7 Korpus Zmechanizowany (ZSRR)
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1940, 1943 |
Rozformowanie |
1941, 1946 |
Nazwa wyróżniająca |
Nowoukraiński, Chingański |
Dowódcy | |
Pierwszy |
gen. mjr Wasilij Winogradow |
Ostatni |
gen. por. Fiodor Katkow |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
7 Korpus Zmechanizowany (ros. 7-й механизированный корпус) – wyższy związek taktyczny wojsk zmechanizowanych Armii Czerwonej okresu II wojny światowej.
Formowanie i działania bojowe
[edytuj | edytuj kod]Korpus był formowany dwa razy. Pierwsze formowanie rozpoczęto 8 lipca 1940. Dowództwo 7 KZmech. sformowany na bazie dowództwa 57 Korpusu Strzeleckiego. W dniu 5 lipca 1941 posiadał na stanie: 725 czołgów, w tym: 29 T-34, 34 KW-1, 10 KW-2, 371 BT-7, 257 T-26, w tym 70 z miotaczami płomieni (chemiczne) i 24 T-38 oraz 68 samochodów pancernych BA-10 i BA-20. W chwili ataku Niemiec na ZSRR 7 KZmech. znajdował się w rezerwie Stawki. W lipcu w ramach Frontu Zachodniego prowadził działania bojowe na terytorium Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. (Bitwa białostocko-mińska). W 7 KZmech. w stopniu porucznik służył Jakow Dżugaszwili, syn Józefa Stalina. Pełnił funkcję dowódcy baterii w 14 pułku artylerii haubic 14 Dywizji Pancernej[1]. Dowództwo korpusu rozformowano 17 lipca 1941 roku.
Drugie formowanie 7 Korpusu Zmechanizowanego nastąpiło na podstawie rozkazu NKO nr 1124070 z dnia 10 stycznia 1943 roku. W okresie styczeń 1943 – wrzesień 1945 roku 7 KZmech. uczestniczył w następujących operacjach:
- Operacja dnieprowsko-karpacka – 24.12.1943 – 17.04.1944,
- Operacja jassko-kiszyniowska – 20.08.1944 – 29.08.1944,
- Operacja bułgarska – 05.09.1944 – 09.09.1944,
- Operacja debreczyńska – 06.10.1944 – 28.10.1944,
- Operacja budapesztańska (Oblężenie Budapesztu) – 29.10.1944 – 13.02.1945
- Operacja praska – 06.05.1945 – 11.05.1945,
- Operacja kwantuńska – 09.08.1945 – 02.09.1945.
Dowódcy korpusu
[edytuj | edytuj kod]- gen. mjr Wasilij Winogradow (lipiec 1940 – 17 lipca 1941)
- gen. mjr Iwan Dubowoj[2] (01.08.1943 – 05.11.1943),
- gen. por. Fiodor Katkow (06.11.1943 – 03.09.1945).
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]Skład w 1941:
- 14 Dywizja Pancerna,
- 18 Dywizja Pancerna,
- 1 Dywizja Zmotoryzowana,
- 8 pułk motocyklowy,
- oddziały korpuśne:
- 251 samodzielny batalion łączności,
- 42 samodzielny zmotoryzowany batalion saperów,
- 107 samodzielna eskadra lotnicza.
Skład korpusu w 1943[3] :
- 16 Brygada Zmechanizowana,
- 240 pułk czołgów,
- 63 Brygada Zmechanizowana,
- 84 pułk czołgów,
- 64 Brygada Zmechanizowana,
- 177 pułk czołgów,
- 41 Gwardyjska Brygada Pancerna,
- 1440 pułk artylerii samobieżnej,
- 1821 pułk artylerii samobieżnej,
- 109 pułk artylerii przeciwpancernej,
- 614 pułk moździerzy,
- 40 gwardyjski dywizjon moździerzy (BM-13),
- samodzielny batalion motocyklowy,
- oddziały korpuśne:
- 136 samodzielny batalion saperów (od 15.10.1943 r.),
- 153 batalion remontowy (od 15.10.1943 r.), przeformowana 31.12.1944 r. na:
- 547 polowa baza remontowa czołgów,
- 548 polowa baza remontowa czołgów,
- 163 samodzielna kompania chemiczna (od 15.10.1943 r.),
- 612 samodzielna kompania transportowa (od 15.10.1943 r.),
- lotniczy oddział łączności (od 15.10.1943 r.),
- 40 piekarnia polowa od (15.10.1943 r.),
- 1759 polowa kasa Gosbanku (od 15.10.1943 r.).
- 2649 poczta polowa (od 15.10.1943 r.).
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nagorski 2008 ↓, s. 80.
- ↑ Forczyk 2020 ↓, s. 472.
- ↑ 7 Korpus Zmechanizowany ↓.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Robert Forczyk: Wojna pancerna na froncie wschodnim 1943-1945. Czerwony walec. Łódź: 2020. ISBN 978-83-7731-255-1.
- Andrew Nagorski: Największa bitwa Moskwa 1941-1942. Stalin, Hitler i rozpaczliwa walka o Moskwę, która zmieniła bieg drugiej wojny światowej. Poznań: 2008. ISBN 978-83-7510-100-3.
- Mark Siemiowicz Sołonin: Czerwiec 1941. Ostateczna diagnoza. Poznan: Dom Wydawniczy Rebis, 2007. ISBN 978-83-7818-616-8. (pol.).
- Mark Siemiowicz Sołonin: 22 czerwca 1941 czyli Jak zaczęła się Wielka Wojna Ojczyźniana. Poznan: Dom Wydawniczy Rebis, 2007, seria: Historia. ISBN 978-83-7510-130-0. OCLC 750110162. (pol.).
- 7-й механизированный корпус/ 7 Korpus Zmechanizowany. [dostęp 2016-11-23].