Нацыянальны сход Рэспублікі Беларусь
| Нацыянальны сход Рэспублікі Беларусь руск.: Национальное собрание Республики Беларусь | |
|---|---|
.svg) |
|
| Тып | |
| Тып | двухпалатны парламент |
| Палаты |
Савет Рэспублікі Палата прадстаўнікоў |
| Кіраўніцтва | |
| Старшыня Савета Рэспублікі |
Наталля Качанава з 6 снежня 2019 |
| Старшыня Палаты прадстаўнікоў |
Ігар Сергеенка з 22 сакавіка 2024 года |
| Структура | |
| Членаў |
174 (у т.л: 64 у Савеце Рэспублікі, 110 у Палаце прадстаўнікоў) |
| Савет Рэспублікі Фракцыі | фракцый няма, фарміруецца і структуруецца па тэрытарыяльным прынцыпе |
| Палата прадстаўнікоў Фракцыі |
|
| Савет Рэспублікі Сістэма галасавання | выбіраюцца на пасяджэннях дэпутатаў мясцовых Саветаў па восем членаў Савета Рэспублікі |
| Палата прадстаўнікоў Сістэма галасавання | выбіраецца грамадзянамі па мажарытарнай сістэме на аснове ўсеагульнага прамога выбарчага права |
| Зала пасяджэнняў | |
| Сайт | |
| house.gov.by | |
| Палітыка |
| Беларусь |
Артыкул — частка серыі: |
|
Адміністрацыйная сістэма Выбары |
Нацыяна́льны сход Рэспу́блікі Белару́сь — найвышэйшы заканадаўчы орган Беларусі.
Складаецца з двух палат — Палаты прадстаўнікоў і Савета Рэспублікі.
Склад Палаты прадстаўнікоў — 110 дэпутатаў. Абранне дэпутатаў ажыццяўляецца на аснове ўсеагульнага, вольнага, роўнага, прамога выбарчага права пры таемным галасаванні.
Савет Рэспублікі з’яўляецца палатай тэрытарыяльнага прадстаўніцтва. Ад кожнай вобласці і горада Мінска абіраюцца на пасяджэннях дэпутатаў мясцовых Саветаў па васьмі членаў Савета Рэспублікі. У дадатак да іх, восем членаў Савета Рэспублікі прызначаюцца Прэзідэнтам Рэспублікі Беларусь.
Выбары
[правіць | правіць зыходнік]Выбары новага складу палат Парламента прызначаюцца не пазней за чатыры месяца і праводзяцца не пазней за 30 дзён да канчатка паўнамоцтваў палат дзейснага склікання.
Пазачарговыя выбары палат Парламента праводзяцца на працягу трох месяцаў са дня датэрміновага спынення паўнамоцтваў палат Парламента.
Крытэрыі для вылучэння кандыдатур
[правіць | правіць зыходнік]Дэпутатам Палаты прадстаўнікоў можа быць грамадзянін Рэспублікі Беларусь, які дасягнуў 21 года.
Чальцом Савета Рэспублікі можа быць грамадзянін Рэспублікі Беларусь, які дасягнуў 30 гадоў і пражыў на тэрыторыі адпавядай вобласці або ў горадзе Мінску не менш за пяць гадоў.
Дэпутаты Палаты прадстаўнікоў ажыццяўляюць свае паўнамоцтвы ў Парламенце на прафесійнай аснове, калі іншае не прадугледжана Канстытуцыяй. Дэпутат Палаты прадстаўнікоў можа быць адначасова членам Ураду.
Адна і тая ж асоба не можа адначасова з’яўляцца членам дзвюх палат Парламента. Дэпутат Палаты прадстаўнікоў не можа быць дэпутатам мясцовага Савета дэпутатаў. Член Савета Рэспублікі не можа быць адначасова членам Урада. Не дапушчаецца сумяшчэнне абавязкаў дэпутата Палаты прадстаўнікоў, члена Савета Рэспублікі з адначасовым заняткам пасады Прэзідэнта альбо суддзі.
Тэрміны паўнамоцтваў
[правіць | правіць зыходнік]Тэрмін паўнамоцтваў Парламента — чатыры гады. Паўнамоцтвы Парламента могуць быць падоўжаныя на падставе закона толькі ў выпадку вайны.
