Семјуел Тинг

Семјуел Чао Чунг Тинг
丁肇中
*丁肇中 (Динг Жаожонг)*
Семјуел Чао Чунг Тинг; 丁肇中; 丁肇中 (Динг Жаожонг)
	Семјуел Тинг по презентацијата во Вселенскиот центар Кенеди во октомври 2010 година
Роден(а)	27 јануари 1936 (88 г.); Ен Арбор, Мичиген, САД
Државјанство	Американско,кинеско
Националност	Американец
Полиња	Физика
Установи	ЦЕРН; Колумбиски универзитет; Масачусетски институт за технологија
Образование	Мичигенски универзитет
Докторски ментор	Лоренс Џонс, Мартин Луис Перл
Познат по	Откривање на J/ψ честичка
Поважни награди	Награда „Ернест Орландо Лоренс“ (1975); Нобелова награда за физика (1976) ; Ерингенов медал (1977); награда „Де Гаспери“(1988),
Сопружник	Кеј Кун, Сузан Керол Маркс
Деца	3
Страница
	Samuel Ting

Животопис

Семјуел Тинг е роден на 27 јануари 1936 година, во Анн Арбор Мичиген, САД. Неговите родители, Куан хаи Тинг и Цун-јинг Жан Ванг, се сретнале и се вериле како дипломирани студенти на Универзитетот на Мичиган. Неговите родители биле од Рижао , Шандонг провинција,Кина.^[1]

Родителите на Тинг се вратија во Рижао два месеци по неговото раѓање. Поради Јапонската инвазија неговото образование било нарушено, и тој бил главно школуван дома од страна на неговите родители. Поради Кинеската Граѓанска Војна, неговите родители избегале во Тајван и почнале да предаваат инженерство на Националниот Универзитет на Тајван. Од 1948 година, Тинг присуствува во Чиен Куо основно училиште и Тајван Провинциски Инженерство Колеџ, но тој ги завршил своите колеџ студии во САД.^[2]

Во 1956 година, Тинг бил поканет да присуствува на Универзитетот на Мичиган. Таму, тој студирал инженерство, математика и физика. Во 1959 година, тој бил награден BAs во математика и физика, и во 1962, тој заработил докторат по физика. Во 1963 година, тој работел во Европската Организација за Јадрено Истражување (ЦЕРН). Од 1965 година, тој предавал на Универзитетот во Колумбија и работел во DESY во Германија. Од 1969 година, Тинг е професор на Масачусетс Институтот за Технологија (МИТ). Тинг е член на Националната академија на наука во САД, академик на Кинеската академија на науки, и странски академик на Академијата Sinica.

Нобелова награда

Во 1976 година, Тинг бил награден со Нобелова награда за физика, која тој ја дели со Бартон Рихтер на SLAC, за откривањето на Ј/ψ meson јадрени честички. Тие беа избрани за наградата, според зборовите на Нобеловиот комитет, "за нивната пионерска работа за откривањето на тешка елементарна честичка од нов вид."^[3] Откривањето било направено во 1974 година кога Тинг беше главен на истражувачки тим во МИТ за истражување на нови режими на високо енергетски честички физика.^[4]

Тинг даде говор за прифаќање на Нобеловата награда во мандарински јазик. Иако имало кинески добитници пред него (Ли Џенгдао и Џенинг Јанг), никој претходно не одржал говор на кинески. Во неговиот говор, Тинг ја нагласил важноста на експериментална работа:

Во реалноста, теорија во природните науки не може да биде без експериментални фондации; физика, особено, доаѓа од експериментална работа. Се надевам дека доделувањето на Нобеловата награда за мене ќе побудат интерес на студентите од развојот на народите, така што тие ќе го сфатат значењето на експериментална работа.^[5]

Алфа-магнетен спектрометар

Во 1995 година, не долго по откажувањето на Superconducting Super Collider проектот имаше сериозно намалени можности за експериментални обиди за високоенергетска физика на Земјата, Тинг предложил Алфа Магнетен Спектрометар, вселенски детектор за космички зраци. Предлогот бил прифатен и тој станал главен истражувач и го насочувал развојот од тогаш. Прототип, АМS-01, бил пренесен и тестирани на спејс шатлот мисијата STS-91 во 1998 година. Главната мисија, АМS-02, тогаш била планирана за лансирање од страна на шатл и монтажата на Меѓународната вселенска Станица.^[6]

