Түркия

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту
Координаттар: 39°03′00″ с. е. 34°57′00″ ш. б. / 39.05000° с. е. 34.95000° ш. б. / 39.05000; 34.95000 (G) (O) (Я)
Түркия Республикасы
түр. Türkiye Cumhuriyeti
Байрақ Елтаңба
Ұран: «Yurtta Barış, Dünyada Barış
(қаз. «Жұртта бейбіт, Дүниеде бейбіт»)»
Әнұран: «İstiklâl Marşı»
Тарихы
Тәуелсіздік күні 29 қазан 1923 жыл
Мемлекеттік құрылымы
Ресми тілі Түрік тілі
Елорда Анкара
Ірі қалалары Ыстанбұл, Анкара, Измир, Бурса, Адана, Газиантеп, Анталия, Кония
Үкімет түрі Президенттік республика
Президенті
Вице-президенті
Ұлттық мәжіліс спикері 		Режеп Ердоған
Фуат Октай
Мұстафа Шентоп
Мемлекеттік діні Зайырлы мемлекет
Географиясы
Жер аумағы
• Барлығы
• % су беті 		Әлем бойынша 36-шы орын
783 356 км²
1,3
Жұрты
• Сарап (2018)
• Тығыздығы
▲ 82 003 882[1] адам (19-шы)
105[2] адам/км² (107-ші)
Экономикасы
ЖІӨ (АҚТ)
 • Қорытынды (2019)
 • Жан басына шаққанда
▼ $2,274 трлн.[3] $ (13-ші)
▼ 27,391[3] $ (45-ші)
ЖІӨ (номинал)
 • Қорытынды (2019)
 • Жан басына шаққанда
▼ 706,237 млрд.[3] $ (17-ші)
▼ 8,507[3] $ (60-шы)
АДИ (2017) ▲ 0,791[4] (жоғары) (64-ші)
Этнохороним түрік, түріктер
Валютасы Түрік лирасы (TRY, 949 коды)
Қосымша мәліметтер
Әуе компаниясы Turkish Airlines
Интернет үйшігі .tr
ISO коды TR
ХОК коды TUR
Телефон коды +90
Уақыт белдеулері UTC+3

Түркия (түр. Türkiye), ресми аталуы Түркия Республикасы (түр. Türkiye Cumhuriyeti) — Азия мен Еуропа құрлықтарында орналасқан мемлекет. Жер көлемі жағынан 37-ші орын алады (783,562 км²). Халық саны – 82 003 882 адам. Тәуелсіздігін 1923-ші жылы алған, астанасы Анкара қаласы. Осман империясының ыдырауының нәтижесінде пайда болды. Кіші Азия түбегінде орналасқан, оны Қара, Жерорта, Эгей мен Мәрмәр теңіздері жан-жақтан қоршайды. Шығысында Грузия, Әзірбайжан, Иранмен және Армениямен, батысында Болгариямен, Грекиямен, оңтүстігінде Ирак және Сириямен шекаралас.

Географиясы

Түркия ғарыштан көрінісі
Тавр таулары

Географиялық орны, табиғат жағдайы. Түркия дүниенің екі бөлігінде орналасқан мемлекет. Жерінің 97 % -ы Азияда, ал 3 %-ы Еуропада жатыр. Батысы мен шығысы 1600 км-ге, солтүстігі мен оңтүстігі 550 км-ге созылған. Жағалауын солтүстігінде Қара теңіз, батысында Эгей теңізі, оңтүстігінде Жерорта теңізі сулары шайып жатыр. Жағрафиялық орнының ерекшелігі - Еуропа мен Азия құрлықтарының тоғысқан жерінде орналасқандығы. Босфор бұғазы үстінде салынған көпір Азия мен Еуропа құрлықтарын жалғастырып тұр. Көпір 1973 жылы қазан айының 30-ында Түркия Республикасының 50 жылдық құрметіне ашылған. Ұзындығы 1074 м, биіктігі 64 м. Оның құрылысында түріктермен қатар ағылшындар, немістер, жапондықтар еңбек етті. Қазір бұл көпір жаңа Түркияның нышаны сияқты.

Босфор, Дарданелл бұғаздары мен Мәрмәр теңізі халықаралық маңызы бар су жолдары. Босфор, Дарданелл бұғаздары тек Азия мен Еуропа арасындағы шекара емес, сонымен қатар Қара теңізді Дүниежүзілік мұхитпен жалғастырып жатқан су жолы жүйесі. Түркияның «Анадолы» деп аталатын бөлігі Кіші Азия түбегінде, қалған бөлігі Еуропаның Балқан түбегінде орналасқан. Босфор бұғазының жарлауытты жағалауларында Түркияның үлкен ірі портты қаласы Ыстамбұл орналасқан.

Түркияның құрлықтағы шекарасының ұзындығы 618 км, шығысында Армения, Грузия, Әзірбайжан, Иранмен оңтүстігінде Ирак, Сириямен, батысында Грекия, Болгариямен, солтүстігінде Қара теңіз арқылы Румыния, Украина, Ресей Федерациясымен шектеседі.

Жер бедері

Түркияның Еуропадағы Шығыс Фракия немесе Румеслей деп аталатын бөлігі биіктігі 1000 м-дей үстіртті төбелі болып келеді. Азия бөлігін (Кіші азия немесе Анадолы) түгелдей Кіші азия таулы қыраты алып жатыр. Елде ойпатты жерлер аз, тек теңіз жағалаулары мен өзен атырауларында онша үлкен емес жерлерді қамтиды. Қара теңіз жағалауына қатарласа ұзындығы 1000 км-ге созылған Понти таулары алып жатыр. Понти тауларының орташа биіктігі 2500 м., шығысындағы Качкар тауының биіктігі 3931 м. жартасты болып келетін альпілік шатқал тармақтарын асып өтетін тау аңғарларының болмауы елді мекендердің қарым-қатынасын қиындатады.

Түркияның оңтүстігінде Жерорта теңізі жағалауында Тавр күрделі тау жотасы орналасқан. Тавр таулары Батыс, Орталық және Шығыс Тавр жоталары болып бөлінеді.

Батыс Тавр таулары. Анталия бұғазы мен ойпатын доға тәрізді қоршап жатыр. Ең биік жері Бедағ (3086 м.) тауы. Тау жоталары арасында тұщы көлдерден Бейшехир, Эгридир, Сугла, ал тұзды көлдерден Аджиғөл, Ақшекер бар.

Орталық Тавр тау жоталары Батыс Тавр тауларына қарағанда жер бедері альпілік және биік болып келеді. Көптеген тау жоталарының биіктігі 3000 м-ден биік батысында Жерорта теңізіне жарасты болып құлай енеді. Мерсин тауының оңтүстігінде Адана аллювиальды ойпаты орналасқан.

