เหตุยิงกันที่พิพิธภัณฑ์ Holocaust Memorial ของสหรัฐอเมริกา


การโจมตีของผู้ก่อการร้ายในวอชิงตัน ดี.ซี. ปี 2009
เหตุยิงกันที่พิพิธภัณฑ์ Holocaust Memorial ของสหรัฐอเมริกา
ส่วนหนึ่งของการต่อต้านชาวยิวในสหรัฐอเมริกา
พิพิธภัณฑ์อนุสรณ์สถานฮอโลคอสต์แห่งสหรัฐอเมริกาในวันรุ่งขึ้นหลังเกิดเหตุยิงกัน
ที่ตั้งพิพิธภัณฑ์อนุสรณ์สถานฮอโลคอสต์แห่งสหรัฐอเมริกาในวอชิงตัน ดี.ซี.
วันที่10 มิถุนายน 2552 12:50 น. [1] ( EDT ) (2009-06-10)
ประเภทการโจมตี
ฆาตกรรมโดยการยิงอาชญากรรมจากความเกลียดชัง
อาวุธ ปืน ไรเฟิล วินเชสเตอร์ รุ่น 1906 ขนาด .22 [2]
ผู้เสียชีวิต1 [3]
ได้รับบาดเจ็บ2 (รวมผู้ก่อเหตุ) [4] [5]
ผู้ก่อเหตุเจมส์ เวนเนเกอร์ ฟอน บรุนน์[3]
แรงจูงใจการต่อต้านชาวยิวการปฏิเสธการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์

เวลาประมาณ 12:50 น. ของวันที่ 10 มิถุนายน 2009 เจมส์ เวนเนเกอร์ ฟอน บรุนน์ วัย 88 ปี ได้เข้าไปในพิพิธภัณฑ์อนุสรณ์สถานฮอโลคอสต์แห่งสหรัฐอเมริกาในกรุงวอชิงตัน ดี.ซี.พร้อมกับ ปืนไรเฟิล แบบสไลด์และยิงเจ้าหน้าที่ตำรวจพิเศษของพิพิธภัณฑ์ สตีเฟน ไทโรน จอห์นส์ เสียชีวิต เจ้าหน้าที่ตำรวจพิเศษคนอื่นๆ ยิงตอบโต้ ทำให้ฟอน บรุนน์ได้รับบาดเจ็บ และถูกจับกุม[1] [4] [5] [6]

ฟอน บรุนน์ถูกฟ้องในศาลรัฐบาลกลางเมื่อวันที่ 11 มิถุนายน 2009 ในข้อหาฆาตกรรมโดยเจตนาและละเมิดกฎหมายอาวุธปืน[7]เมื่อวันที่ 29 กรกฎาคม 2009 ฟอน บรุนน์ถูกฟ้องโดยคณะลูกขุนใหญ่ของรัฐบาลกลางในเจ็ดกระทงความ ผิด [8]คำฟ้องประกอบด้วย ข้อหา อาชญากรรมจากความเกลียดชัง สาม กระทง รวมทั้งข้อหาสี่กระทงที่ทำให้เขาต้องรับโทษประหารชีวิต[9] [10]ในเดือนกันยายน 2009 ผู้พิพากษาสั่งให้ฟอน บรุนน์เข้ารับการประเมินสมรรถนะเพื่อพิจารณาว่าเขาสามารถขึ้นศาลได้หรือไม่[11]เมื่อวันที่ 6 มกราคม 2010 ฟอน บรุนน์เสียชีวิตจากสาเหตุธรรมชาติในระหว่างรอการพิจารณาคดี[12]

ฟอน บรุนน์เป็นพวกนิยมคนผิวขาว ปฏิเสธ การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวยิวและนีโอนาซีก่อนหน้านี้เขาเคยถูกตัดสินว่ามีความผิดฐานเข้าไปในอาคารธนาคารกลางสหรัฐฯพร้อมอาวุธต่างๆ ในปี 1981 และพยายามจับกุมประชาชน ซึ่งเป็นสมาชิกของ คณะกรรมการธนาคารกลางสหรัฐฯซึ่งเขามองว่าเป็นกบฏ[ 6] [13]

พื้นหลัง

พิพิธภัณฑ์ฮอโลคอสต์เคยเป็นเป้าหมายของการก่อการร้ายของกลุ่มคนผิวขาวหัวรุนแรงมาตั้งแต่ก่อตั้งในปี 1993 ในปี 2002 กลุ่มคนผิวขาวหัวรุนแรง 2 คนวางแผนโจมตีพิพิธภัณฑ์โดยใช้ระเบิดปุ๋ยแต่แผนของพวกเขาถูกขัดขวางหลังจากถูกจับกุม[14]

การยิงปืน

เวลาประมาณ 12:49 น. เจมส์ ฟอน บรุนน์ วัย 88 ปี[15] [16] [17]ขับรถไปที่ทางเข้าพิพิธภัณฑ์ถนนที่ 14 [1] [7]ฟอน บรุนน์เข้าไปในพิพิธภัณฑ์เมื่อเจ้าหน้าที่ตำรวจพิเศษของพิพิธภัณฑ์ สตีเฟน ไทโรน จอห์นส์ เปิดประตูให้เขา[18]เจ้าหน้าที่กล่าวว่าเขายกปืนไรเฟิล วินเชสเตอร์ รุ่น 1906 ขนาด .22 [2]และยิงเจ้าหน้าที่ตำรวจพิเศษจอห์นส์เข้าที่ลำตัวส่วนบนหนึ่งครั้ง[4] [5]ต่อมาจอห์นส์เสียชีวิตจากอาการบาดเจ็บที่โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยจอร์จ วอชิงตัน [ 3]เจ้าหน้าที่ตำรวจพิเศษอีกสองนายที่ประจำการกับเจ้าหน้าที่จอห์นส์ คือ แฮร์รี วีคส์ และเจสัน "แม็ค" แม็กคัยสตัน จากนั้นจึงยิงปะทะกับฟอน บรุนน์ ทำให้เขาได้รับบาดเจ็บจากการยิงที่ใบหน้า[19]ตามคำบอกเล่าของเจ้าหน้าที่ตำรวจที่เกิดเหตุ มีผู้ได้รับบาดเจ็บเป็นรายที่สามจากกระจกที่แตก แต่ปฏิเสธการรักษาที่โรงพยาบาล[3]

