ประวัติศาสตร์เทคโนโลยี


ล้อซึ่งประดิษฐ์ขึ้นก่อนคริสตศักราช 400 ปีก่อนคริสตกาล ถือเป็นเทคโนโลยีที่แพร่หลายและสำคัญที่สุดอย่างหนึ่ง รายละเอียดของ " มาตรฐานแห่งอูร์ " ราว 2500 ปีก่อนคริสตกาลนี้ แสดงให้เห็นรถม้าของ ชาวสุเมเรียน

ประวัติศาสตร์ของเทคโนโลยีคือประวัติศาสตร์ของการประดิษฐ์เครื่องมือและเทคนิคต่างๆ โดยมนุษย์ เทคโนโลยีรวมถึงวิธีการต่างๆ ตั้งแต่เครื่องมือหิน ธรรมดาไปจนถึง วิศวกรรมพันธุกรรมที่ซับซ้อนและเทคโนโลยีสารสนเทศที่เกิดขึ้นตั้งแต่ทศวรรษ 1980 คำว่าเทคโนโลยีมาจากคำภาษากรีกtechneซึ่งหมายถึงศิลปะและงานฝีมือ และคำว่าlogosซึ่งหมายถึงคำพูดและการพูด ในตอนแรกมีการใช้คำว่าเทคโนโลยีเพื่ออธิบายศิลปะประยุกต์แต่ปัจจุบันใช้เพื่ออธิบายความก้าวหน้าและการเปลี่ยนแปลงที่ส่งผลต่อสิ่งแวดล้อมรอบตัวเรา[1]

ความรู้ใหม่ทำให้ผู้คนสามารถสร้างเครื่องมือใหม่ๆ ขึ้นมาได้ ในทางกลับกัน ความพยายามทางวิทยาศาสตร์หลายๆ อย่างก็เป็นไปได้ด้วยเทคโนโลยี ใหม่ๆ เช่นเครื่องมือทางวิทยาศาสตร์ที่ช่วยให้เราศึกษาธรรมชาติได้อย่างละเอียดมากกว่าการรับรู้ตามธรรมชาติของเรา

เนื่องจากเทคโนโลยีส่วนใหญ่เป็นวิทยาศาสตร์ประยุกต์ ประวัติศาสตร์ทางเทคนิคจึงมีความเกี่ยวโยงกับประวัติศาสตร์ของวิทยาศาสตร์เนื่องจากเทคโนโลยีใช้ทรัพยากร ประวัติศาสตร์ทางเทคนิคจึงมีความเกี่ยวโยงอย่างแน่นแฟ้นกับประวัติศาสตร์เศรษฐกิจจากทรัพยากรเหล่านั้น เทคโนโลยีจึงผลิตทรัพยากรอื่นๆ ขึ้นมา รวมถึงสิ่งประดิษฐ์ทางเทคโนโลยีที่ใช้ในชีวิตประจำวันการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยีส่งผลกระทบและได้รับผลกระทบจากประเพณีวัฒนธรรมของสังคม การเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยีเป็นแรงผลักดันการเติบโตทางเศรษฐกิจและเป็นวิธีการพัฒนาและฉายภาพอำนาจและความมั่งคั่งทางเศรษฐกิจ การเมือง การทหาร

การวัดความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี

นักสังคมวิทยาและมานุษยวิทยาหลายคนได้สร้างทฤษฎีทางสังคมที่เกี่ยวข้องกับ วิวัฒนาการ ทางสังคมและวัฒนธรรมบางคน เช่นLewis H. Morgan , Leslie WhiteและGerhard Lenskiได้ประกาศว่าความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีเป็นปัจจัยหลักที่ขับเคลื่อนการพัฒนาอารยธรรมของมนุษย์ แนวคิดของ Morgan เกี่ยวกับสามขั้นตอนหลักของวิวัฒนาการทางสังคม (ความป่าเถื่อนความป่าเถื่อนและอารยธรรม ) สามารถแบ่งออกได้ตามเหตุการณ์สำคัญทางเทคโนโลยี เช่น ไฟ White โต้แย้งว่ามาตรการที่ใช้ในการตัดสินวิวัฒนาการของวัฒนธรรมคือพลังงาน[2]

สำหรับไวท์ "หน้าที่หลักของวัฒนธรรม" คือ "การควบคุมและดึงพลังงาน" ไวท์แบ่งแยกระหว่างห้าขั้นตอนของการพัฒนาของมนุษย์ : ขั้นตอนแรก มนุษย์ใช้พลังงานจากกล้ามเนื้อของตนเอง ขั้นตอนที่สอง พวกเขาใช้พลังงานจากสัตว์เลี้ยงขั้นตอนที่สาม พวกเขาใช้พลังงานจากพืช ( การปฏิวัติเกษตรกรรม ) ขั้นตอนที่สี่ พวกเขาเรียนรู้ที่จะใช้พลังงานจากทรัพยากรธรรมชาติ : ถ่านหิน น้ำมัน ก๊าซ ขั้นตอนที่ห้า พวกเขาดึงพลังงานนิวเคลียร์มาใช้ ไวท์แนะนำสูตร P=E/T โดยที่ P คือดัชนีการพัฒนา E คือหน่วยวัดพลังงานที่ใช้ และ T คือหน่วยวัดประสิทธิภาพของปัจจัยทางเทคนิคที่ใช้พลังงาน ในคำพูดของเขาเอง "วัฒนธรรมพัฒนาขึ้นตามปริมาณพลังงานที่ดึงมาใช้ต่อหัวต่อปีที่เพิ่มขึ้น หรือตามประสิทธิภาพของเครื่องมือที่ใช้ในการนำพลังงานมาใช้เพิ่มขึ้น" นิโคไล คาร์ดาเชฟได้ขยายทฤษฎีของเขาโดยสร้างมาตราส่วนคาร์ดาเชฟซึ่งจัดหมวดหมู่การใช้พลังงานของอารยธรรมขั้นสูง

แนวทางของเลนสกีเน้นที่ข้อมูล ยิ่งสังคมใดมีข้อมูลและความรู้มากเท่าไร (โดยเฉพาะอย่างยิ่งการอนุญาตให้สร้างสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ ) มากเท่าไร สังคมนั้นก็จะยิ่งก้าวหน้ามากขึ้นเท่านั้น เขาระบุขั้นตอนการพัฒนาของมนุษย์สี่ขั้นตอนโดยอิงจากความก้าวหน้าในประวัติศาสตร์การสื่อสารในขั้นตอนแรก ข้อมูลจะถูกส่งต่อผ่านยีนในขั้นตอนที่สอง เมื่อมนุษย์มีความรู้สึก พวก เขาสามารถเรียนรู้และส่งต่อข้อมูลผ่านประสบการณ์ได้ ในขั้นตอนที่สาม มนุษย์เริ่มใช้สัญลักษณ์และพัฒนาตรรกะในขั้นตอนที่สี่ พวกเขาสามารถสร้างสัญลักษณ์ พัฒนาภาษาและการเขียน ความก้าวหน้าในเทคโนโลยีการสื่อสารส่งผลให้เกิดความก้าวหน้าในระบบเศรษฐกิจและระบบการเมืองการกระจายความมั่งคั่งความไม่เท่าเทียมกันทางสังคมและด้านอื่นๆ ของชีวิตทางสังคม นอกจากนี้ เขายังแบ่งแยกสังคมตามระดับของเทคโนโลยี การสื่อสาร และเศรษฐกิจ:

การเกษตรมีมาก่อนการเขียนประวัติศาสตร์ของเทคโนโลยี

ในเศรษฐศาสตร์ ผลผลิตเป็นตัวชี้วัดความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี ผลผลิตจะเพิ่มขึ้นเมื่อมีการใช้ปัจจัยการผลิตน้อยลง (โดยทั่วไปคือแรงงานและทุน แต่บางมาตรการรวมถึงพลังงานและวัสดุ) ในการผลิตหน่วยผลผลิต ตัวบ่งชี้ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีอีกประการหนึ่งคือการพัฒนาผลิตภัณฑ์และบริการใหม่ ซึ่งจำเป็นต่อการชดเชยการว่างงานที่อาจเกิดขึ้นได้หากปัจจัยการผลิตแรงงานลดลง ในประเทศพัฒนาแล้ว การเติบโตของผลผลิตชะลอตัวลงตั้งแต่ช่วงปลายทศวรรษปี 1970 อย่างไรก็ตาม การเติบโตของผลผลิตนั้นสูงกว่าในบางภาคส่วนทางเศรษฐกิจ เช่น การผลิต[3]ตัวอย่างเช่น การจ้างงานในภาคการผลิตในสหรัฐอเมริกาลดลงจากกว่า 30% ในทศวรรษปี 1940 เหลือเพียงกว่า 10% เพียงเล็กน้อย 70 ปีต่อมา การเปลี่ยนแปลงที่คล้ายคลึงกันเกิดขึ้นในประเทศพัฒนาแล้วอื่นๆ ระยะนี้เรียกว่าหลังยุคอุตสาหกรรม

ในช่วงปลายทศวรรษ 1970 นักสังคมวิทยาและนักมานุษยวิทยา เช่นอัลวิน ทอฟเลอร์ (ผู้เขียนFuture Shock ) แดเนียล เบลล์และจอห์น ไนส์บิตต์ได้พิจารณาถึงทฤษฎีของสังคมหลังยุคอุตสาหกรรมโดยโต้แย้งว่ายุคปัจจุบันของสังคมอุตสาหกรรมกำลังจะสิ้นสุดลง และบริการและข้อมูลมีความสำคัญมากกว่าอุตสาหกรรมและสินค้า วิสัยทัศน์สุดโต่งบางประการของสังคมหลังยุคอุตสาหกรรม โดยเฉพาะในนิยายมีความคล้ายคลึงกันอย่างน่าทึ่งกับวิสัยทัศน์ของสังคม ใกล้โลกและหลังยุค เอก ฐาน [4]

ตามช่วงเวลาและภูมิศาสตร์

ต่อไปนี้เป็นบทสรุปประวัติศาสตร์ของเทคโนโลยีตามช่วงเวลาและภูมิศาสตร์:

ยุคก่อนประวัติศาสตร์

ยุคหิน

เครื่องมือหินมีหลากหลายชนิด

ในช่วง ยุคหิน เก่าซึ่งเป็นช่วงยุคหินส่วนใหญ่ มนุษย์ทุกคนมีวิถีชีวิตที่ใช้เครื่องมือจำกัดและมีการตั้งถิ่นฐานถาวรเพียงไม่กี่แห่ง เทคโนโลยีหลักในยุคแรกเกี่ยวข้องกับการเอาชีวิตรอด การล่าสัตว์ และการเตรียมอาหาร เครื่องมือและอาวุธจากหิน ไฟและเสื้อผ้า ถือ เป็นพัฒนาการทางเทคโนโลยีที่มีความสำคัญอย่างยิ่งในช่วงเวลาดังกล่าว

บรรพบุรุษของมนุษย์ใช้เครื่องมือหินและเครื่องมืออื่น ๆ มาตั้งแต่ก่อนที่มนุษย์โฮโมเซเปียนส์ จะถือกำเนิด เมื่อประมาณ 300,000 ปีก่อน[5]หลักฐานทางตรงที่เก่าแก่ที่สุดของการใช้เครื่องมือพบในเอธิโอเปียภายในหุบเขาริฟต์ที่ยิ่งใหญ่ซึ่งมีอายุย้อนกลับไปได้ 2.5 ล้านปีก่อน[6]วิธี การทำ เครื่องมือหิน ที่เก่าแก่ที่สุด ซึ่งเรียกว่า "อุตสาหกรรม" ของชาวโอลโด วัน นั้นมีอายุย้อนกลับไปได้อย่างน้อย 2.3 ล้านปีก่อน[7]ยุคที่ใช้เครื่องมือหินนี้เรียกว่า ยุคหิน เก่าหรือ "ยุคหินเก่า" และครอบคลุมประวัติศาสตร์ของมนุษย์ทั้งหมดจนถึงการพัฒนาการเกษตรเมื่อประมาณ 12,000 ปีก่อน

ในการผลิตเครื่องมือหินจะต้องตี หินแข็งที่มีคุณสมบัติในการลอกเป็น แผ่น (เช่นหินเหล็กไฟ ) ให้เป็น " แกน " การลอกเป็นแผ่นนี้จะทำให้มีขอบคมซึ่งสามารถใช้เป็นเครื่องมือได้ โดยส่วนใหญ่แล้วจะเป็นเครื่องสับหรือเครื่องขูด[8]เครื่องมือเหล่านี้ช่วยให้มนุษย์ยุคแรกๆสามารถทำกิจกรรมต่างๆ ได้มากมาย เช่น การชำแหละซากสัตว์ (และหักกระดูกเพื่อเอาไขกระดูกออก) การสับไม้ การทุบถั่ว การถลกหนังสัตว์เพื่อเอาหนังออก และแม้แต่การทำเครื่องมืออื่นๆ จากวัสดุที่นิ่มกว่า เช่น กระดูกและไม้[9]

เครื่องมือหินในยุคแรกๆ นั้นไม่มีความสำคัญใดๆ เนื่องจากเป็นเพียงหินที่แตกร้าวเท่านั้น ใน ยุค Acheulianซึ่งเริ่มต้นเมื่อประมาณ 1.65 ล้านปีก่อน ได้มีวิธีการแปรรูปหินเหล่านี้ให้เป็นรูปร่างเฉพาะ เช่น ขวาน มือยุคหินยุคแรกนี้เรียกว่ายุคหินเก่า ตอนล่าง

ยุคหินกลางเมื่อประมาณ 300,000 ปีก่อน เป็นยุคที่มีการนำเทคนิคการเตรียมแกนหินมาใช้ซึ่งทำให้สามารถสร้างใบมีดหลายใบได้อย่างรวดเร็วจากหินแกนเดียว[8]ยุคหินตอนปลายเมื่อประมาณ 40,000 ปีก่อน เป็นยุคที่มีการนำวิธีการลอกเปลือกด้วยความดัน มาใช้ โดยสามารถใช้ไม้ กระดูก หรือเขาสัตว์ในการขึ้นรูปหินให้ละเอียดมาก[10]

จุดสิ้นสุดของยุคน้ำแข็งครั้งสุดท้ายเมื่อประมาณ 10,000 ปีก่อนถือเป็นจุดสิ้นสุดของยุคหินเก่าตอนบนและจุดเริ่มต้นของ ยุคหิน ใหม่ / ยุคหินกลาง เทคโนโลยีในยุคหินกลางรวมถึงการใช้ไมโครลิธเป็นเครื่องมือหินผสม ร่วมกับเครื่องมือที่ทำด้วยไม้ กระดูก และเขาสัตว์

ยุคหินตอนปลายซึ่งเป็นยุคที่เทคโนโลยีการเกษตรขั้นพื้นฐาน ได้รับการพัฒนา เรียกว่า ยุค หินใหม่ในช่วงเวลานี้ เครื่องมือหินขัดเงาทำจากหินแข็งหลากหลายชนิด เช่นหินเหล็กไฟหยกเจไดต์และหินสีเขียวโดยส่วนใหญ่ใช้หินที่ขุดได้จากเหมืองหิน แต่ต่อมาหินมีค่าถูกขุดโดยการขุดอุโมงค์ใต้ดิน ซึ่งเป็นขั้นตอนแรกของเทคโนโลยีการทำเหมือง ขวานขัดเงาใช้สำหรับการถางป่าและการปลูกพืชผล และมีประสิทธิภาพมากจนยังคงใช้งานได้เมื่อบรอนซ์และเหล็กปรากฏขึ้น ขวานหินเหล่านี้ถูกนำมาใช้ร่วมกับเครื่องมือหิน เช่นกระสุนปืนมีด และที่ขูดรวมถึงเครื่องมือที่ทำจากวัสดุอินทรีย์ เช่น ไม้ กระดูก และเขาสัตว์[11]