Шығыс Тавр. Тау жоталары Мұрат өзені мен Ван көлінен Шығыс шекараға дейінгі аралықта жатыр. Осы аралықта Джило тау торабының биіктігі 4168 м. Тау жоталары Фыратт және Джиле өзендерінің аңғарымен тілімделген. Шығыс Таврдан оңтүстікке қарай кең алқапты Диярбақыр қазаншұңқыры алып жатыр. Шығыс Анадолының табиғаты әсем, теңіз деңгейінен 1720 м биіктікте Ван көлі орналасқан.

Елдің солтүстік шығысында Армения Республикасымен шекаралас ауданда Түркия Республикасының ең биік шыңы Үлкен Ағры тауы орналасқан. Ол сөнген жанартау, оның биіктігі 5165 м. Үлкен Ағры тауының қасында тағы бір сөнген жанартау Кіші Арғы 3925 м. орналасқан. Түркия аумағының көп жер бөлігі сейсмикалық аймаққа жатады. Эгей теңізі аумағы мен елдің шығысында жер сілкінулер жиі болып тұрады.

Түрік территориясының максималды ұзындығы батыстан шығысқа қарай 1600 км, солтүстіктен оңтүстікке қарай 600 км. Оны үш жағынан теңіздер шайып жатыр: солтүстігінде – Қара теңіз, батысында – Эгей теңізі, оңтүстігінде – Жерорта теңізі. Түркияның еуропалық және азиялық бөліктері бір-бірінен Қара теңізден Эгейге теңіз жолын құрайтын және Мәрмәр теңізін, Босфор мен Дарданеллді қамтитын су жүйесі арқылы бөлінген. Босфор мен Алтын мүйіздің оңтүстік бөлігінде (Мармара теңізі) әлемдегі ең әдемі қалалардың бірі және Түркияның ең көп халқы бар қала - Ыстамбұл (бұрынғы Константинополь) орналасқан.

Пайдалы қазбалары

Түркия жерінде 100-ден астам түрлі пайдалы қазбалар кездеседі. Олар: хром, мұнай, тас көмір және т.б. Елде темір, қорғасын, мырыш, сынап кендері көп. Тұз көлінде көп тұз өндіріледі.

Әлемдегі сынап қорының 25 пайызы Түркияға тиесілі.

Климаты

Түркия — Континентік климат белдеуінде орналасқан тау елі. Ел орталығында климат шұғыл-континенттік. Қыста суық болады, ал жазда ыстық. Тек қана теңіз жағалауында климат Субтропикалық болады. Жерорта мен Эгей теңіздерінде ауа райы өте ыстық болады. Осы аумақты Жерортатеңіздік климат белдеуі алып жатыр. Жаздын орташа температурасы + 29-31 С° құрайды. Қыста жауын-шашын көп жауады. Ауа температурасы +15 С°. Ашық күн болмайды. Ауасы салқын болуы мүмкін. Қар өте сирек жауады. Жерорта теңізі жағалауында орташа температура +18 С°. Эгей теңізінде ауа-райы салқын тек қана қыс айларында болады. Жазда өте ыстық. Орташа ылғалдылық 60% құрайды. Қара теңізде климат қоныржай-теңіздік. Мұнда көп жауын-шашын болады. Жазда ашық күн көп болады, ал қыста жиі-жиі жауын-шашын жауады. Оңтүстiк-шығысты Тропикалық климат белдеуі алып жатыр. Мұнда жауын-шашын өте аз жауады және жыл бойы ыстық болады.

Ішкі сулары

Салда (көл)

Түркияның жер бедерінің әр түрлі болуына байланысты ішкі сулары да әркелкі таралған.

Республика аумағында ішкі сулар бірнеше түрге бөлінеді. Олар: өзендер, көлдер, жер асты суы, мұздықтар және бөгендер мен каналдар.

Өзендері

Түркия аумағында ірілі-ұсақты көп өзен бар. Олардың ішінде бір ғана өзеннің (Қызылырмақұзындығы 1000 км-ден асады. Басқа өзендер: Ефрат, Сакария, Мұрат, Қарасу, Тигр).

Республиканың барлық өзендері Қара теңізге және Эгей теңізіне құяды.

Көл мен бөгендері

Ван көлі
Тұз көлі

Түркияда көлдер және бөгеттердiң жиыны орналасқан. Елдiң 11% аумағын көл және батпақтар алып жатыр. Бұл көлдердiң көпшiлiгi Мәрмәр және Жерорта теңiздері, Орталық және Шығыс Анадолы өлкелерінде жайғасқан. Ірі көлдері Ван (ұзындығы 119 км, аумағы 3755 ш.ш.), Тұз (80км, 1665 ш.ш.), Эгридир (50км, 482 ш.ш.), Бейшехир (45км,650 ш.ш.) және т. б.

Өсімдіктері мен жануарлары

Түркияда өсімдіктердің 6 700 түрі бар. Үштен екі түрі тек қана осы жерде өседі. Қара теңіз жағасында қалың орман өсіп тұр. Осы жерде Армян емені, сәнді үйеңкі және шамшат өседі. Жерорта теңіз жағасында бұта көп және жерортатеңіздік қарағайлар өседі. Ал грек жаңғағы, бадам және емен сирек кездеседі. Эгей теңізі жағалауында мәңгі жасыл ағаштар өсіп тұр. Орталығында құрғақшылыққа төзімді бұталар мен ағаштар бар.

Елде жануарлардың көп түрі бар. Тау ормандарында марал, кербұғы, елік, жабайы шошқа, қабылан мен аюлар кездеседі. Далада бауырымен жорғалаушылар тіршілік етеді.

Тарихы

Аңызға айналған Троя қабырғалар

XI ғасырдың соңында Кіші Азия түбегіне Орта Азиядан оғыздардан тараған көшпенді селжұқ тайпалары кірді. Сол кездегі ірі, қуатты Византия империясы да оларға тойтарыс бере алмады. 1071 жылы Манцикерт (түрікше Маназкерт) маңындағы шайқаста селжұқтар византиялықтарды күйретті. Нәтижесінде селжұқтар олардың Кіші Азиядағы, Сирия мен Палестинадағы иеліктерін тартып алды.

Бірақ та Ирак, Иран, Сирия, Палестина, Кіші Азияны қамтыған Селжұқ империясы біраздан кейін бірнеше бөлікке бөлінді. Оның Кіші Азиядағы бөлігі өзін Конья сұлтандығы деп жариялады, оның астанасы Конья (бұрынғы Иконий) қаласында болды. Крестшілердің жорықтарына, Кіші Азия мен Қиыр Шығыстың корольдіктеріне (Антиохия, Кіші Әрменстан, т.б.) тойтарыс бере алған Конья сұлтандығын 1318 жылда Хулагу хандығы құлатты.

