ไมเคิล ซานเดล
นักปรัชญาการเมืองชาวอเมริกัน (เกิด พ.ศ. 2496)

ไมเคิล ซานเดล
ซานเดลในปี 2012
เกิด
ไมเคิล โจเซฟ ซานเดล

( 5 มีนาคม 1953 )5 มีนาคม 2496 (อายุ 71 ปี)
มินนิอาโปลิสมินนิโซตาสหรัฐอเมริกา
โรงเรียนเก่า
ผลงานที่น่าชื่นชม
รางวัลสถาบันศิลปะและวิทยาศาสตร์แห่งอเมริกา (2002)
ยุคปรัชญาสมัยใหม่
ภูมิภาคปรัชญาตะวันตก
โรงเรียน
การปกครองแบบสาธารณรัฐ
สถาบันมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด
วิทยานิพนธ์เสรีนิยมและปัญหาเรื่องศีลธรรม  (1980)
ที่ปรึกษาปริญญาเอกชาร์ลส์ เทย์เลอร์[1]
นักศึกษาปริญญาเอกยาชา มุงก์[2]
นักเรียนที่มีชื่อเสียงอื่น ๆเกตันจี บราวน์ แจ็คสัน
ความสนใจหลัก
แนวคิดที่น่าสนใจ
การวิจารณ์เสรีนิยมแบบชุมชน
เสียงของไมเคิล ซานเดล
บันทึกเมื่อเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2552จากรายการReith Lectures ของ BBC Radio 4
ส่วนหนึ่งของซีรีส์การเมือง
การปกครองแบบสาธารณรัฐ
แนวคิด
โรงเรียน
ประเภท
นักปรัชญา
นักการเมือง
Theoretical works
History
National variants
Related topics
icon Politics portal
Part of the Politics series on
Communitarianism
Ideas
Philosophers
Related topics
Politics portal

Michael Joseph Sandel [3] ( / s æ n ˈ d ɛ l / ; เกิด 5 มีนาคม 1953) เป็นนักปรัชญาการเมือง ชาวอเมริกัน และศาสตราจารย์ Anne T. และ Robert M. Bass แห่งคณะรัฐศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดซึ่งหลักสูตรความยุติธรรม ของเขา เป็นหลักสูตรแรกของมหาวิทยาลัยที่เปิดให้เข้าถึงได้ฟรีทางออนไลน์และทางโทรทัศน์ มีผู้ชมหลายสิบล้านคนทั่วโลกรวมถึงในประเทศจีนซึ่ง Sandel ได้รับการขนานนามว่าเป็น "บุคคลต่างชาติที่มีอิทธิพลมากที่สุดแห่งปี" ประจำปี 2011 ( China Newsweek ) [4] [5]เขายังเป็นที่รู้จักจากการวิจารณ์A Theory of JusticeของJohn Rawlsในหนังสือเล่มแรกของเขาLiberalism and the Limits of Justice (1982) เขาได้รับเลือกให้เป็น Fellow ของAmerican Academy of Arts and Sciencesในปี 2002 [6]

ชีวิตช่วงแรกและการศึกษา

ซานเดลเกิดในปี 1953 [7]ในครอบครัวชาวยิว ซึ่งย้ายไปลอสแองเจลิสเมื่อเขาอายุได้ 13 ปี[8]เขาเป็นประธานชั้นเรียนสุดท้ายที่Palisades High Schoolและสำเร็จการศึกษา จากสมาคม Phi Beta KappaจากBrandeis Universityโดยได้รับปริญญาตรีสาขาการเมืองในปี 1975 เขาได้รับปริญญาเอกจากBalliol College, Oxfordในปี 1985 ในฐานะRhodes Scholarซึ่งเขาได้ศึกษาภายใต้การดูแลของนักปรัชญาCharles Taylor [ 9]

