เตนซก
เตนซก (เถียน ซฺวี่) | |
|---|---|
| 田續 | |
| ผู้พิทักษ์ทัพโจมตีภาคตะวันตก (鎮西護軍 เจิ้นซีฮู่จฺวิน) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 263 – ค.ศ. ? | |
| กษัตริย์ | โจฮวน |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | ไม่ทราบ เขตจี้โจว นครเทียนจิน |
| เสียชีวิต | ไม่ทราบ |
| ญาติ | เตียนติ๋ว (พี่ชายหรือน้องชายของปู่) |
| อาชีพ | นายทหาร |
| บรรดาศักดิ์ | กวนไล่เหา (關內侯 กวานเน่ย์โหว) |
เตนซก[1] (ราว ค.ศ. 220–264) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า เถียน ซฺวี่ (จีน: 田續; พินอิน: Tián Xù) เป็นนายทหารของรัฐวุยก๊กในยุคสามก๊กของจีน
ประวัติ
[แก้]เตนซกเป็นชาวอำเภออู๋จง (無終縣 อู๋จงเซี่ยน) เมืองปักเป๋งขวาหรือโย่วเป่ย์ผิง (右北平郡 โย่วเป่ย์ผิงจฺวิ้น) ซึ่งอยู่ในเขตจี้โจว นครเทียนจินในปัจจุบัน[2] เตนซกเป็นหลานปู่ของพี่ชายหรือน้องชายของเตียนติ๋ว (田疇 เถียน โฉว) ข้าราชการผู้รับใช้ขุนศึกโจโฉในช่วงปลายยุคราชวงศ์ฮั่นตะวันออก
ในปี ค.ศ. 220 หลังจากโจผี (บุตรชายและทายาทของโจโฉ) โค่นล้มราชวงศ์ฮั่นตะวันออกและสถาปนารัฐวุยก๊กโดยสถาปนาตนขึ้นเป็นจักรพรรดิองค์แรก พระองค์ทรงมีพระประสงค์จะเชิดชูเตียนติ๋วในเรื่องความเป็นผู้มีคุณธรรม แต่เตียนติ๋วและบุตรชายเสียชีวิตไปแล้ว โจผีจึงทรงตัดสินพระทัยตั้งให้เตนซกเป็นทายาทผู้สืบเชื้อสายของเตียนติ๋ว และทรงตั้งให้เตียนติ๋วมีบรรดาศักดิ์เป็นกวนไล่เหา (關內侯 กวานเน่ย์โหว)[3]
ในปี ค.ศ. 263 เตนซกเข้าร่วมในการศึกที่รบกับจ๊กก๊กที่เป็นรัฐอริของวุยก๊ก โดยเตนซกมีตำแหน่งเป็นผู้พิทักษ์ทัพโจมตีภาคตะวันตก (鎮西護軍 เจิ้นซีฮู่จฺวิน) ภายใต้สังกัดของเตงงายขุนพลวุยก๊กผู้ดำรงตำแหน่งขุนพลโจมตีภาคตะวันตก (征西將軍 เจิงซีเจียงจฺวิน) เมื่อจงโฮยขุนพลวุยก๊กอีกคนหนึ่งและเกียงอุยขุนพลจ๊กก๊กอยู่ในภาวะที่เอาชนะกันไม่ได้ที่เกียมโก๊ะ (劍閣 เจี้ยนเก๋อ) เตงงายตัดสินใจใช้ทางลัดจากอิมเป๋ง (陰平 อินผิง) ไปยังอิวกั๋ง (江油 เจียงโหยว) เพื่อเลี่ยงแนวป้องกันของเกียงอุย เตนซกไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของเตงงายโดยการไม่ยอมยกพลไป เตงงายจึงต้องการจะสั่งประหารชีวิตเตนซก[4] ต่อมา หลังจากเตงงายเอาชนะจูกัดเจี๋ยมขุนพลจ๊กก๊กที่กิมก๊ก (緜竹 เหมียนจู๋) เกียงอุยล่าถอยจากเกียมโก๊ะไปยังเมืองปากุ๋น (巴郡 ปาจฺวิ้น) ทัพวุยก๊กอีกทัพที่นำโดยจงโฮยเคลื่อนรุดหน้าไปยังอำเภอโปยเสีย (涪縣 ฝูเซี่ยน) จงโฮยสั่งให้เตนซก, เฮาเหลก, บังโฮย และคนอื่น ๆ ในนำพลไล่ตามตีทัพเกียงอุยที่ล่าถอย[5]