ในเหตุการณ์ดังกล่าวมีการยิงปืนทั้งหมด 11 นัด (3 นัดจากฟอน บรุนน์ และ 8 นัดจากวีคส์และแม็กควิสตัน) [20]

ผลที่เกิดขึ้นทันที

ป้ายเพื่อเป็นเกียรติแก่สตีเฟน ไทโรน จอห์นส์ เจ้าหน้าที่ตำรวจพิเศษที่ถูกยิงเสียชีวิตระหว่างการยิง โดยติดตั้งไว้ที่ล็อบบี้ของพิพิธภัณฑ์

หนังสือพิมพ์วอชิงตันโพสต์รายงานว่า "หากไม่มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยส่วนตัวที่ปฏิบัติหน้าที่ตอบสนองอย่างรวดเร็ว อาจมีผู้เสียชีวิตหรือบาดเจ็บมากกว่านี้"นายกเทศมนตรี เอเดรียน เฟนตีกล่าวว่าความพยายามของเจ้าหน้าที่ในการสังหารมือปืนรายนี้อย่างรวดเร็ว ... ช่วยชีวิตผู้คนไว้ได้มากมาย ... สถานการณ์อาจเลวร้ายกว่านี้มาก" [21]ภายในพิพิธภัณฑ์เต็มไปด้วยเด็กนักเรียนที่มาเยี่ยมชม [4]เจ้าหน้าที่พิพิธภัณฑ์กล่าวว่า "เหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้นภายในเวลาประมาณสองนาที" [22]

หลังเกิดเหตุยิงกันอาคารบริหารกระทรวงเกษตรสหรัฐอเมริกาสำนักงานแกะสลักและพิมพ์และอาคารรัฐบาล ซิดนีย์ อาร์. เยตส์ ของ กระทรวงเกษตรสหรัฐฯ ที่อยู่ใกล้เคียง ถูกปิด[23]บางส่วนของถนน 14th Street และIndependence Avenueในบริเวณทิศตะวันตกเฉียงใต้ถูกปิดจนถึงช่วงดึก[24]รถยนต์ที่ฟอน บรุนน์ขับถูกพบจอดซ้อนคันหน้าพิพิธภัณฑ์และถูกทดสอบวัตถุระเบิด[25]

ตำรวจกล่าวว่าพวกเขาพบสมุดบันทึกที่ฟอน บรุนน์ ซึ่งมีรายชื่อสถานที่ต่างๆ ในเขต รวมทั้งอาสนวิหารแห่งชาติวอชิงตันพวกเขาได้ส่งหน่วยเก็บกู้ระเบิดไปยังสถานที่อย่างน้อย 10 แห่ง[26]สมุดบันทึกดังกล่าวยังมีข้อความนี้ด้วย ซึ่งฟอน บรุนน์ลงนามไว้ว่า "คุณต้องการอาวุธของฉัน นี่คือวิธีที่คุณจะได้มันมาการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์เป็นเรื่อง โกหก โอบามาถูกสร้างขึ้นโดยชาวยิวโอบามาทำในสิ่งที่เจ้าของชาวยิวบอกให้เขาทำ ชาวยิวยึดเงินของอเมริกา ชาวยิวควบคุมสื่อมวลชนการแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญครั้งที่ 1จะถูกยกเลิกตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป" [7]

เอฟบีไอและแคธี่ แอล. ลาเนียร์ หัวหน้าตำรวจกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. กล่าวว่าดูเหมือนว่าฟอน บรุนน์จะลงมือเพียงลำพังในช่วงเวลาที่เกิดการยิง และเอฟบีไอกล่าวว่าพวกเขาไม่ทราบเรื่องภัยคุกคามใดๆ ต่อพิพิธภัณฑ์[27] [28]ผู้อำนวยการฝ่ายความปลอดภัยของพิพิธภัณฑ์กล่าวว่าพวกเขาได้รับภัยคุกคาม แต่ "ไม่มีอะไรสำคัญเช่นนี้ในช่วงนี้" [14]

พยาน

ผู้ที่เข้าร่วมพิพิธภัณฑ์ระหว่างการยิงคืออดีตรัฐมนตรีกลาโหมสหรัฐอเมริกา วิลเลียม โคเฮนซึ่งกำลังรอเจเน็ตแลงฮาร์ต ภรรยาของเขา ทั้งสองอยู่ที่พิพิธภัณฑ์เพื่อชมรอบปฐมทัศน์ของละครสั้นหนึ่งฉากของแลงฮาร์ตเรื่องแอนน์และเอ็มเมตต์ละครเรื่องนี้จินตนาการถึงบทสนทนาของวัยรุ่นสองคนแอนน์ แฟรงค์เหยื่อนาซีและเอมเมตต์ ทิลล์เหยื่อของจิม โครว์ละครของเธอจะนำเสนอเพื่อเป็นเกียรติแก่วันครบรอบ 80 ปีวันเกิดของแอนน์ แฟรงค์[29]