วัฒนธรรมยุคหินพัฒนาดนตรีและมีส่วนร่วมในสงคราม ที่เป็น ระบบ มนุษย์ยุคหินพัฒนาเทคโนโลยีเรือแคนูแบบมีเสาข้าง ที่เหมาะแก่การแล่นในทะเล นำไปสู่ การอพยพข้ามหมู่เกาะมาเลย์ข้ามมหาสมุทรอินเดียไป ยัง มาดากัสการ์และข้ามมหาสมุทรแปซิฟิก ซึ่งต้องมีความรู้เกี่ยวกับกระแสน้ำในมหาสมุทร รูปแบบสภาพอากาศ การเดินเรือ และการนำทางบนท้องฟ้า

แม้ว่าวัฒนธรรมยุคหินเก่าจะไม่มีบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษร แต่การเปลี่ยนแปลงจากชีวิตเร่ร่อนไปสู่การตั้งถิ่นฐานและการเกษตรกรรมสามารถอนุมานได้จากหลักฐานทางโบราณคดีมากมาย หลักฐานดังกล่าวรวมถึงเครื่องมือโบราณ[12] ภาพวาดถ้ำและงานศิลปะยุคก่อนประวัติศาสตร์ อื่นๆ เช่นวีนัสแห่งวิลเลนดอร์ ฟ ซากศพมนุษย์ยังเป็นหลักฐานโดยตรง ทั้งจากการตรวจสอบกระดูกและการศึกษามัมมี่นักวิทยาศาสตร์และนักประวัติศาสตร์สามารถสรุปได้อย่างสำคัญเกี่ยวกับวิถีชีวิตและวัฒนธรรมของผู้คนยุคก่อนประวัติศาสตร์ต่างๆ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งเทคโนโลยีของพวกเขา

โบราณ

ยุคทองแดงและสำริด

ดาบ หรือมีดสั้นในยุคสำริดตอนปลาย

ทองแดงโลหะเกิดขึ้นบนพื้นผิวของแหล่งแร่ทองแดงที่ผุกร่อน และทองแดงถูกนำมาใช้ก่อนที่ จะมี การหลอม ทองแดง เชื่อกันว่าการหลอมทองแดงมีต้นกำเนิดมาจากเทคโนโลยีของเตาเผา เครื่องปั้นดินเผา ที่ให้ความร้อนสูงเพียงพอ[13]ความเข้มข้นของธาตุต่างๆ เช่น สารหนูจะเพิ่มขึ้นตามความลึกในแหล่งแร่ทองแดง และการหลอมแร่เหล่านี้ให้ผลเป็นบรอนซ์สารหนูซึ่งสามารถชุบแข็ง ได้เพียงพอ ที่จะเหมาะสำหรับทำเครื่องมือ[13]

บรอนซ์เป็นโลหะผสมของทองแดงกับดีบุก ซึ่งพบได้ในแหล่งแร่เพียงไม่กี่แห่งทั่วโลก ทำให้ต้องใช้เวลาค่อนข้างนานก่อนที่บรอนซ์ดีบุกแท้จะแพร่หลาย (ดู: แหล่งดีบุกและการค้าในสมัยโบราณ ) บรอนซ์เป็นความก้าวหน้าครั้งสำคัญเหนือหินในฐานะวัสดุสำหรับทำเครื่องมือ เนื่องจากมีคุณสมบัติทางกล เช่น ความแข็งแรงและความเหนียว และเนื่องจากสามารถหล่อในแม่พิมพ์เพื่อสร้างวัตถุที่มีรูปร่างซับซ้อนได้ บรอนซ์ทำให้เทคโนโลยีการต่อเรือก้าวหน้าขึ้นอย่างมากด้วยเครื่องมือและตะปูบรอนซ์ที่ดีกว่า ตะปูบรอนซ์เข้ามาแทนที่วิธีการติดแผ่นกระดานของตัวเรือแบบเก่าด้วยเชือกที่ทอผ่านรูที่เจาะไว้[14]เรือที่ดีกว่าทำให้การค้าระยะไกลเป็นไปได้และอารยธรรมก็ก้าวหน้า

แนวโน้มทางเทคโนโลยีนี้ดูเหมือนจะเริ่มต้นในบริเวณFertile Crescentและแพร่กระจายออกไปตามกาลเวลา[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]การพัฒนาดังกล่าวไม่ได้เกิดขึ้นทั่วไปและยังคงเกิดขึ้นอยู่ระบบสามยุคไม่สามารถอธิบายประวัติศาสตร์เทคโนโลยีของกลุ่มต่างๆ นอกยูเรเซีย ได้อย่างแม่นยำ และไม่สามารถนำไปใช้ได้เลยในกรณีของประชากรบางกลุ่ม เช่นชาวสปินิเฟ็กซ์ ชาวเซนทิเนลและชนเผ่าต่างๆ ในอเมซอน ซึ่งยังคงใช้เทคโนโลยียุคหิน และไม่ได้พัฒนาเทคโนโลยีทางการเกษตรหรือโลหะ หมู่บ้านเหล่านี้ยังคงรักษาขนบธรรมเนียมดั้งเดิมไว้ท่ามกลางความทันสมัยของโลก โดยแสดงให้เห็นถึงการต่อต้านความก้าวหน้าอย่างรวดเร็วของเทคโนโลยี

ยุคเหล็ก

หัวขวานทำด้วยเหล็ก มีอายุย้อนไปถึงยุคเหล็ก ของ สวีเดน

ก่อนที่จะมีการพัฒนาวิธีการถลุงเหล็ก เหล็กที่ได้จากอุกกาบาตเท่านั้น และมักจะระบุได้จากปริมาณนิกเกิลเหล็กจากอุกกาบาตเป็นของหายากและมีค่า แต่บางครั้งก็ใช้ทำเครื่องมือและอุปกรณ์อื่นๆ เช่น ตะขอตกปลา

ยุคเหล็กเป็นยุค ที่เทคโนโลยี การถลุงเหล็กถูกนำมาใช้ เทคโนโลยีดังกล่าวเข้ามาแทนที่บรอนซ์ ทำให้สามารถผลิตเครื่องมือที่แข็งแรงกว่า เบากว่า และมีต้นทุนการผลิตถูกกว่าบรอนซ์ วัตถุดิบที่ใช้ในการผลิตเหล็ก เช่น แร่และหินปูน มีมากกว่าทองแดงและโดยเฉพาะแร่ดีบุกมาก ดังนั้นจึงมีการผลิตเหล็กในหลายพื้นที่

ไม่สามารถผลิตเหล็กหรือเหล็กบริสุทธิ์จำนวนมากได้เนื่องจากต้องใช้ความร้อนสูง เตาเผาสามารถหลอมได้ที่อุณหภูมิหลอมเหลว แต่ยังไม่มีการพัฒนาเบ้าหลอมและแม่พิมพ์ที่จำเป็นสำหรับการหลอมและการหล่อ เหล็กสามารถผลิตได้โดยการตีเหล็กบลูมเมอรีเพื่อลดปริมาณคาร์บอนในลักษณะที่ควบคุมได้ในระดับหนึ่ง แต่เหล็กที่ผลิตด้วยวิธีนี้ไม่เป็นเนื้อเดียวกัน

ในวัฒนธรรมยูเรเซียหลายแห่ง ยุคเหล็กถือเป็นก้าวสำคัญครั้งสุดท้ายก่อนการพัฒนาของภาษาเขียน แม้ว่าจะไม่ได้เป็นเช่นนั้นเสมอไปก็ตาม

ในยุโรปป้อมปราการบนเนินเขา ขนาดใหญ่ ถูกสร้างขึ้นเพื่อใช้เป็นที่หลบภัยในยามสงครามหรือบางครั้งก็ใช้เป็นที่อยู่อาศัยถาวร ในบางกรณี ป้อมปราการที่มีอยู่ตั้งแต่ยุคสำริดได้รับการขยายและขยายขนาด ความเร็วในการถางป่าโดยใช้ขวานเหล็กที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นเพิ่มขึ้น ทำให้มีพื้นที่เพาะปลูกมากขึ้นเพื่อรองรับประชากรที่เพิ่มขึ้น

เมโสโปเตเมีย

เมโสโปเตเมีย (อิรักในปัจจุบัน) และผู้คนในเมโสโปเตเมีย ( ชาวสุเมเรียนอัคคาเดียน อัสซีเรียและบาบิลอน ) อาศัยอยู่ในเมืองต่างๆ ตั้งแต่ประมาณ 4,000 ปีก่อนคริสตกาล[15]และพัฒนาสถาปัตยกรรมที่ซับซ้อนด้วยอิฐดินและหิน[16]รวมถึงการใช้ ซุ้ม ประตูที่แท้จริงกำแพงเมืองบาบิลอนนั้นใหญ่โตมโหฬารจนถูกยกให้เป็นสิ่งมหัศจรรย์ของโลกพวกเขาพัฒนาระบบน้ำอย่างกว้างขวาง คลองสำหรับการขนส่งและการชลประทานในตะกอนน้ำพาทางตอนใต้ และระบบกักเก็บน้ำที่ทอดยาวเป็นสิบกิโลเมตรในเนินเขาทางตอนเหนือ พระราชวังของพวกเขามีระบบระบายน้ำที่ซับซ้อน[17]

การเขียนถูกคิดค้นขึ้นในเมโสโปเตเมียโดยใช้ อักษร คูนิฟอร์ม บันทึกต่างๆ บนแผ่นดินเหนียวและจารึกบนหินจำนวนมากยังคงหลงเหลืออยู่ อารยธรรมเหล่านี้เป็นผู้บุกเบิกเทคโนโลยีสำริดซึ่งพวกเขาใช้ทำเครื่องมือ อาวุธ และรูปปั้นขนาดใหญ่ เมื่อถึง 1,200 ปีก่อนคริสตกาล พวกเขาสามารถหล่อวัตถุที่มีความยาว 5 เมตรได้เป็นชิ้นเดียว

เครื่องจักรคลาสสิกแบบง่ายจำนวนหนึ่งจากหก เครื่อง ได้รับการประดิษฐ์ขึ้นในเมโสโปเตเมีย[18]ชาวเมโสโปเตเมียได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้ประดิษฐ์ล้อกลไกล้อและเพลาปรากฏขึ้นครั้งแรกพร้อมกับล้อหมุนของช่างปั้นซึ่งประดิษฐ์ขึ้นในเมโสโปเตเมีย (อิรักในปัจจุบัน) ในช่วงสหัสวรรษที่ 5 ก่อนคริสตกาล[19 ] ซึ่งนำไปสู่การประดิษฐ์ยานพาหนะที่มีล้อในเมโสโปเตเมียในช่วงต้นสหัสวรรษที่ 4 ก่อนคริสตกาล ภาพวาดเกวียนมีล้อที่พบในภาพเขียนบนแผ่นดินเหนียว ที่เขตเอียนนาของอูรุกนั้นมีอายุระหว่าง 3700 ถึง 3500 ปีก่อนคริสตกาล[20] คันโยกนี้ใช้ใน อุปกรณ์ยกน้ำ แบบชาดูฟ ซึ่งเป็นเครื่องจักร เครนเครื่องแรกซึ่งปรากฏในเมโสโปเตเมียประมาณ 3000 ปีก่อนคริสตกาล[21]และต่อมาในเทคโนโลยีอียิปต์โบราณประมาณ 2000 ปีก่อนคริสตกาล[22]หลักฐานที่เก่าแก่ที่สุดของรอกย้อนกลับไปถึงเมโสโปเตเมียในช่วงต้นสหัสวรรษที่ 2 ก่อนคริสตศักราช[23]

กรูซึ่งเป็นเครื่องจักรกลเรียบง่ายเครื่องสุดท้ายที่ถูกประดิษฐ์ขึ้น[24]ปรากฏตัวครั้งแรกในเมโสโปเตเมียใน ช่วง ยุคนีโออัสซีเรีย (911–609) ปีก่อนคริสตกาล[23]กษัตริย์เซนนาเคอริบ แห่งอัสซีเรีย (704–681 ปีก่อนคริสตกาล) อ้างว่าตนได้ประดิษฐ์ประตูระบายน้ำอัตโนมัติ และเป็นคนแรกที่ใช้ปั๊มน้ำแบบสกรูซึ่งมีน้ำหนักถึง 30 ตัน โดยหล่อขึ้นโดยใช้แม่พิมพ์ดินเหนียวสองส่วน แทนที่จะใช้กระบวนการ ' ขี้ผึ้งหาย ' [17]ท่อส่งน้ำเจอร์วัน (ประมาณ 688 ปีก่อนคริสตกาล) ทำด้วยซุ้มหินและบุด้วยคอนกรีตกันน้ำ[25]

บันทึกดาราศาสตร์ของชาวบาบิลอนมีอายุกว่า 800 ปี บันทึกเหล่านี้ทำให้บรรดานักดาราศาสตร์ผู้พิถีพิถันสามารถบันทึกการเคลื่อนที่ของดาวเคราะห์และทำนายสุริยุปราคาได้[26]

กังหันน้ำแบบแยกส่วนในที่นี้ เป็นเวอร์ชันโอเวอร์ช็อต

หลักฐานที่เก่าแก่ที่สุดของกังหันน้ำและกังหันน้ำย้อนกลับไปถึงตะวันออกใกล้โบราณในศตวรรษที่ 4 ก่อนคริสตกาล[27]โดยเฉพาะในจักรวรรดิเปอร์เซียก่อน 350 ปีก่อนคริสตกาล ในภูมิภาคเมโสโปเตเมีย (อิรัก) และเปอร์เซีย (อิหร่าน) [28]การใช้พลังงานน้ำ อันล้ำยุคนี้ ถือเป็นแรงผลักดันที่มนุษย์สร้างขึ้นครั้งแรกที่ไม่ต้องพึ่งพาพลังกล้ามเนื้อ (นอกเหนือจากใบเรือ )

อียิปต์

ชาวอียิปต์ซึ่งรู้จักกันดีในการสร้างปิรามิดก่อนการสร้างเครื่องมือสมัยใหม่หลายศตวรรษ ได้ประดิษฐ์และใช้เครื่องจักรง่ายๆ หลายอย่าง เช่นทางลาดเพื่อช่วยในการก่อสร้าง นักประวัติศาสตร์และนักโบราณคดีได้พบหลักฐานว่าปิรามิดถูกสร้างขึ้นโดยใช้เครื่องจักรง่ายๆ สามเครื่องจากสิ่งที่เรียกว่าSix Simple Machinesซึ่งเป็นพื้นฐานของเครื่องจักรทั้งหมด เครื่องจักรเหล่านี้ได้แก่ระนาบเอียงลิ่มและคันโยก ซึ่งทำให้ชาวอียิปต์โบราณสามารถเคลื่อนย้ายหินปูนหลายล้านก้อนซึ่งแต่ละ ก้อนมีน้ำหนักประมาณ 3.5 ตัน (7,000 ปอนด์) เข้าที่เพื่อสร้างโครงสร้าง เช่น มหาปิรามิดแห่งกิซาซึ่งสูง 481 ฟุต (147 เมตร) [29]

พวกเขายังทำสื่อการเขียนที่คล้ายกับกระดาษจากกระดาษปาปิรัสซึ่งโจชัว มาร์กกล่าวว่าเป็นรากฐานของกระดาษสมัยใหม่ กระดาษปาปิรัสเป็นพืช (ไซเพอรัส ปาปิรัส) ที่เติบโตในปริมาณมากในสามเหลี่ยมปากแม่น้ำไนล์และทั่วหุบเขาแม่น้ำไนล์ในสมัยโบราณ กระดาษปาปิรัสถูกเก็บเกี่ยวโดยคนงานในทุ่งและนำไปที่ศูนย์แปรรูปซึ่งจะถูกตัดเป็นเส้นบาง ๆ จากนั้นแถบกระดาษจะถูกวางเคียงข้างกันและปกคลุมด้วยเรซินจากพืช ชั้นที่สองของแถบกระดาษจะถูกวางในแนวตั้งฉาก จากนั้นกดทั้งสองเข้าด้วยกันจนแผ่นกระดาษแห้ง จากนั้นแผ่นกระดาษจะถูกต่อเข้าด้วยกันเพื่อให้เป็นม้วนและต่อมาใช้สำหรับการเขียน[30]

สังคมอียิปต์มีความก้าวหน้าที่สำคัญหลายประการในช่วงราชวงศ์ในด้านเทคโนโลยีต่างๆ ตามที่ Hossam Elanzeery กล่าว พวกเขาเป็นอารยธรรมกลุ่มแรกที่ใช้เครื่องมือบอกเวลา เช่น นาฬิกาแดด นาฬิกาเงา และเสาโอเบลิสก์ และประสบความสำเร็จในการใช้ความรู้ด้านดาราศาสตร์เพื่อสร้างแบบจำลองปฏิทินที่สังคมยังคงใช้มาจนถึงทุกวันนี้ พวกเขาพัฒนาเทคโนโลยีการต่อเรือซึ่งทำให้พวกเขาพัฒนาจากเรือที่ทำด้วยกกปาปิรัสมาเป็นเรือที่ทำด้วยไม้ซีดาร์ ในขณะเดียวกันก็เป็นผู้บุกเบิกการใช้โครงเชือกและหางเสือที่ติดบนแกนเรือ ชาวอียิปต์ยังใช้ความรู้ด้านกายวิภาคศาสตร์เพื่อวางรากฐานสำหรับเทคนิคทางการแพทย์สมัยใหม่มากมาย และฝึกฝนประสาทวิทยาในรูปแบบแรกสุดที่รู้จัก Elanzeery ยังระบุด้วยว่าพวกเขาใช้และส่งเสริมวิทยาศาสตร์คณิตศาสตร์ ซึ่งเห็นได้จากการสร้างพีระมิด[31]

ชาวอียิปต์โบราณยังเป็นผู้คิดค้นและบุกเบิกเทคโนโลยีอาหารหลายอย่างซึ่งกลายมาเป็นพื้นฐานของกระบวนการเทคโนโลยีอาหารสมัยใหม่ นักวิชาการเช่น Paul T Nicholson เชื่อว่าชาวอียิปต์โบราณได้จัดทำแนวทางการเกษตรอย่างเป็นระบบ ดำเนินการแปรรูปธัญพืช ต้มเบียร์และอบขนมปัง แปรรูปเนื้อสัตว์ ปลูกองุ่น และสร้างพื้นฐานสำหรับการผลิตไวน์สมัยใหม่ และสร้างเครื่องปรุงรสเพื่อเสริม ถนอม และกลบรสชาติของอาหาร โดยอ้างอิงจากภาพวาดและภาพนูนต่ำที่พบในสุสาน รวมถึงสิ่งประดิษฐ์ทางโบราณคดี[32]

หุบเขาสินธุ

อารยธรรมลุ่มแม่น้ำสินธุตั้งอยู่ในพื้นที่ที่อุดมด้วยทรัพยากร (ในปากีสถาน ในปัจจุบัน และอินเดียตะวันตกเฉียงเหนือ) โดดเด่นด้วยการนำการวางผังเมืองเทคโนโลยีสุขาภิบาลและระบบประปา มาใช้ในยุคแรกๆ [33]การก่อสร้างและสถาปัตยกรรมลุ่มแม่น้ำสินธุ ที่เรียกว่า ' วาสตุศาสตร์ ' แสดงให้เห็นถึงความเข้าใจอย่างถ่องแท้ในด้านวิศวกรรมวัสดุ อุทกวิทยา และสุขาภิบาล

จีน

ชาวจีนได้ค้นพบและพัฒนาสิ่งใหม่ๆ มากมายที่เป็นที่รู้จักการสนับสนุนทางเทคโนโลยีที่สำคัญจากจีนได้แก่ รูปแบบแรกสุดที่รู้จักของ รหัสไบนารีและการจัดลำดับเอพิเจเนติกส์[34] [35] เครื่องตรวจจับแผ่นดินไหวในยุคแรกไม้ขีดไฟกระดาษโรเตอร์เฮลิคอปเตอร์แผนที่นูนสูง ปั๊มลูกสูบแบบดับเบิลแอ็ คชั่น เหล็กหล่อ หีบเพลง เตา เผาพลังน้ำ คัน ไถ เหล็กเครื่องเจาะเมล็ดพืชแบบหลายท่อรถเข็น ร่มชูชีพเข็มทิศหางเสือหน้าไม้รถม้าชี้ทิศใต้และดินปืน จีนยังได้พัฒนาการขุดเจาะบ่อน้ำลึก ซึ่งใช้ในการสกัดน้ำเกลือเพื่อทำเกลือ บ่อน้ำเหล่านี้บางแห่งซึ่งมีความลึกถึง 900 เมตร ผลิตก๊าซธรรมชาติซึ่งใช้ในการระเหยน้ำเกลือ[36]

การค้นพบและสิ่งประดิษฐ์อื่นๆ ของจีนในยุคกลาง ได้แก่การพิมพ์บล็อกการพิมพ์ตัวอักษรแบบเคลื่อนย้ายได้สีเรืองแสง ระบบขับเคลื่อนโซ่พลังงานที่ไม่มีที่สิ้นสุดและกลไกการ หนีนาฬิกา จรวด เชื้อเพลิงแข็ง ถูกประดิษฐ์ขึ้นในประเทศจีนเมื่อประมาณปี ค.ศ. 1150 ซึ่งเกือบ 200 ปีหลังจากการประดิษฐ์ดินปืน (ซึ่งทำหน้าที่เป็นเชื้อเพลิงของจรวด) หลายทศวรรษก่อนยุคการสำรวจของตะวันตก จักรพรรดิจีนแห่งราชวงศ์หมิงยังได้ส่งกองเรือขนาดใหญ่ไปในการเดินเรือ โดยบางกองไปถึงแอฟริกาด้วย

เมดิเตอร์เรเนียนเฮลเลนิสติก

ยุคเฮลเลนิสติกในประวัติศาสตร์เมดิเตอร์เรเนียนเริ่มต้นขึ้นในศตวรรษที่ 4 ก่อนคริสตกาลด้วยการพิชิตของอเล็กซานเดอร์ซึ่งนำไปสู่การเกิดขึ้นของอารยธรรมเฮลเลนิสติกที่ผสมผสานวัฒนธรรมกรีกและตะวันออกใกล้ ในภูมิภาค เมดิเตอร์เรเนียนตะวันออกรวมทั้งบอลข่าน เล แวนต์และอียิปต์[37]โดยมีอียิปต์ยุคทอเลมีเป็นศูนย์กลางทางปัญญาและภาษากรีกเป็นภาษากลาง อารยธรรมเฮลเลนิสติกประกอบด้วย นักวิชาการและวิศวกร ชาวกรีกอียิปต์ยิวเปอร์เซียและ ฟินิ เชียนที่เขียนเป็นภาษากรีก[38]

วิศวกรกรีกแห่งเมดิเตอร์เรเนียนตะวันออกเป็นผู้คิดค้นและพัฒนาเทคโนโลยีที่มีอยู่มากมาย ในยุคกรีกมีความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีอย่างรวดเร็ว ซึ่งเกิดจากบรรยากาศที่เปิดกว้างต่อแนวคิดใหม่ๆ ปรัชญาเชิงกลไกที่เบ่งบานขึ้น และการก่อตั้งห้องสมุดแห่งอเล็กซานเดรียในอียิปต์โบราณและความสัมพันธ์อันใกล้ชิดกับพิพิธภัณฑ์ ใกล้เคียง ในทางตรงกันข้ามกับนักประดิษฐ์ที่มักไม่เปิดเผยตัวตนในยุคก่อนๆ นักคิดผู้เฉลียวฉลาด เช่นอาร์คิมิดีสฟิโลแห่งไบแซนไทน์เฮรอน ซีที ซิ เบียสและอาร์คิทัสยังคงเป็นที่รู้จักในชื่อของคนรุ่นหลัง

เกษตรกรรมโบราณ เช่นเดียวกับช่วงเวลาใดๆ ก่อนยุคใหม่ ซึ่งเป็นโหมดหลักของการผลิตและการยังชีพ และวิธีการชลประทานของเกษตรกรรมนั้น ก้าวหน้าอย่างมากด้วยการประดิษฐ์และการประยุกต์ใช้เครื่องมือยกน้ำที่ไม่เคยรู้จักมาก่อนอย่างแพร่หลาย เช่นกังหันน้ำ แนวตั้ง กังหันน้ำแบบแยกส่วนกังหัน น้ำ สกรู ของอาร์คิมิดีสโซ่ถังและพวงมาลัยหม้อปั๊มแรงปั๊มดูดปั๊มลูกสูบแบบทำงานสองทิศทางและอาจรวมถึงปั๊มโซ่ด้วย [ 39]

ในด้านดนตรีออร์แกนน้ำซึ่งประดิษฐ์โดย Ctesibius และได้รับการปรับปรุงในเวลาต่อมา ถือเป็นเครื่องดนตรีประเภทคีย์บอร์ดรุ่นแรกๆ ในด้านการรักษาจังหวะ การนำคลีปซีดรา แบบไหลเข้ามาใช้ และการใช้กลไกด้วยหน้าปัดและตัวชี้ การใช้ระบบป้อนกลับและ กลไก การหลบหนีนั้นเหนือกว่าคลีปซีดราแบบไหลออกในรุ่นก่อนๆ มาก

นวัตกรรมทางเทคโนโลยีเครื่องกลรวมถึงเฟืองมุมฉาก ที่คิดค้น ขึ้น ใหม่ ซึ่งกลายมาเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งต่อการทำงานของอุปกรณ์เครื่องกล วิศวกรกรีกยังได้ประดิษฐ์หุ่นยนต์อัตโนมัติเช่น กระปุกหมึกแขวน อ่างล้างหน้าอัตโนมัติและประตู โดยส่วนใหญ่ใช้เป็นของเล่น อย่างไรก็ตาม หุ่นยนต์เหล่านี้มีกลไกที่มีประโยชน์ใหม่ๆ เช่นแคมและกิมบอล

กลไกแอนตีไคเธอรา ซึ่ง เป็นคอมพิวเตอร์ประเภทหนึ่งที่ทำงานร่วมกับเฟืองท้ายและแอสโตรเลบล้วนแสดงให้เห็นถึงความประณีตอันยิ่งใหญ่ในวิทยาศาสตร์ดาราศาสตร์

ในสาขาอื่นๆ นวัตกรรมของกรีกโบราณได้แก่เครื่องดีดและ หน้าไม้ แบบ Gastraphetesในสงคราม การหล่อโลหะด้วยบรอนซ์กลวงไดออปตราสำหรับการสำรวจ โครงสร้างพื้นฐาน เช่นประภาคาร ระบบทำความร้อนส่วนกลางอุโมงค์ที่ขุดได้จากทั้งสองด้านโดยการคำนวณทางวิทยาศาสตร์และทางเดินเรือในด้านการขนส่ง ความก้าวหน้าที่ยิ่งใหญ่เกิดจากการประดิษฐ์รอกและมาตร วัดระยะทาง

เทคนิคและสิ่งของที่ถูกสร้างขึ้นใหม่ ได้แก่บันไดวนระบบขับเคลื่อนแบบ โซ่ คา ลิปเปอร์แบบเลื่อนและฝักบัว

จักรวรรดิโรมัน

ปงดูการ์ในฝรั่งเศส ท่อส่งน้ำโรมัน

จักรวรรดิโรมันขยายตัวจากอิตาลีไปทั่วทั้งภูมิภาคเมดิเตอร์เรเนียนระหว่างศตวรรษที่ 1 ก่อนคริสตกาลถึงศตวรรษที่ 1 หลังคริสตกาล จังหวัดที่ก้าวหน้าที่สุดและมีผลผลิตทางเศรษฐกิจสูงสุดนอกอิตาลีคือ จังหวัด โรมันตะวันออกในบอลข่านเอเชียไมเนอร์อียิปต์และเลแวนต์โดย เฉพาะอย่างยิ่ง อียิปต์โรมันเป็นจังหวัดโรมันที่ร่ำรวยที่สุดนอกอิตาลี[40] [41]

จักรวรรดิโรมันได้พัฒนาการเกษตรที่เข้มข้นและซับซ้อน ขยายขอบเขตไปสู่เทคโนโลยีการแปรรูปเหล็กที่มีอยู่ สร้างกฎหมายที่กำหนดให้เป็นเจ้าของโดยบุคคล เทคโนโลยีการก่อหินขั้นสูงการสร้างถนน ขั้นสูง (มีมากกว่าในศตวรรษที่ 19 เท่านั้น) วิศวกรรมการทหาร วิศวกรรมโยธา การปั่นด้ายและการทอผ้า และเครื่องจักรหลายประเภท เช่น เครื่องเกี่ยวข้าวแบบกอลซึ่งช่วยเพิ่มผลผลิตในหลายภาคส่วนของเศรษฐกิจโรมันวิศวกรโรมันเป็นกลุ่มแรกที่สร้างซุ้มประตูขนาดใหญ่โรงละครกลางแจ้งท่อส่งน้ำห้องอาบน้ำสาธารณะสะพานโค้งที่แท้จริงท่าเรืออ่างเก็บน้ำและเขื่อน ห้องใต้ดินและโดมขนาดใหญ่ทั่วทั้งจักรวรรดิ สิ่งประดิษฐ์ที่โดดเด่นของโรมันได้แก่ หนังสือ ( Codex ) การเป่าแก้วและคอนกรีต เนื่องจากกรุงโรมตั้งอยู่บนคาบสมุทรภูเขาไฟซึ่งมีทรายที่มีเม็ดผลึกที่เหมาะสม คอนกรีตที่ชาวโรมันสร้างขึ้นจึงมีความทนทานเป็นพิเศษ อาคารบางแห่งมีอายุยาวนานถึง 2,000 ปีจนถึงปัจจุบัน

ในสมัยโรมัน อียิปต์ฮีโร่แห่งอเล็กซานเดรีย ผู้ประดิษฐ์ เป็นคนแรกที่ทดลองใช้อุปกรณ์เครื่องกลที่ขับเคลื่อนด้วยลม (ดู กังหันลมของเฮรอน ) และยังได้สร้างอุปกรณ์ ที่ขับเคลื่อนด้วยพลังไอน้ำ รุ่นแรก ( เอโอลิไพล์ ) ซึ่งเปิดโอกาสใหม่ๆ ในการควบคุมพลังธรรมชาติ นอกจากนี้ เขายังได้คิดค้นเครื่องขายสินค้าอัตโนมัติ อย่างไรก็ตาม สิ่งประดิษฐ์ของเขาส่วนใหญ่เป็นของเล่นมากกว่าเครื่องจักรที่ใช้งานได้จริง

อินคา มายา และแอซเท็ก

กำแพงที่ Sacsayhuaman

ทักษะทางวิศวกรรมของชาวอินคาและมายาถือว่ายอดเยี่ยมมาก แม้กระทั่งตามมาตรฐานในปัจจุบัน ตัวอย่างของวิศวกรรมที่โดดเด่นนี้คือการใช้ชิ้นส่วนที่มีน้ำหนักมากกว่าหนึ่งตันในหินของพวกเขาโดยวางทับกันจนแม้แต่ใบมีดก็ไม่สามารถสอดเข้าไปในรอยแตกได้ หมู่บ้านอินคาใช้คลองชลประทานและ ระบบ ระบายน้ำทำให้การเกษตรมีประสิทธิภาพมาก แม้ว่าบางคนจะอ้างว่าชาวอินคาเป็นผู้ประดิษฐ์ไฮโดรโปนิกส์ เป็นคนแรก แต่เทคโนโลยีการเกษตรของพวกเขาก็ยังคงใช้ดินเป็นหลัก แม้ว่าจะมีความก้าวหน้าก็ตาม

แม้ว่าอารยธรรมมายาจะไม่ได้นำเทคโนโลยีโลหะหรือล้อมาใช้ในงานสถาปัตยกรรม แต่พวกเขาก็พัฒนาระบบการเขียนและระบบดาราศาสตร์ที่ซับซ้อน และสร้างผลงานประติมากรรมที่สวยงามจากหินและหินเหล็กไฟ เช่นเดียวกับชาวอินคา ชาวมายายังมีความชำนาญในด้านเทคโนโลยีการเกษตรและการก่อสร้างที่ค่อนข้างก้าวหน้า ชาวมายายังรับผิดชอบในการสร้างระบบน้ำแรงดันสูงแห่งแรกในเมโสอเมริกา ซึ่งตั้งอยู่ในแหล่งโบราณคดีของชาวมายาที่เมืองปาเลงเก้ [ 42]

