Si Carlos Pea Romulo (Enero 14, 1899, Camiling, Tarlac, Pilipinas - Disyembre 15,

1985, Maynila, Pilipinas) ay isang magaling na diplomatiko, politiko, sundalo,

mamamahayag at manunulat. Sa gulang na labing-anim, naging isang tagapagbalita s
iya at naging isang patnugot naman ng isang pahayagan sa gulang na dalawampu. Na
gkaroon siya ng palimbagan sa gulang na talumpu t dalawa. Isa rin siya sa nagtatag
ng Boy Scouts of the Philippines.
Mga nilalaman [itago]
1 Buhay
1.1 Edukasyon
1.2 Karerang pampulitika
1.3 Mga nasulat
2 Kamatayan
Buhay[baguhin]
Edukasyon[baguhin]
Nagtapos si Carlos Romulo sa Unibersidad ng Pilipinas (Batsilyer sa Sining) noon
g 1918 at maging sa Columbia University (Pantas sa Sining) sa New York noong 192
1; Notre Dame University, Indiana (Paham sa mga Batas) noong 1935; Rolins Colleg
e sa Florida (Paham sa Panitikan) noong 1946; maging sa Pamantasan ng Athna, Gres
ya (Paham sa Pilosopiya) noong 1948; muli, sa Pamantasan ng Pilipinas (Honoraryo
ng Paham ng mga Batas) noong 1949 at sa Harvard University (Paham ng mga Batas H
onoris Causa) noong 1950.
Karerang pampulitika[baguhin]
Si Romulo ay naglingkod sa siyam Pangulo ng Pilipinas magmula kay Pangulong Manu
el Quezon hanggang kay Pangulong Ferdinand Marcos bilang isang miyembro ng gabin
ete o bilang kinatawan ng Pilipinas sa Estados Unidos at sa United Nations.
Naglingkod rin si Romulo bilang Pangulo sa Ika-apat na Pangkalahatang Pagpupulon
g ng Mga Nagkakaisang Bansa noong 1949 hanggang 1950 at naging pinuno rin ng San
gguniang Pangkaligtasan ng U.N.. Naglingkod rin siya, kasama ni Heneral Douglas
MacArthur sa Pasipiko ay naging kinatawan ng Pilipinas sa Amerika at naging kaun
a-unahang Asyano na nagwagi ng bantog na Pulitzer Prize sa Panulat noong 1942. A
yon sa Pulitzer Prize, nagwagi si Romulo ng Philippine Herald "dahil sa kanyang
galing sa pagmamasid at paghula sa pagsulong ng mga bansa sa Malayong Silangang
Asya noong sya ay bumiyahe sa mga nagulong lugar noon mula Hong Kong hanggang Ba
tavia."
Naglingkod rin siya bilang Pamahayang Kinatawan ng Pilipinas sa Kapulungang Mamb
abatas ng Estados Unidos mula 1944 hanggang 1946. Siya ang pumirma noong umanib
ang Pilipinas sa kasulatan ng pagtatatag ng United Nations noong 1946. Siya ang
kalihim ng Kagawaran ng Ugnayang Panlabas 1950 hanggang 1952 sa ilalim ni Pangul
ong Elpidio Quirino, 1963 hanggang 1964 kay Pangulong Diosdado Macapagal at 1968
hanggang 1984 kay Pangulong Marcos.
Sa kanyang karera sa United Nations, isa siyang malakas na tagapasalita patungko
l sa karapatang pantao, kalayaan at pananakop. Noong binalangkas at inayos ang t
atak ng United Nations, tiningnan niya ang tatak at nagtanong, "Nasaan ang Pilip
inas diyan?" Si Senador Warren Austin ng Amerika, pinuno ng kumite sa pagpili ng
tatak ang sumagot, "Masyadong maliit ang Pilipinas upang ilagay diyan. Kung ila
lagay pa natin ang Pilipinas, magmumukha lamang iyong tuldok. At muling sumagot s
i Romulo, "Puwes, ilagay ang tuldok na iyon d yan. Ngayon, ang nakikita nating tul
dok sa tatak ng United Nations sa Pagitan ng Dagat Timog Tsina at Karagatang Pas
ipiko ay ang tuldok na ipinalagay niya na kumakatawan sa Pilipinas.
Noong 1948 sa Paris, Pransya, sa ikatlong pangkalahatang pagpupulong ng United N
ations, mariin n yang tinutulan ang isang proposisyong ginawa ni Andrei Vishinsky,
delegado ng noo'y Unyong Sobyet. Minaliit at ininsulto nito ang kakayahan ni Ro
mulo at sa kanya ay sinabi, "Isa ka lamang maliit na tao mula sa isang maliit na
bansa". Sinagot ito ni Romulo ng "Tungkulin naming mga David sa mundong ito na
ipukol ang bato ng katotohanan sa mga mata ng mayayabang na Goliath at pilitin s
ilang magpakatao". Walang nagawa si Vishinsky kundi ang maupo matapos marinig iy
on.
Naging kandidato rin sa Romulo para sa Pangkalahatang Kalihim ng United Nations
noong 1953 ngunit hindi nagwagi. Bumalik na lamang siya sa Pilipinas at kumandid

ato sa pagkapangulo ng bansa sa ilalim ng Partido Liberal ngunit natalo rin ni P

angulong Quirino sa pagpipilian ng partido kung sino ang kanilang kandidato opis
yal. Natalo rin si Quirino ni Pangulong Ramon Magsaysay noong halalan na iyon.
Noong Abril 1955, pinangunahan ni Romulo ang dalegasyon ng Pilipinas sa Asian-Af
rican Conference sa Bandung, Indonesia.
Mga nasulat[baguhin]
Si Romulo, sa pangkalahatan, ay sumulat at naglimbag ng labingwalong aklat. Kasa
ma na rito ang The United, I Walked with Heroes, I Saw the Fall of the Philippin
es, Mother America at I See the Philippines Rise.
Kamatayan[baguhin]
Namatay si Romulo sa Maynila noong Disyembre 15, 1985 sa gulang na 86. Inilibing
siya sa Libingan ng mga Bayani. Pinarangalan bilang pinakadakilang Pilipinong d
iplomatiko ng ika-20 siglo at maaaring maging sa kasaysayan. Noong 1980, pinuri
siya ni Kurt Waldheim, Pangkalahatang Kalihim ng United Nations at tinawag siyan
g "Mr. United Nations" dahil sa kanyang mahalagang ginampanan sa United Nations
at ang kanyang dedikasyon sa kalayaan at pandaigdigang kapayapaan.