ทัศนคติทางปรัชญา

ซานเดลสนับสนุนแนวคิดแบบชุมชน นิยมบางรูปแบบ (แม้ว่าเขาจะรู้สึกไม่สบายใจกับคำเรียกดังกล่าว) และในแนวทางนี้ เขาอาจเป็นที่รู้จักดีที่สุดจากการวิจารณ์A Theory of Justiceของจอห์น รอลส์ ข้อโต้แย้งของรอลส์ขึ้นอยู่กับสมมติฐานของม่านแห่งความไม่รู้ซึ่งซานเดลโต้แย้งว่าทำให้รอลส์มีมุมมองต่อผู้คนว่าเป็น "ตัวตนที่ไร้พันธนาการ" ซานเดลมองว่าโดยธรรมชาติแล้ว เราถูกพันธนาการในระดับที่ทำให้เป็นไปไม่ได้แม้แต่ในทางทฤษฎีที่จะมีม่านดังกล่าว ตัวอย่างของความผูกพันดังกล่าวได้แก่ ความผูกพันกับครอบครัว ซึ่งเราไม่ได้สร้างขึ้นโดยการเลือกโดยมีสติสัมปชัญญะ แต่เกิดมามีและผูกพันอยู่แล้ว เนื่องจากเราไม่ได้สร้างขึ้นโดยมีสติสัมปชัญญะ จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะแยกตัวออกจากความผูกพันดังกล่าว ซานเดลเชื่อว่าควรเสนอแนวคิดม่านแห่งความไม่รู้ที่จำกัดน้อยกว่าและคลายตัวลงเท่านั้น คำวิจารณ์เช่นของซานเดลเป็นแรงบันดาลใจให้รอลส์โต้แย้งในเวลาต่อมาว่าทฤษฎีความยุติธรรมของเขาไม่ใช่ทฤษฎี "เชิงปรัชญา" แต่เป็นทฤษฎี "ทางการเมือง" ซึ่งเป็นพื้นฐานที่สามารถสร้างฉันทามติที่ครอบคลุมกว่าปกติระหว่างบุคคลและกลุ่มบุคคลที่มีมุมมองทางศีลธรรมและการเมืองที่แตกต่างกันมากมายได้[10]

การสอน

ความยุติธรรม

ซานเดลเข้าร่วมคณะศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดในปี 1981 [11]เขาได้สอนหลักสูตรความยุติธรรมที่มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดมาเป็นเวลาสองทศวรรษ มีนักศึกษาที่เรียนหลักสูตรนี้มากกว่า 15,000 คน[12]ทำให้หลักสูตรนี้เป็นหนึ่งในหลักสูตรที่มีผู้เข้าเรียนมากที่สุดในประวัติศาสตร์ของฮาร์วาร์ด ชั้นเรียนฤดูใบไม้ร่วงปี 2007 เป็นชั้นเรียนที่ใหญ่ที่สุดที่ฮาร์วาร์ด โดยมีนักศึกษาจำนวนทั้งหมด 1,115 คน[13] [14]หลักสูตรฤดูใบไม้ร่วงปี 2005 ได้รับการบันทึกไว้และเปิดสอนทางออนไลน์สำหรับนักศึกษาผ่านHarvard Extension School [ จำเป็นต้องอ้างอิง ]

รูปแบบย่อของการบันทึกนี้คือซีรีส์ทีวี 12 ตอนเรื่องJustice: What's the Right Thing to Do?ซึ่งจัดทำร่วมกันโดยWGBHและมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด สามารถรับชมตอนต่างๆ ได้ที่เว็บไซต์ Justice with Michael Sandel [15]นอกจากนี้ยังมีหนังสือที่มากับเรื่อง Justice: What's the Right Thing to Do?และหนังสืออ้างอิงเรื่อง Justice: A Reader

ความนิยมของการแสดงนั้นมาจากรูปแบบที่เน้นการอภิปราย ( วิธีการของโสกราตีส ) มากกว่าการท่องจำข้อเท็จจริง และจากสไตล์การบรรยายที่น่าสนใจของซานเดลที่ผสมผสานบริบทเข้ากับการอภิปราย ตัวอย่างเช่น เขาเริ่มต้นการบรรยายครั้งหนึ่งด้วยการอภิปรายเกี่ยวกับจริยธรรมของ การ เก็งกำไรตั๋ว[16]