แรงจูงใจที่เป็นไปได้

สำนักข่าวหลายแห่งได้บันทึกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 10 มิถุนายน ซึ่งเกิดขึ้นไม่นานหลังจากที่ประธานาธิบดีโอบามาเยี่ยมชมค่ายกักกันบูเคินวัลด์และ กล่าวสุนทรพจน์เมื่อวันที่ 5 มิถุนายน [30]และระบุว่า "การที่ประธานาธิบดีโอบามาเยี่ยมชมค่ายกักกันบูเคินวัลด์ในเยอรมนี เมื่อไม่นานนี้ อาจเป็นชนวนเหตุให้เกิดการกราดยิง" [31]

บนเว็บไซต์ของเขา ฟอน บรุนน์ระบุว่าการตัดสินความผิดของเขาในช่วงทศวรรษ 1980 นั้นดำเนินการโดย “ คณะลูกขุน ผิวสีทนายความชาวยิว/ผิวสี” และเขาถูก “ตัดสินจำคุก 11 ปีโดยผู้พิพากษาชาวยิว” ศาลอุทธรณ์ปฏิเสธคำอุทธรณ์ของเขา[16]

เหยื่อ

เจ้าหน้าที่ตำรวจพิเศษ สตีเฟน ไทโรน จอห์นส์ (4 ตุลาคม 1969 – 10 มิถุนายน 2009) ชาวเมือง เทมเปิลฮิลส์ รัฐแมริแลนด์เป็นพนักงานของ พิพิธภัณฑ์ วัคเคนฮัทซึ่งขณะเกิดเหตุยิงกัน ฟอน บรุนน์ เข้ามาพร้อมปืนไรเฟิลขนาด .22 และยิงเขาเสียชีวิตในเวลาต่อมาที่โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยจอร์จ วอชิงตัน พิธีศพของเขาจัดขึ้นเมื่อวันที่ 19 มิถุนายน 2009 ที่โบสถ์เอเบเนเซอร์ เอเอ็มอี ในเมืองฟอร์ต วอชิงตัน รัฐแมริแลนด์ โดยมีผู้เข้าร่วม 2,000 คน[32]และเขาถูกฝังในเวลาต่อมาคณะกรรมการชาวยิวอเมริกันได้จัดตั้งกองทุนอนุสรณ์สำหรับครอบครัวของเขา[33]

ผู้ก่อเหตุ

เจมส์ ฟอน บรุนน์
ภาพถ่ายของฟอน บรุนน์ ถ่ายเมื่อปี 2009
เกิด
เจมส์ เวนเนเกอร์ ฟอน บรุนน์

(1920-07-11)วันที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2463
เสียชีวิตแล้ว6 มกราคม 2553 (2010-01-06)(อายุ 89 ปี)
อาชีพผู้บริหารและโปรดิวเซอร์โฆษณา นักเขียน
สถานะทางอาญาตาย
การตัดสินลงโทษการโจรกรรม การทำร้ายร่างกาย การกล่าวหาเรื่องอาวุธ และพยายามลักพาตัว
โทษอาญาจำคุกหกปีครึ่ง

ฟอน บรุนน์เกิดที่เซนต์หลุยส์รัฐมิสซูรีเป็นบุตรคนแรกจากพี่น้องสองคน พ่อของเขาเป็นชาวเมืองฮูสตัน รัฐเท็กซัสและเป็นหัวหน้าคนงานที่โรงงานเหล็ก Scullin ในเมืองฮูสตันในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองแม่ของเขาเป็นครูสอนเปียโนและแม่บ้าน

ฟอน บรุนน์ เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยวอชิงตันในเซนต์หลุยส์ในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2481 และได้รับ ปริญญา ตรีวิทยาศาสตร์สาขาวารสารศาสตร์ในเดือนเมษายน พ.ศ. 2486 ในช่วงเวลาที่เขาอยู่ที่มหาวิทยาลัย ฟอน บรุนน์ กล่าวกันว่าเป็นประธานของกลุ่มซิกมาอัลฟาเอปซิลอนและเป็นนักฟุตบอลของมหาวิทยาลัย[34]เขารับราชการในกองทัพเรือสหรัฐฯตั้งแต่ปี พ.ศ. 2486 ถึง พ.ศ. 2500 และเป็นผู้บังคับบัญชาเรือPT 159 ระหว่างพื้นที่แปซิฟิกของสงครามโลกครั้งที่สองโดยได้รับคำชมเชยและดาวรบ สาม ดวง[35] [36] [37]ฟอน บรุนน์ ทำงานเป็นผู้บริหารและโปรดิวเซอร์โฆษณาในนิวยอร์กซิตี้เป็นเวลา 20 ปี ในช่วงปลายทศวรรษ 1960 เขาได้ย้ายไปที่ชายฝั่งตะวันออกของรัฐแมริแลนด์ซึ่งเขายังคงทำงานโฆษณาและกลับมาวาดภาพอีกครั้ง

ในช่วงต้นทศวรรษ 1970 ฟอน บรุนน์ทำงานให้กับNoontide Pressซึ่งเป็นสำนักพิมพ์ของสถาบันการทบทวนประวัติศาสตร์ ที่ ปฏิเสธ การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวยิวเป็นเวลาสั้นๆ [38]

