Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κοάτι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κοάτι
Λευκόρρινο κοάτι (Nasua narica)
Λευκόρρινο κοάτι (Nasua narica)
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα
Συνομοταξία: Χορδωτά
Ομοταξία: Θηλαστικά
Τάξη: Σαρκοφάγα
Οικογένεια: Προκυνίδες
Γένος: Νάσουα and Νασουέλλα

Χάρτης κατανομής

Τα Κοάτι, προφέρεται στα ισπανικά: Κοατί (Coatí), γένη Νάσουα και Νασουέλλα, επίσης γνωστά ως κοατιμούντι,[1][2] Βραζιλιανό άαρντβαρκ,[3] Μεξικάνικα τεχόν, τσολούγο, or μονκούν, χοιρόρρινο κουν,[4] και με άλλα ονόματα, είναι μέλη της οικογένειας των ρακούν (Προκυνίδες). Είναι ημερόβια θηλαστικά που απαντώνται στην Νότια Αμερική, την Κεντρική Αμερική, και την νοτιοδυτική Βόρεια Αμερική. Ο όρος φέρεται να παράγεται από την Τουπική γλώσσα (Βραζιλία).[5]

Φυσικά χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα ενήλικα κοάτι έχουν μήκος 33 με 69 εκατοστόμετρα από το κεφάλι στην βάση της ουράς, που μπορεί να έχει μήκος όσο όλο το σώμα. Τα κοάτι έχουν περίπου 30 εκατοστόμετρα ύψος μέχρι τους ώμους, και ζυγίζουν ανάμεσα σε 2 και 8 χιλιόγραμμα, περίπου το μέγεθος μίας μεγάλης οικόσιτης γάτας. Τα αρσενικά γίνονται σχεδόν διπλάσια σε μέγεθος από τα θηλυκά και έχουν μεγάλους, κοφτερούς κυνόδοντες. Οι παραπάνω μετρήσεις είναι για το λεκόρρινο και το νοτιοαμερικανικό κοάτι. Τα δύο ορεινά κοάτι είναι μικρότερα.[6]

Όλα τα κοάτι έχουν ένα λεπτό κεφάλι με μία επιμήκη, εύκαμπτη, ελαφρά προς τα πάνω στραμμένη μύτη, μικρά αυτιά, σκούρα πόδια, και μία μακριά, μη συλληπτήρια ουρά που χρησιμεύει για ισορροπία και σηματοδότηση.

Τα νοτιοαμερικανικά κοάτι έχουν είτε ανοιχτή καφέ είτε μαύρη γούνα, με ανοιχτότερο υπόστρωμα και ουρά με λευκούς δακτυλίους. Τα κοάτι έχουν μακριά καστανή ουρά με δακτυλίους οι οποίοι μπορεί να είναι από ακριβώς όμοιοι με του ρακούν έως πολύ αμυδροί. Όπως τα ρακούν και σε αντίθεση με τις γάτες με δακτυλιωτή ουρά και τα κακομίστλ, οι δακτύλιοι πάνε γύρω από όλη την ουρά. Τα κοάτι συχνά κρατάνε την ουρά σηκωμένη, ώστε να παραμένουν οι ομάδες των κοάτι μαζί και να μην χάνονται στην πυκνή βλάστηση. Η άκρη της ουράς μπορεί να κινείται ελαφρώς από μόνη της, όπως συμβαίνει στις γάτες, αλλά δεν είναι συλληπτήρια όπως είναι εκείνη του κινκαχού, ενός άλλου μέλους των προκυνιδών.

Τα κοάτι έχουν πατούσες σαν της αρκούδας- και του ρακούν, και τα κοάτι, τα ρακούν, και οι αρκούδες είναι πελματοβάμονα (περπατούν στα πέλματα των ποδιών, όπως οι άνθρωποι). Τα κοάτι έχουν μη συσταλτά νύχια. Τα κοάτι έχουν επίσης, μαζί με τα ρακούν και άλλες προκυνίδες (και άλλα σαρκοφάγα και σπανίως ακόμα και άλλα θηλαστικά), διπλή άρθρωση και οι αστράγαλοί τους μπορούν να περιστραφούν περισσότερο από 180°. Άλλα ζώα που ζουν σε δάση έχουν αποκτήσει μερικά ή όλα από αυτά τα χαρακτηριστικά μέσω της συγκλίνουσας εξέλιξης, συμπεριλαμβάνοντας τις οικογένειες των μαγκουστών, των σιβέτ, των γατών, και των αρκούδων. Κάποια από αυτά τα ζώα βαδίζουν στα δάχτυλα των μπροστινών ποδιών και τα πέλματα των πίσω ποδιών.

Το ρύγχος των κοάτι είναι μακρύ και κάποτε σαν χοίρου (βλέπε Συίδες) - ένας λόγος για το ψευδώνυμό τους 'το χοιρόρρινο ρακούν'. Είναι επίσης εξαιρετικά εύκαμπτο - μπορεί να περιστραφεί 60° σε κάθε κατεύθυνση. Χρησιμοποιούν τις μύτες τους για να ωθήσουν αντικείμενα και τα και να τρίψουν μέρη του σώματός τους. Τα σημάδια του προσώπου περιλαμβάνουν λευκά σημάδια γύρω από τα μάτια και τα αυτιά και το ρύγχος.