BBC ออกอากาศ ซีรีส์นี้ความยาว 30 นาทีจำนวน 8 ตอนทางช่องBBC Fourเริ่มตั้งแต่วันที่ 25 มกราคม 2011 [17]

ในเดือนเมษายน 2012 BBC Radio 4ได้ออกอากาศซีรีส์สามส่วนและพอดแคสต์ในเวลาต่อมาที่นำเสนอโดย Sandel ชื่อว่าThe Public Philosopher [14] [18] [19]ซึ่งดำเนินรายการในรูปแบบที่คล้ายกับการบรรยายเรื่องความยุติธรรม โดยในครั้งนี้ได้บันทึกต่อหน้าผู้ฟังที่London School of Economicsตลอดทั้งสามรายการ Sandel ได้ถกเถียงกับผู้ฟังว่ามหาวิทยาลัยควรให้ความสำคัญกับนักศึกษาจากภูมิหลังที่ยากจนกว่าหรือไม่ พยาบาลควรได้รับค่าจ้างมากกว่านายธนาคารหรือไม่ และเป็นเรื่องถูกต้องหรือไม่ที่จะติดสินบนผู้คนเพื่อให้มีสุขภาพดี

เอดเอ็กซ์

ปัจจุบันSandel กำลังสอนหลักสูตรด้านความยุติธรรมบนedX [20] เมื่อวันที่ 29 เมษายน 2013 คณะปรัชญาของมหาวิทยาลัยแห่งรัฐซานโฮเซได้ส่งจดหมายเปิดผนึกถึง Sandel เพื่อประท้วงการใช้ MOOC (หลักสูตรออนไลน์แบบเปิดกว้างจำนวนมาก) เช่น หลักสูตรด้านความยุติธรรมของเขา[21] Sandel ตอบกลับต่อสาธารณะว่า: "ความกังวลว่าการใช้หลักสูตรออนไลน์อย่างแพร่หลายจะส่งผลกระทบต่อภาควิชาต่างๆ ในมหาวิทยาลัยของรัฐที่เผชิญกับแรงกดดันด้านงบประมาณ เป็นความกังวลที่สมเหตุสมผลและสมควรได้รับการถกเถียงอย่างจริงจังทั้งที่ edX และทั่วทั้งการศึกษาระดับอุดมศึกษา สิ่งสุดท้ายที่ฉันต้องการคือการให้การบรรยายออนไลน์ของฉันถูกใช้เพื่อบ่อนทำลายเพื่อนร่วมงานคณาจารย์ในสถาบันอื่น" [22]

การสอนอื่น ๆ

นอกจากนี้ ซานเดลยังร่วมสอนสัมมนาเรื่อง "จริยธรรมและเทคโนโลยีชีวภาพ" ร่วมกับ ดักลาส เมลตัน ซึ่งพิจารณาถึงผลกระทบทางจริยธรรมของ ขั้นตอนและความเป็นไปได้ทาง เทคโนโลยีชีวภาพ ที่หลากหลาย

การเมือง

การเมืองของซานเดลนั้น "อยู่ฝ่ายซ้ายโดยตรง" ตามรายงานของหนังสือพิมพ์ The Guardianฝ่ายซ้ายของอังกฤษในปี 2020 ตามคำสัมภาษณ์ของผู้สัมภาษณ์: "ในปี 2012 เขาได้เพิ่มความเฉลียวฉลาดให้กับโครงการต่ออายุของEd Miliband สำหรับ พรรคแรงงาน (สหราชอาณาจักร)โดยการพูดในงานประชุมพรรคในปีนั้นเกี่ยวกับขีดจำกัดทางศีลธรรมของตลาด... ช่วยสร้างแรงบันดาลใจให้ Miliband วิจารณ์ "ทุนนิยมล่าเหยื่อ" " [23]