Соған дейін, XII ғасырдың басында, Шыңғысханның және оның ұрпақтарының шабуылдарынан құтылып, Хорасаннан, Сырдария жағасынан Сүлеймен шахтың басшылығымен оғыздардан тараған қайы тайпасы Арменияға, одан кейін, оның баласы Ертұғырыл бейдің кезінде Кіші Азияға көшіп кетті де, Конья сұлтаны Ала-ад-дин Кейқубат Византиямен соғыста көмектесті, сондықтан ол оғыз қайыларына Ангора(Анкара) мен Брусса (Бурса) қалаларының арасындағы жерлерді берді.

Ертұғырылдың баласы Осман бей Византиямен күресте оның Кіші Азиядағы көптеген жерлерін тартып алды. Содан кейін, 1299 жылы Осман Конья сұлтандығынан тәуелсіздігін жариялап, Осман империясын құрды.

Босфор бұғазы үстінде салынған көпір Азия мен Еуропа материктерін жалғастырып тұр. Көпір 1973 жылы қазан айының 30-да Түркия Республикасының 50 жылдық құрметіне ашылған. Ұзындығы 1074 м, биіктігі 64 м. Оның құрылысында түріктермен қатар ағылшындар, немістер, жапондықтар еңбек етті.

Босфор бұғазының жарлауытты жағалауларында Түркияның үлкен ірі портты қаласы Ыстамбұл орналасқан. Ертеде Ыстамбұл Шығыс Рим империясының (Византияның) елордасы болған. Қала ол кезде Константинополь деп аталатын, 1453 жылы қаланы түріктер басып алып, жаңадан Ыстамбұл деп атаған. Генерал Мұстафа Кемал Ататүріктің басқаруымен түрік халқының ұлт – азаттық көтерілісі нәтижесінде (1918 – 1923 ж.) 1923 жылы қазанның 29-да Түркия Республикасы құрылып, Түркия Республикасының тұңғыш президенті болып Мұстафа Кемал Ататүрік сайланды.

Түркияның әкімшілік бөлінуі

Толық мақаласы: Түркияның әкімшілік бөлінуі

Аудандар:

Ірі қалалар

Орыны Қала 1990 2000 2007 2008 2009 Провинция
1 Ыстанбұл 6 629 431 8 803 468 10 861 463 10 878 360 10 895 257 Ыстамбұл (ил)
2 Анкара 2 583 963 3 203 362 3 842 737 3 894 182 3 945 627 Анкара (ил)
3 Измир 1 758 780 2 232 265 2 644 531 2 672 126 2 699 721 Измир (ил)
4 Бурса 834 576 1 194 687 1 537 040 1 589 530 1 642 020 Бурса (ил)
5 Адана 916 150 1 130 710 1 506 272 1 517 787 1 529 302 Адана (ил)
6 Газиантеп 603 434 853 513 1 192 023 1 235 815 1 279 607 Газиантеп (ил)
7 Кония 513 346 742 690 973 791 980 973 988 155 Кония (ил)
8 Анталия 378 208 603 190 877 945 911 497 945 049 Анталия (ил)
9 Кайсери 425 776 536 392 775 594 781 119 786 644 Кайсери (ил)
10 Мерсин 481 459 633 691 692 300 696 518 700 736 Мерсин (ил)
11 Ескишехир 413 082 482 793 581 408 599 796 618 184 Ескишехир (ил)
12 Диярбакыр 373 810 545 963 613 332 613 821 614 310 Диярбакыр (ил)
13 Денизли 237 918 357 557 465 947 479 381 492 815 Денизли (ил)
14 Шанлыурфа 276 528 385 588 472 238 468 993 465 748 Шанлыурфа (ил)
15 Самсун 322 982 388 509 459 781 461 640 463 499 Самсун (ил)
16 Есенюрт 70 280 148 981 335 316 373 017 410 718 Стамбул (ил)
17 Малатия 270 412 381 081 419 212 411 181 403 150 Малатия (ил)
18 Адапазары 272 039 283 752 382 226 390 624 399 022 Сакария (ил)
19 Кахраманмараш 228 129 326 198 380 805 385 672 390 539 Кахраманмараш (ил)
20 Ерзерум 242 391 361 235 361 160 359 752 358 344 Ерзурум (ил)
21 Ван 155 623 284 464 331 986 342 139 352 292 Ван (ил)
22 Елазығ 204 603 266 495 319 381 312 584 305 787 Елазығ (ил)
23 Батман 147 347 246 678 293 024 298 342 303 660 Батман (ил)
24 Султанбейли 82 298 175 700 272 758 282 026 291 294 Стамбул (ил)
25 Измит 190 741 195 699 285 470 287 970 290 470 Коджаели (ил)
26 Сивас 223 115 251 776 294 402 288 693 282 984 Сивас (ил)
27 Гебзе 159 116 253 487 270 614 274 271 277 928 Коджаели (ил)
28 Маниса 158 928 214 949 281 890 278 967 276 044 Маниса (ил)
29 Балыкесир 170 589 215 436 241 404 247 072 252 740 Балыкесир (ил)
30 Санджактепе 46 013 144 351 223 755 227 602 231 449 Стамбул (ил)
31 Тарсус 187 508 216 382 229 921 228 471 227 021 Мерсин (ил)
32 Трабзон 161 886 214 949 230 693 220 860 211 027 Трабзон (ил)
33 Чорум 116 810 161 321 202 322 206 572 210 822 Чорум (ил)
34 Чорлу 74 681 141 525 190 792 200 577 210 362 Текирдағ (ил)
35 Каяпынар 10 958 68 150 166 905 185 626 204 347 Диярбакыр (ил)
36 Османие 122 307 173 977 180 477 189 112 197 747 Османие (ил)
37 Адыяман 100 045 178 538 191 627 193 250 194 873 Адыяман (ил)
38 Күтахия 130 944 166 665 212 934 202 118 191 302 Күтахия (ил)
39 Кырыккале 185 431 205 078 193 526 192 341 191 156 Кырыккале (ил)
40 Антакия 123 871 144 910 186 243 188 310 190 377 Хатай
41 Бейликдүзү 15 202 97 985 186 789 185 633 184 477 Стамбул (ил)
42 Бүйүкчекмедже 54 475 97 615 144 666 163 140 181 614 Стамбул (ил)
43 Искендерун 154 807 159 149 177 294 176 374 175 454 Хатай
44 Айдын 107 011 143 267 168 216 171 242 174 268 Айдын (ил)
45 Ушак 105 270 137 001 172 709 173 053 173 397 Ушак (ил)
46 Арнавуткөй 42 749 98 930 141 143 156 333 171 523 Стамбул (ил)
47 Аксарай 90 698 129 949 153 570 161 323 169 076 Аксарай (ил)
48 Ыспарта 112 117 148 496 184 735 175 815 166 895 Ыспарта (ил)
49 Афионкарахисар 95 643 128 516 159 967 163 207 166 447 Афьонкарахисар (ил)
50 Инегөл 73 258 119 710 154 698 158 575 162 452 Бурса (ил)

