skyldig

skyldig (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈsgyldi]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) praw. winny

(1.2) ekon. winny

(1.3) przen. winny

odmiana:

(1) skyldig, skyldigt, skyldige

przykłady:

(1.1) Tiltalte blev kendt skyldig og modtog dommen om ubetinget fængsling i 40 dage samt en bøde på 2.000 kroner. → Oskarżony został uznany winnym i otrzymał karę bezwarunkowego pozbawienia wolności na 40 dni oraz grzywnę w wysokości 2000 koron.

składnia:

kolokacje:

(1.1) blive kendt/fundet skyldig (i ngt) → zostać uznanym winnym/za winnego (czegoś) • blive svar skyldig → nie być w stanie odpowiedzieć (dosł. pozostać winnym odpowiedzi) • være tak skyldig → być winnym podziękowania • nægte sig skyldig → nie przyznawać się do winy

synonimy:

antonimy:

(1.1) uskyldig

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. skyldner w, skyld w

przym. uskyldig

związki frazeologiczne:

etymologia:

duń. skyld + -ig < dolnoniem. sculdich

uwagi:

źródła:

skyldig (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) praw. winny

(1.2) ekon. winny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

skyldig (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) praw. winny

(1.2) ekon. winny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

skyldig (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) winny (muszący coś oddać)

(1.2) winny (ponoszący winę, odpowiedzialny za coś)

(1.3) winny (zobowiązany do czegoś)

odmiana:

(1.1-3) skyldig, skyldigt, skyldiga

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.3) anmälningsskyldig

synonimy:

antonimy:

(1.2) oskyldig

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. skyldighet w

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: