7 Gwardyjski Korpus Zmechanizowany
 gen. por. Iwan Korczagin, dowódca 7 Gwardyjskiego Korpusu Pancernego | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1943 |
| Rozformowanie |
1945 |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
gen. por. Iwan Korczagin |
| Ostatni |
gen. por. Iwan Korczagin |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
| Odznaczenia | |
| |
7 Gwardyjski Korpus Zmechanizowany (ros. 7-й гвардейский механизированный корпус) – związek operacyjno-taktyczny Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.
7 Gwardyjski Korpus Zmechanizowany (7 GKZmech.) utworzony został rozkazem z 23 lipca 1943 przez przemianowanie 2 Korpusu Zmechanizowanego[3]. Jego jedynym dowódcą gen. por. Iwan Korczagin, szlak bojowy w walce przeciw wojskom III Rzeszy i jej satelitom prowadził z rejonu Orła m.in. przez Kijów, Koprzywnica, Staszów, Częstochowę Bautzen i Hoyerswerdę, a zakończył się w rejonie czeskiej Pragi[4]. 7 GKZmech. przełamał m.in. linię niemieckiej obrony opartą o rzekę Odrę w rejonie Koźla i Raciborza[5].
Dowództwo korpusu
[edytuj | edytuj kod]Dowódcy:
- gen. por. Iwan Korczagin (26.06.1943 - 07.09.1945)[3].
Szefowie sztabu:
- płk Władimir Piotrowski (26.07.1943 - 00.09.1943,
- płk Michaił Szapowałow (00.09.1943 - 00.03.1944),
- gen. mjr Dawid Barinow (14.01.1944 - 07.09.1945)[3].
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]Skład w styczniu 1945[1]:
- 24 Gwardyjska Brygada Zmechanizowana,
- 24 Gwardyjska Brygada Zmechanizowana,
- 26 Gwardyjska Brygada Zmechanizowana
- 57 Gwardyjska Brygada Pancerna.
Skład 16 kwietnia 1945[2]:
- 24 Gwardyjska Brygada Zmechanizowana,
- 24 Gwardyjska Brygada Zmechanizowana,
- 26 Gwardyjska Brygada Zmechanizowana
- 57 Gwardyjska Brygada Pancerna oraz 291 i 355 gwardyjski pułk artylerii samobierznej, 1820 pułk artylerii samobieżnej, 5 gwardyjski batalion motocyklowy, 213 Dywizja Strzelecka, 8 brygada artykerii samobieżnej, 124 pułk macserny i 1198 pułk artylerii samobieżnaj.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Stańczyk 2014 ↓, s. 346.
- ↑ a b Bahm 2015 ↓, s. 250.
- ↑ a b c 7-й гвардейский механизированный корпус [online], ru/ussr/mk/gvmk07.html [dostęp 2024-04-22].
- ↑ Память народа::Подлинные документы о Второй Мировой войне [online], pamyat-naroda.ru [dostęp 2024-05-19].
- ↑ Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 137.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Karl Bahm: Berlin 1945. Warszawa: 2015. ISBN 978-83-11-13571-0.
- Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
- Henryk Stańczyk: Walec wojny w południowej Polsce 1944-1945. Oświęcim: 2014. ISBN 978-83-7889-126-0.