Беркут (спецпадраздзяленне)
| Падраздзяленне міліцыі спецыяльнага прызначэння «Беркут» | |
|---|---|
| укр.: Спеціальний підрозділ міліції громадської безпеки «Беркут» | |
 | |
| Гады існавання | 16 студзеня 1992 — 25 лютага 2014 |
| Краіна |
 Украіна /  Расія |
| Уваходзіць у | Міністэрства ўнутраных спраў Украіны |
| Тып | падраздзяленне міліцыі спецыяльнага прызначэння |
| Функцыя | ахова грамадскага парадку, вызваленне закладнікаў, барацьба з тэрарызмам |
| Колькасць | 4000 супрацоўнікаў |
| Дыслакацыя | |
| Дэвіз |
«Безпека народу — найвищий Закон» («Бяспека народа — найвышэйшы Закон»); |
| Удзел у | |
| Знакі адрознення | крапавыя берэты |
«Беркут» (укр.: Беркут) — былое падраздзяленне міліцыі спецыяльнага прызначэння МУС Украіны, створанае ў 1992 годзе на аснове аддзелаў міліцыі асаблівага прызначэння (АМАП). 25 лютага 2014 года выканаўца абавязкаў міністра ўнутраных спраў Украіны Арсэн Авакаў падпісаў загад № 144 «Пра ліквідацыю спецыяльных падраздзяленняў міліцыі грамадзянскай бяспекі „Беркут“»[1].
24 сакавіка 2014 года міністр унутраных спраў Расійскай Федэрацыі Уладзімір Калакольцаў паведаміў, што крымскі «Беркут» захавае сваю назву ў складзе Міністэрства ўнутраных спраў Расійскай Федэрацыі[2].
На запыт «Радыё Свабода» ў 2014 годзе пасля публікацыі сайту газеты «Салідарнасць» пра тое, што ў беларускім АМАПе працаўладковаюцца былыя супрацоўнікі ўкраінскага «Беркуту», прэс-сакратар МУС Канстанцін Шалкевіч адказаў адмоўна, бо «МУС не каментуе нізкаякасныя сачыненні на вольную тэму, размешчаныя ў інтэрнэце»[3].
Тым не менш у 2020 годзе былі апазнаныя экс-супрацоўнікі расфармаванага «Беркута» ў радах АМАПу[4]. Выданне «Новы Час» працягнула журналісцкі цыкл расследаванняў і ў 2021 годзе, выявіўшы яшчэ больш такіх асоб[5].
Аперацыі
[правіць | правіць зыходнік]- 18 ліпеня 1995 «Беркут» удзельнічаў у зрыве пахавання кіеўскага патрыярха Уладзіміра ў Сафійскім саборы. На загад прэзідэнта Кучмы спецаддзелы зладзілі збіццё прадстаўнікоў УПЦ КП на Сафійскій плошчы[6].
- лістапад — снежань 2013 — «Беркут» удзельнічаў у гвалтоўным разгоне Еўрамайдана ў Кіеве[7][8].
Зноскі
- ↑ МУС Украіны ліквідавала «Беркут». Беларускае тэлеграфнае агенцтва (26 лютага 2014). Праверана 28 лютага 2014.
- ↑ Колокольцев: крымский «Беркут» сохранит свое название в составе органов МВД РФ // ИТАР-ТАСС. — 2014. — 24 марта.
- ↑ Грузьдзіловіч, Алег. МУС не камэнтуе зьвесткі пра ўладкаваньне беркутаўцаў у АМАП . Радыё Свабода (6 чэрвеня 2014). Архівавана з першакрыніцы 7 сакавіка 2021. Праверана 7 сакавіка 2021.
- ↑ Івашын, Дзяніс. Спецрасследаванне: што абараняе «Беркут» у Беларусі. Частка І . Новы Час (2 снежня 2020). Архівавана з першакрыніцы 3 снежня 2020. Праверана 3 снежня 2020.
- ↑ Івашын, Дзяніс (2021-02-26). "Спецрасследаванне: каго ці што абараняе «Беркут» у Беларусі. Частка III". Новы Час (8 (716)): 6, 19.
- ↑ «Чорний вівторок» : Похорон Патріарха Володимира;Біля стін Софійському соборі в Києві поховано українського Патріарха Володимира (1995) Архівавана 14 лістапада 2014.
- ↑ УП. Субота, 30 листопада 2013, 05:41
- ↑ Розгін демонстрантів. 5 канал
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Беркут (спецпадраздзяленне)- 16 годів спецпідрозділи «Беркут» охороняють наш спокій! (16.01.2008, сайт МВС України) Архівавана 3 снежня 2013.
