Прејди на содржината

Колибари

Координати: 41°34′19″N 20°57′45″E / 41.57194° СГШ; 20.96250° ИГД / 41.57194; 20.96250
Од Википедија — слободната енциклопедија
Колибари
Колибари во рамките на Македонија
Колибари
Местоположба на Колибари во Македонија
Колибари на карта

Карта

Координати 41°34′19″N 20°57′45″E / 41.57194° СГШ; 20.96250° ИГД / 41.57194; 20.96250
Општина  Кичево
Население 355 жит.
(поп. 2021)[1]

Шифра на КО 12037
Надм. вис. 708 м
Колибари на општинската карта

Атарот на Колибари во рамките на општината
Колибари на Ризницата

Колибари — село во Општина Кичево, во околината на градот Кичево.

Географија и местоположба

[уреди | уреди извор]

Селото се наоѓа на источното подножје на Бистра Планина, поточно на десниот брег на Зајаска Река. Оддалечено е 7 километри северно од Кичево.

Историја

[уреди | уреди извор]

Во XIX век селото било дел од Кичевската каза во Отоманското Царство.

Население

[уреди | уреди извор]
Население во минатото
ГодинаНас.±%
1948340—    
1953378+11.2%
1961423+11.9%
1971482+13.9%
1981629+30.5%
ГодинаНас.±%
19910−100.0%
1994603—    
2002747+23.9%
2021355−52.5%

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралство Југославија во 1931 година, селото имало 250 Албанци.[2]

Според пописот од 2002 година, селото има население од 747 жители, од кои 742 Албанци, 1 Србин и 4 други.[3]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 355 жители, од кои 338 Албанци и 17 лица без податоци.[4]

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година 1900 1905 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002 2021
Население 340 378 423 482 629 0 603 747 355
Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[5]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[6]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[7]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[8]

Колибари е албанско село.

Според истражувањата на Јован Трифуноски во периодот 1961-1965.

Албанското население во Колибари е поделено на пет рода: Тоа се: Спаије (20 к.), Коколе (17 к.), Алиме (11 к.), Гега (11 к.) и Хиса (10 к.). Споменатите родови, потекнуваат од пет браќа доселени околу 1820 година од соседното село Зајас. Браќата се викале: Зендел Спаија (најстариот брат), Коколе, Алим, Дервиш Гега и Лиман Хиса. Во родот Коколе е познато следното родословие: Вели (жив, на 40 години)-Рушит-Вели-Ибраим Коколе, кој се доселил. Во Зајас нивните куќи им биле во Теќе Маало. Таму имале истоимени роднини. Подалечното потекло им е од Матија во Северна Албанија.[9]

Самоуправа и политика

[уреди | уреди извор]

Избирачко место

[уреди | уреди извор]

Во селото постои избирачкото место бр. 829 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на основното училиште.[10]

На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 667 гласачи.[11]

Културни и природни знаменитости

[уреди | уреди извор]
Археолошки наоѓалишта[12]

Личности

[уреди | уреди извор]

Поврзано

[уреди | уреди извор]
  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
  3. Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
  4. „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
  5. К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
  6. Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
  7. „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
  8. „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
  9. Кичевска Котлина. Сеоска насеља и становништво. Јован Ф. Трифуноски. Скопје:1968.стр.54
  10. „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 3 ноември 2019.
  11. „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-29. Посетено на 3 ноември 2019.
  12. Коцо, Димче (1996). Археолошка картаг на Република Македонија. Скопје: МАНУ. ISBN 9789989101069

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]