У выпадках і ў парадку, прадугледжаных Канстытуцыяй, паўнамоцтвы Палаты прадстаўнікоў або Савета Рэспублікі могуць быць спыненыя датэрмінова. Са спыненнем паўнамоцтваў Палаты прадстаўнікоў або Савета Рэспублікі па рашэнні Прэзідэнта могуць быць таксама спыненыя паўнамоцтвы адпаведна Савета Рэспублікі або Палаты прадстаўнікоў.
Паўнамоцтвы Палаты прадстаўнікоў могуць быць датэрмінова спыненыя пры адмове ў даверы Ураду, выразе вотуму недаверу Ураду альбо двухразовай адмове ў дачы згоды на прызначэнне Прэм’ер-міністра.
Паўнамоцтвы Палаты прадстаўнікоў альбо Савета Рэспублікі могуць быць таксама датэрмінова спыненыя на падставе зняволення Канстытуцыйнага Суда ў выпадку сістэматычнага або грубага парушэння палатамі Парламента Канстытуцыі.
Рашэнні па гэтых пытаннях Прэзідэнт прымае не пазней чым у двухмесяцовы тэрмін пасля афіцыйных кансультацый з старшынямі палат.
Палаты не могуць быць распушчаныя ў перыяд надзвычайнага або вайскоўца становішчы, у апошнія шэсць месяцаў паўнамоцтваў Прэзідэнта, у перыяд рашэння палатамі пытання аб датэрміновым вызваленні або зрушэнні Прэзідэнта з пасады.
Не дапушчаецца роспуск палат на працягу года са дня іх першых пасяджэнняў.
Сесіі
[правіць | правіць зыходнік]Першая пасля выбараў сесія палат Парламента склікаецца Цэнтральнай камісіяй па выбарах і правядзенню рэспубліканскіх рэферэндумаў і пачынае сваю працу не пазней чым праз 30 дзён пасля выбараў. Адлік трыццацідзённага тэрміна для склікання і пачатку працы першай сесіі Палаты прадстаўнікоў ажыццяўляецца са дня другога тура галасавання па выбарах яе новага складу. Калі другі тур галасавання па выбарах у Палату прадстаўнікоў не праводзіцца, адлік трыццацідзённага тэрміна ажыццяўляецца са дня правядзення першага тура агульных выбараў у Рэспубліцы Беларусь. Адлік трыццацідзённага тэрміна для склікання і пачатку працы першай сесіі Савета Рэспублікі ажыццяўляецца са дня першага пасяджэння дэпутатаў мясцовых Саветаў дэпутатаў базавага ўзроўню па выбарах членаў Савета Рэспублікі ад вобласці або горада Мінска.
Палаты збіраюцца на дзве чарговыя сесіі ў год.
Першая сесія адчыняецца 2 кастрычніка; яе працягласць не можа быць больш за восемдзесят дзён.
Другая сесія адчыняецца 2 красавіка; яе працягласць не можа быць больш за дзевяноста дзён.
Калі 2 кастрычніка або 2 красавіка прыходзяцца на непрацоўны дзень, то сесія адчыняецца ў першы наступны за ім працоўны дзень.
Палата прадстаўнікоў, Савет Рэспублікі ў выпадку адмысловай неабходнасці склікаюцца на пазачарговую сесію па ініцыятыве Прэзідэнта, а таксама па патрабаванні большасці не менш двух трацін галасоў ад поўнага складу кожнай з палат па вызначанай позве дня.
Пазачарговыя сесіі склікаюцца ўказамі Прэзідэнта.
Структура
[правіць | правіць зыходнік]Палата прадстаўнікоў абірае са свайго складу Старшыню Палаты прадстаўнікоў і яго намесніка.
Савет Рэспублікі абірае са свайго складу Старшыні Савета Рэспублікі і яго намесніка.
Старшыні Палаты прадстаўнікоў і Савета Рэспублікі, іх намеснікі вядуць пасяджэнні і ведаюць унутраным распарадкам палат.
Палата прадстаўнікоў і Савет Рэспублікі з свайго складу абіраюць сталыя камісіі і іншыя органы для вядзення законапраектнай працы, папярэдняга разгляду і падрыхтоўкі пытанняў, якія адносяцца да вядзення палат.