Саясаты

Режеп Тайып Ердоған Президент

1923-2018 жылдар аралығында Түркия парламенттік өкілетті демократиялы ел болды. Президенттік жүйе 2017 жылы референдумда қабылданды; жаңа жүйе 2018 жылы өтетін президенттік сайлаудан бастап күшіне енді және президентке атқарушы билікке толық бақылау береді, соның ішінде жарлықтар шығару, өзінің кабинетін тағайындау, бюджет құру, Парламентті тарату, мерзімінен бұрын сайлау тағайындау, шенеуніктер мен соттарды тағайындау. Премьер-министрдің лауазымы жойылып, оның өкілеттіктері (Министрлер Кабинетінің өкілеттіктерімен бірге) президентке берілді, ол мемлекет басшысы болып табылады және тікелей сайлау арқылы бес жылға сайланады. Режеп Тайып Ердоған — тікелей дауыс беру арқылы сайланған тұңғыш президент. Түркия Конституциясы елдің құқықтық базасын реттейді. Онда Мемлекеттік басқарудың негізгі қағидаттары баяндалады және Түркия біртұтас орталықтандырылған мемлекет ретінде жарияланады.

Атқарушы билікті президент жүзеге асырады, ал заң шығарушы билік Түркияның Ұлы Ұлттық жиналысы деп аталатын бір палаталы парламентке тиесілі. Сот билігі номиналды түрде атқарушы және заң шығарушы билікке тәуелсіз, бірақ 2007, 2010 және 2017 жылдардағы референдумдардан кейін күшіне енген конституциялық өзгерістер Президент пен билеуші партияға судьялар мен прокурорларды тағайындау немесе қызметінен босату туралы кең өкілеттіктер берді. Конституциялық сотқа заңдар мен жарлықтардың Конституцияға сәйкестігі туралы шешім қабылдау тапсырылды. Мемлекеттік Кеңес әкімшілік істер бойынша соңғы сатыдағы трибунал, ал басқалары үшін Жоғарғы апелляциялық сот.

Анкарадағы Түркияның Ұлы Ұлттық Мәжілісі

Екі жыныстың да жалпыға бірдей сайлау құқығы бүкіл Түркияда 1933 жылдан бастап және көптеген елдерден бұрын қолданылып келеді және 18 жасқа толған әрбір түрік азаматы дауыс беруге құқылы. Партиялық тізім бойынша 85 сайлау округінен пропорционалды өкілдік жүйесі бойынша төрт жылға сайланатын 600 парламент мүшелері бар. Конституциялық Сот антисекулярлық немесе сепаратистік деп санайтын саяси партияларды мемлекеттік қаржыландырудан айыруы немесе олардың өмір сүруіне мүлде тыйым сала алады. Сайлау шегі — дауыстардың он пайызын құрайды.

Ататүрік реформаларының жақтаушылары исламшылдардан ерекшеленетін кемалистер деп аталады, олар діннің заң шығарудағы, білім берудегі және қоғамдық өмірдегі рөліне қатысты екі түрлі пікірді білдіреді. Кемалистік көзқарас мемлекеттің экономикаға, білімге және басқа да мемлекеттік қызметтерге араласу қажеттілігін сақтай отырып, зайырлы конституциясы және батыстық мәдениеті бар демократия нысанын қолдайды. 1923 жылы республика ретінде құрылғаннан бері Түркия зайырлылықтың күшті дәстүрін қалыптастырды. Алайда, 1980-ші жылдардан бастап табыстардың теңсіздігі және таптардың айырмашылығы сияқты мәселелер исламизмнің пайда болуына алып келді, бұл қозғалыс үкіметтің саясатындағы дін үшін үлкен рөлді қолдайды және теория жүзінде билік, қауымдық ынтымақтастық және әлеуметтік әділеттілік міндеттерін қолдайды; дегенмен, іс жүзінде туындаған нәрсеге жиі дау туындайды. Режеп Тайып Ердоған мен АКП кезіндегі Түркия барған сайын авторитарлы ел ретінде сипатталады.

Заң

Ыстамбұл Чағлаян әділет сарайы — Стамбулдың Шишли ауданындағы сот ғимараты.

Түркияның сот жүйесі континенталды Еуропа жүйесімен толығымен біріктірілген. Мысалы, Түркияның Азаматтық кодексі негізінен Швейцарияның Азаматтық кодексі мен міндеттемелер кодексінің және Германияның Сауда кодексінің элементтерін қосу арқылы өзгертілді. Әкімшілік кодекстің француздық, ал Қылмыстық кодекстің итальяндық аналогымен ұқсастықтары бар.[5]

Түркия билікті бөлу принципін қабылдады. Осы қағидаға сәйкес, сот билігін түрік ұлтының атынан тәуелсіз соттар жүзеге асырады. Соттардың тәуелсіздігі мен ұйымдастырылуы, судьялар мен прокурорлардың қызмет ету мерзімінің қауіпсіздігі, судьялар мен прокурорлардың кәсібі, судьялар мен мемлекеттік айыптаушылардың, әскери соттардың және олардың ұйымдарының қадағалауы, жоғары соттардың өкілеттіктері мен міндеттері Түркия Конституциясымен реттеледі.[6]

Түркия Конституциясының 142-бабына сәйкес соттардың ұйымдастырылуы, міндеттері мен юрисдикциясы, олардың функциялары мен сот процедуралары заңмен реттеледі. Жоғарыда аталған түрік конституциясы мен онымен байланысты заңдарға сәйкес Түркиядағы сот жүйесін үш негізгі санат бойынша жіктеуге болады: сот, әкімшілік сот және әскери сот. Әр санатқа бірінші сатыдағы соттар мен жоғары соттар кіреді. Сонымен қатар, Юрисдикциялық даулар соты бір сот жүйесінің құзырына жататын дәрежеге жатқызуға болмайтын істер бойынша шешім шығарады.[6]

Түркиядағы құқық қорғау қызметін бірнеше департаменттер (мысалы, Бас қауіпсіздік басқармасы және Жандармерия бас қолбасшылығы) және мекемелер жүзеге асырады, олардың барлығы Түркия президентінің немесе көбіне Ішкі істер министрінің басшылығымен әрекет етеді. Әділет министрлігі жариялаған сандарға сәйкес 2008 жылдың қараша айындағы түрік түрмелерінде 100000 адам бар, бұл 2000 жылдан екі есеге өскен.[7]