การปกครองของ ชาวแอซเท็กมีส่วนสนับสนุนหลักๆคือระบบการสื่อสารระหว่างเมืองที่ถูกพิชิต และเทคโนโลยีการเกษตรที่ชาญฉลาดอย่างชินัมปาส ที่แพร่หลายไป ทั่ว ในเมโสอเมริกาถนนไม่ได้ออกแบบมาเพื่อการเดินทางด้วยเท้า (และด้วยเหตุนี้จึงไม่มียานพาหนะที่มีล้อ) เช่นเดียวกับอารยธรรมอินคาและมายา ชาวแอซเท็กซึ่งต่อมาตกทอดมาสู่ชาวมายา สืบทอดเทคโนโลยีและความก้าวหน้าทางปัญญาจากบรรพบุรุษมากมาย เช่น ชาวโอลเมก (ดูสิ่งประดิษฐ์และนวัตกรรมของชนพื้นเมืองอเมริกัน )

ยุคกลางถึงยุคใหม่ตอนต้น

การพัฒนาที่สำคัญที่สุดอย่างหนึ่งในยุคกลางคือเศรษฐกิจที่พลังน้ำและลมมีความสำคัญมากกว่าพลังกล้ามเนื้อของสัตว์และมนุษย์[43] : 38 พลังงานน้ำและลมส่วนใหญ่ใช้ในการสีเมล็ดพืช พลังงานน้ำยังใช้ในการเป่าลมในเตาเผาเยื่อกระดาษสำหรับทำกระดาษ และสำหรับทำขนแกะDomesday Bookบันทึกว่ามีโรงสีน้ำ 5,624 แห่งในบริเตนใหญ่ในปี ค.ศ. 1086 ซึ่งคิดเป็นประมาณ 1 ใน 30 ครอบครัว[43]

เอเชียตะวันออก

อนุทวีปอินเดีย

โลกอิสลาม

อาณาจักรอิสลามได้รวมตัวกันทำการค้าขายในพื้นที่ขนาดใหญ่ซึ่งก่อนหน้านี้มีการค้าขายกันน้อยมาก รวมทั้งตะวันออกกลาง แอฟริกาเหนือ เอเชียกลางคาบสมุทรไอบีเรียและบางส่วนของอนุทวีปอินเดียวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีของอาณาจักรในอดีตในภูมิภาคนี้ รวมทั้งอาณาจักรเมโสโปเตเมีย อียิปต์ เปอร์เซีย เฮลเลนิสติก และโรมัน ได้รับการถ่ายทอดไปยังโลกมุสลิมโดยภาษาอาหรับเข้ามาแทนที่ภาษาซีเรียก เปอร์เซีย และกรีกในฐานะภาษากลางของภูมิภาคนี้ ความก้าวหน้าที่สำคัญเกิดขึ้นในภูมิภาคนี้ในช่วงยุคทองของอิสลาม (ศตวรรษที่ 8–16)

การปฏิวัติเกษตรกรรมของอาหรับเกิดขึ้นในช่วงเวลานี้ เป็นการเปลี่ยนแปลงทางการเกษตรตั้งแต่ศตวรรษที่ 8 ถึงศตวรรษที่ 13 ในภูมิภาคอิสลามของโลกเก่าเศรษฐกิจที่ก่อตั้งโดยพ่อค้าอาหรับและมุสลิมคนอื่นๆทั่วโลกเก่าทำให้พืชผลและเทคนิคการเกษตรจำนวนมากแพร่กระจายไปทั่วโลกอิสลาม รวมถึงการปรับตัวของพืชผลและเทคนิคจากและไปยังภูมิภาคอื่นๆ นอกโลก[44]ความก้าวหน้าเกิดขึ้นในด้านการเลี้ยงสัตว์การชลประทานและการเกษตรด้วยความช่วยเหลือของเทคโนโลยีใหม่ เช่นกังหันลมการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ทำให้การเกษตรมีผลผลิตมากขึ้น รองรับการเติบโตของประชากร การขยายตัวของเมือง และการแบ่งชั้นทางสังคมที่เพิ่มมากขึ้น

วิศวกรมุสลิมในโลกอิสลามใช้พลังงานน้ำ อย่างแพร่หลาย ควบคู่ไปกับการใช้พลังงานน้ำขึ้นน้ำลงพลังงานลม[ 45] เชื้อเพลิงฟอสซิลเช่น ปิโตรเลียม และโรงงานขนาดใหญ่ ( ติราซในภาษาอาหรับ) [46]โรงสีอุตสาหกรรมต่างๆ ถูกใช้ในโลกอิสลาม รวมถึงโรงสีข้าวโรงสีข้าว เครื่องสีข้าวโรงเลื่อยโรงสีเรือ โรงสีแสตมป์โรงเหล็กและโรงสีน้ำขึ้นน้ำลงเมื่อถึงศตวรรษที่ 11 ทุกจังหวัดในโลกอิสลามมีโรงสีอุตสาหกรรมเหล่านี้ทำงานอยู่[47]วิศวกรมุสลิมยังใช้กังหันน้ำและเฟืองในโรงสีและเครื่องจักรยกน้ำขึ้นน้ำลง และเป็นผู้บุกเบิกการใช้เขื่อนเป็นแหล่งพลังงานน้ำ ซึ่งใช้เพื่อจัดหาพลังงานเพิ่มเติมให้กับโรงสีน้ำและเครื่องจักรยกน้ำขึ้นน้ำลง[48]เทคโนโลยีเหล่านี้จำนวนมากถูกถ่ายทอดไปยังยุโรปในยุคกลาง[49]

เครื่องจักร ที่ใช้พลังงานลมใช้ในการบดเมล็ดพืชและสูบน้ำ กังหันลมและเครื่องสูบน้ำ ปรากฏขึ้นครั้ง แรกในพื้นที่ที่ปัจจุบันคืออิหร่านอัฟกานิสถานและปากีสถาน ในศตวรรษที่ 9 [50] [51] [52] [53]เครื่องจักรเหล่านี้ใช้ในการบดเมล็ดพืชและดึงน้ำ และใช้ในอุตสาหกรรมการสีข้าวและอ้อย[54] โรงสีน้ำตาลปรากฏขึ้นครั้งแรกในโลกอิสลามในยุคกลาง [ 55]เครื่องจักรเหล่านี้ขับเคลื่อนด้วยกังหันน้ำเป็นแห่งแรก จากนั้นจึงเป็นกังหันลมในศตวรรษที่ 9 และ 10 ในพื้นที่ที่ปัจจุบันคืออัฟกานิสถานปากีสถาน และอิหร่าน[56]พืชผล เช่นอัลมอนด์และ ผลไม้ รสเปรี้ยวถูกนำเข้ามาในยุโรปผ่านทางอัลอันดาลัส และการปลูกอ้อยก็ค่อยๆ ได้รับการยอมรับทั่วทั้ง ยุโรปพ่อค้าอาหรับครอบงำการค้าในมหาสมุทรอินเดียจนกระทั่งชาวโปรตุเกสมาถึงในศตวรรษที่ 16

โลกมุสลิมรับเอาการผลิตกระดาษมาจากจีน[47] โรงงานผลิตกระดาษแห่งแรกปรากฏขึ้นในกรุงแบกแดด ในสมัย อับบาซียะ ฮ์ ระหว่างปี ค.ศ. 794–795 [57]ความรู้เรื่องดินปืนยังได้รับการถ่ายทอดจากประเทศจีนผ่านประเทศที่ประชากรส่วนใหญ่เป็นชาวอิสลาม[58] ซึ่ง มีการพัฒนาสูตรสำหรับโพแทสเซียมไนเตรต บริสุทธิ์ [59] [60]

วงล้อหมุนถูกประดิษฐ์ขึ้นในโลกอิสลามเมื่อต้นศตวรรษที่ 11 [61]ต่อมามีการนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายในยุโรป ซึ่งได้มีการดัดแปลงให้กลายเป็นเครื่องปั่นด้ายเจนนี่ซึ่งเป็นอุปกรณ์สำคัญในช่วง การ ปฏิวัติอุตสาหกรรม[62]เพลาข้อเหวี่ยงถูกประดิษฐ์ขึ้นโดยAl-Jazariในปี 1206 [63] [64]และเป็นศูนย์กลางของเครื่องจักรสมัยใหม่ เช่นเครื่องยนต์ไอน้ำเครื่องยนต์สันดาปภายในและระบบควบคุมอัตโนมัติ [ 65 ] [66]เพลาลูกเบี้ยวยังได้รับการอธิบายครั้งแรกโดย Al-Jazari ในปี 1206 [67]

เครื่องจักรที่ตั้งโปรแกรมได้ในยุคแรกๆก็ถูกคิดค้นขึ้นในโลกมุสลิมเช่นกันเครื่องเรียงลำดับดนตรี เครื่องแรก ซึ่งเป็นเครื่องดนตรี ที่ตั้งโปรแกรมได้ เป็นเครื่องเล่นขลุ่ยอัตโนมัติที่คิดค้นโดย พี่น้อง Banu Musaซึ่งอธิบายไว้ในBook of Ingenious Devicesในศตวรรษที่ 9 [68] [69]ในปี ค.ศ. 1206 อัลจาซารีได้ประดิษฐ์หุ่นยนต์ที่ตั้งโปรแกรมได้เขาบรรยายถึงนักดนตรีอัตโนมัติสี่คนรวมถึงมือกลองสองคนที่ควบคุมด้วยเครื่องตีกลอง ที่ตั้งโปรแกรมได้ ซึ่งมือกลองสามารถเล่นจังหวะและรูปแบบกลองที่แตกต่างกันได้[70]นาฬิกาปราสาทซึ่งเป็นนาฬิกาดาราศาสตร์แบบกลไกขับเคลื่อนด้วยพลังน้ำ ที่คิดค้นโดยอัลจาซารี เป็น คอมพิวเตอร์แอนะล็อกที่ตั้งโปรแกรมได้ในยุคแรกๆ[71] [72] [73]

ในจักรวรรดิออตโตมัน กังหันไอน้ำแบบพัลส์ที่ใช้งานได้จริงถูกประดิษฐ์ขึ้นในปี ค.ศ. 1551 โดยTaqi ad-Din Muhammad ibn Ma'rufในออตโตมันอียิปต์เขาอธิบายวิธีการหมุนแท่งไอน้ำโดยใช้ไอพ่นที่พ่นบนใบพัดหมุนรอบขอบของล้อ อุปกรณ์ที่คล้ายกันซึ่งรู้จักกันในชื่อSteam Jackนั้นได้รับการอธิบายในภายหลังโดยJohn Wilkinsในปี ค.ศ. 1648 [74] [75]

ยุโรปยุคกลาง

นาฬิกาจากอาสนวิหารซอลส์บรีประมาณปี ค.ศ. 1386

แม้ว่าเทคโนโลยีในยุคกลางจะถูกมองว่าเป็นก้าวถอยหลังในวิวัฒนาการของเทคโนโลยีตะวันตกมาเป็นเวลานานแล้ว แต่กลุ่มนักวิชาการยุคกลาง (เช่นลินน์ ไวท์ นักประวัติศาสตร์วิทยาศาสตร์ชาวอเมริกัน) ได้เน้นย้ำถึงลักษณะ นวัตกรรมของเทคนิคยุคกลางต่างๆ มากมายตั้งแต่ช่วงทศวรรษที่ 1940 เป็นต้นมา ผลงานดั้งเดิมของยุคกลางได้แก่นาฬิกาเชิงกลแว่นตาและกังหันลม แนวตั้ง นอกจากนี้ ความเฉลียวฉลาดในยุคกลางยังปรากฏให้เห็นในการประดิษฐ์สิ่งของที่ดูไม่เด่นชัด เช่นลายน้ำหรือปุ่มฟังก์ชันในด้านการนำทาง รากฐานของยุคการสำรวจ ในเวลาต่อมา ได้รับการวางรากฐานโดยการนำหางเสือ แบบ หมุด และคันชัก ใบ เรือสามเหลี่ยมเข็มทิศแห้งเกือกม้า และแอสโตรแลบมา ใช้

ความก้าวหน้าที่สำคัญยังเกิดขึ้นในเทคโนโลยีทางการทหารด้วยการพัฒนาเกราะเหล็กธนูเหล็กและปืนใหญ่ ยุคกลางอาจเป็นที่รู้จักดีที่สุดจากมรดกทางสถาปัตยกรรม ในขณะที่การประดิษฐ์หลังคาโค้งแบบซี่โครงและซุ้มโค้งแหลม ทำให้เกิด รูปแบบโกธิกที่สูงตระหง่านป้อมปราการยุคกลางที่มีอยู่ทั่วไปทำให้ยุคนั้นได้รับสมญานามว่า "ยุคแห่งปราสาท"

การทำกระดาษซึ่งเป็นเทคโนโลยีของจีนในศตวรรษที่ 2 ได้รับการถ่ายทอดไปยังตะวันออกกลางเมื่อกลุ่มผู้ผลิตกระดาษชาวจีนถูกจับในศตวรรษที่ 8 [76]เทคโนโลยีการทำกระดาษได้แพร่กระจายไปยังยุโรปโดยการพิชิตฮิสปาเนียของอุมัยยัด [ 77]โรงงานผลิตกระดาษก่อตั้งขึ้นในซิซิลีในศตวรรษที่ 12 ในยุโรป เส้นใยที่ใช้ทำเยื่อกระดาษได้มาจากผ้าลินินและผ้าฝ้ายลินน์ ทาวน์เซนด์ ไวท์ จูเนียร์ยกเครดิตให้กับจักรปั่นด้ายที่ทำให้มีผ้าขี้ริ้วเพิ่มขึ้น ซึ่งนำไปสู่กระดาษราคาถูก ซึ่งเป็นปัจจัยในการพัฒนาการพิมพ์[78]

เทคโนโลยียุคฟื้นฟู

รถขุดดินพลังน้ำใช้ในการยกแร่ ประมาณปี ค.ศ. 1556

ก่อนที่จะมีการพัฒนาทางวิศวกรรมศาสตร์สมัยใหม่ คณิตศาสตร์ถูกใช้โดยช่างฝีมือและช่างฝีมือ เช่นช่างประกอบเครื่องจักรช่างทำนาฬิกา ช่างทำเครื่องมือ และช่างสำรวจ นอกเหนือจากอาชีพเหล่านี้แล้ว มหาวิทยาลัยไม่ถือว่ามีความสำคัญในทางปฏิบัติต่อเทคโนโลยีมากนัก[79] : 32 

เอกสารอ้างอิงมาตรฐานสำหรับสถานะของศิลปะเครื่องกลในช่วงยุคฟื้นฟูศิลปวิทยามีอยู่ในบทความวิศวกรรมเหมืองแร่ชื่อDe re metalica (1556) ซึ่งยังมีเนื้อหาเกี่ยวกับธรณีวิทยา การขุด และเคมีด้วยDe re metalicaเป็นเอกสารอ้างอิงมาตรฐานด้านเคมีในช่วง 180 ปีถัดมา[79]อุปกรณ์เครื่องกลที่ใช้พลังงานน้ำที่ใช้ ได้แก่โรงสีปั๊มแร่ค้อนตีเหล็ก เครื่องเป่าลม และปั๊มดูด

เนื่องมาจากการหล่อปืนใหญ่ เตาถลุง เหล็ก จึงเริ่มใช้กันอย่างแพร่หลายในฝรั่งเศสในช่วงกลางศตวรรษที่ 15 เตาถลุงเหล็กถูกนำมาใช้ในจีนตั้งแต่ศตวรรษที่ 4 ก่อนคริสตกาล[13] [80]

การประดิษฐ์เครื่องพิมพ์ โลหะหล่อแบบเคลื่อนย้ายได้ ซึ่งกลไกการพิมพ์นั้นดัดแปลงมาจากเครื่องพิมพ์แบบสกรูมะกอก (ราวปี ค.ศ. 1441) ทำให้หนังสือและหนังสือที่พิมพ์ออกมามีจำนวนเพิ่มขึ้นอย่างมาก มีการใช้เครื่องพิมพ์เซรามิกแบบเคลื่อนย้ายได้ในจีนมานานหลายศตวรรษ และการพิมพ์แกะไม้ก็มีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่านั้นอีก[81]