Паўнамоцтвы Палаты прадстаўнікоў
[правіць | правіць зыходнік]Палата прадстаўнікоў:
- разглядае па прапанове Прэзідэнта альбо па ініцыятыве не менш 150 тысяч грамадзян Рэспублікі Беларусь, якія валодаюць выбарчым правам, праекты законаў аб занясенні змен і дадаткаў у Канстытуцыю, аб тлумачэнні Канстытуцыі;
- разглядае праекты законаў, у тым ліку
- аб сцвярджэнні асноўных кірункаў унутранай і вонкавай палітыкі Рэспублікі Беларусь, ваеннай дактрыны, ратыфікацыі і дэнансацыі міжнародных дамоў;
- аб асноўным утрыманні і прынцыпах ажыццяўлення праў, воляў і абавязкаў грамадзян; аб грамадзянстве, статуце замежнікаў і асоб без грамадзянства;
- аб правах нацыянальных меншасцей;
- аб сцвярджэнні рэспубліканскага бюджэту і справаздачы аб яго выкананні;
- аб усталяванні рэспубліканскіх падаткаў і збораў;
- аб прынцыпах ажыццяўлення адносін уласнасці;
- аб асновах сацыяльнай абароны;
- аб прынцыпах рэгулявання працы і занятасці;
- аб шлюбе, сям’і, дзяцінстве, мацярынстве, бацькоўстве, выхаванні, адукацыі, культуры і ахове здароўя;
- аб ахове навакольнага асяроддзя і рацыянальным выкарыстанні прыродных рэсурсаў;
- аб азначэнні парадку рашэння пытанняў адміністрацыйна-тэрытарыяльнай прылады дзяржавы;
- аб мясцовым самакіраванні;
- аб судаўладкаванні, судаводстве і статуце суддзяў;
- аб крымінальнай адказнасці;
- аб амністыі;
- аб аб’яве вайны і аб заключэнні міру;
- аб прававым рэжыме ваеннага і надзвычайнага становішча;
- аб усталяванні дзяржаўных узнагарод;
- аб тлумачэнні законаў;
- прызначае выбары Прэзідэнта;
- дае згоду Прэзідэнту на прызначэнне Прэм’ер-міністра;
- заслухоўвае даклад Прэм’ер-міністра аб праграме дзейнасці Урада і ўхваляе або адхіляе праграму (пры гэтым паўторнае адхіленне палатай праграмы азначае выраз вотуму недаверу Ураду);
- разглядае па ініцыятыве Прэм’ер-міністра пытанне аб даверы Ураду;
- па ініцыятыве не менш адной траціны ад поўнага складу Палаты прадстаўнікоў выяўляе вотум недаверу Ураду (пры гэтым пытанне аб адказнасці Урады не можа быць пастаўлены на працягу года пасля ўхвалы праграмы яго дзейнасці;
- прымае адстаўку Прэзідэнта;
- высоўвае большасцю галасоў ад поўнага складу Палаты прадстаўнікоў абвінавачванне супраць Прэзідэнта ў здзяйсненні дзяржаўнай здрады або іншага цяжкага злачынства; на падставе адпаведнага рашэння Савета Рэспублікі прымае большасцю не менш двух трацін галасоў ад поўнага складу рашэнне аб зрушэнні Прэзідэнта з пасады;
- адмяняе распараджэнні Старшыні Палаты прадстаўнікоў.
Палата прадстаўнікоў можа прымаць рашэнні па іншых пытаннях, калі гэта прадугледжана Канстытуцыяй.
Паўнамоцтвы Савета Рэспублікі
[правіць | правіць зыходнік]Савет Рэспублікі:
- ухваляе або адхіляе прынятыя Палатай прадстаўнікоў праекты законаў аб занясенні змен і дадаткаў у Канстытуцыю, аб тлумачэнні Канстытуцыі, праекты іншых законаў;
- дае згоду на прызначэнне Прэзідэнтам Старшыні Канстытуцыйнага Суда, Старшыні і суддзяў Вярхоўнага Суда, Старшыні і суддзяў Найвышэйшага Гаспадарчага Суда, Старшыні Цэнтральнай камісіі па выбарах і правядзенню рэспубліканскіх рэферэндумаў, Генеральнага пракурора, Старшыні і членаў Кіравання Нацыянальнага банка;
- абірае шэсць суддзяў Канстытуцыйнага Суда;
- абірае шэсць членаў Цэнтральнай камісіі Рэспублікі Беларусь па выбарах і правядзенню рэспубліканскіх рэферэндумаў;
- адмяняе рашэнні мясцовых Саветаў дэпутатаў, якія не адпавядаюць заканадаўству;
- прымае рашэнне аб роспуску мясцовага Савета дэпутатаў у выпадку сістэматычнага або грубага парушэння ім патрабаванняў заканадаўства і ў іншых выпадках, прадугледжаных законам;
- разглядае высунутай Палатай прадстаўнікоў абвінавачванне супраць Прэзідэнта ў здзяйсненні дзяржаўнай здрады або іншага цяжкага злачынства, прымае рашэнне аб яго расследаванні. Пры наяўнасці падстаў большасцю не менш двух трацін галасоў ад поўнага складу прымае рашэнне аб зрушэнні Прэзідэнта з пасады;
- разглядае ўказы Прэзідэнта аб уводзінах надзвычайнага становішча, ваеннага становішча, поўнай або частковай мабілізацыі і не пазней чым у трохдзённы тэрмін пасля іх занясення прымае адпаведнае рашэнне.