การประพันธ์

ซานเดลเป็นผู้เขียนสิ่งพิมพ์หลายฉบับ รวมถึงDemocracy's DiscontentและPublic Philosophy Public Philosophyเป็นผลงานรวบรวมบทความที่เขาเคยตีพิมพ์มาก่อน ซึ่งวิเคราะห์บทบาทของศีลธรรมและความยุติธรรมในชีวิตการเมืองของอเมริกา เขาเสนอความเห็นเกี่ยวกับบทบาทของค่านิยมทางศีลธรรมและชุมชนพลเมืองในกระบวนการเลือกตั้งของอเมริกา ซึ่งเป็นประเด็นที่ถกเถียงกันมากเกี่ยวกับการเลือกตั้งของสหรัฐฯ ในปี 2004 และการอภิปรายทางการเมืองในปัจจุบัน

ซานเดล บรรยายเรื่อง "การเป็นพลเมืองใหม่" ของ Reith ใน ปี 2009 ทางสถานีวิทยุ BBC โดยกล่าวถึง "แนวโน้มของการเมืองใหม่เพื่อประโยชน์ส่วนรวม" [24]การบรรยายดังกล่าวจัดขึ้นที่ลอนดอนในวันที่ 18 พฤษภาคม ที่ออกซ์ฟอร์ดในวันที่ 21 พฤษภาคม ที่นิวคาสเซิลอะพอนไทน์ในวันที่ 26 พฤษภาคม และที่วอชิงตัน ดี.ซี. ในช่วงต้นเดือนมิถุนายน 2009 [25]

เขาเป็นผู้เขียนหนังสือเรื่องWhat Money Can't Buy: The Moral Limits of Markets (2012) ซึ่งโต้แย้งว่าสิ่งที่พึงประสงค์บางอย่าง เช่น อวัยวะของร่างกายและสิทธิในการฆ่าสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ ไม่ควรนำมาแลกเปลี่ยนเป็นเงินสด[26] ในหนังสือ ซานเดลโต้แย้งว่าการกระตุ้นแนวทางการตลาดในตัวผู้คนอาจนำไปสู่การผ่อนปรนหรือแม้กระทั่งการทุจริตในค่านิยมทางศีลธรรมของพวกเขา[27]

ในหนังสือของเขาเรื่องThe Tyranny of Merit ในปี 2020 Sandel ได้เสนอเหตุผลในการปฏิรูปลัทธิเสรีนิยมใหม่แบบตะวันตก โดยยกตัวอย่าง ผลงานของ Michael Youngเป็นแบบอย่าง (Young ทำให้คำว่า " meritocracy " เป็นที่นิยม) และพัฒนาแนวความคิดที่แบ่งปันกับThe Meritocracy TrapของDaniel Markovits [ 28] สถาบันชั้นนำต่างๆ รวมถึง Ivy League และ Wall Street ได้ทำลายคุณธรรมของเรา ตามที่ Sandel กล่าว และความรู้สึกของเราว่าใครสมควรได้รับอำนาจ[29] ความคล่องตัวทางสังคมที่หยุดชะงักอย่างต่อเนื่องและความไม่เท่าเทียมกันที่เพิ่มมากขึ้นกำลังเปิดเผยภาพลวงตาที่หยาบคายของความฝันแบบอเมริกันและคำสัญญาที่ว่า "คุณสามารถทำได้หากคุณต้องการและลองดู" อันหลังตามที่ Sandel กล่าวคือผู้ร้ายหลักของความโกรธและความหงุดหงิดที่ทำให้ประเทศตะวันตกบางประเทศมุ่งสู่ลัทธิประชานิยม [ 30] [31]

