Hontoba
Hontoba | |||
---|---|---|---|
municipo en Hispanio vd | |||
Flago | Blazono | ||
Administrado | |||
Lando | Hispanio | ||
Regiono | Kastilio-Manĉo | ||
Provinco | Gvadalaĥaro | ||
Komarko | Alkario | ||
Poŝtkodo | 19119 | ||
En TTT | Oficiala retejo [+] | ||
Demografio | |||
Loĝantaro | 431 (2023) [+] | ||
Loĝdenso | 13 loĝ./km² | ||
Geografio | |||
Geografia situo | 40° 27′ N, 3° 2′ U (mapo)40.455833333333-3.0411111111111Koordinatoj: 40° 27′ N, 3° 2′ U (mapo) [+] | ||
Alto | 730 m [+] | ||
Areo | 32 km² (3 200 ha) [+] | ||
Horzono | UTC+01:00 [+] | ||
| |||
| |||
Alia projekto | |||
Vikimedia Komunejo Hontoba [+] | |||
Hontoba estas municipo en Hispanio, en la aŭtonoma komunumo, do regiono Kastilio-Manĉo kaj la provinco Gvadalaĥaro. Laŭ la stato de 2023 en la municipo vivis 431 loĝantoj sur areo de 32 kvadrataj kilometroj, kio rezultigas loĝdenson de 13,5 loĝantoj/km².
Situo
[redakti | redakti fonton]Hontoba situas en la nordorienta parto de Kastilio-Manĉo en la komarko aŭ distrikto Alkario en la sudokcidenta kvarono de la Provinco Gvadalaĥaro, je altitudo de 323 m super marnivelo. La geografiaj koordinatoj estas 40°27′21″N 3°02′28″Ok.
Hontoba troviĝas sur la fundo de profunda valo formata de la rojo de Sankta Sebastiano, unu el la alfluantoj de la rivero Tajuña, kaj ĉe la monteto sur kies pinto staras la antikva ermitejo de Nia Sinjorino de los Llanos (de la ebenaĵoj), patronino de la vilaĝo.
Ĝia municipa teritorio limas kun tiuj de Aranzueque, Renera, Hueva, Escopete, Escariche kaj Loranca de Tajuña.
Historio
[redakti | redakti fonton]Ĝi estis islama domaro, konkerita en 1124 de la reĝo Alfonso la 7-a. Lia nepo Alfonso la 8-a donis ĝin al la Ordeno de Kalatrava en kies senjorlando ĝi restis ĝis fino de la 15-a jarcento, kiam la Katolikaj Gereĝoj ekprenis por la Krono la etendajn teritoriojn de la Ordeno.
La preĝejo de Hontoba estas inter la plej antikvaj de La Alcarria kaj ĝia absido estas datebla de komenco de la 13-a jarcento.
Post la Hispana Enlanda Milito la loĝantaro falis el pinto en 1950, tio estis oni perdis loĝantojn pro diversaj tialoj: nome bataloj, prizono, politika persekutado, malsato ktp. Meze de la 20a jarcento la loĝantaro de multaj vilaĝoj de la regiono atingis pinton, kaj ankaŭ ĉe Hontoba, sed poste okazis elmigrado, senloĝigo kaj maljuniĝo de la loĝantaro ĉefe dum la 1960-aj kaj 1970-aj jaroj, kaj ankaŭ ĉe Hontoba kie oni falis, sed poste, fine de la 20-a kaj komenco de la 21-a jarcentoj, pro proksimeco al la provinca ĉefurbo, ĝi iĝis iel dormurbo, kaj oni plialtiĝis el 142 en 1991 al la nunaj 431 loĝantoj en 2023.
Ekonomio
[redakti | redakti fonton]Agrikulturo kaj brutobredado tradicie. Servoj kaj loĝejoj.