ยุคสมัยนี้โดดเด่นด้วยความก้าวหน้าทางเทคนิคที่ล้ำลึก เช่น ความ สามารถในการรับรู้เชิงเส้นโดมเปลือกหอยคู่หรือป้อมปราการบา สติออน สมุดบันทึกของศิลปิน-วิศวกรในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา เช่นทัคโค ลา และเลโอนาร์โด ดา วินชี ให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับเทคโนโลยีเชิงกลที่รู้จักและนำไปใช้ในขณะนั้น สถาปนิกและวิศวกรได้รับแรงบันดาลใจจากโครงสร้างของกรุงโรมโบราณและบุคคลอย่างบรูเนลเลสกีได้สร้างโดมขนาดใหญ่ของอาสนวิหารฟลอเรนซ์ขึ้นเป็นผล เขาได้รับสิทธิบัตรฉบับแรกๆ เพื่อปกป้องเครน อัจฉริยะ ที่เขาออกแบบขึ้นเพื่อยกหินก่อขนาดใหญ่ขึ้นไปบนโครงสร้าง เทคโนโลยีทางการทหารพัฒนาอย่างรวดเร็วด้วยการใช้หน้าไม้และปืน ใหญ่ที่มีพลังมากขึ้นอย่างแพร่หลาย เนื่องจากนครรัฐต่างๆ ของอิตาลีมักขัดแย้งกัน ตระกูลที่มีอำนาจ เช่น ตระกูลเมดิชิเป็นผู้อุปถัมภ์ศิลปะและวิทยาศาสตร์อย่างแข็งแกร่งวิทยาศาสตร์ในยุคฟื้นฟู ศิลปวิทยา ก่อให้เกิดการปฏิวัติทางวิทยาศาสตร์วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเป็นจุดเริ่มต้นของวัฏจักรแห่งความก้าวหน้าร่วมกัน

ยุคแห่งการสำรวจ

เรือใบที่ปรับปรุงใหม่ที่เรียกว่า นาอู หรือคาร์รัคทำให้เกิดยุคแห่งการสำรวจด้วยการล่าอาณานิคมของยุโรปในทวีปอเมริกาซึ่งแสดงให้เห็นได้จากผลงานของฟรานซิส เบคอนในหนังสือเรื่องNew Atlantisนักบุกเบิกอย่าง วาส โกดา กามาคาบรัล มาเจลลันและคริสโตเฟอร์ โคลัมบัสสำรวจโลกเพื่อค้นหาเส้นทางการค้าใหม่ๆ สำหรับสินค้าของตน และติดต่อกับแอฟริกา อินเดีย และจีน เพื่อลดระยะทางการเดินทางเมื่อเทียบกับเส้นทางดั้งเดิมทางบก พวกเขาสร้างแผนที่และแผนภูมิใหม่ซึ่งทำให้การติดตามนักเดินเรือสามารถสำรวจต่อไปได้อย่างมั่นใจมากขึ้น อย่างไรก็ตาม การเดินเรือโดยทั่วไปนั้นยากลำบาก เนื่องจากปัญหาของลองจิจูดและการไม่มีนาฬิกาบอก เวลาที่แม่นยำ มหาอำนาจของยุโรปได้ค้นพบแนวคิดเรื่องประมวลกฎหมายแพ่งซึ่งสูญหายไปตั้งแต่สมัยกรีกโบราณ

การปฏิวัติก่อนอุตสาหกรรม

เครื่องจักรไอน้ำนิวโคเมนสำหรับสูบน้ำเหมืองแร่

โครงถักถุงเท้าซึ่งประดิษฐ์ขึ้นในปี ค.ศ. 1598 ช่วยเพิ่มจำนวนปมต่อนาทีของช่างถักจาก 100 เป็น 1,000 ปม[82]

เหมืองเริ่มมีความลึกมากขึ้นเรื่อยๆ และค่าใช้จ่ายในการระบายน้ำก็แพงขึ้นด้วยการใช้ถังและปั๊มโซ่ขับเคลื่อนด้วยม้าและปั๊มลูกสูบไม้ เหมืองบางแห่งใช้ม้ามากถึง 500 ตัว ปั๊มขับเคลื่อนด้วยม้าถูกแทนที่ด้วยปั๊มไอน้ำ Savery (1698) และเครื่องจักรไอน้ำ Newcomen (1712) [83]

การปฏิวัติอุตสาหกรรม (ค.ศ. 1760–1830)

การปฏิวัตินี้ขับเคลื่อนโดยพลังงานราคาถูกในรูปของถ่านหิน ซึ่งผลิตขึ้นในปริมาณที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จากทรัพยากรอันอุดมสมบูรณ์ของอังกฤษการปฏิวัติอุตสาหกรรมของอังกฤษมีลักษณะเด่นคือการพัฒนาในด้านเครื่องจักรสิ่งทอ การทำเหมืองโลหะวิทยาการขนส่ง และการประดิษฐ์เครื่องมือเครื่องจักร

เครื่องยนต์ไอน้ำขนาดวัตต์

ก่อนจะมีการประดิษฐ์เครื่องจักรสำหรับปั่นด้ายและทอผ้า การปั่นด้ายทำได้โดยใช้ล้อปั่นด้ายและการทอผ้าทำโดยใช้กี่ที่ควบคุมด้วยมือและเท้า ต้องใช้คนปั่นด้ายสามถึงห้าคนเพื่อผลิตเครื่องทอผ้าหนึ่งเครื่อง[84] [85]การประดิษฐ์กระสวยบินได้ในปี 1733 ทำให้ผลผลิตของเครื่องทอผ้าเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า ทำให้ขาดแคลนคน ปั่นด้าย โครงปั่นด้ายสำหรับขนสัตว์ถูกประดิษฐ์ขึ้นในปี 1738 เครื่องปั่นด้ายเจนนี่ซึ่งประดิษฐ์ขึ้นในปี 1764 เป็นเครื่องจักรที่ใช้ล้อปั่นด้ายหลายล้อ แต่ผลิตด้ายคุณภาพต่ำได้โครงปั่นด้ายน้ำที่จดสิทธิบัตรโดย Richard Arkwright ในปี 1767 ผลิตด้ายคุณภาพดีกว่าเครื่องปั่นด้ายเจนนี่ เครื่องปั่นด้ายม้าซึ่งจดสิทธิบัตรในปี 1779 โดยSamuel Cromptonผลิตด้ายคุณภาพสูงได้[84] [85]เครื่องทอผ้าแบบใช้กำลังไฟฟ้าถูกประดิษฐ์ขึ้นโดย Edmund Cartwright ในปี 1787 [84]

สะพานเหล็ก

ในช่วงกลางทศวรรษ 1750 เครื่องจักรไอน้ำถูกนำมาใช้ในอุตสาหกรรมเหล็ก ทองแดง และตะกั่วที่ใช้พลังงานน้ำอย่างจำกัด เพื่อขับเคลื่อนเครื่องเป่าลมระเบิด อุตสาหกรรมเหล่านี้ตั้งอยู่ใกล้กับเหมือง ซึ่งบางแห่งใช้เครื่องจักรไอน้ำในการสูบน้ำจากเหมือง เครื่องยนต์ไอน้ำมีกำลังเกินกว่าเครื่องเป่าลมหนัง จึงได้มีการพัฒนากระบอกเป่าลมเหล็กหล่อขึ้นในปี 1768 เตาเผาที่ใช้พลังงานไอน้ำสามารถให้ความร้อนได้สูงขึ้น ทำให้สามารถใช้ปูนขาวในการป้อนวัตถุดิบของเตาเผาเหล็กได้มากขึ้น (ตะกรันที่มีปูนขาวสูงจะไม่ไหลอิสระที่อุณหภูมิที่ใช้ก่อนหน้านี้) ด้วยอัตราส่วนของปูนขาวที่เพียงพอ กำมะถันจากถ่านหินหรือเชื้อเพลิงโค้กจะทำปฏิกิริยากับตะกรันเพื่อไม่ให้กำมะถันปนเปื้อนเหล็ก ถ่านหินและโค้กมีราคาถูกกว่าและมีปริมาณมากกว่า ส่งผลให้การผลิตเหล็กเพิ่มขึ้นอย่างมากในช่วงทศวรรษสุดท้ายของศตวรรษที่ 18 [13]ถ่านหินถูกแปลงเป็นเชื้อเพลิงจากโค้กในเตาเผา อุณหภูมิสูง และผลิตเหล็กหล่อในปริมาณที่มากขึ้นกว่าเดิมมาก ทำให้สามารถสร้างโครงสร้างต่างๆ ได้ เช่นสะพานเหล็กถ่านหินราคาถูกทำให้ภาคอุตสาหกรรมไม่ถูกจำกัดด้วยแหล่งน้ำที่ขับเคลื่อนโรงงานอีกต่อไป แม้ว่าจะยังคงเป็นแหล่งพลังงานที่มีค่าอยู่ก็ตาม

จรวดที่ถูกเก็บรักษาไว้

เครื่องจักรไอน้ำช่วยระบายน้ำออกจากเหมือง ทำให้สามารถเข้าถึงแหล่งสำรองถ่านหินได้มากขึ้น และผลผลิตถ่านหินก็เพิ่มขึ้น การพัฒนาเครื่องจักรไอน้ำแรงดันสูงทำให้หัวรถจักรเป็นไปได้ และเกิดการปฏิวัติการขนส่งตามมา[86]เครื่องจักรไอน้ำซึ่งมีอยู่ตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ 18 ถูกนำมาใช้ในการขนส่งทั้งทางเรือกลไฟและทางรถไฟLiverpool and Manchester Railwayซึ่งเป็นเส้นทางรถไฟที่สร้างขึ้นเพื่อจุดประสงค์นี้โดยเฉพาะ เปิดให้บริการในปี 1830 โดยหัวรถจักร RocketของRobert Stephensonเป็นหนึ่งในหัวรถจักร ที่ ใช้ งานได้รุ่นแรกๆ

การผลิต บล็อกรอกของเรือด้วยเครื่องจักรโลหะทั้งหมดที่Portsmouth Block Millsในปี 1803 เป็นจุดเริ่มต้นของยุคแห่งการผลิตจำนวนมาก อย่างต่อ เนื่องเครื่องมือกลที่วิศวกรใช้ในการผลิตชิ้นส่วนเริ่มขึ้นในทศวรรษแรกของศตวรรษ โดยเฉพาะอย่างยิ่งโดยRichard RobertsและJoseph Whitworthการพัฒนาชิ้นส่วนที่ใช้แทนกันได้ผ่านสิ่งที่เรียกกันในปัจจุบันว่าระบบการผลิตแบบอเมริกันเริ่มขึ้นในอุตสาหกรรมอาวุธปืนที่คลังอาวุธของรัฐบาลกลางสหรัฐในช่วงต้นศตวรรษที่ 19 และเริ่มใช้กันอย่างแพร่หลายในช่วงปลายศตวรรษ

จนกระทั่งถึงยุคแห่งการตรัสรู้ความก้าวหน้าด้านการจัดหาน้ำและสุขอนามัย มีน้อยมาก และทักษะด้านวิศวกรรมของชาวโรมันถูกละเลยไปเป็นส่วนใหญ่ทั่วทั้งยุโรป การใช้เครื่องกรองทราย ครั้งแรกที่ได้รับการบันทึกไว้ เพื่อฟอกน้ำมีขึ้นในปี 1804 เมื่อเจ้าของโรงฟอกหนังในเพสลีย์ สกอตแลนด์จอห์น กิบบ์ ติดตั้งเครื่องกรองทดลองและขายส่วนเกินที่ไม่ต้องการให้กับประชาชน แหล่งน้ำสาธารณะที่ได้รับการบำบัดแห่งแรกของโลกติดตั้งโดยวิศวกรเจมส์ ซิมป์สันให้กับบริษัท Chelsea Waterworksในลอนดอนในปี 1829 [87] ก๊อกน้ำแบบขันเกลียวตัวแรกได้รับการจดสิทธิบัตรในปี 1845 โดยเกสต์และไครมส์ ซึ่งเป็นโรงหล่อทองเหลืองในรอเธอร์แฮม [ 88]การบำบัดน้ำกลายเป็นกระแสหลักในไม่ช้า และข้อดีของระบบก็ปรากฏชัดเจนหลังจากการสืบสวนของแพทย์จอห์น สโนว์ระหว่างการระบาดของอหิวาตกโรคบนถนนบรอดในปี 1854ซึ่งแสดงให้เห็นถึงบทบาทของแหล่งน้ำในการแพร่กระจายของอหิวาตกโรคระบาด[89]

การปฏิวัติอุตสาหกรรมครั้งที่สอง (ค.ศ. 1860–1914)

หลอดไฟฟ้าเอดิสัน 1879–80

ศตวรรษที่ 19 ถือเป็นช่วงที่เทคโนโลยีการขนส่ง การก่อสร้าง การผลิต และการสื่อสารพัฒนาขึ้นอย่างน่าทึ่งในยุโรป หลังจากภาวะเศรษฐกิจถดถอยในช่วงปลายทศวรรษปี 1830 และการชะลอตัวของสิ่งประดิษฐ์ที่สำคัญโดยทั่วไปการปฏิวัติอุตสาหกรรมครั้งที่สองจึงกลายเป็นช่วงเวลาแห่งนวัตกรรมและการพัฒนาอุตสาหกรรมอย่างรวดเร็ว ซึ่งเริ่มขึ้นในช่วงทศวรรษปี 1860 หรือประมาณปี 1870 และดำเนินต่อไปจนถึงสงครามโลกครั้งที่ 1ซึ่งรวมถึงการพัฒนาอย่างรวดเร็วของเทคโนโลยีเคมี ไฟฟ้า ปิโตรเลียม และเหล็กที่เชื่อมโยงกับการวิจัยเทคโนโลยีที่มีโครงสร้างสูง

โทรเลขได้พัฒนาเป็นเทคโนโลยีที่ใช้งานได้จริงในศตวรรษที่ 19 เพื่อช่วยให้การรถไฟดำเนินไปได้อย่างปลอดภัย[90]ควบคู่ไปกับการพัฒนาโทรเลขนั้น ได้มีการจดสิทธิบัตรโทรศัพท์เครื่องแรกด้วย เดือนมีนาคม พ.ศ. 2419 ถือเป็นวันที่อเล็กซานเดอร์ เกรแฮม เบลล์ได้จดสิทธิบัตร "โทรเลขไฟฟ้า" เวอร์ชันของเขาอย่างเป็นทางการ แม้ว่าเบลล์จะมีชื่อเสียงจากการสร้างโทรศัพท์ แต่ยังคงมีการถกเถียงกันว่าใครกันแน่ที่เป็นผู้พัฒนาแบบจำลองที่ใช้งานได้จริงเครื่องแรก[91]

การพัฒนาปั๊มสูญญากาศและการวิจัยวัสดุ ทำให้ หลอดไฟแบบไส้กลายเป็นสิ่งที่ใช้งานได้จริงในช่วงปลายทศวรรษปี 1870 บริษัท Edison Electric Illuminating ซึ่งเป็นบริษัทที่ก่อตั้งโดย Thomas Edison โดยมีเงินสนับสนุนจากSpencer Traskได้สร้างและจัดการเครือข่ายไฟฟ้าแห่งแรก การใช้ไฟฟ้าได้รับการจัดอันดับว่าเป็นการพัฒนาทางเทคนิคที่สำคัญที่สุดในศตวรรษที่ 20 ในฐานะโครงสร้างพื้นฐานพื้นฐานสำหรับอารยธรรมสมัยใหม่[92]สิ่งประดิษฐ์นี้ส่งผลกระทบอย่างลึกซึ้งต่อสถานที่ทำงาน เนื่องจากปัจจุบันโรงงานต่างๆ สามารถมีพนักงานกะที่สองและสามได้[93]

การผลิตรองเท้าเป็นการใช้เครื่องจักรในช่วงกลางศตวรรษที่ 19 [94]การผลิตจักรเย็บผ้าและเครื่องจักรกลการเกษตรเช่น เครื่องเกี่ยวข้าว เกิดขึ้นในช่วงกลางถึงปลายศตวรรษที่ 19 [95]จักรยานได้รับการผลิตเป็นจำนวนมากตั้งแต่ช่วงทศวรรษปี 1880 [95]

