| dbo:abstract
|
- الخلاص في المسيحية (أو النجاة أو الفداء) هو «حفظ الإنسان من الخطيئة وعواقبها، ومن ذلك الموت والانفصال عن الله» بموت المسيح وقيامته، والتكفير باتباع هذا الخلاص. إن فكرة موت يسوع بوصفه غفرانًا للخطيئة الإنسانية مأخوذة من الكتاب العبري، وقد فُصّلت في رسائل بولس والأناجيل، ورأى بول أن المؤمنين يخلصون بالمشاركة في موت يسوع وقيامته. رأى المسيحيون الأوائل أنهم يعقدون عهدًا جديدًا مع الله، متاحًا لليهود والوثنيين، بتضحية يسوع المسيح وقيامته. فصّل آباء الكنيسة والكتاب القروسطيون والعلماء الحديثون الأفكار المسيحية الأولى عن شخص المسيح ودوره القرباني في الخلاص الإنساني، في نظريات غفرانية متنوعة، منها نظرية الفداء، ونظرية المسيح الغالب، ونظرية الخلاصة، ونظرية الإرضاء، ونظرية الاستبدال العقابي، ونظرية التأثير الأخلاقي. تقسم نظريات الخلاص المختلفة الطوائف المسيحية المتنوعة، ومن ذلك اختلاف تعريفات الخطيئة والفساد (الطبيعة الخاطئة للإنسان) والتكفير (وسائل الله لإزالة عواقب الخطيئة) والغفران (مسامحة أو عذر الخطيئة بمعاناة يسوع وموته وقيامته). (ar)
- Με τον θρησκειολογικό όρο σωτηρία, αναφερόμαστε στο γεγονός που περιγράφει τη λύτρωση της ανθρωπότητας από τα μεγαλύτερα δεινά της κτίσης όπως ο πόνος, η ή ο θάνατος. (el)
- Keselamatan dalam Kekristenan, σωτηρία, adalah penyelamatan jiwa dari dosa dan kematian. Keselamatan dapat juga disebut "pembebasan" ataupun "keamanan" dari kodrat berdosa, dan merupakan janji akan kehidupan kekal melalui roh. Keselamatan adalah kebebasan dari hasrat duniawi dan godaan yang mengarahkan manusia keluar dari penerangan dan persekutan penuh dengan Allah. Ragam pandangan mengenai keselamatan merupakan salah satu garis patahan utama yang membagi-bagi berbagai denominasi Kristen, menjadi satu titik ketidaksepakatan di antara kalangan Ortodoks Timur, Katolik Roma, dan Protestan, serta di dalam kalangan Protestan sendiri, terutama dalam . Garis pemisah ini mencakup definisi-definisi yang saling bertentangan mengenai kerusakan moral, predestinasi, pendamaian, dan—yang paling tegas—pembenaran atau justifikasi. (in)
- Le salut de l'âme est l'un des thèmes fondamentaux du christianisme. Il permet l’accès au paradis. Son étude se nomme la sotériologie. Le salut, dans le christianisme, est associé au Christ, considéré comme le rédempteur de l'humanité ; ainsi la sotériologie est-elle liée à la christologie. Dans le catholicisme, il est offert par la grâce, les sacrements et les bonnes œuvres. Dans le protestantisme et le christianisme évangélique, il est offert par la foi et la grâce seulement. Cette notion recouvre une grande variété de thèmes, qui ont été plus ou moins développés selon les périodes de l'histoire et selon les confessions chrétiennes. (fr)
- In Christianity, salvation (also called deliverance or redemption) is the "saving [of] human beings from sin and its consequences, which include death and separation from God" by Christ's death and resurrection, and the justification following this salvation. While the idea of Jesus' death as an atonement for human sin was recorded in the Christian Bible, and was elaborated in Paul's epistles and in the Gospels, Paul saw the faithful redeemed by participation in Jesus' death and rising. Early Christians regarded themselves as partaking in a new covenant with God, open to both Jews and Gentiles, through the sacrificial death and subsequent exaltation of Jesus Christ. Early Christian notions of the person and sacrificial role of Jesus in human salvation were further elaborated by the Church Fathers, medieval writers and modern scholars in various atonement