AKP мен Ердоған басқарған жылдары, атап айтқанда 2013 жылдан бастап, судьялар мен прокурорларды жоғарылатуға және олардың қоғамдық парызды орындауға саяси араласуына байланысты түрік сот жүйесінің тәуелсіздігі мен тұтастығына Түркияда және одан тыс жерлерде институттар, парламентшілер мен журналистер күмән туғызатын болды.[8][9][10][11] Түркияның Еуропалық Комиссиясының 2015 жылғы баяндамасында "сот жүйесінің тәуелсіздігі мен биліктің бөліну принципін құрметтеу бұзылып, судьялар мен прокурорлар қатты саяси қысымға ұшырады" делінген.[8]

Шетелдік қатынастар

1950 жылы Еуропа Кеңесінің алғашқы мүшелерінің бірі болғаннан кейін, Түркия 1963 жылы ЕЭК-нің қауымдастырылған мүшесі болды, 1995 жылы ЕО Кеден одағына кірді және 2005 жылы Еуропалық Одақпен толық мүшелік келіссөздерін бастады.

Түркия Біріккен Ұлттар Ұйымы (1945), ЭЫДҰ (1961), ИӘҰ (1969), ЕҚЫҰ (1973), ЭКО (1985), ҚТЭЫҰ (1992), D-8 (1997) және Үлкен жиырмалықтың негізін қалаушы мүшесі болып табылады (1999). Түркия 1951–1952, 1954–1955, 1961 және 2009–2010 жылдары БҰҰ Қауіпсіздік Кеңесінің мүшесі болды. 2012 жылы Түркия ШЫҰ-ның диалог бойынша серіктесі болды, ал 2013 жылы АЫД мүшесі болды.

Дәстүрлі батыстық бағытына сәйкес Еуропамен қарым-қатынас әрдайым түрік сыртқы саясатының орталық бөлігі болды. Түркия 1950 жылы Еуропа Кеңесінің алғашқы мүшелерінің бірі болды, 1959 жылы ЕЭК қауымдастық мүшелігіне (Еуропалық Одақтың негізін қалаушы) қатысуға өтініш берді және 1963 жылы қауымдастырылған мүше болды. Онжылдықтардағы саяси келіссөздерден кейін Түркия толық мүшелікке өтініш білдірді ЕЭК 1987 ж., Батыс Еуропалық Одақтың қауымдастырылған мүшесі болды, 1992 ж. ЕО Кедендік одағына кірді және ЕО-мен 2005 ж. бастап ресми түрде қосылу туралы келіссөздер жүргізді. Түркияның кипрлық дауда Солтүстік Кипрды қолдауы Түркияның ЕО-мен қарым-қатынасын қиындатады және елдің ЕО-ға кіруге өтінімі үшін басты кедергі болып қалады.

Түркияның сыртқы саясатының басқа анықтаушы аспектісі елдің АҚШ-пен бұрыннан келе жатқан стратегиялық одақтастығы болды. 1947 жылғы Трумэн доктринасы Американың қырғи қабақ соғысы кезінде Түркия мен Грекияның қауіпсіздігіне кепілдік беру ниетін тұжырымдап, нәтижесінде АҚШ-тың ауқымды әскери және экономикалық қолдауы болды. 1948 жылы екі ел де Еуропа экономикасын қалпына келтіру бойынша Маршалл жоспарына және ЕЭЫДҰ-ға енгізілді. Қырғи қабақ соғыс кезінде Кеңес Одағы тарапынан туындаған ортақ қауіп Түркияның 1952 жылы НАТО-ға мүшелігіне әкеліп, АҚШ-пен тығыз екіжақты қатынастарды қамтамасыз етті. Кейіннен Түркия Америка Құрама Штаттарының саяси, экономикалық және дипломатиялық қолдауынан, оның ішінде Еуропалық Одаққа кіру сияқты маңызды мәселелерден пайда көрді. Қырғи қабақ соғыс аяқталғаннан кейін Түркияның геостратегиялық маңызы Таяу Шығысқа, Кавказға және Балқан түбегіне жақын болуға бағытталды.

Түрік қарулы күштері жалпы алғанда NATO-дағы АҚШ-тың Қарулы Күштерінен кейінгі екінші үлкен әскери күш болып табылады. Түркия бұл одаққа 1952 жылы қосылды.[12]

1991 жылы Түркия ортақ мәдени және тілдік мұрамен бөлісетін Кеңес Одағының түркі мемлекеттерінің тәуелсіздігі Түркияға өзінің экономикалық және саяси қатынастарын Орталық Азияға тереңдетуге мүмкіндік берді, бұл Әзірбайжандағы Бакуден Түркиядағы Джейхан портына мұнай мен табиғи газдың миллиардтаған долларлық құбырын салуды аяқтауға мүмкіндік берді. Баку-Тбилиси-Джейхан құбыры Түркияның Каспий теңізі бассейнінен Еуропаға дейінгі энергетикалық құбырға айналу жөніндегі сыртқы саяси стратегиясының бір бөлігі болып табылады. Алайда 1993 жылы Түркия Бірінші Таулы Қарабақ соғысы кезінде Әзірбайжанға (Кавказ аймағындағы түркі мемлекеті) қолдау көрсетіп, Армениямен өзінің құрлықтағы шекарасын жауып тастады және ол жабық күйінде қалып отыр. Армения өз кезегінде 2020 жылы Таулы Қарабақ соғыстан кейін Түркияға сауда санкцияларын енгізді. 2020 жылдың 31 желтоқсанынан бастап Түркияның қақтығыста Әзірбайжанды қолдауы салдарынан Түркиядан импорттауға тыйым салынды.

AKP үкіметі кезінде Түркияның ықпалы Таяу Шығыстың бұрынғы Осман территорияларында және Балқанда "стратегиялық тереңдік" доктринасына негізделген (Ахмет Давутоғлу Түркияның аймақтық сыртқы саясат мәселелеріне көбірек қатысуын анықтау үшін ұсынған терминология), неоосманизм деп те аталады. 2010 жылғы желтоқсандағы Араб көктемінен кейін AKP үкіметінің зардап шеккен елдердегі кейбір саяси оппозициялық топтарды қолдау жөніндегі таңдауы кейбір араб мемлекеттерімен шиеленіске әкелді, мысалы, Сирияда азаматтық соғыс басталғаннан бері Түркиямен көршілес Сирия және президент Мұхаммед Мурси биліктен тайдырылғаннан кейінгі Египет.

2015 жылы G20 саммиті Түркияның Анталия қаласында өтті, ЭЫДҰ-ның құрылтайшысы (1961) және G20 (1999).

