Ang Tekstong Impormatibo Pinal
Ang Tekstong Impormatibo Pinal
Ang Tekstong Impormatibo Pinal
Halimbawa:
Anapora
` Aso ang gusto kong alagaan. Ito kasi ay maaring maging mabuting kaibigan.
Katapora
Siya ang nagbibigay sa akin ng inspirasyong bumangon sa umaga at masiglang
umuwi sa gabi. Ang matatamis niyang ngiti at mainit na yakap sa aking pagdating ay
sapat para makapawi sa kapaguran hindi lang ang aking katawan kundi ang aking puso
at damdamin. Siya si Bella, ang bunso kong kapatid na mag-iisang taon pa lámang.
2. Substitusyon (Substitution) – Paggamit ng ibang salitang ipapalit sa halip na muling ulitin ang
salita.
Halimbawa:
Nawala ko ang aklat mo. Ibibili na lang kitá ng bago.
(ang salitang aklat sa unang pangungusap ay napalitan ng salitang bago sa
ikalawang pangungusap. Ang dalawang salita’y parehong tumutukoy sa iisang
bagay, ang aklat.)
5. Kohesyong Leksikal – mabibisang mga salita na ginagamit sa teksto upang magkaroon ito ng
kohesyon. Maari itong mauri sa dalawa: ang reiterasyon at ang kolokasyon.
a. Reiterasyon – kung ang sinasabi ay nauulit ng ilang beses. Maari itong mauri sa tatlo:
repetisyon, pag-iisa-isa at pagbibigay-kahulugan.
(1) Repetisyon
(2) Pag-iisa-isa
(3) Pagbibigay-kahulugan
Paglalarawan sa Tauhan
Sa paglalarawan ng tauhan, hindi lang sapat na mailarawan ang itsura at mga detalye
patungkol sa tauhan kundi kailangang maging makatotohanan din ang paglalarawan ditto. Hindi
sapat na sabihing “Ang aking kaibigan any maliit, maikli at unat ang buhok, at mahilig magsuot ng
pantalong maong at puting kamiseta.”
Ang ganitong paglalarawan, bagamat tama ang mga detalye ay hindi nagmamarka sa isipan at
pandama ng mambabasa. Kailangang mahalagang maging mabisa ang paglalarawan sa tauhan.
Sinasabing ang pinakamahusay na tauhan ay yaong nabubuihay hindi lang sa pahina ng akda
kundi sa puso at isipan ng mambabasa kaya namankahit sila’y produkto lang ng mayamang
imahinasyon ng manunulat hindi sila basta makakalimutan.
Sa bawat araw sa buhay ng isang tao ay laging may mga pangyayaring naibabahagi o
naikukuwento niya sa iba. Maaaring mga simpleng pangyayaring nasaksihan sa kanyang
pagpasok o kayâ nama’y ang mga ipinagpapalagay niyang pinakamahahalaga o
pinakamalalaking pangyayari sa kanyang maghapon. Ang pagasasalaysay o pagkukuwento ay
karaniwang nangyayari kapag nagkita-kita o nagsalo na ang mag-anak o maging ang
magkakaibigan subalit minsan, ang salaysay ay hindi lang basta naibabahagi ng pasalita. Sa
halip, naitatala rin sa mga pahina ng isang talaarawan. Hindi halos nararamdaman ng
nagsusulat na siya’y bumubuo na palá ng isang kuwento, ang kanyang sariling kuwentong
bahagi ng isang uri ng teksto, ang tekstong naratibo.