ในบทวิจารณ์ต่างๆ ของหนังสือปี 2020: พาดหัวของ Evening Standardคือ: " การวินิจฉัยแต่ไม่มีทางรักษาความชั่วร้ายของสังคมที่ไม่ยุติธรรม " [32]ในKirkus Reviews " ข้อเสนอของ Sandel สำหรับการเปลี่ยนแปลงนั้นน่าเชื่อถือน้อยกว่าการวิเคราะห์ที่ไตร่ตรองอย่างลึกซึ้งของเขา "; ใน British Education Studies Association: " เราต้องละทิ้งความเป็นเลิศของปริญญาจากมหาวิทยาลัย .. แน่นอนว่าการศึกษาระดับสูงเป็นสิ่งที่ดี แม้กระทั่ง 'ผลประโยชน์ร่วมกัน' แต่ทางมหาวิทยาลัยควรกลับไปมีบทบาทในการกำหนดและสร้างความรู้ ไม่ใช่หน่วยกิต [ 33] " ใน บทวิจารณ์ ของ Harvard Magazine : " แต่แม้ว่าความเท่าเทียมกันของโอกาสจะบรรลุได้ ซึ่ง Sandel สงสัย เขาคิดว่าระบบคุณธรรมนิยมจะไม่พึงปรารถนาและไม่ยั่งยืน: แม้แต่ระบบคุณธรรมนิยมที่สมบูรณ์แบบก็ยังมีข้อบกพร่องหลายประการที่ทำให้ไม่ยุติธรรม "; [34] พาดหัวข่าว ของวอลล์สตรีทเจอร์นัล : " บทวิจารณ์: ครีมก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน: อุดมคติแบบคุณธรรมทำให้ชนชั้นสูงหยิ่งยโสและคุกคามความสามัคคีของชุมชน นโยบายที่อิงตามอัตลักษณ์ทำให้ปัญหาเลวร้ายลง " [35]

ชีวิตส่วนตัว

ซานเดลแต่งงานกับคิคุ อดาตโต ศาสตราจารย์ร่วมมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด

การบริการสาธารณะ

ซานเดลทำหน้าที่ในสภาจริยธรรมชีวภาพของประธานาธิบดีในรัฐบาลของจอร์จ ดับเบิลยู บุช

รางวัลและเกียรติยศ

ผลงาน

วิดีโอภายนอก
ไอคอนวิดีโอบทสัมภาษณ์ของ Sandel จาก Booknotes เกี่ยวกับความไม่พอใจของประชาธิปไตย 19 พฤษภาคม 1996 C-SPAN
ไอคอนวิดีโอการนำเสนอโดย Sandel เกี่ยวกับความไม่พอใจของประชาธิปไตย 26 กุมภาพันธ์ 1997 C-SPAN
ไอคอนวิดีโอการนำเสนอโดย Sandel เกี่ยวกับปรัชญาสาธารณะ 23 กุมภาพันธ์ 2549 C-SPAN
ไอคอนวิดีโอการนำเสนอของ Sandel เกี่ยวกับความยุติธรรม: สิ่งที่ถูกต้องควรทำคืออะไร? 9 พฤศจิกายน 2552 C-SPAN
ไอคอนวิดีโอสัมภาษณ์ Sandel จากรายการ What Money Can't Buy ในรายการ After Words วันที่ 13 เมษายน 2012 ทางC-SPAN
ไอคอนวิดีโอการนำเสนอโดย Sandel เกี่ยวกับสิ่งที่เงินซื้อไม่ได้ 17 พฤศจิกายน 2012 C-SPAN
  • ความไม่พอใจของประชาธิปไตย: อเมริกาในการค้นหาปรัชญาสาธารณะเคมบริดจ์ แมสซาชูเซตส์: สำนักพิมพ์ Belknap ของสำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด 1998 ISBN 9780674197459-
  • เสรีนิยมและขอบเขตของความยุติธรรม . เคมบริดจ์, สหราชอาณาจักร นิวยอร์ก: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ 1998 ISBN 9780521567411-
  • ปรัชญาสาธารณะ: บทความเกี่ยวกับศีลธรรมในทางการเมืองเคมบริดจ์ แมสซาชูเซตส์: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด 2548 ISBN 9780674023659-
  • กรณีต่อต้านความสมบูรณ์แบบ: จริยธรรมในยุคของวิศวกรรมพันธุกรรม . เคมบริดจ์ แมสซาชูเซตส์: สำนักพิมพ์ Belknap ของสำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด 2550 ISBN 9780674019270-
  • ความยุติธรรม: ผู้อ่าน . Oxford New York: Oxford University Press. 2007. ISBN 9780195335125-
  • ความยุติธรรม: สิ่งที่ถูกต้องคืออะไร? . นิวยอร์ก: Farrar, Straus and Giroux. 2010. ISBN 9780374532505-
    • แปลเป็นฉบับภาษาจีน เยอรมัน สเปน ฝรั่งเศส กรีก ญี่ปุ่น เกาหลี โปรตุเกส รัสเซีย และเวียดนาม โปรดดูบทความในหนังสือสำหรับการอ้างอิงฉบับเต็ม
  • สิ่งที่เงินซื้อไม่ได้: ขีดจำกัดทางศีลธรรมของตลาด . นิวยอร์ก: Farrar, Straus and Giroux. 2012. ISBN 9780374203030-[42]
    • แปลภาษาเยอรมัน: Was man für Geld nicht kaufen kann: die Moralischen Grenzen des Marktes . เบอร์ลิน: อัลชไตน์. 2555. ไอเอสบีเอ็น 9783550080265-
    • แปลภาษาฝรั่งเศส: Ce que l'argent ne saurait acheter: les Limites Morales du Marché ปารีส: Editions du Seuil. 2014. ไอเอสบีเอ็น 9782021173239-
    • แปลเป็นภาษาสเปนและภาษาอื่น ๆ ด้วย
  • ความกดขี่ของความดี: อะไรจะเกิดขึ้นกับความดีส่วนรวม? . Farrar, Straus และ Giroux. 2020. ISBN 9780374289980-