Овој проект е масивно $1.5 милијардно привземање со вклучување на 500 научници од 56 институции и 16 земји. По катастрофалниот настан на спејс шатлот во Колумбија, НАСА објави дека шатлот беше да се повлече од 2010 и дека АМС-02 не беше на манифестoт на преостанатите шатл летови.Тинг бил принуеден да се вклопи со Конгресот на Обединетите Држави и јавноста со цел да обезбеди шатл лет посветен на овој проект. Исто така во ова време, Тинг мораше да се справи со голем број на технички проблеми во квалификациите на голем, исклучително чувствителен и деликатен детектор на модул за вселена. АМС-02 беше успешно лансиран на Шатл мисијата STS-134 на 16 мај 2011 година и беше инсталиран на Меѓународната вселенска Станица , на 19 мај 2011.^[7] ^[8]

Личен живот

Во 1960 година Тинг се верил со Кеј Кун, а заедно тие имале две ќерки, Жан Тинг Човнинг и Ејми Тинг. Во 1985 година тој се верил со Сузан Керол Маркс, и тие имале еден син, Кристофер.^[9]

Објавени дела

(with S. J. Brodsky) "Timelike Momenta In Quantum Electrodynamics," Columbia University, United States Department of Energy (through predecessor agency the Atomic Energy Commission), (December 1965).
"Hadron and Photon Production of J Particles and the Origin of J Particles," Massachusetts Institute of Technology, International Conference on High Energy Particle Physics, Palermo, Sicily, Italy, (June 23, 1975).

Наводи

↑ Ng, Franklin (1995). The Asian American encyclopedia. Marshall Cavendish. стр. 1, 490. ISBN 978-1-85435-684-0.
↑ „About The Programs - Personal Journeys: Samuel C.C. Ting“. A Bill Moyers Special - Becoming American - The Chinese Experience. 2003. Посетено на June 2, 2014.
↑ „The Nobel Prize in Physics 1976“. nobelprize.org. Посетено на 2009-10-09.
↑ „Experimental Observation of a Heavy Particle J“. Physical Review Letters. 33 (23): 1404–1406. 1974. Bibcode:1974PhRvL..33.1404A. doi:10.1103/PhysRevLett.33.1404.
↑ „Samuel C.C.Ting - Banquet Speech“. Dec 10, 1976. Посетено на June 1, 2014.
↑ „Alpha Magnetic Spectrometer - 02 (AMS-02)“. NASA. 2009-08-21. Архивирано од изворникот на 2009-08-16. Посетено на 2009-09-03.
↑ Jeremy Hsu (2009-09-02). „Space Station Experiment to Hunt Antimatter Galaxies“. Space.com. Посетено на 2009-09-02.
↑ A Costly Quest for the Dark Heart of the Cosmos (New York Times, November 16, 2010)
↑ „Samuel C.C. Ting - Biographical“. Nobel Foundation. 1976. Посетено на June 3, 2014.

Надворешни врски

Автобиографија Архивирано на 22 август 2004 г.
Биографски и Библиографски Ресурси, од Канцеларијата на Научни и Технички Информации, сад на министерството за Енергија
Нобеловата говор во превод Архивирано на 10 август 2017 г.
Факултет страница на МИТ
Nobel-Winners.com Био
PBS био
Научни публикации на Самуил В. В. Тинг на INSPIRE-HEP

[Ng1995-1] Ng, Franklin (1995). The Asian American encyclopedia. Marshall Cavendish. стр. 1, 490. ISBN 978-1-85435-684-0.

[:0-2] „About The Programs - Personal Journeys: Samuel C.C. Ting“. A Bill Moyers Special - Becoming American - The Chinese Experience. 2003. Посетено на June 2, 2014.

[3] „The Nobel Prize in Physics 1976“. nobelprize.org. Посетено на 2009-10-09.

[4] „Experimental Observation of a Heavy Particle J“. Physical Review Letters. 33 (23): 1404–1406. 1974. Bibcode:1974PhRvL..33.1404A. doi:10.1103/PhysRevLett.33.1404.

[5] „Samuel C.C.Ting - Banquet Speech“. Dec 10, 1976. Посетено на June 1, 2014.

[NASA-AMS-02-6] „Alpha Magnetic Spectrometer - 02 (AMS-02)“. NASA. 2009-08-21. Архивирано од изворникот на 2009-08-16. Посетено на 2009-09-03.

[Hsu-7] Jeremy Hsu (2009-09-02). „Space Station Experiment to Hunt Antimatter Galaxies“. Space.com. Посетено на 2009-09-02.

[8] A Costly Quest for the Dark Heart of the Cosmos (New York Times, November 16, 2010)

[Nobel_Bio-9] „Samuel C.C. Ting - Biographical“. Nobel Foundation. 1976. Посетено на June 3, 2014.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]