Корошишта
| Корошишта | |
  Корошишта Местоположба на Корошишта во Македонија
Корошишта на карта
| |
| Координати 41°14′57″N 20°44′54″E / 41.24917° СГШ; 20.74833° ИГД | |
| Општина | Струга |
| Население | 1.201 жит. (поп. 2021)[1]
|
| Шифра на КО | 26024 |
| Надм. вис. | 705 м |
|
Корошишта на општинската карта  Атарот на Корошишта во рамките на општината | |
Корошишта — село во Општина Струга, во околината на градот Струга. Селото е познато по богатата благородничка гробница од VI век п.н.е. сместена во месноста Расница.[2]
Географија и местоположба
[уреди | уреди извор]Селото се наоѓа во североисточниот дел на Струшкото Поле, во подножјето на Караорман.
Историја
[уреди | уреди извор]Стопанство
[уреди | уреди извор]Население
[уреди | уреди извор]
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Според „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“ во 1873 г. Корошишча (Koroschischtcha) било село со 35 домаќинства, со 75 муслимани 20 Македонци.[3][4]
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Корошишта живееле 440 жители, сите Албанци.[5]
На Етнографската карта на Битолскиот Вилает од 1901 г. Коросишта е претставено како чисто албанско село во Охридската каза на Битолскиот санџак со 70 куќи.[6]
Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 650 Албанци.[7]
Според попис на населението на Македонија од 2002 година, селото има 1.717 жители, од кои 1 Македонец, 1.698 Албанци, 1 Србин и 17 останати.[8]
Според последниот попис од 2021 година, во селото живеел 1.201 жител, од кои 1 Македонец, 1.179 Албанци, 1 останат и 20 лица без податоци.[9]
Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:
| Година | 1900 | 1905 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 440 | — | 817 | 884 | 925 | 1.075 | 1.217 | 143 | 1.516 | 1.717 | 1.201 |
- Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[10]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[11]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[12]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[13]
Родови
[уреди | уреди извор]Корошишта е албанско село.
Според истражувањата на Јован Трифуноски во периодот помеѓу 1977-1979.
Родови во селото се: Каличи (30 к.) доселени се од селото Себишта, Голо Брдо. Во родот се знае следното родословие: Абиб (жив на 40 г. во 1980 година) Шабан-Џемаил-Рустем, основачот на родот кој се доселил; Лешко (15 к.) доселени се од селото Лисичани, Голо Брдо, го знаат следното родословие: Скендер (жив на 72 г. во 1980 година) Азис-Далип-Каплан, се доселил споменатиот Далип кој живеел 120 години; Борова (12 к.) доселени се од селото Борово, Голо Брдо; Којовец (13 к.) доселени се од селото Којовец, Голо Брдо (Дебарско); Дока (5 к.) доселени се однекаде, старото презиме им е Нурелар; Абдулаји (15 к.) и Коџаџику (11 к.) доселени се од селото Коџаџик, Дебарско. Потеклото им е турско.[14]
Според истражувањата на Бранислав Русиќ од крајот на 1940-тите.
- Родови во селото се: Коџа (2 к.) најстар род во селото, за нив некои велат дека се староседелци; Алимлар (3 к.) и Авдула (10 к.) доселени се одамна од Дебарско; Каличи (13 к.) доселени се на почетокот од XIX век од селото Себишта, Голо Брдо; Себиштас (8 к.), Исеилар (4 к.) и Алај (15 к.) исто потекло како и претходниот род, доселени се помеѓу 1800 и 1820 година; Јашарлар (9 к.) порано зборувале македонски, доселени се од селото Јабланица, Дримкол; Борова (6 к.) доселени се од селото Борово во Голо Брдо; Алут (1 к.) доселени се од воглавно торбешкото село Клење, најверојатно се исламизирани Македонци; Коевец (21 к.) доселени се од селото Којовец, Голо Брдо; Коџаџикас (18 к.) доселени се од селото Коџаџик, Дебарско; Фида (8 к.) доселени се од областа Матија во северна Албанија; Дока (15 к.) доселени се од блиското село Поум околу 1845 год; Лога (1 к.) доселени се одма после претходниот род од истото село; Ќирос (1 к.), Ајдери (1 к.), Деко (1 к.), Ќафелар (1 к.), Куртиш (1 к.), Назмин (1 к.), Махмуд (1 к.) и Муса (1 к.) доселени се заедно во 1923 година од селото Песочани, Дебрца; Влаши (1 к.) доселен во 1947 година од селото Велешта; Исеин Тефик (1 к.) Ром е. Доселен како ковач од селото Волино, не се знае подалечното потекло.[15]
Општествени установи
[уреди | уреди извор]Самоуправа и политика
[уреди | уреди извор]Културни и природни знаменитости
[уреди | уреди извор]- Археолошки наоѓалишта[16]
- Герамидница — населба од доцноантичко време
- Главина — црква и некропола од средниот век
- Гробишта - Чифлик — населба и некропола од доцноантичко време
- Кале — утврдена населба од железното, доцноантичкото време и средниот век
- Латинска Црква — верски објект од доцната антика
- Расница — населба од доцноантичко време со богата благородничка гробница од архајскиот период
- Шаркуецка — црква и некропола од средниот век
- Шекеими — црква од средниот век
Редовни настани
[уреди | уреди извор]Личности
[уреди | уреди извор]Култура и спорт
[уреди | уреди извор]Иселеништво
[уреди | уреди извор]- Од родот Себиштас иселеници има во: Охрид (четири семејства од 1920 година).
- И од родот Борова има во: Охрид (едно семејство од 1919 година)[15]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ „Вредни наоди откриени на локалитетот „Расница" – Корошишта“. НУ Завод за заштита на спомениците на културата и Музеј - Охрид. 9 ноември 2024. Посетено на 10 ноември 2024.
- ↑ Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ Македония и Одринско : Статистика на населението от 1873 г. София: Македонски научен институт – София, Македонска библиотека № 33. 1995. стр. 102–103. ISBN 954-8187-21-3.
- ↑ Кѫнчовъ, Василъ. Македония. Етнография и статистика. София, Българското книжовно дружество, 1900. ISBN 954430424X. с. 252.
- ↑ Михајловски, Роберт, уред. (2017). Етнографска карта на Битолскиот вилает (PDF). Каламус. стр. 32.
- ↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
- ↑ Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
- ↑ „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
- ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
- ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
- ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
- ↑ Трифуноски, Јован (1992). Охридско-струшка област : антропогеографска проучавања. САНУ. ISBN 8670251582. OCLC 466478840.
- ↑ 15,0 15,1 Русиќ, Бранислав. Струшко Поле-Корошишта. Архивски фонд на МАНУ АЕ 88/1.
- ↑ Грозданов, Цветан; Коцо, Димче; и др. (1996). Археолошка карта на Република Македонија. Т. 2. Скопје: МАНУ. стр. 364-395. ISBN 9989-649-28-6.