2021 жылы Түркияның Сирияда да, Египетте де елшісі жоқ.[13] 2010 жылы Газадағы флотилия шабуылынан кейін Израильмен дипломатиялық қатынастар үзілді, бірақ 2016 жылдың маусымында келісім жасалғаннан кейін қалыпқа келтірілді.[14] Бұл саяси алауыздықтар жақында бай табиғи газ кен орындары табылған Шығыс Жерорта теңізінде бірнеше одақтастарымен Түркияны қалдырды;[15][16] бұрынғы сыртқы істер министрі (кейін премьер-министр) Ахмет Давутоғлұ өзінің «көршілермен нөлдік проблемалар»[17][18] сыртқы саясат доктринасында қойған бастапқы мақсаттарынан күрт айырмашылығы бар.[19] 2015 жылы Түркия, Сауд Арабиясы мен Катар Сирия президенті Башар әл-Асадқа қарсы «стратегиялық одақ» құрды.[20] Алайда 2016 жылы Ресеймен жақындағаннан кейін Түркия Сириядағы қақтығысты шешуге қатысты ұстанымын қайта қарады.[21][22][23] 2018 жылдың қаңтарында түрік әскерилері мен Түркия қолдаушы күштер, соның ішінде Еркін Сирия армиясы мен Ахрар аш-Шам,[24] Сирияға АҚШ-тың қолдауындағы YPG-ді Африн анклавынан ығыстыруға бағытталған интервенцияны бастады.[25][26] 2020 жылы Түркия ГНА-ның өтініші бойынша Ливияға ашық түрде араласты.[27] Түркияның Грекиямен және Кипрмен теңіз шекаралары және Жерорта теңізінің шығысында бұрғылау құқығы туралы талас бар.[28][29] Түркия Ливиядағы Триполиде орналасқан Ұлттық келісім үкіметін (GNA) мойындайды және қолдайды, оны 2014 жылдан бері азаматтық соғысқа ұшырады.

Қарулы күштері

Толық мақаласы: Түрік қарулы күштері

Тағы қараңыз: Түркияның қорғаныс өнеркәсібі

TAI Anka — бұл Түрік аэроғарыш өнеркәсібі жасаған ұшқышсыз ұшу аппараттарының тобы.

Түрік қарулы күштері құрлық, әскери-теңіз күштері мен әскери-әуе күштерінен тұрады. Жандармерия мен жағалау күзеті ішкі істер органдарының бөлігі ретінде бейбіт уақытта жұмыс істейді, дегенмен олар соғыс уақытында сәйкесінше Армия мен Әскери-теңіз күштерінің қолбасшылығына бағынады, бұл кезде олар ішкі құқық қорғау және әскери функцияларға ие.[30] Бас штабтың бастығын Президент тағайындайды. Министрлер кеңесі Парламент алдында ұлттық қауіпсіздік және қарулы күштердің елді қорғауға лайықты дайындығы мәселелеріне жауап береді. Алайда, соғыс жариялау және түрік қарулы күштерін шетелдерге орналастыру немесе шетелдік қарулы күштердің Түркияда орналасуына рұқсат беру тек парламентте.

TCG Anadolu (L-400) амфибиялық шабуыл кемесі (LHD және V/STOL әуе кемесі) Ыстанбұлдағы Седеф кеме жасау зауытында. Қазір Түркия әскери-теңіз күштері TCG Trakya деп аталатын егіз кеменің құрылысын жоспарлап отыр.[31][32]

Түркияның жыл сайынғы ер азаматы, әйтпесе әскери қызметке құқығы жоқ, білімі мен жұмыс орнына байланысты үш аптадан бір жылға дейінгі мерзім ішінде қарулы күштерде қызмет етуге міндетті. Түркия ар-ожданға байланысты әскери қызметтен бас тартуды мойындамайды және әскери қызметке азаматтық балама ұсынбайды.

Түркия НАТО-дағы ең үлкен әскери күшке АҚШ-тың Қарулы Күштерінен кейінгі екінші орында тұр, ол НАТО-ның 2011 жылғы бағалауы бойынша шамамен 495000 орналастырылатын күшке ие. Түркия — Бельгия, Германия, Италия және Нидерландпен бірге одақтастықтың ядролық бөлісу саясатының бөлігі болып табылатын НАТО-ға мүше бес елдің бірі. Жалпы алғанда, Инджирлик әуе базасында 90 B61 ядролық бомба бар, олардың 40-ы ядролық қақтығыс жағдайында Түрік әуе күштерін пайдалануға бөлінген, бірақ оларды қолдану НАТО-ның мақұлдауын қажет етеді.

Түркия Корея соғысынан кейін БҰҰ мен НАТО жанындағы халықаралық миссияларда, соның ішінде Сомали, Югославия мен Африка Мүйізіндегі бітімгершілік миссияларында күштерін сақтап келеді. Түркия Бірінші Парсы шығанағы соғысында коалиция күштерін қолдады. Түркия қарулы күштері халықаралық қауіпсіздік күштеріне, Косово Күштеріне, Еурокорпустарға және ЕО әскери топтарына әскери персонал ұсынады. 1974 жылдан бастап Солтүстік Кипрде Түркияның 36000 әскері тұрады. Соңғы жылдары Түркия Ирактың солтүстігіндегі Пешмерга күштері мен Сомали Қарулы Күштеріне қауіпсіздік пен дайындық кезінде көмектесті. Албания, Ирак, Катар және Сомалиде түрік қарулы күштерінің шетелдегі әскери базалары бар.[33]

Экономикасы

Толық мақаласы: Түркия экономикасы
Түркияның ең ірі қаласы және қаржы орталығы — Ыстанбұлдың Еуропалық жағындағы Бешикташ ауданының Левент кварталындағы зәулім ғимараттар.

Түркия — номиналды ЖІӨ бойынша әлемде жиырмасыншы және АҚТ бойынша он бірінші орында тұрған, табысы орташадан жоғары экономикасы бар жаңа индустриялы ел. Дүниежүзілік банктің бағалауы бойынша АҚТ бойынша Түркияның жан басына шаққандағы ЖІӨ-і 2021 жылы 32278 долларды құрайды, ал 2018 жылы түріктердің шамамен 14,4% -ы ұлттық кедейлік шегінен төмен өмір сүрген. Дүниежүзілік банктің мәліметтері бойынша Түркиядағы жұмыссыздық 2019 жылы 13,6% құрады, ал Түркиядағы орта тап халқы 1993 - 2010 жылдар аралығында 18% - дан 41% - ға дейін өсті. 2021 жылғы қаңтардағы жағдай бойынша Түркиядағы сыртқы резервтер 51 миллиард долларды құрайды. 1995 жылы ЕО–Түркия Кеден одағы тарифтік ставкаларды кеңінен ырықтандыруға әкелді және Түркияның сыртқы сауда саясатының маңызды тіректерінің бірін құрады.