โทมัส เอดิสันกับเครื่องเล่นแผ่นเสียง เครื่องที่สองของเขา ถ่ายภาพโดยเลวิน คอร์บิน แฮนดีในวอชิงตัน เมื่อเดือนเมษายน พ.ศ. 2421

โรงงานที่ใช้พลังงานไอน้ำแพร่หลายอย่างกว้างขวาง แม้ว่าการแปลงจากพลังงานน้ำมาเป็นพลังงานไอน้ำจะเกิดขึ้นในอังกฤษเร็วกว่าในสหรัฐอเมริกา[96] เรือรบหุ้มเกราะถูกพบในสมรภูมิตั้งแต่ในช่วงทศวรรษ 1860 และมีบทบาทในการเปิดการค้าขายระหว่างญี่ปุ่นและจีนกับชาติตะวันตก

ระหว่างปี 1825 ถึง 1840 เทคโนโลยีการถ่ายภาพได้ถูกนำมาใช้ และตลอดช่วงที่เหลือของศตวรรษนี้ วิศวกรและนักประดิษฐ์หลายคนพยายามผสมผสานเทคโนโลยีนี้เข้ากับเทคนิคการฉายภาพ ที่เก่าแก่กว่ามาก เพื่อสร้างภาพลวงตาหรือการบันทึกภาพความเป็นจริงที่สมบูรณ์ การถ่ายภาพสีมักจะรวมอยู่ในความทะเยอทะยานเหล่านี้ และการแนะนำเครื่องเล่น แผ่นเสียง ในปี 1877 ดูเหมือนว่าจะเป็นการเพิ่มการบันทึกเสียงที่ซิงโครไนซ์ ระหว่างปี 1887 ถึง 1894 การนำเสนอ ภาพยนตร์สั้นที่ประสบความสำเร็จเป็นครั้งแรกก็เกิดขึ้น

ศตวรรษที่ 20

สายการประกอบของฟอร์ด พ.ศ. 2456 สายการประกอบ แมกนีโตเป็นสายแรก[ จำเป็นต้องมีการชี้แจง ] [97]

การผลิตจำนวนมากทำให้มี การ ผลิตยานยนต์และสินค้าไฮเทคอื่นๆ ออกสู่ผู้บริโภคจำนวนมากการวิจัยและพัฒนาด้านการทหารทำให้มีความก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว รวมทั้งการคำนวณทาง อิเล็กทรอนิกส์ และเครื่องยนต์เจ็ตวิทยุและโทรศัพท์ได้รับการพัฒนาอย่างมากและแพร่หลายไปสู่กลุ่มผู้ใช้ที่กว้างขึ้น แม้ว่าการเข้าถึงเกือบจะทั่วถึงจะไม่สามารถทำได้จนกว่าโทรศัพท์มือถือจะมีราคาถูกลงสำหรับ ผู้อยู่อาศัย ในโลกกำลังพัฒนาในช่วงปลายทศวรรษปี 2000 และต้นทศวรรษปี 2010

การพัฒนาเทคโนโลยีพลังงานและเครื่องยนต์รวมถึงพลังงานนิวเคลียร์ซึ่งพัฒนาขึ้นภายหลังโครงการแมนฮัตตันซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของยุคอะตอมใหม่ การพัฒนา จรวดนำไปสู่ขีปนาวุธพิสัยไกลและยุคอวกาศ ยุคแรก ซึ่งกินเวลาตั้งแต่ทศวรรษ 1950 ด้วยการเปิดตัวสปุตนิกจนถึงกลางทศวรรษ 1980

การใช้ไฟฟ้าแพร่หลายอย่างรวดเร็วในศตวรรษที่ 20 ในช่วงต้นศตวรรษ ไฟฟ้าส่วนใหญ่มีให้เฉพาะคนร่ำรวยในเมืองใหญ่เพียงไม่กี่แห่งเท่านั้น ในปี 2019 ประชากรโลกประมาณ 87 เปอร์เซ็นต์มีไฟฟ้าใช้[98]

การคุมกำเนิดเริ่มแพร่หลายในช่วงศตวรรษที่ 20 กล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนมีประสิทธิภาพมากในช่วงปลายทศวรรษปี 1970 และทฤษฎีและความรู้ด้านพันธุกรรมก็ขยายตัว นำไปสู่การพัฒนาด้านวิศวกรรมพันธุกรรม

หลุยส์ บราวน์ " เด็กหลอดแก้ว " คนแรกเกิดในปี 1978 ซึ่งนำไปสู่ การตั้งครรภ์ แทน โดยอุ้มบุญครั้งแรกที่ประสบความสำเร็จ ในปี 1985 และการตั้งครรภ์ครั้งแรกโดยวิธีICSIในปี 1991 ซึ่งเป็นการฝังตัวอสุจิเพียงตัวเดียวเข้าไปในไข่การวินิจฉัยทางพันธุกรรมก่อนการฝังตัวเกิดขึ้นครั้งแรกในช่วงปลายปี 1989 และนำไปสู่การคลอดบุตรที่ประสบความสำเร็จในเดือนกรกฎาคม 1990 ขั้นตอนดังกล่าวได้กลายเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว

คอมพิวเตอร์เชื่อมต่อกันโดยใช้เครือข่ายท้องถิ่นโทรคมนาคมและใยแก้วนำแสง ซึ่ง ขับเคลื่อนโดยเครื่องขยายสัญญาณออปติคอลที่นำพายุคข้อมูล เข้าสู่ โลก[99] [100] เทคโนโลยี เครือข่ายออปติคอลนี้ทำให้ความสามารถของอินเทอร์เน็ตเพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดดในปี 1996 ด้วยการเปิดตัว ระบบ มัลติเพล็กซ์การแบ่งคลื่น ความจุสูง (WDM) ระบบแรกโดยCiena Corp [ 101] WDM เป็นพื้นฐานทั่วไปสำหรับเครือข่ายแกนหลักโทรคมนาคม[102]ทำให้ความสามารถในการส่งสัญญาณเพิ่มขึ้นอย่างมาก จึงทำให้สามารถนำไปใช้ในเชิงพาณิชย์และแพร่หลายในวงกว้างของอินเทอร์เน็ตได้ และสร้างผลกระทบในวงกว้างต่อวัฒนธรรม เศรษฐกิจ ธุรกิจ และสังคม

การเปิดตัวโทรศัพท์มือถือแบบพกพาเครื่องแรกในเชิงพาณิชย์ในปี 1981 และโทรศัพท์ขนาดพกพาเครื่องแรกในปี 1985 [103]ทั้งสองเครื่องได้รับการพัฒนาโดยบริษัท Comvik ในประเทศสวีเดน ควบคู่ไปกับการส่งข้อมูลผ่านเครือข่ายเซลลูลาร์ครั้งแรกโดยบริษัท Vodafone (เดิมชื่อRacal-Millicom ) ในปี 1992 ถือเป็นความก้าวหน้าที่นำไปสู่รูปแบบและฟังก์ชันของสมาร์ทโฟนในปัจจุบันโดยตรง ในปี 2014 มีการใช้งานโทรศัพท์มือถือมากกว่าจำนวนคนบนโลก[104]และศาลฎีกาของสหรัฐอเมริกาได้ตัดสินว่าโทรศัพท์มือถือเป็นอวัยวะส่วนตัวของบุคคล[105]การให้ผู้บริโภคเข้าถึงอินเทอร์เน็ตแบบไร้สายแก่กันเองและเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ต โทรศัพท์มือถือได้กระตุ้นให้เกิดการปฏิวัติเทคโนโลยีที่สำคัญที่สุดครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์มนุษยชาติ[106]

โครงการจีโนมของมนุษย์ได้จัดลำดับและระบุหน่วยเคมีทั้งหมดสามพันล้านหน่วยในดีเอ็นเอของมนุษย์โดยมีเป้าหมายเพื่อค้นหาต้นกำเนิดทางพันธุกรรมของโรคและพัฒนาวิธีการรักษา โครงการนี้มีความเหมาะสมได้เนื่องมาจากความก้าวหน้าทางเทคนิคสองประการที่เกิดขึ้นในช่วงปลายทศวรรษปี 1970 ได้แก่ การทำแผนที่ยีนโดยใช้เครื่องหมาย RFLP (Restriction fragment length polymorphism) และการจัดลำดับดีเอ็นเอ การจัดลำดับถูกคิดค้นโดยเฟรเดอริก แซงเกอร์ และโดยดร. วอลเตอร์ กิลเบิร์ต กิลเบิร์ตได้คิดโครงการจีโนมของมนุษย์เมื่อวันที่ 27 พฤษภาคม 1985 และสนับสนุนโครงการนี้ต่อสาธารณะเป็นครั้งแรกในเดือนสิงหาคม 1985 ในงานประชุมนานาชาติครั้งแรกเกี่ยวกับยีนและคอมพิวเตอร์ในเดือนสิงหาคม 1985 [107]โครงการจีโนมของมนุษย์ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาลกลางสหรัฐอเมริกา เริ่มต้นเมื่อวันที่ 1 ตุลาคม 1990 และได้รับการประกาศว่าเสร็จสมบูรณ์ในปี 2003 [107]

ทรัพยากรการวิเคราะห์ข้อมูลจำนวนมหาศาลที่จำเป็นสำหรับการดำเนินโครงการวิจัยข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก เช่นโครงการจีโนมของมนุษย์และเครื่องชนอนุภาคอิเล็กตรอน-โพซิตรอนขนาดใหญ่ส่งผลให้มีความจำเป็นต้องมีการสื่อสารแบบกระจาย ส่งผลให้โปรโตคอลอินเทอร์เน็ตได้รับการนำมาใช้โดยนักวิจัยอย่างแพร่หลายมากขึ้น และยังสร้างเหตุผลสนับสนุนให้Tim Berners-Leeสร้างWorld Wide Webขึ้น มาด้วย

การฉีดวัคซีนแพร่กระจายอย่างรวดเร็วไปสู่โลกที่กำลังพัฒนาตั้งแต่ทศวรรษ 1980 เป็นต้นมา เนื่องมาจากโครงการด้านมนุษยธรรมที่ประสบความสำเร็จมากมาย โดยลดอัตราการเสียชีวิตของเด็กๆ ลงได้อย่างมากในประเทศยากจนหลายประเทศที่มีทรัพยากรทางการแพทย์จำกัด

สถาบันวิศวกรรมศาสตร์แห่งชาติของสหรัฐอเมริกาได้จัดอันดับการพัฒนาด้านเทคโนโลยีที่สำคัญที่สุดในศตวรรษที่ 20 โดยการลงคะแนนของผู้เชี่ยวชาญ ดังนี้[108]

ศตวรรษที่ 21

ยานสำรวจดาวอังคารให้ข้อมูลจำนวนมหาศาลด้วยการทำงานที่เหนือกว่าอายุการใช้งานเดิมที่ NASA ประมาณการไว้

ในช่วงต้นศตวรรษที่ 21 การวิจัยเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ควอนตัม ยีนบำบัด ( เปิดตัวในปี 1990) การพิมพ์ 3 มิติ (เปิดตัวในปี 1981) นาโนเทคโนโลยี (เปิดตัวในปี 1985) ชีววิศวกรรม / เทคโนโลยี ชีวภาพ เทคโนโลยีนิวเคลียร์วัสดุขั้นสูง (เช่น กราฟีน) สแครมเจ็ตและโดรน (พร้อมกับเรลกันและลำแสงเลเซอร์พลังงานสูงสำหรับการใช้ในทางทหาร) ตัวนำยิ่งยวดเมมริสเตอร์และเทคโนโลยีสีเขียว เช่นเชื้อเพลิงทางเลือก ( เช่นเซลล์เชื้อเพลิงรถยนต์ไฟฟ้าขับเคลื่อนอัตโนมัติและ รถยนต์ ไฮบริดแบบปลั๊กอิน ) อุปกรณ์ ความจริงเสริมและอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ที่สวมใส่ได้ปัญญาประดิษฐ์และLED ที่มีประสิทธิภาพและทรงพลังกว่า เซลล์แสงอาทิตย์วงจรรวมอุปกรณ์พลังงานไร้สายเครื่องยนต์ และแบตเตอรี่

เครื่องเร่งอนุภาคแฮดรอนขนาดใหญ่ซึ่งเป็นเครื่องจักรขนาดใหญ่ที่สุดเท่าที่มีมา ถูกสร้างขึ้นระหว่างปี 1998 ถึง 2008 ความเข้าใจเกี่ยวกับฟิสิกส์ ของอนุภาคคาดว่าจะขยายตัวมากขึ้นด้วยเครื่องมือที่ดีขึ้น รวมถึงเครื่องเร่งอนุภาค ขนาดใหญ่ เช่น LHC [109]และเครื่องตรวจจับนิวตริโนที่ดีขึ้นการค้นหาสสารมืดผ่านเครื่องตรวจจับใต้ดิน และหอสังเกตการณ์ เช่นLIGOได้เริ่มตรวจจับคลื่นความโน้มถ่วง ได้แล้ว

เทคโนโลยีพันธุวิศวกรรมยังคงพัฒนาอย่างต่อเนื่อง และความสำคัญของเอพิเจเนติกส์ต่อการพัฒนาและการถ่ายทอดทางพันธุกรรมก็ได้รับการยอมรับเพิ่มมากขึ้นเช่นกัน[110]

นอกจากนี้ ยังมีการพัฒนา เทคโนโลยี การบินอวกาศและยานอวกาศใหม่ เช่น Orion ของ Boeing และDragon 2 ของ SpaceX กล้องโทรทรรศน์อวกาศรุ่นใหม่ที่มีความสามารถมากขึ้นเช่นกล้องโทรทรรศน์อวกาศเจมส์ เวบบ์ซึ่งถูกส่งขึ้นสู่วงโคจรในเดือนธันวาคม 2021 และกล้องโทรทรรศน์โคลอสซัส สถานีอวกาศนานาชาติสร้างเสร็จในปี 2000 และNASAและESAวางแผนภารกิจของมนุษย์ไปยังดาวอังคารในปี 2030 จรวดแมกนีโตพลาสมาแรงกระตุ้นแปรผันเฉพาะ (VASIMR) เป็นเครื่องขับเคลื่อนแม่เหล็กไฟฟ้าสำหรับขับเคลื่อนยานอวกาศ และคาดว่าจะทดสอบในปี 2015 [ ต้องมีการอัปเดต ]

โครงการBreakthrough Initiativesมีแผนที่จะส่งยานอวกาศลำแรกไปเยี่ยมชมดาวดวงอื่นซึ่งจะประกอบด้วยชิปซูเปอร์ไลท์จำนวนมากที่ขับเคลื่อนด้วยระบบขับเคลื่อนไฟฟ้าภายในทศวรรษ 2030 และจะได้รับภาพของ ระบบ Proxima Centauriร่วมกับ ดาวเคราะห์ Proxima Centauri b ที่อาจอาศัยอยู่ได้ ภายในกลางศตวรรษนี้[111]

ปีพ.ศ. 2547 ถือเป็นเที่ยวบินอวกาศเชิงพาณิชย์ที่มีมนุษย์โดยสารครั้งแรกเมื่อไมค์ เมลวิลล์ ข้ามขอบเขตอวกาศเมื่อวันที่ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2547