theories, such as the ransom theory, Christus Victor theory, recapitulation theory, satisfaction theory, penal substitution theory and moral influence theory. Variant views on salvation (soteriology) are among the main fault lines dividing the various Christian denominations, including conflicting definitions of sin and depravity (the sinful nature of mankind), justification (God's means of removing the consequences of sin), and atonement (the forgiving or pardoning of sin through the suffering, death and resurrection of Jesus). (en)
- Redenzione nel cristianesimo si riferisce al perdono o assoluzione dai peccati o errori commessi, e protezione dalla dannazione e disgrazia, eterna o temporanea – è la salvezza spirituale dal peccato e dalle sue conseguenze. Il concetto può quindi essere incluso nell'ambito del termine di "salvezza" o "virtù redentiva che apporta grazia e salvezza", redimendo dal peccato e dai suoi effetti negativi. Varianti interpretative della redenzione sono le principali linee di frattura che dividono le diverse confessioni cristiane, sia tra cattolicesimo e protestantesimo, sia nell'ambito del protestantesimo stesso, in particolare nella disputa tra calvinismo e arminianesimo; tali divergenze includono definizioni contrastanti della depravazione totale, della predestinazione, dell'espiazione e, più acutamente, della giustificazione. (it)
- 기독교에서 구원 (Salvation in Christianity)이란 죄와 그죄의 결과로부터 영혼이 구원받는 것을 의미한다. 기독교 교파가운데서 다양한 구원에 대한 의견들이 있다. 동방 정교회, 로마 카톨릭과 개신교, 그리고 개신교 안에서, 특히 칼뱅주의 - 알미니안주의 논쟁에서 불일치가 있다. 불일치하는 교리는 타락, 예정, 속죄, 그리고 칭의에 대한 서로 다른 정의를 가지고 있다. (ko)
- Verlossing is in het christendom "de redding van mensen van zonde en de gevolgen ervan, zoals dood en gescheiden zijn van God" door de dood en herrijzenis van Jezus. Volgens de christelijke leer zit de mensheid sinds de eerste mensen (Adam en Eva) in het paradijs bewust tegen de wil van God ingingen, gevangen in de macht van de zonde (de erfzonde). Dit wordt de zondeval genoemd die beschreven staat in het Bijbelboek Genesis in het Oude Testament. De band tussen God en mens werd door deze zondeval verbroken. Uit deze ontstane toestand kan de mensheid zich niet op eigen kracht bevrijden. Alleen iemand die zowel God als mens is, kan een verzoening tussen God en mensheid bewerkstelligen. Dit is gebeurd in de zowel goddelijke als menselijke persoon van Jezus Christus die volgens diezelfde leer als Verlosser in de wereld kwam en de schuld voor de zonden van de mensen op zich nam door zijn dood aan het kruis en zijn opstanding uit de dood. Volgens de woorden van Jezus Christus, opgetekend in het Nieuwe Testament, gaan mensen die zijn verlossing hebben aanvaard (over het algemeen gevolgd door de doop) en hun leven overeenkomstig de leer van Jezus Christus hebben geleid niet 'verloren'; zij worden 'behouden' om in eeuwigheid met God te leven. Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft. God heeft zijn Zoon niet naar de wereld gestuurd om een oordeel over haar te vellen, maar om de wereld door hem te redden. - Johannes 3:16,17 (NBV) Het beeld (metafoor) dat in het Nieuwe Testament wordt gebruikt is dat van een slaaf die vrijgekocht wordt. Dit correspondeert met de gedachte dat de mens een slaaf is van de zonde. Volgens Paulus behoort een christen niet zichzelf toe, maar is hij in eigendom overgegaan op God: Gij zijt niet van uzelf. Gij zijt gekocht en de prijs is betaald. - 1 Korintiërs 16:19b-20a (WV) Hoewel de termen verlossing en verzoening in het