Түркиядағы автомобиль өнеркәсібі айтарлықтай ауқымды және 2015 жылы 1,3 миллионнан астам моторлы көлік шығарды, бұл әлемдегі ең ірі 14-ші өндіруші болып табылады. Түрік верфьтері 10000 двт-қа дейінгі химиялық және мұнай танкерлерін шығарумен қатар, олардың мега яхталары да өте танымал. Beko және Vestel сияқты түрік брендтері Еуропадағы тұрмыстық электроника мен тұрмыстық техниканың ең ірі өндірушілерінің бірі болып табылады және осы салаларға қатысты жаңа технологияларға зерттеулер мен әзірлемелерге қомақты қаражат салады.

TEMSA, Otokar және BMC сияқты түрік автомобиль компаниялары әлемдегі ең ірі фургон, автобус және жүк көліктері өндірушілерінің бірі болып табылады.

Түрік экономикасының басқа маңызды салалары — банк, құрылыс, тұрмыстық техника, электроника, тоқыма, мұнай өңдеу, мұнай-химия өнімдері, тамақ, тау-кен, темір және болат, машина жасау. Алайда, ауыл шаруашылығы жұмыспен қамтылғандардың төрттен бірін құраған. 2004 жылы жалпы қолда бар кірістің 46 пайызын кіріс алушылардың 20 пайызы алады деп есептеген, ал ең төменгі 20 пайызы 6 пайызын ғана алған.

Тікелей шетелдік инвестициялар (ТШИ) 2012 жылы 8,3 миллиард долларды құрады, бұл көрсеткіш 2013 жылы 15 миллиард долларға дейін өседі деп күтілді. 2016 жылғы экономикалық дағдарыста AKP үкіметі кезінде 2002 жылдан бастап инвестицияға тартылған үлкен қарыздар тұрақты экономикалық өсуге салғаннан гөрі негізінен құрылыста жұмсалған болып шықты. Түркияның жалпы сыртқы қарызы 2017 жылдың желтоқсан айының соңында 453,2 миллиард долларға жетті. Түркияның жылдық есеп айырысу тапшылығы 2017 жылғы желтоқсанның аяғында 47,3 миллиард долларды құрады, бұл өткен жылғы көрсеткішпен салыстырғанда 33,1 миллиард долларды құрады. Carbon Tracker-дің айтуынша, 2020 жылы Түркияда көмірмен жұмыс істейтін электр станцияларын салу үшін ақша ысырап болды. Халықаралық энергетикалық агенттіктің басшысы Фатих Бирол қазба отынына субсидиялар, мысалы денсаулық сақтау жүйесіне бағытталуы керек деді. Қазба отынын субсидиялар ХХІ ғасырдың алғашқы екі он жылдығында ЖІӨ-нің шамамен 0,2% құрады және таза энергия субсидиясынан асып түсті. 2018 жылы қазба отынын тұтынудың сыртқы шығындары ЖІӨ-нің 1,5% -на тең деп бағаланды. 2020 жылы Еуропа қайта құру және даму банкі көмірден әділ көшуді қолдауға ұсыныс жасады.

Туризм

Түрік Ривьерасындағы Мармарис

ХХІ ғасырда Түркиядағы туризм жыл сайын артты және экономиканың маңызды бөлігі болып табылады. Қазіргі уақытта Түркия мәдениет және туризм министрлігі Turkey Home (Түркия үйі) жобасы аясында түрік туризмін насихаттайды. Түркия соңғы жылдары Еуропадан, әсіресе Германия мен Ресейден келетін шетелдік туристердің ең жоғары пайызымен әлемдегі алғашқы ондыққа кіреді. 2019 жылы Түркия халықаралық туристік келушілер саны бойынша әлемде алтыншы орынды иеленді, елге 51,2 миллион шетелдік турист келді. Түркияда ЮНЕСКО-ның 17 Әлемдік мұрасы және 51 Әлемдік мұра ескерткіші бар.

Түркияда туристік сервис өте жақсы дамыған. Елде көп теңіздік курорттар мен көз тартарлық орындар бар. Ең әйгілі орындар. Олар:

  • Ыстанбұл — (түр. Istanbul) - Ислам мен Византиялық мәдениет мұралары.
  • Каппадокия — (түр. Kappadokya) -Түркияның ең ғажап жері. Каппадокия - бұл табиғи мұраларға бай өлке.
  • Эгей теңізі — (түр. Ege denizi) - Антикалық мұралары және қираған көнегрекиялықтар мен римдік ескі қалалар.
  • Жерорта теңізі — (түр. Ak deniz) - Теңіздік курорттар Түркияның оңтүстік жағасы.

және т.б

Демография

Түркияның мекен-жайға негізделген халықты тіркеу жүйесінің мәліметтері бойынша, 2011 жылы елдегі халық саны 74,7 миллион адамды құрады, олардың төрттен үш бөлігі ірі және шағын қалаларда тұрды. 2011 жылғы есеп бойынша, халық саны жыл сайын 1,35 пайызға өсуде. Түркияның орташа квадрат метріне 97 адамнан келеді. 15-64 жас аралығындағы адамдар жалпы халықтың 67,4 пайызын құрайды; 0–14 аралығындағы жас тобы 25,3 пайызға сәйкес келеді; 65 жастан асқан қарт адамдар 7,3 пайызды құрайды.

Түркия Конституциясының 66-бабы "түрік" сөзін "түрік мемлекетімен байланысты кез-келген адам" деп анықтайды; сондықтан "түрік" терминін Түркия азаматы ретінде заңды қолдану этникалық анықтамадан өзгеше. Алайда ел азаматтарының шамамен 70-80 пайызы этникалық түріктер. Түркияда ең аз дегенде 47 этностың өкілі бар деп есептеледі. Халықтың этникалық құрамы туралы сенімді мәліметтер жоқ, өйткені түріктердің санақ көрсеткіштері этникалық статистиканы қамтымайды.

Күрдтер - түрікке жатпайтын ең ірі этнос, бұл халықтың 12-25 пайызының арасында. Нақты сан дау тақырыбы болып қалады; Сервет Мутлудың айтуынша, «көбінесе бұл бағалаулар ғылыми фактілер мен эрудициялардан гөрі күрдшіл немесе түрікшіл жанашырлық пен көзқарасты көрсетеді». Мутлудың 1990 жылғы зерттеуінде күрдтер халықтың шамамен 12 пайызын құраса, Мехрдад Изади бұл көрсеткішті 25 пайызға орналастырды. Ағры, Батман, Бингөл, Битлис, Диярбакыр, Елазығ, Хаккяри, Ығдыр, Мардин, Муш, Сиирт, Шырнак, Тунджели және Ван провинцияларында күрдтер көпшілікті құрайды; Шанлыурфа провинциясындағы көпшілік (47%); және Карс провинциясындағы үлкен азшылық (20%). Сонымен қатар, ішкі көші-қонға байланысты күрдтердің диаспоралық қауымдастықтары Түркияның орталық және батысындағы барлық ірі қалаларда бар. Стамбулда шамамен үш миллион күрд бар, бұл оны әлемдегі ең үлкен күрд халқы тұратын қалаға айналдырады. Күрд емес азшылықтар халықтың шамамен 7–12 пайызын құрайды деп саналады.

