Էլիա Կազան
Ծնվել է | սեպտեմբերի 7, 1909[1][2][3][…] |
---|---|
Ծննդավայր | Կոստանդնուպոլիս, Օսմանյան կայսրություն |
Մահացել է | սեպտեմբերի 28, 2003[1][2][3][…] (94 տարեկան) |
Մահվան վայր | Նյու Յորք, Նյու Յորք, ԱՄՆ |
Կրթություն | Ուիլյամս քոլեջ, Եյլի դրամայի դպրոց, Ջուլիարդ դպրոց և New Rochelle High School? |
Քաղաքացիություն | ԱՄՆ և Հունաստան |
Մասնագիտացում | կինոռեժիսոր, սցենարիստ, կինոպրոդյուսեր, գրող, թատերական ռեժիսոր, կինոդերասան, ռեժիսոր, պրոդյուսեր և դերասան |
Ամուսին | Barbara Loden?, Frances Kazan? և Մոլլի Կազան |
Պարգևներ | |
IMDb | ID ID 0001415 |
Էլիա Կազան (անգլ.՝ Elia Kazan, իսկական անուն ազգանունը Էլիաս Կազանջօղլու (հուն․՝ Ηλίας Καζαντζόγλου), թուրքերեն՝ Elia Kazancıoğlu), սեպտեմբերի 7, 1909[1][2][3][…], Կոստանդնուպոլիս, Օսմանյան կայսրություն - սեպտեմբերի 28, 2003[1][2][3][…], Նյու Յորք, Նյու Յորք, ԱՄՆ), թատրոնի և կինոյի ամերիկացի ռեժիսոր (արմատներով հույն), սցենարիստ և պրոդյուսեր։ Օսկարի եռակի և Ոսկե Գլոբուսի քառակի դափնեկիր։
Կենսագրություն և կարիերա
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Էլիա Կազանը ծնվել է 1909 թվականին Ստամբուլում հույն առևտրականների ընտանիքում։ 1913 թվականին նրա ընտանիքը տեղափոխվում է ԱՄՆ և բնակություն հաստատում Նյու Յորքում, որտեղ նրա հայրը զբաղվում է գորգերի վաճառքով։ Մասաչուսեթսի քոլեջներից մեկը ավարտելուց հետո ընդունվում է Յելսկի համալսարանի դրամատիկ արվեստի բաժինը։
1930- ական թթ. արդեն սկսում է աշխատել Նյու Յորքի թատերախմբերից մեկում որպես ռեժիսոր։ Սկսած 1934 թվականից մոտ 2 տարի Էլիա Կազանը հանդիսանում էր ԱՄՆ-ի կոմունիստական կուսակցության գաղտնի անդամ[4]։
Արդեն 1940 թվականի սկզբից Կազանը համարվում էր Նյու Յորքի ամենահայտնի թատերական ռեժիսորներից մեկը։ Նա նաև խաղում էր թատրոնում («Սպիտակ խալաթներով մարդիկ», «Լեֆտիին սպասելով», «Ջոննի Ջոնսոն», «Ոսկե տղան», «Լիլոիմ» և այլն)։ Ստացել է թատրոնի հեղինակավոր Տոնի մրցանակ։
1940- ական թթ. վերջից Կազանը սկսում է նկարահանել նաև ֆիլմեր, սկզբում մի քանի կարճամետրաժ վավերագրական ֆիլմեր, ապա նաև լիամետրաժ գեղարվեստական ֆիլմ։ Նրա արդեն առաջին մեծ աշխատանքներից մեկը՝ 1947 թվականին նկարահանված «Ջենտլմենական համաձայնություն» ֆիլմը մեծ հաջողություն է ունենում արժանանալով 3 Օսկարի, որոնց թվում նաև Կազանը ստանում է իր առաջին Օսկարը լավագույն ռեժիսոր անվանակարգում։ Եվս մեկ Օսկար նա ստանում է 1954 թվականին նկարահանված «Նավահանգստում» ֆիլմի համար (ֆիլմը արժանանում է 8 Օսկարի, որոնց թվում Օսկար լավագույն ֆիլմի համար)։ Մյուս նշանավոր աշխատանքերն են կինոյում՝ «Ցանկություն» տրամվայը», «Դրախտից արևելք», «Վայրի գետը», «Տիկնիկ», «Ամերիկա, Ամերիկա» և այլն։ Նրա վերջին աշխատանքը կինոյում դարձավ 1976 թվականին նկարահանված «Վերջին մագնատը» դրաման՝ հոլիվուդյան մի շարք հայտնի դերասանների մասնակցությամբ։
Էլիա Կազանը մասամբ վատ համբավ ձեռք բերեց 1952 թվականին՝ հետաքննության հատուկ մարմիններին հայտնելով իր կոմունիստ գաղափարակից ընկերների մասին տեղեկություններ[5]։ Հետաքննության արդյունքում նրա գաղափարակից դերասաններից 8 հոգի հայտնվեցին, այսպես ասած, հոլիվուդյան սև ցուցակում և նրանց կարիերան ավարտվեց դրանով։ Այդ արարքը շատ կինոգործիչներ չներեցին, մասնավորապես 1999 թվականին, երբ նրան հանձնվում էր պատվավոր Օսկար կինոյում ունեցած մեծ ավանդի համար, ներկաներից մի քանիսը (Նիկ Նոլթի, Էդ Հարիս) հրաժարվեցին ծափահարել նրան, իսկ ոմանք էլ (Սթիվեն Սփիլբերգ, Ջիմ Քերրի) ծափահարում էին նստած տեղից[6][7]։ Իսկ ֆրանսիացի դերասան Ժյուլ Դասսենը առարկությամբ հանդես եկավ նրան պատվավոր Օսկար հանձնելու համար, ով նույնպես հայտնվել էր այդ սև ցուցակում։
Էլիա Կազանը երեք անգամ ամուսնացած է եղել[5]։ Մահացել է 2003 թվականին Նյու Յորքում 94 տարեկան հասակում։
Ֆիլմագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ընդհանուր թվով 21 ֆիլմի ռեժիսոր է, 8 ֆիլմի պրոդյուսեր է, 6 ֆիլմի սցենարի հեղինակ։ Խաղացել է 6 ֆիլմում որպես դերասան։
Առավել նշանավոր ռեժիսորական աշխատանքներից են՝
Մրցանակներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ընդհանուր թվով Էլիա Կազանը ստացել է 33 մրցանակ, ներկայացված է եղել ևս 24-ի, որոնց թվում.
Օսկար
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]8 անգամ ներկայացվել է Օսկար, ստացել 3-ը
- «Ջենտլմենական համաձայնություն» - ստացել է Օսկար լավագույն ռեժիսորի համար
- «Ցանկություն» տրամվայ» - ներկայացվել է լավագույն ռեժիսոր անվանակարգում
- «Նավահանգստում» - ստացել է լավագույն ռեժիսոր անվանակարգում
- «Դրախտից արևելք» - ներկայացվել է լավագույն ռեժիսոր անվանակարգում
- «Ամերիկա, Ամերիկա» - ներկայացվել Օսկարի 3 անվանակարգերում, Օսկար լավագույն օրիգինալ սցենարի համար (որպես սցենարիստ), Օսկար լավագույն ֆիլմի համար (որպես պրոդյուսեր) և Օսկար լավագույն ռեժիսորի համար (որպես ռեժիսոր)
ստացել է նաև 1 պատվավոր Օսկար։
Ոսկե Գլոբուս
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]4 անգամ ներկայացվել և 4 անգամ ստացել է Ոսկե Գլոբուս մրցանակը Ոսկե Գլոբուս լավագույն ռեժիսորի համար անվանակարգում, ինչը դեռևս չի հաջողվել ոչ մի ռեժիսորի.