Christendom door elkaar worden gebruikt en nauw op elkaar betrokken zijn, bestaat het verschil hier in dat verlossing gaat om bevrijding (bijvoorbeeld in het beeld van de vrijgemaakte slaaf), en gaat het bij verzoening over het herstel van een veronderstelde breuk tussen twee personen (in de Bijbel tussen God en mens, waarbij de mens verantwoordelijk is voor die breuk. Het beeld van een breuk tussen twee menselijke personen die dient te worden geheeld komt in de Bijbel overigens ook voor, bijvoorbeeld in Matteüs 5:22-24). (nl)
- Спасіння — в християнстві, порятунок людини і людства в цілому від гріха і його наслідку — вічної смерті, що супроводжується осягнення спасенною людиною Царства Божого. В християнстві спасіння розглядається як акт незаслуженої любові Бога до людей, яку Він виявляє зі Своєї милості. (uk)
- Спасе́ние (греч. σωτηρία) — в христианской сотериологии, согласно Библии, избавление человека от греха и его последствий — смерти и ада, и обретение спасённым человеком Царства Небесного. Спасение выступает как конечная цель религиозных усилий человека и высшее дарение со стороны Бога. Период земной жизни человека сопровождается изменением его образа жизни («обновление жизни», «жизнь во Христе»). В эсхатологической перспективе спасение должно завершиться загробным судом и загробной жизнью. Вечная жизнь является абсолютным завершением «жизни во Христе». В различных местах Библии термин «спасение» может обозначать также исцеление от болезни, избавление от физической опасности или личных врагов, освобождение от политического гнёта. Соотношение милости Божией и усилий человека в вопросе спасения в христианском богословии является причиной многовековых споров о предопределении, благодати и свободе воли. В католицизме, православии и арминианском протестантском богословии спасение осуществляется благодаря действию благодати Божией на человека, но осуществляется через проявление веры человека, который имеет свободу выбора. В богословии кальвинизма благодать Божия имеет непреодолимую силу, спасение зависит от Божиего предопределения. (ru)
- {{namespace detect | category = |main=| other= 基督教 基督教神学 基督教救贖論 基督教救贖論是基督教神学對救贖的觀點，指基督教信仰中有關耶穌基督的救贖的信仰意義，是基督教哲學中的崇高表現，亦是《聖經》中最重要的主題。根據基督教的教義，耶穌基督的救贖所顯現的意義是與全人類都有關的，從過去直至未來。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Με τον θρησκειολογικό όρο σωτηρία, αναφερόμαστε στο γεγονός που περιγράφει τη λύτρωση της ανθρωπότητας από τα μεγαλύτερα δεινά της κτίσης όπως ο πόνος, η ή ο θάνατος. (el)
- 기독교에서 구원 (Salvation in Christianity)이란 죄와 그죄의 결과로부터 영혼이 구원받는 것을 의미한다. 기독교 교파가운데서 다양한 구원에 대한 의견들이 있다. 동방 정교회, 로마 카톨릭과 개신교, 그리고 개신교 안에서, 특히 칼뱅주의 - 알미니안주의 논쟁에서 불일치가 있다. 불일치하는 교리는 타락, 예정, 속죄, 그리고 칭의에 대한 서로 다른 정의를 가지고 있다. (ko)
- Спасіння — в християнстві, порятунок людини і людства в цілому від гріха і його наслідку — вічної смерті, що супроводжується осягнення спасенною людиною Царства Божого. В християнстві спасіння розглядається як акт незаслуженої любові Бога до людей, яку Він виявляє зі Своєї милості. (uk)
- {{namespace detect | category = |main=| other= 基督教 基督教神学 基督教救贖論 基督教救贖論是基督教神学對救贖的觀點，指基督教信仰中有關耶穌基督的救贖的信仰意義，是基督教哲學中的崇高表現，亦是《聖經》中最重要的主題。根據基督教的教義，耶穌基督的救贖所顯現的意義是與全人類都有關的，從過去直至未來。 (zh)
