Przejdź do zawartości

13 Korpus Pancerny (ZSRR)

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
13 Korpus Pancerny
13-й танковый корпус
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

1942

Rozformowanie

1943

Tradycje
Kontynuacja

4 Gwardyjski Korpus Zmechanizowany

Dowódcy
Pierwszy

gen. mjr Piotr Szurow

Ostatni

gen. mjr Trofim Tanaszczyszyn

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Armia Czerwona

Rodzaj wojsk

wojska pancerne

Podległość

21 Armia

13 Korpus Pancerny (ros. 13-й танковый корпус) – jednostka pancerna Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.

13 Korpus Pancerny sformowany został na podstawie dyrektywy z 9 maju 1942[1]. Początkowo dowodzony był gen. mjra Piotra Szurowa (zmarł w wyniku odniesionych ran), i podlegał 21 Armii[2]. Uczestniczył w walkach przeciw armii niemieckiej w rejonie Charkowa, atakował m.in. VIII Korpus Piechoty, jednak ataki te zostały odparte[3]. 13 KPanc. dowodzony przez gen. mjra Tanaszczyszyna przebił się do otoczonej 62 Armii i umożliwił jej udawe wyjście z okrążenia[3]. Rozkazem z 1 stycznia 1943 13 Korpus Pancerny został przemianowany na 4 Gwardyjski Korpus Zmechanizowany[1].

Dowódcy korpusu

[edytuj | edytuj kod]
  • gen. mjr Piotr Szurow[2] (19.05.1942 – 02.07.1942†),
  • płk Weniamin Buntman-Doroszkiewicz (2.07.1942 – 17.07.1942),
  • gen. mjr Trofim Tanaszczyszyn 17.07.1942 – 09.01.1943.

Szef sztabu:

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Skład 1 lipca 1942[4]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d 13-й танковый корпус [online], ru/ussr/tk/tk13.html [dostęp 2024-04-22].
  2. a b Forczyk 2019 ↓, s. 526.
  3. a b Forczyk 2019 ↓, s. 405.
  4. Forczyk 2019 ↓, s. 527.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Robert Forczyk: Wojna pancerna na froncie wschodnim 1941-1942. Schwerpunkt. Łódź: 2019. ISBN 978837731253-7.