Лозанна келісімінде мойындалған үш «мұсылман емес» азшылық топтары армяндар, гректер және еврейлер болды. Басқа этникалық топтарға албандар, арабтар, ассириялықтар, босниялықтар, черкестер, грузиндер, лаздар, помактар ​​және сығандар жатады. Сондай-ақ, Түркия меглино-румындардан тұратын мұсылман қауымының отаны болып табылады.

2011 жылы Сирияда азаматтық соғыс басталғанға дейін Түркиядағы арабтардың саны 1 миллионнан 2 миллионнан асқан. 2020 жылдың сәуіріндегі жағдай бойынша Түркияда 3,6 миллион сириялық босқындар бар, олар негізінен арабтар, олардың қатарында сириялық күрдтер, сириялық түрікмендер және Сирияның басқа да этникалық топтары бар. Олардың басым көпшілігі уақытша тұруға рұқсаты бар Түркияда тұрады. Түркия үкіметі Сирия ұлттық армиясына қосылған босқындарға Түркия азаматтығын берді.

Қызықты мәліметтер

  • Түркияның бастамасымен ЮНЕСКО Әлем Мәдени мұрасы тізіміне 1982 жылдан бері Ыстамбұлдың тарихи жерлері, Сафранболу қаласы, Хаттушаш Хэт астанасы, Немрут тауы, Ксантос Летон, Дивриги Ұлы мешіті мен емханасы, Троя ежелгі қаласы, Памуккале Хиераполис, Гөреме Ұлттық саябағы мен Каппадокия алынған болатын.[34]
  • Ыстанбұл — бұл екі құрлықтың, Еуропа мен Азияның арасында орналасқан жалғыз қала. Мыңдаған жылдар бойы Ыстамбұл тарихтағы үш империяның астанасы болды. Олар: Рим, Византия және Осман империялары. Көптеген археологтар мен інжілшілтер Нұх пайғамбардың кемесi Шығыс Түркиядағы Арарат тауында қалған деп есептейді. Әлемдегі барлық орман жаңғағының 70%-ын Түркия өндіреді. Хазіреті Мария өмірінің соңғы жылдарын Түркияда өткізді.

Галерея

Дереккөздер

  1. ↑ The Results of Address Based Population Registration System, 2018. Turkish Statistical Institute.
  2. ↑ Annual growth rate and population density of provinces by years, 2007–2015. Turkish Statistical Institute.
  3. ↑ a b c d World Economic Outlook Database, April 2019. International Monetary Fund.
  4. ↑ 2018 Human Development Report.
  5. ↑ Turkish Legal System.
  6. ↑ a b The Judicial System of Turkey. Ministry of Justice.
  7. ↑ General Directorate of Judicial Records.
  8. ↑ a b European Commission: Turkey 2015 report. European Commission (10 November 2015).
  9. ↑ European Parliament resolution of 14 April 2016 on the 2015 report on Turkey. European Parliament (14 April 2016).
  10. ↑ Turkey's institutions are failing to comply with good governance principles and combat corruption. Transparency International (7 April 2016).
  11. ↑ "As ISIS attacks mount, Turkey steps up its war on free speech". Newsweek. 6 July 2016. http://europe.newsweek.com/zaman-newspaper-turkey-free-speech-477859. Retrieved 6 July 2016. 
  12. ↑ Turkey's Relations with NATO.
  13. ↑ Yaşar Yakış On Relations between Turkey and Egypt. Turkish Weekly (29 September 2014).
  14. ↑ Israel and Turkey end rift over Gaza flotilla killings, BBC News, BBC (27 June 2016).
  15. ↑ Greece, Egypt, Cyprus urge Turkey to quit gas search off island (29 October 2014).
  16. ↑ Egypt, Greece, Cyprus pledge to boost energy cooperation (8 November 2014).
  17. ↑ Policy of Zero Problems with our Neighbors. Turkish Ministry of Foreign Affairs.
  18. ↑ Piotr Zalewsky (22 August 2013). "How Turkey Went From 'Zero Problems' to Zero Friends". Foreign Policy. https://foreignpolicy.com/2013/08/22/how-turkey-went-from-zero-problems-to-zero-friends/. Retrieved 19 November 2014. 
  19. ↑ Mark Lowen. Erdogan's 'New Turkey' drifts towards isolation, BBC News, BBC (20 November 2014).
  20. ↑ Gareth Porter. Gulf allies and 'Army of Conquest' (28 May 2015).
  21. ↑ Syria conflict: Turkey and Russia 'agree ceasefire plan', BBC News, BBC (28 December 2016).
  22. ↑ Turkey and Russia agree on draft Syria ceasefire, report says. CNN (28 December 2016).
  23. ↑ How Russia and Turkey brokered peace in Syria – and sidelined the US. CNN (30 December 2016).
  24. ↑ "Kurdish fighters join Turkey's Afrin operation". Al-Monitor. 16 February 2018.
  25. ↑ "Recep Tayyip Erdogan vows to 'drown' Syrian Kurdish force set up by US". The Independent. 15 January 2018.
  26. ↑ "Turkey to U.S.: End support for Syrian Kurd YPG or risk confrontation". Reuters. 25 January 2018.
  27. ↑ Will The Egyptian And Turkish Militaries Clash In Libya?, Forbes (9 July 2020).
  28. ↑ Cyprus: EU 'appeasement' of Turkey in exploration row will go nowhere, Reuters (17 August 2020).
  29. ↑ Turkey threatens Greece over disputed Mediterranean territorial claims, Deutsche Welle (5 September 2020).
  30. ↑ Turkish General Staff Turkish Armed Forces Defense Organization. Turkish Armed Forces (2006).
  31. ↑ Anıl Şahin Deniz Kuvvetlerinden TCG Trakya açıklaması. SavunmaSanayiST.com (14 February 2019).
  32. ↑ Ahmet Doğan TCG Trakya ne zaman bitecek?. DenizHaber.com (9 November 2019).
  33. ↑ Turkey to open its largest military base in Somalia. TRT World (30 September 2017).
  34. ↑ Қайнар көз
«https://kk.wikipedia.org/w/index.php?title=Түркия&oldid=3394577» бетінен алынған