- الخلاص في المسيحية (أو النجاة أو الفداء) هو «حفظ الإنسان من الخطيئة وعواقبها، ومن ذلك الموت والانفصال عن الله» بموت المسيح وقيامته، والتكفير باتباع هذا الخلاص. إن فكرة موت يسوع بوصفه غفرانًا للخطيئة الإنسانية مأخوذة من الكتاب العبري، وقد فُصّلت في رسائل بولس والأناجيل، ورأى بول أن المؤمنين يخلصون بالمشاركة في موت يسوع وقيامته. رأى المسيحيون الأوائل أنهم يعقدون عهدًا جديدًا مع الله، متاحًا لليهود والوثنيين، بتضحية يسوع المسيح وقيامته. فصّل آباء الكنيسة والكتاب القروسطيون والعلماء الحديثون الأفكار المسيحية الأولى عن شخص المسيح ودوره القرباني في الخلاص الإنساني، في نظريات غفرانية متنوعة، منها نظرية الفداء، ونظرية المسيح الغالب، ونظرية الخلاصة، ونظرية الإرضاء، ونظرية الاستبدال العقابي، ونظرية التأثير الأخلاقي. (ar)
- Le salut de l'âme est l'un des thèmes fondamentaux du christianisme. Il permet l’accès au paradis. Son étude se nomme la sotériologie. Le salut, dans le christianisme, est associé au Christ, considéré comme le rédempteur de l'humanité ; ainsi la sotériologie est-elle liée à la christologie. Dans le catholicisme, il est offert par la grâce, les sacrements et les bonnes œuvres. Dans le protestantisme et le christianisme évangélique, il est offert par la foi et la grâce seulement. (fr)
- Keselamatan dalam Kekristenan, σωτηρία, adalah penyelamatan jiwa dari dosa dan kematian. Keselamatan dapat juga disebut "pembebasan" ataupun "keamanan" dari kodrat berdosa, dan merupakan janji akan kehidupan kekal melalui roh. Keselamatan adalah kebebasan dari hasrat duniawi dan godaan yang mengarahkan manusia keluar dari penerangan dan persekutan penuh dengan Allah. (in)
- In Christianity, salvation (also called deliverance or redemption) is the "saving [of] human beings from sin and its consequences, which include death and separation from God" by Christ's death and resurrection, and the justification following this salvation. (en)
- Redenzione nel cristianesimo si riferisce al perdono o assoluzione dai peccati o errori commessi, e protezione dalla dannazione e disgrazia, eterna o temporanea – è la salvezza spirituale dal peccato e dalle sue conseguenze. Il concetto può quindi essere incluso nell'ambito del termine di "salvezza" o "virtù redentiva che apporta grazia e salvezza", redimendo dal peccato e dai suoi effetti negativi. (it)
- Verlossing is in het christendom "de redding van mensen van zonde en de gevolgen ervan, zoals dood en gescheiden zijn van God" door de dood en herrijzenis van Jezus. Volgens de christelijke leer zit de mensheid sinds de eerste mensen (Adam en Eva) in het paradijs bewust tegen de wil van God ingingen, gevangen in de macht van de zonde (de erfzonde). Dit wordt de zondeval genoemd die beschreven staat in het Bijbelboek Genesis in het Oude Testament. De band tussen God en mens werd door deze zondeval verbroken. Uit deze ontstane toestand kan de mensheid zich niet op eigen kracht bevrijden. Alleen iemand die zowel God als mens is, kan een verzoening tussen God en mensheid bewerkstelligen. Dit is gebeurd in de zowel goddelijke als menselijke persoon van Jezus Christus die volgens diezelfde leer (nl)
- Спасе́ние (греч. σωτηρία) — в христианской сотериологии, согласно Библии, избавление человека от греха и его последствий — смерти и ада, и обретение спасённым человеком Царства Небесного. Спасение выступает как конечная цель религиозных усилий человека и высшее дарение со стороны Бога. Период земной жизни человека сопровождается изменением его образа жизни («обновление жизни», «жизнь во Христе»). В эсхатологической перспективе спасение должно завершиться загробным судом и загробной жизнью. Вечная жизнь является абсолютным завершением «жизни во Христе». В различных местах Библии термин «спасение» может обозначать также исцеление от болезни, избавление от физической опасности или личных врагов, освобождение от политического гнёта. (ru)
|