ดูเพิ่มเติม

อ้างอิง

  1. ^ ซานเดล, ไมเคิล. “ไมเคิล ซานเดลและเอซี เกรย์ลิงในการสนทนา”
  2. ^ Newman, Lainey A.; Zheng, Ruth (7 พฤษภาคม 2018). "'Intellectual Powerhouse': Yascha Mounk Examines the Future of Democracy". The Harvard Crimson . Cambridge, Massachusetts . สืบค้นเมื่อ10 สิงหาคม 2022 .
  3. ^ "Korea's New Security Paradigm". Asan Foundation. 4 เมษายน 2011 . สืบค้นเมื่อ21 กันยายน 2020 .
  4. ^ "Michael J. Sandel". scholar.harvard.edu . สืบค้นเมื่อ25 พฤศจิกายน 2023 .
  5. ^ "ไมเคิล ซานเดล และปรัชญาจีน".
  6. ^ "Book of Members, 1780–2010: Chapter B" (PDF) . American Academy of Arts and Sciences . สืบค้นเมื่อ3 มิถุนายน 2011 .
  7. ^ แคสเปอร์, สก็อตต์ อี. (2013). สารานุกรมประวัติศาสตร์วัฒนธรรมและปัญญาชนอเมริกันแห่งออกซ์ฟอร์ด. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด. หน้า 126. ISBN 978-0-19-976435-8-
  8. ^ "Michael Sandel: ฉันรู้มากขนาดนี้". The Guardian . 27 เมษายน 2013 . สืบค้นเมื่อ9 มกราคม 2017 .
  9. ^ "Michael Sandel: ปรมาจารย์แห่งคำถามสำคัญในชีวิต | โปรไฟล์ของ Observer". The Guardian . 7 เมษายน 2012 . สืบค้นเมื่อ5 เมษายน 2022 .
  10. ^ "ความยุติธรรมในฐานะความเป็นธรรม: การเมืองไม่ใช่อภิปรัชญา" เก็บถาวร 2018-07-12 ที่เวย์แบ็กแมชชีนโดย จอห์น รอลส์
  11. ^ "Michael Sandel wins Asturias Award in Social Sciences". Harvard Gazette . 11 มิถุนายน 2018. สืบค้นเมื่อ10 กรกฎาคม 2018 .
  12. ^ Friedman, Thomas L. (15 มิถุนายน 2011). "ความคิดเห็น". The New York Times . สืบค้นเมื่อ10 กรกฎาคม 2018 .
  13. ^ Makarchev, Nikita. “Sandel Wins Enrollment Battle.” The Harvard Crimson. 26 กันยายน 2550
  14. ^ โดย Anthony, Andrew (7 เมษายน 2012). "Michael Sandel: ปรมาจารย์แห่งคำถามใหญ่ๆ ของชีวิต". The Observer . สืบค้นเมื่อ10 กรกฎาคม 2018 .
  15. ^ "ความยุติธรรม"—ออกอากาศในหนังสือออนไลน์โดย Craig Lambert 22 กันยายน 2009
  16. ^ โทโมโกะ, โอตาเกะ (19 กันยายน 2553). "คิดดังๆ". Japan Times
  17. ^ "บีบีซีสี่ - ความยุติธรรม". บีบีซี .
  18. ^ "ซีรีส์ 1, นักปรัชญาสาธารณะ - BBC Radio 4" BBC .
  19. ^ "นักปรัชญาสาธารณะ - ดาวน์โหลด - BBC Radio 4" BBC .
  20. ^ "ความยุติธรรม". edX . 23 พฤษภาคม 2018.
  21. ^ “'จดหมายเปิดผนึกถึงศาสตราจารย์ Michael Sandel จากภาควิชาปรัชญา มหาวิทยาลัย San Jose State'”. The Chronicle of Higher Education . 2 พฤษภาคม 2013