Савет Рэспублікі можа прымаць рашэнні па іншых пытаннях, калі гэта прадугледжана Канстытуцыяй.
Законатворчая дзейнасць
[правіць | правіць зыходнік]Права заканадаўчай ініцыятывы прыналежыць Прэзідэнту, дэпутатам Палаты прадстаўнікоў, Савету Рэспублікі, Ураду, а таксама грамадзянам, якія валодаюць выбарчым правам, у колькасці не менш 50 тысяч чалавек і рэалізуецца ў Палаце прадстаўнікоў.
Законапраекты, следствам прыняцця якіх можа быць скарачэнне дзяржаўных сродкаў, стварэнне або павелічэнне выдаткаў, могуць уносіцца ў Палату прадстаўнікоў толькі са згоды Прэзідэнта альбо, па яго даручэнню, — Урада.
Прэзідэнт або, па яго даручэнню, Урад маюць права ўносіць прапановы ў Палату прадстаўнікоў і Савет Рэспублікі аб аб’яве разгляду праекту закона тэрміновым. Палата прадстаўнікоў і Рада Рэспублікі ў гэтым выпадку павінны разгледзець дадзены праект на працягу дзесяці дзён са дня занясення на іх разгляд.
Па патрабаванні Прэзідэнта альбо, з яго згоды, Урада Палата прадстаўнікоў, Савет Рэспублікі на сваіх пасяджэннях прымаюць рашэнні, галасуючы ў цэлым за ўвесь занесены Прэзідэнтам або Урадам праект або яго частка, захаваўшы толькі тыя папраўкі, якія прапанаваныя або прынятыя Прэзідэнтам альбо Урадам.
Любы законапраект, калі іншае не прадугледжана Канстытуцыяй, спачатку разглядаецца ў Палаце прадстаўнікоў, а затым у Савеце Рэспублікі.
Законапраект, за выключэннем выпадкаў, прадугледжаных Канстытуцыяй, становіцца законам пасля прыняцця Палатай прадстаўнікоў і ўхвалы Саветам Рэспублікі большасцю галасоў ад поўнага складу кожнай палаты.
Прынятыя Палатай прадстаўнікоў законапраекты на працягу пяці дзён перадаюцца на разгляд у Савет Рэспублікі, дзе могуць разглядацца не больш дваццаці дзён, калі іншае не прадугледжана Канстытуцыяй.
Закон лічыцца ўхваленай Саветам Рэспублікі, калі за яго прагаласавала большасць ад поўнага складу Савета Рэспублікі, альбо калі на працягу дваццаці дзён, а пры аб’яве законапраекта тэрміновым — дзесяці дзён са дня занясення ён не быў разгледжаны Саветам Рэспублікі. У выпадку адхілення законапраекта Саветам Рэспублікі палаты могуць стварыць пагаджальную камісію, фарміраваную на парытэтнай аснове, для пераадолення ўзніклых рознагалоссяў. Тэкст законапраекта, выпрацаваны пагаджальнай камісіяй, уяўляецца на ўхвалу абедзвюх палат.
Калі пагаджальнай камісіяй не прыняты ўзгоднены тэкст законапраекта, Прэзідэнт альбо па ім даручэнню Урад могуць запатрабаваць, каб Палата прадстаўнікоў прыняла канчатковае рашэнне.
Закон лічыцца прынятым Палатай прадстаўнікоў пры ўмове, што за яго прагаласавала не менш двух трацін ад поўнага складу Палаты прадстаўнікоў.