ประวัติการจับกุมของฟอน บรุนน์ย้อนกลับไปได้อย่างน้อยถึงช่วงกลางทศวรรษ 1960 ในปี 1968 เขาได้รับโทษจำคุกหกเดือนในรัฐแมริแลนด์จากการทะเลาะวิวาทกับนายอำเภอระหว่างเหตุการณ์ที่เรือนจำของมณฑล[39]ก่อนหน้านี้ เขาถูกจับในข้อหาเมาแล้วขับหลังจากเกิดการทะเลาะวิวาทที่ร้านอาหารในท้องถิ่นในปี 1966 [40]

ฟอน บรุนน์ถูกจับกุมในปี 1981 ในข้อหาพยายามลักพาตัว[41]และจับตัวประกัน[42]สมาชิกคณะกรรมการผู้ว่าการธนาคารกลางสหรัฐหลังจากเข้าใกล้ตึกเอคเคิลส์ของธนาคารกลางสหรัฐโดยมีปืนพก มีด และปืนลูกซองตัดสั้นเป็นอาวุธ[43] [44]ต่อมา ฟอน บรุนน์ได้บรรยายการกระทำของเขาว่าเป็น " การจับกุมพลเมืองในข้อหากบฏ " [42] [41] มีรายงานว่าเขาได้ร้องเรียนเรื่อง " อัตราดอกเบี้ยสูง" ในระหว่างเหตุการณ์และถูกปลดอาวุธโดยไม่ต้องยิงปืนสักนัด หลังจากขู่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยด้วยปืนพกขนาด .38 [ 45]มีรายงานว่าเขาอ้างว่าเขามีระเบิด ซึ่งพบว่าเป็นเพียงอุปกรณ์ที่ออกแบบมาให้ดูเหมือนระเบิด[46]เขาถูกตัดสินว่ามีความผิดในข้อหาบุกรุก ทำร้ายร่างกาย กล่าวหาเรื่องอาวุธ และพยายามลักพาตัวในปี 1983 [42]โทษของฟอน บรุนน์สิ้นสุดลงในวันที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2532 [47]หลังจากที่เขาต้องติดคุกเป็นเวลาหกปีครึ่ง[48]หลังจากที่เขาได้รับการปล่อยตัว เขาได้เข้ารับการทดสอบและเข้าร่วมMensa International สำเร็จ อย่างไรก็ตาม ในที่สุดเขาก็ถูกตัดออกจากการเป็นสมาชิกเนื่องจากไม่ชำระค่าธรรมเนียมรายปี[49]

ฟอน บรุนน์เป็นสมาชิกของAmerican Friends of the British National Partyซึ่งเป็นกลุ่มที่ระดมทุนในสหรัฐอเมริกาสำหรับพรรค British National Party (BNP) ซึ่งเป็นกลุ่ม ขวาจัดและ "สิทธิสำหรับคนผิวขาว" กลุ่มนี้ได้รับการกล่าวสุนทรพจน์จาก นิค กริฟฟินอดีตสมาชิกของNational Frontและประธานของ BNP อย่างน้อยสองครั้ง[50]โฆษกของ BNP อ้างหลังจากการยิงว่าพรรค "ไม่เคยได้ยินชื่อ" ฟอน บรุนน์[51]

ในปี พ.ศ. 2547 และ 2548 เขาอาศัยอยู่ที่เมืองเฮย์เดนเลก รัฐไอดาโฮซึ่งเป็นเมืองที่Aryan Nationsซึ่งเป็น องค์กร นีโอนาซีที่นำโดยริชาร์ด บัตเลอร์ก่อตั้งขึ้นจนถึงปี พ.ศ. 2544 [36]ฟอน บรุนน์อาศัยอยู่ในเมืองแอนนาโปลิส รัฐแมริแลนด์ในช่วงเวลาที่เกิดเหตุการณ์[36]

หลังเกิดเหตุยิงกัน เจ้าหน้าที่รัฐบาลกลางได้บุกค้นอพาร์ตเมนต์ของเขาและยึดปืนไรเฟิล กระสุน คอมพิวเตอร์ พินัยกรรมที่เขียนด้วยลายมือและภาพวาดพระเยซูคริสต์ที่ยืนอยู่ข้างๆ อดอล์ฟ ฮิตเลอร์ [ 52]นอกจากนี้ เอฟบีไอยังระบุด้วยว่าพบภาพลามกอนาจารเด็กในคอมพิวเตอร์เครื่องหนึ่งที่ยึดมาได้[53]

ฟอน บรุนน์ถูกฟ้องในศาลรัฐบาลกลางเมื่อวันที่ 11 มิถุนายน 2009 ในข้อหาฆาตกรรมโดยเจตนาและละเมิดกฎหมายอาวุธปืน เขาให้การปฏิเสธข้อกล่าวหาทั้งหมด[54]เมื่อวันที่ 29 กรกฎาคม 2009 ฟอน บรุนน์ถูกฟ้องในเจ็ดกระทงความผิด รวมทั้งสี่กระทงความผิดที่ทำให้เขาต้องรับโทษประหารชีวิต[55]ในเดือนกันยายน 2009 ผู้พิพากษาสั่งให้ฟอน บรุนน์เข้ารับการประเมินความสามารถเพื่อพิจารณาว่าเขาสามารถขึ้นศาลได้หรือไม่[56]

ฟอน บรุนน์มี หมายเลขประจำตัว ผู้ต้องขังของสำนักงานราชทัณฑ์กลางหมายเลข 07128-016 และถูกคุมขังที่เรือนจำ กลาง ในเมืองบัตเนอร์รัฐนอร์ทแคโรไลนา[57]เมื่อวันที่ 6 มกราคม 2010 ฟอน บรุนน์เสียชีวิตในโรงพยาบาลที่ตั้งอยู่ใกล้กับเรือนจำ[58]ตามคำแถลงของทนายความของเขา ฟอน บรุนน์มี "ประวัติสุขภาพไม่ดีมายาวนาน" รวมทั้งภาวะติดเชื้อในกระแสเลือดและหัวใจล้มเหลวเรื้อรัง[59]