  22. ^ “Michael Sandel ตอบสนอง”. The Chronicle of Higher Education . 2 พฤษภาคม 2013
  23. ^ Coman, Julian (6 กันยายน 2020). "Michael Sandel: 'The populist backlash has a revolt against the tyranny of merit'". The Observer . ISSN  0029-7712 . สืบค้นเมื่อ23 ธันวาคม 2023 .
  24. ^ รายละเอียดรายการ BBC Radio 4 สำหรับ Start the Week วันที่ 25 พฤษภาคม 2009
  25. ^ Plunkett, John (5 กุมภาพันธ์ 2552). "Michael Sandel จะบรรยาย Reith ของ Radio 4" The Guardian
  26. ^ บทสรุปและบทวิจารณ์เชิงวิจารณ์ของหนังสือของ Sandel มีอยู่ได้ใน นิตยสาร Philosophy Now ฉบับเดือนกันยายน/ตุลาคม 2013 อ่านได้ที่นี่
  27. ^ Elías, Julio J., Nicola Lacetera และ Mario Macis. 2015. "Sacred Values? The Effect of Information on Attitudes toward Payments for Human Organs", American Economic Review , เล่ม 105(5), หน้า 361-365, พ.ค.
  28. ^ "The Meritocracy Trap โดย Daniel Markovits". The Objective Standard . 18 ธันวาคม 2020 . สืบค้นเมื่อ24 กรกฎาคม 2021 .
  29. ^ “Michael Sandel: ทำไมชนชั้นสูงจึงไม่สมควรได้รับสถานะของตนเอง” UnHerd สืบค้นเมื่อ24 พฤษภาคม 2022
  30. ^ ความกดขี่ของความดี: อะไรกลายเป็นประโยชน์ส่วนรวม? . Farrar, Straus และ Giroux. 2020. ISBN 9780374289980-
  31. ^ Coman, Julian (6 กันยายน 2020). “Michael Sandel: 'การตอบโต้ของพวกประชานิยมเป็นการก่อกบฏต่อต้านความอยุติธรรมทางคุณธรรม'”. The Guardian .
  32. ^ Glover, Julian (10 กันยายน 2020). "The Tyranny of Merit: More diagnose than cure " ของ Michael Sandel Evening Standard สืบค้นเมื่อ23 ธันวาคม 2023
  33. ^ "The Tyranny of Merit: What's become of the common good? by Michael J. Sandel – The British Education Studies Association". educationstudies.org.uk . สืบค้นเมื่อ23 ธันวาคม 2023 .
  34. ^ Lenfield, Spencer Lee (ตุลาคม 2020). "ไม่มี ใครสมควรได้รับตำแหน่งที่ Harvard: Michael Sandel เสนอข้อโต้แย้งต่อระบบคุณธรรมนิยม" Harvard Magazine สืบค้นเมื่อ23 ธันวาคม 2023
  35. ^ Swaim, Barton (5 มกราคม 2021). "บทวิจารณ์ 'The Tyranny of Merit': The Cream Also Rises". Wall Street Journal . ISSN  0099-9660 . สืบค้นเมื่อ23 ธันวาคม 2023 .
  36. ^ "ไมเคิล เจ. ซานเดล, DPhil". hsci.harvard.edu .