Τα κοάτι έχουν ισχυρά άκρα για να αναρριχηθούν και να σκάψουν και φημίζονται για την ευφυΐα τους όπως και τα ρακούν. Προτιμούν να κοιμούνται η να αναπαύονται σε υπερυψωμένες θέσεις και κοιλώματα, όπως οι θόλοι των βροχερών δασών, όπου χτίζουν πρόχειρα φωλιές για να κοιμηθούν. Τα κοάτι είναι δραστήρια μέρα και νύκτα.

Ενδιαίτημα και κατανομή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συνολικώς, τα κοάτι είναι ευρέως διεσπαρμένα, κατέχοντας ενδιαιτήματα από τις ζεστές και ξηρές περιοχές στα υγρά τροπικά δάση του Αμαζονίου ή ακόμα και στις ορεινές πλαγιές των Άνδεων, συμπεριλαμβάνοντας τις ποώδεις διαπλάσεις και τις θαμνώδεις περιοχές. Η γεωγραφική τους κατανομή εκτείνεται από τις νοτιοδυτικές Η.Π.Α. (νότια Αριζόνα, Νέο Μεξικό, και Τέξας) έως την βόρεια Αργεντινή. Γύρω στα 1ο κοάτι πιστεύεται ότι έχουν δημιουργήσει ένα αναπαραγόμενο πληθυσμό στην Κουμβρία, ΗΒ.[7]

Κοάτι  



Nasua narica

 




Nasuella meridensis



Nasuella olivacea

 

 



Nasua nasua

 

 

Τα ακόλουθα είδη είναι αναγνωρισμένα:[6][8][9]

Το κοάτι της Νήσου Κόζουμελ είχε επίσης αναγνωρισθεί ως είδος, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία των σημερινών αρχών το αντιμετωπίζει ως ένα υποείδος, N. narica nelsoni, του λευκορρίνου κοάτι.[8][10][11][12][13]

Γενετικές αποδείξεις (αλληλουχία κυτοχρώματος b) δείχνουν ότι το γένος Νασουέλλα πρέπει να συγχωνευθεί με το γένος Νάσουα, καθώς διαφορετικά το τελευταίο είναι παραφυλετικό.[6]

  1. Nasua narica (Coatimundi, White-nosed Coati) at International Union for Conservation of Nature
  2. Animal Diversity Web at University of Michigan. "Coatis are also referred to in some texts as coatimundis. The name coati or coatimundi is Tupian Indian in origin."
  3. «telegraph.co.uk». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2014. 
  4. «mundoandino.com». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2014. 
  5. Merriam-Webster; The Shorter Oxford English Dictionary's etymology of the term is that it's Portuguese cuatimundi from Tupi kuatimu?ne, from kua?ti+mu/ne snare, trick.
  6. 6,0 6,1 6,2 Helgen, K. M.; Kays, R.; Helgen, L. E.; Tsuchiya-Jerep, M. T. N.; Pinto, C. M.; Koepfli, K. P.; Eizirik, E.; Maldonado, J. E. (August 2009). «Taxonomic boundaries and geographic distributions revealed by an integrative systematic overview of the mountain coatis, Nasuella (Carnivora: Procyonidae)». Small Carnivore Conservation 41: 65–74. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-01-16. https://web.archive.org/web/20140116135219/http://www.smallcarnivoreconservation.org/sccwiki/images/1/14/SCC41_Helgen_et_al_2009.pdf. Ανακτήθηκε στις 2013-08-20. 
  7. «Exotic animals 'found wild in UK'». BBC News. 2010-06-21. http://news.bbc.co.uk/1/hi/england/humberside/10365422.stm. 
  8. 8,0 8,1 Wilson, D. E.· Reeder, D. M., επιμ. (2005). «Genus Nasua». Mammal Species of the World (3rd έκδοση). Johns Hopkins University Press. σελίδες 625–626. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494. 
  9. Wilson, D. E.· Reeder, D. M., επιμ. (2005). «Genus Nasuella». Mammal Species of the World (3rd έκδοση). Johns Hopkins University Press. σελ. 626. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494. 
  10. Kays, R. (2009). White-nosed Coati (Nasua narica), pp. 527-528 in: Wilson, D. E., and R. A. Mittermeier, eds. (2009). Handbook of the Mammals of the World. Vol. 1, Carnivores. ISBN 978-84-96553-49-1
  11. Decker, D. M. (1991). Systematics Of The Coatis, Genus Nasua (Mammalia, Procyonidae) Αρχειοθετήθηκε 2014-10-06 στο Wayback Machine.. Proceedings of The Biological Society of Washington 104: 370-386
  12. Reid, F. A. (1997). Mammals of Central America and Southeast Mexico. pp. 259-260. ISBN 0-19-56400-3
  13. Samudio, R., Kays, R., Cuarón, A.D., Pino, J.L. & Helgen, K. (2008). Nasua narica. 2008 IUCN Red List of Threatened Species. IUCN 2008. Ανακτήθηκε 6 May 2012.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]