ปฏิกิริยา

วันหลังจากเกิดเหตุยิงกัน ธงของพิพิธภัณฑ์ฮอโลคอสต์ก็ได้ชักขึ้นครึ่งเสาเพื่อรำลึกถึงสตีเฟน ไทโรน จอห์นส์ ผู้คุมเหตุการณ์ที่ถูกสังหาร

สถานทูตอิสราเอลในกรุงวอชิงตันประณามการโจมตีครั้งนี้ประธานาธิบดี บารัค โอบามา ของสหรัฐฯ กล่าวว่า “การกระทำที่น่าขุ่นเคืองนี้เตือนให้เราตระหนักอยู่เสมอว่าเราต้องเฝ้าระวังการต่อต้านชาวยิวและอคติในทุกรูปแบบ” [60] [61]

Southern Poverty Law Center , Anti-Defamation Leagueและ FBI ระบุว่าพวกเขากำลังติดตามการโพสต์ของฟอน บรุนน์ทางอินเทอร์เน็ต แต่ไม่สามารถดำเนินการได้เนื่องจากความคิดเห็นของเขาไม่ได้ละเมิดขอบเขตจากเสรีภาพในการพูดไปสู่การคุกคามหรือการยุยงปลุกปั่นที่ผิดกฎหมาย[62] [63]

เมื่อวันที่ 11 มิถุนายน 2009 สภาความสัมพันธ์ชุมชนชาวยิวแห่งกรุงวอชิงตันและการประชุมระหว่างศาสนาแห่งกรุงวอชิงตันได้จัดพิธี สวดภาวนา ที่ด้านหน้าพิพิธภัณฑ์เพื่อเป็นเกียรติแก่สตีเฟน จอห์นส์ เจ้าหน้าที่ที่ถูกสังหาร[64]มีผู้เข้าร่วมงานประมาณ 100 คน รวมถึงเจ้าหน้าที่จากสถานทูตอิสราเอลและเยอรมนี[ 65]สภาความสัมพันธ์อเมริกัน-อิสลามประณามการโจมตีครั้งนี้เช่นกัน[26]เมื่อพิพิธภัณฑ์เปิดทำการอีกครั้งในวันที่ 12 มิถุนายน 2009 ซารา บลูมฟิลด์ ผู้อำนวยการกล่าวว่ามีผู้เข้าชมปกติหรือสูงกว่าปกติด้วยซ้ำ ผู้เข้าชมหลายคนกล่าวว่าการที่พวกเขามาเยี่ยมชมเป็นการแสดงออกถึงการต่อต้านความเกลียดชังและการไม่ยอมรับผู้อื่น เด็กสาววัย 17 ปีที่อยู่ในพิพิธภัณฑ์ในวันเกิดเหตุยิงกล่าวว่า "การกลับมาอีกครั้งเป็นสิ่งสำคัญ เพราะถ้าไม่กลับมา พวกเขาจะชนะ นี่เป็นรูปแบบหนึ่งของการก่อการร้าย" [66]

ในฟอรัมอินเทอร์เน็ตStormfront ซึ่งเป็นฟอ รัมชาตินิยมผิวขาวมีผู้ใช้บางส่วนวิพากษ์วิจารณ์การกระทำของฟอน บรุนน์ โดยกล่าวว่าการกระทำดังกล่าวส่งผลกระทบต่อจุดประสงค์ของฟอรัม ผู้ใช้รายอื่นๆ สนับสนุนเขาในกระทู้ที่ต่อมาถูกลบออกไป และกระทู้บางส่วนก็ปรากฏขึ้นอีกครั้งในภายหลัง[67]

ดูเพิ่มเติม

อ้างอิง

  1. ^ abc Halsey III, Ashley; Paul Duggan (2009-06-11). "Was He Capable of This? Yes". Washington Post . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-11-08 . สืบค้นเมื่อ 2009-06-13 .
  2. ^ ab Syeed, Nafeesa; Epso, David (2009-06-10). "Elderly gunman kills guard at Holocaust Museum". Yahoo! News . Associated Press . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-06-13 . สืบค้นเมื่อ2009-06-10 .
  3. ^ abcd "รายงานเหตุยิงกันที่พิพิธภัณฑ์ฮอโลคอสต์ในวอชิงตัน". CNN . 2009-06-10. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-06-13 . สืบค้นเมื่อ2009-06-10 .
  4. ^ abcd "Guard Slain in Museum Shootout ID'd; Gunman Hospitalized". WJLA-TV . 2009-06-10. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-06-13 . สืบค้นเมื่อ 2009-06-10 .
  5. ^ abc Wilgoren, Debbi; Branigin, William (2009-06-10). "2 People Shot at US Holocaust Museum". The Washington Post . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-08-26 . สืบค้นเมื่อ 2009-06-10 .
  6. ^ ab Del Quentin Wilber, Von Brunn, มือปืนที่พิพิธภัณฑ์ Holocaust ของกลุ่มคนผิวขาวที่มีแนวคิดเหยียดผิว เสียชีวิต เก็บถาวร 2017-02-03 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน , Washington Post (7 มกราคม 2010), B01
  7. ^ abc "คำร้องทุกข์ทางอาญา (US v. James Wenneker von Brunn)". FindLaw . 2009-06-11. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-06-14 . สืบค้นเมื่อ 2009-06-11 .
  8. https://legaltimes.typepad.com/files/von-brunn-indictment.pdf [ URL เปลือย PDF ]
  9. ^ Wilber, Del Quentin (2009-07-29). "Holocaust Museum Shooter Indicted on First-degree Murder". The Washington Post . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-11-08 . สืบค้นเมื่อ 2009-07-30 .
  10. ^ "James Von Brunn ถูกฟ้องในข้อหาฆาตกรรมเจ้าหน้าที่ตำรวจพิเศษ Stephen Johns และข้อหาอาชญากรรมที่เกิดจากความเกลียดชังในคดีโจมตีพิพิธภัณฑ์ Holocaust Memorial ของสหรัฐอเมริกา" (ข่าวเผยแพร่) สำนักงานสอบสวนกลาง . 29 กรกฎาคม 2552. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 พฤษภาคม 2560. สืบค้น เมื่อ 30 กรกฎาคม 2552 .
  11. ^ "North Carolina: Shooting Defendant Is Transferred". The New York Times . Associated Press. 2009-09-28. หน้า A23. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-11-08 . สืบค้นเมื่อ 2009-09-29 .
  12. ^ Pilkington, Ed (7 มกราคม 2010). "Holocaust museum shooting suspect dies". The Guardian . London: guardian.co.uk . Archived from the original on กันยายน 9, 2013 . สืบค้นเมื่อมกราคม 7, 2010 .
  13. ^ "ผู้ต้องสงสัยถูกจับกุมในเมืองหลวงอันเป็นภัยคุกคามต่อธนาคารกลางสหรัฐ". The New York Times . United Press International . 1981-12-08. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-24 . สืบค้นเมื่อ 2017-02-20 .
  14. ^ ab Frommer, Frederic J. (2002-07-26). "Holocaust Museum has attracted anti-Semitism, hatred from its inception". Los Angeles Times . Associated Press. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-06-15 . สืบค้นเมื่อ2009-06-14 .
  15. ^ Condon, Stephanie (2009-06-10). "ผู้ต้องสงสัยในการยิงเขียนเรื่อง "Holocaust Hoax"". CBS News . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-06-13 . สืบค้นเมื่อ 2009-06-12 .
  16. ^ ab Reid, Tim (2009-06-10). "White supremacist James W Von Brunn opens fire at Holocaust museum". The Times . London. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-01-06 . สืบค้นเมื่อ2009-06-10 .
  17. ^ "มือปืนยิงและฆ่าการ์ดที่พิพิธภัณฑ์ Holocaust". สถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งชาติ . 10 มิถุนายน 2552. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 มิถุนายน 2552. สืบค้นเมื่อ11 มิถุนายน 2552 .
  18. ^ Sisk, Richard; Schapiro, Richard (2009-06-11). "'Obama created by Jews': Holocaust Museum shooting suspect James von Brunn's chilling racist note". Daily News . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-06-14 . สืบค้นเมื่อ2009-06-11 .
  19. ^ "Guards Who Stopped Von Brunn Were Retired Cop, Ex-Marine". The Washington Post . 2009-06-12 . สืบค้นเมื่อ2009-06-13 .[ ลิงค์เสีย ]
  20. ^ "ผู้ต้องสงสัยในคดีฆาตกรรมในพิพิธภัณฑ์มีวาระซ่อนเร้น ตำรวจกล่าว" Chicago Tribune . 12 มิถุนายน 2009
  21. ^ Davenport, Christian (2009-06-12). "การดำเนินการอย่างรวดเร็วของเจ้าหน้าที่รักษาชีวิตไว้ เจ้าหน้าที่กล่าว". The Washington Post . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-11-08 . สืบค้นเมื่อ 2009-06-12 .