ตามประเภท

เทคโนโลยีชีวภาพ

วิศวกรรมโยธา

การสื่อสาร

การคำนวณ

เทคโนโลยีผู้บริโภค

วิศวกรรมไฟฟ้า

พลังงาน

วิทยาศาสตร์วัสดุ

การวัด

ยา

ทหาร

นิวเคลียร์

วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี

ขนส่ง

ดูเพิ่มเติม

อ้างอิง

  1. ^ "ประวัติศาสตร์ของเทคโนโลยี – บทสรุปและข้อเท็จจริง" สืบค้นเมื่อ22มกราคม2018
  2. ^ ไนท์, เอลเลียต; สมิธ, คาเรน. "American Materialism". มหาวิทยาลัยอลาบามา – ภาควิชามานุษยวิทยา . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 ตุลาคม 2017 . สืบค้นเมื่อ 9 เมษายน 2015 .
  3. ^ Bjork, Gordon J. (1999). The Way It Works and Why It Won't: Structural Change and the Slowdown of US Economic Growth. เวสต์พอร์ต, คอนเนตทิคัต; ลอนดอน: Praeger. หน้า 2, 67 ISBN 978-0-275-96532-7-
  4. ^ Daniele Archibugi และ Mario Planta. "การวัดการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยีผ่านสิทธิบัตรและการสำรวจนวัตกรรม" Technovation 16.9 (1996): 451–519
  5. ^ "Human Ancestors Hall: Homo sapiens". Smithsonian Institution . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 พฤษภาคม 2009 . สืบค้นเมื่อ 8 ธันวาคม 2007 .
  6. ^ Heinzelin, Jean de; Clark, JD; White, T; Hart, W; Renne, P; Woldegabriel, G; Beyene, Y; Vrba, E (เมษายน 1999). "Environment and Behavior of 2.5-Million-Year-Old Bouri Hominids". Science . 284 (5414): 625–629. Bibcode :1999Sci...284..625D. doi :10.1126/science.284.5414.625. PMID  10213682.
  7. ^ "ค้นพบ 'โรงงานเครื่องมือ' โบราณ" BBC News . 6 พฤษภาคม 1999 . สืบค้นเมื่อ18 กุมภาพันธ์ 2007 .
  8. ^ โดย Burke, Ariane. "Archaeology". Encyclopedia Americana . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 พฤษภาคม 2008. สืบค้นเมื่อ 17 พฤษภาคม 2008 .
  9. ^ พลัมเมอร์, โทมัส (2004). "Flaked Stones and Old Bones: Biological and Cultural Evolution at the Dawn of Technology". American Journal of Physical Anthropology . Suppl 39 (47). Yearbook of Physical Anthropology : 118–64. doi : 10.1002/ajpa.20157 . PMID  15605391.
  10. ^ Haviland, William A. (2004). มานุษยวิทยาเชิงวัฒนธรรม: ความท้าทายของมนุษย์ . The Thomson Corporation . หน้า 77. ISBN 978-0-534-62487-3-
  11. ^ Tóth, Zsuzsanna (2012). "แหล่งโบราณคดียุคหินใหม่แห่งแรกในยุโรปกลาง/ตะวันออกเฉียงใต้ เล่มที่ 3: วัฒนธรรม Körös ในฮังการีตะวันออก". ใน Anders, Alexandra; Siklósi, Zsuzsanna (บรรณาธิการ). เครื่องมือกระดูก เขากวาง และงาช้างของวัฒนธรรม Körös ยุคหินใหม่ตอนต้น . Oxford: BAR International Series 2334.
  12. ^ Lovgren, Stefan. "เครื่องมือโบราณที่ขุดพบในอาร์กติกไซบีเรีย". National Geographic News . National Geographic. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 มกราคม 2004. สืบค้นเมื่อ 7 เมษายน 2015 .
  13. ^ abcd Tylecote, RF (1992). A History of Metallurgy, Second Edition . ลอนดอน: Maney Publishing, สำหรับสถาบันวัสดุISBN 978-0-901462-88-6-
  14. ^ Paine, Lincoln (2013). ทะเลและอารยธรรม: ประวัติศาสตร์การเดินเรือของโลก . นิวยอร์ก: Random House, LLC.
  15. ^ JN Postgate, เมโสโปเตเมียตอนต้น , รูทเลดจ์ (1992)
  16. ^ ดูรายการภายใต้นิเนเวห์และบาบิลอน
  17. ^ ab S Dalley, ความลึกลับของสวนลอยแห่งบาบิลอน , สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด (2013)
  18. ^ Moorey, Peter Roger Stuart (1999). วัสดุและอุตสาหกรรม เมโสโปเตเมียโบราณ: หลักฐานทางโบราณคดีEisenbrauns ISBN 9781575060422-
  19. ^ DT Potts (2012). คู่มือโบราณคดีแห่งตะวันออกใกล้โบราณ . หน้า 285.
  20. ^ Attema, PAJ; Los-Weijns, Ma; Pers, ND Maring-Van der (ธันวาคม 2549). "Bronocice, Flintbek, Uruk, JEbel Aruda และ Arslantepe: หลักฐานที่เก่าแก่ที่สุดของยานพาหนะที่มีล้อในยุโรปและตะวันออกใกล้" Palaeohistoria . 47/48. มหาวิทยาลัยโกรนิงเกน : 10–28 (11).
  21. ^ Paipetis, SA; Ceccarelli, Marco (2010). อัจฉริยภาพของอาร์คิมิดีส – อิทธิพล 23 ศตวรรษต่อคณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ และวิศวกรรมศาสตร์: รายงานการประชุมนานาชาติที่จัดขึ้นที่ซีราคิวส์ ประเทศอิตาลี 8–10 มิถุนายน 2010 Springer Science & Business Mediaหน้า 416 ISBN 9789048190911-
  22. ^ Faiella, Graham (2006). เทคโนโลยีแห่งเมโสโปเตเมีย. The Rosen Publishing Group . หน้า 27. ISBN 9781404205604-
  23. ^ ab Moorey, Peter Roger Stuart (1999). Ancient Mesopotamian Materials and Industries: The Archaeological Evidence . Eisenbrauns . หน้า 4 ISBN 9781575060422-
  24. ^ Woods, Michael; Mary B. Woods (2000). Ancient Machines: From Wedges to Waterwheels. สหรัฐอเมริกา: Twenty-First Century Books. หน้า 58. ISBN 0-8225-2994-7-
  25. ^ T Jacobsen และ S Lloyd, ท่อส่งน้ำของ Sennacherib ที่ Jerwan , สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยชิคาโก, (1935)
  26. ^ CBF Walker, ดาราศาสตร์ก่อนกล้องโทรทรรศน์,สำนักพิมพ์พิพิธภัณฑ์อังกฤษ, (1996)
  27. ^ Terry S. Reynolds, แข็งแกร่งกว่าผู้ชายร้อยคน: ประวัติศาสตร์ของกังหันน้ำแนวตั้ง , สำนักพิมพ์ JHU, 2002 ISBN 0-8018-7248-0 , หน้า 14 
  28. ^ Selin, Helaine (2013). สารานุกรมประวัติศาสตร์วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี และการแพทย์ในวัฒนธรรมที่ไม่ใช่ตะวันตกSpringer Science & Business Media . หน้า 282. ISBN 9789401714167-
  29. ^ วูด, ไมเคิล (2000). Ancient Machines: From Grunts to Graffiti. มินนิอาโปลิส, มินนิโซตา: Runestone Press. หน้า 35, 36. ISBN 0-8225-2996-3-
  30. ^ Mark, Joshua J. (8 พฤศจิกายน 2016). "Egyptian Papyrus". World History Encyclopedia . สืบค้นเมื่อ2019-07-29 .
  31. ^ Elanzeery, Hossam (13 มิถุนายน 2016). "วิทยาศาสตร์ในอียิปต์โบราณและปัจจุบัน: การเชื่อมโยงยุคสมัย". การประชุมผู้ได้รับรางวัลโนเบลแห่งเมืองลินเดาสืบค้นเมื่อ29 กรกฎาคม 2019 .
  32. ^ Nicholson, Paul T. (2000). Ancient Egyptian Materials and Technology . Cambridge, UK: Cambridge University Press. หน้า 505–650. ISBN 0-521-45257-0-
  33. ^ Teresi, Dick (2002). Lost Discoveries: The Ancient Roots of Modern Science—from the Babylonians to the Maya. นิวยอร์ก: Simon & Schuster. หน้า 351–352. ISBN 0-684-83718-8-
  34. ^ Schönberger, Martin (1992). I Ching และรหัสพันธุกรรม: กุญแจที่ซ่อนอยู่สู่ชีวิต . Aurora Press. ISBN 094335837X-
  35. ^ คอมป์ตัน, จอห์น (2022). คอมพิวเตอร์ลับของเทพเจ้าโบราณ . สำนักพิมพ์คอมป์ตัน/โควานซ์ISBN 9780955448256-
  36. ^ เทมเปิล, โรเบิร์ต; นีดแฮม, โจเซฟ (1986). อัจฉริยภาพของจีน: 3,000 ปีแห่งวิทยาศาสตร์ การค้นพบ และการประดิษฐ์คิดค้น . นิวยอร์ก: ไซมอนแอนด์ชูสเตอร์อ้างอิงจากผลงานของโจเซฟ นีดแฮม
  37. ^ กรีน, ปีเตอร์. อเล็กซานเดอร์ถึงแอ็กเทียม: วิวัฒนาการทางประวัติศาสตร์ของยุคเฮลเลนิสติก . เบิร์กลีย์: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย, 1990
  38. ^ จอร์จ จี. โจเซฟ (2000). The Crest of the Peacock , หน้า 7-8. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยพ รินซ์ตันISBN 0-691-00659-8 
  39. ^ Oleson, John Peter Oleson (2000). "การยกน้ำ". ในWikander, Örjan (ed.). Handbook of Ancient Water Technology . Technology and Change in History. เล่ม 2. ไลเดน. หน้า 217–302. ISBN 978-90-04-11123-3-{{cite book}}: CS1 maint: location missing publisher (link)
  40. ^ Maddison, Angus (2007), Contours of the World Economy, 1–2030 AD: Essays in Macro-Economic History , หน้า 55, ตาราง 1.14, Oxford University Press , ISBN 978-0-19-922721-1 
  41. ฮีโร่ (พ.ศ. 2442) "Pneumatika หนังสือ ΙΙ บทที่ XI" Herons von Alexandria Druckwerke และ Automatentheater (ในภาษากรีกและเยอรมัน) วิลเฮล์ม ชมิดต์ (นักแปล) ไลป์ซิก : บีจี ทอยบเนอร์ หน้า 228–232.
  42. ^ "ชาวมายันโบราณน่าจะมีน้ำพุและห้องน้ำ" Live Science . 23 ธันวาคม 2009
  43. ^ ab Stark, Rodney (2005). ชัยชนะแห่งเหตุผล: คริสต์ศาสนานำไปสู่เสรีภาพ ทุนนิยม และความสำเร็จของโลกตะวันตกได้อย่างไร . นิวยอร์ก: Random House Trade Paperbacks ISBN 0-8129-7233-3-
  44. ^ วัตสัน, แอนดรูว์ เอ็ม. (1974). "การปฏิวัติเกษตรกรรมอาหรับและการแพร่กระจาย 700–1100" วารสารประวัติศาสตร์เศรษฐกิจ . 34 (1): 8–35. doi :10.1017/S0022050700079602. JSTOR  2116954. S2CID  154359726
  45. ^ Ahmad Y. al-Hassan (1976). Taqi al-Din และวิศวกรรมเครื่องกลอาหรับหน้า 34–35 สถาบันประวัติศาสตร์วิทยาศาสตร์อาหรับมหาวิทยาลัยอาเลปโป
  46. ^ มายา ชาตซ์มิลเลอร์ , หน้า 36
  47. ^ โดย Adam Robert Lucas (2005), "การสีอุตสาหกรรมในโลกยุคโบราณและยุคกลาง: การสำรวจหลักฐานของการปฏิวัติอุตสาหกรรมในยุโรปยุคกลาง" เทคโนโลยีและวัฒนธรรม 46 (1), หน้า 1–30 [10]
  48. ^ Ahmad Y. al-Hassanการถ่ายทอดเทคโนโลยีอิสลามสู่โลกตะวันตก ตอนที่ II: การถ่ายทอดวิศวกรรมอิสลาม เก็บถาวร 18 กุมภาพันธ์ 2551 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  49. ^ Adam Robert Lucas (2005), "การสีอุตสาหกรรมในโลกยุคโบราณและยุคกลาง: การสำรวจหลักฐานของการปฏิวัติอุตสาหกรรมในยุโรปยุคกลาง" เทคโนโลยีและวัฒนธรรม 46 (1), หน้า 1–30
  50. ^ Ahmad Y Hassan , Donald Routledge Hill ( 1986). เทคโนโลยีอิสลาม: ประวัติศาสตร์ภาพประกอบ , หน้า 54. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ISBN 0-521-42239-6 
  51. ^ ลูคัส, อดัม (2006), ลม น้ำ งาน: เทคโนโลยีการสีข้าวโบราณและยุคกลาง , สำนักพิมพ์ Brill, หน้า 65, ISBN 90-04-14649-0
  52. ^ Eldridge, Frank (1980). Wind Machines (พิมพ์ครั้งที่ 2). นิวยอร์ก: Litton Educational Publishing, Inc. หน้า 15. ISBN 0-442-26134-9-
  53. ^ Shepherd, William (2011). การผลิตไฟฟ้าโดยใช้พลังงานลม (1 ed.) สิงคโปร์: World Scientific Publishing Co. Pte. Ltd. หน้า 4 ISBN 978-981-4304-13-9-
  54. ^ Donald Routledge Hill, "วิศวกรรมเครื่องกลในตะวันออกใกล้ยุคกลาง" Scientific Americanพฤษภาคม 1991 หน้า 64–9 (ดู Donald Routledge Hill, วิศวกรรมเครื่องกล เก็บถาวร 25 ธันวาคม 2007 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน )
  55. ^ อดัม โรเบิร์ต ลูคัส (2005), "การสีอุตสาหกรรมในโลกยุคโบราณและยุคกลาง: การสำรวจหลักฐานของการปฏิวัติอุตสาหกรรมในยุโรปยุคกลาง" เทคโนโลยีและวัฒนธรรม 46 (1): 1–30 [10–1 & 27]
  56. ^ อดัม ลูคัส (2549), ลม น้ำ งาน: เทคโนโลยีการสีข้าวโบราณและยุคกลาง , หน้า 65, สำนักพิมพ์ Brill , ISBN 9004146490 
  57. เบิร์นส์, โรเบิร์ต ไอ. (1996), "Paper come to the West, 800–1400", ในลินด์เกรน, ยูทา (เอ็ด.), Europäische Technik im Mittelalter 800 ถึง 1400 ประเพณีและนวัตกรรม (ฉบับพิมพ์ครั้งที่ 4) เบอร์ลิน: Gebr มานน์ แวร์แลก หน้า 413–422 (414) ISBN 3-7861-1748-9
  58. ^ Arming the Periphery. Emrys Chew, 2012. หน้า 1823
  59. ^ Ahmad Y. al-Hassan , โพแทสเซียมไนเตรตในแหล่งที่มาภาษาอาหรับและภาษาละติน เก็บถาวร 26 กุมภาพันธ์ 2008 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน , ประวัติศาสตร์ของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีในศาสนาอิสลาม .
  60. ^ Ahmad Y. al-Hassan , การประพันธ์ดินปืนสำหรับจรวดและปืนใหญ่ในสนธิสัญญาการทหารอาหรับในศตวรรษที่ 13 และ 14 เก็บถาวร 26 กุมภาพันธ์ 2008 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน , ประวัติศาสตร์วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีในศาสนาอิสลาม .
  61. ^ Pacey, Arnold (1991) [1990]. เทคโนโลยีในอารยธรรมโลก: ประวัติศาสตร์พันปี (ฉบับพิมพ์ปกอ่อนครั้งแรกของสำนักพิมพ์ MIT) Cambridge MA: สำนักพิมพ์ MIT หน้า 23–24
  62. ^ Žmolek, Michael Andrew (2013). การคิดใหม่เกี่ยวกับการปฏิวัติอุตสาหกรรม: ห้าศตวรรษแห่งการเปลี่ยนผ่านจากทุนนิยมเกษตรกรรมไปสู่ทุนนิยมอุตสาหกรรมในอังกฤษ BRILL. หน้า 328 ISBN 9789004251793เครื่องปั่นด้ายเจน นี่เป็นการดัดแปลงจากเครื่องปั่นด้ายรุ่นก่อน
  63. ^ Banu Musa (1979), หนังสือแห่งกลอุบายอันชาญฉลาด (Kitāb al-ḥiyal)แปลโดยDonald Routledge Hill , Springer , หน้า 23–4, ISBN 90-277-0833-9
  64. ^ Sally Ganchy, Sarah Gancher (2009), อิสลามและวิทยาศาสตร์ การแพทย์ และเทคโนโลยี, The Rosen Publishing Group, หน้า 41, ISBN 978-1-4358-5066-8
  65. ^ Paul Vallely, นักประดิษฐ์อิสลามเปลี่ยนแปลงโลกอย่างไร, The Independent , 11 มีนาคม 2549
  66. ^ ฮิลล์, โดนัลด์ (1998). การศึกษาเทคโนโลยีอิสลามในยุคกลาง: จากฟิโลถึงอัลจาซารี จากอเล็กซานเดรียถึงดิยาร์บักร์ แอชเกต หน้า 231–232 ISBN 978-0-86078-606-1-
  67. ^ Georges Ifrah (2001). ประวัติศาสตร์สากลของการคำนวณ: จากลูกคิดไปจนถึงคอมพิวเตอร์ควอนตัม , หน้า 171, แปลโดย EF Harding, John Wiley & Sons, Inc. (ดู [1])
  68. ^ Koetsier, Teun (2001), "On the prehistory of programmable machines: musical automata, looms, calculators", Mechanism and Machine Theory , 36 (5), Elsevier: 589–603, doi :10.1016/S0094-114X(01)00005-2.
  69. ^ Kapur, Ajay; Carnegie, Dale; Murphy, Jim; Long, Jason (2017). "Loudspeakers Optional: A history of non-loudspeaker-based electroacoustic music". Organised Sound . 22 (2). Cambridge University Press : 195–205. doi : 10.1017/S1355771817000103 . ISSN  1355-7718.
  70. ^ ศาสตราจารย์ Noel Sharkey, หุ่นยนต์ที่ตั้งโปรแกรมได้แห่งศตวรรษที่ 13 (เอกสารเก็บถาวร) มหาวิทยาลัยเชฟฟิลด์
  71. ^ "ตอนที่ 11: หุ่นยนต์โบราณ", การค้นพบโบราณ , History Channel , สืบค้นเมื่อ 2008-09-06
  72. ^ Howard R. Turner (1997), วิทยาศาสตร์ในศาสนาอิสลามยุคกลาง: บทนำพร้อมภาพประกอบ , หน้า 184, สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเท็กซัส , ISBN 0-292-78149-0 
  73. ^ Donald Routledge Hill , "วิศวกรรมเครื่องกลในตะวันออกใกล้ยุคกลาง" Scientific American , พฤษภาคม 1991, หน้า 64–9 ( ดู Donald Routledge Hill , วิศวกรรมเครื่องกล เก็บถาวร 25 ธันวาคม 2550 ที่เวย์แบ็กแมชชีน )
  74. ^ Taqi al-Din และกังหันไอน้ำเครื่องแรก ค.ศ. 1551 เก็บถาวร 18 ก.พ. 2551 ที่เวย์แบ็กแมชชีนหน้าเว็บ เข้าถึงเมื่อบรรทัด 23 ตุลาคม 2552 หน้าเว็บนี้อ้างอิงถึงAhmad Y Hassan (1976), Taqi al-Din และวิศวกรรมเครื่องกลอาหรับหน้า 34–5 สถาบันประวัติศาสตร์วิทยาศาสตร์อาหรับมหาวิทยาลัยอาเลปโป
  75. ^ Ahmad Y. Hassan (1976), Taqi al-Din และวิศวกรรมเครื่องกลอาหรับ , หน้า 34-35, สถาบันประวัติศาสตร์วิทยาศาสตร์อาหรับ, มหาวิทยาลัยอาเลปโป
  76. ^ "ไทม์ไลน์: ศตวรรษที่ 8". อ้างอิง Oxford . HistoryWorld . สืบค้นเมื่อ9 เมษายน 2015 .
  77. ^ de Safita, Neathery (กรกฎาคม 2002). "A Brief History Of Paper". เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 สิงหาคม 2018 . สืบค้นเมื่อ9 เมษายน 2015 .
  78. ^ Marchetti, Cesare (มกราคม 1979). "การประเมินเทคโนโลยีหลังการชันสูตรพลิกศพของวงล้อหมุน: หนึ่งพันปีที่ผ่านมา" (PDF) . การคาดการณ์ทางเทคโนโลยีและการเปลี่ยนแปลงทางสังคม . 13 (1): 91–93. doi :10.1016/0040-1625(79)90008-8. S2CID  154202306. เก็บถาวรจากแหล่งดั้งเดิม(PDF)เมื่อ 2016-05-02 . สืบค้นเมื่อ2010-10-23 .
  79. ^ ab Musson; Robinson (1969). วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีในการปฏิวัติอุตสาหกรรม . สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยโตรอนโต หน้า 506 ISBN 9780802016379-
  80. ^ เมอร์สัน, จอห์น (1990). อัจฉริยะที่เป็นจีน: ตะวันออกและตะวันตกในการสร้างโลกสมัยใหม่ . วูดสต็อก, นิวยอร์ก: สำนักพิมพ์โอเวอร์ลุค. หน้า 69 ISBN 978-0-87951-397-9-คู่หูของซีรีส์ PBS เรื่อง "อัจฉริยะแห่งประเทศจีน"
  81. ^ เทมเปิล, โรเบิร์ต (1986). อัจฉริยภาพของจีน: 3,000 ปีแห่งวิทยาศาสตร์ การค้นพบ และการประดิษฐ์คิดค้น . นิวยอร์ก: ไซมอน แอนด์ ชูสเตอร์.อ้างอิงจากผลงานของโจเซฟ นีดแฮม
  82. ^ Rosen, William (2012). แนวคิดที่ทรงพลังที่สุดในโลก: เรื่องราวของไอน้ำ อุตสาหกรรม และการประดิษฐ์ . สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยชิคาโก หน้า 237 ISBN 978-0-226-72634-2-
  83. ^ Hunter, Louis C. (1985). A History of Industrial Power in the United States, 1730–1930, Vol. 2: Steam Power . ชาร์ลอตส์วิลล์: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเวอร์จิเนีย
  84. ^ abc Landes, David. S. (1969). The Unbound Prometheus: Technological Change and Industrial Development in Western Europe from 1750 to the Present . Cambridge, NY: Press Syndicate of the University of Cambridge. ISBN 978-0-521-09418-4-
  85. ^ โดย Ayres, Robert (1989). "Technological Transformations and Long Waves" (PDF)รายงานการวิจัยของ IIASA Laxenburg, ออสเตรีย: IIASA RR-89-001
  86. ^ กริฟฟิน, เอ็มมา. “‘ยุคเครื่องจักร’: เทคโนโลยี นวัตกรรม และการพัฒนาอุตสาหกรรม” ประวัติศาสตร์สั้นๆ ของการปฏิวัติอุตสาหกรรมของอังกฤษพัลเกรฟสืบค้นเมื่อ6 กุมภาพันธ์ 2013
  87. ^ "ประวัติความเป็นมาของระบบประปาเชลซี". เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 มีนาคม 2016 . สืบค้นเมื่อ 9 มกราคม 2014 .
  88. ^ "A Little About Tap History". Archived from the original on 9 มกราคม 2014 . สืบค้นเมื่อ17 ธันวาคม 2012 .
  89. ^ แนวคิดและการปฏิบัติทางการแพทย์ด้านมนุษยธรรม (2008) โดย S. William Gunn, M. Masellis ISBN 0-387-72263-7 [2] 
  90. ^ แชนด์เลอร์, อัลเฟรด ดี. จูเนียร์ (1993). มือที่มองเห็นได้: การปฏิวัติการจัดการในธุรกิจอเมริกัน สำนักพิมพ์ Belknap ของสำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดISBN 978-0-674-94052-9-
  91. ^ "10 อันดับสิ่งประดิษฐ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแห่งศตวรรษที่ 19". Toptenz.net . 2010-08-09 . สืบค้นเมื่อ2017-10-04 .
  92. ^ "สถาบันวิศวกรรมแห่งชาติเผยผลกระทบด้านวิศวกรรมที่สำคัญที่สุดในศตวรรษที่ 20: การใช้ไฟฟ้าถือเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด" 3 มีนาคม 2543
  93. ^ Nye, David E. (1990). Electrifying America: Social Meanings of a New Technology . เคมบริดจ์, แมสซาชูเซตส์, สหรัฐอเมริกา และลอนดอน, อังกฤษ: The MIT Press
  94. ^ ทอมสัน, รอสส์ (1989). เส้นทางสู่การผลิตรองเท้าด้วยเครื่องจักรในสหรัฐอเมริกา. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยนอร์ทแคโรไลนาISBN 978-0-8078-1867-1-
  95. ^ ab Hounshell, David A. (1984), จากระบบอเมริกันสู่การผลิตจำนวนมาก 1800–1932: การพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตในสหรัฐอเมริกาบัลติมอร์ รัฐแมริแลนด์: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยจอห์นส์ฮอปกินส์ ISBN 978-0-8018-2975-8, LCCN83016269  , OCLC1104810110 ​
  96. ^ Hunter, Louis C. (1985). A History of Industrial Power in the United States, 1730–1930, Vol. 2: Steam Power . ชาร์ลอตส์วิลล์: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเวอร์จิเนีย
  97. ^ สวอน, โทนี่ (เมษายน 2013). "สายการประกอบของฟอร์ดมีอายุครบ 100 ปี : การผลิตรถยนต์ทั่วโลกประสบความสำเร็จอย่างแท้จริง" Car and Driver . สืบค้นเมื่อ26 มีนาคม 2017
  98. ^ "Statista Electricity Access Keeps Climbing Globally". OECD . 7 มกราคม 2019
  99. ^ กิลเดอร์, จอร์จ (16 พฤษภาคม 1997). "Fiber Keeps its Promise". Forbes .
  100. ^ Sudo, Shoichi. “เครื่องขยายสัญญาณใยแก้วนำแสง: วัสดุ อุปกรณ์ และการใช้งาน” Artech House 1997. หน้า 601
  101. ^ Markoff, John (3 มีนาคม 1997). "Fiber-Optic Technology Draws Record Stock Value". The New York Times .
  102. ^ Grobe, Klaus และ Eiselt, Michael. "การแบ่งความยาวคลื่นแบบมัลติเพล็กซ์: คู่มือทางวิศวกรรมเชิงปฏิบัติ" John T Wiley & Sons. หน้า 2 ตุลาคม 2013
  103. ^ อาการ์, จอน. คอนสแตนท์ทัช: ประวัติศาสตร์โลกของโทรศัพท์มือถือ. สำนักพิมพ์โทเท็มบุ๊กส์. ธันวาคม 2547.
  104. ^ "สถิติสหภาพโทรคมนาคมระหว่างประเทศแห่งสหประชาชาติ". ITU .
  105. ^ Carpenter v. United States. No. 16–402. พิจารณาเมื่อวันที่ 29 พฤศจิกายน 2017—ตัดสินเมื่อวันที่ 22 มิถุนายน 2018 (ศาลฎีกาของสหรัฐอเมริกา) วาระเดือนตุลาคม 2017 https://www.supremecourt.gov/opinions/17pdf/16-402_h315.pdf
  106. ^ Cooper, Martin และ Harris, Arleen. พฤติกรรมมนุษย์และเทคโนโลยีใหม่ ๆ Wiley Online 18 กุมภาพันธ์ 2019
  107. ^ โดย Cook-Deegan, Robert M. สงครามยีน: วิทยาศาสตร์ การเมือง และจีโนมของมนุษย์ นิวยอร์ก: WW Norton, 1994
  108. ^ "ความสำเร็จทางวิศวกรรมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในศตวรรษที่ 20". greatachievements.org . สืบค้นเมื่อ7 เมษายน 2015 .
  109. ^ "การทดลองทางวิทยาศาสตร์ที่ใหญ่ที่สุดในโลกมาถึงไอร์แลนด์เหนือแล้ว". Science & Technology Facilities Council . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 เมษายน 2015 . สืบค้นเมื่อ 9 เมษายน 2015 .
  110. ^ "DNA Is Not Destiny: The New Science of Epigenetics". DiscoverMagazine.com . สืบค้นเมื่อ22 มกราคม 2018 .
  111. ^ "Breakthrough Initiatives". breakthroughinitiatives.org . สืบค้นเมื่อ22 มกราคม 2018 .