ต่อมาในปีเดียวกัน หลังเล่าเสี้ยนจักรพรรดิแห่งจ๊กก๊กยอมจำนนและวุยก๊กพิชิตจ๊กก๊ได้สำเร็จ จงโฮยวางแผนจะก่อกบฏต่อรัฐวุยก๊ก จึงกล่าวหาว่าเตงงายวางแผนจะก่อกบฏแล้วให้จับกุมเตงงายส่งตัวกลับลกเอี๋ยง (洛陽 ลั่วหยาง) นครหลวงของวุยก๊ก จงโฮยก่อกบฏขึ้นในปี ค.ศ. 264 แต่ถูกปราบปรามและตัวจงโฮยก็ถูกสังหาร เหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาของเตงงายต้องการไปพาตัวเตงงายกลับจากลกเอี๋ยง อุยก๋วนขุนพลวุยก๊กอีกคนผู้เคยวางแผนร่วมกับจงโฮยในการจับกุมเตงงาย กลัวว่าเตงงายจะแก้แค้นตนหากเตงงายกลับมาได้ อุยก๋วนจึงยุให้เตนซกสังหารเตงงายก็การย้ำเตือนเรื่องที่เตงงายเคยอยากจะสั่งประหารชีวิตเตนซกในปีก่อนหน้า[6] เตนซกนำทหารไปสกัดเตงงายที่หมู่บ้านซานเจ้า (三造亭 ซานเจ้าถิง) ในอำเภอกิมก๊ก เตนซกจัดการสังหารเตงงายและเตงต๋ง (鄧忠 เติ้ง จง) บุตรชาย[7][8]
ดูเพิ่ม
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ ("อุยก๋วนรู้จึงปรึกษากับเตนซกซึ่งเปนคนสนิธ ว่าเตงงายนี้เราคิดกลอุบายจับกุมเอง ถ้าแลทหารทั้งปวงติดตามไปชิงเอาตัวเตงงายมาได้ก็จะทำอันตรายแก่เราด้วยมีความพยาบาทเปนมั่นคง ท่านจะคิดประการใด ฝ่ายเตนซกเปนอริกับเตงงายมาแต่ก่อนมีความพยาบาทอยู่ ได้ทีดังนั้นจึงรับสั่งว่า ข้าพเจ้าจะขออาสาท่านคุมทหารตามไปฆ่าเตงงายเสียเองมิให้มีราคีแก่ท่านสืบไป อุยก๋วนดีใจก็ให้เตนซกคุมทหารห้าร้อยรีบตามไปฆ่าเสียในทันใด") "สามก๊ก ตอนที่ ๘๖". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ November 27, 2024.
- ↑ (田疇字子泰，右北平無終人也。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 11.
- ↑ (年四十六卒。子又早死。文帝踐阼，高疇德義，賜疇從孫續爵關內侯，以奉其嗣。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 11.
- ↑ (初艾之下江由也，以續不進，欲斬，旣而捨之。) อรรถาธิบายจากฮั่นจิ้นชุนชิวในสามก๊กจี่ เล่มที่ 28.
- ↑ (艾遂至緜竹，大戰，斬諸葛瞻。維等聞瞻已破，率其衆東入于巴。會乃進軍至涪，遣胡烈、田續、龐會等追維。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 28.
- ↑ (及瓘遣續，謂曰：「可以報江由之辱矣。」) อรรถาธิบายจากฮั่นจิ้นชุนชิวในสามก๊กจี่ เล่มที่ 28.
- ↑ (瓘遣田續等討艾，遇於綿竹西，斬之。子忠與艾俱死，餘子在洛陽者悉誅，徙艾妻子及孫於西域。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 28.
- ↑ (瓘自以與會共陷艾，懼為變，又欲專誅會之功，乃遣護軍田續至綿竹，夜襲艾於三造亭，斬艾及其子忠。) จิ้นชู เล่มที่ 36.
บรรณานุกรม
[แก้]- ตันซิ่ว (คริสต์ศตวรรษที่ 3). สามก๊กจี่ (ซานกั๋วจื้อ) เล่มที่ 11, 28.
- เผย์ ซงจือ (คริสต์ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายสามก๊กจี่ (ซานกั๋วจื้อจู้).
- ฝาน เสฺวียนหลิง (648). จิ้นชู เล่มที่ 36.