  22. ^ "มือปืนเปิดฉากยิงภายในพิพิธภัณฑ์ฮอโลคอสต์ สังหารเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย" Fox News 10 มิถุนายน 2552 เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 พฤษภาคม 2553{{cite news}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (link)
  23. ^ Felde, Kitty (11 มิถุนายน 2009). "A Bad Day at the Museum". Southern California Public Radio . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อวันที่ 3 มิถุนายน 2011{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (link)
  24. ^ Mathis, Sommer (2009-06-10). "Street Closures Affiliated with Holocaust Museum Shooting". DCist . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-06-14 . สืบค้นเมื่อ 2009-06-12 .
  25. ^ "Guard dies after Holocaust museum shooting". NBC News. Associated Press. 2009-06-11. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-10-11 . สืบค้นเมื่อ 2009-06-13 .
  26. ^ โดย Meyer, Josh; Zajaz, Andrew; Oliphant, James (2009-06-11). "Maryland man held in Holocaust museum attack". The Baltimore Sun . สืบค้นเมื่อ2009-06-11 . [ ลิงค์เสีย ]
  27. ^ "มือปืน ทหารยามยิงกันในพิพิธภัณฑ์ DC". WTOP-FM . 2009-06-10. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-01-09 . สืบค้นเมื่อ 2009-06-10 .
  28. ^ "คำชี้แจงเกี่ยวกับการยิงที่พิพิธภัณฑ์อนุสรณ์สถานฮอโลคอสต์แห่งสหรัฐอเมริกาในวอชิงตัน ดี.ซี." (ข่าวเผยแพร่) สำนักงานสอบสวนกลาง . 10 มิถุนายน 2552 เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 กรกฎาคม 2560 . สืบค้นเมื่อ7 มิถุนายน 2560 .
  29. ^ Grossman, Cathy Lynn (2009-06-10). "โศกนาฏกรรมที่พิพิธภัณฑ์ Holocaust และการให้เสียงกับผู้ถูกสังหาร". USA Today . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-07-09 . สืบค้นเมื่อ 2009-06-11 .
  30. ^ Alingod, Kris (2009-06-12). "น้อยกว่าหนึ่งสัปดาห์หลังจากการเยือน Buchenwald ของ Obama สภาผู้แทนราษฎรผ่านมติประณามการยิง Holocaust". All Headline News . สืบค้นเมื่อ2009-06-17 .[ ลิงค์เสีย ]
  31. ^ Lawn, Connie (2009-06-17). "การยิงในพิพิธภัณฑ์ฮอโลคอสต์ในวอชิงตัน ดี.ซี." Scoop . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-06-18 . สืบค้นเมื่อ2009-06-17 .
  32. ^ Keith L. Alexander และ Hamil R. Harris (20 มิถุนายน 2009). "Grieving for 'Another Victim of an Evil ... Mentality'". Washington Post . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 สิงหาคม 2017. สืบค้นเมื่อ28 ตุลาคม 2017 .
  33. ^ Eric Fingerhut (11 มิถุนายน 2009). "AJC จัดตั้งกองทุนเพื่อครอบครัวของเจ้าหน้าที่จอห์น" สำนักข่าวโทรเลขชาวยิว
  34. ^ Zhao, Kat; Stein, Perry (2009-06-11). "Holocaust Museum gunman a graduate WU, University confirms". Student Life . สืบค้นเมื่อ2009-06-11 .
  35. ^ "บันทึกทางการทหารของเจมส์ ฟอน บรุนน์" Lyon Research เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 มิถุนายน 2552 สืบค้นเมื่อ13 มิถุนายน 2552
  36. ^ abc วูดเวิร์ด, แคลวิน; ไซเอ็ด, นาฟีซา (2009-06-11). "พิพิธภัณฑ์ฮอโลคอสต์ปิดทำการหนึ่งวันเพื่อรำลึกถึงเหตุการณ์ยิงปืน". Yahoo! News . Associated Press. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 มิถุนายน 2009. สืบค้นเมื่อ2009-06-11 .
  37. ^ Ewing, Phillip (2009-06-11). "ผู้ต้องสงสัยในการยิงพิพิธภัณฑ์คือผู้บังคับการเรือ PT ในสงครามโลกครั้งที่ 2". Navy Times . สืบค้นเมื่อ2009-06-11 .
  38. ^ "หลักฐานใหม่แสดงให้เห็นว่ามือปืนที่พิพิธภัณฑ์ Holocaust อย่างเจมส์ ฟอน บรุนน์ ปรารถนาความสนใจมายาวนานแล้ว"
  39. ^ "6-Month Term Impposed For Hitting Md. Sherrif [sic]". The Washington Post . 1968-10-12 . สืบค้นเมื่อ2009-06-17 .
  40. ^ Ruane, Michael E.; Duggan, Paul; Williams, Clarence (2009-06-11). "At a Monument of Sorrow, A Burst of Deadly Violence". The Washington Post สืบค้นเมื่อ2009-06-13
  41. ^ โดย Silverstein, Richard (2009-06-11). "Death and the Holocaust museum". The Guardian . London . สืบค้นเมื่อ2009-06-11 .
  42. ^ abc Iovino, Jim; Clancy, Michael (2009-06-10). "Who is James Wenneker von Brunn?". NBC New York . สืบค้นเมื่อ2010-08-05 .
  43. ^ Reid, Tim (2009-06-10). "White supremacist James W Von Brunn opens fire at Holocaust museum". The Times . London. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 มกราคม 2010 . สืบค้นเมื่อ2009-06-10 .
  44. ^ Stout, David (2009-06-10). "Security Guard Is Killed in Shooting at Holocaust Museum in DC" The New York Times . สืบค้นเมื่อ2009-06-10 .
  45. ^ "ผู้ต้องสงสัยถูกจับกุมในเมืองหลวงอันเป็นภัยคุกคามต่อธนาคารกลางสหรัฐ". United Press International . The New York Times. 1981-12-08 . สืบค้นเมื่อ2009-06-10 .
  46. ^ "Interest rate has man ready to blast Fed". The Ledger . Associated Press. 1981-12-08. pp. 5A . สืบค้นเมื่อ2009-06-10 . [ ลิงค์เสีย ]
