Прејди на содржината

Хамзали

Координати: 41°29′22″N 22°44′35″E / 41.48944° СГШ; 22.74306° ИГД / 41.48944; 22.74306
Од Википедија — слободната енциклопедија
Хамзали

Манастирот „Св. Климент Охридски“

Хамзали во рамките на Македонија
Хамзали
Местоположба на Хамзали во Македонија
Хамзали на карта

Карта

Координати 41°29′22″N 22°44′35″E / 41.48944° СГШ; 22.74306° ИГД / 41.48944; 22.74306
Општина Босилово
Население 20 жит.
(поп. 2021)[1]

Шифра на КО 27074
Надм. вис. 300 м
Хамзали на општинската карта

Атарот на Хамзали во рамките на општината

Хамзали или Амзали — село во Општина Босилово, во околината на градот Струмица.

Географија и местоположба

[уреди | уреди извор]

Хамзали се наоѓа во југоисточниот дел на Република Македонија, во северниот дел на Општина Босилово, лево од патот кој води од Струмица кон Берово. Од најблискиот град Струмица е оддалечен 12 километри.

Надморската височина во селото е 300 метри додека селото зафаќа површина од 19,2 км2. Од нив, 479 хектари се обработливо земјиште додека 1428 се пасишта[2]

Селото се граничи со Старо Балдовци, Петралинци, Дрвош, Гечерлија, Русиново.

Историја

[уреди | уреди извор]

Отоманско Царство

[уреди | уреди извор]

Името на селото е производно од личното име Амза (Хамза) со наставката -ли(ја). Селото се дели на Горно и Долно Хамзали. Жителите на Горно Хамзали биле претежно Турци, кои се иселиле во Турција. Во Долно Хамзали живеат претежно македонски бегалци од Егејска Македонија. Според Димитар Гаџанов, во 1916 година во селото живееле 388 Турци[3].

Во XIX век Хамзали било село со мешано население. Во „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Хамзали било село со 10 семејства со 23 Турци[4]. Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година селото имало 80 жители Македонци и 910 Турци[5][6]. Селото било под влијание на Бугарската егзархија.

Југославија

[уреди | уреди извор]

По крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Царство Бугарија. Во селото започнало иселувањето на муслиманското население кое заминало кон Турција, додека на нивно место се населиле македонски бегалци од Егејска Македонија. По крајот на Првата светска војна, според Нејскиот мировен договор, селото било вклучено во составот на Кралство СХС, заедно со Струмичкиот регион.

По крајот на Втората светска војна, Хамзали било вклучено во НР Македонија, во составот на СФРЈ.

Македонија

[уреди | уреди извор]

По распаѓањето на СФРЈ, селото формално било вклучено во составот на Република Македонија. Според територијалната организација на Република Македонија, селото припаѓа на Општина Босилово.

Население

[уреди | уреди извор]
Население во минатото
ГодинаНас.±%
194836—    
1953254+605.6%
1961303+19.3%
197181−73.3%
198138−53.1%
ГодинаНас.±%
199126−31.6%
199420−23.1%
200222+10.0%
202120−9.1%

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 500 Турци и 25 до 50 Македонци.[7]

Во 1953 година во селото живееле 254 жители - 157 Македонци, 13 Турци, 6 Роми, 1 Србин и 77 останати. Жителите на селото во 1961 година се 303 луѓе - 233 Македонци, 4 Турци, 2 Албанци, 1 Србин и 60 други.[2] Во 1971 година бројот на жители е 81.[8]

Според пописот на населението на Македонија од 2002 година, селото има 22 жители, од кои 12 Македонци, 8 Турци и 2 Срби.[9]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 20 жители, од кои 10 Македонци, 7 Турци и 3 лица без податоци.[10]

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година 1900 1905 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002 2021
Население 990 36 254 303 81 38 26 20 22 20
Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[11]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[12]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[13]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[14]

Општествени установи

[уреди | уреди извор]

Културни и природни знаменитости

[уреди | уреди извор]
  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. 2,0 2,1 Панов Митко, Енциклопедија на селата во Република Македонија, Патрија, Скопје, 1998. стр.300.
  3. Гаджанов, Димитър Г. Мюсюлманското население в Новоосвободените земи, во: Научна експедиция в Македония и Поморавието 1916, Военноиздателски комплекс „Св. Георги Победоносец“, Университетско издателство „Св. Климент Охридски“, София, 1993, стр. 244.
  4. Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995, стр. 188-189.
  5. Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
  6. Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900.
  7. „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
  8. Митева, Димка. Топонимијата на Струмичко, Скопје, 1989, стр. 25.
  9. Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
  10. „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
  11. К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
  12. Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
  13. „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
  14. „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]