  37. ^ ฮิลล์, แอนดรูว์ (13 กันยายน 2012). "ชีวประวัติและเศรษฐศาสตร์มีอิทธิพลเหนือ" . Financial Times . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 ธันวาคม 2022 . สืบค้นเมื่อ15 กันยายน 2012 .
  38. ^ "100 นักคิดระดับโลกที่ติดอันดับ FP" นโยบายต่างประเทศ . 26 พฤศจิกายน 2012 เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 พฤศจิกายน 2012 . สืบค้นเมื่อ28 พฤศจิกายน 2012 .
  39. ↑ "Utrechtse ก่อตั้งโดย Michael Sandel และ Psychobioloog BJ Casey". มหาวิทยาลัยอูเทรคต์. สืบค้นเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ 2014 .
  40. ^ เทคโนโลยี พัฒนาด้วย webControl CMS โดย Intermark "Michael J. Sandel - Laureates - Princess of Asturias Awards" มูลนิธิ Princess of Asturias
  41. ^ "'นักปรัชญาร็อคสตาร์' Michael Sandel รับปริญญาเอกกิตติมศักดิ์จาก Radboud University". Radboud University . 11 พฤษภาคม 2023 . สืบค้นเมื่อ11 พฤษภาคม 2023 .
  42. ^ "ความปรารถนาอันไม่รู้จักพอ". The Economist . 21 กรกฎาคม 2012.
วิกิคำคมมีคำคมที่เกี่ยวข้องกับไมเคิล ซานเดล
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับMichael J. Sandel
  • ชีวประวัติมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด
  • Michael Sandel: On the Good Life บนช่อง YouTube ของBerggruen Institute
  • สัมภาษณ์แบบพอตแคสต์กับไนเจล วอร์เบอร์ตันใน Philosophy Bites ในเรื่องสิ่งที่ไม่ควรขาย
  • “กรณีต่อต้านความสมบูรณ์แบบ: จริยธรรมในยุคของการตัดต่อพันธุกรรม โดย Michael J. Sandel (2007)” โดย N. Antonios จากสารานุกรม Embryo Project
  • สัมภาษณ์แบบพอตแคสต์กับไนเจล วอร์เบอร์ตันในรายการ Ethics Bites ในหัวข้อการปรับปรุงพันธุกรรมในกีฬา
  • สภาประธานาธิบดีว่าด้วยจริยธรรมชีวภาพ
  • หน้าลิงก์ที่เกี่ยวข้องกับ Reith Lectures 2009
  • สิ่งที่ถูกต้องควรทำคืออะไร? บนช่องYouTube ของมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด
  • ความยุติธรรมและการโต้วาทีสังคมใหญ่บน BBC
  • ความยุติธรรม: ชุดการบรรยายโดย Michael Sandel บน BBC
  • การปรากฏตัวบนC-SPAN
  • ไมเคิล ซานเดลที่TED
  • การเสวนาและถาม-ตอบในหัวข้อ "ประชานิยม ทรัมป์ และอนาคตของประชาธิปไตย" จัดขึ้นที่ The American Academy ในเบอร์ลิน เมษายน 2561
  • “Michael Sandel นักปรัชญา” Desert Island Discs , BBC Radio 4 , ตุลาคม 2021
Retrieved from "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Michael_Sandel&oldid=1240310302"