- «Ջենտլմենական համաձայնություն»
- «Ցանկություն» տրամվայ»
- «Նավահանգստում»
- «Տիկնիկ»
Այլ մրցանակներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ստացել է նաև
- Բեռլինի կինոփառատոնի 2 մրցանակ
- 2 Բոդիլ
- 4 անգամ ներկայացվել է Կաննի կինոփառատոնի տարբեր մրցանակների, ստացել 1-ը
- 9 անգամ ներկայացվել է ԱՄՆ-ի ռեժիսորների գիլդիայի մրցանակի, ստացել 3-ը
- 7 անգամ ներկայացվել է Վենետիկի կինոփառատոնի մրցանակների, ստացել 4-ը և այլն։
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Jones, David, Richard (1986). Great directors at work : Stanislavsky, Brecht, Kazan, Brook. Berkeley ; London: University of California Press. ISBN 0-520-04601-3.
{{cite book}}
: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link) - Ciment, Michel (1988). An American Odyssey. London: Bloomsbury Publishing Ltd. ISBN 0-7475-0241-2.
- Schickel, Richard (2005). Elia Kazan: A Biography. New York: HarperCollins Publishers. ISBN 0-06-019579-7.
- Murphy, Brenda (2006). Tennessee Williams and Elia Kazan : a collaboration in the theatre. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-03524-4 (pbk).
{{cite book}}
: Check|isbn=
value: invalid character (օգնություն)
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Internet Broadway Database — 2000.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Evensen B. J. Kazan, Elia (07 September 1909–28 September 2003), film director // American National Biography Online / S. Ware — [New York]: Oxford University Press, 2017. — ISSN 1470-6229 — doi:10.1093/ANB/9780198606697.ARTICLE.1803862
- ↑ «Elia Kazan (1909-2003), Elia Kazanjoglous». Pegasos. 2003. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 26-ին. Վերցված է 2008 թ․ մայիսի 28-ին.
- ↑ 5,0 5,1 Rothstein, Mervyn (2003 թ․ սեպտեմբերի 28). «Elia Kazan, Influential Director, Dies at 94». The New York Times. Վերցված է 2009 թ․ հունվարի 28-ին.
- ↑ «Elia Kazan receiving an Honorary Oscar®». YouTube. 2008 թ․ ապրիլի 24. Վերցված է 2010 թ․ մարտի 7-ին.
- ↑ Weinraub, Bernard (1999 թ․ մարտի 22). «Amid Protests, Elia Kazan Receives His Oscar». NYTimes.com. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 26-ին. Վերցված է 2010 թ․ մարտի 7-ին.
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- КиноПоиск կայքում (ռուս.)
- Էլիա Կազանի լուսանկարներ Արխիվացված 2012-04-15 Wayback Machine (ռուս.)
- Էլիա Կազանի մասին(չաշխատող հղում) (հայ.)
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Էլիա Կազան» հոդվածին։ |
|
Այս հոդվածն ընտրվել է Հայերեն Վիքիպեդիայի օրվա հոդված: |
- Սեպտեմբերի 7 ծնունդներ
- 1909 ծնունդներ
- Ստամբուլ քաղաքում ծնվածներ
- Սեպտեմբերի 28 մահեր
- 2003 մահեր
- Նյու Յորք քաղաքում մահացածներ
- Լավագույն ռեժիսոր Օսկարի մրցանակակիրներ
- Անձինք այբբենական կարգով
- Կինոռեժիսորներ այբբենական կարգով
- 20-րդ դարի ամերիկացի տղամարդ գրողներ
- 20-րդ դարի ամերիկացի տղամարդ դերասաններ
- «Թոնի» մրցանակի դափնեկիրներ
- «Ոսկե գլոբուս» մրցանակի դափնեկիրներ
- ԱՄՆ-ում օսմանյան ներգաղթյալներ
- Ամերիկացի թատերական ռեժիսորներ
- Ամերիկացի կինոպրոդյուսերներ
- Ամերիկացի կինոռեժիսորներ
- Ամերիկացի հակակոմունիստներ
- Ամերիկացի ռեժիսորներ
- Ամերիկացի տղամարդ կինոդերասաններ
- Անձինք Կեսարիայից
- Անձինք:Ստամբուլ
- Արտիստներ Ստամբուլից
- Եյլի համալսարանի շրջանավարտներ
- Թուրքիայից ԱՄՆ արտագաղթածներ
- Կապադովկիայի հույներ
- Հույն ռեժիսորներ
- Օսմանյան կայսրության անձինք
- Օսմանյան կայսրության հույներ