements", Review of Islamic Economics, 11 (2) (2007))

[Khan_Bhatti_2008:49-506] Khan M. Mansoor and M. Ishaq Bhatti. 2008. Developments in Islamic banking: The case of Pakistan Archived 22 December 2018 at the Wayback Machine. Houndsmills, Basingstoke: Palgrave Macmillan, p.49

[Khan_2010b_811-507] Khan, F. (2010b). "How "Islamic" is Islamic Banking?". Journal of Economic Behavior & Organization. 76 (3): 811. doi:10.1016/j.jebo.2010.09.015.

[Darand_Presley_2000-01_5-6-509] Dar, Humayon A. and J.R. Presley (2000–01. Lack of profit loss sharing in Islamic banking: Management and control imbalance., Economics research paper 024. Leicester: Loughborough University. 5–6)

[FOOTNOTEKhan2013323–324-510] Khan 2013, pp. 323–324.

[El-Hawary_et_al_2004_16-7-511] El-Hawary, D.; Grais, Wafik; Iqbal, Zamir (2004). Regulating Islamic Financial Institutions: The Nature of the Regulated (PDF). World Bank Policy Research Working Paper #3227. Washington DC: World Bank. pp. 16–7. Retrieved 7 June 2017.

[FOOTNOTEFarooq200519-512] Farooq 2005, p. 19.

[FOOTNOTEKhan2013322-513] Khan 2013, p. 322.

[FOOTNOTEKhan201595-514] Khan 2015, p. 95.

[Nasser-2008-515] Al Nasser, L. (16 February 2008). "Islamic banking and external auditing". Ashraq Alawast (English Edition).

[Zaman-2008-516] see also Zaman, M.R. (2008). "Usury (riba) and the place of bank interest in Islamic banking and finance". International Journal of Banking and Finance. 6: 9. Archived from the original on 13 December 2016. Retrieved 2 June 2017.

[HIHB2015:168-517] Irfan, Heaven's Bankers, 2015: p.168

[FOOTNOTEKhan2013271-518] Khan 2013, p. 271.

[Saraç-15-519] Zeren, Feyyaz; Saraç, Mehmet (2015). "The dependency of Islamic bank rates on conventional bank interest rates: further evidence from Turkey". Applied Economics. 47 (7): 669–679. doi:10.1080/00036846.2014.978076. S2CID 154962925.

[FOOTNOTEKhan2013326–327-520] Khan 2013, pp. 326–327.

[ali-SLMIFI-521] ALI, SALMAN SYED (June 2013). "State of Liquidity Management in Islamic Financial Institutions" (PDF). Islamic Economic Studies. 21 (1): 63–98. doi:10.12816/0000240. S2CID 17621848. Archived from the original (PDF) on 5 March 2016. Retrieved 19 August 2015.

[IIMM-522] "Islamic Interbank Money Market". Bank Negara Malaysia. Archived from the original on 15 September 2015. Retrieved 19 August 2015.

[523] "International Islamic Liquidity Management Corporation (IILM)". IILM. Archived from the original on 3 March 2016. Retrieved 19 August 2015.

[Warde,_p._50,_144-524] Ibrahim WARDE. Islamic Finance in the Global Economy [Edinburgh University Press, 2000]

[FOOTNOTEFarooq200521-525] Farooq 2005, p. 21.

[[Vogel_and_Hayes,_pp._38-39]-526] Frank VOGEL and Frank Hayes, III. Islamic Law and Finance: Religion, Risk and Return. [The Hague: Kluwer Law International, 1998], pp. 38–39

[527] Gümüsay, Ali Aslan; Smets, Michael; Morris, Timothy (1 February 2020). ""God at Work": Engaging Central and Incompatible Institutional Logics through Elastic Hybridity". Academy of Management Journal. 63 (1): 124–154. doi:10.5465/amj.2016.0481. ISSN 0001-4273. S2CID 169977517.

[528] Khatib, Ahmed Sameer El; Lisboa, Nahor Plácido (16 July 2019). "Religion and Finance". REUNIR Revista de Administração Contabilidade e Sustentabilidade (in Portuguese). 9 (1): 73–84. doi:10.18696/reunir.v9i1.900. ISSN 2237-3667.

[[Vogel_and_Hayes,_p._10]-529] Frank VOGEL and Frank Hayes, III. Islamic Law and Finance: Religion, Risk and Return. [The Hague: Kluwer Law International, 1998], p.10

[[Iqbal_and_Molyneux._p._109]-530] Munawar IQBAL and Philip Molyneux. Thirty Years of Islamic Banking: History, Performance and Prospects. [Palgrave, 2005], p.109

[IFGE2010:163-531] Warde, Islamic finance in the global economy, 2000: p.163

[532] Siddiqi, Mohammad Nejatullah, Muslim Economic Thinking: A Survey of Contemporary Literature, The Islamic Foundation, Leicester, 2007, p.36

[534] WM-Khan-2002-104>Khan, Waqar Masood (2002). Transition to a riba-free economy. Islamabad: International Institute of Islamic Thought and Islamic Research Institute. p. 104. ISBN 9781565640993.

[Uthmani-1999-b:48-535] Artificial Money and Inflation Text of the Supreme Court Shari'ah Appellate Branch decision on riba written – Expansion of Artificial Money and Inflation by Taqi Uthmani, 1999