  47. ^ "Inmate Locator". Federal Bureau of Prisons . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-09-11 . สืบค้นเมื่อ 2009-06-10 .
  48. ^ Turque, Bill (2009-06-13). "ลูกชายของมือปืนพิพิธภัณฑ์ประณามความรุนแรงของพ่อ". The Washington Post . สืบค้นเมื่อ2009-06-14 .
  49. ^ ทารันโต, เจมส์ (2009-06-11). "พวกชาวยิว". The Wall Street Journal . สืบค้นเมื่อ2009-06-12 .
  50. ^ เทย์เลอร์, แมทธิว (12 มิถุนายน 2552). "ผู้ต้องสงสัยในคดีฆ่าเจ้าหน้าที่พิพิธภัณฑ์ Holocaust ของสหรัฐฯ เชื่อมโยงกับ BNP". The Guardian . ลอนดอน. สืบค้นเมื่อ12 มิถุนายน 2552 .
  51. ^ เบอร์เกสส์, คายา (12 มิถุนายน 2009). "มือปืนผู้ยึดมั่นในลัทธิผิวขาว เจมส์ ดับเบิลยู ฟอน บรุนน์ มีความเชื่อมโยงกับบีเอ็นพี". Times Online . ลอนดอน. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 ตุลาคม 2011. สืบค้นเมื่อ12 มิถุนายน 2009 .
  52. ^ "ศิลปะของฮิตเลอร์ พระเยซูในบ้านของฟอน บรุนน์". myfoxdc.com. 24 ก.พ. 2553. สืบค้นเมื่อ25 ก.พ. 2553 .
  53. ^ Wilber, Del Quintin (2009-06-19). "พบภาพลามกอนาจารเด็กในคอมพิวเตอร์ของผู้ต้องสงสัยที่ก่อเหตุยิง ศาลแจ้ง". The Washington Post . สืบค้นเมื่อ2009-06-19 .
  54. "การร้องเรียนทางอาญา (สหรัฐฯ กับ เจมส์ เวนเนเกอร์ ฟอน บรุนน์)". ค้นหากฎหมาย 11-06-2552 ​ดึงข้อมูลเมื่อ2009-06-11 .
  55. ^ Wilber, Del Quentin (29 กรกฎาคม 2009). "Holocaust Museum Shooter Indicted on First-degree Murder". The Washington Post . สืบค้นเมื่อ30 กรกฎาคม 2009 .
  56. ^ "North Carolina: Shooting Defendant Is Transferred". The New York Times . Associated Press. 28 กันยายน 2552. หน้า A23 . สืบค้นเมื่อ29 กันยายน 2552 .
  57. "เจมส์ เวนเนเกอร์ วอน บรุนน์" (เอกสารสำคัญ) สำนักงานราชทัณฑ์กลาง สืบค้นเมื่อวันที่ 6 มกราคม 2010.
  58. ^ "US Holocaust museum murder suspect dies aged 89". BBC News . 6 มกราคม 2010. สืบค้นเมื่อ7 มกราคม 2010 .
  59. "เจดับบลิว ฟอน บรุนน์ มือปืนพิพิธภัณฑ์ผู้ถูกกล่าวหา เสียชีวิตแล้วด้วยวัย 89 ปี" นิวยอร์กไทม์ส . 7 มกราคม 2553 น. บี19.
  60. ^ "เกี่ยวกับการยิงที่พิพิธภัณฑ์ Holocaust". whitehouse.gov . 2009-06-10.
  61. ^ "เจ้าหน้าที่พิพิธภัณฑ์ฮอโลคอสต์ของสหรัฐฯ ถูกฆ่า" BBC News . 11 มิถุนายน 2009 เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 มิถุนายน 2009 . สืบค้นเมื่อ11 มิถุนายน 2009 .
  62. ^ เมเยอร์, ​​จอช (12 มิถุนายน 2552). "นักสืบในการยิงที่พิพิธภัณฑ์ฮอโลคอสต์ยังคงมองหาเบาะแส". Los Angeles Times . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 มิถุนายน 2552. สืบค้นเมื่อ11 มิถุนายน 2552 .
  63. ^ Weiss, Debra Cassens (11 มิถุนายน 2009). "Southern Poverty Law Center Had Monitored Museum Shooting Suspected". ABA Journal . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 มิถุนายน 2009 . สืบค้นเมื่อ15 มิถุนายน 2009 .
  64. ^ Mathis, Sommer (11 มิถุนายน 2009). "พิธีรำลึกการสังหารหมู่ที่พิพิธภัณฑ์ฮอโลคอสต์ วางแผนไว้เวลา 14.00 น." DCist. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อวันที่ 14 มิถุนายน 2009
  65. ^ Giaimo, Melissa (12 มิถุนายน 2009). "Tourists shocked, but taking on". The Washington Times . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 มิถุนายน 2009. สืบค้นเมื่อ12 มิถุนายน 2009 .
  66. ^ Davenport, Christian (11 มิถุนายน 2009). "Stepping Up to Defy Intolerance". The Washington Post . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 กันยายน 2017 . สืบค้นเมื่อ28 ตุลาคม 2017 .
  67. ^ มิทเชลล์, เกร็ก (10 มิถุนายน 2552). "สิ่งที่สื่อพลาดไปในเหตุการณ์ยิงในพิพิธภัณฑ์: ปฏิกิริยาของฝ่ายขวาจัด". บรรณาธิการและผู้จัดพิมพ์ . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 มิถุนายน 2552{{cite news}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (link)
  • “ฆ่าคนต่างศาสนาที่เก่งที่สุด!” หนังสือของเจมส์ ฟอน บรุนน์
  • เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของพิพิธภัณฑ์อนุสรณ์สถานฮอโลคอสต์แห่งสหรัฐอเมริกา
  • “In Memoriam: Stephen Tyrone Johns” โดยพิพิธภัณฑ์อนุสรณ์สถานฮอโลคอสต์แห่งสหรัฐอเมริกา
  • บทสัมภาษณ์ Voices on Antisemitism กับ Scott Simon โดยพิพิธภัณฑ์อนุสรณ์สถานฮอโลคอสต์แห่งสหรัฐอเมริกา
  • "เว็บไซต์ส่วนตัวของเจมส์ ฟอน บรุนน์" เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อวันที่ 16 ธันวาคม 2550 สืบค้นเมื่อ11มิถุนายน2552{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (link)
  • คำฟ้องอาญาUS v. von Brunn (11 มิถุนายน 2009) โดยFindLaw
  • “เจมส์ ฟอน บรุนน์: ความเชื่อและกิจกรรมเบื้องหลัง ADL” โดยAnti-Defamation League
  • คำแถลงโดยเอริก ฟอน บรุนน์ โดยABC News
Retrieved from "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=United_States_Holocaust_Memorial_Museum_shooting&oldid=1248008979#Perpetrator"