Прејди на содржината

Добовјани

Координати: 41°15′1″N 20°39′36″E / 41.25028° СГШ; 20.66000° ИГД / 41.25028; 20.66000
Од Википедија — слободната енциклопедија
Добовјани

Панорама на селото

Добовјани во рамките на Македонија
Добовјани
Местоположба на Добовјани во Македонија
Добовјани на карта

Карта

Координати 41°15′1″N 20°39′36″E / 41.25028° СГШ; 20.66000° ИГД / 41.25028; 20.66000
Регион  Југозападен
Општина  Струга
Население 237 жит.
(поп. 2021)[1]

Пошт. бр. 6330
Повик. бр. 046
Шифра на КО 26015
Надм. вис. 790 м
Добовјани на општинската карта

Атарот на Добовјани во рамките на општината
Добовјани на Ризницата

Добовјани — село во Општина Струга, во околината на градот Струга.

Географија и местоположба

[уреди | уреди извор]

Селото Добовјани се наоѓа во централниот дел на Струшко Поле, на десната страна на Црн Дрим, во Општина Струга. Селото до 2004 година припаѓало на сега непостоечката Општина Велешта. Се работи за рамничарско село кое се наоѓа на надморска височина од 790 метри. Добовјани се наоѓа на 12,1 километар оддалеченост од градот Струга. Селото поседува еден од најмалите атари во Република Македонија - само 1 квадратен километар.

Историја

[уреди | уреди извор]

Селото било зафатено со борбите за време на Илинденското востание.

Познатиот српски писател Бранислав Нушиќ во својот патопис Крај бреговите на Охридското Езеро вака го опишува селото Добовјани во првата половина на XX век:

Погоре од Велешта, на Дрим, лежи селото Добовјани со 35 арнаутски куќи. Ова село лежи од двете страни на реката, а од десната страна има само три куќи. Куќите се многу расштркани. Тука е и мостот на Дрим преку кој води пат за Dебар и Струга, а тука е и друмскиот ан кој го држат Арнаути, синови на некојси Шаит од Добовјани.

На крајот на XIX век, селото дел од Струшката нахија во Охридската каза на Отоманското Царство.

Според податоците од 1873 година, селото имало 42 Македонци мажи.[2]

Стопанство

[уреди | уреди извор]

Во селото најзастапено е полјоделството. Обработливото земјиште зафаќа 79.8 хектари. Селото припаѓа на хидросистемот „Струшко поле“, поточно на потсистемот „Ложани“.

Население

[уреди | уреди извор]
Население во минатото
ГодинаНас.±%
1948173—    
1953197+13.9%
1961261+32.5%
1971306+17.2%
1981367+19.9%
ГодинаНас.±%
19910−100.0%
1994424—    
2002475+12.0%
2021237−50.1%

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Добовјани живееле 390 жители, од кои 240 Македонци и 150 Албанци.[3]

На Етнографската карта на Битолскиот Вилает од 1901 г. Дабовјани е претставено како мешано македонско-албанско село во Охридската каза на Битолскиот санџак со 30 куќи.[4]

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 200 Албанци.[5]

Пописот во 1991 година не бил целосно одржан во Добовјани, бидејќи дел од неговото население одбило да учествува, односно го бојкотирало неговото одржување, поради што за таа пописна година, во селото нема целосни податоци.

Добовјани е средно по големина село во околината на Струга, коешто броело 261 жител во 1961 година, додека во 1994 година бројот се зголемил на 424 жители, албанско население.

Според пописот на населението на Македонија од 2002 година, селото има 475 жители, од кои 473 Албанци и 2 останати.[6]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 237 жители, од кои 235 Албанци и 2 лица без податоци.[7]

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година 1900 1905 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002 2021
Население 390 173 197 261 306 367 0 424 475 237
Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[8]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[9]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[10]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[11]

Добовјани е албанско село.

Родови во селото се: Мусаи (12 к.) доселени се од областа Матија во Албанија, они се први доселени во селото, доселени се во 1800та година. Го знаат следното родословие: Алија (жив на 54 г. во 1980 година) Шабан-Реџеп-Аљуш-Ајдар-Муса, основачот на родот кој се доселил; Туши (14 к.) доселени се од Дебарско, дошле после претходниот род; Полиси (12 к.) доселени се од селото Полис во близина на Елбасан, Албанија; Халку (6 к.) доселени се од дебарско; Дешку (2 к.), Шеху (2 к.), Винца (1 к.) и Каца (1 к.) доселени се од соседното поголемо село Велешта, подалечно потекло на овие родови е од дебарско.[12]

Самоуправа и политика

[уреди | уреди извор]

За време на избори се гласа во основното училиште.

Литература

[уреди | уреди извор]
  • Панов, Митко: Енциклопедија на селата во Република Македонија: географски, демографски, и аграрни обележја. Патрија, Скопје, 1998, 97 стр.

Поврзано

[уреди | уреди извор]
  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. „Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г.“ Македонски научен институт, София, 1995. стр. 102-103.
  3. „Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г.“ Македонски научен институт, София, 1995. стр. 172-173.
  4. Михајловски, Роберт, уред. (2017). Етнографска карта на Битолскиот вилает (PDF). Каламус. стр. 32.
  5. „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
  6. Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
  7. „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
  8. К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
  9. Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
  10. „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
  11. „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
  12. Трифуноски, Јован (1992). Охридско-струшка област : антропогеографска проучавања. САНУ. ISBN 8670251582. OCLC 466478840.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]