Przejdź do zawartości

Młyn Hermanka w Poznaniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Młyn Hermanka
Zabytek: nr rej. 1030/Wlkp/A z 31.10.2017[1]
Ilustracja
Młyn Hermanka po pożarze
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Adres

ul. Fabryczna 22/23

Ukończenie budowy

1895

Zniszczono

2003

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt otoczony kołem zębatym z opisem „Młyn Hermanka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt otoczony kołem zębatym z opisem „Młyn Hermanka”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt otoczony kołem zębatym z opisem „Młyn Hermanka”
Ziemia52°23′11,9760″N 16°54′30,9600″E/52,386660 16,908600

Młyn Hermanka – zespół zabytkowych, ceglanych zabudowań dawnego młyna parowego w Poznaniu przy ul. Fabrycznej 22/23, na terenie przemysłowej części Wildy, w pobliżu linii kolejowych do Berlina i Wrocławia.

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Zespół zabudowań młynarskich z czerwonej cegły wzniesiono w 1895, z inicjatywy dwóch poznańskich przemysłowców – Rotholza i Lewina. Później przeszedł w ręce spółki akcyjnej Hermannmühlen, co dało asumpt dla potocznej nazwy. Zespół młynarski składał się z głównego pomieszczenia młyna, a także obiektów towarzyszących, takich jak: maszynownia, kotłownia, spichlerz, stajnia, portiernia, pomieszczenia socjalne, mieszkalne i kuchnia.

Z uwagi na małe zniszczenia wojenne (głównie wybite szyby), Hermanka podjęła pracę 21 lutego 1945, jako jedno z pierwszych przedsiębiorstw w Poznaniu po wyparciu Niemców[2]. Załogę stanowiło 75 pracowników, w tym dziesięciu umysłowych. Kierownikiem był Aleksander Grantkowski. W pierwszym okresie młyn przerabiał sto ton zboża na dobę[3].

W 2003 część obiektów zespołu spłonęła, zachowała się część spichrzowa i kilka zabytkowych budynków[4]. Reszta oczekuje (2016) na zagospodarowanie. Na oczyszczonym po pożarze terenie postawiono market sieci Lidl.

W pobliżu znajdują się inne ważne lub historyczne zabudowania wildeckie: Willa Brunona Hermanna, zajezdnia tramwajowa przy ulicy Madalińskiego, zakłady H. Cegielski – Poznań, kolonia robotników kolejowych, Ortopedyczno-Rehabilitacyjny Szpital Kliniczny nr 4 i neomodernistyczna galeria handlowa Green Point.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rejestr zabytków nieruchomych woj. wielkopolskiego (stan na 20.12.2011). nid.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-12)]. w: Narodowy Instytut Dziedzictwa (www.nid.pl)
  2. Bolesław Pleśniarski, W budynku dawnego gimnazjum przy ul. Focha, w: red. Tadeusz Świtała, Trud pierwszych dni. Poznań 1945. Wspomnienia Poznaniaków, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, 1970, s.242, ISBN 83-232-0322-9
  3. Tadeusz Świtała, Poznań 1945. Kronika Wydarzeń, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1986, s. 74, ISBN 83-210-0607-8, OCLC 830203088.
  4. Emilia Bromber: Młyn Hermanka w Poznaniu popada w ruinę. Zabytkowa nieruchomość przechodzi z rąk do rąk, zalecenia konserwatorskie nie były wykonane. poznan.naszemiasto.pl, 13 października 2021. [dostęp 2021-12-17].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]