Закон, прыняты Палатай прадстаўнікоў і ўхвалены Саветам Рэспублікі, альбо прыняты Палатай прадстаўнікоў у парадку, прадугледжаным сапраўдным артыкулам, уяўляецца ў дзесяцідзённы тэрмін Прэзідэнту на подпіс. Калі Прэзідэнт згодзен з тэкстам закона, ён яго падпісвае. Калі Прэзідэнт не вяртае які-небудзь закон на працягу двух тыдняў пасля таго, як ён быў яму прадстаўлены, закон лічыцца падпісаным. Закон не лічыцца падпісаным і не ўступае ў сілу, калі ён не мог быць вернуты ў Парламент у сувязі з канчаткам сесіі.
Пры нязгодзе з тэкстам закона Прэзідэнт вяртае яго са сваімі пярэчаннямі ў Палату прадстаўнікоў, якая павінна разгледзець закон з пярэчаннямі Прэзідэнта не пазней трыццаці дзён. Калі закон будзе прыняты Палатай прадстаўнікоў большасцю не менш двух трацін галасоў ад поўнага складу, ён разам з пярэчаннямі Прэзідэнта ў пяцідзённы тэрмін накіроўваецца ў Савет Рэспублікі, які таксама павінен разгледзець яго паўторна не пазней дваццаці дзён.
Закон лічыцца прынятым, калі ён ухвалены большасцю не менш двух трацін галасоў ад поўнага складу Савета Рэспублікі. Закон, пасля пераадолення Палатай прадстаўнікоў і Саветам Рэспублікі пярэчанняў Прэзідэнта, падпісваецца Прэзідэнтам у пяцідзённы тэрмін. Закон уступае ў сілу і ў тым выпадку, калі ён не будзе падпісаны Прэзідэнтам у гэты тэрмін.
У такім жа парадку палатамі разглядаюцца пярэчанні Прэзідэнта на асобныя становішчы закона, якія вяртаюцца для паўторнага галасавання. У гэтым выпадку да вынясення якое адпавядае рашэння Палатай прадстаўнікоў і Саветам Рэспублікі закон падпісваецца Прэзідэнтам і ўступае ў сілу, за выключэннем тых становішчаў, адносна якіх маюцца пярэчанні Прэзідэнта.
Палата прадстаўнікоў і Савет Рэспублікі законам, прынятым большасцю галасоў ад поўнага складу палат, па прапанове Прэзідэнта могуць дэлегаваць яму заканадаўчыя паўнамоцтвы на выданне дэкрэтаў, маючых сілу закона. Гэты закон павінен вызначаць прадмет рэгулявання і тэрмін паўнамоцтваў Прэзідэнта на выданне дэкрэтаў.
Не дапушчаецца дэлегаванне паўнамоцтваў Прэзідэнту на выданне дэкрэтаў, якія прадугледжваюць змену і даданне Канстытуцыі, яе тлумачэнне; змену і даданне праграмных законаў; сцвярджэнне рэспубліканскага бюджэту і справаздачы аб яго выкананні; змену парадку выбараў Прэзідэнта і Парламента; абмежаванне канстытуцыйных праў і воляў грамадзян. Закон аб дэлегаванні заканадаўчых паўнамоцтваў Прэзідэнту не можа дазваляць яму змену гэтага закона, а таксама падаваць права прымаць нормы, маючыя зваротную сілу.
У сілу адмысловай неабходнасці Прэзідэнт па сваёй ініцыятыве альбо па прапанове Урада можа выдаваць часовыя дэкрэты, маючыя сілу закона. Калі такія дэкрэты выдаюцца па прапанове Урада, яны змацоўваюцца подпісам Прэм’ер-міністра. Часовыя дэкрэты павінны быць у трохдзённы тэрмін прадстаўленыя для наступнага разгляду Палатай прадстаўнікоў, а затым Саветам Рэспублікі. Гэтыя дэкрэты захоўваюць сілу, калі яны не адмененыя большасцю не менш за двух трацін галасоў ад поўнага складу кожнай з палат. Палаты могуць рэгуляваць законам стаўлення, узніклыя на аснове дэкрэтаў, якія адмененыя.
Недатыкальнасць
[правіць | правіць зыходнік]Дэпутаты Палаты прадстаўнікоў і члены Савета Рэспублікі карыстаюцца недатыкальнасцю пры выразе сваіх меркаванняў і ажыццяўленні сваіх паўнамоцтваў. Гэта не ставіцца да абвінавачвання іх у паклёпе і абразе.
