Przejdź do zawartości

20 Korpus Zmechanizowany (ZSRR)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
20 Korpus Zmechanizowany
20-й механизированный корпус
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

marzec 1941

Dowódcy
Pierwszy

generał major Andriej Nikitin

Ostatni

generał major Nikołaj Wiedieniew

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Borysów

Rodzaj sił zbrojnych

Armia Czerwona

Rodzaj wojsk

wojska zmechanizowane

20 Korpus Zmechanizowany (ros. 20-й механизированный корпус) – wyższy związek taktyczny wojsk zmechanizowanych Armii Czerwonej okresu II wojny światowej.

Formowanie i działania bojowe

[edytuj | edytuj kod]

Formowanie Korpusu rozpoczęto w marcu 1941 roku w Zachodnim Specjalnym Okręgu Wojskowym. Sztab Korpusu rozlokowany był w Borysowie na Białorusi.

W chwili ataku Niemiec na ZSRR korpus znajdował się w składzie wojsk Frontu Zachodniego[1]. W tym czasie w 20 KZmech. pełnił służbę Iwan Jakubowski, późniejszy marszałek ZSRR[2]. W pierwszej połowie lipca 1941 roku był w składzie 13 Armii tego samego Frontu Zachodniego. Uczestniczył w walkach na Białorusi (Bitwa białostocko-mińska) z wojskami Grupy Armii „Środek” w trakcie których praktycznie uległ zagładzie.

Dowódcy korpusu

[edytuj | edytuj kod]
  • gen. mjr Andriej Nikitin[1] – ? – pierwsza połowa lipca 1941,
  • gen. mjr Nikołaj Wiedieniew – pierwsza połowa lipca 1941 – ?

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Stan 22 czerwca 1941 roku[3]:

Wyposażenie

[edytuj | edytuj kod]

22 czerwca 1941 17 Korpus Zmechanizowany liczył 20 389 żołnierzy (57% stanu etatowego) oraz miał na stanie:

  • 93 czołgów, w tym: 80 T-26, 13 BT i 3 czołgi z miotaczami płomieni (chemiczne[4],
  • 11 samochodów pancernych BA-10 i BA-20,
  • 431 samochodów,
  • 25 ciągników,
  • 92 motocykle.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]