อ่านเพิ่มเติม

  • Archibugi, Daniele และ Mario Planta "การวัดการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยีผ่านสิทธิบัตรและการสำรวจนวัตกรรม" Technovation 16.9 (1996): 451–519 ออนไลน์[ ลิงก์เสีย ]
  • Brush, SG (1988). ประวัติศาสตร์ของวิทยาศาสตร์สมัยใหม่: คู่มือสู่การปฏิวัติทางวิทยาศาสตร์ครั้งที่สอง 1800–1950 . Ames: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยไอโอวาสเตต
  • Bunch, Bryan และ Hellemans, Alexander, (1993) The Timetables of Technologyนิวยอร์ก, Simon & Schuster
  • คาสโตร เจ. จัสติน "ประวัติศาสตร์เทคโนโลยีในละตินอเมริกาในศตวรรษที่ 19 และ 20" History Compass 18#3 (2020) https://doi.org/10.1111/hic3.12609
  • Derry, Thomas Kingston และ Williams, Trevor I., (1993) ประวัติศาสตร์โดยย่อของเทคโนโลยี: จากยุคแรกเริ่มจนถึงค.ศ. 1900 นิวยอร์ก: Dover Publications
  • Greenwood, Jeremy (1997) การปฏิวัติอุตสาหกรรมครั้งที่สาม: เทคโนโลยี ผลผลิต และความไม่เท่าเทียมกันของรายได้ สำนักพิมพ์ AEI
  • Kranzberg, Melvin และ Pursell, Carroll W. Jr., บรรณาธิการ (1967) เทคโนโลยีในอารยธรรมตะวันตก: เทคโนโลยีในศตวรรษที่ 20 นิวยอร์ก: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด
  • แลนดา, มานูเอล เดอสงครามในยุคของเครื่องจักรอัจฉริยะ 2001
  • แมคนีล, เอียน (1990). สารานุกรมประวัติศาสตร์เทคโนโลยี . ลอนดอน: Routledge. ISBN 978-0-415-14792-7-
  • Olby, RC et al., eds. (1996). Companion to the History of Modern Science . นิวยอร์ก, Routledge
  • เพซีย์ อาร์โนลด์ (1974, ฉบับที่ 2 1994), The Maze of Ingenuity , สำนักพิมพ์ MIT, เคมบริดจ์, แมสซาชูเซตส์
  • Popplow, Marcus, Technology, EGO – European History Online, Mainz: Institute of European History, 2017, สืบค้นเมื่อ: 8 มีนาคม 2021 (pdf)
  • Singer, C., Holmyard, EJ, Hall, AR และ Williams, TI (บรรณาธิการ) (1954–59 และ 1978) A History of Technology , 7 เล่ม, Oxford, Clarendon Press (เล่ม 6 และ 7, 1978, บรรณาธิการ TI Williams)
  • วิลสัน, จอร์จ (1855). เทคโนโลยีคืออะไร: บทบรรยายเปิดงานที่จัดขึ้นในมหาวิทยาลัยเอดินบะระเมื่อวันที่ 7 พฤศจิกายน 1855  (ฉบับที่ 1) เอดินบะระ: ซัทเทอร์แลนด์และน็อกซ์
  • Electropaedia เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของเทคโนโลยี เก็บถาวร 2011-05-12 ที่เวย์แบ็กแมชชีน
  • MIT 6.933J – โครงสร้างของการปฏิวัติทางวิศวกรรม จากMIT OpenCourseWareสื่อการสอน (ระดับบัณฑิตศึกษา) สำหรับหลักสูตรเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของเทคโนโลยีผ่านมุมมองของ Thomas Kuhn
  • แนวคิดเรื่องเหตุการณ์อารยธรรม จาก Jaroslaw Kessler ลำดับเหตุการณ์อารยธรรม
  • เทคโนโลยีเมืองโบราณและยุคกลาง
  • สมาคมประวัติศาสตร์เทคโนโลยี
  • ยักษ์ใหญ่แห่งวิทยาศาสตร์ (เว็บไซต์ของสถาบันอนุสรณ์แห่งชาติ)
Retrieved from "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=History_of_technology&oldid=1252947758"