На працягу тэрміна сваіх паўнамоцтваў дэпутаты Палаты прадстаўнікоў і члены Савета Рэспублікі могуць быць арыштаваныя, іншай выявай пазбаўленыя асабістай волі толькі з папярэдняй згоды якая адпавядае палаты, за выключэннем здзяйснення дзяржаўнай здрады або іншага цяжкага злачынства, а таксама затрыманні на месцы здзяйснення злачынства.
Крымінальная справа ў стаўленні дэпутата Палаты прадстаўнікоў або члена Савета Рэспублікі разглядаецца Вярхоўным Судом.
Пасяджэнні палат
[правіць | правіць зыходнік]Пасяджэнні палат з’яўляюцца адчыненымі. Палаты, калі гэтага патрабуюць інтарэсы дзяржавы, могуць прыняць рашэнне аб правядзенні зачыненага пасяджэння большасцю галасоў ад іх поўнага складу. Падчас пасяджэнняў, у тым ліку і зачыненых, Прэзідэнт, яго прадстаўнікі, Прэм’ер-міністр і члены Урада могуць выступаць па-за чаргой якія запісаліся для выступу столькі раз, колькі яны гэтага запатрабуюць.
Адно пасяджэнне ў месяц рэзярвуецца для пытанняў дэпутатаў Палаты прадстаўнікоў і членаў Савета Рэспублікі і адказаў Урада.
Дэпутат Палаты прадстаўнікоў, член Савета Рэспублікі мае права звярнуцца з запытам да Прэм’ера-міністру, членам Урада, кіраўнікам дзяржаўных органаў, утвораных або абраных Парламентам. Запыт павінен быць уключаны ў позву дня палаты. Адказ на запыт належыць даць на працягу дваццаці сесійных дзён у парадку, усталяваным палатай Парламента.
Пасяджэнне палаты лічыцца правамоцным пры ўмове, што на ім прысутнічае не менш двух трацін дэпутатаў Палаты прадстаўнікоў або членаў Савета Рэспублікі ад поўнага складу палаты.
Галасаванні
[правіць | правіць зыходнік]Галасаванне ў Палаце прадстаўнікоў і Савеце Рэспублікі адчыненае і ажыццяўляецца асабіста дэпутатам, членам Савета Рэспублікі шляхам падачы голасу «за» або «супраць». Таемнае галасаванне праводзіцца толькі пры рашэнні кадравых пытанняў.
Рашэнні
[правіць | правіць зыходнік]Рашэнні Палаты прадстаўнікоў прымаюцца ў форме законаў і пастаноў. Пастановы Палаты прадстаўнікоў прымаюцца па пытаннях распарадчага і кантрольнага характару.
Рашэнні Савета Рэспублікі прымаюцца ў форме пастаноў.
Рашэнні палат лічацца прынятымі пры ўмове, што за іх прагаласавала большасць ад поўнага складу палат, калі іншае не прадугледжана Канстытуцыяй.
Законы аб асноўных кірунках унутранай і вонкавай палітыкі Рэспублікі Беларусь, аб ваеннай дактрыне Рэспублікі Беларусь з’яўляюцца праграмнымі і лічацца прынятымі пры ўмове, калі за іх прагаласавала не менш двух трацін ад поўнага складу палат.
Законы падлягаюць неадкладнаму апублікаванню пасля іх падпісання і ўступаюць у сілу праз дзесяць дзён пасля апублікавання, калі ў самім законе не ўсталяваны іншы тэрмін. У такім жа парадку публікуюцца і ўступаюць у сілу дэкрэты Прэзідэнта.
Закон не мае зваротнай сілы, за выключэннем выпадкаў, калі ён змякчае або адмяняе адказнасць грамадзян.
Парадак дзейнасці Палаты прадстаўнікоў, Савета Рэспублікі, іх органаў, дэпутатаў Палаты прадстаўнікоў і членаў Савета Рэспублікі вызначаецца рэгламентамі палат, якія падпісваюцца старшынямі палат.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Пляхимович И. И. Комментарий к Конституции Республики Беларусь: в 2 т. — Минск: Амалфея, 2015. — Т. 2. — 984 с.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Нацыянальны сход Рэспублікі Беларусь
 Беларусь у тэмах | |
|---|---|
| Гісторыя | |
| Палітыка | |
| Геаграфія | |
| Грамадства і сімвалы | |
| Эканоміка | |
| Культура | |
